ฉากที่ 5

บรรยากาศในโรงพยาบาลเต็มไปด้วยความวุ่นวาย ทีมบุคลากรทางการแพทย์ต่างรีบเร่งจัดการกับการคลอดก่อนกำหนดที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหัน สถานการณ์เช่นนี้ไม่ใช่เรื่องที่ใครปรารถนาจะเผชิญ แต่พวกเขาก็ทำหน้าที่อย่างสุดความสามารถ

บัวรัตนานั่งรออยู่หน้าห้องคลอดด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความกังวล มือของเธอประสานกันแน่น พลางภาวนาขอให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปได้ด้วยดี หากเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นดำเนินไปตามเนื้อเรื่องนิยาย ชลธารจะคลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัยโดยมีนรกานต์คอยดูแล แต่ครั้งนี้เธอเป็นคนที่เปลี่ยนแปลงชะตากรรมด้วยตัวเอง จึงไม่อาจรู้ได้ว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร

ความไม่แน่นอนเข้าครอบงำจิตใจของบัวรัตนา เธอไม่อาจรู้ได้เลยว่าเหตุการณ์จะดำเนินไปในทิศทางเดิมหรือไม่ ลูกของชลธารที่คลอดก่อนกำหนดจะปลอดภัยหรือเปล่า? ภายใต้ความกังวลของอัลฟ่าสาว ยินเสียงเครื่องมือแพทย์ดังขึ้นเป็นระยะ เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า ทุกวินาทีเต็มไปด้วยความกดดัน บัวรัตนานั่งนิ่ง เฝ้ารออย่างทรมานในความไม่แน่นอนนี้

เสียงฝีเท้าหลายคู่ดังขึ้นด้านหลังบัวรัตนา ทว่าเธอไม่ได้นึกสนใจในตอนแรก ด้วยคิดเพียงว่าคงเป็นญาติของผู้ป่วยคนอื่น ๆ

“ดูสิแก หน้าห้องคลอดมีแค่เจ้าสาวคนนั้น ไม่เห็นพ่อของเด็กเลย สงสัยที่เขาพูดกันคงจะเป็นเรื่องจริงเสียล่ะมั้ง” เสียงสาว ๆ ซุบซิบกันดังขึ้นเข้าหูบัวรัตนา

เพื่อนร่วมงานของชลธารที่มาถึงโรงพยาบาลต่างแสดงอาการห่วงใยและอยากรู้ว่าชลธารปลอดภัยหรือไม่ แต่ก็อดใจที่จะนินทากันไม่ได้ เรื่องที่ชลธารท้องไม่มีพ่อถูกพูดถึงกันมานานหลายเดือน จึงยากที่จะห้ามไม่ให้คนพูดถึง แม้แต่ในช่วงเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานเช่นนี้

“ก็ใช่น่ะสิ ฉันบอกแกตั้งหลายครั้งแล้ว หมอนั่นเป็นโอเมก้าไม่ใช่เหรอ ท้องไม่มีพ่อก็คงไม่แปลก ควบคุมตัวเองตอนฮีตไม่ได้แบบนั้นก็สมควรแล้ว”

“อย่าพูดแบบนั้นสิ ฉันเห็นโอเมก้าหลายคนก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นแบบธารทุกคน” เพื่อนร่วมงานอีกคนเอ่ยขึ้น พยายามห้ามปรามการนินทาที่เริ่มจะลามไปไกลกว่าที่ควรจะเป็น

“แบบไหน? แบบท้องไม่มีพ่อน่ะเหรอ” ถึงแม้ว่าจะเป็นห่วงชลธารจริง ๆ แต่ความอยากรู้อยากเห็นและการนินทาก็ยังเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ พวกเธอพูดคุยกันคิกคักอย่างสนุกปาก บัวรัตนาไม่มีจิตใจจะด่ากลับในตอนนี้ เธอเลือกที่จะปล่อยให้พวกนั้นพูดไปก่อน เพราะเดี๋ยวความจริงจะถูกเปิดเผยเอง โดยเธอเองนี่แหละ!

“บัว!”

ทั้งพ่อและแม่ของบัวรัตนาเดินทางมาถึงโรงพยาบาลอย่างเร่งรีบ เมื่อมาถึงพวกเขาก็ตรงเข้ามาหาลูกสาวทันที สีหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวลทำให้บัวรัตนาตัดสินใจเริ่มการแสดงของเธอทันที

“พ่อ แม่...” บัวรัตนาเอ่ยด้วยเสียงแผ่วเบา เมื่อเห็นสีหน้าตื่นตกใจของพ่อกับแม่ที่เข้ามาถึง เธอก็รู้ทันทีว่าต้องทำอะไรต่อไป

“ไหน บอกแม่สิ เล่ามาให้หมดเลยนะ” คุณหญิงกัลยาทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆ มืออ่อนนุ่มของผู้เป็นแม่เอื้อมไปกุมมือบัวรัตนาไว้แน่น สายตาเต็มไปด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นสีหน้าของลูกสาวที่ดูไม่ดีนัก

“คือ...ถ้าบัวพูดความจริง พ่อกับแม่สัญญานะคะ ว่าจะไม่โกรธบัว” บัวรัตนาพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา พยายามบีบน้ำตาให้ไหลออกมาเพื่อเสริมบทบาทที่เธอกำลังแสดง

“พูดมาเถอะบัว แม่ไม่โกรธหรอก...” แม่ของเธอปลอบใจ พลางส่งสายตาให้กำลังใจ

“บัวมีคนรักอยู่แล้วค่ะ...คือเขาคนนั้น”

“หา?!” พ่อกับแม่ของบัวรัตนาส่งเสียงอุทานออกมาพร้อมกันด้วยความตกใจ พวกเขาคาดไม่ถึงกับคำสารภาพที่ไม่เคยคาดคิดว่าจะได้ยินจากลูกสาว เพราะเธอไม่เคยพูดเรื่องนี้ให้ฟังมาก่อน ทำเอาทั้งคู่ถึงกับพูดไม่ออกไปชั่วขณะ

“บัวแต่งงานกับคุณสองตามความต้องการของพ่อกับแม่ ก่อนหน้านี้บัวกับธารเลิกรากันไปด้วยดีแล้วนะคะ แต่บัวไม่คิดว่าครั้งสุดท้ายที่มีอะไรกัน ธารจะตั้งท้องขึ้นมา ธารเองก็คงเห็นว่าเลิกกันแล้ว คนขี้เกรงใจแบบเขาก็เลยไม่ติดต่อมาอีก แต่ก็ดันบังเอิญมาเจอกันวันนี้พอดี ก็เลยเป็นอย่างที่พ่อกับแม่เห็นค่ะ” บัวรัตนาเอ่ยออกมาอย่างเชื่องช้า พร้อมกับปาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม การแสดงของเธอดูสมจริงจนทำให้พ่อกับแม่เชื่อสนิทใจ

เดิมทีตามเนื้อเรื่องในนิยาย บัวรัตนาต้องแต่งงานกับนรกานต์ หรือที่เธอเรียกว่า “คุณสอง” เพราะพ่อของเธอต้องการใครสักคนมาออกหน้าช่วยดูแลบริษัทแทนลูกสาวที่ออกหน้าออกตาไม่ได้ และนรกานต์ก็เป็นอัลฟ่าผู้มีหน้าตาและความสามารถ สติปัญญาของเขาจะช่วยให้บริษัทก้าวหน้าได้

ท่านชายวรชัยกับคุณหญิงกัลยาเองก็เคยผ่านการแต่งงานแบบคลุมถุงชนมาก่อน แต่พวกเขาเข้ากันได้ดีและสามารถอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขจนถึงปัจจุบัน ดังนั้นจึงไม่เคยคิดว่าบัวรัตนาจะมีปัญหากับการทำเช่นเดียวกัน แต่สิ่งที่พวกเขาไม่คาดคิดก็คือ การตัดสินใจครั้งนี้กลับกลายเป็นความผิดมหันต์ที่เปลี่ยนชีวิตของบัวรัตนาไปตลอดกาล

ตอนนี้เพื่อนร่วมงานของชลธารต่างรู้เรื่องราวทั้งหมดแล้ว แต่ละคนต่างพากันอ้าปากค้างเมื่อได้ยินความจริงที่คาดไม่ถึง คนรักของชลธารไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นทายาทตระกูลก้องเกษมทรัพย์ ตระกูลผู้มั่งคั่งและมีชื่อเสียงโด่งดังในสังคม! ความตกใจและความไม่เชื่อปรากฏชัดในสายตาของทุกคน

“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยแก นี่มันเรื่องจริงใช่ไหม แกช่วยหยิกฉันหน่อยสิ!” หนึ่งในเพื่อนร่วมงานของชลธารพูดขึ้นด้วยความไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง เธอเอาแต่สะกิดเพื่อนข้างกายไม่หยุด

“โอ๊ย! ก็ได้ยินเต็มสองหูแล้วไม่ใช่หรือไง!” เพื่อนคนนั้นตอบกลับอย่างไม่สบอารมณ์

“เรื่องนี้ต้องเอาไปขยายต่อ กลับกันเถอะแก” ทั้งสองคนนั้นพูดคุยกันสักพัก ก่อนจะหันหลังเดินกลับไปอย่างตื่นเต้น

“สรุปแล้ว นี่คือเรื่องจริงใช่ไหม บัวไม่ได้โกหกแม่ใช่ไหม...” แม่ของบัวรัตนาทวนถามอีกครั้งอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง

“บัวจะโกหกแม่ทำไมคะ ถ้าบัวไม่ได้รักกับธารจริง ๆ ก็คงไม่รีบพาเขามาโรงพยาบาลหน้าตาตื่นแบบนี้หรอกค่ะ บัวไม่ได้อยากเป็นขี้ปากใครเปล่า ๆ สักหน่อย” อัลฟ่าสาวแสร้งสูดหายใจลึกคล้ายพยายามกลั้นน้ำตา ส่งผลให้ผู้เป็นแม่ใจอ่อนยวบทันที

“แล้วหลังจากนี้ลูกจะทำยังไง?” คุณหญิงกัลยาถามด้วยความกังวล ส่วนท่านชายวรชัยเองที่ยืนเงียบไม่พูดอะไร เนื่องจากชายผู้เป็นผู้นำตระกูลก้องเกษมทรัพย์กำลังครุ่นคิดถึงเรื่องราวหลังจากนี้ เกิดเรื่องใหญ่โตในงานแต่งแบบนี้คงต้องตามล้างตามเช็ดให้ลูกสาวอีกเยอะ แต่ไหน ๆ เรื่องก็มาถึงขั้นนี้แล้ว การโวยวายออกมากลางโรงพยาบาลก็คงไม่ใช่เรื่องดี

“พ่อกับแม่กลับไปก่อนก็ได้นะคะ บัวจะอยู่จนกว่าธารจะคลอดแล้วค่อยกลับบ้าน” บัวรัตนาจับมือนุ่ม ๆ ของแม่แน่น เธอยิ้มให้แม่ปล่อยวางและพาพ่อกลับไปก่อน ทั้งสองจึงยอมจากไปโดยดี พร้อมกับเตรียมตัวไปเคลียร์กับพวกตระกูลเจริญผลวัฒนา ป่านนี้พวกเขาคงงงเป็นไก่ตาแตกอยู่เช่นกัน

ไม่นานหลังจากพ่อและแม่กลับไป คุณหมอได้ออกมาจากห้องคลอดและกล่าวข่าวดีให้บัวรัตนาฟัง

“ญาติคนไข้ใช่ไหมครับ?” คุณหมอสูงอายุเข้ามาทักเมื่อเห็นว่าเธอเป็นคนเดียวที่อยู่หน้าห้องคลอดในตอนนี้

“ค่ะ ชลธารเป็นยังไงบ้างคะหมอ ทุกอย่างราบรื่นดีไหมคะ?”

“เรียบร้อยดีครับ ปลอดภัยทั้งคุณชลธารและเด็ก ตอนนี้หมอได้ย้ายคนไข้ไปห้องพักผู้ป่วยแล้ว ญาติเข้าเยี่ยมได้เลยนะครับ หมอต้องขอตัวก่อน” คุณหมอแจ้งผลให้บัวรัตนาทราบก่อนจะเดินจากไป

บัวรัตนาเมื่อได้ยินข่าวดีนั้น เธอก็เดินไปยังห้องพักแยกของชลธารทันที และแน่นอนว่าเธอได้แจ้งไว้ก่อนแล้วว่าขอห้อง VIP ให้กับชลธาร เพื่อให้ทุกอย่างสมกับที่เธอเตรียมจะรับเขาเข้ามาในตระกูล

อีกด้านหนึ่ง ในงานแต่งงานที่ไร้เจ้าสาว แขกในงานต่างพากันซุบซิบถึงเรื่องฉาวที่เกิดขึ้นไม่หยุด แม้ตระกูลเจริญผลวัฒนาจะพยายามแก้ข่าวแล้ว แต่ก็ไม่ได้ผลดีเท่าที่ควร ไม่นาน แขกในงานก็พากันทยอยกลับ เมื่อเข้าใจว่างานแต่งล่มกลางคัน ทำให้ตระกูลเจริญผลวัฒนารู้สึกไม่พอใจอย่างมาก

“ลูกชายฉันต้องมาเสียชื่อเพราะผู้หญิงคนนั้นคนเดียวเลย!”

ท่านชายปิยวัฒน์ยืนอารมณ์เสียอย่างหนัก เขาพยายามยื้อแขกในงานอยู่นาน แต่ไม่มีใครยอมฟัง เขาอุตส่าห์ไว้ใจให้ลูกชายแต่งงานกับลูกสาวของเพื่อนรักสมัยเรียน แต่ไม่คิดว่ามันจะจบลงเละเทะแบบอย่างนี้!

“ไม่ต้องห่วงหรอกครับพ่อ ผมมีแผนเตรียมเอาไว้แล้ว รอดูหลังจากนี้ได้เลย ตระกูลก้องเกษมทรัพย์ต้องอยู่ไม่สุขแน่”

นรกานต์กล่าวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น นัยน์ตาสีดำเข้มลึกล้ำด้วยอารมณ์ที่อ่านไม่ออก