88 : เผาจวนแม่ทัพโหย่ว เซี่ยซือซือออกจากจวนแม่ทัพโหย่วไปแล้ว นางนึกอยากหาข่าวเรื่องนี้ดูก่อน ตรงเข้าไปนั่งในร้านอาหารแห่งหนึ่งใจกลางเมือง ที่นี่เป็นเหมือนจุดรวมของข่าวสารทุกชนิด นางใช้พลังมิติพิเศษเพื่อสอดส่องดูคนร้าย เป็นอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด หากอยากรู้เรื่องของโหย่วเสวี่ยหยา คนร้ายต้องม
ระหว่างนั้นเซี่ยซือซือก็เล่าเรื่องอาการของโหย่วเสวี่ยหยาให้น้องสาวฟังไปด้วย หลังฟังจบเซี่ยซานซานถึงกับถอนหายใจดัง ๆ อย่างโล่งอก นางนึกห่วงเกรงว่าอาการของโหย่วเสวี่ยหยาจะทรุดหนัก ส่วนเรื่องลอบฆ่าคืนนี้เซี่ยซือซือไม่อยากเล่า เดี๋ยวน้องสาวของนางจะเครียดตามไปด้วย นางเก็บมาเล่าให้สามีฟังในตอนกลางคืนแทน
“ไม่ได้เรียกกำลังเสริมรึ เช่นนั้นพวกเราไปที่จวนท่านอ๋องเจ็ด เพื่อแจ้งข่าวดีหรือไม่” “ข้าว่าไม่ทันเจ้าค่ะ พวกเราไปช่วยพวกเขาก่อนดีกว่า” “ไปกัน !” ทั้งคู่พุ่งตัวจากต้นไม้ไปยังหลังคาเรือน และวิ่งผ่านแต่ละเรือนไปยังเรือนของคุณหนูสาม ตั้งแต่อาจารย์ฮู่สอนกำลังภายในให้ เ
89 : นี่แค่ตัวล่อ พวกมันอยู่ด้านหลัง เรือนคุณหนูสามเหตุการณ์กำลังชุลมุนวุ่นวายเป็นอย่างมาก เซี่ยซือซือกับถานจ้านเข้าไปช่วยพวกเขาเอาไว้ได้ทัน นางกับถานจ้านไม่ฆ่าคน จึงเลือกทำร้ายแขนขาไม่ให้พวกเขาต่อสู้ได้ พ่อบ้านหลิวที่ยืนถือดาบป้องกัน อยู่หน้าประตูห้องนอนของคุณหนูสาม ถึงกับมองสองสามีภรรยาด
“เจ้าค่ะ ๆ” “ท่านแม่” โหย่วเสวี่ยเอ๋อเดินมาหามารดาด้วยความเป็นห่วง “ท่านเป็นอันใดหรือไม่” “ข้าไม่เป็นไรแล้วเสวี่ยเอ๋อ เจ้าช่วยไปดูพี่สาวเจ้าหน่อย นางดีขึ้นหรือยัง” “เจ้าค่ะ” โหย่วเสวี่ยเอ๋อเดินตรงไปยังเตียงที่พี่สาวนอนอยู่ เห็นแม่นมหวางกำลังป้อนยาที่ปากของนาง ไม่นานตาขอ
90 : สาวใช้คนนั้นก็คือเจ้าใช่หรือไม่ สามวันต่อมา พ่อบ้านหลิวได้มาเยือนยังเรือนสกุลเซี่ย วันนี้นางถานอยู่บ้านและเป็นคนออกมาต้อนรับแขกด้วยตัวเอง ถึงได้รู้เรื่องในจวนแม่ทัพโหย่ว นางรู้สึกตกใจเป็นอย่างมากหลังได้ยิน “พ่อบ้านหลิวท่านบอกว่าจ้านเออร์กับซือซือ พวกเขาไปเตือนท่าน
“อ้อ เห็ดหลินจือไฟข้ามีเจ้าค่ะ ส่วนยานั่นไม่มีแล้ว” เซี่ยซือซือไม่อยากให้โหย่วเสวี่ยหยาหายเร็วเกินไป เพราะนางจะถูกจับขึ้นเกี้ยวเดินทางไกลในทันที หากถ่วงเวลาให้นางได้อยู่กับครอบครัวอีกหน่อยคงไม่เป็นไร “น่าเสียดายจริง ๆ” “ข้าจะไปหยิบเห็ดหลินจือไฟมาให้นะเจ้าคะ” นางรีบลุกขึ้นยืนเดินก
“ข้าเชื่อเจ้า ไหนเจ้าลองเล่าเรื่องโลกที่เจ้าอยู่ให้ข้าฟังได้หรือไม่ แล้วมิติพิเศษของเจ้ามันทำอะไรได้บ้าง” ถานจ้านดึงตัวของภรรยาเอนลงไปนอนบนเตียงด้วยกัน ค่ำคืนนี้เขาตั้งใจฟังเรื่องราวดั่งฝันของนาง ที่นั่งค่อย ๆ เล่าให้เขาฟังอย่างตั้งใจ ทว่ายังไม่ถึงครึ่งเรื่อง ถานจ้านก็เผลอหลับไปก่อนเสียแล้ว
“ข้าย่อมจำได้ มีเจ้ามีข้า จดจำไว้มิลืมเลือน” ท้องฟ้าวันนี้ช่างสดใสยิ่งนัก ในห้องโถงของคฤหาสน์นางถานกับแม่เฒ่าจาง กำลังนั่งรอคู่แต่งงานใหม่มายกน้ำชาตามธรรมเนียม ครอบครัวของอาจารย์ฮู่อยู่ร่วมกินข้าวในเช้านี้ด้วย เซี่ยซานซานกับน้องชายยืนรออยู่ก่อนหน้าแล้ว ครั้นเห็นสองสามีภรรยาเดินออกมา ทุกคนต
เจ้าสาวคนงามเม้มปากเอาไว้แน่น เขาทำตามสัญญาที่ให้ไว้ มีหรือนางจะหาข้อโต้แย้งได้ “อื้ม” “เช่นนั้นก็อย่าห้ามข้าเลยซือซือ” สายตาของถานจ้านหยาดเยิ้มไปด้วยแรงแห่งปรารถนา ดันมือทั้งสองข้างของนางขึ้นเหนือศีรษะ ทาบริมฝีปากเข้าหาอย่างดูดดื่ม เซี่ยซือซือไม่อาจฝืนความปรารถนาของร่างกายตัวเอง
“ตอนนี้พี่เขยถูกคุณชายรองมอมเหล้าอยู่เจ้าค่ะ ข้างนอกสนุกสนานกันมาก” เซี่ยซานซานคอยรายงานสถานการณ์ด้านนอกอยู่ตลอดเวลา เซี่ยซือซือเปิดผ้าคลุมหน้าขึ้น ยามนี้นางค่อนข้างหิวแล้ว “ข้ากินได้ไหม” นางมองขนมรองท้องบนโต๊ะ แล้วหันไปทางโหย่วเสวี่ยหยากับเซี่ยซานซาน “กินได้สิ ของพวกนี้เอามาให้เ
114 : ยวนยางคู่ (จบ) สองเดือนต่อมา เสียงประทัดจุดขึ้นตรงหน้าคฤหาสน์ตระกูลเซี่ย ถานจ้านเป็นฝ่ายแต่งเข้ามาเป็นเขยของตระกูล คนนอกไม่รู้มักคิดติฉินนินทา แต่การที่เซี่ยซือซืออยู่กับสองแม่ลูกตระกูลถานมาตั้งแต่ต้น พวกเขาเป็นหนึ่งเดียวกันมาหลายปีแล้ว ไม่แบ่งแยกว่าใครต้องแต่งเข้าบ้านใคร
คฤหาสน์ตระกูลเซี่ย ทุกคนกลับมาถึงคฤหาสน์อย่างพร้อมหน้าพร้อมตากัน ถานจ้านถือโอกาสนี้ประกาศข่าวดีแก่ทุกคน เรื่องที่เขาได้ขอเซี่ยซือซือแต่งงานบนเรือ และนางก็ตอบตกลงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว “แหวนแต่งงานของข้า” เซี่ยซือซือชูนิ้วนางข้างซ้ายขึ้นให้ทุกคนดู ถานจ้าน “ซือซือนี่เจ้าโอ้
“เดี๋ยวก่อน” เซี่ยซานซานหยุดกึกในทันที “เสวี่ยหยาก็ถามหาเจ้า หมู่นี้เจ้าไม่ได้ไปที่จวนแม่ทัพโหย่วนานแล้ว” ทุกครั้งที่น้องสามของเขานัดนางมาที่จวน วันนั้นโหย่วหยางหลงจะทำตัวว่างในทันที และจะแวะไปหาน้องสามที่จวน เพียงเพื่อที่จะอ้างเรื่องสอบถามข่าวคราวของถานจ้าน แต่ในความเป็นจริงแล้ว
113 : ขอแต่งงาน ถานจ้านพานางไปเลือกซื้อโคมไฟอันใหม่ จากนั้นก็ชวนกันไปล่องเรือในบึง เพลิดเพลินไปกับบรรยากาศของผืนน้ำ ที่สะท้อนแสงเป็นดวงไฟน้อยใหญ่เต็มไปหมด ฝีพายยืนอยู่ด้านหลังทำเป็นไม่สนใจคู่สามีภรรยา ที่กำลังอิงอกซบไหล่กันอยู่ ถานจ้านถอดเสื้อคลุมขนสุนัขจิ้งจอกออกคลุมให้ภรรยา “ซื
“เจ้ายิ้มแบบนี้กำลังคิดสิ่งใดอยู่ซือซือ” “เปล่าเจ้าค่ะ ข้าคิดว่านายท่านหยวนคงไม่ได้แย่เท่าใดนัก อย่างน้อยก็ยังได้ร่วมเตียงกับคนที่ตนรัก” พรวด ! ข้าวในปากของถานจ้านถูกพ่นออกมาใส่หน้าคนพูดอย่างจัง “พี่จ้าน !” “เจ้าทำตัวให้มันดี ๆหน่อย ไปแอบดูเรื่องบนเตียงของผู้อ
เซี่ยซือซือมองของเก่า ๆ ในร้าน ที่นางไปหากว้านซื้อในตลาดมืดมา ใครจะคิดว่านางเลือกมามั่ว ๆ แต่กลับเป็นของล้ำค่า ที่มหาเศรษฐีผู้หนึ่งนำมาขายเสียอย่างนั้น คนดูของออกก็พากันซื้อกลับไป กระจายข่าวไปทั่วเมืองหลวง ว่าร้านขายของเก่าของนางมีแต่ของดี ๆ จากที่นางต้องการเปิดร้านแบบเงียบ ๆ ไม่ต้องวุ่นวายมากนัก กล