แคว้นสิบ

ในห้องที่มืดมิดมีแสงเทียนเล่มใหญ่เพียงหนึ่งดวงที่สว่างไสวให้มองเห็นตัวหนังสือและเงามือที่จับอ่านอย่างตั้งใจ แม้จะมีเสียงเข้าแทรกมาเป็นระยะก็ไม่อาจทำให้โจรอี้หรานสะพรึงกลัว...ระดับนักฆ่าหนึ่งในใต้หล้ากษัตริย์แห่งแคว้นสิบ ที่ศัตรูหมายหัวอยากจะขึ้นเป็นอันดับหนึ่งในพิภพ ลมวิว ๆ พัดผ่านหน้าต่างเป็นเงาคนบริเวณหน้าตำหนัก ยังคงไม่รู้ตื่นกลัวนั่งอ่านตำราต่อไป จนมีเสียงฝีเท้าย่างเท้าเข้ามายื่นดาบคาดคอจนเงาของดาบบังตัวหนังสือ

โจรอี้หราน" รนหาที่ ?

โจรอี้หรานว่างตำราใช้ไม้คาดหน้าหนังสือที่ยังอ่านไม่จบ ลุกปุ๊บปั๊บฉับพลันว่องไวหยิบแท่งเทียนฟาดเข้าที่หน้าศัตรูจับข้อแขนรัดแน่นจนศัตรูต้องปล่อยดาบลงคุกเข่าล้มลงกับพื้นใช้เท้าเตะดาบของศัตรูขึ้นมาอยู่ในมือของตนยืนข่มขู่จี้ไปที่คอศัตรู จนยืนแน่นิ่งยกมือทั้งสองข้างอย่างช้าๆ เล่นสับขาหลอกพ้นดอกยาสลบใส่โจรอี้หรานแต่กลับพลาดท่าถูกดาบเหวี่ยงสะท้อนกลับไปหาเจ้าของจนแน่นิ่ง

โจรอี้หราน" ทหารมีอยู่ด้านนอก มาเข้าพบข้างประเดี๋ยวนี้"

ทหาร" ฝ่าบาทกระหม่อมสมควรตาย " ( เมื่อทหารเข้ามายังตำหนักก็เห็นผู้ร้ายนอนแน่นิ่งในตำหนักโจรอี้หราน)

โจรอี้หราน" ไม่ใช่ความผิดของเ