บทที่ 239

“ความแค้นนี้ข้ากลืนไม่ลงอย่างแท้จริง ข้าต้องได้คำชี้แจงอย่างหนึ่งถึงจะใช้ได้!”

สีหน้าอวิ๋นเนี่ยนชูแข็งทื่อดุจเหล็ก เรื่องนี้มิอาจปล่อยผ่านไปได้ เพื่อการสอบญาติผู้พี่อ่านตำราจนดึกดื่น ต่อให้เป็นฤดูหนาวก็ไม่เคยผ่อนแรงมาก่อน นางเห็นแล้วก็รู้สึกเลื่อมใสระคนสงสาร

มาถึงวันนี้ได้อย่างยากลำบาก ไฉนเลยจะปล่อยให้อวิ๋นซีหว่านทำลายได้?

“อาจารย์ทุกท่านต่างรู้เรื่องนี้แล้ว ศาลาว่าการซุ่นเทียนเองก็ไม่มีวันไม่ร่ำไร เชื่อว่าอีกไม่นานก็สามารถหาคนลงแรงอยู่เบื้องหลังออกมาได้แล้ว เจ้าไม่ต้องกังวล”

“สกุลฉินให้ความสำคัญต่อฉินเซี่ยงเหิงมาก หากเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น น่ากลัวว่าจะต้องคิดหาทางโยนเรื่องนี้มาที่บ้านพวกเจ้าอย่างแน่นอน มิสู้เจ้าปรึกษาวางแผนรับมือกับท่านป้าให้ดี”

สายตาซ่งรั่วเจินจริงจังมาก อวิ๋นฮูหยินเป็นคนฉลาด บัดนี้มีจุดอ่อนที่ดีเพียงนี้อยู่ภายในกำมือ ย่อมไม่สามารถปล่อยให้เสียเปล่าได้

“ข้าเข้าใจแล้ว” อวิ๋นเนี่ยนชูเข้าใจแล้ว “รั่วเจิน เจ้ากลายเป็นคนฉลาดเพียงนี้ตั้งแต่ยามใด? หลังถอนหมั้น เจ้าก็เปิดจุดลมปราณเริ่นตูหรือ ข้าเองก็เลื่อมใสเจ้าอย่างอดไม่ได้”

ซ่งรั่วเจินหัวเราะเบาๆ “ก่อนนี้น้ำเข้าสมอง บ