เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 34 เทียบเชิญ
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-28 13:58:39บทที่เกี่ยวข้อง
ดาราสาวเช่นข้ากลายมาเป็นสาวใช้อุ่นเตียง บทที่ 35 มัดมือชก
บทที่ 35 มัดมือชกภายในงานเลี้ยงเต็มไปด้วยผู้คนที่เข้ามาแสดงความยินดีกับโจวอี้เสวียนเป็นจำนวนมาก ดนตรีบรรเลงพร้อมนางระบำที่กรีดกรายทำให้บรรยากาศภายในจวนยิ่งครึกครื้นขึ้นฮวาอิงหลงถูกจัดที่นั่งตรงด้านหน้าของงาน เหล่าขุนนางและบุตรสาวมากมายต่างจ้องมองนางด้วยแววตาร้อนรนและอิจฉา ตอนนี้โจวอี้เสวียนถือได้ว่าเป็นบุตรชายที่ฮ่องเต้โปรดปรานเป็นที่สุด ดังนั้นเหล่าขุนนางต่างหมายมั่นปั้นมือต้องการเกี่ยวดองตระกูลกับโจวอี้เสวียนเป็นอันมาก เช่นเดียวกับบุตรสาวทั้งหลายต่างก็รู้สึกชอบพอในตัวโจวอี้เสวียนเฉกเช่นกัน ด้วยทั้งรูปลักษณ์ ฐานะและอำนาจล้วนสูงส่งเหมาะสมแก่การอาจเอื้อมอย่างยิ่งทว่าฮวาอิงหลงกลับรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก นางเอาแต่ผ่อนลมหายใจด้วยความอึดอัดใจเป็นอย่างยิ่ง ในขณะที่โจวอี้เสวียนกลับมีท่าทางอารมณ์ดีเป็นพิเศษ สายตาของเขาเอาแต่จ้องมองฮวาอิงหลงด้วยความปลาบปลื้มใจจวบจนการร่ายรำจบลง เหล่าขุนนางต่างยกจอกเหล้าร่วมอวยพรให้กับโจวอี้เสวียน เขาลุกขึ้นก่อนจะเดินตรงมายังฮวาอิงหลง“เหล่าขุนนางทั้งหลาย ข้าขอแนะนำสตรีตรงหน้า” โจวอี้เสวียนประกาศออกมาด้วยเสียงอันดัง เขามายืนอยู่เคียงข้างฮวาอิงหลง ก่อนจะถ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28ดาราสาวเช่นข้ากลายมาเป็นสาวใช้อุ่นเตียง บทที่ 36 ข่าวลือ
บทที่ 36 ข่าวลือฮวาอิงหลงพร้อมเฉินเม่าและเสี่ยวม่านรีบกลับจวนแม่ทัพด้วยความร้อนใจ ระหว่างที่นั่งอยู่บนรถม้า เฉินเม่ากล่าวออกมาด้วยความเป็นกังวล “อิงหลง ข้าคิดว่าท่านอ๋องไม่มีทางปล่อยเจ้าไปง่ายๆ เป็นแน่”“พี่เฉินเม่า เรื่องที่ข้าสั่งให้ซินหยวนจงจัดการเรียบร้อยดีหรือไม่” ฮวาอิงหลงเองก็คิดเช่นเดียวกัน นางรีบเอ่ยถามความคืบหน้าออกไปในทันที“ซินหยวนจงไปทำตามที่เจ้าสั่งแล้ว พรุ่งนี้ข้าจะลองไปตรวจสอบอีกสักหนแล้วรายงานเจ้าอีกครั้ง”ฮวาอิงหลงพยักหน้ารับ สีหน้านางค่อยผ่อนคลายขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะเอนหัวและหลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อนหลายวันต่อมาฮวาอิงหลงยังคงคลุกอยู่แต่ในจวน นางใช้เวลาไปกับความคิดและการวางแผน วันทั้งวันเสี่ยวม่านได้ยินเสียงถอนหายใจของฮวาอิงหลงไม่หยุดหย่อน ฮวาอิงหลงไม่ยอมออกไปไหนทั้งสิ้น นางมักจะปลีกตัวมานั่งอยู่ในสวนด้วยความเหนื่อยล้าและอ่อนใจฮวาอิงหลงเฝ้าคิดถึงฟางซินเย่ที่จนบัดนี้ยังไม่มีข่าวคราวอันใดส่งกลับมา อีกทั้งเหนื่อยใจกับการรับมือกับโจวอี้เสวียนไม่ตามตื๊อไม่เลิกวันหนึ่งขณะที่ฮวาอิงหลงกำลังนั่งเล่นอยู่ในสวนดอกไม้ เฉินเม่าก็วิ่งหน้าตื่นเข้ามาหาฮวาอิงหลง “อิงหลง บัดนี้ข่าวลือ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28ดาราสาวเช่นข้ากลายมาเป็นสาวใช้อุ่นเตียง บทที่ 37 หากท่านรักข้า
บทที่ 37 หากท่านรักข้าโจวอี้เสวียนเร่งฝีเท้าเข้ามาหาฮวาอิงหลงด้วยความร้อนใจ ฮวาอิงหลงยังคงมี ท่าทางสงบนิ่ง ทำให้เสี่ยวม่านปรายตามองนางอย่างนึกชั่งใจ ท่านอ๋องมาในวันนี้คงไม่ใช่เรื่องดีเป็นแน่ อีกทั้งฮวาอิงหลงเพิ่งก่อเรื่องใหญ่โตขึ้นมาคงทำให้โจวอี้เสวียนโกรธเคืองเป็นอันมากฮวาอิงหลงยกมือขึ้นปรบมือเสี่ยวม่านเบาๆ ก่อนจะพยักหน้าให้นางเพื่อคลายความกังวล“คารวะท่านอ๋อง” ฮวาอิงหลงย่อตัวเคารพตามมารยาท โจวอี้เสวียนยังคงมองหน้าฮวาอิงหลงอย่างไม่วางตาฮวาอิงหลงหันไปหาบรรดาสาวใช้ “พวกเจ้าออกไปก่อน ข้ามีเรื่องต้องคุยกับท่านอ๋อง...เจ้าด้วย...เสี่ยวม่าน” ฮวาอิงหลงสั่งพวกนางออกไปทันทีเสี่ยวม่านมีท่าทีลังเล แต่เมื่อเห็นสายตาตำหนิของฮวาอิงหลงทำให้นางได้แต่จำใจย่อตัวและถอยหลังออกไป“อิงเอ๋อร์ เจ้าสบายดีหรือไม่” โจวอี้เสวียนเอ่ยถามขึ้นมาเมื่ออยู่ตามลำพังสองคน“ข้าสบายดีเจ้าค่ะ ขอท่านอ๋องอย่าได้เป็นกังวล” ฮวาอิงหลงตอบกลับด้วยน้ำเสียงราบเรียบ"อิงเอ๋อร์ เหตุใดเจ้าจึงเฉยชากับข้าราวกับพวกเราเป็นคนแปลกหน้าเช่นนี้ เจ้าลืมแล้วหรือว่าว่าพวกเราผูกสมัครรักใคร่กันมานานเพียงใด” โจวอี้เสวียนตัดพ้อออกมาด้วยความหงุดหงิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28ดาราสาวเช่นข้ากลายมาเป็นสาวใช้อุ่นเตียง บทที่ 38 ทราบข่าว
บทที่ 38 ทราบข่าวหลังจากวันนั้นเป็นต้นมา โจวอี้เสวียนก็มิได้เข้ามาวุ่นวายกับฮวาอิงหลงอีกเลย แต่ถึงอย่างนั้นฮวาอิงหลงก็ยังคงเก็บตัวเงียบและอาศัยอยู่ภายในจวนด้วยความกระวนกระวายใจ นางรู้ดีว่าท้องฟ้าที่สงบในเวลานี้ กำลังจะมีพายุใหญ่ที่กำลังตั้งเค้าอยู่รอวันที่จะถาโถมเข้าใส่อย่างหลีกเลี่ยงมิได้ อีกทั้งข่าวคราวการศึกของฟางซินเย่เองก็ขาดหายไปอยู่หลายวันจนนางได้แต่นึกเป็นห่วงและภาวนาขอให้เขาปลอดภัยดีในบ่ายวันหนึ่งขณะที่ฮวาอิงหลงกำลังเดินครุ่นคิดเกี่ยวกับแผนการและอนาคตของตนอยู่ที่สวนดอกไม้ นางหันไปเห็นซินหยวนจงที่กำลังเดินเข้ามาในจวนด้วยสีหน้าเคร่งเครียดอย่างหนัก“ซินหยวนจง เจ้ากำลังจะไปที่ใด” ฮวาอิงหลงเอ่ยถามออกมาอย่างนึกสงสัยซินหยวนจงหยุดชะงักไป เขาแสดงท่าทีร้อนรนออกมาอย่างเห็นได้ชัด “ข้าน้อยเอ่อ...มีเรื่องต้องจัดการเล็กน้อยขอรับ”ฮวาอิงหลงที่ยังคงสังเกตท่าทีลนลานของซินหยวนจง นางขมวดคิ้วออกมาอย่างจับพิรุธ “ซินหยวนจง เจ้ามีข่าวคราวอันใดเกี่ยวกับท่านแม่ทัพหรือไม่”ซินหยวนจงได้แต่ก้มหน้านิ่ง ริมฝีปากเม้มปิดสนิทเข้าหากันอย่างรู้สึกลำบากใจ“บอกข้ามาเดี๋ยวนี้ เกิดเรื่องอันใดขึ้นกับท่านแม่ทัพกั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28ดาราสาวเช่นข้ากลายมาเป็นสาวใช้อุ่นเตียง บทที่ 39 เร่งเดินทาง
บทที่ 39 เร่งเดินทางค่ำคืนนั้นฮวาอิงหลงนอนกระสับกระส่ายไปมาโดยมิอาจข่มตาหลับลงได้ นางเฝ้าเป็นคิดถึงและห่วงใยฟางซินเย่ที่ไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดีเช่นใด อีกครั้งยังครุ่นคิดเกี่ยวกับการเดินทางไปเมืองเป่ยซางในครั้งนี้อีกด้วย“ฟางซินเย่ ข้าขอให้เจ้ายังมีชีวิตอยู่และโปรดรอข้าอีกสักหน่อย ข้าจะตามไปหาเจ้าโดยเร็วเป็นแน่” ฮวาอิงหลงพึมพำออกมาอย่างเศร้าสร้อย ก่อนที่จะปิดเปลือกตาลงและพยายามข่มใจหลับลงไปในที่สุดเช้าวันต่อมาพ่อบ้านวิ่งกระหืดกระหอบนำเทียบคำสั่งจากจวนของโจวอี้เสวียนเข้ามาให้กับฮวาอิงหลง “แม่นางฮวาแย่แล้วขอรับ คนจากจวนอ๋องโจวอี้เสวียนนำเทียบคำสั่งมาเมื่อเช้านี้ขอละ”ฮวาอิงหลงรับเทียบเข้ามาในมือพร้อมทั้งเปิดดูข้อความข้างใน“ด้วยองค์ฮ่องเต้มีรับสั่งพระราชทานอภัยโทษใต้เท้าฮวาอี้เชียน อีกทั้งยังคืนฐานะให้กับฮวาอิงหลงบุตรสาวของใต้เท้าฮวาอี้เชียนกลับเป็นสามัญชนอีกครั้ง อ๋องโจวอี้เสวียนมีน้ำพระทัยกับสหายเก่าจึงได้ประทานเรือนหลังใหม่ให้แก่ฮวาอิงหลง พร้อมทั้งสู่ขอฮวาอิงหลงเข้ามาเป็นพระชายารองแห่งจวนอ๋อง โดยฤกษ์งามยามดี พรุ่งนี้ยามเฉินจัดส่งเกี้ยวรับตัวเจ้าสาวเข้าตำหนักอ๋อง”ฮวาอิงหลงอ่านจบ นางพ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28ดาราสาวเช่นข้ากลายมาเป็นสาวใช้อุ่นเตียง บทที่ 40 โกลาหล
บทที่ 40 โกลาหลเสียงข้าวของแตกกระจายภายในห้องอักษรของจวนอ๋องโจวอี้เสวียนดังสนั่นหวั่นไหว ทำเอาบรรดาองครักษ์และบ่าวรับใช้ได้แต่ยืนตัวแข็ง สีหน้าซีดเผือดไปตามๆ กัน พวกเขารู้ดีว่าเมื่ออ๋องโจวอี้เสวียนมีอารมณ์เช่นนี้ มันหมายถึงอันตรายที่กำลังจะมาถึง“บัดซบ! พวกเจ้าทำงานกันเยี่ยงใด ทำไมถึงปล่อยให้อิงเอ๋อร์หายตัวไปได้เช่นนี้” เสียงคำรามดังสนั่นไปทั่วทั้งห้อง โจวอี้เสวียนตวาดเสียงดังออกมาใส่องครักษ์ของเขา สายตาดุดันแดงก่ำจ้องมองพวกเขาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ พวกองครักษ์ได้แต่ยืนตัวแข็ง ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจให้เสียงดัง พวกเขารู้ดีว่าหากทำให้อ๋องโจวอี้เสวียนไม่พอใจ ชีวิตพวกเขาก็อาจไม่มีค่ามากไปกว่าสุนัขตัวหนึ่งจานหมึกลอยละลิ่วลงที่ศีรษะขององครักษ์ที่ยืนอยู่หน้าสุดก่อนตกกระทบพื้นเสียงดัง “ปลั๊ก...” เลือดสีแดงไหลซึมออกมาบริเวณหน้าผากของเขาเป็นทางยาว องครักษ์ผู้เคราะห์ร้ายได้แต่นั่งก้มหน้านิ่ง สองมือกดที่หน้าผากของตนอย่างรู้สึกสำนึกผิดและหวาดกลัว ขณะที่เหล่าองครักษ์ที่เหลือได้แต่ยืนนิ่งอยู่ข้างหลัง รู้สึกอึดอัดในสถานการณ์ที่พวกเขาต้องเผชิญ“ท่านอ๋อง ได้โปรดอภัยให้พวกข้าด้วยขอรับ” องครักษ์คนหนึ่ง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28ดาราสาวเช่นข้ากลายมาเป็นสาวใช้อุ่นเตียง บทที่ 41 พบโจร
บทที่ 41 พบโจร ทางด้านฮวาอิงหลงยังคงเร่งเดินทางต่อไปโดยแทบไม่หยุดพัก เส้นทางที่ทอดยาวสู่เขาหัวฉู่ที่เต็มไปด้วยต้นไม้สูงใหญ่ท่ามกลางหมอกบางๆ ช่างสงบเงียบอย่างน่าแปลกประหลาดท่ามกลางเสียงลมที่พัดแผ่วเบาในยามเย็น รถม้าเข้าเทียบยังชานเมืองหัวฉู่เขตแดนที่ติดกับเมืองเป่ยซาง พวกเขาจึงได้ตัดสินใจแวะพักยังโรงเตี๊ยมข้างทางเพื่อวางแผนกันต่อไปฮวาอิงหลงและพวกได้เดินทางมาถึงโรงเตี๊ยมนอกเมืองที่ตั้งอยู่โดดเดี่ยวในป่ารกร้าง เสียงเท้าของม้าที่กระทบพื้นดินหยุดลงที่หน้าโรงเตี๊ยม มีเพียงแสงไฟเล็กน้อยที่ส่องออกมาจากหน้าต่างชั้นล่าง เงามืดของต้นไม้ใหญ่พาดทับอาคารราวกับอ้อมกอดของความลึกลับเมื่อฮวาอิงหลงและพวกเดินเข้าไปภายในโรงเตี๊ยม นางก็รู้สึกประหลาดใจขึ้นมาเมื่อคนงานในโรงเตี๊ยมดังกล่าวมีแต่เด็กและผู้หญิงแทบทั้งสิ้น“ดูเหมือนจะเป็นที่พักพิงที่ดีในคืนนี้” ซินหยวนจงเอ่ยขึ้นพลางมองไปรอบๆ เขาหันมาสบตากับฮวาอิงหลง ก่อนจะพยักหน้าเชิงขอความเห็นฮวาอิงหลงพยักหน้าเล็กน้อย “ใช่ หากไม่มีที่อื่น นี่ก็คงเป็นทางเลือกเดียวที่เรามี”เมื่อพวกเขาเปิดประตูเข้าไปในโรงเตี๊ยม กลับพบว่ามีแต่ผู้หญิงและเด็กอยู่ภายใน สายตาของฮวา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28ดาราสาวเช่นข้ากลายมาเป็นสาวใช้อุ่นเตียง บทที่ 42 วางแผน
บทที่ 42 วางแผนหลังจากที่ฮวาอิงหลงและพวกของนางได้จับกุมกลุ่มโจรหญิงในคราบเถ้าแก่เนี้ยได้สำเร็จ ในที่สุดความเงียบสงบก็เข้ามาปกคลุมห้องพักอันเรียบง่าย หลังจากคืนที่เต็มไปด้วยความตึงเครียดผ่านพ้นไป ฮวาอิงหลงนั่งอยู่ในห้องที่เงียบสงบ ภายในใจของนางยังคงหนักอึ้งด้วยความวิตกกังวลจางหว่านเหอ เถ้าแก่เนี้ยผู้เป็นหัวหน้ากลุ่มที่คิดจะปล้นชิงพวกนางกำลังนั่งอยู่ตรงหน้า ฮวาอิงหลงจ้องมองจางหว่านเหอด้วยสายตาที่คมกริบ ใบหน้าของจางหว่านเหอเต็มไปด้วยคำถามและความระแวดระวัง แต่ภายในแววตาของหญิงสาวตรงหน้าคู่นั้นยังมีบางสิ่งที่ทำให้จางหว่านเหอรู้สึกว่านางมิใช่คนที่จิตใจต่ำทรามแต่อย่างใดแต่เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังดิ้นรนในสถานการณ์ที่ไม่ต่างกันกับนางมากนัก“ข้าน้อยชื่อจางหว่านเหอ พวกข้าไม่มีทางเลือกอื่น...” จางหว่านเหอเอ่ยเบาๆ พลางก้มหน้าลงเหมือนสำนึกผิด “สามีของข้าเป็นหัวหน้าหมู่บ้านแห่งนี้ หลังจากที่สามีของข้าถูกเกณฑ์ไปเป็นทหาร ข้าก็ต้องรับหน้าที่ดูแลผู้หญิงและเด็กที่เหลืออยู่ ข้ามิอาจปล่อยให้พวกเขาต้องอดตายได้ จึงต้องทำเช่นนี้…”เมื่อได้สนทนากับจางหว่านเหอ หัวใจที่เคยเหน็บหนาวกลับอุ่นขึ้นมาบ้าง จางหว่าน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
บทล่าสุด
ดาราสาวเช่นข้ากลายมาเป็นสาวใช้อุ่นเตียง บทที่ 72 เริ่มต้นวันใหม่
บทที่ 72 เริ่มต้นวันใหม่ค่ำคืนอันเงียบสงบ แสงจันทร์ส่องผ่านหน้าต่างที่เปิดออกเล็กน้อย ลมพัดเบาๆ พาเอากลิ่นหอมของดอกเหมยที่บานสะพรั่งอยู่รอบจวนลอยมาแตะจมูก ภายในห้องนอนใหญ่ท่ามกลางแสงสลัวนั้น ฟางซินเย่นอนมองหน้าฮวาอิงหลงนอนคุดคู้อยู่บนเตียง นางดูน่าหลงใหลยิ่งขึ้นเมื่อแสงจันทร์ตกกระทบบนใบหน้าที่ผุดผาดฮวาอิงหลงยิ้มยั่วยวนเมื่อเห็นสายตาของฟางซินเย่ที่มองมาด้วยความปรารถนาอันเร่าร้อนที่ไม่อาจซ่อนเร้น“อิงเอ๋อร์...” ฟางซินเย่ยื่นมือขึ้นลูบไล้ไปตามลำแขนขาวก่อนจะไล่ลงมาตามลำตัวจนกระทั่งถึงหน้าท้องที่เริ่มนูนขึ้นมา “พ่อเจ้าต้องการแม่เจ้าเหลือเกิน เจ้าอนุญาตหรือไม่” ฟางซินเย่เพ้อออกมาด้วยเสียงกระเส่า เขาพูดไปพลางปรายตามองฮวาอิงหลงด้วยสายตากรุ้มกริ่มฮวาอิงหลงยิ้มเขินออกมาอย่างรู้ทัน นางโน้มตัวขึ้นเกยบนร่างหนาของฟางซินเย่ในทันที สองมือของฟางซินเย่ช้อนร่างบางขึ้นคร่อมตัวเขาอย่างระมัดระวังด้วยเกรงจะกระทบถึงบุตรในท้องฟางซินเย่หยัดกายขึ้นเล็กน้อยพร้อมสองมือที่ยังคงลูบไล้ไปตามหน้าอกอิ่มนูนของฮวาอิงหลงอย่างหลงใหล ลมหายใจเริ่มติดขัดขึ้นมาพร้อมกับปากที่เป่าลมร้อนออกอย่างต้องการสะกดกลั้นอารมณ์เอาไว้ฮว
ดาราสาวเช่นข้ากลายมาเป็นสาวใช้อุ่นเตียง บทที่ 71 อำลาเมืองหลวง
บทที่ 71 อำลาเมืองหลวงเสียงกลองและแตรสัญญาณดังกึกก้องไปทั่วบริเวณลานวังหลวง ขันทียกราชโองการขึ้นประกาศ “ฮ่องเต้มีราชโองการ ด้วยบุญบารมีของราชวงศ์โจวทำให้เชื้อพระวงศ์กลับคืนสู่ราชวงศ์ ข้าขอแต่งตั้งฟางซินเย่เป็นองค์ชายโจวซินเย่ แต่งตั้งฮวาอิงหลงเป็นพระชายาอ๋อง และแต่งตั้งเฉินเม่าเป็นองค์หญิงโจวเหยาหยาง จบราชโองการ” ฟางซินเย่โน้มรับราชโองการด้วยใบหน้าเรียบสงบ เผยให้เห็นความสง่าผ่าเผยอยู่ในที ในขณะที่ฮวาอิงหลงและเฉินเม่ากลับแสดงสีหน้ากึ่งยิ้มกึ่งเกร็งด้วยความตื่นเต้นกังวลกับการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันเช่นนี้ จากสาวใช้ในจวนแม่ทัพคนหนึ่งได้เป็นองค์หญิง ส่วนอีกคนได้เป็นพระชายาอ๋องช่างเป็นเรื่องน่าอัศจรรย์ยิ่งนักหลังเสร็จสิ้นการประกาศแต่งตั้งเฉินเม่าก็ได้ย้ายไปอยู่ที่จวนโจวหนานเอ๋อร์ ผู้เป็นมารดาของนาง ทว่าสำหรับฟางซินเย่นั้นกลับเลือกที่จะขอพำนักที่จวนแม่ทัพตามเดิมโจวหนานเอ๋อร์แม้จะรู้สึกไม่ค่อยพอใจมากนัก แต่ก็ไม่ต้องการหักหาญน้ำใจของบุตรชาย นางจึงเพียงกำชับฮวาอิงหลงให้หมั่นไปเยี่ยมเยียนตนที่จวนให้บ่อยครั้งในช่วงบ่ายวันหนึ่ง ฟางซินเย่และฮวาอิงหลงเดินทางไปยังจวนฉางกงจู่ โจวหนานเอ๋อร์และเฉ
ดาราสาวเช่นข้ากลายมาเป็นสาวใช้อุ่นเตียง บทที่ 70 ลูกของข้า
บทที่ 70 ลูกของข้าราชโองการถูกประกาศปล่อยตัวฟางซินเย่ในวันต่อมาโดยทันที ในที่สุดฟางซินเย่ก็ถูกปล่อยตัวหลังจากถูกคุมขังมาเป็นเวลาหลายวันเมื่อฟางซินเย่ได้รับอิสรภาพ เขาก้าวออกจากคุกด้วยความมุ่งมั่นและดวงตาที่เต็มไปด้วยความคิดถึงฮวาอิงหลง หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความถวิลหานาง ดั่งว่านี่คือการเดินทางที่ยาวนานที่สุดของชีวิตเขา“อิงเอ๋อร์...ข้าไม่ยอมสูญเสียเจ้าไปเป็นอันขาด” ฟางซินเย่กล่าวกับตนเองขณะที่ก้าวขึ้นม้าด้วยความกระตือรือร้น ก่อนจะพุ่งตรงไปยังจวนอ๋องเมื่อฟางซินเย่ถึงจวนอ๋อง เขาปรี่ตรงเข้าไปหาโจวอี้เสวียนในทันที สองมือกุมคอเสื้อของโจวอี้เสวียนอย่างไม่นึกหวั่นเกรงสิ่งใดอีกต่อไป ดวงตาแดงก่ำด้วยโทสะที่มี พร้อมกล่าวออกไปด้วยน้ำเสียงกัดฟันกรอด “อิงเอ๋อร์...อยู่ที่ใด”โจวอี้เสวียนหันมามองเขาด้วยดวงตาเย็นชา ใบหน้าของชายหนุ่มที่พรากหัวใจของหญิงสาวคนรักของตนไปทำให้เขานึกครึ้มอย่างจะกลั่นแกล้งฟางซินเย่อีกสักหน่อย โจวอี้เสวียนยิ้มเยาะขึ้นมา “ท่านแม่ทัพ...เหตุใดข้าต้องตอบคำถามเจ้าด้วยเล่า”คำพูดยียวนทำเอาฟางซินเย่ถึงกับบันดาลโทสะ เขาง้างมือขึ้นเตรียมจะชกหน้าโจวอี้เสวียน แต่องครักษ์ข้างกายของโจวอ
ดาราสาวเช่นข้ากลายมาเป็นสาวใช้อุ่นเตียง บทที่ 69 ฝืนยอมรับ
บทที่ 69 ฝืนยอมรับในท้องพระโรงที่โอ่โถง บรรยากาศยังคงเต็มไปด้วยความตึงเครียดและกดดัน โจวจางเย่วประทับอยู่บนบัลลังก์ด้วยสีหน้าเข้มขรึมและดวงตาที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว โจวอี้เสวียนที่ยืนหน้าเครียดอยู่ด้านข้าง ทั้งสองกำลังถกเถียงกันอย่างดุดัน“อี้เสวียน...เจ้าช่างบังอาจนัก เจ้ากล้าทำเรื่องเช่นนี้เพียงเพื่อสตรีนางเดียวอย่างนั้นหรือ” โจวจางเย่วชี้นิ้วไปยังโจวอี้เสวียนด้วยความเกรี้ยวกราดโจวอี้เสวียนยืนนิ่งเงียบแต่ดวงตาเต็มไปด้วยความดื้อรั้น “ข้าไม่มีทางเลือก ในเมื่อเสด็จพ่อมิทรงทำสิ่งใด เช่นนั้นข้าก็จำเป็นต้องหาทางของข้าเอง”“เจ้านี่ช่างโง่เขลายิ่งนัก” โจวจางเย่วแค่นเสียงออกมาด้วยความขัดเคืองใจ “ความรักของเจ้าทำให้เจ้าลืมเลือนความเป็นบุตรหลานแห่งราชวงศ์แล้วหรือ เจ้าลืมแล้วหรือว่าเจ้ามีสถานะเช่นใด เจ้าลืมแล้วหรือว่าบัลลังก์แห่งนี้วันหน้าต้องเป็นของเจ้า เจ้ากลับผิดแผนชั่วเพื่อแย่งชิงภรรยาผู้อื่น เช่นนั้นต่อไปจะมีผู้ใดในแคว้นเคารพและนับถือเจ้า จะมีผู้ใดยอมรับใช้ถวายหัวให้กับเจ้า แม่ทัพฟางเป็นเสาหลักของแคว้น หากเจ้ากำจัดเขาทิ้ง เจ้าคิดหรือว่าบัลลังก์แห่งนี้จะมั่นคงอยู่ได้”โจวอี้เสวียนกัด
ดาราสาวเช่นข้ากลายมาเป็นสาวใช้อุ่นเตียง บทที่ 68 พบพาน
บทที่ 68 พบพานภายในห้องขังที่แสนอับชื้นและเหน็บหนาว เสียงกุญแจที่บานประตูคุกหลวงสะท้อนเสียงดังไปทั่ว ฟางซินเย่ที่นั่งพิงผนังหินเย็นเฉียบตาแดงก่ำมองดูหนังสือหย่าที่เพิ่งได้รับ มือของเขาสั่นเทาอย่างไม่อาจควบคุมได้ ริมฝีปากแห้งผากเผยอเบาๆ ออกมาราวกับจะกล่าวคำใด แต่ทุกคำกลายเป็นเพียงเสียงหายใจที่ตัดรอน “อิงเอ๋อร์...” ฟางซินเย่พร่ำเอ่ยชื่อของฮวาอิงหลงออกมาด้วยดวงตาสั่นไหวที่คงความขมขื่นไว้ในห้วงแห่งความโศกเศร้า“อิงเอ๋อร์...เหตุใดต้องทำเช่นนี้เพื่อข้า” ฟางซินเย่คร่ำครวญออกมา ใบหน้าเปลี่ยนสีแดงก่ำราวกับเปลวเพลิงร้อนรุ่ม “เจ้ายอมแต่งงานกับโจวอี้เสวียนเพียงเพื่อรักษาชีวิตข้า...ข้าคือผู้ชายที่ไร้ค่าเพียงนี้เชียวหรือ...” เขาหัวเราะออกมาด้วยเสียงที่ขาดหายราวกับจะกลั้นไม่ให้เสียงสะอื้นเล็ดลอดออกมา ความรันทดอดสูใจทำให้เขาถึงกับกุมหมัดขึ้นทุบผนังหิน เลือดไหลซึมออกมาหยดลงเป็นทางยาว ความเจ็บปวดของร่างกายกลับไม่อาจเทียบความเจ็บปวดภายในใจที่มีได้ในขณะที่บรรยากาศคุกขังอัดแน่นไปด้วยความเจ็บปวดและสิ้นหวัง ภายในเฉินเม่าและเสี่ยวม่านกลับไม่อาจทนอยู่เฉยได้อีกต่อไป ความทุกข์ร้อนของพี่น้องร่วมสาบานเช่นฮวาอิง
ดาราสาวเช่นข้ากลายมาเป็นสาวใช้อุ่นเตียง บทที่ 67 แผนร้าย
บทที่ 67 แผนร้ายภายในโถงใหญ่ในจวนอ๋อง โจวอี้เสวียนที่หน้าตาเคร่งเครียดยืนอยู่อย่างหัวเสีย ความหงุดหงิดก่อตัวภายในใจที่นึกไว้ใจคนที่ไม่ได้เรื่องเช่นเฉินเฉียวเหยา หากนางไม่ไร้ความสามารถเช่นนี้โอกาสที่เขาจะกำจัดเสี้ยนหนามหัวใจอย่างฟางซินเย่ย่อมเห็นเป็นรูปร่างมากขึ้น ข้าวของถูกปาแตกกระจายด้วยโทสะที่คุกรุ่นอยู่ภายใน เขาก้าวเดินวนไปมาอย่างต้องการใช้ความคิดสักครู่หนึ่งโจวอี้เสวียนตะโกนเรียกองครักษ์คนสนิทเข้ามา “พวกเจ้าจงไปทำตามที่ข้าสั่งให้เรียบร้อยเดี๋ยวนี้” โจวอี้เสวียนออกคำสั่งด้วยเสียงเข้มขรึม ดวงตาคมเข้มเปี่ยมด้วยความมุ่งมั่นที่ไม่รู้จักพ่ายแพ้องครักษ์ค้อมศีรษะรับคำสั่งทันที “ขอรับท่านอ๋อง”โจวอี้เสวียนเหม่อมองออกไปภายนอกห้องด้วยความคิดอันแยบยล หากแผนการแรกผิดพลาด เขาย่อมต้องมีแผนที่สองเตรียมรับมือไว้เป็นแน่ผ่านไปเพียงไม่ถึงเดือน กองกำลังทหารของโจวอี้เสวียนก็เข้าปิดล้อมจวนแม่ทัพอย่างรวดเร็ว ฟางซินเย่เดินอย่างอาจหาญออกมาเผชิญหน้าเหล่าทหารของโจวอี้เสวียน โดยมีเหล่าทหารกองทัพของฟางซินเย่ยืนประจัญบานเตรียมพร้อมสำหรับการโจมตี“แม่ทัพฟางซินเย่ ข้าน้อยได้รับคำสั่งให้ตรวจค้นจวนของท่าน โปรดใ
ดาราสาวเช่นข้ากลายมาเป็นสาวใช้อุ่นเตียง บทที่ 66 กำจัดทิ้ง
บทที่ 66 กำจัดทิ้งภายในห้องโถงอันโอ่อ่าของจวนสกุลเฉิน เสียงแผดคำรามของเฉินเซียวหยงดังกึกก้องไปทั้งห้องโถง พ่อบ้านได้แต่ยืนตัวสั่นเทาด้วยกลัวแรงโทสะของนายท่านที่มี มือของเฉินเซียวหยงกำขยุ้มกระดาษรายงานที่เพิ่งส่งข่าวมาให้เขารับรู้ หัวใจเต้นเร็วแรงด้วยความโกรธแค้น เขาขบฟันแน่นจนสันกรามขึ้นเป็นริ้ว ดวงตาแดงก่ำของเขาเต็มไปด้วยไฟแห่งความอาฆาต"พวกมันช่างอาจหาญยิ่งนัก กล้าข่มเหงรังแกบุตรสาวของข้า ทำเช่นนี้มิเท่ากับกล้าลบหลู่ข้าอย่างนั้นหรือ" เฉินเซียวหยงสบถออกมา เมื่อได้รับรู้ถึงอาการบาดเจ็บของเฉินเฉียวเหยา ทั้งยังเรื่องที่นางถูกละเลยและถูกลบหลู่สารพัดจากคนในจวนแม่ทัพ“พ่อบ้านเตรียมรถม้าข้าจะไปพบแม่ทัพฟางที่จวนแม่ทัพ เร็วเข้า” คำสั่งดังก้องด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยโทสะ พ่อบ้านลนลานรีบกึ่งเดินกึ่งวิ่งออกไปจัดการในทันทีขณะที่เฉินเซียวหยงกำลังจะก้าวออกจากห้องโถง ฉับพลันพ่อบ้านก็รีบเดินปรี่เข้ามาแจ้ง “เรียนนายท่าน ท่านอ๋องโจวอี้เสวียนมาขอพบขอรับ”เฉินเซียวหยงได้ฟังก็รีบเปลี่ยนสีหน้าในทันที เขาเร่งเดินออกมาต้อนรับโจวอี้เสวียนในทันที ใบหน้าของเขายิ้มกว้างออกมา ดวงตาทอประกายความยินดีอย่างยิ่ง“ค
ดาราสาวเช่นข้ากลายมาเป็นสาวใช้อุ่นเตียง บทที่ 65 ข่าวดี
บทที่ 65 ข่าวดีภายในเรือนหนิงหลง เฉินเฉียวเหยากำลังนอนนิ่งอยู่บนเตียง มือบางทั้งสองข้างบวมขึ้นจนน่าตกใจ ผิวที่เคยขาวซีดของนางบัดนี้แดงก่ำจากการถูกน้ำร้อนลวก เฉินเฉียวเหยาเจ็บแสบจนแทบทนไม่ไหว นางนึกเคืองแค้นจนเผลอตัวกำหมัดแต่เพราะผิวที่เป่งตึงทำให้นางถึงกับร้องครางออกมา เฉินเฉียวเหยาได้แต่ขบฟันแน่น ใบหน้าบูดบึ้งจนทำให้หน้าที่เคยสวยหวานกลับดูน่าเกลียดขึ้นมาหว่านหลงรีบเอาผ้าชุบน้ำเย็นมาประคบให้นายหญิงของตนด้วยความทะนุถนอม นางเช็ดไปพลางเป่าไปพลางเพื่อให้เฉินเฉียวเหยาคลายความเจ็บลงไป “คุณหนู เจ็บมาหรือไม่เจ้าคะ บ่าวจะต้องรายงานใต้เท้าแล้วนะเจ้าคะ บ่าวทนเห็นคุณหนูถูกรังแกเช่นนี้ต่อไปไม่ได้อีกแล้ว”ยังไม่ทันที่เฉินเฉียวเหยาจะตอบกลับอันใดออกมา พ่อบ้านก็พาตัวหมอเข้ามาดูอาการ เฉินเฉียวเหยาจึงได้แต่เม้มปากก่อนจะตีสีหน้าเศร้าหมองออกไปหมอรีบเข้ามาดูอาการของเฉินเฉียวเหยาในทันที ความเจ็บปวดเริ่มทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น ทันทีที่หมอแตะต้องบริเวณที่บวมแดง เฉินเฉียวเหยาก็ร้องครางออกมาด้วยความเจ็บปวด แต่ความเจ็บปวดทางกายที่นางได้รับยังไม่ถึงเศษเสี้ยวความรู้สึกเจ็บปวดทางใจที่มี ดวงตาสั่นไหวระริกไปด้วยค
ดาราสาวเช่นข้ากลายมาเป็นสาวใช้อุ่นเตียง บทที่ 64 เล่ห์กลนี้ใช้กับข้าไม่ได้
บทที่ 64 เล่ห์กลนี้ใช้กับข้าไม่ได้ช่วงบ่ายของวันฮวาอิงหลงกำลังนั่งเล่นอยู่ที่ศาลาภายในสวนโดยมีเสี่ยวม่านคอยปรนนิบัติอย่างรู้ใจ นางนึกย้อนเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นมากมายในช่วงเวลาที่ผ่านมา ทำให้ฮวาอิงหลงถึงกับถอนหายใจออกมาอย่างแรง“คุณหนูเป็นอันใดหรือเจ้าคะ” เสี่ยวม่านถามออกมาด้วยความห่วงใย“ข้าอยากอยู่คนเดียวเงียบๆ เจ้ามีอะไรก็ไปทำเถิด” ฮวาอิงหลงกล่าวออกมาอย่างเลื่อนลอย “เจ้าค่ะ” เสี่ยวม่านรีบย่อกายพร้อมถอยหลังออกไปอย่างไม่ต้องการรบกวนนายหญิงของตนอีกฮวาอิงหลงนั่งปล่อยความคิดได้เพียงสักครู่หนึ่ง ฉับพลันก็มีเสียงหวานดังขึ้นมา “เหยาเอ๋อร์คารวะฮูหยินใหญ่เจ้าค่ะ” เฉินเฉียวเหยาเดินเข้ามาหาภายในศาลาพร้อมย่อกายคำนับฮวาอิงหลงปรายตาขึ้นมองอย่างรู้สึกเบื่อหน่าย แต่นางก็มิได้คิดจะหนีหน้าแต่อย่างใด“เชิญนั่งสิ แม่นางเฉิน”" ฮวาอิงหลงเอ่ยเบาๆ พร้อมผายมือให้เฉินเฉียวเหยานั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามเฉินเฉียวเหยาปั้นหน้ายิ้มหวาน ก่อนจะหย่อนกายลงนั่งตามคำเชิญ “ข้ามาอยู่ที่นี่รู้สึกเหงายิ่งนัก หากได้พูดคุยกับสหายเก่าเช่นท่านคงคลายความคิดถึงบ้านลงได้บ้าง” เฉินเฉียวเหยากล่าวออกมาอย่างสนิทสนมดั่งเช่นพวก
