Home / โรแมนติก / ทวงรักนายหัว LoveSick / บทที่ 2.1 ห้ามรู้สึก

Share

บทที่ 2.1 ห้ามรู้สึก

Author: Queenie P.
last update Huling Na-update: 2025-04-28 10:05:22

บทที่ 2.1 ห้ามรู้สึก

ห้ามเธอรู้สึกอะไรกับเขา…

งั้นหรือ ?

อยากจะย้อนถามเหลือเกินว่าแล้วทำไมเธอจะต้องรู้สึกอะไรกับเขาด้วยล่ะ ในเมื่อเราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน การที่เธอเข้ามาอยู่ที่นี่ก็เพราะบิดาฝากฝังเอาไว้กับเขา และผู้เป็นพ่อก็คงตระหนักดีแล้วว่าการมีเขาเป็นผู้ดูแลนั้นเป็นเรื่องดีที่สุดแล้ว

ณ เวลานี้..

“ทำไมทำหน้าแบบนั้น หรือไม่ชอบวิธีเก็บค่าเช่าของฉันเหรอ”

ธีรภัทร์เอ่ยถามหยอกเย้า แววตาที่หล่อนใช้มองเขามันคาดเดาได้ไม่ยากนักหรอก นอกจากเรื่องธุรกิจแล้วความสามารถพิเศษอีกหนึ่งข้อที่

ธีรภัทร์มี ก็คือการมองคนได้อย่างทะลุปรุโปร่ง

ใครดีใครเลว ปลอมหรือแท้

ธีรภัทร์กล้าพูดอย่างเต็มปากว่าเขามองออกแทบจะร้อยเปอร์เซ็นต์ เฉกเช่นกับสาวน้อยตรงหน้าที่สายตาของหล่อนปกปิดไม่มิดว่าไม่พอใจคำพูดของเขา

“เปล่าค่ะ”

ถึงไม่ชอบก็ต้องปฏิเสธเอาไว้ก่อน นาทีนี้เธอต้องรู้จักอยู่ให้เป็นเย็นให้พอ อะไรยอมได้ก็ต้องยอม ไม่อยากมีปัญหาในช่วงที่ชีวิตกำลังแพแตก

ธีรภัทร์อมยิ้ม ปากบอกเปล่าแต่แววตากลับมีคำถามมากมาย

“เอ่อ..ประทานโทษนะคะ”

เขมมิกาใช้สายตาบอกเป็นนัย ๆ ให้เขาถอยห่างจากร่างของเธอ

อยู่ใกล้กันมากเกินไปแล้ว หัวใจดวงน้อยพานจะข
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Kaugnay na kabanata

  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 2.2 ห้ามรู้สึก

    บทที่ 2.2 ห้ามรู้สึก1 ปีต่อมา…ประโยคที่ผู้คนชอบพูดกันว่า กาลเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก เห็นทีจะจริงอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะตอนนี้เขมมิกาได้ก้าวขึ้นมาเป็นรุ่นพี่ปีสอง ที่ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าก็จะย่างเข้าสู่การเป็นนักศึกษาชั้นปีที่สาม นับเป็นช่วงรอยต่อที่เข้มข้นของการร่ำเรียนอย่างหนัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ต้องคอยเป็นติวเตอร์ส่วนตัวให้กับเพื่อนสาวคนสนิท“ทำไมมันยากแบบนี้วะแก ฉันว่าฉันไม่ไหว”‘พลอยใส’ ที่พยายามทำความเข้าใจกับวิชาที่หินที่สุดของเทอมนี้ถึงกับยอมแพ้ หล่อนวางปากกาแล้วซบหน้าลงบนโต๊ะไม้ใต้ตึกคณะ เอาหน้าผากโขกกับโต๊ะระบายความอัดอั้นตันใจ“ยัยพลอย ทำแบบนี้อีกแล้วนะ เงยหน้าขึ้นมาเดี๋ยวนี้”เขมมิกาจับใบหน้ากลมตุ้ยของเพื่อนให้เงยขึ้น พลอยใสเบะปากทำท่าจะร้องไห้ซึ่งภาพดังกล่าวเขมมิกาเห็นจนชาชิน…“พอเลยจ้ะแม่ดาราเจ้าบทบาท บีบน้ำตาเพื่อให้ฉันเลิกสอนไวขึ้นน่ะสิ”เขมมิกาไม่หลงกลง่าย ๆ อีกแล้ว“เปล่าเสียหน่อย”พอถูกจับไต๋ได้ก็เสียงอ่อย น้ำตาที่ทำท่าจะไหลอยู่รอมร่อหายวับทันที เขมมิกาส่ายหน้าเอือมระอาพลางถอนหายใจ“ก็ตั้งใจทบทวนอีกสักหน่อย เดี๋ยวก็ทำข้อสอบได้แล้ว”เขมมิกาพยายามจะเชียร์อัพเพื่

    Huling Na-update : 2025-04-28
  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 3 เด็กดื้อ

    บทที่ 3 เด็กดื้อหลังจากแยกย้ายกับพลอยใสเขมมิกาก็ขับรถกลับคอนโดฯ ทันที หล่อนไม่ได้แวะที่ไหนต่อ ด้วยธีรภัทร์ส่งข้อความมาบอกว่า..วันนี้จะมาทานมื้อค่ำด้วย แต่อาจจะเลทสักสองชั่วโมงเพราะเขาติดภารกิจรับรองลูกค้า VVIP ของบริษัทฯหน้าที่การงานของเขาเรื่องเวลามักไม่แน่นอน ทุกอย่างต้องเผื่อเวลาเอาไว้เสมอ ด้วยไม่อยากให้เขาต้องมานั่งรอนาน ๆ เขมิกาจึงเข้าครัวทำอาหารรอเขาตั้งแต่เนิ่น ๆเมนูเด็ดของค่ำคืนนี้ก็คือ สเต๊กเนื้อพรีเมียม ที่เธออุตส่าห์เข้าคอร์ส เรียนเพื่อชายหนุ่มโดยเฉพาะ ด้วยมันเป็นเมนูโปรดของเขา ชนิดที่ว่าให้กินมันทั้งสัปดาห์เขาก็ไม่บ่น ดวงตากลมเหลือบไปมองขวดไวน์แดงที่หมักบ่มมาอย่างดี ก่อนจะหันกลับมาโฟกัสตะกร้าผักตรงหน้าอีกครั้งฮืมม..เสียงฮัมเพลงดังคลอไปทั้งพื้นที่ห้องครัว บ่งบอกถึงอารมณ์ของเจ้าของเสียงหวานนั้นว่ากำลังมีความสุขมากขนาดไหนร่างสูงในชุดสูทสีกรมท่าแบรนด์ดังเดินเข้ามาเงียบเชียบและหยุดยืนมมองคนตัวเล็กที่กำลังสาละวนกับการเตรียมผักสลัดเสียงหวานใสดุจระฆังแก้วของหล่อนช่วยให้ความเหนื่อยล้าของเขาหายเป็นปลิดทิ้ง ธีรภัทร์ถอดเสื้อสูทวางพาดที่พนักโซฟาห้องรับแขก มือใหญ่ปลดเนกไทออกจากลำ

    Huling Na-update : 2025-04-28
  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 4.1 ลงโทษ

    บทที่ 4.1 ลงโทษ ถูกลงโทษอย่างนั้นเหรอ!!เขมมิกาไม่ได้ไร้เดียงสาถึงขนาดไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ เธอหายใจไม่ทั่วท้องเมื่อเรียวขาถูกมือหนาสัมผัสลูบไล้มากขึ้น เขาป่ายปัดฝ่ามือร้อนระอุใกล้กับจุดอ่อนไหวต่อความรู้สึก ปลายนิ้วแกร่งเกี่ยวขอบแพนตี้ตัวบางจิ๋วที่ปกปิดความงดงามเอาไว้ ไต่สัมผัสนิ้วไล่ไปตามขอบชั้นใน ราวกับจะแกล้งให้เธอหัวใจวายตายรอยยิ้มร้ายแฝงความหื่นกระหายปรากฏบนเครื่องหน้าหล่อเหลา“คุณภีม ขิมขะ…”เธออยากจะพูดแต่ริมฝีปากมันสั่นไปหมด ต้องพยายามตั้งสติแล้วกลั้นใจพูดออกไป“ขิมขอโทษค่ะ ขิมจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว ปล่อยขิมเถอะนะคะ”เนื้อตัวสั่นเทิ้มไม่ต่างอะไรกับเสียงหวานใสที่ละล่ำละลักบอกด้วยความหวาดหวั่น“เธอละเมิดกฎเหล็กระหว่างเรา ยังไงก็ต้องถูกลงโทษ”ธีรภัทร์บอกพลางมองเธอด้วยสายตานิ่งดุในเมื่อเขาคาดโทษเด็กดื้อเอาไว้แล้ว ต่อให้อ้อนวอนขอความเมตตา เขาก็ยอมให้เธอไม่ได้จริง ๆ ที่ทุกอย่างมันดำเนินมาถึงจุดนี้เป็นเพราะว่าเธอทำผิดกฎตั้งแต่แรก“คุณภีมจะลงโทษขิมยังไงคะ”คำถามอาจฟังดูอาจธรรมดา แต่กับคนที่อยากลิ้มลองเนื้อหวานใจแทบขาดอย่างธีรภัทร์ ได้ยินแบบนี้รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกยั่ว

    Huling Na-update : 2025-04-28
  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 4.2 ลงโทษ

    บทที่ 4.2 ลงโทษ“คุณลงโทษขิมด้วยวิธีนี้หรือคะ”ถามออกไปด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ หยดน้ำตาไหลรินออกจากหางตากลมโต“ใช่…”ธีรภัทร์ตอบโดยไม่ต้องคิดให้เสียเวลา เขางอนิ้วชี้เกลี่ยเช็ดน้ำตาให้เธออย่างอ่อนโยน ใบหน้าหล่อเหลาอยู่ใกล้เพียงแค่ฝ่ามือกั้น เขาเห็นทุกความอ่อนไหวผ่านกระบอกตาผ่าวร้อนของคนใต้ร่าง เสียงสะอื้นไห้ของหญิงสาวกรีดลึกลงไปในหัวใจแกร่งเขากำลังพ่ายแพ้......แต่ต้องแสร้งทำเหมือนว่าตัวเองไม่ได้รู้สึกอะไร“หยุดร้องไห้เดี๋ยวนี้!”น้ำเสียงเข้มดุตวัดห้วน ปกปิดความรู้สึกส่วนลึกของตัวเองด้วยการตีหน้าขรึมใส่หญิงสาวที่ตนเพิ่งรังแกไปหมาด ๆธีรภัทร์ผละตัวออกห่างจากร่างบาง ไม่ลืมจับกระโปรงพีทคลุมขาเรียวของเธอเอาไว้ เกรงว่าความงดงามที่เขาเพิ่งเข้าสำรวจจะนำพาอารมณ์กระหายรักมาให้ตื่นเพริดอีกครั้ง ถึงคราวนี้มันคงมากกว่าการใช้นิ้วปรนเปรอ เขมมิกาไม่เข้าใจอารมณ์คลั่งร้อนของเขา เธอไม่มีทางรู้ว่าเขาต้องอดทนอดกลั้นมากแค่ไหนเขาเป็นผู้ชายดิบห่ามคนหนึ่งที่มีอารมณ์ปรารถนารักอยู่เต็มเปี่ยม ภายใต้กางเกงสแล็คเนื้อดีกำลังปกปิดความต้องการของตัวตนแข็งกร้าว มันร่ำร้องอยากจะออกมาสัมผัสเธอใจแทบขาด แต่เขาไม่อาจทำแบบน

    Huling Na-update : 2025-04-28
  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 5 ยังไม่พร้อม

    บทที่ 5 ยังไม่พร้อมธุรกิจเริ่มตึงเครียดขึ้นหลังจบการประเมินไตรมาสที่สอง ธีรภัทร์เรียกประชุมผู้ถือหุ้นทุกคนถึงแผนงานในอนาคต เขาต้องการขยับขยายพื้นที่ทางธุรกิจให้เป็นที่ต้องการของตลาดมากขึ้นแน่นอนว่าอาณาจักรอสังหาริมทรัพย์ที่มีมูลค่าถึงหมื่นล้านกำลังไปได้สวยและเติบโตขึ้นอย่างก้าวกระโดด ภายใต้การบริหารงานของเขา ทำให้แบรนด์หมู่บ้านจัดสรรและคอนโดมิเนียมหรูในเครือของชายหนุ่มได้รับความนิยมอย่างต่อเนื่องมาเป็นเวลากว่าครึ่งทศวรรษโล่เกียรติคุณมากมายเป็นรางวัลการันตี ทุกเสียงตอบรับต่างกล่าวชื่นชมธีรภัทร์เป็นอย่างมาก ไม่มีใครไม่รู้จักนักธุรกิจหนุ่มชื่อดังไฟแรงคนนี้ เขาเป็นที่หมายปองของสาวน้อยสาวใหญ่ ที่ต่างวาดฝันอยากเป็นตัวจริงของผู้ชายที่เพียบพร้อมที่สุดในเวลานี้ทว่า..ธีรภัทร์ไม่เคยยกย่องใครออกหน้าออกตา แม้เขาจะเปลี่ยนคู่ควงบ่อยแต่ก็ไม่เคยประกาศชัดเจนว่ากำลังคบหาดูใจกับใครอย่างจริงจัง ผู้หญิงที่ผ่านเข้ามาในชีวิตล้วนแล้วแต่ไปไม่ถึงฝั่งฝัน เขาไม่ผูกมัดกับใคร อีกทั้งไม่คิดจะยอมให้ใครมาผูกมัดเอาได้ง่าย ๆเพราะการเลือกคู่ครองไม่ได้อยู่ในสารบบที่เขาจะสามารถตัดสินใจเองได้ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับบิดาผู้

    Huling Na-update : 2025-04-28
  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 6.1 ผู้หญิงของฉัน

    บทที่ 6.1 ผู้หญิงของฉัน“จะทำงานที่ร้านนี้จริง ๆ เหรอขิม”พลอยใสกระซิบถามหลังทั้งคู่หาที่นั่งภายในร้านเบเกอรี่ได้เป็นที่เรียบร้อย ลูกค้าที่นี่ส่วนใหญ่เป็นเด็กวัยรุ่นไล่ไปจนถึงวัยหนุ่มสาว ตั้งแต่ย่างเท้าเข้ามาก็ได้กลิ่นขนมนมเนย กลิ่นของกาแฟคั่วบดหอมฟุ้งไปหมด ช่วยให้รู้สึกผ่อนคลายได้จริง ๆ“จริงสิ สามวันก่อนฉันมาลองถามกับพี่ผู้จัดการร้านแล้ว เขารับนะ เด็กพาร์ทไทม์ช่วงปิดเทอมน่ะ ให้เงินเดือนเท่ากับพนักงานประจำด้วย”น้ำเสียงของเขมมิกาแลดูตื่นเต้นที่จะได้ทำงานหาเงินด้วยตัวเองจริงจังครั้งแรกบางทีเงินเดือนพาร์ทไทม์ อาจช่วยให้เธอพ้นจากคำว่าเด็กเลี้ยงได้สัก 5%“จ้า แต่ก่อนจะทำเนี่ย คุณภีมอนุญาตแล้วเหรอ”ใบหน้าเปื้อนยิ้ม ฝันหวาน หุบลงทันที“ไม่อนุญาตก็ช่าง ตัวฉัน ชีวิตฉัน ฉันอยากจะทำอะไรก็ไม่เห็นต้องรอใครอนุญาตเสียหน่อย”ไม่เห็นจะต้องถามให้เมื่อยปาก ในเมื่อเขาเองก็คงไม่ได้ใส่ใจเธอนัก ก็เล่นหายหน้าไปนานขนาดนี้ อีกอย่างการทำงานและหาเงินได้เป็นเรื่องที่ดี บางทีเธอควรเริ่มยืนด้วยลำแข้งของตัวเองตั้งแต่เนิ่น ๆ ได้แล้ว หลังเรียนจบจะได้….เฮ้อ.. แค่คิดว่าจะต้องไปจากเขา ทำไมก็เริ่มห่อเหี่ยวได้ขนาดนี้ล่

    Huling Na-update : 2025-04-28
  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 6.2 ผู้หญิงของฉัน

    บทที่ 6.2 ผู้หญิงของฉัน“โกรธฉันมั้ย”“คะ?”โกรธเขา โกรธเรื่องอะไร…“ที่ไม่ได้มาหาเลย หลัง..จากวันนั้น”นี่เขากำลังพาเธอย้อนเวลา กลับเข้าไปในช่วงที่หวามไหวที่สุดของชีวิตอย่างนั้นหรือ“มะ ไม่โกรธค่ะ”“โกหก”ธีรภัทร์ยิ้มละไมบนใบหน้า ปากบอกเขาว่าไม่โกรธแต่น้ำเสียงที่เอ่ยออกไปช่างขัดนัก เขาดันตัวเธอออกเล็กน้อยเพื่อมองคนปากแข็งให้ชัด ๆ เต็มตา“ทำไมขิมจะต้องโกหกคะ ขิมรู้ตัวว่าขิมไม่มีสิทธิ์ คุณภีมเป็นใคร ขิมเป็นใคร..”“แล้วเธอเป็นใครล่ะ”ธีรภัทร์แสร้งถามหยอกเย้าคนขี้งอน“ขิมก็เป็นแค่คนอาศัย เป็นแค่คนที่คุณภีมเมตตาช่วยเหลือยังไงล่ะคะ”ตอบสวนทันควัน เมื่อรู้สึกได้ว่าคำถามของเขาเหมือนจะต้องการตอกย้ำสถานะของเธอ“เธอไม่ใช่แค่คนอาศัย เธอเป็นมากกว่านั้น”มือหนาที่เชยปลายคางมนขึ้นเพื่อสบตา รอยยิ้มอบอุ่นที่ไม่ได้เห็นตลอดระยะเวลาสามเดือน ช่างมีความหมายกับหล่อนนักเพิ่งรู้ว่าสามเดือนที่ห่างหายกัน ช่างยาวนานราวสามปีก็วันนี้“เพราะขิมเป็นลูกของพ่อด้วยใช่มั้ยคะ”“นั่นก็ส่วนหนึ่ง แต่ว่า…”ธีรภัทร์ก้มหน้าเข้าหาจนปลายจมูกโด่งของเขาแตะถูเบา ๆ กับปลายจมูกรั้นของเธอ มือหนาลูบไล้แขนเรียวทั้งสองข้าง แววตาคมที่จด

    Huling Na-update : 2025-04-28
  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 7.1  บทบาทใหม่

    บทที่ 7.1 บทบาทใหม่การเป็นผู้หญิงของธีรภัทร์ไม่ได้ทำให้วิถีการใช้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไป เขมมิกายังคงทำทุกอย่างเหมือนเดิม จะต่างก็ตรงที่เธอสามารถติดต่อเขาได้มากขึ้น อีกทั้งยังต้องคอยรายงานให้เขาทราบเกี่ยวกับกิจวัตรประจำวันของเธออีกด้วย“โทร.มาอีกแล้วเหรอ กี่สายแล้วเนี่ยวันนี้”พลอยใสถามพลางกลอกตามองบนตั้งแต่เช้าเธอเห็นเพื่อนรักรับสายของธีรภัทร์ไม่ต่ำกว่าสามสาย ไม่รู้ว่าจะโทร.เอาโล่หรือไง บทจะไม่โทร.ไม่ติดต่อก็หายวับราวกับผี“อืม”เขมมิกาพยักหน้า พอเห็นพลอยใสทำหน้าเบื่อหน่ายก็รีบพูดแก้ต่างให้ชายหนุ่ม“คุณภีมเขาแค่เป็นห่วงน่ะ กลัวว่าฉันจะทำงานนี้ไม่ไหว”“เป็นห่วงหรือว่าไม่อยากให้ทำกันแน่”คำพูดจี้ใจดำทำเอาเขมมิกาพูดอะไรไม่ออก เพราะสิ่งที่พลอยใสพูดเป็นความจริงทั้งสิ้น ธีรภัทร์ไม่อยากให้เธอทำงาน เขาพยายามพูดให้เธอลาออกมาจะเป็นอาทิตย์แล้ว แต่ที่ยังดื้อทำต่อได้ก็เพราะใช้มารยาหญิงออดอ้อนขอร้องเขาอย่างไรล่ะธีรภัทร์ดุและเข้มงวดมากก็จริง แต่อย่างไรเสียก็เป็นผู้ชาย พอเจอลูกอ้อนน่ารักของกระต่ายน้อยเข้าไป มีหรือจะไม่หลง“ไม่เถียงสักคำ แสดงว่าคุณภีมของแกไม่ได้อยากให้แกทำงานนี้ใช่มั้ย”“จะอยากหรือไ

    Huling Na-update : 2025-04-28

Pinakabagong kabanata

  • ทวงรักนายหัว LoveSick   ตอนพิเศษ ของขวัญที่แสนพิเศษ

    ตอนพิเศษ ของขวัญที่แสนพิเศษหลายปีต่อมา…“เอ้า ดื่ม!”เสียงโหวกเหวกโวยวายตามประสาผู้ชายขี้เมาดังขึ้น ธีรภัทร์ชูแก้วเหล้าไปตรงหน้าเพื่อนทั้งสี่คน ที่นัดมาดื่มสังสรรค์กันที่บ้านด้วยตัวเขาเองไม่อยากจะออกไปดื่มกินที่ไหน“พวกเราต้องกินให้เต็มที่นะเว้ย เพราะตั้งแต่ไอ้ภีมแต่งงานมีเมียเนี่ย มันเหมือนพระเข้าไปทุกวัน นอนเร็ว งดเที่ยว จนเพื่อนฝูงแทบจะจำหน้ามันไม่ได้แล้ว”เสียงหัวเราะร่วนอย่างสนุกสนานดังขึ้นอีกครั้ง“ถามจริงเถอะครับไอ้คุณภีม เมียเด็กของมึงนี่ โหดมากเหรอวะ มึงถึงได้ทำตัวเป็นลูกเสือแรกเกิดอยู่ในโอวาทเมียเสียเหลือเกิน”เสียงแซวของกันต์เพื่อนรักดังขึ้นอีกหน“มึงเมาก็กลับบ้านไปนอนไป”ธีรภัทร์ส่ายหน้าให้ ก่อนจะกระดกเหล้าในแก้วดื่มพรวดลงคอ ตั้งแต่มาถึงบ้านแต่ละคนไม่หยุดล้อเลียนเขาเรื่องเขมมิกาเลย เมื่อเงยหน้าขึ้นก็พบสายตาจับผิดของพวกเพื่อน ๆ“มองอะไรกัน กูไม่ได้กลัวเมีย”“พวกกูก็ไม่ได้พูดสักคำว่ามึงกลัวเมีย”เหมือนจะร้อนตัวรีบบอกออกไป แต่นั่นกลายเป็นว่าเขายอมรับแล้วสินะว่าเขามันคนกลัวเมีย“กู…”ไม่ทันได้ปฏิเสธ ก็ต้องกลืนทุกอย่างลงคอไป เมื่อร่างบางระหงเดินลงมาจากชั้นสองของบ้าน ใบหน้าของเ

  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 30 จบบริบูรณ์ NC

    บทที่ 30 จบบริบูรณ์ NCอาการของเขมมิกาดีขึ้นตามลำดับ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเธอไม่ได้รับบาดเจ็บมากนักตามร่างกาย มีเพียงร่องรอยฟกช้ำเท่านั้น อีกทั้งได้บุรุษพยาบาลดีทำให้สภาพจิตใจของเธอเองก็ค่อย ๆ ดีขึ้นเช่นกันก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูห้องผู้ป่วยดังขึ้นพอเป็นพิธี ก่อนที่ร่างสูงสง่าของเจ้าสัวธนาจะเดินเข้ามา ในมือของท่านมีกระเช้าของเยี่ยมติดมือไปมาด้วย มากไปกว่านั้นใบหน้าเกรงขามดุดันเวลานี้กลับประดับไปด้วยรอยยิ้มใจดีสองคู่รักหันหน้ามองกันเลิ่กลั่ก ธีรภัทร์ถึงขั้นขยี้ตาตัวเองด้วยไม่นึกไม่ฝันว่าจะเห็นบิดาที่นี่“สวัสดีค่ะ”มือเล็กยกขึ้นไหว้ ภาพจำในคืนดินเนอร์ยังตราตรึงไม่หาย ก็จะให้ลืมง่าย ๆ ได้อย่างไร ในเมื่อพ่อของว่าที่สามีทำหล่อนร้องไห้กลับบ้าน แถมนั่งน้ำตาแตกนานอยู่หลายชั่วโมง“เป็นยังไงบ้าง”เจ้าสัวธนาวางกระเช้าของเยี่ยมลงบนโต๊ะข้างเตียง เอ่ยถามด้วยใบหน้าปกติอย่างที่สุด ราวกับว่าไม่เคยมีเรื่องบาดหมางแคลงใจกันมาก่อน“ดีขึ้นมากแล้วค่ะ มะรืนก็น่าจะกลับบ้านได้แล้วค่ะ”เขมมิกาตอบพลางชำเลืองสายตามองคนตัวสูงด้านข้าง“พักให้หายดีก่อน แล้วค่อยกลับ ค่ารักษาพยาบาลเดี๋ยวพ่อจ่ายเอง”“คะ?”พะ พ่ออย

  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 29 พี่มาช่วยแล้ว

    บทที่ 29 พี่มาช่วยแล้ว“กรี๊ด!!!”เสียงกรีดร้องของเขมมิกาดังขึ้นเมื่อชายฉกรรจ์หน้าเหี้ยมสองคนกระโจนเข้ามาแล้วลากเธอกลับขึ้นไปบนเตียง หมายจะปลุกปล้ำทำลายเธอ ที่ตรงมุมห้องหญิงสาวอีกคนที่คิดว่าเดินจากไปแล้วกำลังยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเพื่ออัดคลิปวิดีโอ“ปล่อยนะ ปล่อยนะไอ้พวกชั่ว ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยที”เขมมิกาพยายามปัดป้องไม่ให้ไอ้พวกคนชั่วข่มเหงเธอได้ ปากเล็กตะโกนร้องเรียกให้คนช่วย เวลานี้ในสถานที่แบบนี้ใครกันจะมาช่วยเธอได้ น้ำตาเม็ดแล้วเม็ดเล่าไหลพรากอาบสองแก้มบวมช้ำ ในใจคิดถึงแต่หน้าชายคนรัก‘พี่ภีมขา ช่วยขิมด้วย..’แควก! แควก!“กรี๊ด!!! ปล่อยนะ ปล่อย!”เสียงเสื้อผ้าขาดวิ่นจากการถูกกระชากดังขึ้น พร้อมเสียงกรีดร้องของเขมมิกา มือเล็กยกขึ้นปกปิดส่วนสงวนของตนเอง ร่างเล็กสั่นเทิ้มด้วยความกลัวจนสุดขีด เขมมิกาถดกายไปจนสุดขอบเตียงนอน แผ่นหลังเล็กแนบไปกับฝาบ้าน ดวงตากลมโตสั่นระริกส่ายหน้าไปมางันงก ตั้งแต่เกิดมาหล่อนไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์เลวร้ายเช่นนี้มาก่อนทำไมมนุษย์ถึงต่ำช้ากับมนุษย์ด้วยกันได้ลงคอ…หนึ่งในชายโฉด กลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ ยกมือข้างที่ถือเศษชิ้นส่วนเสื้อผ้าของหญิงสาวขึ้นมาสูดดมก่

  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 28 แม่นกต่อ 2

    บทที่ 28 แม่นกต่อ 2“ขิมขับเข้าไปอีกหน่อยนะลูก ห้องพักของแม่อยู่ในซอยข้างหน้านี้แหละจ้ะ”เอมอรชี้ไปที่ปากทางเข้าซอยเล็กแคบ ที่ดูยังไงรถของเธอก็เข้าไปไม่ได้“รถขิมน่าจะเข้าไปไม่ได้นะคะ ซอยเล็กขนาดนี้ เราคงต้องลงเดินแล้วล่ะค่ะ”เขมมิกาจอดรถตรงปากทางเข้า หล่อนชะโงกหน้ามองถนนเล็กน้อย ตรงนี้มันทั้งมืดทั้งเปลี่ยว ก่อนจะหันมามองมารดาที่เริ่มเมาได้ที่ หญิงสาวพ่นลมหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะหันไปมองทางเข้าซอยอีกครั้งปล่อยแม่เดินกลับเข้าบ้านไปตามลำพังคงจะไม่ได้ มันอันตรายเกินไป ในใจก็คิดไปถึงการหาที่อยู่ใหม่ให้ผู้เป็นแม่ หญิงสาวตัดสินใจดับเครื่องยนต์แล้วเดินลงจากรถ อ้อมไปเปิดประตูอีกฝั่ง ก่อนจะประคองร่างหนักอึ้งของมารดาออกมา“ไหวมั้ยคะ แม่ระวังหัวค่ะ ค่อย ๆ นะคะ เดี๋ยวขิมไปส่งที่บ้านนะ”“โอ๊ย ไม่เป็นไรหรอกลูก กลับไปพักเถอะ อีกนิดเดียวเอง แม่เดินไปเองได้”เอมอรยกมือโบก ทำท่าจะดันร่างเล็กของลูกสาวออก ก่อนจะขาอ่อนแรงเดือดร้อนเขมมิกาต้องรีบประคองช่วย พาหิ้วปีกเดินเข้าซอยเล็กอย่างทุลักทุเล ข้างหน้ามีแสงไฟสลัว ๆ จากหลอดไฟนีออนของบ้านคน เดินไปอีกนิดก็เจอสะพานไม้เก่าข้ามคูคลอง ได้กลิ่นน้ำเน่าลอยแตะจมูก สภา

  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 27 แม่นกต่อ 1

    บทที่ 27 แม่นกต่อ 1“เอางี้ดีกว่า แม่ไม่อยากคลาดกับขิมอีก เดี๋ยวแม่นั่งรอแถว ๆ นี้ก็ได้ หรือถ้าขิมกลัวอายคนอื่นเดี๋ยวแม่ไปนั่งรอตรงป้ายรถเมล์ก็ได้นะลูก ดะ.. ดูนี่สิ แม่เพิ่งได้ค่าแรงมา วันนี้ให้แม่ได้เลี้ยงข้าวลูกสักมื้อเถอะนะ”เอมอรล้วงเงินในกระเป๋าผ้าออกมานับรวมเหรียญแล้วได้เงินสามร้อยหกสิบแปดบาท ซึ่งเป็นค่าแรงที่หล่อนบอกว่า แบ่งเก็บไว้จากการทำงานสามวัน ใบหน้าอิดโรยพยายามยิ้มกว้างอวดเงินในมืออย่างภาคภูมิใจ“ก็ได้ค่ะ แต่แม่รอตรงป้ายรถเมล์หรือรอตรงนี้ไม่ได้หรอก อากาศร้อนแบบนี้ได้เป็นลมเป็นแล้งกันพอดี ฝั่งโน้นมีร้านสปา ขิมว่าแม่ไปนอนรอให้เขานวดตัวให้สักสามชั่วโมงดีกว่าค่ะ เดี๋ยววันนี้ขิมจะขอลาหัวหน้าขอกลับก่อน บ่ายสามเดี๋ยวขิมไปรับนะคะ หรือถ้าแม่หิวแม่หาอะไรรองท้องก่อนได้เลยนะคะ”“อื้อ ได้ ๆ เอาตามนี้ละกัน”เอมอรพยักหน้าเห็นด้วยกับข้อเสนอของลูกสาว เขมมิกาหยิบธนบัตรจากกระเป๋าเงินส่งให้ผู้เป็นแม่สองพันเงินจำนวนนี้ทำเอมอรตาลุกวาว ในใจก็เริ่มคิดว่าบางทีเขมมิกาก็อาจช่วยให้หล่อนไม่ลำบากได้เช่นกันคล้อยหลังเขมมิกา เอมอรก็ล้วงโทรศัพท์มือถือที่ซ่อนไว้ใต้เสื้อออกมาก่อนจะพิมพ์ข้อความรายงานความคื

  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 26 สารภาพรัก 2 NC

    บทที่ 26 สารภาพรัก 2 NC“พี่รักขิมนะ”เสียงทุ้มกระซิบบอกรักซ้ำ ๆ คนตัวเล็กในอ้อมกอดเงยหน้าขึ้นมอง น้ำตามากมายไหลอาบสองแก้มแดงเรื่อ ธีรภัทร์ก้มลงจูบซับสองเปลือกตาอย่างรักใคร่“พี่ภีมรักขิมจริง ๆ หรือคะ”เพราะเขาไม่เคยบอก และเธอก็ไม่เคยคาดหวังว่าจะได้ยินคำคำนี้ออกจากปากชายหนุ่ม ผู้ชายที่ตั้งกำแพงความสัมพันธ์ตั้งแต่วันแรกที่มาเหยียบที่นี่“ถ้าไม่จริงพี่คงไม่พาเธอไปเปิดตัวกับคุณพ่อ และก็คงไม่ประกาศต่อหน้าทุกคนว่าจะเลือกเธอ”การกระทำของเขาสำคัญกว่าคำพูดเสมอ ถึงแม้จะรู้แบบนั้น แต่เขมมิกาก็อยากจะได้รับคำยืนยันจากปากของเขาอยู่ดี“พี่รักขิม”“…”“รักขิมคนเดียว”ธีรภัทร์โน้มใบหน้าลงมาอีกครั้ง สัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นที่เป่ารดกันและกัน เขมมิกาหลับตาพริ้มปล่อยตัวปล่อยใจรับจูบอ่อนหวานจากเขา เรียวลิ้นสากชำแรกเข้ามาในโพรงปากเล็ก วงแขนแข็งแรงกอดรัดเอวบางแนบแน่น มือข้างหนึ่งบีบขยำเต้าอวบหนักสลับเบาปลุกเร้าอารมณ์คนในอ้อมกอด ก่อนจะใช้มือเพียงข้างเดียวปลดกระดุมเสื้อทั้งหมด ก่อนจะสอดมือไปปลดตะขอบราเซียและเปลื้องทุกอย่างออกในคราเดียวกัน นิ้วโป้งบีบบี้เม็ดทับทิมสีเรื่อจนเขมมิกาเสียวสะท้านไปทั้งร่าง ส่งเสียงค

  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 25 สารภาพรัก 1

    บทที่ 25 สารภาพรัก 1“ไหน ๆ ก็ตัดชุดให้คนอื่นใส่มานักต่อนักแล้ว หาเวลาว่างตัดชุดให้ตัวเองบ้างสิ”หลังจากบนโต๊ะอาหารเงียบไปหลายอึดใจ เจ้าสัวธนาก็เริ่มชวนคริมาพูดคุยอีกครั้ง“คะ?”“ภีม ช่วงนี้งานที่บริษัทก็ไม่ค่อยยุ่งแล้ว มีเวลาก็ไปวัดตัวให้เรียบร้อย กว่าจะถึงฤกษ์ที่ซินแสให้มาก็อีกหลายเดือน หนูครีมรอได้ใช่ไหมลูก”“คุณพ่อครับ!!”ธีรภัทร์ปรายสายตาไปทางบิดาเมื่อรู้ความหมายในสิ่งที่เจ้าสัวต้องการสื่อ ไม่อยากจะเชื่อว่าท่านจะใช้วิธีนี้มามัดมือชก มือข้างหนึ่งของเขากุมมือเขมมิกาแน่น“หรือว่าช้าไป จันพรุ่งนี้เธอนัดซินแสให้เข้ามาพบฉันหน่อย หนุ่มสาวสมัยนี้ใจร้อนจริงเชียว หนูครีมอย่า...”เพล้ง!เมื่อบิดาไม่คิดไว้หน้ากัน ความอดทนอดกลั้นก็จบลง ธีรภัทร์ปัดแก้วน้ำลงพื้น เสียงของมันดังพอที่จะทำให้ทุกคนหยุดพูดและหันมามอง“ลุกขึ้น!”เขาใช้มือข้างที่กุมมือเขมมิกากระตุกรั้งให้หญิงสาวลุกขึ้นยืน“พี่ภีมคะ”ท่าทีแบบนี้ของเขาไม่บ่อยนักที่จะได้เห็น ทว่าก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่เคยมี เขมมิการู้ดีว่าเวลานี้อารมณ์ของเขาถึงจุดเดือดแล้ว นอกจากห้ามปรามไม่ได้ เธอยังต้องทำตัวเป็นพวกเดียวกันกับเขาอีกด้วยธีรภัทร์กระชากแขนเล็ก

  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 24 แขกคนสำคัญ

    บทที่ 24 แขกคนสำคัญคฤหาสน์ที่ปรากฏตรงเบื้องหน้าใหญ่โตโอ่อ่าสมฐานะตระกูลที่มั่งคั่งอันดับต้น ๆ ของประเทศ เขมมิกายืนนิ่งไม่ไหวติง รอให้ธีรภัทร์ก้าวลงจากรถมาหยุดยืนเคียงข้างกัน มือใหญ่หงายฝ่ามือออกให้เธอได้จับ พร้อมพยักหน้าให้กำลังใจเมื่อสัมผัสได้ถึงเหงื่อชื้นของฝ่ามือเล็ก“พวกเราเข้าไปข้างในกันเถอะ”เขาบีบมือหล่อนเล็กน้อย ก่อนจะพาเขมมิกาเดินเคียงคู่เข้าบ้านไปด้วยกันขาเรียวสั่นเล็กน้อยขณะก้าวผ่านพ้นประตูบ้าน ทุกสิ่งทุกอย่างราวกับคนละโลกกับที่เธอมา หน้าเล็กแหงนขึ้นเล็กน้อยมองแชนเดอเลียร์เหนือศีรษะแสงระยิบระยับจากคริสตัลนับพันกระทบนัยน์ตาจนแทบพร่าเลือนนี่บ้านคนหรือวังกันแน่...หญิงสาวกระตุกเกร็งเล็กน้อยเมื่อหันสายตาไปสบกับพวกแม่บ้านที่ยืนรอต้อนรับชายหนุ่ม เขาคงรับรู้ได้ถึงความประหม่าของเขมมิกาเมื่อฝ่ามือหนาบีบแน่นขึ้นจนเธอต้องเงยหน้ามองเขา“ไม่ต้องกลัวนะขิม มีพี่อยู่ด้วย”“ค่ะ พี่ภีม”เขาใช้มืออีกข้างซับเม็ดเหงื่อบนจมูกเล็กให้ ก่อนจะพาหญิงสาวไปยังชั้นสองของบ้าน ด้วยเวลานี้บิดาของเขามักจะขลุกตัวอยู่ในห้องทำงานก๊อกๆ ก๊อกๆ“เข้ามา”เมื่อได้รับอนุญาตจากเจ้าของเสียงทรงอำนาจ ชายหนุ่มก็เปิดปร

  • ทวงรักนายหัว LoveSick   บทที่ 23 เงินสำคัญกว่า

    บทที่ 23 เงินสำคัญกว่า“กะ แกเป็นแม่ของเขมมิกาเหรอ”คริมาจิกหัวถามซ้ำด้วยไม่อยากจะเชื่อ แต่เมื่ออีกฝ่ายยืนยันหนักแน่นหล่อนก็ไม่มีอะไรต้องคลางแคลงใจ“ใช่จ้ะ ฉันเนี่ยแหละ แม่ของเขมมิกา”แหงล่ะ ลูกสาวที่ยอมเอาตัวเข้าแลกเพื่อให้ได้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่สุขสบาย มันจะมีแม่ที่มีสภาพเป็นนางฟ้านางสวรรค์ได้อย่างไรล่ะ“คุณจันบอกให้ฉันมาหาคุณที่นี่ คุณจะให้เงินฉันหากฉันบอกว่าตัวเองเป็นใคร”เอมอรรีบพูดถึงเรื่องเงินทันที คริมาแสยะยิ้มดูถูก กอดอกมองสภาพน่าสมเพชของอีกฝ่าย“แกทำงานอะไร”“เอ่อ… ฉันไม่ได้ทำงานมาหลายปีแล้วจ้ะ”ตั้งแต่เลิกรากับสามีใหม่อย่างชัยณรงค์ เอมอรก็ถูกเตะกลับมายังประเทศไทย หล่อนเร่ร่อนไม่ได้ทำงานทำการเป็นหลักแหล่ง นอกจากรับจ้างล้างจานตามร้านอาหารตามสั่งโต้รุ่ง กวาดถนน ได้เงินเล็ก ๆ น้อย ๆ พอให้ตัวเองมีเงินซื้อข้าวครบสามมื้อ......และซื้อเหล้า“แล้วได้ติดต่อกับลูกสาวบ้างหรือเปล่า”“ไม่ได้ติดต่อเลยจ้ะ ฉันไม่ได้ติดต่อกับยัยขิมมาหลายปีแล้ว”เอมอรรีบส่ายหน้า เรื่องลูกสาวถือเป็นของแสลงที่หล่อนไม่อยากยุ่งเกี่ยว กลัวว่าจะต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายต่าง ๆ“แสดงว่าแกคงไม่รู้เลยสินะ ว่าตอนนี้ลูกส

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status