MasukShare
ตอนที่ 9 ใกล้ชิด
Terakhir Diperbarui:
2025-04-18 12:28:27
Bab terkait
ทะลุมิติมาเป็นภรรยาเจ้าของร้านชำในยุค70 ตอนที่ 10 ขายดี
หลี่หยุนฟางช่วยพยุงแม่สามีไปที่ห้องน้ำ จากนั้นก็ช่วยเหลือจนอาบน้ำแล้วเสร็จ ก่อนจะพาไปดูราวไม้ที่ทำเอาไว้ในตอนนั้นเองเฉินเซียนก็เดินออกมาสมทบพร้อมกับรอยยิ้มที่สดใส หญิงสาวจึงให้เขาลองพามารดาไปยืนจับที่ราวไม้ แล้วให้ช่วยพยุงเดินไปทีละก้าว เพราะเฉินเซียนตัวใหญ่กว่าเธอน่าจะประคองและรอรับมารดาของเขาได้ดีกว่าจากนั้นจึงเข้าไปในครัวเติมฟืนเพื่อเร่งไฟให้น้ำเดือดขึ้นมา ทำการลวกเส้นและผักใส่ในชาม นำหมูที่ย่างเอาไว้อุ่นไฟเล็กน้อยให้พอให้อุ่น แล้วนำมาหั่นบางๆ วางเรียงที่ด้านบน นำไข่ต้มที่ต้มปอกเปลือกผ่าครึ่งลูกแล้ววางประดับข้างเนื้อหมูขั้นตอนสุดท้าย ราดน้ำต้มหัวไชท้าวที่บะหมี่ แล้วยกไปวางที่โต๊ะอาหาร ก่อนจะเดินไปเรียกสองแม่ลูกให้มารับประทานอาหารเช้าด้วยกันภาพที่เธอเห็นคือโจวชิงหลินจับราวไม้แล้วค่อยๆ ก้าวเดินโดยที่มีเฉินเซียนยืนประกบตามอยู่ไม่ห่าง หญิงสาวเดินได้โดยการช่วยพยุง แขนยังไม่แข็งแรงพอที่จะจับราวเดินด้วยตนเอง“อาฟาง ดูสิ แม่ลองเดินดูแล้ว ราวนี้ใช้ได้ผลดีจริงๆ” โจวชิงหลินตื่นเต้นเป็นอย่างมากกับวิธีการนี้“อย่าหักโหมเลยค่ะแม่ แม่ต้องกินอาหารเช้าก่อน พักผ่อนให้เพียงพอ ฉันจะต้องนวดกระตุ้นก
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18ทะลุมิติมาเป็นภรรยาเจ้าของร้านชำในยุค70 ตอนที่ 11 อดใจเอาไว้
ในตอนบ่ายแก่ๆ เฉินเซียนไปจ่ายตลาดเพื่อซื้ออาหารสด แล้วกลับไปเพื่อที่จะพามารดาหัดเดินทำกายภาพบำบัด ในขณะที่หลี่หยุนฟางอยู่ขายของต่อที่ร้านชำ แล้วลงบัญชีเป็นรายการต่อรายการเพื่อไม่ให้เสียเวลาในการนำตัวเลขไปลงบัญชีในภายหลังเธอใช้ความรู้วิธีบวกเลขในปัจจุบันรวมตัวเลขโดยไม่ต้องใช้ลูกคิด ทำบัญชีรายรับรายจ่ายอย่างง่าย จากนั้นก็อยู่เฝ้าร้านจนกระทั่งถึงเวลาพอสมควร เธอก็ปิดร้านเพื่อกลับไปทำอาหารเย็นหลี่หยุนฟางกลับไปถึงก็พบว่าสามียังคงพามารดาฝึกเดินอยู่เมื่อเห็นลูกสะใภ้มองด้วยสายตาที่ห่วงใย โจวชิงหลินก็ยิ้มเจื่อนๆ เพราะอีกฝ่ายบอกเอาไว้ว่าไม่ให้ตนหักโหม แต่จะอดใจไหวได้อย่างไรในเมื่อความหวังว่าจะเดินได้อยู่ตรงหน้า จึงได้หัดเดินตั้งแต่ที่ลูกชายกลับมาถึงแล้ว“อาฟาง อย่าตำหนิแม่เลย แม่ก็แค่อยากเดินได้เร็วๆ น่ะ” แม่สามีออกตัวไว้ก่อน“แม่คะ ฉันจะตำหนิอะไรแม่ได้ เพียงแค่ว่าฉันเป็นห่วงกลัวว่าแม่จะหักโหมแล้วกล้ามเนื้อจะปรับตัวไม่ทันก็เท่านั้นเอง ถ้าแม่คิดว่าไหวฉันก็คงห้ามไม่ได้หรอกค่ะ”“ผมบอกแม่แล้วนะ แต่เราก็ไม่ได้ทำนานนะ ทำเสร็จสองรอบก็มานั่งพัก จากนั้นก็มาทำต่อสลับกับนั่งพักไปเรื่อยๆ” เฉินเซียนรีบออก
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18ทะลุมิติมาเป็นภรรยาเจ้าของร้านชำในยุค70 ตอนที่ 12 วันหยุด
ระหว่างทางที่เดินทางเข้าสู่ตัวเมือง หลี่หยุนฟางสังเกตว่าค่อยๆ มีความเจริญขึ้นเรื่อยๆ เธอยังไม่รู้เลยว่าทีที่ตนอยู่คือส่วนไหนของประเทศจีน หรือว่าเป็นเพียงโลกจินตนาการในนิยาย ความทรงจำของร่างเดิมก็บอกเพียงว่าอยู่ที่ชนบทในเซี่ยงไฮ้เท่านั้น ถ้าจะถามก็เกรงว่าจะถูกสงสัย จึงพยายามมองหาป้ายบอกทางและเหมือนโชคเข้าข้างเมื่อมีป้ายขนาดใหญ่บ่งบอกว่าใกล้ถึงเขตผู่ซีของเซี่ยงไฮ้แล้ว“ห้างที่เราจะไปซื้อของอยู่ในเขตผู่ซีเหรอ”“อืม เมืองซีหยวนในเขตผู่ซี ถึงจะไกลจากเมืองหลักแต่ก็เจริญมาก เราโชคดีที่อยู่ในเขตนี้” เขาพูดไปพลางยิ้มไประหว่างขับรถเท่าที่จำได้ เซี่ยงไฮ้จะถูกแบ่งเป็นสองฝั่งด้วยแม่น้ำหวงผู่ ฝั่งตะวันออกคือเขตผู่ตง ที่ติดกับทะเล ส่วนเขตตะวันตกคือเขตผู่ซีที่เธออยู่แต่ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า รัฐบาลจะพัฒนาเขตผู่ตงให้มีความเจริญมากกว่าตอนนี้ เนื่องจากอยู่ติดกับทะเล พร้อมทั้งเปิดการค้ากับชาวต่างชาติได้ง่ายกว่าตอนนี้เขตผู่ตงที่ยังไม่พัฒนาและไม่มีใครอยากอยู่ ในอนาคตจะเป็นเขตเมืองใหม่ที่เจริญแบบก้าวกระโดดเชียวล่ะ“อาเซียน ถ้าเราเก็บเงินได้เยอะๆ ค้าขายได้กำไร ฉันอยากไปอยู่ที่ผู่ตง”“ฝั่งผู่ตงไม่
Terakhir Diperbarui : 2025-04-19ทะลุมิติมาเป็นภรรยาเจ้าของร้านชำในยุค70 ตอนที่ 13 มนุษย์ป้า
ในตอนเช้าคนเข้ามาถามถึงสินค้าราคาหนึ่งหยวนกันเป็นจำนวนมากหลี่หยุนฟางจึงประกาศว่าจะทำชุดสินค้าหนึ่งหยวนแบบรายวันจำกัดสิบชุดเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว ต่อไปเธอจะขยายเวลาสินค้าชุดหนึ่งหยวนนี้ออกไปเป็นรายสัปดาห์แทนเพราะตอนนี้สินค้าเก่าในร้านเริ่มน้อยลงไม่จำเป็นต้องเร่งขายออกไป อีกทั้งสินค้าแบบใหม่ก็ถูกซื้อหาทั้งเงินสดและคูปอง เริ่มขายได้คึกคักแม้ไม่ได้จัดชุดขาย“แล้วเถ้าแก่น้อยเฉินล่ะ”“อาเซียนให้ฉันดูร้านแทนค่ะ ป้าจะรับอะไรอย่างอื่นไหมคะ” หญิงสาวถามเมื่ออีกฝ่ายถือสินค้าชุดหนึ่งหยวนไว้ในมือแล้ว“ได้ยินว่าเธอให้สามีดูแลคุณนายเฉิน ส่วนตัวเองนั่งขายของสบายอยู่ที่นี่หรือ” อีกฝ่ายเหมือนจะรู้อยู่แล้วว่าเฉินเซียนไม่อยู่เพราะอะไร แต่ตั้งใจเข้ามาถามเหมือนจะมาเก็บข้อมูลเอาไปนินทาเสียมากกว่าในตอนนั้นที่ร้านชำก็มีลูกค้ากำลังเดินเลือกซื้อของอยู่ พอได้ยินก็เงี่ยหูฟังไปด้วยหลี่หยุนฟางจึงใช้โอกาสนี้พูดเพื่อให้คนช่างสอดเหล่านี้ช่วยกระจายข่าว จากความทรงจำของร่างเดิม กู่เหรินคือมนุษย์ป้าวัยทองที่ลูกสาวออกเรือนไปอยู่บ้านสามี เธออยู่ตัวคนเดียววันๆ ไม่ทำอะไร เดินนินทาคนนั้นคนนี้ไปทั่ว โดยใช้เงินที่ลูกสาวและลูกเข
Terakhir Diperbarui : 2025-04-19ทะลุมิติมาเป็นภรรยาเจ้าของร้านชำในยุค70 ตอนที่ 14 เฟื่องฟู
ห้าวันผ่านไป ร้านชำของสกุลเฉินก็มีลูกค้าเข้าออกคึกคัก“พรุ่งนี้ร้านปิด วันนี้ซาลาเปากับหมั่นโถว พร้อมกับขนมเผือกทอดมีลดราคาพิเศษ รับเพิ่มไหมคะ” หลี่หยุนฟางถามลูกค้าทุกคนที่ซื้อของบางคนก็ซื้อบางคนก็ใจแข็งปฏิเสธ แต่ส่วนใหญ่ทนต่อเสียงหวานๆ ที่นำเสนอเก่งของแม่ค้าไม่ได้ ซื้อติดมือกลับไปหลายรายจนเกือบจะหมดแล้ว“เถ้าแก่เนี้ยเฉิน ตุ๊กตาไม้รูปหมีหมดหรือยัง” เสียงวัยรุ่นอายุราวสิบสามปีวิ่งเข้ามาถาม“หมดแล้ว เหลือตัวสุดท้าย แต่เป็นรูปกระต่ายนะ” เธอชี้ไปทางตุ๊กตาไม้ที่ตัวทาสีชมพูทาส่วนเสื้อผ้าเป็นสีฟ้าอ่อน เหมาะสำหรับเด็กผู้หญิง“พรุ่งนี้ทำรูปหมีได้หรือไม่ ไอ้หมีตัวสีเหลืองที่ใส่เสื้อสีแดง ผมอยากได้” เขาพูดแล้วขมวดคิ้วด้วยความเสียดายที่มาซื้อไม่ทัน“วันพรุ่งนี้หยุดน่ะ วันนี้ไม่รู้ว่าที่กำลังทำมีหมีเหลือรึเปล่า ถ้าไม่มีวันมะรืนถึงจะได้ไปตัดไม้เข้ามาทำเพิ่ม ฉันจะบอกเถ้าแก่เฉินให้” เธอบอกเด็กหนุ่มที่ดูกังวลใจ“ผมอยากได้พรุ่งนี้ พรุ่งนี้เป็นวันเกิดน้องสาวผม เธอเห็นเด็กข้างบ้านได้หมีสีเหลืองจึงอยากได้บ้าง ไม่รู้ว่ากระต่ายชมพูเธอจะชอบหรือไม่” เขามองกระต่ายสีชมพูนั้นด้วยความลังเล“พาน้องเธอมาดูก่อนสิ ถ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-19ทะลุมิติมาเป็นภรรยาเจ้าของร้านชำในยุค70 ตอนที่ 15 ไร้เดียงสา
ในยามค่ำคืนที่เงียบสงบ หลี่หยุนฟางนอนอยู่เบื้องล่างโดยมีเฉินเซียนคร่อมทับร่างอรชรอยู่ด้านบนแววตาของเขาเต็มไปด้วยความปรารถนา หญิงสาวไม่ได้หลบสายตา เธอเลื่อนมือไปประคองใบหน้าของเขาเอาไว้ด้วยมือเล็กๆ ทั้งสองข้าง ลูบไล้แก้มของเขาอย่างแผ่วเบา พร้อมกับจ้องนัยน์ตาสีดำที่พร้อมจะเผด็จศึกเขาค่อยๆ โน้มใบหน้าลงไปหาที่ริมฝีปากที่เผยอรอรับ ลิ้นหนาไล่ต้อนเกี่ยวกระหวัดเรียวลิ้นของอีกฝ่ายด้วยสัญชาตญาณที่มี หลี่หยุนฟางพยายามที่จะไม่แสดงประสบการณ์ของตนเองออกไปมากนัก เธอตอบสนองเขาอย่างไร้เดียงสา เพื่อให้อีกฝ่ายรู้สึกภูมิใจที่เป็นฝ่ายที่ชำนาญกว่าสักพักริมฝีปากหนาก็ถอนจูบออกไป แล้วจ้องมองเธอด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสับสน“วันนั้นคุณจูบได้ดีกว่านี้ ไม่ต้องเขินอายผมหรอก” เมื่อเขาพูดอย่างนั้นหลี่หยุนฟางจึงเป็นฝ่ายโอบกอดคอของเขาแล้วดึงโน้มลงมาหาตนเองปลายลิ้นเรียวสอดเข้าไปเกี่ยวปลายลิ้นหนาชื้นในโพรงปาก ตวัดเกี่ยวแลกจูบอย่างหวานชื่น สักพักก็ตอบโต้กันอย่างดูดดื่มและเร่าร้อนขึ้นเสื้อผ้าของภรรยาสาวถูกถอดออกไปด้วยด้วยความเต็มใจ มือเล็กๆ นั้นช่วยเขาถอดออกไปอย่างไม่ขัดเขินเพียงไม่นานทั้งสองก็ไร้ซึ่งอาภรณ์ปิดบั
Terakhir Diperbarui : 2025-04-20ทะลุมิติมาเป็นภรรยาเจ้าของร้านชำในยุค70 ตอนที่ 16 กินน้ำส้มสายชู
หลังจากที่ทำสัญญาจ่ายมัดจำเรียบร้อยแล้ว ทั้งสองก็ขับรถนำทางรถของร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้ากลับไปที่บ้าน“ชอบหรือไม่ ชุดที่ทันสมัยแบบนั้น” เฉินเซียนถามขึ้นมาในขณะที่ขับรถไปตามถนน“ชอบ แต่ว่าตอนนี้พวกเรายังต้องประหยัด ตอนนี้ใส่ชุดที่มีไปก่อน เราย้ายไปตั้งร้านใหม่ ตอนนั้นค่อยปรับเปลี่ยนชุดใหม่ให้ทันสมัยก็ไม่สาย”คำตอบของภรรยาทำให้คนขับรถอยู่ตอนนี้หน้านิ่ง หลี่หยุนฟางเข้าใจทันที เขาไม่ได้หมายถึงเสื้อผ้า หากแต่หมายถึงลูกชายเจ้าของร้าน เห็นทีว่ามีคนกินน้ำส้มสายชู[1]เสียแล้ว“ฉันว่าหากคุณแต่งกายด้วยชุดที่ทันสมัยต้องหล่อและดูดีมีเสน่ห์มากเลยล่ะ ถ้าเป็นคุณแล้วจะใส่ชุดไหนฉันก็ชอบทั้งนั้น”เขาเริ่มมีสีหน้าที่ดีขึ้นแล้วเริ่มถามเธออีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ “แล้วคนอื่นล่ะ”“คนอื่นใส่ดูดีแค่ไหนฉันก็ไม่ชอบ” หญิงสาวพูดอย่างเอาใจ จนรอยยิ้มของสามีเริ่มปรากฏอีกครั้งเวลาเขาหึงหวงมาแล้วดูน่าเอ็นดูไม่น้อย เธอแต่งงานกับเขาแล้ว เป็นของเขาแล้ว จะไปรักชอบใครที่ไหนได้อีกเล่าเมื่อถึงบ้าน เฉินเซียนทำหน้าที่เดินนำให้คนส่งของนำตู้เย็นยกไปวางในครัว ส่วนเขาช่วยยกหม้อหุงข้าวไปตั้งไว้ในครัวเช่นกันเมื่อคนของร้านขายเ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-20ทะลุมิติมาเป็นภรรยาเจ้าของร้านชำในยุค70 ตอนที่ 17 เอาอกเอาใจ
หลังจากอดีตคนรักที่ทรยศและว่าที่เจ้าสาวที่จะแต่งงานกันในอีกไม่กี่วันของเขาได้กลับไปแล้ว หลี่หยุนฟางจึงหันไปทางสามีที่ตอนนี้ยืนทำหน้าเครียดอยู่“อาเซียน ฉันไล่เขากลับไปแล้วนะ คุณอย่าทำหน้าแบบนั้นสิ คุณก็รู้ว่าตอนนี้ฉันรักคุณแล้ว และรักคุณคนเดียว” ภรรยาสาวพูดอย่างเอาใจร่างเพรียวบางขยับเข้าไปกอดเจ้าของร่างสูงใหญ่ของสามี เอาคางวางเกยที่หน้าอกแล้วเงยหน้ามองเขาที่ยังคงนิ่งอยู่“คุณก็ได้ยิน ฉันย้ำทุกประโยคเลยนะ ว่าร้านของสามี แม่ของสามี คุณก็ได้ยิน”เฉินเซียนยังคงนิ่ง ไม่แม้แต่จะยกแขนขึ้นมากอดเธอกลับ เวลาหึงหวงเขาดูงี่เง่าและไม่ฟังเหตุผลเธอเลยหรือ ครั้งก่อนยังไม่หนักขนาดนี้ แต่ก็แน่ล่ะ ครั้งนี้เป็นคนรักเก่าที่เธอเกือบจะหนีตามไปในวันแต่งงานหญิงสาวปล่อยแขนจากเอวสอบนั้น แล้วจะใช้วิธีโต้กลับในแบบของเมี่ยวซานที่เธอเคยเป็น“ฉันรู้แล้ว ที่จริงคุณก็ไม่เคยเชื่อใจฉัน ในเมื่อคนรักไม่เชื่อใจกัน เราก็ไม่ต้องพูดอะไรกันอีก” เธอพูดแล้วสะบัดหน้าเดินหันหลังออกจากร้าน ไม่หันไปมองว่าตอนนี้สามีหนุ่มหน้าซีดลงขนาดไหนที่เธอเดินจากมา“อาฟาง ผมแค่...” เขาเรียกเธอไว้ไม่ทัน จากที่เขาเป็นฝ่ายแกล้งโกรธให้เธอง้อ กลับกลา
Terakhir Diperbarui : 2025-04-20
Bab terbaru
ทะลุมิติมาเป็นภรรยาเจ้าของร้านชำในยุค70 ตอนที่ 30 ตอนจบ
ปี 1985 มินิมาร์ทต้าเฉินได้ย้ายไปขายชั่วคราวในที่ดินที่ซื้อใหม่ ในส่วนของร้านขายเฟอร์นิเจอร์ไม้ของเฉินเซียนที่ดินแปลงข้างๆ ยาวลงไปเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ด้านหน้าจะทำเป็นร้านขายเครื่องเรือน แต่ตอนนี้ย้ายของที่มินิมาร์ทมาขายชั่วคราวในระหว่างที่กำลังก่อสร้าง ‘ต้าเฉินซูเปอร์มาร์เก็ต’ด้านหลังของที่ดินเป็นส่วนของโรงงานและโกดังเก็บสินค้า ที่ตอนนี้มีช่างไม้จำนวนสิบคน ยังไม่เปิดขายหน้าร้านอย่างเป็นทางการ เพราะตลอดห้าปีที่ผ่านมารับทำเฟอร์นิเจอร์ไม้ตามสั่งจนไม่มีเวลาผลิตขายการก่อสร้างต้าเฉินซูเปอร์มาร์เก็ตน่าจะใช้เวลาอีกสี่เดือนจึงจะแล้วเสร็จ ในระหว่างนี้หลี่หยุนฟางดูแลที่ร้านเต็มตัวและคอยอบรมความรู้ใหม่ๆ ให้พนักงานอยู่เสมอยิ่งร้านพัฒนามาเป็นซูเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่ เธอก็อดภูมิใจในตัวเองไม่ได้ มองย้อนไปเมื่อเก้าปีที่แล้วเธอยังนั่งปัดฝุ่นสินค้าในร้านชำอยู่เลยสามปีก่อนพวกตนกลับไปที่หมู่บ้านเดิมในเมืองซีหยวนเขตฝั่งผู่ซี เพื่อร่วมงานแต่งงานของเจียงหมิง ที่นั่นยังไม่ได้รับการพัฒนาเทียบเท่าเขตที่ตนอยู่ด้วยซ้ำรถยี่ห้อหรูที่นั่งกลับไปพร้อมกับเสื้อผ้าที่ทันสมัยและเครื่องประดับราคาแพง ทำให้ชาวบ้านที
ทะลุมิติมาเป็นภรรยาเจ้าของร้านชำในยุค70 ตอนที่ 29 กิจการร่ำรวย
โรงงานไม้ของเฉินเซียนมีคนในเมืองนั้นมาสมัครงานช่างไม้ หยวนคังพอมีฝีมืออยู่บ้างเฉินเซียนจึงรับมาช่วยงานดูก่อนเฉินเซียนและลูกมือของเขาช่วยกันทำชุดโต๊ะและเก้าอี้เอาไว้เตรียมขาย ขณะที่หน้าร้านยังอยู่ในระหว่างการก่อสร้าง โดยใช้ไม้ของตนที่ตัดเอาไว้ตอนปรับปรุงพื้นที่ และขอซื้อต่อจากเจ้าของที่ดินที่กำลังปรับปรุงที่ดินบริเวณใกล้เคียงในราคาถูก เพราะดีกว่าขนเอาไปทิ้งที่อื่นโต๊ะไม้ที่หลี่หยุนฟางช่วยออกแบบดูแปลกตาและทันสมัย โต๊ะอาหารแบบมีแป้นหมุนตรงกลางแปลกใหม่สำหรับผู้คนแถบนี้มาก เพียงทำตัวอย่างออกมาชุดเดียวยังไม่ทันขัดไม้และลงเงาด้วยซ้ำ คนที่มาซื้อของที่มินิมาร์ทเดินผ่านไปเห็นก็ถึงกับสั่งจองทันทีเฉินเซียนจึงได้โอกาส เสนอลิ้นชักไม้ ชั้นวางของ เตียง และตู้เสื้อผ้าแบบเข้าชุด ทำให้ลูกค้าเศรษฐีที่กำลังวางแผนสร้างบ้านพักในแถบนี้ตัดสินใจที่จะให้เขาทำเฟอร์นิเจอร์ไม้ให้แก่บ้านทั้งหลัง เพราะนิยมงานไม้มากกว่างานของต่างชาติกิจการมินิมาร์ทก็ทำกำไรเป็นกอบเป็นกำ จนต้องสั่งสินค้าให้มาส่งที่ร้านทุกๆ สามวันเพราะสินค้าแทบไม่พอต่อความต้องการจากเงินเก็บที่มีหลักหมื่น เพิ่มเป็นหลักแสนเพียงระยะเวลาไม่ถึงสองเดือน
ทะลุมิติมาเป็นภรรยาเจ้าของร้านชำในยุค70 ตอนที่ 28 บ้านใหม่
กระเป๋าเสื้อผ้าและของใช้เด็กถูกมัดไว้บนหลังคารถ เจียงหมิงและยายของเขายืนรอส่งครอบครัวสกุลเฉินอยู่ที่หน้าบ้านด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความอาลัยอาวรณ์และซาบซึ้งในบุญคุณที่มอบให้“ผมจะดูแลบ้านสกุลเฉินให้ดี และจะทำให้ร้านขายงานไม้ของผมเจริญรุ่งเรือง หาเงินจ่ายค่าเช่าให้เถ้าแก่ตรงตามเวลาอย่างแน่นอน”“เอาเงินส่วนนั้นใจให้แม่ยายฉันเถอะ ถ้าเธอมาถามนายก็ให้เธอได้เลยไม่ต้องส่งให้ฉัน แต่หากเธอไม่กล้ามาเอานายก็เก็บเอาไว้ ถ้าตอนไหนได้ผ่านมาเมืองนี้ฉันจะแวะมาหา”“ครับเถ้าแก่” เจียงหมิงรับปากด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือคล้ายจะร้องไห้ เฉินอ้ายเฟยเดินเข้าไปกอดขา แล้วดึงชายเสื้อให้เจียงหมิงอุ้มขึ้นไปเขาอุ้มเด็กชายตัวน้อยที่ช่วยเลี้ยงมาตั้งแต่แบเบาะ มือน้อยๆ นั้นวางที่แก้มแล้วเช็ดน้ำตาให้“ไม่ร้องนะอาหมิง” เสียงเล็กๆ ที่พูดไม่ค่อยชัดนั้นพยายามปลอบใจชายหน้าดุจนเขายิ้มออกมา“แล้วพบกันใหม่นะครับนายน้อย” เจียงหมิงวางเด็กชายลง จากนั้นก็เปิดประตูรถส่งคุณชายตัวน้อยขึ้นรถไป ในขณะที่หลี่หยุนฟางอุ้มลูกน้อยวัยสี่เดือนเอาไว้แล้วยิ้มลาเขากับยายจางจินเองก็เดินมาส่งโจวชิงหลิน พร้อมกับขนมให้เอาไว้กินระหว่างทาง“คุณนายเฉินขอ
ทะลุมิติมาเป็นภรรยาเจ้าของร้านชำในยุค70 ตอนที่ 27 อกตัญญู
ข้าวของในร้านของร้านขายของชำสกุลเฉินเริ่มร่อยหรอลงไป แต่ก็ไม่มีการซื้อเข้ามาเพิ่ม หลายคนต่างพูดถึงเรื่องนี้ในวงกว้างแม้โจวชิงหลินจะพยายามบอกว่าขายของเพื่อเตรียมจะย้ายบ้านแต่ก็ไม่มีใครเชื่อ และคิดว่าบ้านสกุลเฉินนั้นกำลังตกอับไม่มีเงินซื้อของเข้ามาขายในร้านบ้างก็เชื่อว่าอีกฝ่ายจะย้ายเพื่อหนีหนี้ หากมีเงินเก็บจริง ทำไมบ้านหลังเก่าทรุดโทรมแห่งนี้ถึงไม่ได้รับการต่อเติมให้ดูดี ยิ่งคำพูดออกมาจากปากแม่หม้ายกู่สองแม่ลูก ก็ยิ่งทำให้ชาวบ้านเริ่มพูดถึงเรื่องนี้อย่างหนาหูเฉินเซียนและเจียงหมิง ในช่วงนี้พวกเขาก็ไม่รับทำงานไม้ เดินทางออกไปตั้งแต่เช้าและกลับมาตอนเย็นแทบจะทุกวันเพื่อดูแลงานก่อสร้าง แต่ชาวบ้านกลับมองว่าทั้งสองออกไปหางานทำที่อื่นเพราะว่างานไม้นั้นไม่สามารถขายออกได้แล้ว“อยากรีบไปแล้ว เมื่อไหร่เราจะได้ไปจากที่นี่เสียที” โจชิงหมิงพูดด้วยความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความอึดอัด เธอยังใจไม่แข็งพอที่จะรับฟังคำนินทาจากพวกเพื่อนบ้านเหล่านั้นแม้ลูกสะใภ้และลูกชายจะปลอบใจอยู่บ่อยครั้งว่าที่ใหม่นั้นจะดีกว่าที่เดิม แต่เธอยังไม่เห็นกับตา มันจะจริงเท็จแค่ไหนก็ไม่รู้รู้แต่ว่าเงินในบัญชีของบ้านนั้นถูกใช้
ทะลุมิติมาเป็นภรรยาเจ้าของร้านชำในยุค70 ตอนที่ 26 การกลับมา
ในฤดูหนาว ปลายปี ค.ศ. 1978 เฉินอ้ายเฟยในวัยขวบเศษกำลังจ้องมองน้องสาวที่กำลังหัดพลิกคว่ำอยู่บนเบาะนิ้วน้อยๆ เลื่อนเข้าไปจิ้มแก้มป่องๆ นั้นด้วยความมันเขี้ยว แต่ก็ทำได้เพียงแค่แตะเบาๆ เพราะกลัวว่าน้องสาวจะเจ็บหลี่หยุนฟางมองภาพที่น่าเอ็นดูนั้น ทั้งสองนอนเล่นอยู่กลางเตียงโดยมีเธอและสามีนอนกั้นขอบเตียงเอาไว้“อากาศหนาวแบบนี้ไม่อยากเปิดร้านขายของเลย อยากนอนขี้เกียจอยู่ในผ้าห่มเสียมากกว่า”หลี่หยุนฟางบ่นแล้วอ้าปากหาวนอน เธอต้องตื่นมาให้นมเฉินเยว่อิงทั้งคืน ตอนนี้จึงไม่อยากลุกตื่นขึ้นไปไหน“แม่บอกว่าไม่ต้องให้คุณออกไปช่วยที่ร้าน ท่านเข้าใจว่าคุณเลี้ยงเด็กๆ เหนื่อยแค่ไหน ไม่ต้องไปฟังเสียงชาวบ้านหรอก ขอแค่เราเข้าใจกันเท่านั้นก็พอ” เฉินเซียนบอกภรรยาด้วยน้ำเสียงที่นุ่มปากของสองแม่ลูกสกุลกู่ที่เป็นม่ายทั้งสอง หม้ายกู่เล็ก หม้ายกู่ใหญ่ เป็นปากที่ช่างไม่เคยอยู่สุขรู้ทั้งรู้ว่าภรรยาของเขากำลังเลี้ยงลูกน้อยทั้งสองคนจนไม่มีเวลาพักผ่อน มารดาของเขาจึงออกไปช่วยขายของที่ร้านชำ แต่กลับนินทาว่าเธอขี้เกียจไม่ทำงานปล่อยให้แม่สามีและสามีทำงานกันอยู่ลำพัง โดยที่ตัวเองนั่งสุขสบายไม่ว่าจะทำอะไรก็ดูเหมือนว่าหลี
ทะลุมิติมาเป็นภรรยาเจ้าของร้านชำในยุค70 ตอนที่ 25 หัวปีท้ายปี
เฉินอ้ายเฟย ทารกวัยหกเดือนกำลังนั่งบนรถหัดเดินที่เลียนแบบรถหัดเดินในยุคปัจจุบัน ถูกทำขึ้นโดยฝีมือของเฉินเซียนและการออกแบบของหลี่หยุนฟางบริเวณที่นั่งถูกเจาะรูตรงกลางแล้วใส่ผ้าผูกเอาไว้สำหรับนั่ง ความสูงอยู่ในระดับที่ขาแตะพื้นพอดีทำให้เจ้าตัวน้อยสามารถใช้เท้าไถไปมาวิ่งเล่นได้อย่างอิสระในพื้นที่คับแคบอย่างในร้านขายของชำ ตอนนี้จึงได้แต่นั่งนิ่งไม่สามารถขยับไปไหนได้ แต่เท้าก็ยังแตะพื้นโยกไปมาพร้อมทั้งหัวเราะเอิ๊กอ๊ากด้วยความชอบใจ อารมณ์ดีทั้งวันเป็นที่รักและเอ็นดูแก่ผู้พบเห็นรถหัดเดินสำหรับเด็กจึงถูกถามหาเป็นจำนวนมาก มีบางคนบอกว่าเคยเห็นเก้าอี้แบบนี้วางขายในเมืองเป็นสินค้าจากต่างประเทศ ทำให้หลี่หยุนฟางรู้ว่าสิ่งนี้ไม่ใช่ของแปลกใหม่สำหรับยุคนี้ เพียงแค่ที่นี่เป็นชนบทของสิ่งนี้จึงยังมาไม่ถึงเท่านั้นเองแต่ถึงอย่างนั้นก็ได้รับความสนใจของบ้านที่มีเด็กวัยไล่เลี่ยกันกับลูกชายของเธอ ดังนั้นจึงมีคนสั่งทำอยู่จำนวนหนึ่งเพื่อที่จะให้เด็กน้อยได้นั่งและหัดเดิน ในยามที่ผู้ใหญ่กำลังกินข้าวหรือว่าทำงานบ้านจะได้ไม่ต้องคอยอุ้มอยู่ตลอดโจวชิงหลินที่ตอนนี้สามารถเดินได้อย่างคล่องแคล่วราวกับคนที่ไม่เคยเจ็บป่
ทะลุมิติมาเป็นภรรยาเจ้าของร้านชำในยุค70 ตอนที่ 24 ก่อนกำหนด
เมื่อฤดูหนาวพ้นไปอากาศก็เริ่มอบอุ่นขึ้น ครรภ์ของหลี่หยุนฟางก็เริ่มขยายใหญ่โตพร้อมที่จะคลอดภายในไม่กี่สัปดาห์นี้แล้วโจวชิงหลินเห่อหลานคนแรกเป็นอย่างมาก ไม่ยอมให้ลูกสะใภ้หยิบจับอะไร แม้กระทั่งยืนขายของที่ร้านก็ยังไม่อยากให้ทำตอนนี้กลายเป็นว่าแม่สามีมาช่วยขายของอย่างเต็มตัว ทั้งจัดของบนชั้น ปัดกวาดฝุ่นที่ติดอยู่ตามสินค้า เดินไปขายซาลาเปาหมั่นโถวหยิบใส่ถุงกระดาษให้ลูกค้า ทำทุกอย่างและให้หลี่หยุนฟางทำหน้าที่เพียงแค่นั่งเฉยๆ บนโต๊ะคิดเงินและลงบัญชีเท่านั้นชุดโต๊ะรับประทานอาหารรูปแบบกลมและเก้าอี้แบบมีพนักพิงของเฉินเซียน ได้ถูกจัดทำขึ้นมาจำนวนเดือนละหนึ่งชุด และขายได้ทันทีหลังจากที่นำมาวางขายที่หน้าร้านตอนนี้กำไรจากการทำงานไม้นั้นยังมากอยู่ เพราะไม่มีต้นทุนอื่นนอกจากค่าแรงของเจียงหมิงและค่าฝีมือกับค่าเสียเวลาของคนทำแต่ในอนาคตป่าไม้จะถูกรัฐบาลสั่งให้ห้ามตัด การตัดไม้จะกลายเป็นเรื่องที่ต้องขออนุญาตอย่างถูกกฎหมาย แน่นอนว่าเมื่อย้ายไปเขตผู่ตงแล้ว หากจะทำเครื่องเรือนพวกนี้จะต้องซื้อไม้มาทำ ต้นทุนก็ย่อมสูงขึ้นแน่นอนหลี่หยุนฟางคุยกับสามีเอาไว้ ว่าในอนาคตกำไรอาจจะน้อยลงเพราะมีต้นทุนเหล่านี้เพิ่
ทะลุมิติมาเป็นภรรยาเจ้าของร้านชำในยุค70 ตอนที่ 23 ลอบวางเพลิง
ในยามดึกสงัดของคืนเทศกาลโคมไฟ ที่ร้านขายของชำที่ปิดแล้วคนลึกลับคนหนึ่งกำลังด้อมๆ มองๆ อยู่หน้าร้าน ภายใต้ความมืดคือใบหน้าที่เต็มไปด้วยความมุ่งร้าย ในมือถือโคมไฟ สายตามองที่ร้านขายของชำสกุลเฉินด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความแค้นโคมไฟในมือถูกวางลงที่หน้าร้านชำ พร้อมกับกระดาษจำนวนหนึ่งที่ฉีกออกมาจากตำราเพื่อใช้เป็นเชื้อเพลิง จากนั้นคนลึกลับนั่นก็หย่อนกระดาษลงไปในโคมไฟให้เกิดการเผาไหม้ มองไฟที่ลุกจากโคมไฟยังกระดาษที่ตนเองวางไว้ก่อนจะรีบหนีออกไป“ไฟไหม้ ไฟไหม้” เสียงของคนที่เห็นเปลวเพลิงลุกโชนร้องขึ้นมาเฉินเซียนอยู่ในบ้านกำลังนอนหลับได้ยินเสียงนั้นก็รีบลุกขึ้นออกไปดู เห็นประตูร้านขายของชำมีไฟกำลังลุกไหม้จึงรีบไปหาน้ำมาเพื่อที่จะดับไฟโชคดีที่ไฟลุกแค่ตรงประตูยังไม่ลามเข้าไปในร้าน ทำให้เขาสกัดต้นเพลิงไว้ได้ทันเวลา รวมถึงเพื่อนบ้านที่ผ่านมาเห็นเหตุการณ์ก็ช่วยสกัดไฟไว้ตั้งแต่แรก“ขอบคุณท่านน้าอี้ที่ช่วยเหลือ” เขาบอกแก่เพื่อนบ้านที่ใจดีหลี่หยุนฟางได้ยินเสียงเอะอะโวยวายและสามีไม่อยู่ที่เตียงจึงเดินออกมาดู เธอเห็นที่หน้าประตูร้านชำมีควันขึ้นเป็นจากไฟที่ดับมอดลงไป และเห็นสามีกับเพื่อนบ้านฝั่งตรงข้า
ทะลุมิติมาเป็นภรรยาเจ้าของร้านชำในยุค70 ตอนที่ 22 เทศกาลโคมไฟ
ร้านขายของชำสกุลเฉิน นอกจากจะจัดรายการสินค้าราคาหนึ่งหยวนประจำสัปดาห์ ที่สับเปลี่ยนกันไปมาให้ได้เลือกซื้อกันแล้วยังมีซาลาเปาและหมั่นโถวขายที่หน้าร้าน เผือกทอดเค็มหวานที่ก่อนหน้านี้หลายบ้านพยายามทำเลียนแบบ แต่ก็สู้ต้นทุนน้ำมันในการทอดไม่ได้อีกทั้งรสชาติที่ออกมาก็ไม่ใกล้เคียงกับที่หลี่หยุนฟางทำ ทุกคนจึงคิดว่าซื้อกินเองน่าจะคุ้มกว่าค่ากว่าในราคาเพียงสามเหมานอกจากนี้ในช่วงฤดูหนาว สินค้าที่ได้รับความนิยมได้แก่ ชุดโลชั่นบำรุงผิวรูปแบบใหม่ที่ร้านนำมาวางขาย เนื้อหมักเครื่องเทศที่เสียบไม้พร้อมย่างขายเป็นชุดละสิบไม้ในราคาหนึ่งหยวนและเพราะอากาศที่หนาวหนาวเย็นทำให้รักษาอุณหภูมิสินค้าสดได้ดี หลี่หยุนฟางจึงได้ทำชุดอาหารกึ่งสำเร็จขายสำหรับรับประทานหนึ่งคนชุดแกงจืดหมูสับทรงเครื่อง ชุดหมูทอดราดซอสเปรี้ยวหวาน และชุดไก่หมักเครื่องเทศ ที่ใครซื้อแล้วก็นำไปปรุงสุกก็สามารถรับประทานได้เลยอาหารกึ่งสำเร็จเป็นที่นิยมแก่คนที่ไม่อยากฝ่าลมหนาวไปตลาด ร้านขายของชำสกุลเฉินจึงเป็นร้านค้าที่ได้รับความนิยมในระดับตำบล หมู่บ้านใกล้เคียงก็ยังมาซื้อของจับจ่ายที่นี่ในส่วนงานไม้ของเฉินเซียนนั้น ตอนนี้เขาเริ่มรับงานน้อย
