หน้าหลัก / โรแมนติก / ทวงรักนายหัว LoveSick / นิยายเรื่อง ห้ามรัก Forbidden Love

แชร์

นิยายเรื่อง ห้ามรัก Forbidden Love

ผู้เขียน: Queenie P.
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-28 10:03:56

นิยายเรื่องใหม่ เนื้อหาไม่เกี่ยวกับเรื่องก่อน

เรื่อง ห้ามรัก Forbidden Love

บทนำ ชีวิตต่อจากนี้

วินาทีที่เศษเถ้าธุลีถูกโปรยลงบนผืนน้ำ หยาดน้ำตาร้อนผ่าวที่พยายามสะกดกลั้นเอาไว้พลันรินไหลอาบแก้ม ดวงตากลมโตทอดมองกลีบดอกไม้สดค่อย ๆ ถูกสายน้ำกลืนหาย หัวใจบอบช้ำกำลังหลุดลอยไปกับสายลม

เจ้าของร่างเพรียวระหงที่สวมเดรสสีขาวแขนยาวยังคงนั่งนิ่งอยู่กับที่ แม้เรือไม้ขนาดใหญ่ที่นำพาทุกคนไปยังกลางแม่น้ำจะจอดเทียบท่าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่คนที่ยังจมปลักอยู่ในห้วงอารมณ์แห่งความเศร้ากลับนิ่งเฉย สิ่งเดียวที่เป็นเครื่องยืนยันว่าเธอผู้นี้ไม่ใช่หุ่นไร้วิญญาณ..ก็คือเปลือกตาบวมช้ำสองคู่ที่ยังคงกะพริบถี่

น้ำตาเม็ดแล้วเม็ดเล่าร่วงพรูอย่างไม่อาจฝืนกลั้นได้อีกต่อไป

เสียงถอนหายใจจากผู้คนที่อยู่ร่วมเหตุการณ์ดังขึ้นแทบจะพร้อมเพรียงกัน ไม่มีใครกล้าเข้าไปรบกวนหญิงสาวผู้เศร้าโศกที่เอาแต่นั่งมองสายน้ำไหลนิ่งตรงเบื้องหน้า จนกระทั่งคนขับเรือหันไปพูดอะไรบางอย่างกับหญิงวัยกลางคน หล่อนพยักพเยิดให้คนที่เหลือไปรอที่ศาลาท่าน้ำ ก่อนเบือนสายตาเหนื่อยหน่ายปนเอือมระอาไปยังบุตรสาวที่นั่งเลื่อนลอยอยู่บนเรือ

แก้มเนียนขาวเปรอะไปด้วย
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 1.1  ราคาที่ต้องจ่าย

    บทที่ 1.1 ราคาที่ต้องจ่ายเขมมิกากลับมาบ้านด้วยความรู้สึกโหวงเหวง สายตาคู่สวยมองไปรอบ ๆ บริเวณที่เต็มไปด้วยความทรงจำของเธอกับพ่อ สวนหย่อมหน้าบ้านที่เราสองคนพ่อลูกมักชอบปลูกต้นไม้ด้วยกันในวันหยุด ห้องโถงกลางบ้านที่มีโซฟาตัวยาวอยู่หน้าทีวีขนาดใหญ่ ภาพที่เธอและพ่อนั่งดูหนังเรื่องโปรดด้วยกัน เสียงหัวเราะของพ่อที่ดังข้างหู ความรู้สึกพวกนั้นมันเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน แต่ความจริงแล้ว......ความสุขในวันวานนั้นผ่านมาเป็นแรมปีแล้ว ก่อนที่พ่อของเธอจะตรวจพบว่าเป็นมะเร็งตับระยะสุดท้ายบ้านหลังนี้เงียบเหงาไม่เหมือนเคย มองไปทางไหนก็อบอวลไปด้วยความเศร้า เอกสารยึดทรัพย์ของทางธนาคารติดอยู่ที่ประตูรั้วเหล็กหน้าบ้าน แน่นอนว่านั่นไม่ใช่จุดสิ้นสุดของความอัปยศอดสู ยังมีจดหมายทวงหนี้อีกหลากหลายฉบับที่เธอเก็บมาวางไว้บนโต๊ะเขมมิกานั่งกอดกรอบรูปของพ่อที่นำกลับมาจากหลังโปรยอัฐิด้วยหัวใจบอบช้ำ โลกใบนี้ไม่น่าอยู่อีกต่อไป ถ้าเลือกได้ก็อยากจะตายตามบิดาไปเสีย แต่การกระทำเช่นนั้นไม่ใช่หนทางที่นำไปสู่ทางออกที่แท้จริง พ่อไม่ได้เลี้ยงให้เธออ่อนแอถึงขนาดคิดฆ่าตัวตายหรือทำร้ายตัวเอง ท่านสอนให้เธอเข้มแข็งอยู่เสมอ“พ่อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-28
  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 1.2 ราคาที่ต้องจ่าย

    บทที่ 1.2 ราคาที่ต้องจ่ายคอนโดมิเนียมหรูย่านใจกลางเมืองติดริมแม่น้ำเจ้าพระยาคือสถานที่ในฝันของนักลงทุน ภายในได้รับการตกแต่งจากมัณฑนากรชั้นเลิศระดับโลก ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็เห็นแต่ความโออ่าสมฐานะของผู้พักอาศัยเขมมิกาเดินตามหลังธีรภัทร์เข้ามาในลิฟต์ส่วนตัวสีทองเงาวับ วินาทีที่ลิฟต์หยุดและประตูเปิดออกก็พบกับทางเดินหรูหราที่เชื่อมต่อกับห้องโถงขนาดกว้างขวาง ความแตกต่างระหว่างคนรวยกับคนจนใครว่ามีเส้นบาง ๆ กั้นอยู่ ไม่จริงเลยสักนิดมันแทบจะอยู่คนละโลกใบเดียวกันเสียเลยด้วยซ้ำหน้าเล็กก้มลงต่ำเล็กน้อย มองสภาพซอมซ่อ แลดูเสื้อผ้าและรองเท้าผ้าใบราคาถูกที่ได้มาจากแผงลอยทางเท้าของตน“พอจะอยู่ได้มั้ย”เสียงทุ้มเอ่ยถามหลังพาเธอเดินทัวร์ครบทุกซอกทุกมุม“ยะ อยู่ได้ค่ะ มันดีเกินไปด้วยซ้ำค่ะ”แววตาเป็นประกายกวาดมองไปรอบ ๆ ห้องพักหรูอีกครั้ง ริมฝีปากอิ่มซีดเม้มเข้าหากันแน่น ก่อนจะเอ่ยถามออกไป“ฉันขอถามอะไรสักอย่างได้มั้ยคะ”“ว่ามาสิ”ธีรภัทร์พยักหน้า สังเกตจากดวงตากลมโตก็รู้ทันทีว่าอาจจะต้องคุยกันยาว ชายหนุ่มนั่งไขว่ห้างบนโซฟากลางห้องโถง แขนแกร่งซ้ายวางพาดไปตามความยาวพนักโซฟาสีเทาเข้มหนังบุ สายตาคู่คมเช

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-28
  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 2.1 ห้ามรู้สึก

    บทที่ 2.1 ห้ามรู้สึกห้ามเธอรู้สึกอะไรกับเขา…งั้นหรือ ?อยากจะย้อนถามเหลือเกินว่าแล้วทำไมเธอจะต้องรู้สึกอะไรกับเขาด้วยล่ะ ในเมื่อเราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน การที่เธอเข้ามาอยู่ที่นี่ก็เพราะบิดาฝากฝังเอาไว้กับเขา และผู้เป็นพ่อก็คงตระหนักดีแล้วว่าการมีเขาเป็นผู้ดูแลนั้นเป็นเรื่องดีที่สุดแล้วณ เวลานี้..“ทำไมทำหน้าแบบนั้น หรือไม่ชอบวิธีเก็บค่าเช่าของฉันเหรอ”ธีรภัทร์เอ่ยถามหยอกเย้า แววตาที่หล่อนใช้มองเขามันคาดเดาได้ไม่ยากนักหรอก นอกจากเรื่องธุรกิจแล้วความสามารถพิเศษอีกหนึ่งข้อที่ธีรภัทร์มี ก็คือการมองคนได้อย่างทะลุปรุโปร่งใครดีใครเลว ปลอมหรือแท้ธีรภัทร์กล้าพูดอย่างเต็มปากว่าเขามองออกแทบจะร้อยเปอร์เซ็นต์ เฉกเช่นกับสาวน้อยตรงหน้าที่สายตาของหล่อนปกปิดไม่มิดว่าไม่พอใจคำพูดของเขา“เปล่าค่ะ”ถึงไม่ชอบก็ต้องปฏิเสธเอาไว้ก่อน นาทีนี้เธอต้องรู้จักอยู่ให้เป็นเย็นให้พอ อะไรยอมได้ก็ต้องยอม ไม่อยากมีปัญหาในช่วงที่ชีวิตกำลังแพแตกธีรภัทร์อมยิ้ม ปากบอกเปล่าแต่แววตากลับมีคำถามมากมาย“เอ่อ..ประทานโทษนะคะ”เขมมิกาใช้สายตาบอกเป็นนัย ๆ ให้เขาถอยห่างจากร่างของเธออยู่ใกล้กันมากเกินไปแล้ว หัวใจดวงน้อยพานจะข

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-28
  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 2.2 ห้ามรู้สึก

    บทที่ 2.2 ห้ามรู้สึก1 ปีต่อมา…ประโยคที่ผู้คนชอบพูดกันว่า กาลเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก เห็นทีจะจริงอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะตอนนี้เขมมิกาได้ก้าวขึ้นมาเป็นรุ่นพี่ปีสอง ที่ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าก็จะย่างเข้าสู่การเป็นนักศึกษาชั้นปีที่สาม นับเป็นช่วงรอยต่อที่เข้มข้นของการร่ำเรียนอย่างหนัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ต้องคอยเป็นติวเตอร์ส่วนตัวให้กับเพื่อนสาวคนสนิท“ทำไมมันยากแบบนี้วะแก ฉันว่าฉันไม่ไหว”‘พลอยใส’ ที่พยายามทำความเข้าใจกับวิชาที่หินที่สุดของเทอมนี้ถึงกับยอมแพ้ หล่อนวางปากกาแล้วซบหน้าลงบนโต๊ะไม้ใต้ตึกคณะ เอาหน้าผากโขกกับโต๊ะระบายความอัดอั้นตันใจ“ยัยพลอย ทำแบบนี้อีกแล้วนะ เงยหน้าขึ้นมาเดี๋ยวนี้”เขมมิกาจับใบหน้ากลมตุ้ยของเพื่อนให้เงยขึ้น พลอยใสเบะปากทำท่าจะร้องไห้ซึ่งภาพดังกล่าวเขมมิกาเห็นจนชาชิน…“พอเลยจ้ะแม่ดาราเจ้าบทบาท บีบน้ำตาเพื่อให้ฉันเลิกสอนไวขึ้นน่ะสิ”เขมมิกาไม่หลงกลง่าย ๆ อีกแล้ว“เปล่าเสียหน่อย”พอถูกจับไต๋ได้ก็เสียงอ่อย น้ำตาที่ทำท่าจะไหลอยู่รอมร่อหายวับทันที เขมมิกาส่ายหน้าเอือมระอาพลางถอนหายใจ“ก็ตั้งใจทบทวนอีกสักหน่อย เดี๋ยวก็ทำข้อสอบได้แล้ว”เขมมิกาพยายามจะเชียร์อัพเพื่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-28
  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 3 เด็กดื้อ

    บทที่ 3 เด็กดื้อหลังจากแยกย้ายกับพลอยใสเขมมิกาก็ขับรถกลับคอนโดฯ ทันที หล่อนไม่ได้แวะที่ไหนต่อ ด้วยธีรภัทร์ส่งข้อความมาบอกว่า..วันนี้จะมาทานมื้อค่ำด้วย แต่อาจจะเลทสักสองชั่วโมงเพราะเขาติดภารกิจรับรองลูกค้า VVIP ของบริษัทฯหน้าที่การงานของเขาเรื่องเวลามักไม่แน่นอน ทุกอย่างต้องเผื่อเวลาเอาไว้เสมอ ด้วยไม่อยากให้เขาต้องมานั่งรอนาน ๆ เขมิกาจึงเข้าครัวทำอาหารรอเขาตั้งแต่เนิ่น ๆเมนูเด็ดของค่ำคืนนี้ก็คือ สเต๊กเนื้อพรีเมียม ที่เธออุตส่าห์เข้าคอร์ส เรียนเพื่อชายหนุ่มโดยเฉพาะ ด้วยมันเป็นเมนูโปรดของเขา ชนิดที่ว่าให้กินมันทั้งสัปดาห์เขาก็ไม่บ่น ดวงตากลมเหลือบไปมองขวดไวน์แดงที่หมักบ่มมาอย่างดี ก่อนจะหันกลับมาโฟกัสตะกร้าผักตรงหน้าอีกครั้งฮืมม..เสียงฮัมเพลงดังคลอไปทั้งพื้นที่ห้องครัว บ่งบอกถึงอารมณ์ของเจ้าของเสียงหวานนั้นว่ากำลังมีความสุขมากขนาดไหนร่างสูงในชุดสูทสีกรมท่าแบรนด์ดังเดินเข้ามาเงียบเชียบและหยุดยืนมมองคนตัวเล็กที่กำลังสาละวนกับการเตรียมผักสลัดเสียงหวานใสดุจระฆังแก้วของหล่อนช่วยให้ความเหนื่อยล้าของเขาหายเป็นปลิดทิ้ง ธีรภัทร์ถอดเสื้อสูทวางพาดที่พนักโซฟาห้องรับแขก มือใหญ่ปลดเนกไทออกจากลำ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-28
  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 4.1 ลงโทษ

    บทที่ 4.1 ลงโทษ ถูกลงโทษอย่างนั้นเหรอ!!เขมมิกาไม่ได้ไร้เดียงสาถึงขนาดไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ เธอหายใจไม่ทั่วท้องเมื่อเรียวขาถูกมือหนาสัมผัสลูบไล้มากขึ้น เขาป่ายปัดฝ่ามือร้อนระอุใกล้กับจุดอ่อนไหวต่อความรู้สึก ปลายนิ้วแกร่งเกี่ยวขอบแพนตี้ตัวบางจิ๋วที่ปกปิดความงดงามเอาไว้ ไต่สัมผัสนิ้วไล่ไปตามขอบชั้นใน ราวกับจะแกล้งให้เธอหัวใจวายตายรอยยิ้มร้ายแฝงความหื่นกระหายปรากฏบนเครื่องหน้าหล่อเหลา“คุณภีม ขิมขะ…”เธออยากจะพูดแต่ริมฝีปากมันสั่นไปหมด ต้องพยายามตั้งสติแล้วกลั้นใจพูดออกไป“ขิมขอโทษค่ะ ขิมจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว ปล่อยขิมเถอะนะคะ”เนื้อตัวสั่นเทิ้มไม่ต่างอะไรกับเสียงหวานใสที่ละล่ำละลักบอกด้วยความหวาดหวั่น“เธอละเมิดกฎเหล็กระหว่างเรา ยังไงก็ต้องถูกลงโทษ”ธีรภัทร์บอกพลางมองเธอด้วยสายตานิ่งดุในเมื่อเขาคาดโทษเด็กดื้อเอาไว้แล้ว ต่อให้อ้อนวอนขอความเมตตา เขาก็ยอมให้เธอไม่ได้จริง ๆ ที่ทุกอย่างมันดำเนินมาถึงจุดนี้เป็นเพราะว่าเธอทำผิดกฎตั้งแต่แรก“คุณภีมจะลงโทษขิมยังไงคะ”คำถามอาจฟังดูอาจธรรมดา แต่กับคนที่อยากลิ้มลองเนื้อหวานใจแทบขาดอย่างธีรภัทร์ ได้ยินแบบนี้รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกยั่ว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-28
  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 4.2 ลงโทษ

    บทที่ 4.2 ลงโทษ“คุณลงโทษขิมด้วยวิธีนี้หรือคะ”ถามออกไปด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ หยดน้ำตาไหลรินออกจากหางตากลมโต“ใช่…”ธีรภัทร์ตอบโดยไม่ต้องคิดให้เสียเวลา เขางอนิ้วชี้เกลี่ยเช็ดน้ำตาให้เธออย่างอ่อนโยน ใบหน้าหล่อเหลาอยู่ใกล้เพียงแค่ฝ่ามือกั้น เขาเห็นทุกความอ่อนไหวผ่านกระบอกตาผ่าวร้อนของคนใต้ร่าง เสียงสะอื้นไห้ของหญิงสาวกรีดลึกลงไปในหัวใจแกร่งเขากำลังพ่ายแพ้......แต่ต้องแสร้งทำเหมือนว่าตัวเองไม่ได้รู้สึกอะไร“หยุดร้องไห้เดี๋ยวนี้!”น้ำเสียงเข้มดุตวัดห้วน ปกปิดความรู้สึกส่วนลึกของตัวเองด้วยการตีหน้าขรึมใส่หญิงสาวที่ตนเพิ่งรังแกไปหมาด ๆธีรภัทร์ผละตัวออกห่างจากร่างบาง ไม่ลืมจับกระโปรงพีทคลุมขาเรียวของเธอเอาไว้ เกรงว่าความงดงามที่เขาเพิ่งเข้าสำรวจจะนำพาอารมณ์กระหายรักมาให้ตื่นเพริดอีกครั้ง ถึงคราวนี้มันคงมากกว่าการใช้นิ้วปรนเปรอ เขมมิกาไม่เข้าใจอารมณ์คลั่งร้อนของเขา เธอไม่มีทางรู้ว่าเขาต้องอดทนอดกลั้นมากแค่ไหนเขาเป็นผู้ชายดิบห่ามคนหนึ่งที่มีอารมณ์ปรารถนารักอยู่เต็มเปี่ยม ภายใต้กางเกงสแล็คเนื้อดีกำลังปกปิดความต้องการของตัวตนแข็งกร้าว มันร่ำร้องอยากจะออกมาสัมผัสเธอใจแทบขาด แต่เขาไม่อาจทำแบบน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-28
  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 5 ยังไม่พร้อม

    บทที่ 5 ยังไม่พร้อมธุรกิจเริ่มตึงเครียดขึ้นหลังจบการประเมินไตรมาสที่สอง ธีรภัทร์เรียกประชุมผู้ถือหุ้นทุกคนถึงแผนงานในอนาคต เขาต้องการขยับขยายพื้นที่ทางธุรกิจให้เป็นที่ต้องการของตลาดมากขึ้นแน่นอนว่าอาณาจักรอสังหาริมทรัพย์ที่มีมูลค่าถึงหมื่นล้านกำลังไปได้สวยและเติบโตขึ้นอย่างก้าวกระโดด ภายใต้การบริหารงานของเขา ทำให้แบรนด์หมู่บ้านจัดสรรและคอนโดมิเนียมหรูในเครือของชายหนุ่มได้รับความนิยมอย่างต่อเนื่องมาเป็นเวลากว่าครึ่งทศวรรษโล่เกียรติคุณมากมายเป็นรางวัลการันตี ทุกเสียงตอบรับต่างกล่าวชื่นชมธีรภัทร์เป็นอย่างมาก ไม่มีใครไม่รู้จักนักธุรกิจหนุ่มชื่อดังไฟแรงคนนี้ เขาเป็นที่หมายปองของสาวน้อยสาวใหญ่ ที่ต่างวาดฝันอยากเป็นตัวจริงของผู้ชายที่เพียบพร้อมที่สุดในเวลานี้ทว่า..ธีรภัทร์ไม่เคยยกย่องใครออกหน้าออกตา แม้เขาจะเปลี่ยนคู่ควงบ่อยแต่ก็ไม่เคยประกาศชัดเจนว่ากำลังคบหาดูใจกับใครอย่างจริงจัง ผู้หญิงที่ผ่านเข้ามาในชีวิตล้วนแล้วแต่ไปไม่ถึงฝั่งฝัน เขาไม่ผูกมัดกับใคร อีกทั้งไม่คิดจะยอมให้ใครมาผูกมัดเอาได้ง่าย ๆเพราะการเลือกคู่ครองไม่ได้อยู่ในสารบบที่เขาจะสามารถตัดสินใจเองได้ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับบิดาผู้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-28

บทล่าสุด

  • ทวงรักนายหัว LoveSick   ตอนพิเศษ ของขวัญที่แสนพิเศษ

    ตอนพิเศษ ของขวัญที่แสนพิเศษหลายปีต่อมา…“เอ้า ดื่ม!”เสียงโหวกเหวกโวยวายตามประสาผู้ชายขี้เมาดังขึ้น ธีรภัทร์ชูแก้วเหล้าไปตรงหน้าเพื่อนทั้งสี่คน ที่นัดมาดื่มสังสรรค์กันที่บ้านด้วยตัวเขาเองไม่อยากจะออกไปดื่มกินที่ไหน“พวกเราต้องกินให้เต็มที่นะเว้ย เพราะตั้งแต่ไอ้ภีมแต่งงานมีเมียเนี่ย มันเหมือนพระเข้าไปทุกวัน นอนเร็ว งดเที่ยว จนเพื่อนฝูงแทบจะจำหน้ามันไม่ได้แล้ว”เสียงหัวเราะร่วนอย่างสนุกสนานดังขึ้นอีกครั้ง“ถามจริงเถอะครับไอ้คุณภีม เมียเด็กของมึงนี่ โหดมากเหรอวะ มึงถึงได้ทำตัวเป็นลูกเสือแรกเกิดอยู่ในโอวาทเมียเสียเหลือเกิน”เสียงแซวของกันต์เพื่อนรักดังขึ้นอีกหน“มึงเมาก็กลับบ้านไปนอนไป”ธีรภัทร์ส่ายหน้าให้ ก่อนจะกระดกเหล้าในแก้วดื่มพรวดลงคอ ตั้งแต่มาถึงบ้านแต่ละคนไม่หยุดล้อเลียนเขาเรื่องเขมมิกาเลย เมื่อเงยหน้าขึ้นก็พบสายตาจับผิดของพวกเพื่อน ๆ“มองอะไรกัน กูไม่ได้กลัวเมีย”“พวกกูก็ไม่ได้พูดสักคำว่ามึงกลัวเมีย”เหมือนจะร้อนตัวรีบบอกออกไป แต่นั่นกลายเป็นว่าเขายอมรับแล้วสินะว่าเขามันคนกลัวเมีย“กู…”ไม่ทันได้ปฏิเสธ ก็ต้องกลืนทุกอย่างลงคอไป เมื่อร่างบางระหงเดินลงมาจากชั้นสองของบ้าน ใบหน้าของเ

  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 30 จบบริบูรณ์ NC

    บทที่ 30 จบบริบูรณ์ NCอาการของเขมมิกาดีขึ้นตามลำดับ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเธอไม่ได้รับบาดเจ็บมากนักตามร่างกาย มีเพียงร่องรอยฟกช้ำเท่านั้น อีกทั้งได้บุรุษพยาบาลดีทำให้สภาพจิตใจของเธอเองก็ค่อย ๆ ดีขึ้นเช่นกันก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูห้องผู้ป่วยดังขึ้นพอเป็นพิธี ก่อนที่ร่างสูงสง่าของเจ้าสัวธนาจะเดินเข้ามา ในมือของท่านมีกระเช้าของเยี่ยมติดมือไปมาด้วย มากไปกว่านั้นใบหน้าเกรงขามดุดันเวลานี้กลับประดับไปด้วยรอยยิ้มใจดีสองคู่รักหันหน้ามองกันเลิ่กลั่ก ธีรภัทร์ถึงขั้นขยี้ตาตัวเองด้วยไม่นึกไม่ฝันว่าจะเห็นบิดาที่นี่“สวัสดีค่ะ”มือเล็กยกขึ้นไหว้ ภาพจำในคืนดินเนอร์ยังตราตรึงไม่หาย ก็จะให้ลืมง่าย ๆ ได้อย่างไร ในเมื่อพ่อของว่าที่สามีทำหล่อนร้องไห้กลับบ้าน แถมนั่งน้ำตาแตกนานอยู่หลายชั่วโมง“เป็นยังไงบ้าง”เจ้าสัวธนาวางกระเช้าของเยี่ยมลงบนโต๊ะข้างเตียง เอ่ยถามด้วยใบหน้าปกติอย่างที่สุด ราวกับว่าไม่เคยมีเรื่องบาดหมางแคลงใจกันมาก่อน“ดีขึ้นมากแล้วค่ะ มะรืนก็น่าจะกลับบ้านได้แล้วค่ะ”เขมมิกาตอบพลางชำเลืองสายตามองคนตัวสูงด้านข้าง“พักให้หายดีก่อน แล้วค่อยกลับ ค่ารักษาพยาบาลเดี๋ยวพ่อจ่ายเอง”“คะ?”พะ พ่ออย

  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 29 พี่มาช่วยแล้ว

    บทที่ 29 พี่มาช่วยแล้ว“กรี๊ด!!!”เสียงกรีดร้องของเขมมิกาดังขึ้นเมื่อชายฉกรรจ์หน้าเหี้ยมสองคนกระโจนเข้ามาแล้วลากเธอกลับขึ้นไปบนเตียง หมายจะปลุกปล้ำทำลายเธอ ที่ตรงมุมห้องหญิงสาวอีกคนที่คิดว่าเดินจากไปแล้วกำลังยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเพื่ออัดคลิปวิดีโอ“ปล่อยนะ ปล่อยนะไอ้พวกชั่ว ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยที”เขมมิกาพยายามปัดป้องไม่ให้ไอ้พวกคนชั่วข่มเหงเธอได้ ปากเล็กตะโกนร้องเรียกให้คนช่วย เวลานี้ในสถานที่แบบนี้ใครกันจะมาช่วยเธอได้ น้ำตาเม็ดแล้วเม็ดเล่าไหลพรากอาบสองแก้มบวมช้ำ ในใจคิดถึงแต่หน้าชายคนรัก‘พี่ภีมขา ช่วยขิมด้วย..’แควก! แควก!“กรี๊ด!!! ปล่อยนะ ปล่อย!”เสียงเสื้อผ้าขาดวิ่นจากการถูกกระชากดังขึ้น พร้อมเสียงกรีดร้องของเขมมิกา มือเล็กยกขึ้นปกปิดส่วนสงวนของตนเอง ร่างเล็กสั่นเทิ้มด้วยความกลัวจนสุดขีด เขมมิกาถดกายไปจนสุดขอบเตียงนอน แผ่นหลังเล็กแนบไปกับฝาบ้าน ดวงตากลมโตสั่นระริกส่ายหน้าไปมางันงก ตั้งแต่เกิดมาหล่อนไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์เลวร้ายเช่นนี้มาก่อนทำไมมนุษย์ถึงต่ำช้ากับมนุษย์ด้วยกันได้ลงคอ…หนึ่งในชายโฉด กลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ ยกมือข้างที่ถือเศษชิ้นส่วนเสื้อผ้าของหญิงสาวขึ้นมาสูดดมก่

  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 28 แม่นกต่อ 2

    บทที่ 28 แม่นกต่อ 2“ขิมขับเข้าไปอีกหน่อยนะลูก ห้องพักของแม่อยู่ในซอยข้างหน้านี้แหละจ้ะ”เอมอรชี้ไปที่ปากทางเข้าซอยเล็กแคบ ที่ดูยังไงรถของเธอก็เข้าไปไม่ได้“รถขิมน่าจะเข้าไปไม่ได้นะคะ ซอยเล็กขนาดนี้ เราคงต้องลงเดินแล้วล่ะค่ะ”เขมมิกาจอดรถตรงปากทางเข้า หล่อนชะโงกหน้ามองถนนเล็กน้อย ตรงนี้มันทั้งมืดทั้งเปลี่ยว ก่อนจะหันมามองมารดาที่เริ่มเมาได้ที่ หญิงสาวพ่นลมหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะหันไปมองทางเข้าซอยอีกครั้งปล่อยแม่เดินกลับเข้าบ้านไปตามลำพังคงจะไม่ได้ มันอันตรายเกินไป ในใจก็คิดไปถึงการหาที่อยู่ใหม่ให้ผู้เป็นแม่ หญิงสาวตัดสินใจดับเครื่องยนต์แล้วเดินลงจากรถ อ้อมไปเปิดประตูอีกฝั่ง ก่อนจะประคองร่างหนักอึ้งของมารดาออกมา“ไหวมั้ยคะ แม่ระวังหัวค่ะ ค่อย ๆ นะคะ เดี๋ยวขิมไปส่งที่บ้านนะ”“โอ๊ย ไม่เป็นไรหรอกลูก กลับไปพักเถอะ อีกนิดเดียวเอง แม่เดินไปเองได้”เอมอรยกมือโบก ทำท่าจะดันร่างเล็กของลูกสาวออก ก่อนจะขาอ่อนแรงเดือดร้อนเขมมิกาต้องรีบประคองช่วย พาหิ้วปีกเดินเข้าซอยเล็กอย่างทุลักทุเล ข้างหน้ามีแสงไฟสลัว ๆ จากหลอดไฟนีออนของบ้านคน เดินไปอีกนิดก็เจอสะพานไม้เก่าข้ามคูคลอง ได้กลิ่นน้ำเน่าลอยแตะจมูก สภา

  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 27 แม่นกต่อ 1

    บทที่ 27 แม่นกต่อ 1“เอางี้ดีกว่า แม่ไม่อยากคลาดกับขิมอีก เดี๋ยวแม่นั่งรอแถว ๆ นี้ก็ได้ หรือถ้าขิมกลัวอายคนอื่นเดี๋ยวแม่ไปนั่งรอตรงป้ายรถเมล์ก็ได้นะลูก ดะ.. ดูนี่สิ แม่เพิ่งได้ค่าแรงมา วันนี้ให้แม่ได้เลี้ยงข้าวลูกสักมื้อเถอะนะ”เอมอรล้วงเงินในกระเป๋าผ้าออกมานับรวมเหรียญแล้วได้เงินสามร้อยหกสิบแปดบาท ซึ่งเป็นค่าแรงที่หล่อนบอกว่า แบ่งเก็บไว้จากการทำงานสามวัน ใบหน้าอิดโรยพยายามยิ้มกว้างอวดเงินในมืออย่างภาคภูมิใจ“ก็ได้ค่ะ แต่แม่รอตรงป้ายรถเมล์หรือรอตรงนี้ไม่ได้หรอก อากาศร้อนแบบนี้ได้เป็นลมเป็นแล้งกันพอดี ฝั่งโน้นมีร้านสปา ขิมว่าแม่ไปนอนรอให้เขานวดตัวให้สักสามชั่วโมงดีกว่าค่ะ เดี๋ยววันนี้ขิมจะขอลาหัวหน้าขอกลับก่อน บ่ายสามเดี๋ยวขิมไปรับนะคะ หรือถ้าแม่หิวแม่หาอะไรรองท้องก่อนได้เลยนะคะ”“อื้อ ได้ ๆ เอาตามนี้ละกัน”เอมอรพยักหน้าเห็นด้วยกับข้อเสนอของลูกสาว เขมมิกาหยิบธนบัตรจากกระเป๋าเงินส่งให้ผู้เป็นแม่สองพันเงินจำนวนนี้ทำเอมอรตาลุกวาว ในใจก็เริ่มคิดว่าบางทีเขมมิกาก็อาจช่วยให้หล่อนไม่ลำบากได้เช่นกันคล้อยหลังเขมมิกา เอมอรก็ล้วงโทรศัพท์มือถือที่ซ่อนไว้ใต้เสื้อออกมาก่อนจะพิมพ์ข้อความรายงานความคื

  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 26 สารภาพรัก 2 NC

    บทที่ 26 สารภาพรัก 2 NC“พี่รักขิมนะ”เสียงทุ้มกระซิบบอกรักซ้ำ ๆ คนตัวเล็กในอ้อมกอดเงยหน้าขึ้นมอง น้ำตามากมายไหลอาบสองแก้มแดงเรื่อ ธีรภัทร์ก้มลงจูบซับสองเปลือกตาอย่างรักใคร่“พี่ภีมรักขิมจริง ๆ หรือคะ”เพราะเขาไม่เคยบอก และเธอก็ไม่เคยคาดหวังว่าจะได้ยินคำคำนี้ออกจากปากชายหนุ่ม ผู้ชายที่ตั้งกำแพงความสัมพันธ์ตั้งแต่วันแรกที่มาเหยียบที่นี่“ถ้าไม่จริงพี่คงไม่พาเธอไปเปิดตัวกับคุณพ่อ และก็คงไม่ประกาศต่อหน้าทุกคนว่าจะเลือกเธอ”การกระทำของเขาสำคัญกว่าคำพูดเสมอ ถึงแม้จะรู้แบบนั้น แต่เขมมิกาก็อยากจะได้รับคำยืนยันจากปากของเขาอยู่ดี“พี่รักขิม”“…”“รักขิมคนเดียว”ธีรภัทร์โน้มใบหน้าลงมาอีกครั้ง สัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นที่เป่ารดกันและกัน เขมมิกาหลับตาพริ้มปล่อยตัวปล่อยใจรับจูบอ่อนหวานจากเขา เรียวลิ้นสากชำแรกเข้ามาในโพรงปากเล็ก วงแขนแข็งแรงกอดรัดเอวบางแนบแน่น มือข้างหนึ่งบีบขยำเต้าอวบหนักสลับเบาปลุกเร้าอารมณ์คนในอ้อมกอด ก่อนจะใช้มือเพียงข้างเดียวปลดกระดุมเสื้อทั้งหมด ก่อนจะสอดมือไปปลดตะขอบราเซียและเปลื้องทุกอย่างออกในคราเดียวกัน นิ้วโป้งบีบบี้เม็ดทับทิมสีเรื่อจนเขมมิกาเสียวสะท้านไปทั้งร่าง ส่งเสียงค

  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 25 สารภาพรัก 1

    บทที่ 25 สารภาพรัก 1“ไหน ๆ ก็ตัดชุดให้คนอื่นใส่มานักต่อนักแล้ว หาเวลาว่างตัดชุดให้ตัวเองบ้างสิ”หลังจากบนโต๊ะอาหารเงียบไปหลายอึดใจ เจ้าสัวธนาก็เริ่มชวนคริมาพูดคุยอีกครั้ง“คะ?”“ภีม ช่วงนี้งานที่บริษัทก็ไม่ค่อยยุ่งแล้ว มีเวลาก็ไปวัดตัวให้เรียบร้อย กว่าจะถึงฤกษ์ที่ซินแสให้มาก็อีกหลายเดือน หนูครีมรอได้ใช่ไหมลูก”“คุณพ่อครับ!!”ธีรภัทร์ปรายสายตาไปทางบิดาเมื่อรู้ความหมายในสิ่งที่เจ้าสัวต้องการสื่อ ไม่อยากจะเชื่อว่าท่านจะใช้วิธีนี้มามัดมือชก มือข้างหนึ่งของเขากุมมือเขมมิกาแน่น“หรือว่าช้าไป จันพรุ่งนี้เธอนัดซินแสให้เข้ามาพบฉันหน่อย หนุ่มสาวสมัยนี้ใจร้อนจริงเชียว หนูครีมอย่า...”เพล้ง!เมื่อบิดาไม่คิดไว้หน้ากัน ความอดทนอดกลั้นก็จบลง ธีรภัทร์ปัดแก้วน้ำลงพื้น เสียงของมันดังพอที่จะทำให้ทุกคนหยุดพูดและหันมามอง“ลุกขึ้น!”เขาใช้มือข้างที่กุมมือเขมมิกากระตุกรั้งให้หญิงสาวลุกขึ้นยืน“พี่ภีมคะ”ท่าทีแบบนี้ของเขาไม่บ่อยนักที่จะได้เห็น ทว่าก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่เคยมี เขมมิการู้ดีว่าเวลานี้อารมณ์ของเขาถึงจุดเดือดแล้ว นอกจากห้ามปรามไม่ได้ เธอยังต้องทำตัวเป็นพวกเดียวกันกับเขาอีกด้วยธีรภัทร์กระชากแขนเล็ก

  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 24 แขกคนสำคัญ

    บทที่ 24 แขกคนสำคัญคฤหาสน์ที่ปรากฏตรงเบื้องหน้าใหญ่โตโอ่อ่าสมฐานะตระกูลที่มั่งคั่งอันดับต้น ๆ ของประเทศ เขมมิกายืนนิ่งไม่ไหวติง รอให้ธีรภัทร์ก้าวลงจากรถมาหยุดยืนเคียงข้างกัน มือใหญ่หงายฝ่ามือออกให้เธอได้จับ พร้อมพยักหน้าให้กำลังใจเมื่อสัมผัสได้ถึงเหงื่อชื้นของฝ่ามือเล็ก“พวกเราเข้าไปข้างในกันเถอะ”เขาบีบมือหล่อนเล็กน้อย ก่อนจะพาเขมมิกาเดินเคียงคู่เข้าบ้านไปด้วยกันขาเรียวสั่นเล็กน้อยขณะก้าวผ่านพ้นประตูบ้าน ทุกสิ่งทุกอย่างราวกับคนละโลกกับที่เธอมา หน้าเล็กแหงนขึ้นเล็กน้อยมองแชนเดอเลียร์เหนือศีรษะแสงระยิบระยับจากคริสตัลนับพันกระทบนัยน์ตาจนแทบพร่าเลือนนี่บ้านคนหรือวังกันแน่...หญิงสาวกระตุกเกร็งเล็กน้อยเมื่อหันสายตาไปสบกับพวกแม่บ้านที่ยืนรอต้อนรับชายหนุ่ม เขาคงรับรู้ได้ถึงความประหม่าของเขมมิกาเมื่อฝ่ามือหนาบีบแน่นขึ้นจนเธอต้องเงยหน้ามองเขา“ไม่ต้องกลัวนะขิม มีพี่อยู่ด้วย”“ค่ะ พี่ภีม”เขาใช้มืออีกข้างซับเม็ดเหงื่อบนจมูกเล็กให้ ก่อนจะพาหญิงสาวไปยังชั้นสองของบ้าน ด้วยเวลานี้บิดาของเขามักจะขลุกตัวอยู่ในห้องทำงานก๊อกๆ ก๊อกๆ“เข้ามา”เมื่อได้รับอนุญาตจากเจ้าของเสียงทรงอำนาจ ชายหนุ่มก็เปิดปร

  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 23 เงินสำคัญกว่า

    บทที่ 23 เงินสำคัญกว่า“กะ แกเป็นแม่ของเขมมิกาเหรอ”คริมาจิกหัวถามซ้ำด้วยไม่อยากจะเชื่อ แต่เมื่ออีกฝ่ายยืนยันหนักแน่นหล่อนก็ไม่มีอะไรต้องคลางแคลงใจ“ใช่จ้ะ ฉันเนี่ยแหละ แม่ของเขมมิกา”แหงล่ะ ลูกสาวที่ยอมเอาตัวเข้าแลกเพื่อให้ได้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่สุขสบาย มันจะมีแม่ที่มีสภาพเป็นนางฟ้านางสวรรค์ได้อย่างไรล่ะ“คุณจันบอกให้ฉันมาหาคุณที่นี่ คุณจะให้เงินฉันหากฉันบอกว่าตัวเองเป็นใคร”เอมอรรีบพูดถึงเรื่องเงินทันที คริมาแสยะยิ้มดูถูก กอดอกมองสภาพน่าสมเพชของอีกฝ่าย“แกทำงานอะไร”“เอ่อ… ฉันไม่ได้ทำงานมาหลายปีแล้วจ้ะ”ตั้งแต่เลิกรากับสามีใหม่อย่างชัยณรงค์ เอมอรก็ถูกเตะกลับมายังประเทศไทย หล่อนเร่ร่อนไม่ได้ทำงานทำการเป็นหลักแหล่ง นอกจากรับจ้างล้างจานตามร้านอาหารตามสั่งโต้รุ่ง กวาดถนน ได้เงินเล็ก ๆ น้อย ๆ พอให้ตัวเองมีเงินซื้อข้าวครบสามมื้อ......และซื้อเหล้า“แล้วได้ติดต่อกับลูกสาวบ้างหรือเปล่า”“ไม่ได้ติดต่อเลยจ้ะ ฉันไม่ได้ติดต่อกับยัยขิมมาหลายปีแล้ว”เอมอรรีบส่ายหน้า เรื่องลูกสาวถือเป็นของแสลงที่หล่อนไม่อยากยุ่งเกี่ยว กลัวว่าจะต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายต่าง ๆ“แสดงว่าแกคงไม่รู้เลยสินะ ว่าตอนนี้ลูกส

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status