พ่อขอโทษ

นางก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุใดนางถึงได้ย้อนกลับมาในวันที่นางเสียชีวิตลงอีกครั้ง จือลู่ก็ประสบเคราะห์กรรมเช่นเดียวกัน นางก็มีกล่องที่ติดตัวนางมาด้วยแต่เป็นเครื่องประทินโฉม

หนิงห่าวที่ฟังเรื่องราวของจ้าวเหยียนจบเขาก็ดึงนางเข้ามากอด พร้อมกับซุกหน้าลงร้องไห้โดยไร้เสียง เขาไม่อยากจะคิดเลยว่าเขาเกือบจะเสียนางไปแล้วจริงๆ ตอนนั้นที่รู้ว่านางกับจือลู่สิ้นชีวิต ไม่ว่าจะมือสังหารหรือขุนนางฝ่ายรองชายรองเขาล้วนแล้วแต่ไม่เหลือทางรอดไว้สักคน

แม้ในตอนนี้ยังจะมีพวกที่กลับตัวทันแต่หากมีวันใดที่กล้าคิดร้ายเขาจะขุดรากถอนโค่นไม่ให้เหลือสักคน เสนาบดีเซี่ย กับเซี่ยซูมี่รอเขาก่อนเถิด แค้นนี้เขาย่อมคืนให้แน่นอน

หนิงห่าวเมื่อสงบสติอารมณ์ได้แล้ว เขาก็เดินไปหาจือลู่ที่เรือนกับจ้าวเหยียน เมื่อนางออกมาต้อนรับ หนิงเฉิงก็ดึงบุตรีเข้ามากอด พร้อมพึมพำว่า

"พ่อขอโทษ พ่อขอโทษ ต่อไม่จะไม่มีเรื่องอันใดเกิดขึ้นกับเจ้าอีกแล้ว" จือลู่หันไปหาจ้าวเหยียนที่อยู่ด้านหลัง นางเลิกคิ้วขึ้นเพื่อขอคำตอบ

"แม่บอกพ่อเจ้าเรื่องกล่องเครื่องประทินโฉมแล้ว" จือลู่อ้าปากค้างอย่างตกตะลึง

"ข้า ข้า" นางยังไม่ได้เตรียมใจเพื่อบอกเรื่องนี้กับชินอ๋องเล