ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่57สมบัติส่วนตัว"คนไข้มีไข้ขึ้นแต่ไม่ได้สูงมากสาเหตุคงจะเกิดจากการที่อวัยวะเพศอักเสบและบวมแดงแต่ไม่ต้องห่วงนะคะหมอฉีดยาลดไข้กับยาแก้อักเสบให้คนไข้แล้วแต่ถ้าคนไข้ยังไม่ดีขึ้นให้รีบพาคนไข้ไปโรงพยาบาลด่วนนะคะ""แล้วที่สำคัญควรงดการมีเพศสัมพันธ์ก่อนอย่างน้อยสองสัปดาห์นะคะเพื่อไม่ให้อวัยวะเพศของคนไข้อักเสบไปมากกว่านี้และเพื่อความปลอดภัยในการติดเชื้อด้วยค่ะ""เดี๋ยวฉันทำเองเธอออกไปได้แล้ว"หลังจากที่คุณหมอเดินกลับไปแล้วคาร์ลก็เดินเข้ามาในห้องนอนของตัวเองและเห็นเนียนแม่บ้านวัยกลางคนกำลังเช็ดตัวให้หนูนาที่ตอนนี้กำลังนอนหลับอยู่"เออ...นายจะเช็ดตัวให้คุณหนูนาเองเหรอคะ?"เนียนถามย้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ"อืม"คาร์ลรับคำในลำคอพร้อมกับพยักหน้า"ค่ะ"เนียนพยักหน้าอย่างเข้าใจพร้อมกับวางผ้าเช็ดตัวลงก่อนที่จะเดินออกจากห้องไปทันทีเมื่อเนียนแม่บ้านเดินออกไปแล้วคาร์ลก็พาตัวเองเดินไปนั่งลงที่เตียงนอนและหยิบผ้าขึ้นมาเช็ดตัวให้หนูนาต่อจากเนียนเมื่อกี้คาร์ลยกแขนเล็กขึ้นมาแล้วค่อยๆเช็ดอย่างเบามือแต่สายตาของเขาก็ดันไปเห็นรอยแผลที่แขนและข้อมือของเธอรอยแผลที่แขนพึ่งเกิดใหม่ๆเธอคงจะโ
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่58กำลังเอาใจโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง"เฟย์เฟย์เข้ามาในห้องของเฮียได้อย่างไง?"หลังจากที่ลี่หยางไปหาคาร์ลที่คอนโดมาเขาก็พาตัวเองกลับมาที่โรงแรมที่พักอยู่แต่พอเปิดประตูห้องเขามาก็พบว่าเฟย์เฟย์เขามานั่งอยู่ภายในห้องของเขาแล้ว"ก็ไม่เห็นจะยากเฟย์เฟย์ทำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว"เฟย์เฟย์ตอบพร้อมยักไหล่ให้ลี่หยาง"แล้วเข้ามาในห้องเฮียมีอะไร?"ลี่หยางถามพร้อมกับเดินไปนั่งลงที่โซฟาตรงข้ามกับเฟย์เฟย์"เฟย์เฟย์อยากรู้ว่าวันนี้เฮียลี่หยางไปหาเฮียคาร์ลมาใช่ไหม?""ใครบอกเฟย์เฟย์?""จะใครบอกมันไม่สำคัญหรอกแต่ที่สำคัญเฮียลี่หยางไปหาเฮียคาร์ลโดยที่ไม่บอกเฟย์เฟย์และไม่พาเฟย์เฟย์ไปด้วยเพราะอะไรคะ?"เฟย์เฟย์ถามออกไปด้วยอารมณ์ที่ไม่พอใจ"เฮียมีเหตุผล"ลี่หยางตอบ"เหตุผลอะไรของเฮียลี่หยางค่ะบอกเฟย์เฟย์ได้ไหม?""..."ลี่หยางไม่ได้ตอบเขาทำได้เพียงแต่หันหน้าหนีไปทางอื่น"เฟย์เฟย์พอจะเข้าใจแล้วค่ะว่าที่เฮียลี่หยางไม่ยอมพาเฟย์เฟย์ไปหาเฮียคาร์ลด้วยกันมันเป็นเพราะผู้หญิงที่เฮียคาร์ลพากลับไปด้วยอยู่ที่นั่นกับเฮียคาร์ลใช่ไหม!?"เฟย์เฟย์กำมือเข้าหากันแน่นภายในเริ่มร้อนรุ่มเมื่อคิดว่าผู้หญิงที่คาร์ลพากลับ
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่59เปิดศึกร้านอาหารจีน"วันนี้ฉันมีนัดกับเพื่อนที่ร้านอาหาร"คาร์ลเอ่ยบอกเมื่อพาหนูนาเดินเข้ามาในร้านอาหารจีน"..."หนูนาไม่ได้ตอบเพียงแต่พยักหน้าอย่างเข้าใจคาร์ลหันมามองหนูนาก่อนที่มือหนาจะคว้ามือบางมาจับไว้แล้วพาเดินตรงไปยังห้องอาหารที่จ้องไว้"คุณคาร์ลปล่อยนะฉันเดินเองได้"หนูนาบอกพร้อมกับพยายามจะแกะมือหนาออกจากมือของเธอ"ทำไมแค่ผัวจับเนี่ยมันจะเป็นจะตายเลยหรือไง!?"คาร์ลคุกรุ่นเมื่อหนูนาทำท่าเหมือนรังเกียจเขา"คุณคาร์ล!"หนูนาถึงกับหน้าบึ้งตึงขึ้นมาทันทีเมื่อคาร์ลพูดออกมาอย่างเสียงดังโดยที่ไม่ได้สนใจเลยว่าใครจะมองมาที่เราทั้งคู่"ทำไมฉันพูดอะไรผิด?""หยุดพูดสักทีคุณไม่เห็นหรือไงว่าคนมองกันหมดแล้ว!"หนูนาเธออยากจะวิ่งหนีออกไปจากตรงนี้จริงๆเมื่อผู้คนในร้านอาหารต่างพากันมองมาที่เธอกับคาร์ล"..."คาร์ลมองไปรอบๆอย่างไม่ได้สนใจว่าใครจะมองเขาถ้าอยากจะมองก็มองไปเขาไม่ได้แคร์"ทำไมต้องสนใจ"คาร์ลหันมาพูดกับหนูนาก่อนที่จะจูงมือเธอไปที่ห้องอาหารทันทีครืด...เสียงประตูห้องอาหารที่ถูกเลื่อนเปิดออกทำให้ลี่หยางและเฟย์เฟย์ที่นั่งรออยู่ต่างหันไปมองที่ประตูห้อง"เฮียคาร์ล"เฟย
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่60คนผิดก็ต้องถูกรับโทษโรงแรมห้องเฟย์เฟย์"โอ๊ยเฮียลี่หยางปล่อยเฟย์เฟย์นะเฟย์เฟย์เจ็บ!"เฟย์เฟย์เอ่ยบอกกับลี่หยางอย่างไม่พอใจเมื่อลี่หยางลากเธอกลับมาที่โรงแรมหลังจากที่คาร์ลพาหนูนากลับไปออกไปจากร้านอาหารแล้ว"เธอทำอะไรของเธอเฟย์เฟย์!?"ลี่หยางปล่อยมือหนาออกจากข้อมือของเฟย์เฟย์พร้อมกับเอ่ยถามขึ้นอย่างใจเย็น"เฟย์เฟย์ทำอะไร?"เฟย์เฟย์ทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้และนั่งลงที่โซฟา"ทำอะไรอย่าคิดว่าพวกเฮียไม่รู้นะ!""ถ้างั้นเฮียลี่หยางก็บอกเฟย์เฟย์มาสิว่าเฟย์เฟย์ทำอะไร?""เธอแกล้งนูน่าเขา""แกล้งเรื่องอะไรเฟย์เฟย์ก็อยู่ของเฟย์เฟย์เฉยๆอย่ามากล่าวหาเฟย์เฟย์นะเฮียลี่หยาง"เฟย์เฟย์เชิดหน้าขึ้นตอบอย่างไม่กลัวเกรง"เธอแกล้งยกแขนขึ้นมาชนกับแขนของพนักงานจนทำให้น้ำชาร้อนๆหกไปโดนขาของนูน่าเธอคิดว่าเฮียไม่เห็นหรือไงว่าเธอตั้งใจแกล้งนูน่า!"ลี่หยางเองก็รู้สึกไม่พอใจที่เฟย์เฟย์แกล้งหนูนาแรงๆแบบนั้นโชคดีที่น้ำชาหกลงแค่ที่ขาถ้าเป็นใบหน้าหรือตามตัวเฟย์เฟย์แย่แน่"อย่ามาใส่ร้ายเฟย์เฟย์นะเฮียลี่หยาง เฟย์เฟย์ไม่ได้ทำถ้าอยากจะโทษก็ไปโทษยัยพนักงานเสิร์ฟนู้นสิ!""พวกเฮียไม่ได้โง่นะเฟย์เฟย์พวกเฮี
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่61ก็ถือว่าหายกันโรงแรมก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นทำให้เฟย์เฟย์ที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ที่โซฟากลางห้องรีบลุกขึ้นพาตัวเองไปที่ประตูทันทีเฟย์เฟย์ส่องไปที่ช่องตาแมวของประตูห้องเพื่อจะดูว่าใครมาเคาะประตูห้องของเธอก่อนที่เฟย์เฟย์จะฉีกยิ้มกว้างขึ้นเมื่อเห็นว่าคาร์ลคือคนที่เคาะประตูห้องของเธอ เฟย์เฟย์ไม่รอช้ารีบเปิดประตูห้องโดยเร็ว"เฮียคาร์ล"เฟย์เฟย์ส่งยิ้มให้คาร์ลก่อนที่สายตาจะเหลือบไปเห็นว่าลี่หยางก็มาด้วย"เฮียขอเข้าไปคุยด้วยหน่อย"คาร์ลเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงและใบหน้าที่เรียบนิ่ง"เฮียคาร์ลมีเรื่องอะไรจะคุยกับเฟย์เฟย์เหรอคะ?"เฟย์เฟย์หุบยิ้มลงทันทีเมื่อคาร์ลบอกว่ามีเรื่องจะคุยกับเธอ อย่าบอกนะว่าเรื่องที่จะคุยกับเธอคือเรื่องของผู้หญิงไทยที่ชื่อหนูนา"ขอพวกเฮียเข้าไปในห้องหน่อยได้ไหมเฟย์เฟย์"ลี่หยางพูดขึ้น"ก็ได้ค่ะเชิญค่ะ"เฟย์เฟย์พยักหน้าพร้อมกับผายมือเชิญคาร์ลและลี่หยางเข้ามาในห้อง"ขอบใจ"ลี่หยางเอ่ยบอกก่อนจะก้าวขาเดินเข้าไปในห้องของเฟย์เฟย์พร้อมกับคาร์ล"เฮียคาร์ลมีอะไรจะพูดกับเฟย์เฟย์เหรอคะ?"เฟย์เฟย์ถามขึ้นแล้วพาตัวเองไปนั่งลงที่โซฟา"ไปขอโทษห
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่62ตัวช่วยที่สำคัญ"อยากกินอะไรไหม?"คาร์ลถามขึ้นหลังจากที่เจกขับรถออกมาจากร้านอาหารได้สักพักหนึ่ง"คุณไม่โกรธฉันหรือไง?"หนูนาที่กำลังนั่งมองวิวที่ด้านนอกรถหันกลับมาถามคาร์ลที่นั่งอยู่ข้างๆด้วยความสงสัย"เรื่องอะไร?"คาร์ลถามกลับเสียงเรียบ"ที่ฉันเอาสปาเกตตีสาดใส่เฟย์เฟย์น้องสาวของคุณ""โกรธ แต่ถ้ามันทำให้เธอสบายใจแล้วก็แล้วกันไป"จริงๆคาร์ลก็ไม่เห็นด้วยกับการกระทำของหนูนาที่ทำแบบนั้นกับเฟย์เฟย์แต่ในเมื่อเฟย์เฟย์ไม่ยอมขอโทษสิ่งที่หนูนาทำลงไปก็ถือว่าหายกันไปกับสิ่งที่เฟย์เฟย์ทำไว้ก่อนหน้านี้ก็แล้วกัน"ฉันนึกว่าคุณจะโกรธฉันมากแล้วก็มาบีบคอฉันให้ตายไปซะอีกที่ไปทำกับน้องสาวของคุณแบบนั้น"หนูนารู้สึกแปลกใจที่คาร์ลเขานิ่งเงียบไม่โวยวายกับเธอ"บีบคอเธอเหรอ...บีบอย่างอื่นของเธอดีกว่ามันมือกว่าเยอะ"คาร์ลพูดขึ้นและหยุดพูดก่อนที่จะโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ๆกับหนูนาแล้วพูดขึ้นให้ได้ยินกันแค่สองคน"คะ...คุณพูดบ้าอะไรเนี่ย?"หนูนาถึงกับใบหน้าแดงซ่านอย่างเขินอายในคำพูดของคาร์ล เธอรู้ว่าที่เขาพูดถึงมันคือเรื่องอะไรก่อนที่หนูนาจะเหลือบสายตาไปมองเจกที่ตอนนี้กำลังทำหน้าที่เป็นสารถีขับร
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่63เราไม่ได้เป็นอะไรกันครืดดด ครืดดดเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นทำให้คาร์ลที่เดินเข้ามาในห้องนอนพอดีมองไปที่โต๊ะหัวเตียงก่อนที่จะก้าวขาเดินตรงไปที่โต๊ะและหยิบโทรศัพท์ที่มันดังอยู่ขึ้นมา มันคือโทรศัพท์มือถือของหนูนาที่เธอวางชาร์จแบตโทรศัพท์เอาไว้แล้วเข้าไปอาบน้ำคาร์ลจ้องมองเบอร์โทรศัพท์มือถือที่บันทึกไว้โทรเข้ามาด้วยใบหน้าเรียบนิ่งก่อนที่มือหนาจะกดรับสายทันที(โอม : "ฮัลโหลเจ๊นาผมคิดว่าเจ๊จะไม่รับสายผมแล้วซะอีก")"..."(โอม : "ฮัลโหลเจ๊นาเจ๊ได้ยินผมไหม?")"..."(โอม : "เจ๊โกรธอะไรผมหรือเปล่าเนี่ยโทรไปก็ไม่ค่อยรับไลน์ไปเจ๊ก็ไม่ค่อยจะตอบผมเลยผมทำอะไรให้เจ๊ไม่สบายใจหรือเปล่า")"..."คาร์ลทำเพียงแค่เงียบฟังไม่ได้ตอบอะไรออกไป(โอม : "ฮัลโหลเจ๊นาเจ๊ได้ยินผมไหม ฮัลโหล?")คาร์ล : "ได้ยินมีอะไรจะพูดอีกไหม ไม่มีฉันจะได้ว่าง"(โอม : "ใคร?นี่มันเบอร์เจ๊หนูนานี่แล้วคุณเป็นใครทำไมมารับโทรศัพท์เจ๊นาได้!?")คาร์ล : "แล้วนายคิดว่าไงล่ะ?"(โอม : "ผมต้องการคุยกับเจ๊นาเดี๋ยวนี้!?")คาร์ล : "มีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉันเป็นพ่อฉันหรือไง?""คุณคาร์ล คุณทำอะไรกับโทรศัพท์ของฉัน!?"หนูนาเดินออก
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่64รางวัลของเด็กดีคอนโดของคาร์ลร่างบางของหนูนายืนหมุนตัวไปมาอยู่ที่หน้ากระจกบานใหญ่ภายในห้องแต่งตัวเพื่อเช็กความเรียบร้อยให้ตัวเองก่อนที่จะออกไปเรียน วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเทอมของเธอหลังจากที่ปิดมิดเทอมมาเป็นเวลากว่าสองสัปดาห์ซึ่งสองสัปดาห์ที่ผ่านมาเธอแทบจะตัวติดอยู่กับคาร์ลตลอดเวลาเขามักจะชอบลากเธอไปไหนต่อไหนด้วยตลอดไม่ว่าจะไปทำงานหรือไปนัดคุยงานกับลูกค้า คาร์ลเขาไม่เคยปล่อยเธอให้อยู่คนเดียวสักวันหนึ่งเลยถ้าถามว่าเธอคุ้นชินไหมที่เธอจะต้องอยู่กับคาร์ลตลอดเวลา มันก็คุ้นนั่นแหละแต่ก็ไม่อยากชินเพราะกลัวว่าความเคยชินที่มีคาร์ลอยู่ใกล้ๆมันอาจจะทำให้ตัวเธอเองอยู่ไม่ได้สักวันหนึ่งความสัมพันธ์ของเธอกับคาร์ลมันก็ต้องจบลงแล้วทุกอย่างมันก็จะกลับไปเป็นปกติเหมือนเดิมเป็นปกติที่เธอจะอยู่คนเดียวใช้ชีวิตคนเดียวโดยที่ไม่มีคาร์ลอยู่ด้วยแต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเวลาที่เธอนึกถึงช่วงเวลาที่ไม่มีคาร์ลอยู่ด้วยกันแล้ว ข้างในของเธอมันถึงรู้สึกวูบโวงขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกถึงแม้ว่าคาร์ลจะทำเลวกับเธอแต่เขาก็กลับดูแลเธอดีประดุจดั่งเจ้าหญิงที่ไม่ว่าอยากจะกินอะไรก็ได้กินอยากไ
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่70มีคนที่ชอบแล้วบ้านวราจิรกานต์Mini cooperสีเขียวถูกเลี้ยวขับเข้ามาจอดยังลานจอดรถของบ้านก่อนที่เจ้าของรถจะดับเครื่องจอดและรีบเดินเข้าไปในบ้านทันทีวันนี้หนูนาเธอมีนัดทานข้าวกับที่บ้าน ผู้เป็นแม่โทรตามเธอให้กลับมาทานข้าวเย็นที่บ้านเพราะคิดถึงลูกสาวเพียงคนเดียวมากๆและในเมื่อผู้เป็นแม่พูดแบบนั้นมีเหรอที่ลูกสาวอย่างเธอจะไม่ยอมทำตามหนูนาจึงรีบขับรถกลับมาบ้านทันทีโดยวันนี้เธอขับรถของตัวเองมาเพราะกลัวว่าถ้าขับรถที่คาร์ลซื้อให้มามีหวังเธอได้ตอบคำถามบิดามารดาไม่หยุดแน่จริงๆวันนี้คาร์ลจะมากับเธอที่บ้านด้วยแต่เธอห้ามไว้ก่อน มันคงจะไม่ใช่เรื่องที่ดีถ้าเขาจะมากับเธอเพราะพ่อกับแม่เธอก็คงถามซักเธอจนขาวอย่างแน่นอนแล้วที่สำคัญไปมากกว่านั้นเขาจะมาบ้านเธอในฐานะอะไรไม่ทราบร่างบางระหงเดินเข้ามาในบ้านก่อนที่จะฉีกยิ้มกว้างออกมาเมื่อเห็นว่าป้าพรแม่บ้านใหญ่ประจำบ้านเดินออกมาต้อนรับเธอ"สวัสดีค่ะป้าพร"หนูนายกมือขึ้นไหว้แม่บ้านใหญ่อย่างเคารพเพราะหนูนาเธอรักและเคารพป้าพรเสมือนญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง"คุณหนูนาป้าคิดถึงจังเลยค่ะช่วงนี้ไม่กลับมาบ้านเลยนะคะ ป้าล่ะคิดถึ๊งคิดถึง"ป้าพรเอ่ยบ
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่69หัวใจที่เต้นแรงคอนโดของคาร์ลเพล้ง! โครม!เสียงที่ดังโครมครามขึ้นทำให้คาร์ลที่นั่งอ่านเอกสารอยู่ภายในห้องทำงานต้องหยุดชะงักทันทีอย่างหัวเสียเล็กน้อยที่ใครกล้ามาทำอะไรเสียงดังรบกวนสมาธิการทำงานของเขาเพล้ง! โครม!"ใครทำอะไร!"คาร์ลถอนหายใจออกมาอย่างหงุดหงิดก่อนที่จะลุกขึ้นจากเก้าอี้ทำงานตัวใหญ่และเดินตรงไปที่ประตูแล้วเปิดออกไปคาร์ลเดินออกมาจากห้องทำงานแล้วพาตัวเองเดินไปตามเสียงไป เสียงที่ดังขึ้นมันดังมาจากทางครัว คิ้วหนาขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัยเมื่อเห็นร่างบางของหนูนากำลังทำอะไรอยู่ภายในครัว"แล้วอันนี้มันต้องใส่ก่อนหรือหลังนะ?"หนูนาพึมพำออกมาเบาๆพร้อมกับยกมือขึ้นมาเกาหัวด้วยความงุนงง ตอนนี้หนูนาเธอกำลังวุ่นวายอยู่กับส่วนผสมของการทำลาซัญญาวันนี้หนูนาเธอนั่งเล่นโทรศัพท์และไถฟีดดูนู้นดูนี้ไปมาในแอปพลิเคชันหนึ่งแล้วเจอเข้ากับคลิปวิดีโอที่มีคนสอนเธอทำเมนูลาซัญญามันน่ากินมากหนูนาเธอไม่รอช้ารีบให้เจกลูกน้องคนสนิทของคาร์ลไปซื้อวัตถุดิบมาให้เธอทันทีเพราะเธออยากจะทานมากๆและก็อยากจะลองทำด้วยตัวเองแต่เหมือนมันจะไม่เป็นตามที่หวังสักเท่าไหร่"ทำอะไร?"เสียงทุ้มที่
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่68 ยังอารมณ์ไม่ดีอยู่NC+++หนูนาถึงกับนอนหอบหายใจอย่างหนักเมื่อคาร์ลพาเธอไปถึงปลายทางสวรรค์ด้วยลิ้นหนาของเขา หนูนาเธอยอมรับเลยว่าคาร์ลเขาสามารถทำให้เธอหลอมละลายไปกับเขาได้ตลอดทุกครั้งเลยจริงๆ"คะ...คุณจะทำอะไรอีก?"หนูนาใช้แขนทั้งสองข้างดันตัวลุกขึ้นมาด้วยความตกใจเมื่อคาร์ลลุกขึ้นยืนและดึงตัวเธอให้เข้าไปชิดกับเขาจนทำให้ใจกลางความเป็นสาวของเธอเบียดเสียดเข้ากับแก่นกายใหญ่โตของคาร์ลผ่านกางเกงสแล็คที่เขาสวมใส่อยู่"ก็เธอยังอารมณ์ไม่ดีฉันก็กำลังจะช่วยเธออยู่ไง"คาร์ลพูดขึ้นพร้อมกับปลดซิปกางเกงลง มือหนาจับท่อนเอ็นใหญ่โตออกมาและชักรูดขึ้นรูดลงจนท่อนเอ็นใหญ่โตแข็งเต็มตัว"มะ...ไม่ได้นะคุณคาร์ล"หนูนาส่ายหน้าไปมาพร้อมกับกลืนน้ำลงคอเมื่อเห็นท่อนเอ็นใหญ่โตของคาร์ลที่ตอนนี้มันผงาดขึ้นเต็มตัวแล้ว"ได้สิ ถ้าฉันอยากเอาฉันก็จะเอา"เสียงทุ้มบอกจบก็มือหนาก็จับท่อนเอ็นใหญ่ถูไถไปมาที่กลีบกุหลาบ"อื้อ...คะ...คุณคาร์ล"เสียงหวานพยายามจะกลั้นเสียงเมื่อถูกความวาบหวามเข้าเล่นงานแล่นพล่านไปทั่วร่างกาย"ชอบหรือเปล่าหรือชอบที่ฉันเอามันเข้าไปในตัวของเธอ?"คาร์ลถามด้วยน้ำเสียงกระเส่าเมื่อเห็
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่67ทำให้อารมณ์ดีNC++หนูนานั่งลงที่โซฟากลางห้องทำงานด้วยอารมณ์ที่ยังคุกรุ่นอยู่ภายในใจถึงพนักงานกลุ่มนั้นจะโดนไล่ออกไปแล้วเพราะปากของพวกเธอเองก็ตามแต่มันก็ยังไม่หายหงุดหงิดอยู่ดี หนูนาตวัดสายตาไปมองหน้าคาร์ลด้วยความไม่พอใจก่อนที่จะหันกลับ ถ้าคาร์ลไม่ให้เธอมาหาเขาที่บริษัทเธอเองก็คงไม่ต้องโดนพวกพนักงานนินทาและทำให้เธอหงุดหงิดแบบนี้ทั้งหมดมันเป็นความผิดของคาร์ลคนเดียว"ยังไม่พอใจอีกหรือไงฉันก็ไล่พวกคนปากเปราะออกไปแล้ว?"คาร์ลถามขึ้นเมื่อเห็นใบหน้าหวานที่บูดบึ้งของหญิงสาวก่อนที่จะนั่งลงที่เก้าอี้ทำงานตัวใหญ่"ทั้งหมดมันเป็นความผิดของคุณนั่นแหละ"หนูนาบอกโดยที่ไม่ได้หันไปมองหน้าคาร์ล"เพราะฉัน?"คาร์ลเลิกคิ้วขึ้นและมองหนูนาด้วยความสงสัย"ใช่เพราะคุณ!"หนูนาหันมาตอบคาร์ลก่อนที่จะหันหน้าหนี"ความผิดฉันตรงไหน ฉันไม่ได้นินทาเธอคนที่นินทาเธอคือพนักงานพวกนั้นแล้วฉันก็ไล่ออกไปแล้วไง""ความผิดคุณเพราะคุณเป็นคนให้ฉันมาที่บริษัทของคุณทั้งๆที่ฉันบอกแล้วว่าไม่อยากมาแต่คุณก็ยังจะบังคับให้ฉันมา ฉันถึงได้โดนพนักงานพวกนั้นนินทาอย่างไงล่ะ""อ๋อทั้งหมดเป็นความผิดฉัน ทำไมแค่มาบริษั
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่66ปกป้องที.เอ็น.เอส.กรุ๊ป จำกัดพรึ่บมือหนาของคาร์ลวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะทำงานพร้อมกับยกยิ้มขึ้นด้วยความพอใจเมื่อได้ฟังบทสนทนาระหว่างหนูนากับน้องรหัสของเธอจบคาร์ลได้ยินที่หนูนาเธอพูดคุยกับน้องรหัสของเธอทั้งหมดทุกเรื่องจากเครื่องดักฟังที่ติดอยู่ในกระเป๋าใบหรูของเธอคาร์ลคิดว่าหนูนาเธอเลือกได้ดีแล้วเธอก็เลือกได้ตรงใจเขามากที่สุดเพราะถ้าสมมุติว่าเธอเลือกไม่ตรงใจเขา เขาคงต้องเชือดไก่ให้ลิงดูอีกรอบแน่แต่ก็ถือว่าหนูนาเธอยังฉลาดพอก๊อก ก๊อก ก๊อก"ขออนุญาตครับนาย"เสียงเคาะประตูห้องทำงานของคาร์ลดังขึ้นพร้อมกับเสียงของเจกลูกน้องคนสนิทที่เดินเข้ามาภายในห้อง และเดินเข้ามาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานของเขา"มีอะไร?"คาร์ลถามขึ้นพร้อมกับหยิบแก้วกาแฟที่วางอยู่ขึ้นมาดื่ม"เรื่องที่นายให้ตามสืบได้เรื่องแล้วครับนาย"เจกเอ่ยบอก"ว่ามา"คาร์ลวางแก้วกาแฟลงแล้วมองหน้าลูกน้องคนสนิทด้วยสีหน้าจริงจัง"คนของเราตามสืบได้ว่าที่คุณจางเหว่ยบินมาประเทศไทยเพราะจะมาสร้างโรงแรมที่ประเทศไทยครับ"เจกเอ่ยบอก"จางเหว่ยมันคิดอย่างไงมันถึงจะมาสร้างโรงแรมที่ประเทศไทย?"คาร์ลพึมพำกับตัวเองพร้อมกับครุ่นค
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่65เป็นพี่น้องกันเหมือนเดิมมหาวิทยาลัยLamborghini Centenario สีฟ้ามุกถูกขับเข้ามาจอดที่หน้าตึกคณะแพทยศาสตร์เรียกความสนใจจากผู้คนและนักศึกษาที่อยู่บริเวณแถวนั้นให้หันมาสนใจรถราคาแพงเป็นสายตาเดียวกันประตูรถฝั่งคนขับถูกเปิดออกมาก่อนที่ขาเรียวยาวของหนูนาจะก้าวลงมาจากรถ หนูนารีบกดปิดรถแล้วรีบเดินเข้าคณะทันทีเมื่อเห็นนักศึกษาคนอื่นๆต่างพากันจ้องมองมาที่เธออย่างสนใจหนูนาเดินเข้าคณะมาและกวาดสายตามองหาลูกแก้วและหลินหลินที่มานั่งรอเธออยู่ที่ใต้ตึกคณะก่อนหน้าเธอนานแล้ว"หนูนาทางนี้"ลูกแก้วโบกมือเรียกหนูนาเมื่อเห็นว่าหนูนาเดินเข้าตึกคณะมาแล้ว"เฮโล สวัสดีวันเปิดเทอมจ๊ะสาวๆ"หนูนาเอ่ยทักทายเพื่อนทั้งสองคนเมื่อเดินมาถึงก่อนที่จะนั่งลงข้างๆกับลูกแก้วส่วนหลินหลินนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม"อารมณ์ดีอะไรมาแต่เช้าเนี่ยหรือเป็นเพราะรถใหม่ที่ขับมาเลยทำให้อารมณ์ดี"ลูกแก้วถามขึ้น"ก็มีส่วน"หนูนาตอบแล้วยิ้มให้กับลูกแก้วก่อนที่จะหันหน้าไปมองหลินหลิน หนูขมวดคิ้วขึ้นเมื่อเห็นว่าหลินหลินนั่งเหม่อลอยแถมหน้าตาก็ยังดูไม่สดใสอีก"ยัยหลินหลินเป็นอะไร?"หนูนาหันไปถามลูกแก้วที่นั่งอยู่ข้างๆ"ไม่ร
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่64รางวัลของเด็กดีคอนโดของคาร์ลร่างบางของหนูนายืนหมุนตัวไปมาอยู่ที่หน้ากระจกบานใหญ่ภายในห้องแต่งตัวเพื่อเช็กความเรียบร้อยให้ตัวเองก่อนที่จะออกไปเรียน วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเทอมของเธอหลังจากที่ปิดมิดเทอมมาเป็นเวลากว่าสองสัปดาห์ซึ่งสองสัปดาห์ที่ผ่านมาเธอแทบจะตัวติดอยู่กับคาร์ลตลอดเวลาเขามักจะชอบลากเธอไปไหนต่อไหนด้วยตลอดไม่ว่าจะไปทำงานหรือไปนัดคุยงานกับลูกค้า คาร์ลเขาไม่เคยปล่อยเธอให้อยู่คนเดียวสักวันหนึ่งเลยถ้าถามว่าเธอคุ้นชินไหมที่เธอจะต้องอยู่กับคาร์ลตลอดเวลา มันก็คุ้นนั่นแหละแต่ก็ไม่อยากชินเพราะกลัวว่าความเคยชินที่มีคาร์ลอยู่ใกล้ๆมันอาจจะทำให้ตัวเธอเองอยู่ไม่ได้สักวันหนึ่งความสัมพันธ์ของเธอกับคาร์ลมันก็ต้องจบลงแล้วทุกอย่างมันก็จะกลับไปเป็นปกติเหมือนเดิมเป็นปกติที่เธอจะอยู่คนเดียวใช้ชีวิตคนเดียวโดยที่ไม่มีคาร์ลอยู่ด้วยแต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเวลาที่เธอนึกถึงช่วงเวลาที่ไม่มีคาร์ลอยู่ด้วยกันแล้ว ข้างในของเธอมันถึงรู้สึกวูบโวงขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกถึงแม้ว่าคาร์ลจะทำเลวกับเธอแต่เขาก็กลับดูแลเธอดีประดุจดั่งเจ้าหญิงที่ไม่ว่าอยากจะกินอะไรก็ได้กินอยากไ
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่63เราไม่ได้เป็นอะไรกันครืดดด ครืดดดเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นทำให้คาร์ลที่เดินเข้ามาในห้องนอนพอดีมองไปที่โต๊ะหัวเตียงก่อนที่จะก้าวขาเดินตรงไปที่โต๊ะและหยิบโทรศัพท์ที่มันดังอยู่ขึ้นมา มันคือโทรศัพท์มือถือของหนูนาที่เธอวางชาร์จแบตโทรศัพท์เอาไว้แล้วเข้าไปอาบน้ำคาร์ลจ้องมองเบอร์โทรศัพท์มือถือที่บันทึกไว้โทรเข้ามาด้วยใบหน้าเรียบนิ่งก่อนที่มือหนาจะกดรับสายทันที(โอม : "ฮัลโหลเจ๊นาผมคิดว่าเจ๊จะไม่รับสายผมแล้วซะอีก")"..."(โอม : "ฮัลโหลเจ๊นาเจ๊ได้ยินผมไหม?")"..."(โอม : "เจ๊โกรธอะไรผมหรือเปล่าเนี่ยโทรไปก็ไม่ค่อยรับไลน์ไปเจ๊ก็ไม่ค่อยจะตอบผมเลยผมทำอะไรให้เจ๊ไม่สบายใจหรือเปล่า")"..."คาร์ลทำเพียงแค่เงียบฟังไม่ได้ตอบอะไรออกไป(โอม : "ฮัลโหลเจ๊นาเจ๊ได้ยินผมไหม ฮัลโหล?")คาร์ล : "ได้ยินมีอะไรจะพูดอีกไหม ไม่มีฉันจะได้ว่าง"(โอม : "ใคร?นี่มันเบอร์เจ๊หนูนานี่แล้วคุณเป็นใครทำไมมารับโทรศัพท์เจ๊นาได้!?")คาร์ล : "แล้วนายคิดว่าไงล่ะ?"(โอม : "ผมต้องการคุยกับเจ๊นาเดี๋ยวนี้!?")คาร์ล : "มีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉันเป็นพ่อฉันหรือไง?""คุณคาร์ล คุณทำอะไรกับโทรศัพท์ของฉัน!?"หนูนาเดินออก
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่62ตัวช่วยที่สำคัญ"อยากกินอะไรไหม?"คาร์ลถามขึ้นหลังจากที่เจกขับรถออกมาจากร้านอาหารได้สักพักหนึ่ง"คุณไม่โกรธฉันหรือไง?"หนูนาที่กำลังนั่งมองวิวที่ด้านนอกรถหันกลับมาถามคาร์ลที่นั่งอยู่ข้างๆด้วยความสงสัย"เรื่องอะไร?"คาร์ลถามกลับเสียงเรียบ"ที่ฉันเอาสปาเกตตีสาดใส่เฟย์เฟย์น้องสาวของคุณ""โกรธ แต่ถ้ามันทำให้เธอสบายใจแล้วก็แล้วกันไป"จริงๆคาร์ลก็ไม่เห็นด้วยกับการกระทำของหนูนาที่ทำแบบนั้นกับเฟย์เฟย์แต่ในเมื่อเฟย์เฟย์ไม่ยอมขอโทษสิ่งที่หนูนาทำลงไปก็ถือว่าหายกันไปกับสิ่งที่เฟย์เฟย์ทำไว้ก่อนหน้านี้ก็แล้วกัน"ฉันนึกว่าคุณจะโกรธฉันมากแล้วก็มาบีบคอฉันให้ตายไปซะอีกที่ไปทำกับน้องสาวของคุณแบบนั้น"หนูนารู้สึกแปลกใจที่คาร์ลเขานิ่งเงียบไม่โวยวายกับเธอ"บีบคอเธอเหรอ...บีบอย่างอื่นของเธอดีกว่ามันมือกว่าเยอะ"คาร์ลพูดขึ้นและหยุดพูดก่อนที่จะโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ๆกับหนูนาแล้วพูดขึ้นให้ได้ยินกันแค่สองคน"คะ...คุณพูดบ้าอะไรเนี่ย?"หนูนาถึงกับใบหน้าแดงซ่านอย่างเขินอายในคำพูดของคาร์ล เธอรู้ว่าที่เขาพูดถึงมันคือเรื่องอะไรก่อนที่หนูนาจะเหลือบสายตาไปมองเจกที่ตอนนี้กำลังทำหน้าที่เป็นสารถีขับร