LOGINShare
บทที่ 62 ขายลูกสาว
Last Updated:
2025-03-15 18:54:31
Related chapters
ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 63 ซื้อที่เพิ่ม
เหอเสี่ยวหงมองชาวบ้านถกเถียงเรื่องเข้ามหาวิทยาลัยของลูกสาวตนเองด้วยสายตาว่างเปล่า เมื่อไม่นานมานี้ยังต่อว่าเธอกับสามีเรื่องขายลูกสาวกินอยู่เลย“ไป ๆ จะไปไหนก็ไป ฉันจะคุยกับหลานชายฉัน” ย่าโจวเอ่ยไล่ชาวบ้านที่เข้ามามุงหลายสิบคน‘แต่โจวเหวินหลงก็เป็นหลานชายของพวกเรานะคะแม่’‘นั่นสิ นาน ๆ เขากลับมาบ้านพวกเราก็อยากจะถามไถ่’‘ใช่ ๆ’‘อีกอย่างมหาวิทยาลัยอะไรที่หลานสาวเข้า พวกเราก็ยังไม่รู้เลย’‘เข้าจริงหรือเปล่า’'ค่าใช้จ่ายไม่น้อยเลย''ใช่'‘ใช่ จะไล่พวกเราไปไม่ได้นะ’และทุกคนยังปฏิเสธที่จะจากไป ทุกครั้งที่มีเรื่องอะไรพวกเขาก็ต้องรู้เรื่องด้วยทุกอย่าง ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ ทุกคนในหมู่บ้านก็รู้เรื่องกันทั้งนั้น“จะไปไหนก็ไป” ย่าโจวเอ่ยอีกรอบชาวบ้านที่มามุงมองหน้ากันไปมา ไม่มีใครกล้ามีปัญหากับย่าโจวเพราะนางมีลูกหลานเยอะ อีกอย่างในหมู่บ้านโจว สกุลโจวก็ใหญ่ที่สุด แทบจะหมดหมู่บ้านอยู่แล้วหากมีปัญหากับย่าโจวก็เท่ากับมีปัญหากับทั้งสกุลโจว ย่าโจวในตอนนี้นับว่าเป็นผู้อาวุโสที่สุดในสกุล ‘ไปก็ได้จ้ะ’‘ฉันไปแล้ว’‘ไป ๆ’‘ฉันลืมว่าหุงข้าวไว้ คงจะต้องกลับไปดู’‘น้ำคงจะเต็มนาแล้ว’‘ใช่’‘ใคร
Last Updated : 2025-03-15ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 64 คนงาน
เหอเสี่ยวหงไล่อ่านรายการบนกระดาษที่จดสิ่งจำเป็นที่ต้องซื้อ เธอจะซื้อของมาไว้ใช้ทำกับข้าวระหว่างที่ยังอยู่ที่หมู่บ้าน และของบางส่วนที่จะให้คนงานกินเหอเสี่ยวหงคุยกับโจวเหวินหลงเรื่องการถอนหญ้าออกจากที่ดิน เพราะตอนที่เข้าไปดูนั้นหญ้าสูงมาก ก่อนจะล้อมรั้วไว้จึงอยากให้ถอนหญ้าออกให้หมด ป้องกันสัตว์ที่จะเข้ามาอยู่อาศัยได้ไม่น้อยก็มาก“เดี๋ยวก่อนจะออกไปซื้อของ เราไปหาเลขาธิการหม่าก่อนนะคะ” เหอเสี่ยวหงบอก“หือ?”“ก็ให้เลขาธิการหม่าหาคนงานให้เราไงคะ” เหอเสี่ยวงหงตอบสามี“ได้”เพราะไม่รู้ว่าถ้าหาเองพวกเธอจะได้คนงานหรือเปล่า เห็นหลายคนเข้าแปลงนาของตัวเองกันหมด อีกอย่างค่าแรงคนงานเท่าไรก็ไม่รู้ สู้ให้เลขาธิการหม่าหาให้จบ ๆ เพราะยังไงเขาคงไม่เอาคนงานที่ทำงานไม่ได้มาให้พวกเธอหรอก“งั้นเราไปกันเลยดีกว่าค่ะ”เหอเสี่ยวหงล็อกบ้านก่อนจะเอารถยนต์ออกมาจากมิติ ตั้งแต่ที่มาถึงหมู่บ้านมันก็ถูกเก็บใส่มิติไว้ ถ้าไม่ออกไปซื้อของมันก็ไม่ได้ออกมาอยู่ข้างนอกแน่ ๆโจวเหวินหลงขับรถไปที่บ้านเลขาธิการหมู่บ้านตามที่ภรรยาบอก เอ่ยสิ่งที่ต้องการไปไม่กี่คำอีกฝ่ายก็พยักหน้ารับรู้แล้ว เหอเสี่ยวหงรออยู่บนรถ โจวเหวินหลงลงไปบอก
Last Updated : 2025-03-15ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 65 ล้อมรั้ว
เหอเสี่ยวหงยืนมองกลุ่มชาวบ้านวุ่นวายกันอยู่ที่หน้าประตูบ้านไม่นานก็เดินหนี เรื่องอะไรเธอจะต้องรับทุกคนเข้าทำงานกัน อีกอย่างหากให้คนหนึ่งทำงานอีกคนก็จะขอตาม และถ้าไม่ให้ ความวุ่นวายก็จะตามมาไม่เลิกและเหอเสี่ยวหงก็มอบหน้าที่ให้เลขาธิการหม่าเป็นคนจัดการในเรื่องหาคนงานมาให้ เขาให้มาเท่าไหร่เธอก็รับเท่านั้น อีกอย่างก็เป็นเธอเองที่บอกเขาว่าไม่รับใครบ้าง ถ้าเธอรับเข้ามาทำงานเองก็จะข้ามหน้าข้ามตาเลขาธิการหม่าช่วงสายชาวบ้านจึงสลายตัวกลับบ้าน เพราะต้องทำมื้อกลางวัน บางส่วนก็ต้องลงแปลงนาส่วนคนงานของเหอเสี่ยวหงพอใกล้เที่ยงเหอเสี่ยวหงก็ให้พัก ช่วงบ่ายค่อยมาทำงานต่อ และรับเงินค่าแรงกลับบ้านเหอเสี่ยวหงจะจ่ายเงินเป็นรายวัน ถึงจะบอกว่าเอากี่คนก็ได้ แต่ถ้าเกิดทำงานไม่ได้เรื่องเธอก็ไม่เอาไว้เหมือนกัน นี่ก็นับว่าเป็นสิ่งที่ดีที่ได้จ่ายเงินเอง เพราะถ้าเกิดทำงานไม่คุ้มเธอก็ไม่ให้มาทำงานอีก แต่อันนี้เธอบอกไว้แล้วและทุกคนก็รู้กันแล้วแต่คงจะมีอยู่คนหนึ่งที่ไม่รู้อะไรเลย ช่วงบ่ายย่าโจวให้คนมาตามโจวเหวินหลงไปหา ตอนแรกเหอเสี่ยวหงคิดว่าคงอยากจะเจอหลานชายแต่ไม่ใช่เพราะโจวเหวินหลงปั่นจักรยานกลับมาโดยมีนางหลี่
Last Updated : 2025-03-28ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 66 พาโจวหลิวจางไปฉงชิ่ง
“มีอะไรกันอีก”เหอเสี่ยวหงมองคนตรงหน้าอย่างงงงัน ตอนนี้เธอมาหาย่าโจวตามปกติเพราะกำลังจะกลับฉงชิ่งแล้ว แต่พอมาถึงก็มีเด็กสาวสองคนนั่งข้างเตียงของย่าโจว คนแรกเป็นเสี่ยวจวี่ส่วนอีกคนเหอเสี่ยวหงไม่รู้จัก แต่เห็นอยู่กับนางหลี่ซื่อ ส่วนนางหลี่ซื่อกับโจวมี่ก็ยืนอยู่ข้าง ๆ กันโจวเหวินหลงลงจากรถตามมาทีหลัง มองหน้าเหอเสี่ยวหง เขาเป็นคนสกุลโจว มีหรือจะไม่รู้ทันย่าโจวกับแม่เลี้ยงและน้องสาวคนเดียวของเขา“หลิวจาง”“นะคะย่า” เด็กสาวอีกคนคงจะชื่อหลิวจางและหากเรียกย่าโจวว่าย่าหล่อนก็ต้องใช้นามสกุลโจว โจวหลิวจาง? ไม่ใช่ลูกของโจวกว่างหรอกหรือ“หนูก็อยากไปด้วยนะคะ” เสี่ยวจวี่พูดขึ้นเสี่ยวจวี่ดูเหมือนคุณหนูในห้องหอ แต่จริง ๆ แล้วเหอเสี่ยวหงคิดว่าทุกคนตามใจหล่อนเกินไปหล่อนจึงเคยตัว “จะไปทำไม เรียนก็ไม่ได้เรื่อง” ย่าโจวว่า“แต่ย่าบอกว่าถ้าหนูขออะไรก็จะให้นี่คะ!” โจวหลิวจางพูดเสียงดังก่อนจะมองเหอเสี่ยวหง‘อะไร?’ เหอเสี่ยวหงคิดในใจ“ใช่ แม่เคยบอกเองว่าถ้าเสี่ยวจางขออะไรก็จะให้” นางหลี่ซื่อพูดด้วยสีหน้าเปื้อนยิ้มในวันเกิดสองเดือนก่อนที่บ้านรองโจวจะกลับมา ย่าโจวเป็นคนบอกว่าจะให้ทุกอย่างที่โจวหลิวจางขอ ตอนแ
Last Updated : 2025-03-28ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 67 พนักงานฝึกหัด
เหอเสี่ยวหงมองกระจกหน้ารถระหว่างที่โจวเหวินหลงขับออกจากหมู่บ้านโจว วันนี้เป็นวันที่เหอเสี่ยวหงจะกลับฉงชิ่งกระจกหน้ารถใสแจ๋วจนมองเห็นชาวบ้านที่มามุง เมื่อได้ยินว่าบ้านรองโจวจะกลับแล้ว หนึ่งในนั้นมีโจวมี่กับลูกสาวด้วยโจวเหวินหลงปฏิเสธเด็ดขาดที่จะให้เสี่ยวจวี่ไปอยู่ด้วย ถึงแม้น้องสาวอย่างโจวมี่จะบอกสถานการณ์ในบ้านให้ฟังแล้วก็ตาม เขาไม่อยากให้ภรรยาต้องหนักใจเรื่องหลานสาวของเขาอีก เอาเสี่ยวยวี่ไปอยู่ด้วยมันก็มากพอแล้ว ถึงแม้ภรรยาของเขาไม่พูดอะไร แต่เขาก็เกรงใจเธอส่วนโจวหลิวจางอย่าว่าแต่เหอเสี่ยวหงเลยที่ไม่ให้ไป โจวเหวินหลงเองก็เช่นกัน เขาไม่ได้มีหน้าที่มาเลี้ยงลูกให้คนอื่นได้ทุกคน ถึงแม้สุดท้ายจะทะเลาะกับย่าโจวก็ตาม “ดีแล้วที่ไม่ให้หล่อนมา” เหอเสี่ยวหงบอก“ครับ” โจวเหวินหลงพยักหน้าวันนี้พวกเขาออกเดินทางกันตั้งแต่เช้า จะได้แวะซื้อของในอำเภอไปด้วย ส่วนบ้านกับที่ดินที่ล้อมรั้วไว้เหอเสี่ยวหงฝากเลขาธิการหม่าให้ดูแลให้ พร้อมกับจะให้เงินเดือนละร้อยหยวนและเขาก็ตกลง เงินร้อยหยวนมันมากกว่าเงินเดือนของเขาเสียอีกและเหอเสี่ยวหงจะกลับมาจัดการทุกอย่างอีกครั้งในวันที่ลูกสาวเรียนจบกันหมดแล้ว เธอจะพาล
Last Updated : 2025-03-28ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 68 บ้าน
เหอเสี่ยวหงมองลูกค้าเดินออกจากร้านด้วยท่าทางไม่พอใจ หล่อนไม่ยอมจ่ายค่ากาน้ำชาที่ปัดทิ้งจึงโวยวายอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะถูกเหอเสี่ยวหงเชิญออกจากร้าน และเนื่องจากหล่อนได้จองห้องโดยใช้ชื่อตัวเอง ชื่อของหล่อนจึงถูกบันทึกลงในสมุดต้องห้ามของร้านเพราะมีเหตุการณ์เสียงดัง เหอเสี่ยวหงจึงขอโทษลูกค้าทุกคนโดยให้น้ำชาฟรีโต๊ะละหนึ่งกา และเหอเสี่ยวหงก็ให้หลิวจางเก็บห้องให้เรียบร้อย ส่วนเธอจากที่ตรวจสอบเอกสารอีกรอบก็เดินไปตรงข้ามร้านเพื่อไปหาผู้จัดการหลงผู้จัดการหลงอยู่ที่ร้านน้ำชาร้านหลักกับเฟยหยางอิงและผู้หญิงอีกคน เหอเสี่ยวหงคิดว่าคงจะเป็นพนักงานฝึกหัดของร้านกรุ๊ง กริ๊ง“คุณผู้หญิงรับอะไรดีคะ”ทันทีที่เหอเสี่ยวหงเปิดประตูร้าน พนักงานฝึกหัดก็เดินออกมาต้อนรับ เหอเสี่ยวหงจึงทำตัวเป็นลูกค้า“เอาน้ำชาเฮยเซ่อหนึ่งกาค่ะ” เหอเสี่ยวหงตอบ“เชิญนั่งโต๊ะนี้ได้เลยค่ะ เดี๋ยวดิฉันจะเอาน้ำชามาให้” พนักงานฝึกหัดเชิญเหอเสี่ยวหงนั่งที่โต๊ะเหอเสี่ยวหงพยักหน้าให้หล่อน ก่อนจะส่ายหน้าให้กับพนักงานชุดแรกของตัวเองที่ทำท่าจะเข้ามาหา ยังไงเธอก็ต้องเป็นคนให้พนักงานผ่านอยู่แล้วก็ต้องให้ทำงานหน่อย“ได้แล้วค่ะ”รอไม่นานกาน้ำชาที
Last Updated : 2025-03-28ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 69 ใบชาหมด
เหอเสี่ยวหงใช้เงินสามแสนหยวนในการซื้อบ้านที่ได้เข้าไปดู จริง ๆ แล้วเจ้าของบ้านจะขายในราคาห้าแสนหยวน แต่เหอเสี่ยวหงคิดว่าแพงไปกับบ้านที่ทรุดโทรมแล้ว จึงขอลดราคามาได้ที่สามแสนหยวนกว่า ๆเหอเสี่ยวหงอุ่นใจขึ้นมาบ้างที่ยังมีเงินเก็บไว้สำรองที่ได้มาจากส่วนลดของการซื้อบ้าน ถ้าเป็นคนอื่นคงจะไม่ได้ลดเยอะขนาดนี้ แต่เพราะผู้จัดการหลงคุยให้จึงได้ในราคานี้ และเหอเสี่ยวหงก็จ่ายเงินเป็นค่านายหน้าให้ผู้จัดการหลงอีกเล็กน้อยเหอเสี่ยวหงยังไม่ได้ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านในตอนนี้ แต่เธอหาช่างมาซ่อมแซมในส่วนที่เก่าและทรุดโทรมก่อนเหอเสี่ยวหงส่งจดหมายให้ลูกสาวและหลานสาวอย่างเสี่ยวยวี่ ถามถึงวันปิดเทอมเพราะจะให้กลับบ้านมาย้ายของเข้าพร้อมกันแต่ระหว่างที่รอสาว ๆ โจวเหวินหลงก็จะเข้าไปคุมช่างในบ้าน ส่วนเหอเสี่ยวหงเข้าร้านช่วยพนักงานทำงาน“ใบชาหมดเหรอ” เหอเสี่ยวหงเอ่ยถามผู้จัดการหลงที่กำลังเช็ดโต๊ะอยู่ เธอเพิ่งลงจากห้องทำงานเพราะเห็นร้านเงียบ ๆ และเห็นผู้จัดการหลงกับพนักงานคนอื่นช่วยกันเก็บโต๊ะ และล้างทำความสะอาด“ใช่ครับ วันนี้ใบชาไม่ได้มาส่ง” ผู้จัดการหลงพยักหน้าตอบโดยปกติแล้วใบชาต้องมาส่งตอนเช้าวันนี้ แต่ไม่รู้
Last Updated : 2025-03-28ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 70 มีปัญหาแล้ว
ตั้งแต่ที่ทำการซื้อขายใบชาจากไร่ชา เหอเสี่ยวหงซื้อใบชามาจากไร่ของคุณลุงลี่โจวหูคนเดียวเท่านั้น เพราะเธอได้เซ็นสัญญาเรื่องการซื้อขายเอาไว้ ปกติก็ไม่เห็นมีปัญหาอะไร คงจะมีแต่ช่วงนี้ที่มีปัญหา และใบชาก็ไม่ได้มาส่งเป็นเวลาสามวัน และคงไม่ถึงสองวันที่ใบชาที่มีจะหมดส่วนเรื่องผ้าผลตอบรับดีมาก ลูกค้าเก่าที่เคยซื้อแทบจะร้องไห้ออกมาเพราะอยากได้อีก บางคนก็ซื้อไปขายที่อื่นแต่เหอเสี่ยวหงก็ให้ราคาเต็ม ไม่ได้ลดราคาให้เพราะเธอไม่ได้ขายส่ง ส่วนจะเอาไปขายที่อื่นเธอก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเขาซื้อไปแล้วยังดีที่ผ้าปักลายมีมากถึงพันกว่าม้วน จึงไม่ทำให้ของขาดตลาดเท่าไร จะมีก็แต่บางลายเท่านั้นที่เหอเสี่ยวหงให้สหายปักเพิ่ม ในหนึ่งวันจะได้ผ้าปักลายเพียงห้าม้วน หรือบางวันก็มากกว่าสิบม้วน อย่างสามวันที่ผ่านมาก็ปักลายผ้าได้ยี่สิบเก้าม้วน เหอเสี่ยวหงเก็บมันเอาไว้แยกอีกที่หนึ่ง เอาไว้ของในร้านหมดค่อยเอามาเพิ่มตอนนี้ทุกคนพยายามช่วยกันติดต่อไร่ชา เพราะต้องสอบถามเรื่องใบชาแต่ไม่มีใครรับสายเลย ไม่รู้ว่าเพราะรู้ว่าเป็นพวกเธอหรือเปล่าจึงไม่ยอมรับ หรือไม่ก็พวกเขามีปัญหากันจริง ๆ“อย่างนี้เราแย่แน่ ๆ เลยครับ” ผู้จัดการหลงเอ่
Last Updated : 2025-03-28
Latest chapter
ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทพิเศษ 1 หยาดฟ้า
เรื่องราวของหยาดฟ้าที่เหอเสี่ยวหงคิดว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญ จริง ๆ แล้วมันไม่ใช่เรื่องบังเอิญอะไรทั้งนั้นหยาดฟ้าในวัยสิบสองขวบเป็นเด็กสาวที่น่าสงสารคนหนึ่ง ตั้งแต่เด็กจนโตเธอไม่เคยเห็นหน้าผู้เป็นพ่อสักครั้ง แม่ให้เหตุผลว่าเลิกกันก่อนที่เธอจะลืมตาดูโลก และเล่าให้ฟังว่าพ่อติดเหล้าหนักมาก และชอบทุบตีแม่ที่กำลังท้องเธอเกือบห้าเดือน สุดท้ายแม่ทนไม่ไหวก็เลยเก็บเงินที่ซ่อนไว้หนีมาบ้านเกิดผู้เป็นยายและยายของเธอก็เป็นเพื่อนวัยเด็กของคุณย่าเหอ คุณย่าเหอที่สงสารก็เลยรับแม่ของเธอมาเป็นคนสนิท จนกระทั่งเธออายุสิบสองขวบก็เกิดข่าวร้ายแม่ของเธอมีร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงหลังจากที่คลอดเธอออกมา และไม่ยอมเข้ารักษาอาการป่วยจนเกิดเรื้อรัง สุดท้ายจึงจากเธอไปวันนั้นหยาดฟ้าจำได้ดี เธอร้องไห้แทบใจขาดเมื่อคนที่อยู่กับเธอมาตลอดจากไป และเป็นวันเดียวกันที่มีคนเข้ามาช่วยพยุงเธอเอาไว้ นั่นก็คือคุณย่าเหอกับเหอเสี่ยวหง เพื่อนสนิทสาวพ่วงตำแหน่งเจ้านายของเธอ ถึงคุณย่าเหอกับเหอเสี่ยวหงไม่ได้เจ้ากี้เจ้าการกับตำแหน่ง และเธอก็ถือว่าเป็นหลานบุญธรรมของท่านแล้ว แต่เธอก็รู้ตัวดีว่าไม่ควรเอาตัวเองไปเทียบกับเหอเสี่ยวหงคุณย่าเหอเ
ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 77 บทส่งท้าย
เหอเสี่ยวหงรู้สึกว่าช่วงนี้ดวงของสามีตกมาก เมื่อได้ที่ดินคืนมาแล้วทั้งโจวเหวินหลงกับพี่ชายใหญ่ก็จะพากันกลับ แต่ก็เกิดเรื่องอีกครั้งโจวกว่างโมโหที่ผู้เป็นพ่อยกบ้านและที่ดินให้กับพี่ชาย จึงลงมือกับคนเป็นแม่ด้วยอาการมึนเมา มีคนเข้าไปช่วยทันแต่อาการนางหลี่ซื่อก็หนักมาก เพราะไม่มีเงินไปหาหมอโจวเหวินหลงรับรู้และเขาก็ยังกลับฉงชิ่งไม่ได้ การกลับบ้านจึงต้องเลื่อนออกไปอีกหลายวัน ถึงนางหลี่ซื่อไม่ใช่แม่แท้ ๆ ของโจวเหวินหลง โจวจือหยวน และโจวมี่ แต่นางก็เลี้ยงโจวมี่มา โจวมี่เลยมาขอร้องพี่ชายให้พานางหลี่ซื่อไปโรงพยาบาล“ถ้าคุณพานางไป ก็ไม่ต้องกลับมา” เหอเสี่ยวหงกล่าวเสียงเรียบในวันที่เธอแท้งลูก นางหลี่ซื่อไม่มีแม้แต่เชิญหมอมารักษาหรือพาเธอไปหาหมอ ปล่อยให้เธอแท้งลูกซ้ำยังบอกย่าโจวว่าเธอสะดุดขยะในห้องล้มอีก แม้นางหลี่ซื่อตายเธอก็ไม่เสียใจ‘ผมบอกพวกเขาแล้วครับ’มีไม่กี่เรื่องที่เหอเสี่ยวหงจะปฏิเสธสามี และครั้งนี้ต่อให้ใครมาขอร้องเหอเสี่ยวหงก็ไม่ยอม ลูกชายและลูกสะใภ้ หลานของนางก็ยังอยู่ ทำไมถึงต้องมาพึ่งสามีเธอด้วย อีกอย่างก่อนที่พวกเธอจะออกจากหมู่บ้าน นางหลี่ซื่อยังอยู่ในกลุ่มที่มาไล่พวกเธอเลย“ฉัน
ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 76 สิ้นย่าโจว
เข้าสู่วันที่ห้าของการกลับบ้านของโจวเหวินหลง เหอเสี่ยวหงก็ได้รับข่าวร้าย สกุลโจวได้สิ้นผู้อาวุโวอย่างย่าโจวไปแล้ว นางจากไปด้วยโรคชราที่เป็นปัญหามาหลายปีเหอเสี่ยวหงส่ายหน้าเมื่อวางสายจากสามีไปหลังเขาติดต่อมา ในร้านน้ำชามีโทรศัพท์จึงไม่แปลกที่เหอเสี่ยวหงจะได้รับการติดต่อจากสามี ปฏิเสธไม่ได้ว่าอาการย่าโจวทรุดหลังจากที่เธอพาครอบครัวกลับ“มีอะไรหรือเปล่าครับ”เป็นผู้จัดการหลงที่เก็บโต๊ะเสร็จถามเหอเสี่ยวหง เขาเห็นเจ้านายนั่งคุยกับปลายสายไม่นาน แต่ตอนนี้หล่อนกลับมีสีหน้าที่เคร่งเครียด“ไม่มีอะไรค่ะ เดี๋ยวถ้าเอาบัญชีร้านขึ้นไปบนห้อง ตามโจวต้านีให้ด้วยนะคะ” เหอเสี่ยวหงส่ายหน้า“ได้ครับ”โจวต้านียังไม่กลับมาทำงาน คงเพราะหลานสาวตัวน้อยของเธอป่วย อันที่จริงเธอก็บอกหล่อนแล้วว่าไม่ต้องมา แต่โจวต้านีก็รั้นมาจนได้“แม่คุยอะไรกับพ่อเหรอคะ”พอผู้จัดการหลงเดินออกจากร้านไป ก็เป็นซานนีที่ประจำร้านอยู่เอ่ยถาม หล่อนรู้แค่ว่ามารดาคุยกับใคร แต่จับใจความไม่ค่อยได้“ย่าโจวเสียแล้ว” เหอเสี่ยวหงถอนหายใจสำหรับเหอเสี่ยวหงแล้วเธอรู้สึกว่ามันผ่านไปเร็วมาก อีกอย่างเรื่องที่เธอแท้งเมื่อยี่สิบปีก่อนก็ยังไม่ได้บอกย่าโจ
ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 75 เฟยฮวา
เหอเสี่ยวหงมองหน้าหลานสาวตัวน้อยนามเฟยฮวาวัยห้าเดือนในอ้อมแขนแล้วถอนหายใจออกมา ไม่รู้ว่าสกุลเฟยตาบอดหรือยังไง ทำไมถึงมองไม่เห็นความน่ารักของหลานสาวตัวน้อยคิดแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจเมื่อมองลูกสาวช่วยคนอื่นขนของโจวต้านีลงจากรถ หรือเพราะเธอไม่บังคับลูกสาวกันนะ ถึงไม่ได้มีหลานให้อุ้มแบบนี้ได้แต่อิจฉาสะใภ้ใหญ่ที่ได้ลูกเขยก่อนคนอื่น แล้วยังได้หลานก่อนคนอื่นอีก ยังดีที่สหายของเธอยังไม่มีหลาน เหอเสี่ยวหงจึงไม่ต้องทนฟังเสียงอวดหลาน“ให้ฉันอุ้มหลานบ้างสิ”สะใภ้ใหญ่เดินเข้ามาหาผู้เป็นน้องสะใภ้และน้องสาว ตั้งแต่ที่ลูกสาวอุ้มหลานสาวลงรถมา นางก็ยังไม่ได้อุ้มหลานเลย มีแต่เหอเสี่ยวหงที่อุ้มหลานแล้วไม่ยอมปล่อยให้ใครอุ้มต่อ“เดี๋ยวพี่ก็ได้อุ้มแล้ว” เหอเสี่ยวหงแย้งอย่างไม่จริงจังนักโจวต้านีขอเข้าทำงานพร้อมสามีในร้านผู้เป็นอากับอาสะใภ้ โดยที่แม่ของหล่อนยินดีที่จะดูแลหลานระหว่างที่พ่อกับแม่ของหลานทำงานแบบไม่เอาเงินสักเฟิน“หลับแล้ว” สะใภ้ใหญ่บอก“อืม”เหอเสี่ยวหงส่งหลานสาวให้ผู้เป็นยายแท้ ๆ อุ้ม แล้วตัวเองก็ออกมาช่วยทุกคนขนของเข้าบ้านตึกแถว ยังไงโจวต้านีก็แต่งออกแล้วจะให้ไปอยู่รวมกับครอบครัวก็ไม่ใช่ อีกอย
ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 74 เอ้อร์นีมีความรัก
จากที่จะกลับไปพักผ่อนอยู่บ้านเกิดในช่วงปิดเทอมตามคำขอของสาว ๆ บ้านรองโจวก็ต้องกลับมาอยู่ที่ฉงชิ่ง เหอเสี่ยวหงเอ่ยขอโทษลูกสาวกับหลานสาวที่ต้องพากลับกระทันหัน ยิ่งกับอาสามแล้วเหอเสี่ยวหงยิ่งเอ่ยขอโทษอยู่หลายครั้งเหอเสี่ยวหงรู้ว่าอาสามอยากอยู่ที่บ้านเหอ แต่พอเหอเสี่ยวหงจะกลับเขาก็ไม่สามารถอยู่ต่อได้ เป็นห่วงหลาน ๆ หากปล่อยให้มาด้วยกัน“เอาไว้เรียนจบแม่ค่อยพากลับไปดีกว่า” เหอเสี่ยวหงบอกลูกสาวอีกตั้งหลายปีที่เด็ก ๆ จะเรียนจบ ทุกคนในหมู่บ้านก็คงจะลืมไปแล้ว อีกอย่างทุกคนก็รู้กฎหมายกันอย่างดี เหอเสี่ยวหงจึงไม่กลัวที่จะกลับไป แต่ครั้งนี้มันตั้งตัวไม่ทัน“ไม่กลับก็ได้ค่ะ อยู่นี่ก็ดีแล้ว” เอ้อร์นีเอ่ยตอบเป็นคนแรกหล่อนอยากกลับไปที่บ้านเกิดก็จริง แต่หล่อนกลัวเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นอีก ลึก ๆ แล้วหล่อนรู้ว่าแม่ของหล่อนเป็นห่วงเรื่องการบังคับแต่งงาน เอ้อร์นีไม่ใช่คนโง่ หล่อนถูกมารดาเลี้ยงมาอย่างดีแต่ก็ไม่ได้เลี้ยงให้โง่เขลา แม่ของหล่อนไม่ชอบการบังคับ หล่อนก็ไม่ชอบการบังคับเช่นเดียวกัน“ใช่ค่ะ ไม่กลับไปแล้วก็ได้” ลิ่วนีเอ่ยด้วยความหวาดกลัว หล่อนเป็นเด็กที่ตั้งแต่จำความได้ก็เติบโตมาในเมือง จึงไม่ร
ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 73 ลูกสาวบ้านรองโจว
เหอเสี่ยวหงเดินนำลูกสาวตามโจวเหวินหลงเข้าไปภายในบ้าน ชาวบ้านที่มามุงแหวกออกให้เข้าไป แต่พอเข้าไปแล้วก็กลับมามุงเหมือนเดิมครั้งก่อนอยู่เพียงนอกบ้าน แต่ครั้งนี้ที่ต้องเข้ามาในบ้านเพราะย่าโจวล้มป่วยอีกแล้ว ภายในบ้านที่ไม่ใหญ่จึงแคบลงถนัดตาเมื่อมีคนล้อมรอบ‘หลานสาวบ้านโจวแน่ ๆ’‘ฉันต้องทาบทามจากย่าโจวแล้ว’‘ฝันอยู่เหรอ บ้านรองโจวอยู่ในมือสะใภ้รองโจว คงจะให้ลูกสาวแต่งมาอยู่ชนบทหรอก!’‘ใครจะไปรู้ อีกอย่างสะใภ้ก็ต้องเชื่อฟังครอบครัวของสามี’‘ไม่ใช่ว่าแต่งงานกันแล้วรึ อายุขนาดนี้แล้ว’‘จริง ถ้ายังไม่แต่งคงจะไม่มีใครเอา’เหอเสี่ยวหงหันไปมองชาวบ้านที่นินทาลูกสาวของเธอ เรื่องที่ลูกสาวจะแต่งกับใครเหอเสี่ยวหงไม่ได้ห้าม ต่อให้ฝ่ายชายไม่มีเงินแต่ง ถ้าลูกสาวจะแต่งเธอก็ให้แต่ง สำหรับคนเป็นพ่อเป็นแม่ไม่เป็นไร แต่คนอื่นจะเดือดร้อนด้วยทำไม“ลูกสาวฉันไม่แต่งงานแล้วทำไม”ชาวบ้านที่ซุบซิบอยู่หน้าบ้านเงียบปากกันลงทันที เมื่อสะใภ้รองโจวพูดขึ้น ใคร ๆ ก็ไม่กล้าต่อปากต่อคำกับเหอเสี่ยวหง“นี่ย่าทวด เป็นย่าของพ่อเรา”เหอเสี่ยวหงแนะนำย่าโจวให้ลูกสาวทำความเคารพ ซึ่งเด็ก ๆ รู้จัก แต่นี่ก็ไม่ได้มาเจอกันนานแล้ว เธอจึง
ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 72 พาสาว ๆ กลับบ้านเกิด
สาว ๆ ปิดเทอมสองเดือนในภาคเรียนแรก ที่ปิดนานขนาดนี้เพราะเพิ่งเปิดปีแรก จึงต้องปรับเปลี่ยนอะไรหลายอย่างจึงหยุดนานทุกคนมาปรึกษากันดูแล้ว ลูกสาวอยากกลับไปดูบ้านเกิดกันมาก โจวเหวินหลงจึงจะพาไป แต่รถคันเดียวไม่สามารถไปกันได้หมด จึงต้องซื้ออีกคันเพราะถ้าไม่ซื้อก็ไปกันไม่หมดแน่ ลำพังแค่ของก็เต็มรถแล้วแต่ครั้งนี้ต่างออกไป อาสามเหอจะไปด้วย รถที่ซื้ออีกคันก็เป็นเขาขับ ส่วนอาสี่ยังกลับไม่ได้เพราะเดินเรื่องยังไม่เสร็จ ซึ่งอาสี่เศร้ามาก หลายเดือนจนจะปีแล้วการลาออกยังไม่ถึงไหนเลย เหมือนทางกองทัพจะรั้งเขาไว้ด้วย การลาออกจึงถูกสกัดไว้“เดี๋ยวหนูกับซานนีแล้วก็เสี่ยวยวี่จะไปนั่งกับตาสามเอง” เอ้อร์นีบอกเพราะรถมีสองคันจึงต้องแบ่งกันนั่ง อีกอย่างถ้าจะเบียดกันไปก็คงจะไม่ได้“ดีเลยค่ะ หนูอยากนั่งกับแม่” ลิ่วนีพยักหน้าเหอเสี่ยวหงส่ายหัวก่อนจะยิ้มออกมาเล็กน้อย เดินตรวจดูของพอเห็นว่าไม่ขาดอะไร ก็ไปสั่งงานผู้จัดการร้านไว้ “ฉันฝากร้านด้วยนะคะ ไม่มีกำหนดกลับ แต่ก่อนสาว ๆ จะเปิดเทอมแน่นอน” เหอเสี่ยวบอก“ได้ครับ คุณนายโจวไม่ต้องห่วง เดี๋ยวผมจะจัดการให้” ผู้จัดการหลงพยักหน้า“ส่วนบัญชีส่งให้ดูหลังวันหยุดนะคะ”
ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 71 ย้ายบ้าน
เหอเสี่ยวหงอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่เช้าเพื่อมารอคุณลุงลี่โจวหูเอาใบชามาส่ง นี่ก็ผ่านมาสามวันตามที่เอ้อร์นีบอกว่าคุณลุงจะเป็นคนมาส่งใบชาเอง และเมื่อวานตอนเย็นคุณลุงติดต่อมาอีกครั้งว่ามาถึงฉงชิ่งแล้ว แต่เพราะมันมืดแล้วจึงจะพักกันก่อน พรุ่งนี้เช้าจึงจะมาส่งส่วนวันนี้โจวเหวินหลงไม่ได้ออกไปคุมช่าง เพราะวันนี้ทำแค่ความสะอาด และวันนี้เป็นวันที่อู๋นีบอกว่าจะกลับบ้านด้วย“ฉันลงไปรอข้างล่างนะคะ” เหอเสี่ยวหงบอกสามีที่แต่งตัวอยู่จริง ๆ เธอไม่ต้องเป็นคนรับของเองก็ได้ จะให้ผู้จัดการหลงรับเหมือนปกติก็ได้ แต่เนื่องจากครั้งนี้คุณลุงมาส่งเอง เหอเสี่ยวหงจึงต้องออกมาต้อนรับ“มากันครบแล้วเหรอ” เหอเสี่ยวหงถามพนักงาน“ครบแล้วค่ะ” เฟยหยางอิงตอบ“ไปทำความสะอาดที่เก็บใบชาเถอะ” เหอเสี่ยวหงพยักหน้าก่อนจะสั่งงาน“ได้ค่ะ”“ได้ครับ”ยังดีที่สามวันที่ผ่านมาลูกค้าที่จองห้องได้เข้าใช้ห้องครบทุกคิว เนื่องจากใบชามีเพียงพอต่อสองวัน และเมื่อวานก็เป็นวันหยุด ทุกคนไม่ได้ทำงานกัน วันนี้เหอเสี่ยวหงจึงต้องให้ทำความสะอาดห้องที่เก็บใบชา เวลาเก็บใบชาจะได้เก็บนาน ๆ อีกอย่างก็จะไม่ได้มีฝุ่นมาเกาะ“แม่!”เหอเสี่ยวหงสะดุ้งตกใจก่อนจะหัน
ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 70 มีปัญหาแล้ว
ตั้งแต่ที่ทำการซื้อขายใบชาจากไร่ชา เหอเสี่ยวหงซื้อใบชามาจากไร่ของคุณลุงลี่โจวหูคนเดียวเท่านั้น เพราะเธอได้เซ็นสัญญาเรื่องการซื้อขายเอาไว้ ปกติก็ไม่เห็นมีปัญหาอะไร คงจะมีแต่ช่วงนี้ที่มีปัญหา และใบชาก็ไม่ได้มาส่งเป็นเวลาสามวัน และคงไม่ถึงสองวันที่ใบชาที่มีจะหมดส่วนเรื่องผ้าผลตอบรับดีมาก ลูกค้าเก่าที่เคยซื้อแทบจะร้องไห้ออกมาเพราะอยากได้อีก บางคนก็ซื้อไปขายที่อื่นแต่เหอเสี่ยวหงก็ให้ราคาเต็ม ไม่ได้ลดราคาให้เพราะเธอไม่ได้ขายส่ง ส่วนจะเอาไปขายที่อื่นเธอก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเขาซื้อไปแล้วยังดีที่ผ้าปักลายมีมากถึงพันกว่าม้วน จึงไม่ทำให้ของขาดตลาดเท่าไร จะมีก็แต่บางลายเท่านั้นที่เหอเสี่ยวหงให้สหายปักเพิ่ม ในหนึ่งวันจะได้ผ้าปักลายเพียงห้าม้วน หรือบางวันก็มากกว่าสิบม้วน อย่างสามวันที่ผ่านมาก็ปักลายผ้าได้ยี่สิบเก้าม้วน เหอเสี่ยวหงเก็บมันเอาไว้แยกอีกที่หนึ่ง เอาไว้ของในร้านหมดค่อยเอามาเพิ่มตอนนี้ทุกคนพยายามช่วยกันติดต่อไร่ชา เพราะต้องสอบถามเรื่องใบชาแต่ไม่มีใครรับสายเลย ไม่รู้ว่าเพราะรู้ว่าเป็นพวกเธอหรือเปล่าจึงไม่ยอมรับ หรือไม่ก็พวกเขามีปัญหากันจริง ๆ“อย่างนี้เราแย่แน่ ๆ เลยครับ” ผู้จัดการหลงเอ่
