Se connecterShare
ให้สอนแปลงโฉม
Dernière mise à jour:
2025-03-01 01:41:05
Related chapter
ตกหลุมรักแม่สื่อตัวร้าย เฉิงเออร์ เจ้ามานั่งแทนรองแม่ทัพ
รุ่งเช้าสามพ่อลูกจึงออกจากตำหนักมุ่งสู่ค่ายทหาร จือลู่กับอีอีที่อยู่ในชุดบุรุษแล้วยังแปลงโฉมทั้งคู่จึงเดินเข้าไปในค่ายโดยไม่มีสายตาของทหารคนใดที่สนใจ ชินอ๋องที่เห็นเช่นนั้นก็พยักหน้าอย่างชอบใจเมื่อจือลู่เดินเข้ามาภายในกระโจมทำงานของชินอ๋อง เว่ยหยางที่เรียกสายลับมารอต่างก็จ้องมองมาที่นางอย่างสนใจ ฝีมือของนางช่างทำให้คนที่พบเจออดตกตะลึงไม่ได้"เริ่มลงมือเถิด"ชินอ๋องสั่งขึ้น อีอีก็นำกล่องเครื่องสำอางมาวางบนโต๊ะ แล้วเริ่มหยิบของที่จือลู่ต้องใช้ออกมา "ให้ข้าลองแต่งคนใดขอรับ" จือลู่ดัดเสียงให้ต่ำลง"ข้าเองขอรับ"ก่อนที่ชินอ๋องจะชี้ไปที่หนึ่งในสายลับ เว่ยหยางก็เอ่ยเสนอตัวเสียก่อน เมื่อเห็นว่าชินอ๋องพยักหน้ายินยอมเว่ยหยางก็เดินไปนั่งด้านหน้าของจือลู่"ประเดี๋ยว" ชินอ๋องเอ่ยขัด เมื่อจือลู่กำลังจะจับใบหน้าของเว่ยหยางเพื่อทำความสะอาดคนในกระโจมหันไปมองที่ชินอ๋องที่ตะโกนขึ้นอย่างตกใจ จือลู่เลิกคิ้วเพื่อรอฟังว่าบิดาของนางจะพูดเรื่องอันใด"เฉิงเออร์ เจ้ามานั่งแทนรองแม่ทัพ" ชินอ๋องโบกมือไล่ให้เว่ยหยางลุกขึ้น ก่อนที่เขาจะจับจ้องรองแม่ทัพของตนอย่างพิจารณาจือลู่เมื่อเปลี่ยนเป็นเฉิงเออร์นางก็มิได้สนใจ
Dernière mise à jour : 2025-03-02ตกหลุมรักแม่สื่อตัวร้าย เปิ่นหวางจะเป็นพ่อสื่อให้เอง
ทางแคว้นหนานกำลังเตรียมเสบียงเพื่อทำสงครามเป็นเรื่องจริง เช่นนั้นชายแดนเหนือก็นับว่าไม่ปลอดภัย ข่าวนี้จือลู่ก็ได้ยินมาจากคนของนางแล้ว นางได้กว้านซื้อเสบียงจากเมืองรอบด้านเก็บไว้ เพียงแต่ยังไม่ได้บอกชินอ๋อง เขาก็เรียกพวกนางเข้ามาพูดคุยเสียก่อน"ท่านพ่อคิดอ่านเช่นใดเจ้าคะ" "พ่อเป็นห่วงพวกเจ้าสองคน จึง" "ข้าจะอยู่ที่นี่ขอรับ" ชินอ๋องที่ยังพูดไม่จบก็ถูกหนิงเฉิงเอ่ยขึ้นอย่างจริงจังเสียก่อนจือลู่จึงเล่าเรื่องที่นางซื้อเสบียงเก็บไว้จากหลายๆเมืองแล้ว หากเสบียงจากเมืองหลวงมาไม่ทัน หรือจะใช้เสบียงเลี้ยงชาวบ้านที่อพยพก็ยังได้ "ท่านพ่อ ท่านอย่าได้กังวลเรื่องของข้ากับเฉิงเออร์ ท่านออกรบอย่างสบายใจได้เลยเจ้าค่ะ ข้าสองคนพี่น้องจะช่วยเหลือท่านอยู่แนวหลัง" ชินอ๋องมองบุตรทั้งคู่ที่ได้ยินว่าจะมีสงครามก็ยังไม่หวาดกลัว และยังช่วยเหลือตนได้อย่างมากอีกด้วย เมื่อคิดถึงภรรยาที่สิ้นไปก็นึกขอบคุณนางอยู่ในใจที่เลี้ยงบุตรทั้งสองออกมาได้อย่างดี"ข้าจะดูแลพี่หญิงอย่างดีท่านพ่ออย่าได้กังวล" จือลู่หันไปกลอกตามองน้องชาย ใครจะต้องดูแลใครก็ยังไม่รู้นอกจากจือลู่จะกว้านซื้อเสบียงแล้วนางยังให้หนานกงหาซื้อยาห้ามเลือดแ
Dernière mise à jour : 2025-03-02ตกหลุมรักแม่สื่อตัวร้าย เรียกตัวเข้าเมืองหลวง
เรื่องที่ชาวบ้านลือในช่วงนี้คืองานมงคลของจวนหานและจวนท่านเจ้าเมืองที่กำลังจะจัดขึ้นในอีกไม่กี่วันข้างหน้า แต่คุณชายหานกับคุณหนูเจียต่างก็อาละวาดจนจวนแทบจะพัง แต่จะทำเช่นไรได้นอกจากยอมให้เกิดงานมงคลขึ้นจือลู่ไม่ได้สนใจข่าวภายนอก เพราะนางกำลังรวบรวมเสบียง และเตรียมของใช้ให้บิดา เสื้อผ้าที่นางสั่งจากหมู่บ้านก็ถูกส่งมารอบแรกหนึ่งพันตัว ผ้าห่มห้าร้อยผืน คนที่มาส่งคือบุตรชายคนโตของท่านปู่ชุย นางยังฝากของไปให้คนในหมู่บ้านมากมาย เพราะหากดูจากจำนวนของที่มา คนในหมู่บ้านคงช่วยกันอย่างเต็มที่เสบียงจากเมืองหลวงที่ส่งมาก็นับมามากพอ แต่หากสงครามยืดเยื้อเกรงว่าเสบียงรอบใหม่คงส่งมาไม่ทัน เมื่อได้เสบียงที่จือลู่ให้คนกว้านซื้อไว้จึงนับว่าเพียงพอในระยะยาวเลยทีเดียวเว่ยหยางที่แอบออกมาจากค่ายเพื่อไม่ให้ชินอ๋องล่วงรู้ เพื่อมาหาจือลู่ที่ตำหนัก"ให้ข้าหรือเจ้าคะ" จือลู่มองหยกพกในมือที่สลักคำว่าเว่ยอย่างมึนงง"ให้เจ้าพกไว้กับตัว" เว่ยหยางเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยมีเพียงใบหูของเขาเท่านั้นที่แดงก่ำ"ให้ข้าทำไมหรือเจ้าคะ" นางถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจเว่ยหยางมิได้ตอบแต่กลับยื่นจดหมายให้นาง เมื่อเห็นว่านางรับแล
Dernière mise à jour : 2025-03-03ตกหลุมรักแม่สื่อตัวร้าย อย่าให้เปิ่นหวางจับได้ก็แล้วกัน
เว่ยหยางที่เห็นจือลู่ไม่สนใจก็แสร้งเดินเข้ามาให้ใหล้นางขึ้น จนชินอ๋องปรายตามองอย่างดูแคลนจึงได้หยุดยืนอยู่ด้านหลัง จือลู่เมื่อเห็นหน้าเว่ยหยางนางก็เลิกผ้าคลุมหน้าขึ้นและส่งยิ้มให้เขา เห็นว่าเขามิได้รับอันตรายอันใดนางก็เบาใจลงด้านหลังของเว่ยหยางคือรถม้าขององค์ชายแคว้นหนาน เขาเลิกผ้าม่านขึ้นทันเห็นใบหน้าของจือลู่อยู่ครู่หนึ่งก็อดที่จะตกตะลึงไม่ได้ เว่ยหยางที่เห็นความผิดปกติจากสายตาของจือลู่ที่จ้องไปทางรถม้าอย่างสงสัย เมื่อเขามองตามไปก็พบว่านางกำลังมององค์ชายแคว้นหนานอยู่ เว่ยหยางก้มหยิบก้อนหินขึ้นมาก่อนจะดีดไปโดนหน้าผากของหนานฝูตงเขา จนเขาปิดผ้าม่านลงจือลู่หันไปมองล้อเลียนเว่ยหยางก่อนที่นางจะหันหลังเดินตามชินอ๋องเพื่อไปขึ้นรถม้ากลับตำหนัก เว่ยหยางที่ยืนมองส่งนางจนขึ้นรถม้าเรียบร้อยแล้วก็เดินไปที่รถม้าของหนานฝูตง"เจ้าลอบทำร้ายเปิ่นหวางใช่หรือไม่" หนานฝูตงเมื่อเห็นเว่ยหยางยืนข้างรถม้าจึงเอ่ยถามด้วยโทสะ"มิได้ลอบทำร้าย แต่ข้าตั้งใจทำเช่นนั้น" เขาเอ่ยด้วยเสียงเหยียบเย็น สายตาของเว่ยหยางพร้อมจะฆ่าเขาลงทุกเมื่อหากพูดสิ่งใดที่ไม่เข้าหูเขาเพราะด้วยฝีมือที่ต่างชั้นกัน ทำให้หนานฝูตงสงบเสงี่ย
Dernière mise à jour : 2025-03-03ตกหลุมรักแม่สื่อตัวร้าย บุตรสาวตระกูลใด
คนร้ายที่จับตัวไว้ได้ ถูกถอดกรามออกเมื่อไม่ให้กัดพิษฆ่าตัวตาย เมื่อสอบสวนจนรู้ว่าให้เป็นผู้สั่งการ ชินอ๋องเร่งออกเดินทางเข้าเมืองหลวงเมื่อมาถึงเมืองหลวงพระองค์มิได้เข้าไปที่วังเป็นอันดับแรก ชินอ๋องส่งบุตรทั้งสองเข้าตำหนักอ๋องและจัดคนให้ดูแล ตัวเขาพาองครักษ์ส่วนหนึ่งลากตัวคนร้ายไปที่จวนเสนาบดีกรมคลังบิดาของเสียนเฟยพอถึงประตูจวน คนเฝ้าประตูยังมิได้บอกเรื่องที่ชินอ๋องมเยือน ประตูจวนเกาก็พังทลายลง เพราะฝีมือขององครักษ์ชินอ๋อง และยังไปลากตัวเสนาบดีรวมถึงคนในจวนทั้งหมดออกมาด้วย"ท่านอ๋อง พระองค์กำลังทำอันใดพ่ะย่ะค่ะ" องครักษ์โยนร่างที่แทบเรียกได้ว่าตายไปแล้วของคนร้ายสามคนออกมาเสียงกรีดร้องของฮูหยินอนุและบุตรของเสนาบดีเกาดังไปทั่ว ชินอ๋องมิได้ตรัสคำใดออกมา พระองค์เดินเข้าไปถีบเสนาบดีเกาเข้าที่ลงเต็มแรงจนกระอักเลือดออกมา"ถวายบังคมชินอ๋องพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาทเรียกท่านเข้าวังพ่ะย่ะค่ะ" แต่ก่อนที่ชินอ๋องจะเข้าไปซ้ำ หวังกงกงขันทีข้างกายฮ่องเต้ก็ปรากฏตัวเสียก่อน ความจริงเขาไปพบชินอ๋องที่ประตูเมืองแต่คลาดกันเสียก่อนจึงได้ตามมาจนเหตุการณ์ทั้งหมด"ลากตัวไปด้วย ที่เหลือขังไว้ให้หมด" ชินอ๋องสั่งเสร็จก็เ
Dernière mise à jour : 2025-03-04ตกหลุมรักแม่สื่อตัวร้าย อยากได้นางเป็นชายาเอก
จือลู่กับหนิงเฉิงที่นั่งรอบิดาที่ห้องโถงต่างก็ชะเง้อรอคอยชินอ๋องด้วยความเป็นห่วง เพราะไม่รู้ว่าบิดารีบร้อนออกไปจากตำหนักทั้งที่เพิ่งถึงด้วยเรื่องอันใด พ่อบ้านซูที่ติดตามมาด้วยรู้นิสัยของชินอ๋องก็เอ่ยปลอบสองพี่น้องมิให้ต้องกังวลไม่นานชินอ๋องก็เดินเข้ามาภายในห้องโถง ทั้งคู่ที่รอคอยด้วยความกระวนกระวายจึงได้เบาใจลงเมื่อเห็นว่าบิดามิได้รับบาดเจ็บที่ใด"พวกเจ้าคิดว่าพ่อเจ้าจะได้รับบาดเจ็บหรือ" ชินอ๋องกล่าวขึ้นอย่างขบขัน"ใครจะรู้เล่าเจ้าค่ะ เห็นท่านพ่อรีบร้อนออกไป แม้แต่น้ำชาท่านก็ยังมิได้ดื่ม" ชินอ๋องตบหลังมือของจือลู่ที่รู้ว่านางกับหนิงเฉิงนั่งรอเขาโดยมิได้เข้าไปพักที่เรือน"พวกเจ้าทานมื้อเย็นแล้วรีบเข้านอนเสีย พรุ่งนี้ต้องเข้าวังแต่เช้า" ชินอ๋องสั่งให้บ่าวยกอาหารขึ้นโต๊ะเมื่อทานเสร็จแล้วเขาไปส่งบุตรทั้งสองถึงเรือนนอนด้วยตนเอง และยังเล่าเรื่องหนเก่ากับจ้าวเหยียนให้บุตรทั้งคู่ฟัง ภายในจวนไม่มีสิ่งใดที่เปลี่ยนแปลงไปเลยสักนิด สวนดอกไม้ที่นางชอบ ศาลาริมน้ำที่ทำขึ้นเพื่อนาง แต่ไม่มีนางอีกแล้วชินอ๋องเดินกลับเรือนนอนของตนที่เคยเป็นเรือนหอของเขาและจ้าวเหยียน ก่อนที่จะเปลี่ยนไปนอนที่ต้องตำราแทน
Dernière mise à jour : 2025-03-04ตกหลุมรักแม่สื่อตัวร้าย กระหม่อมเห็นสมควรพ่ะย่ะค่ะ
จ้าวหยวน พี่ชายของจ้าวเหยียนที่รู้ว่าชินอ๋องพาหลานทั้งสองมาที่จวนตระกูลเจ้าก็รีบกลับจากกรมคลังมาพบทั้งสามทันที เมื่อเห็นหน้าหลานทั้งสอง จ้าวหยวนก็อดที่จะน้ำตาซึมเพราะคิดถึงน้องสาวที่เสียไปมิได้บุตรหลานตระกูลจ้าวเมื่อทราบเรื่องก็มาที่จวนตระกูลจ้าวกันอย่างมากมาย ทุกคนล้วนแล้วแต่ยินดีที่ได้พบจือลู่และหนิงเฉิง แม้แต่ฮูหยินผู้เฒ่าให้ของรับหน้าสองพี่น้องมากมายต่างก็ไม่มีใครนึกอิจฉาสักคน ต่างก็นำของกำนัลมามอบให้ทั้งคู่จนจือลู่คิดไม่ออกว่านางจพขนทั้งหมดกลับเป่ยโจวเช่นไรฮูหยินผู้เฒ่าจ้าวยังรั้งตัวจือลู่และหนิงเฉิงไว้ให้พักอยู่กับนางเสียหลายวัน ชินอ๋องก็มิได้ขัดข้อง เพราะเขายังมีเรื่องที่ต้องจัดการ เมื่อบุตรทั้งสองอยู่ที่จวนตระกูลจ้าวก็ย่อมวางใจได้เช่นกัน เพียงแต่เขาส่งองครักษ์เงาและผู้ติดตามมาให้บุตรทั้งสองแทนฮูหยินผู้เฒ่าจ้าวเมื่อมีหลานทั้งสองมาอยู่พูดคุยก็ช่วยให้คลายความคิดถึงที่มีต่อบุตรสาว นางยังกินข้าวได้มากกว่าปกติอีกด้วย หลานสาวหลานชายตระกูลจ้าวต่างก็พากันมาเที่ยวเล่นอยู่กับทั้งคู่จนสนิทสนม"ลู่เออร์ บิดาเจ้าจะกลับเป่ยโจวเมื่อใด" จือลู่ที่มาพักอยู่จวนตระกูลจ้าวได้หลายวันแล้วท่านยายขอ
Dernière mise à jour : 2025-03-05ตกหลุมรักแม่สื่อตัวร้าย กระหม่อมสาบานด้วยชีวิต
ชินอ๋องจึงเล่าเรื่องที่นางมิต้องอยู่ที่เมืองหลวง และเว่ยหยางยังรับปากเรื่องเรือนหลังของเขาจะมีเพียงจือลู่คนเดียวเท่านั้นอีกด้วย"ท่านพ่อ ท่านมิคิดหรือว่าข้ายังเล็กนัก" นางเอ่ยอย่างกังวล"ฮ่าฮ่า ท่านแม่เจ้าออกเรือนตอนสิบห้าหนาว เจ้าสิบหกหนาวไม่เด็กแล้วลู่เออร์" จือลู่แทบจะปั้นหน้าไม่ถูก นางเข้าใจว่าคนยุคนี้กับยุคนางใช้ชีวิตต่างกัน ในเมื่อหลงยุคก็ต้องทำตามยุคสมัยเท่านั้นฮูหยินผู้เฒ่าจ้าวเมื่อทราบเรื่องก็ยังส่งลูกสะใภ้ของนางเพื่อมาช่วยเตรียมงานในตำหนักอ๋องอีกแรง แม้แต่หวังกงกงยังนำนางกำนัลมาวัดตัวเพื่อตัดชุดให้กับจือลู่ตามคำสั่งของฮ่องเต้ ส่วนเรื่องสินเดิมของนางนั้น ล้วนแล้วแต่ถูกจัดเครื่องอย่างมากมายทางวังหลวงก็ส่งสินเดิมมาให้นางถึงเก้าสิบเก้าหีบ จวนตระกูลจ้าวส่งมาให้อีกสามสิบหีบ ของที่ชินอ๋องเตรียมไว้อีก ไม่ต้องพูดถึงตอนนี้ควรกังวลเรื่องนำกลับเป่ยโจวเช่นไรดี"พี่หญิง ข้าว่าเรือนของท่านไม่มีที่เก็บแล้ว นำไปไว้ที่เรือนของข้าดีหรือไม่ขอรับ" หนิงเฉิงที่มาเรือนของพี่สาว แต่เห็นหีบสินเดิมที่ล้นออกมาด้านนอกก็เอ่ยขึ้น"เจ้ายกไปให้หมดเลยเฉิงเออร์ แล้วก็ช่วยขนไปที่เป่ยโจวด้วย" จือลู่โบกมือให้น
Dernière mise à jour : 2025-03-05
Latest chapter
ตกหลุมรักแม่สื่อตัวร้าย ตอนจบ
ภายในคุกที่ว่าการเมืองเป่ยหาน ต้าอู๋และนางกงซื่อมิรู้ว่าพวกตนถูกจับมาได้อย่างไร ชินอ๋องที่ยืนมองทั้งคู่อยู่ภายนอก ก็เดินปรากฏตัวเขาไปด้านในต้าอู๋และกงซื่อเมื่อรู้ว่าผู้มาเยือนคนใหม่คือชินอ๋องสามีที่แท้จริงของจ้าวเหยียนก็รีบคุกเข่าโขกศีรษะอย่างร้อนตัวชินอ๋องพูดเรื่องที่ทั้งคู่ทุบตีจือลู่และหนิงเฉิงทั้งยังจะยกจือลู่ให้พ่อหม้ายจง ต้าอู๋กับนางกงซื่อเงยหน้ามองชินอ๋องอย่างแปลกใจ แม้นางกงซื่อจะเคยคิดเช่นที่ชินอ๋องพูด แต่นางก็ไม่ได้ทำและไม่เคยมีผู้ใดล่วงรู้มาก่อนชินอ๋องมิรอฟังคำแก้ตัวของต้าอู๋และนางกงซื่อ เขาสั่งให้ทหารโบยทั้งคู่คนละสามสิบไม้ก่อนจะเนรเทศไปใช้แรงงานที่เหมืองทางตอนใต้ของแคว้นขบวนเดินทางของชินอ๋องเสียเวลาอยู่ที่เมืองเป่ยหานเพียงห้าวันเท่านั้น นอกจากที่เขาจัดการเรื่องของต้าอู๋และนางกงซื่อแล้ว ยังให้จือลู่จัดการเรื่องร้านค้าของนาง และเติมสินค้าอย่างเต็มที่หลังจากออกเดินทางจากเมืองเป่ยหานมาได้ห้าวันก็ถึงเมืองเป่ยโจว จือลู่นางต้องไปอยู่ที่จวนของเว่ยหยาง แต่เพราะต้องปรับปรุงจวนเสียใหม่นางกับเว่ยหยางจึงอาศัยอยู่ในตำหนักเสียก่อนผ่านมาได้ครึ่งปีเรื่องมงคลของตำหนักอ๋องก็มีมาเยือน เ
ตกหลุมรักแม่สื่อตัวร้าย กลับเป่ยโจว
วันต่อมา จือลู่ถูกปลุกตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่าง จ้าวเหยียนก็มาที่เรือนของนางเพื่อช่วยนางแต่งตัว วันงานจือลู่มิได้แต่งหน้าเอง แต่คนที่แต่งให้ก็เป็นมือหนึ่งในร้านอ้ายเสิ่นของนาง นับว่าฝีมือที่แต่งออกมาใกล้เคียงกับของจือลู่ยิ่งนักจ้าวเหยียนเป็นคนหวีผลให้จือลู่และสวมผ้าคลุมหน้าให้นาง จ้าวเหยียนหันไปปาดน้ำตา เพราะเป็นงานมงคลไม่อาจหลั่งน้ำตาออกมาได้"ลู่เออร์ ไม่ว่าเจ้าจะออกเรือนไปแล้ว อย่างไรก็เป็นลูกของข้าอยู่เสมอ" จือลู่เงยหน้ามองจ้าวเหยียนที่ดวงตาแดงก่ำจากการกลั้นน้ำตาไว้"ท่านแม่ ท่านก็คือมารดาของข้าเช่นกันเจ้าค่ะ" คำพูดของนางหากคนนอกฟังอาจจะดูแปลกๆ แต่สองคนแม่ลูกล้วนเข้าใจกันอย่างดี จือลู่กอดเอวของจ้าวเหยียนแน่น ก่อนจะปล่อยให้นางได้ออกไปจัดการเรื่องด้านหน้าตำหนักเสียงฆ้องดังมาแต่ไกล ขบวนเจ้าบ่าวที่มารับเจ้าสาวยาวเหยียดจะมองไม่เห็นท้ายขบวน สินเดิมของเจ้าสาวที่กองไว้เพื่อนำออกจากตำหนักก็มากมายเสียทำให้คนอิจฉาตาร้อนเว่ยหยางพาจือลู่คำนับชินอ๋องกับจ้าวเหยียนก่อนจะพานางออกไปจากตำหนัก หนิงเฉิงแบกพี่สาวไปส่งที่เกี้ยวแปดคนหามหลังงาม จ้าวเหยียนยืนมองส่งจือลู่ด้วยดวงตาที่เอ่อไปด้วยน้ำตา ชินอ๋องจึ
ตกหลุมรักแม่สื่อตัวร้าย ข้าควรจะจัดการเจ้านานแล้ว
ชินอ๋องเมื่อเห็นจ้าวเหยียนปลอดภัยแล้ว นางเพียงหลับไปเพราะอ่อนเพลียจึงได้ออกมาดูบุตรทั้งสาม ก็เห็นว่าจือลู่และหนิงเฉิงเฝ้าน้องของพวกเขาอยู่"ท่านพ่อ ดูน้องของข้า เหตุใดถึงได้น่าเกลียดเช่นนี้ขอรับ" หนิงเฉิงใช้นิ้วจิ้มไปที่หน้าน้องสาวคนเล็กเบาๆ ด้วยความเอ็นดู ส่วนน้องชายทั้งสองล้วนแล้วแต่น่าเกลียดในสายตาของเขา"ตอนเจ้าเกิดเจ้าก็น่าเกลียดเช่นนี้" จือลู่หยอกเย้าน้องชายของตน นางก็กำลังเขี่ยแก้มของเด็กแฝดทั้งสามชินอ๋องมองลูกทั้งสามที่นอนหลับอยู่อย่างรักใคร่ ก่อนที่เขาจะอุ้มบุตรสาวคนเล็กขึ้นมา "ฉีซิงเยียน""ซิงเยียน น้องต้องงดงามกว่าพี่หญิงแน่นอนขอรับ" หนิงเฉิงพูดขึ้น จือลู่หันไปมองสองพ่อลูกที่เห่อน้องสาวคนเล็กของบ้านอย่างเอือมๆแฝดคนโตชื่อ หนิงเทียน คนรองชื่อหนิงหวง ทั้งคู่มีคำว่าหนิงเช่นเดียวกับพี่ชายของเขา"ท่านพี่ ลูกเล่าเจ้าคะ" กว่าจ้าวเหยียนจะตื่นก็เข้าสู่อีกวันแล้ว นางลืมตาก็ถามหาบุตรทั้งสามที่นางเพิ่งคลอด เพราะก่อนที่จะหมดสติไปนางรู้เพียงว่าเด็กทั้งสามล้วนแล้วแต่แข็งแรงดีชินอ๋องให้แม่นมพาบุตรทั้งสามเข้ามาให้จ้าวเหยียนได้ดู และบอกนางถึงชื่อที่เขาตั้งให้บุตรทั้งสาม"เจ้าพักผ่อนเสียให้
ตกหลุมรักแม่สื่อตัวร้าย คลอดบุตร
เว่ยหยางรีบกลับจวนพร้อมนำข่าวไปแจ้งให้บิดามารดาส่งแม่สื่อไปที่ตำหนักอ๋องข่าวเรื่องที่ตระกูลเว่ยส่งแม่สื่อล่วงรู้ไปถึงองค์ชายรอง ก่อนที่เขาจะออกจากวังไปจัดการกับเว่ยหยางก็โดนฮ่องเต้เรียกตัวเข้าพบ"เจ้ารอง เจ้ามั่นใจมากเพียงใดที่จะจัดการกับแม่ทัพเว่ย" ฮ่องเต้ยกชาขึ้นดื่มอย่างใจเย็น เหมือนเรื่องที่พระองค์ถามบุตรเป็นเพียงเรื่องดินฟ้าอากาศ"เสด็จพ่อ ท่านพระราชทานสมรสให้ลูกได้" เขาเอ่ยขึ้นอย่างเอาแต่ใจ"เจ้ากล้ามีเรื่องกับชินอ๋องใช่หรือไม่" ฮ่องเต้จ้องบุตรชายอย่างดุดัน"ลูก ลูก เสด็จพ่อเป็นถึงฮ่องเต้ ชินอ๋องจะมีอำนาจมากกว่าท่านได้อย่างไร""โง่เขลานัก" ฮ่องเต้ขว้างถ้วยน้ำชาลงพื้นอย่างมีโทสะ"หากน้องห้าต้องการบัลลังก์ เจ้าคิดหรือว่าเจิ้นจะได้นั่งเช่นทุกวันนี้" เพราะน้องชายของเขามิคิดจะขึ้นเป็นฮ่องเต้ และช่วยเหลือเขาจนได้นั่งบัลลังก์เช่นทุกวันนี้ เรื่องทุกเรื่องชินอ๋องไม่เคยยื่นมือเข้ามายุ่ง หากพระองค์เข้าไปจัดการเรื่องในตำหนักคงได้เกิดปัญหาแน่"หากเจ้ายังคิดว่าตนเองต่อกรได้ เจิ้นก็ไม่ห้าม ไม่ว่าเกิดอันใดขึ้นเจิ้นมิอาจช่วยเหลือเจ้าได้""เสด็จพ่อ" องค์ชายรองตกใจ เพราะไม่ว่าสิ่งใดเสด็จพ่อเสด็จแ
ตกหลุมรักแม่สื่อตัวร้าย ข้าสาบานด้วยชีวิต
ฮองเฮาที่ต้องการผูกสัมพันธ์กับชินอ๋องจึงอยากได้จือลู่มาเป็นพระชายาให้กับองค์ชายรอง เพราะฮ่องเต้ย่อมถามความคิดเห็นของชินอ๋องเรื่องแต่งตั้งองค์รัชทายาทหากองค์ชายรองได้แต่งจือลู่ ชินอ๋องย่อมต้องเข้าข้างบุตรเขยของตนเพื่อให้บุตรสาวได้ขึ้นเป็นฮองเฮาในอนาคต เมื่อเห็นว่าชินอ๋องจะขอตัวกลับแล้ว ฮองเฮาจึงพูดเรื่องหมั้นหมายขึ้นมาอีกครั้ง"กระหม่อมยังมิคิดให้ลู่เออร์ออกเรือนพ่ะย่ะค่ะ" ชินอ๋องตัดบทด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา ก่อนจะพาจ้าวเหยียนและบุตรทั้งสองกลับตำหนัก"ท่านพี่ข้าคิดว่าฮองเฮาคงไม่ยอมหยุดเรื่องของลู่เออร์" จ้าวเหยียนเอ่ยด้วยความกังวล"มีข้าอยู่นางจะทำอันใดได้" ชินอ๋องกอดปลอบจ้าวเหยียน เขามองออกไปด้านนอกหน้าต่างรถม้าอย่างใช่ความคิดเว่ยหยางที่รู้เรื่องฮองเฮาต้องการทาบทามจือลู่ให้องค์ชายรองก็ร้อนใจจนมาที่ตำหนักอ๋องแต่เช้า"เปิ่นหวางไม่ได้เรียกเจ้ามิใช่หรือท่านแม่ทัพเว่ย" เขาปรายตามองบุรุษหน้าหนาที่ร้อนใจมาที่ตำหนักแต่เช้า"กระหม่อมมีเรื่องอยากทูลพระองค์พ่ะย่ะค่ะ" ชินอ๋องเดินนำเว่ยหยางไปที่ห้องตำรา เพราะเขารู้ดีว่าเว่ยหยางมาด้วยเรื่องอันใด"ว่ามา" ชินอ๋องนั่งลงแล้วเอ่ยถามโดยไม่ได้หันไปมองเว่ย
ตกหลุมรักแม่สื่อตัวร้าย จัดการตระกูลเซี่ย
วิญญาณดวงใหม่เข้ามาแทนที่ ชินอ๋องจ้องมองภาพตรงหน้าอยากแปลกใจ เมื่อจือลู่ที่มาจากอีกภพลืมตาขึ้น สิ่งที่นางพึมพำออกมาชินอ๋องรู้ได้ทันทีว่านี่คือจือลู่ที่มาอีกภพหนึ่ง"ท่านพี่ ท่านพี่" เสียงเรียกของจ้าวเหยียนปลุกให้ชินอ๋องตื่นขึ้นมาจากฝันร้ายของเขา"เหยียนเหยียน" ชินอ๋องลูบไปที่ใบหน้าของนาง ก่อนจะดึงนางเข้ามาสวมกอดแล้วร้องไห้เงียบๆ"ท่านเป็นอันใดไปเจ้าคะ ฝันเรื่องอันใดถึงได้เป็นเช่นนี้" จ้าวเหยียนมองชินอ๋องอย่างไม่เข้าใจ เพราะเขาทั้งร้องไห้ทั้งตะโกนจึงทำให้นางตื่นขึ้นมาชินอ๋องเล่าเรื่องความฝันของเขาให้จ้าวเหยียนฟัง พอถึงตอนที่ต้องเสียน้องและจือลู่เสียงของเขาสั่นขึ้นด้วยความหวาดกลัว กลัวว่าจะเป็นเรื่องจริง"ท่านพี่หากข้าบอกว่าเรื่องทั้งหมดที่ท่านฝันคือเรื่องจริงท่านจะเชื่อหรือไม่" จ้าวเหยียนจับใบหน้าของชินอ๋องแล้วจ้องมองเขาอย่างจริงจังนางเล่าเรื่องที่นางเสียชีวิตลง และได้ไปอยู่ที่ภพใหม่ แม้ชินอ๋องจะรู้แล้ว แต่เรื่องที่นางรู้ว่าเรื่องทั้งหมดของพวกเขาเป็นเพียงแค่นิยายเรื่องหนึ่งเท่านั้นแต่สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากที่นางจบชีวิตลงเป็นเช่นที่เขาเห็นความรันทดของบุตรทั้งสองเป็นเรื่องจริง ที่ครั้
ตกหลุมรักแม่สื่อตัวร้าย ภาพฝัน
เมื่อถึงห้องทรงอักษรของฮ่องเต้ หวังกงกงก็รีบพาชินอ๋องเข้าไปด้านใน ฮ่องเต้ที่เห็นน้องชายที่ไม่ได้พบหลายปีก็เรียกให้เข้าไปหาอย่างเร็ว แต่ก่อนที่ทั้งคู่จะได้พูดคุยกัน เสียงร้องของเสียนเฟยที่ดังอยู่หน้าตำหนักก็ดังเข้ามาถึงด้านใน"พระองค์จะทำให้นางเงียบเสียงลงหรือให้กระหม่อมช่วยทำให้นางเงียบ" ชินอ๋องหมุนจอกน้ำชาเล่นแล้วถามด้วยเสียงเหนื่อยหน่าย"หวังกงกง" ฮ่องเต้รีบโบกมือให้หวังกงกงไปจัดการส่งเสียนเฟยกลับตำหนักและอย่าได้เสนอหน้ามาอีก"เกิดเรื่องอันใดขึ้นน้องห้า" ชินอ๋องเล่าเรื่องที่เสนาบดีเกาส่งมือสังหารไปลอบทำร้ายเขาและครอบครัวให้ฮ่องเต้ฟัง"เหอะ โง่เขลานัก" ฮ่องเต้สบถขึ้นเสียงดัง เพราะเหตุการณ์แย่งชิงบัลลังก์ทำให้เสนาบดีเการอดพ้นหายนะมาได้ แต่ดันหาเรื่องตายไม่เลิกฮ่องเต้เขียนพระราชโองการสั่งให้ประหารเสนาบดีเกา และยึดทรัพย์จวนเกาพร้อมทั้งเนรเทศคนในตระกูลทั้งหมด โทษฐานลอบสังหารเชื้อพระวงศ์เมื่อได้ยินราชโองการของฮ่องเต้ ชินอ๋องก็มีสีหน้าที่ดีขึ้น เขายังร่วมดื่มสุรากับพี่ชายอยู่นานสองนาน พูดคุยเรื่องที่ผ่านมาและเรื่องที่หาจ้าวเหยียนและบุตรทั้งสองพบกลับถึงตำหนักก็พบว่าจ้าวเหยียนนางเข้านอนเร
ตกหลุมรักแม่สื่อตัวร้าย เยือนจวนตระกูลเกา
ชินอ๋องที่อยู่ด้านนอกก็คลายความกังวลลง และเปลี่ยนมาเป็นยินดีแทน เพราะเขาที่ชนะสงครามแล้วยังมีข่าวมงคลเกิดขึ้นอีก จึงให้กุนซือไปประกาศเมื่อกลับถึงค่ายทหารที่เมืองเป่ยโจว พระองค์จะเลี้ยงมื้อใหญ่ให้กับทหารทุกนายเพราะจ้าวเหยียนตั้งครรภ์ คนขับรถมาจำต้องระมัดระวังเพิ่มมากขึ้น การเดินทางจากที่สองวันต้องถึงจึงช้าออกไปเป็นถึงในวันที่สาม จือลู่และหนิงเฉิงก็ได้ออกมารอรับบิดามารดาอยู่ที่หน้าประตูเมืองเมื่อทั้งคู่ได้รู้เรื่องที่มารดาตั้งครรภ์ก็รีบไปดูนางที่รถม้าด้วยความเป็นห่วง แต่เมื่อเห็นสีหน้าของมารดาที่ปกติต่างก็ถอนหายใจอย่างโล่งใจ"ท่านแม่ ท่านเรียกให้หมอมาจ่ายยาดีหรือไม่ขอรับ" หนิงเฉิงที่เป็นกังวลกลัวว่าน้องของตนจะไม่แข็งแรง"เฉิงเออร์เจ้าลืมไปหรือไร ว่าท่านแม่มียาของนางเอง" จือลู่เอ่ยขึ้น และเป็นเช่นที่นางพูด เพราะภายในกล่องของจ้าวเหยียนเวลานี้มียาบำรุงครรภ์ให้นางมากมาย"ข้าลืมไปขอรับ" เขาเกาหัวอย่างแก้เก้อ"ลู่เออร์ เฉิงเออร์ เจ้าพามารดากลับตำหนักไปเสียก่อน พ่อมีเรื่องที่ต้องหารือเพิ่มประเดี๋ยวตามพวกเจ้าไปทีหลัง" ชินอ๋องส่งลูกกับเมียกลับตำหนักก็ต้องมาหารือเรื่องที่ต้องเดินทางเข้าเมืองหลว
ตกหลุมรักแม่สื่อตัวร้าย จะเกิดอันตรายหรือไม่
ชินอ๋องไม่รอคำตอบเขาดึงจ้าวเหยียนเข้ามาในอ้อมอก และชักกระบี่และฟันลงไปที่แขนของทหารที่ลอบเข้ามาทั้งสองข้าง เสียงร้องของทั้งสองคนเรียกให้คนอื่นรีบมาดู"ลากพวกมันไป" องครักษ์ของชินอ๋องเข้าไปถอดกรามก่อนที่ทั้งคู่จะกัดพิษในปากชินอ๋องพาจ้าวเหยียนไปส่งที่กระโจมและกำชับให้องครักษ์ของตนคอยดูแลนางที่หน้ากระโจมก่อนที่เขาจะไปสอบสวนสายลับของแคว้นหนานทั้งสองคนนับจากนั้นจ้าวเหยียนนอกจากมีพานเยว่ติดตามแล้วก็มีองครักษ์ของชินอ๋องอีกสองคนค่อยติดตามนาง เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นชินอ๋องจึงเร่งออกรบเร็วขึ้น เรื่องเสบียงก็ไม่ต้องกังวล จือลู่นางส่งมาให้ไม่ขาด แถมยังมีของบิดามารดาและเว่ยหยางอีกสองคันรถด้วยจ้าวเหยียนเมื่อเห็นของที่จือลู่ส่งมาให้ก็หลุดหัวเราะออกมา เพราะนางส่งกันแดดและครีมบำรุงมาให้จ้าวเหยียนด้วยเสียมากมาย ชินอ๋องมองพระชายาของตนดูของที่บุตรีฝากมาให้อย่างมึนงง เมื่อรู้ว่าคือสิ่งใดเขาก็อดที่จะส่ายหัวไม่ได้แต่ที่เขาไม่พอใจคือนอกจากตนและจ้าวเหยียนจะได้ของจากจือลู่แล้ว เว่ยหยางก็ยังได้ด้วย เพียงแต่ของเว่ยหยางเป็นเสื้อกันหนาวและผ้าห่ม ชินอ๋องที่เห็นก็แทบจะเข้าไปแย่งมาเก็บไว้แต่ก็โดนจ้าวเหยียนดึงรั
