LOGINShare
12.หลานสะใภ้ที่ไม่ต้องการ (1)
Last Updated:
2025-03-03 14:58:10
rasita_suinจดทะเบียนแล้วก็ไม่ค่อยราบรื่นเท่าไร หวังว่านายดนย์จะไม่ปล่อยให้หมอกเดือดร้อนนะ แถมความจำจะกลับมาเมื่อไรอีกนี่สิ ^^"
Related chapters
ดุจกรงเถื่อน 12.หลานสะใภ้ที่ไม่ต้องการ (2)
“อย่าคิดว่าแค่จดทะเบียนแล้วหล่อนจะเป็นนายหญิงของที่นี่ เพราะฉันยังอยู่ อยู่ในที่ของหล่อน และฉันจะไม่ยอมให้หล่อนครอบครองที่นี่ง่ายๆ แน่”คำย้ำเกรี้ยวกราดของผู้สูงวัย ทั้งนามสกุลของชายหนุ่มยืนยันในสิ่งที่นิชาดานึกแปลกใจชัดเจนแล้ว ธีรดนย์สามีเธอไม่ใช่ญาติ แต่เป็นเจ้าของไร่ดิฐวัฒน์ นั่นยิ่งทำให้เธอยืนหน้าซีดกว่าเดิม ไม่แปลกใจเลยที่จะถูกยายของเขาขุ่นเคือง เข้ามาอยู่ในไร่ไม่นานก็คว้าหลานชายเจ้าของไร่มาจดทะเบียนเสียแล้ว“หมอกไม่ได้คิดถึงขนาดนั้นหรอกยาย”ธีรดนย์แย้งแทนภรรยาตน ในเมื่อสถานะจริงๆ ของนิชาดาเป็นเพียงลูกหนี้ที่เขาใจดีแต่งงานด้วย เจ้าตัวไม่ได้วาดหวังสิ่งที่ยายเขาพูดอย่างแน่นอน“แกจะไปรู้อะไร ผู้หญิงคิดจะจับแกให้ได้ก็เพราะหวังผลประโยชน์ หวังเงินทอง มีหน้ามีตาในจังหวัดนี้เพราะไร่เราทั้งนั้น”ชายหนุ่มถอนหายใจยาว ยายปักใจไปแล้วเถียงไปก็เปล่าประโยชน์“เอาเถอะครับ ยายบอกอย่างนี้แล้วหมอกเขาคงไม่กล้าคิดอะไร วันนี้ยายต้องไปงานงานแต่งลูกสาวกำนัลตอนเย็นไม่ใช่เหรอครับ”“แกไล่ยายเหรอตาดนย์ งานมันตั้งตอนเย็น จะให้ฉันรีบไปไหนยะ”คุณนายแสงหล้าชักสีหน้า งอนหลานชายคนเดียวที่พยายามปกป้องเมียเสียเหลือเก
Last Updated : 2025-03-03ดุจกรงเถื่อน 13.เรื่องของเราต่อติดง่ายไหม (1)
‘ไอ้ดนย์มันนิสัยลูกคนเดียว หลานรัก มันเอาแต่ใจ ชอบให้คนเอาอกเอาใจ แต่ถึงจะดูแข็งๆ มันก็เป็นคนใจดีมากคนนึง หมอกเอาใจตามใจมัน มันก็ไปไหนไม่รอดแล้ว’นิชาดานึกถึงข้อความที่พี่ชายบอกกับเธอ ตั้งแต่เข้าโรงพยาบาลนภณต์ส่งข้อความมาหาเธอ ถามไถ่อย่างเป็นห่วงเป็นใย‘หมอกสบายดีใช่ไหม เรื่องไอ้ดนย์เป็นไงบ้าง’นิชาดาไม่แน่ใจว่าพี่ชายหมายถึงเรื่องอะไร อาจจะเป็นเรื่องความรักของเธอกับธีรดนย์ และเธอไม่ต้องการให้นภณต์รู้ว่าเกิดเรื่องกับตัวเองจึงพิมพ์ตอบแบบกลางๆ‘สบายดีค่ะ ทุกอย่างโอเคดีค่ะ’‘งั้นก็ดีแล้ว พี่อยากให้หมอกมีความสุขนะ’จากนั้นชายหนุ่มก็พิมพ์ข้อความยาวเกี่ยวกับธีรดนย์ นิชาดาเข้าใจว่าพี่ชายอยากให้เธอใช้ชีวิตคู่อย่างไม่มีปัญหาจึงตอบรับไป และก็ยังไม่ได้คุยอะไรกันอีกแน่นอนว่าเธอจะไม่ชวนสามีทะเลาะเพียงเพราะรู้ว่ามีผู้หญิงที่ดูเหมาะสมกับเขา ทั้งยายของเขาก็ยังถือหางเธอคนนั้น แม้ท่านแสดงออกชัดเจนว่าไม่ต้องการเธอเป็นหลานสะใภ้“ทำอะไรอยู่คนดี”พร้อมกับคำถาม ร่างอรชรถูกโอบกอดจากทางด้านหลัง และสัมผัสจากริมฝีปากได้รูปก็แนบตามมา ใจสาวเต้นรัวขึ้นแต่เธอพยายามสงบใจทำตัวให้ชินกับการโอบกอดของสามีเธอนั่งอยู่ที่โซ
Last Updated : 2025-03-06ดุจกรงเถื่อน 13.เรื่องของเราต่อติดง่ายไหม (2)
นิชาดาเปิดรับปลายลิ้นอุ่นที่รุกเข้ามารัดรึงกับลิ้นตน เร้าใจไปกับแรงกระหวัดเคล้าอย่างช่ำชองจนเริ่มหายใจติดขัด แล้วยังรู้สึกได้ถึงมืออุ่นที่วางเคล้นคลึงเหนือทรวงอก อกใจสาวยิ่งร้อนรุมตามไปด้วย มือบางเลื่อนมาจับข้อมือหนาอย่างทำตัวไม่ถูก“หมอก ไม่ดื้อแล้วใช่ไหม หืม?”“คะ?”ร่างกายกำลังถูกครอบงำด้วยฤทธิ์ของความใคร่ที่ถูกจุดประกายทำให้นิชาดาคิดตามไม่ทันว่าทำไมชายหนุ่มจึงหาว่าเธอดื้อ“ยอมให้ฉันรักแล้วใช่ไหม”ปากอุ่นแทบจะแตะปากเธอขณะถาม ลมหายใจร้อนที่รินรดราวฉุดให้อารมณ์ของเธอปะทุ รู้สึกราวใบหน้าตัวเองกำลังจะไหม้ จนต้องหลุบตาลงหลบสายตาคมเข้มซึ่งเต็มไปด้วยแววคุกรุ่นของไฟปรารถนาธีรดนย์พอใจกับท่าทางของอีกฝ่ายแม้จะไม่ได้ตอบ แต่ไม่มีอาการดิ้นรนแม้แต่น้อยอย่างนี้ก็เข้าทางเขา ชายหนุ่มหอมแก้มแดงเรื่ออย่างถูกใจ“ทำใจให้สบายๆ ฉันจะค่อยๆ ช่วยให้เธอรู้สึกดีและก็ไม่เกร็งเอง”บอกแล้วชายหนุ่มก็จับมือบางขึ้นมาจูบไซ้ไปตามข้อมือเล็ก ท่อนแขนเรียวและไหล่บาง กระทั่งถึงซอกคอขาว เม้มผิวอ่อนนุ่มและหอมกรุ่นด้วยริมฝีปากตน ไม่รู้เพราะอะไรเขาติดใจกลิ่นนวลเนื้อของนิชาดานัก ยิ่งอาบน้ำแล้วได้กลิ่นสบู่ชนิดเดียวกันร่างกายเขาย
Last Updated : 2025-03-06ดุจกรงเถื่อน 14.นางฟ้าในอ้อมกอดคนเถื่อน (1)
เมื่อวางร่างอรชรลงบนเตียงแล้วเจ้าตัวก็งอขาอย่างขัดเขิน ทั้งก่อนหน้านี้ก็พยายามปิดบังตนเองจากสายตาเขา เพราะหญิงสาวมีเพียงเสื้อยืดตัวใหญ่บนร่างกายธีรดนย์กวาดมองคนตัวเล็กอย่างไม่เก็บสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาของตนพลางถอดเสื้อผ้าตัวเองไปด้วย ได้เห็นนิชาดาหันหน้าไปทางอื่นเมื่อเขาปลดกางเกงก็ยิ้มพอใจ ไม่นานก็โน้มกายไปหาคนที่นอนตัวสั่นนิดๆ อยู่บนเตียง จูบแก้มนุ่มก่อนกระซิบเสียงพร่าเข้มด้วยอารมณ์“มองไว้สิ ต่อไปต้องเห็นทุกคืนนะ”นิชาดาถึงกับตาโตเมื่อชายหนุ่มบอกว่าทุกคืน นี่เขาคิดจะมีสัมพันธ์กับเธอทุกคืนเลยหรือ แต่ก็ไม่มีเวลาได้กังวลนานเพราะปากอุ่นประกบจูบซับกลีบปากเธอให้กลับไปหลงวนในรสเสน่หาของเขาอีกครั้ง ทั้งมือหนายังจัดการกับเสื้อของเธอไปด้วย พอเขาถอนจูบเสื้อยืดก็พ้นกายตามด้วยเสื้อชั้นในมือบางกอดตัวเอง ทว่าชายหนุ่มจับให้เลื่อนออก“หน้าอกเธอสวยมาก ทั้งใหญ่อวบกลมกลึง จะปิดทำไม ต้องภูมิใจสิ”คำพูดอีกฝ่ายทำให้เธอรู้สึกยิ่งอายมากกว่า ยิ่งสายตาคมเข้มมองจ้องราวหิวกระหายเธอยิ่งแทบร้อนวูบไปทั้งทรวงอกใบหน้าคมเข้มซุกลงบนความอวบหยุ่นแสนงามตรงหน้า ทรวงเต่งตึงด้วยความสาวน่าจูบฟัดเป็นที่สุด แม้ไม่ใช่
Last Updated : 2025-03-08ดุจกรงเถื่อน 14.นางฟ้าในอ้อมกอดคนเถื่อน (2)
เพราะต้องรับศึกรักและได้รับมาอย่างเต็มที่ นิชาดาจึงหอบระรัวอยู่นานแม้ชายหนุ่มจะนอนเคียงข้าง โอบให้เธอไปนอนซบเขาพักหนึ่งแล้ว ขณะเดียวกันก็มีเวลากวาดตามองร่างกำยำหากไม่กล้ามองต่ำลงไปกว่านั้น เรือนกายชายหนุ่มนั้นน่าหลงใหลนัก มัดกล้ามเต็มแน่นทว่าไม่ได้ปูดโปนจนน่ากลัว ผิวบางส่วนของเขาเข้ม แต่ส่วนแผงอกจนถึงหน้าท้องแกร่งสีอ่อน บ่งบอกว่าทำงานกลางแจ้งบ่อยกว่าในร่ม หากนั่นกลับทำให้ชวนมองและให้ความรู้สึกแข็งแกร่งอย่างน่าชื่นชมนิชาดาเหลือบขึ้นมองใบหน้าคมเข้มที่ตนเพิ่งพบเจอไม่นานแต่กลับรู้สึกชินกับการมีเขาอยู่ด้วย แล้วก็คอยมองหาเมื่อใกล้เวลาที่เขาจะมาเยี่ยมก่อนจะยิ้มบาง เธออุ่นใจใกล้เคียงกับการมีพี่ชายอยู่เคียงข้าง นี่สินะความรู้สึกของคนที่มีสามี มีคนที่มั่นใจได้ว่าเขาจะอยู่กับเธอ ปกป้องดูแลเธอนอกจากที่เคยมีเพียงพี่ชายคนเดียว และเธอก็มีความสุขที่มีเขาตระกองกอด“มองฉัน มีอะไรเหรอ”คงเพราะเธอเงยหน้าอยู่นานชายหนุ่มจึงรู้สึกได้แล้วก้มลงมาถาม“แค่คิดน่ะค่ะ ว่าตัวคุณดนย์อุ่นดี”แม้จะไม่ได้บอกตรงๆ แต่ความหมายก็ใกล้เคียงกับความรู้สึกของเธอเวลานี้ธีรดนย์พลิกร่างอรชรให้อยู่ใต้ร่างตน พลางเกยท่อนขาทับขาเรีย
Last Updated : 2025-03-08ดุจกรงเถื่อน 15.คนหลงเมีย (1)
นิชาดานั่งทำงานของตัวเองต่อหลังจากมื้อเช้า ส่วนธีรดนย์ออกไปดูการก่อสร้างโฮมสเตย์ แม้ชายหนุ่มจะดูไม่อยากออกไปนักแต่ต่อภพโทรมาบอกว่าเป็นเรื่องที่เขาต้องเข้าไปดูด้วยตัวเองและตัดสินใจ ทั้งที่วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ทว่าการเป็นเจ้าของนั้นยากจะปฏิเสธการทำงานได้เธอมีความสุขเมื่อได้จับงาน ไม่นานพรีเซ็นต์สตอรี่บอร์ดก็เสร็จ แต่นิชาดาอยากออกไปสำรวจไร่ชา ไม่แน่ใจว่าตนเคยไปหรือยัง แม้จะรอประชุมสตอรี่บอร์ดผ่านก่อนค่อยหามุมและพื้นที่ก็ได้ ทว่าการอยู่เฉยๆ จากนี้จนถึงเย็นก็น่าเบื่อ“เหมยจ๊ะ”หญิงสาวเรียกคนที่ธีรดนย์ให้มาทำงานบ้านพร้อมกับอยู่เป็นเพื่อนเธอ อีกฝ่ายเพิ่งทำความสะอาดห้องนอนกับห้องน้ำเสร็จและถือเครื่องไม้เครื่องมือออกมาพอดี“เจ้า”“เหมยขี่มอเตอร์ไซค์มาใช่ไหม ฉันได้ยินเสียง”“เจ้า”“งั้นพาฉันไปดูไร่ชาหน่อยสิ งานเสร็จแล้วใช่ไหม”อีกฝ่ายยิ้มเจื่อนส่งมาให้“นายสั่งไว้ ไม่ให้นายหญิงทำอะไร แล้วก็ห้ามออกไปไหนเจ้า”“ห้ามออกไปไหนด้วยเหรอ”ธีรดนย์ออกไปในตอนที่เหมยมาถึงพอดี เธอไม่ได้ออกไปส่งเพราะชายหนุ่มจูบก่อนผละไปจนตัวอ่อนขาอ่อน นั่งหมดแรงอยู่บนโซฟา จึงไม่รู้ว่าเขาสั่งอะไรไว้บ้าง“ทำไมล่ะ”“นายบอกว่าคุ
Last Updated : 2025-03-08ดุจกรงเถื่อน 15.คนหลงเมีย (2)
ธีรดนย์เงยหน้าขึ้นมาสบตา เห็นดวงหน้าสวยแดงพลางยิ้มบาง สองมือบางประคองหน้าเขาไว้กึ่งห้ามกึ่งขอร้อง ปากอิ่มเผยอหอบนิดๆ แต่ดูเซ็กซี่เย้ายวนใจไม่น้อย“จั๊กจี้ค่ะ”ชายหนุ่มยิ้มมุมปาก ร่างสูงใหญ่ขยับขึ้นมาคร่อมเหนือร่างบอบบาง ไล้ปลายนิ้วกับแก้มเนียนนุ่มอย่างชื่นชอบ“ถ้าฉันปล่อยตอนนี้ คืนนี้ต้องสองรอบ โอเคนะ”สีหน้าหญิงสาวบอกชัดว่าไม่โอเค แต่ธีรดนย์ก้มลงไปแตะปากตนกับปากอิ่มสีกุหลาบน่าจูบผะแผ่วก่อนกระซิบชิดใกล้“ไม่ตอบถือว่าโอเคนะจ๊ะหมอกคนดี”นิชาดาเลือกไม่ได้เลย อย่างไรก็ละอายใจเธอจึงได้แต่ทำหน้างอขุ่นเคืองคนเอาแต่ใจ“ทำหน้างอแบบนี้แล้วยิ่งน่าจูบ รู้ตัวไหม หืมๆๆ”ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่ได้สงสารหรือกลัวเธอโกรธแต่อย่างใด เพราะแก้มนุ่มถูกจูบซ้ำแล้วซ้ำเล่าพลางถามซ้ำในลำคอราวจงใจแกล้งเธอเสียมากกว่า นิชาดาต้องผลักใบหน้าคมเข้มออกห่างอย่างจริงจังพร้อมห้ามเสียงดังขึ้น“ปล่อยหมอกค่ะคุณดนย์”ธีรดนย์ถอยออกมามองหญิงสาวด้วยดวงตาดุเข้มวาบวับ ไม่ชอบใจที่เจ้าตัวแข็งใส่เขาอีกแล้ว แต่ยังไม่ทันจะทำอะไร ฟ้าร้องก็ดังสนั่นหวั่นไหวเปรี้ยง!!นิชาดาตกใจสะดุ้ง หลับตาปี๋คว้ากอดลำคอหนาพลางซุกหน้าแนบอกแกร่งราวหาที่หลบ“ว้า
Last Updated : 2025-03-08ดุจกรงเถื่อน 16.ตกหลุมรักสามีตัวเอง (1)
นิชาดานั่งคิดพลางพิมพ์บทที่ตนจะใช้พูดประกอบคลิปจนเย็นใกล้เวลาเลิกงาน และคิดว่าจะออกไปสำรวจไร่ชาอีกครั้งพรุ่งนี้ พร้อมคุยกับคนงาน เผื่อจะได้ข้อมูลเพิ่มเติมหรือปรับแก้ให้เหมาะสม กระทั่งธีรดนย์เข้ามา ซึ่งวัชพลออกไปจัดการงานข้างนอกพักใหญ่แล้ว“เอ่อ นายจะเซ็นเอกสารที่ไหนคะ”เป็นมธุรินที่ถาม นิชาดาหันมองเพราะจิตใจไม่ได้จดจ่อเหมือนก่อนหน้านี้จึงรู้ว่าชายหนุ่มเข้ามาใกล้ แต่เขาก็หยุดห่างเล็กน้อย“ไม่เป็นไร ฉันจัดการเอง ใกล้เลิกงานแล้วคุณกลับเลยก็ได้”เลขาสาวรับคำแล้วเก็บของทันทีราวรู้ใจผู้เป็นนายส่วนนิชาดาเหลือบมองเวลาที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ประสิทธิภาพสูงของตนแล้วก็เห็นว่ายังเหลืออีกสิบห้านาที แต่เพียงไม่กี่อึดใจมธุรินก็ยกมือไหว้ธีรดนย์แล้วบอกลาเธอ โดยที่ชายหนุ่มไม่มีทีท่าขุ่นใจแต่อย่างใด เลขาสาวไม่อยู่แล้วเขาก็วางถุงกระดาษบนโต๊ะของเธอ“ของหมอก”“อะไรคะ”ชายหนุ่มพยักพเยิดแทนคำบอก เธอจึงจำใจหยิบมาเปิดแล้วก็ต้องเผยอปากค้างเพราะเห็นเพียงอุปกรณ์กับกระเป๋าใส่ก็รู้แล้วว่าเป็นอะไร“เอาไว้ใช้ถ่ายงาน”หญิงสาวหยิบมองมามอง แล้วก็มองชายหนุ่มอย่างไม่คาดคิด กล้องถ่ายภาพรุ่นใหม่ใช้ถ่ายงานวิดีโอได้อย่างมีประสิท
Last Updated : 2025-03-09
Latest chapter
ดุจกรงเถื่อน 34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (3)
ปลายนิ้วแกร่งไล้แผ่วผิวตรงข้างเอวสูงขึ้นมาวนเวียนปลายยอดอกแล้วขยำเบาๆ ทำเอานิชาดาสะดุ้งเฮือกลืมตาขึ้นกลางดึก พร้อมกับที่ริมฝีปากอุ่นพรมไต่จากต้นแขนมายังไหล่มน ซอกคอจนถึงใบหูก่อนกระซิบ“หมอกจ๋า รักกันนะจ๊ะ”“คุณดนย์ นี่บ้านใหญ่นะคะ ลูกก็อยู่ด้วย”เธองัวเงียห้ามเสียงเบาเพราะเกรงจะทำให้ลูกชายตื่นและตนเองก็พึ่งหลับไปไม่นานหลังจากป้อนนมหนูน้อยจึงยังเพลียอยู่ ทั้งนอนไม่ค่อยเต็มอิ่มนักอยู่แล้ว ยังดีที่เวลากลางวันมีคุณนายแสงหล้ากับเหมยช่วยดูลูกพอให้ได้งีบบ้าง“น่านะ รับรองเบ๊าเบา ลูกไม่ตื่นแน่”สามียังกระซิบเสียงทุ้มนุ่ม มือก็เคล้าคลึงทรวงอกที่อวบอัดขึ้นของตนทำเอานิชาดาอกใจสั่นไหวไม่น้อย จะว่าไปตนก็คิดถึงสัมผัสจากชายหนุ่มอยู่เหมือนกัน หากก็ยังกังวล“ได้ด้วยเหรอคะ”“เดี๋ยวทำให้ดู”พร้อมพูดชายหนุ่มก็เชยคางให้เธอหันกลับไปรับจูบนุ่มนวลก่อนจะค่อยเพิ่มแรงจูบเม้มและกัดกลีบปากอิ่มด้านล่างให้เธอเผยอรับลิ้นร้อน นิชาดาขยับตัวพลิกมาโอบรอบลำคอหนาตอบรับจูบลึกซึ้งอย่างไม่ยอมน้อยหน้าร่างสองสองขยับเสียดสีเบาๆ ในสัดส่วนที่แตกต่างหากสอดรับกันอย่างลงตัว ลูกชายตัวน้อยนั้นนอนในเปลสี่เหลี่ยมไม่ต้องเกรงว่าแรงเคลื่อ
ดุจกรงเถื่อน 34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (2)
“คุณดนย์คะ”กลางดึกคืนหนึ่งหลังจากมาพักโรงแรมได้สองวันนิชาดาก็รู้สึกปวดท้องแล้วเหมือนมีบางอย่างไหลออกมา หญิงสาวพึมพำเรียก ชายหนุ่ม เพียงแตะแขนอีกฝ่ายก็รู้สึกตัวแล้วขยับนั่งเปิดโคมไฟทันที“เจ็บท้องเหรอหมอก”“ค่ะ...น่าจะน้ำเดินแล้ว”เธอพูดจนแทบไม่มีเสียงเพราะเจ็บ“งั้นหมอกอยู่นิ่งๆ ก่อนนะ แป๊บเดียว”ร่างสูงใหญ่รีบลุกขึ้นใส่เสื้อโดยเร็วแล้วคว้ากระเป๋าที่เตรียมเอาไว้ก่อนมาประคองร่างที่อุ้ยอ้ายขึ้นของภรรยา“เดินพอไหวไหม”“ค่ะ”นิชาดายังพอไหวจึงกัดฟันค่อยๆ เดินไปพร้อมกับที่ชายหนุ่มพยุง ธีรดนย์ตั้งใจเลือกห้องพักใกล้ลิฟต์จึงไม่ต้องเดินไกลมากหญิงสาวนอนรอเพื่อให้ปากมดลูกเปิดและปวดท้องมากขึ้นเรื่อยๆ โดยมีสามีอยู่ข้างๆ เป็นทั้งคนปลอบใจให้กำลังใจและที่ระบายของตนเพราะบ่อยครั้งที่เธอมักจะจิกเล็บลงบนหลังมือหนาที่กุมมือตนไว้“อื้อ เจ็บจังค่ะ”ยิ่งเห็นดวงหน้าสวยซีดเผือด เหงื่อผุดพราย ทรมานด้วยความเจ็บปวดชายหนุ่มก็ทุรนทุรายตาม เพราะหญิงสาวนอนอยู่แบบนี้มาสามชั่วโมงแล้ว ก้มลงไปจูบหน้าผากมนเช็ดเหงื่อให้ก่อนจะกระซิบ“ฉันจะตามพยาบาลอีกรอบนะ”นิชาดาปล่อยให้ชายหนุ่มไปโดยไม่แย้ง เธอรู้สึกทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ไม่น
ดุจกรงเถื่อน 34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (1)
ไร่ชาดิฐวัฒน์ได้รับความสนใจจากนักท่องเที่ยวที่ต้องการสัมผัสอากาศบริสุทธิ์แห่งขุนเขา นอนในบ้านท่ามกลางไร่ชาเขียวชอุ่ม มองเห็นเมฆลอยต่ำปกคลุมยอดเขา การเก็บชาก็ได้รับความนิยม มีคนจองคิวเต็มจำนวนในทุกวันนิชาดาที่ออกมาเก็บภาพบรรยากาศวันหยุดเพื่อโพสต์ในเว็บและโซเชียลต่างๆ ของไร่ยืนมองผู้คนที่มีความสุขกับการได้มาไร่นี้อย่างภูมิใจ ตอนนี้นอกจากเพจแล้วเธอเปิดแอคเคาต์โซเชียลของไร่เพิ่มขึ้นจนครบถ้วน เพราะโลกออนไลน์เป็นสิ่งที่ใช้ในการประชาสัมพันธ์ได้อย่างมีประสิทธิภาพที่สุดในยุคสมัยนี้“ชอบไหมเจ้า”ส้มที่เป็นคนถ่ายภาพให้เธอเปิดกล้องให้ดู ขณะที่นิชาดามากับมธุรินซึ่งยืนเป็นเพื่อนและคอยดูแลเธอที่ท้องแก่ใกล้คลอด ความจริงธีรดนย์ไม่อยากให้หญิงสาวมาทำงานแต่นิชาดาไม่อยากอยู่เฉยๆ การได้ขยับตัวเดินไปเดินมาจะช่วยให้เธอคลอดธรรมชาติได้ง่ายขึ้น หากก็ต้องดูว่าเด็กกลับหัวด้วยหรือไม่เหมือนกัน“อืม ชอบจ้ะ ไปเก็บภาพมุมโน้น ให้เห็นคาเฟ่กับร้านอาหารด้วยนะจ๊ะ”“เจ้า”“พี่ไปกับส้มเองก็ได้ หมอกเข้าไปนั่งพักในคาเฟ่ดีกว่า”มธุรินเอ่ยปากเพราะดูท่าเหมือนภรรยาเจ้าของไร่จะเดินไปอีกไกลกับส้ม“ถ้าอย่างนั้นฝากพี่รินด้วยนะคะ แล้ว
ดุจกรงเถื่อน 33.กรงเถื่อนแปรเป็นกรงรัก (2)
“พอใจหรือยังเมียจ๋า”“อะไรคะ”“ก็รู้แล้วว่าฉันไม่ได้พลาดพลั้งเสียท่าคุณภัทร ฉันเป็นของหมอกคนเดียวมาตั้งแต่จดทะเบียนแล้วไงล่ะ”พร้อมกับถามใบหน้าคมเข้มก็ขยับมาชิด หน้าผากจรดแนบหน้าผากเธอ ส่งสายตาออดอ้อนก่อนจะดันตัวเธอให้ค่อยๆ ถอยไปชิดเตียง แต่เขาทิ้งตัวเองลงหงายหลังแล้วรั้งเธอให้นอนลงไปบนร่างแกร่งนิชาดายิ้มหวาน ไม่ได้ฝืนตัวเพราะตัวเองก็ไม่ได้ขุ่นเคืองอะไร เพียงแค่สงสัยเพราะธีรดนย์ไม่ได้กลับบ้านดึกนัก ยกเว้นช่วงก่อนจัดงานแต่ง“พอใจค่ะ”เธอตอบเสียงเบาชายหนุ่มก็ยิ้มมุมปาก“ผัวเป็นคนดี ไม่วอกแวก รักเมียคนเดียว เมียไม่ให้รางวัลหน่อยเหรอจ๊ะ”คนใต้ร่างอ้อนเสียงทุ้ม แววในดวงตาคู่คมเข้มนั้นหวานฉ่ำจนนิชาดารู้สึกว่าหัวใจตนกำลังละลายไปกับความหวานที่ส่งมาให้“อืม”ปลายนิ้วเรียวไล้วนเหนืออกกว้างพลางทำท่าทีราวครุ่นคิด“อยากได้รางวัลเล็กหรือรางวัลใหญ่คะ”“ชุดใหญ่สิจ๊ะเมียจ๋า”นิชาดาไม่ตอบรับทว่ามือบางเปลี่ยนเป็นลูบแผงอกหนาของคนไม่ใส่เสื้อ แล้วเห็นชายหนุ่มสูดหายใจลึก ยิ่งมือเธอลากลงต่ำ อีกฝ่ายก็ถึงกับกลืนน้ำลายมือนุ่มไม่ได้ต่ำลงไปอย่างที่เขาคาดหวังหากไล้แผ่วเพียงตรงช่วงเอว แต่ชายหนุ่มก็พอใจเพราะร่างหอ
ดุจกรงเถื่อน 33.กรงเถื่อนแปรเป็นกรงรัก (1)
ร่างอรชรออกมายืนหน้าระเบียง มองพระจันทร์ดวงโตผ่านแมกไม้แล้วก็เอาโทรศัพท์ถ่ายก่อนจะอัปโซเชียล ก็มีคนทักและพิมพ์คอมเม้นต์ว่าคิดถึงหลายคน ปกตินิชาดาอัปเดตบ่อยทว่านับแต่มาอยู่ที่นี่ก็ห่างหายเพราะปัญหาต่างๆ ที่รบกวนจิตใจและทุ่มเทความตั้งใจกับงานใหม่ของตน ทั้งยังไม่ได้ตัดวิดีโอที่ถ่ายขณะเดินทางมาไร่ดิฐวัฒน์ด้วย ช่องของเธอพร้อมโซเชียลหยุดเคลื่อนไหวมาสามเดือนแล้ว มานึกขึ้นได้ในตอนนี้ คิดว่าน่าจะพอมีเวลาทำงานตัวเองในวันหยุดได้ เพราะตอนนี้งานในไร่ลงตัวและมีกำหนดปล่อยคลิป Vlog เดือนละครั้ง“จะว่าไป เราไม่เคยชมจันทร์ด้วยกันเลยนะ ออกมาก็น่าจะรอฉันก่อน”เสียงเข้มดังขึ้นและผ้าคลุมที่มาพร้อมการโอบกอดจากด้านหลัง ธีรดนย์คุยงานกับวัชพลนิชาดาก็แวบไปอาบน้ำก่อนแล้วจำได้ว่าเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวงซึ่งตนเองยังไม่เคยได้มองดูอย่างจริงจังว่าจะสวยดวงโตแค่ไหน ทั้งยังมีเรื่องให้คิดอยากให้ธรรมชาติยามค่ำคืนช่วยบำบัดความตึงเครียด จึงออกมาหน้าระเบียงในตอนชายหนุ่มอาบน้ำธีรดนย์วางคางบนบ่าเธอ กรุ่นกลิ่นครีมอาบน้ำอบอวลพร้อมไออุ่นจากร่างสูงใหญ่โอบล้อมทำให้หญิงสาวเอนอิงอีกฝ่ายราวต้องการความอบอุ่น“ก็เพราะเอะอะคุณดนย์ก็อุ้มเ
ดุจกรงเถื่อน 32.ผู้อยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุ (2)
“ฉันเปล่า....”ภัทรดาส่ายหน้าพลางถอยหลังเสียงสั่นมากขึ้น“กลัวทุกคนจะรู้ว่าคุณมาถึงไร่หลังฉันเกิดอุบัติเหตุใช่ไหมคะ”นิชาดาจะไม่ไล่บี้อีกฝ่ายเลยหากเจ้าตัวไม่บอกว่าเธอใส่ร้าย“เธอเกิดเรื่องเมื่อไรฉันก็ไม่รู้ ฉันแค่มาทำงาน ไม่รู้อะไรทั้งนั้น”“ไม่เป็นไร ดูกล้องก่อนแล้วค่อยว่ากัน เพราะผมจำเวลาที่หมอกเกิดเรื่องได้ ถ้าคุณไม่รู้อะไรจริงก็รอให้การณ์กับตำรวจ”“คุณดนย์”คนที่หน้าซีดอยู่แล้วยิ่งตาโต พึมพำพลางถอยหลังช้าๆ“ภัทรไม่ได้ทำนะคะคุณดนย์ ไม่ใช่ภัทรนะ เมียคุณใส่ร้ายภัทร”“ถ้าไม่ได้ทำคุณก็ไม่ต้องกลัวอะไร ไม่ต้องห่วงไปหรอก ตำรวจก็แค่สอบถามเท่านั้น”ยิ่งธีรดนย์เอ่ยถึงตำรวจซ้ำอีกภัทรดายิ่งหวาดกลัวมากขึ้น หญิงสาวรีบหันหลังจะกลับไปขึ้นรถ“ไม่ ภัทรไม่ผิด ภัทรไม่ได้ทำอะไร อย่ามายุ่งกับภัทร”ภัทรดาเหมือนสติหลุดขยับพรวดออกไปราวต้องการหนี ขณะนั้นมีรถคันหนึ่งขึ้นเนินมา ซึ่งก่อนหน้านี้แต่ละคนก็ไม่ทันได้สังเกตสิ่งอื่นเช่นกันเพราะรถของภัทรดาจอดบังทางที่จะเห็นได้ และต่างก็กำลังสนใจเรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่พอเห็นรถทั้งหมดก็ตะโกนรั้ง“คุณภัทร!”“กรี๊ดดด!”เอี๊ยด!!เสียงรถเบรกดังขึ้นอีกครั้ง ทว่าภัทรดาก็ถูกเ
ดุจกรงเถื่อน 32.ผู้อยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุ (1)
“จะฆ่าหมอกหรือไง!”เสียงของธีรดนย์ดังสนั่นไร่ชา ยังดีแถบนี้เป็นจุดที่ยังไม่เปิดให้นักท่องเที่ยวเข้ามา จะมีก็เพียงคนทำงานอยู่ทางด้านโฮมสเตย์นิชาดารีบหันไปทางรถกระบะคันนั้นทันใด เธอยังใจสั่นและขาสั่นอยู่เลย หากไม่มีสามีประคองให้ลุกขึ้นคงยืนไม่ไหว แต่เมื่อได้รู้ว่าเจ้าของรถเป็นใครเธอก็อึ้งไปเลยทีเดียวเสียงเปิดปิดประตูรถก่อนร่างโปร่งของภัทรดาจะค่อยๆ เดินมาด้านหน้ารถ สีหน้าอีกฝ่ายซีดเผือด มือไม้สั่น“ภะ...ภัทรขอโทษค่ะ”ภัทรดามองธีรดนย์กับนิชาดาด้วยความรู้สึกผิดจากใจ“ภัทรไม่ทันเห็นน่ะค่ะ เพราะขึ้นเนินมาก็เลยเร่งเครื่องเต็มที่”นิชาดาฟังคำพูดอีกฝ่ายพร้อมจ้องอย่างสังเกตแววตากับสีหน้ามากกว่าเดิมเมื่อสติตนเองค่อยๆ เข้าที่เข้าทาง ขณะมีแขนกำยำตระกองกอดไว้อย่างปกป้องปลอบโยน“ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะคะคุณหมอก”“ถ้าฉันมาไม่ทันหมอกจะเป็นยังไง ขับรถในไร่ถึงจะขึ้นเนินก็ไม่ควรเร่งความเร็วขนาดนี้สิ มันอันตรายมากนะ”“ภัทรเสียใจ ภัทรไม่ได้ตั้งใจ เพิ่งเห็นคุณหมอกในระยะประชิดแล้วจริงๆ ค่ะ”เพราะเธอย่อตัวลงค่อยๆ ย่องพยายามให้ผีเสื้อไม่รู้สึกว่ามีบางอย่างเข้ามาใกล้ อาจเป็นไปได้ที่รถซึ่งขับขึ้นเนินมาจะไม่เห็น และ
ดุจกรงเถื่อน 31.ความทรงจำที่ขาดหาย (2)
“โธ่ ไอ้เราก็กลัวว่าเรื่องคุณพีรพลจะทำให้นายกับเธอผิดใจกัน ที่ไหนได้ หวานจนท้องเสียอย่างนั้น”กัญญาแอบมากระแซะแล้วกระแทกไหล่เบาๆ กระเซ้าเธอในตอนบ่าย เมื่ออยู่กันตามลำพังในห้องครัวออฟฟิศ นิชาดาไม่ดื่มชากาแฟเมื่อรู้ว่าตนท้อง แล้วดื่มนมบ่อยขึ้นธีรดนย์จึงซื้อมาใส่ตู้เย็นไว้ให้ ขณะที่เพื่อนสาวเข้ามาชงกาแฟไว้เผื่อสำหรับทุกคนเช่นทุกวัน เพราะตอนเช้าหมดไปแล้ว“กุ๊กก็...ใครจะท้องแค่วันสองวัน”นิชาดาบ่นเพื่อนเสียงอุบอิบอย่างเขินอายข่าวภรรยาของนายท้องค่อยๆ กระจายออกไปทั่วไร่ภายในไม่กี่วัน แม้เธอจะไม่ได้บอกกัญญาตรงๆ เจ้าตัวก็รับรู้ แม้แต่วัชพลกับมธุรินก็ยังมาแสดงความยินดี“ว่าแต่เรื่องคุณพี นายไม่โกรธแล้วใช่ไหม”“อื้อ”นิชาดาพยักหน้ารับ“เพราะข้อความของเธอนั่นแหละ คุณดนย์เห็นก็เลยรู้ว่าเขาเข้าใจผิด”กัญญาตาโต ก่อนจะถาม“อย่าบอกนะว่าที่มีคนอ่านแล้วไม่ตอบน่ะเป็นนาย ฉันเข้าใจว่าหน้าจอเธอแตกเห็นไม่ชัด ก็เลยยังไม่ตอบเสียอีก”หญิงสาวยิ้มกับสีหน้าอิหลักอิเหลื่อของเพื่อนสาว“ใช่น่ะสิจ๊ะ ฉันต้องขอบใจเธอ เพราะถึงฉันพูดอะไรไปคุณดนย์ก็คงยังโกรธอยู่นั่นแหละ มีข้อความของเธอช่วยยืนยันปัญหาก็เลยจบ”เธอยิ้มให้แต่
ดุจกรงเถื่อน 31.ความทรงจำที่ขาดหาย (1)
“ฉันทั้งหลงใหลและหลงรักเธอนะหมอก ถึงจะไม่เคยพูดแต่ฉันก็ไม่เคยอยากเอาใจใครเหมือนเธอ ฉันไปหาซื้อกล้องเอาไว้ง้อตั้งแต่เธอนอนพักฟื้นที่โรงพยาบาล ทำร้ายร่างกายไปแล้วเห็นเธอทรมานฉันก็ทำอีกไม่ลง ทำโทรศัพท์ของเธอพังก็รีบแวบเอาไปซ่อมที่ร้านในกรุงเทพฯ”ธีรดนย์สารภาพอย่างหมดเปลือก แม้รู้สึกเสียศักดิ์ศรีหน่อยๆ ที่เป็นฝ่ายพูดก่อน แต่เก็บไว้ก็จะทำให้ภรรยาสาวน้อยเนื้อต่ำใจทั้งยังวิตกกังวลอยู่ตลอดว่าเขาไม่ไยดีเจ้าตัว อีกฝ่ายกำลังท้องสุขภาพจิตควรดีเพื่อลูกน้อย“ฉันพูดหวานไม่เป็น แต่ก็พยายามเอาอกเอาใจ ง้อเธอในแบบของฉัน”ริมฝีปากอิ่มสวยค่อยๆ ระบายยิ้มหวานออกมาพร้อมน้ำตาซึม ได้ฟังคำบอกเล่าจากปากชายหนุ่มที่เหนือความคาดหมายของตนเอง นิชาดากลับรู้สึกว่าเขาดูน่ารักขึ้นเป็นกอง“หมอกเข้าใจแล้วค่ะ”นิชาดาพยักหน้าอย่างเข้าอกเข้าใจ ยกแขนเรียวขึ้นคล้องคอแกร่งแล้วเคลื่อนหน้าไปหอมแก้มสากเบาๆ“จูบปากสิจ๊ะ เดี๋ยวนี้จูบเก่งแล้วนี่นา”ธีรดนย์ส่งสายตาหวานฉ่ำพร้อมอ้อนเสียงทุ้มนุ่ม ทว่า หญิงสาวส่ายหน้า ปลายนิ้วเรียวแตะปากได้รูปปราม“ไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวคุณดนย์เลยเถิด”“งั้นก็กินข้าวให้อิ่ม แล้วมาออกกำลังก่อนนอนกัน”“เฮ้อ...”หญ
