ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่35ความรู้สึกที่เริ่มจะก่อตัวตลอดสองสามวันที่ผ่านมาในขณะที่หนูนาเธอนอนอยู่ในโรงพยาบาล คาร์ลคอยดูแลเธอตลอดเวลาเขาแทบจะไม่ให้แตะหรือทำอะไรเลยเพราะกลัวว่าแผลเธอจะฉีกอีก เธออยากจะทานอะไรอยากจะได้อะไรคาร์ลก็จะให้เจกหรือลูกน้องคนอื่นๆของเขาคอยหามาให้เธอได้ตลอดและที่สำคัญคาร์ลดูใจดีกับเธอมากขึ้นเขายอมอ่อนลงกว่าที่ผ่านมาเยอะจนทำให้หัวใจดวงน้อยของเธอกระตุกสั่นไหวขึ้นมา"เฮ้อ..."หนูนาถอนหายใจออกมาอย่างคิดไม่ตกการกระทำของคาร์ลทำให้ความรู้สึกบางอย่างที่อยู่ในใจเธอมันเริ่มจะก่อตัวขึ้นมาแบบที่เธอเองก็ไม่สามารถที่จะห้ามมันได้เลยแล้วเธอควรจะจัดการกับความรู้สึกที่อยู่ข้างในอย่างไงดีแกร๊กเสียงประตูห้องพักพิเศษถูกเปิดเข้ามาทำให้หนูนาที่กำลังนั่งเก็บของใส่กระเป๋าอยู่บนเตียงต้องสะดุ้งตัวขึ้นด้วยความตกใจก่อนที่เธอจะหันไปมองที่ประตูก็เห็นว่าร่างสูงของคาร์ลที่เป็นคนเปิดประตูเดินเข้ามาพร้อมกับเจกลูกน้องคนสนิท"เก็บของเสร็จหรือยัง?"คาร์ลถามขึ้น"เรียบร้อยแล้วค่ะ"หนูนาพยักหน้า วันนี้เป็นวันที่เธอจะออกจากโรงพยาบาลแล้วหลังจากที่อยู่มาหลายวัน"ถ้างั้นก็ไปกัน"คาร์ลบอกก่อนที่เจกจะเดิน
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่36ไถ่โทษคอนโดของคาร์ลในเวลาสี่ทุ่มกว่าๆหนูนาเธอรู้สึกหิวน้ำ เธอจึงเดินออกมาจากห้องนอนเพื่อมาหาน้ำดื่มที่ห้องครัวก่อนที่จะเห็นเจกลูกน้องคนสนิทของคาร์ลเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับถือถุงอาหารเข้ามาด้วย"นายละครับคุณหนูนา?"เจกถามขึ้นพร้อมกับเดินเอาถุงอาหารที่ถือมาไปวางไว้บนเคาน์เตอร์ครัว"อาบน้ำอยู่"หนูนาบอกพร้อมกับเปิดตู้เย็นหยิบขวดน้ำออกมาแล้วยกดื่ม"ถ้านายอาบน้ำเสร็จแล้วผมรบกวนคุณหนูนาบอกให้นายมาทานข้าวด้วยนะครับเพราะนายยังไม่ได้ทานอะไรตั้งแต่เที่ยงแล้วผมกลัวว่านายจะปวดท้องครับ"เจกเอ่ยบอก"..."หนูนาไม่ได้พูดอะไรก่อนที่เธอจะนึกขึ้นได้ว่าคาร์ลเขายังไม่ได้ทานอะไรเลยนี่นา ตอนไปทานอาหารญี่ปุ่นกับเธอเขาก็ดื่มเพียงแค่น้ำชาเท่านั้นเอง"นายไม่ชอบทานอาหารญี่ปุ่นครับยิ่งพวกซาชิมินายยิ่งไม่ชอบเลยและผมก็รู้ว่านายน่าจะยังคงไม่ได้ทานอะไรเลยตั้งแต่ตอนพาคุณหนูนาไปทานอาหารญี่ปุ่น""..."คำพูดของเจกทำให้หนูนาที่กำลังจะยกขวดน้ำขึ้นมาดื่มอีกครั้งถึงกับหยุดชะงักไปทันทีคาร์ลไม่ชอบอาหารญี่ปุ่นอย่างงั้นเหรอ ถึงว่าเขาถึงไม่สั่งอะไรทานเลยเป็นเพราะว่าเขาไม่ชอบทานอาหารญี่ปุ่นนี่เองแล้วทำ
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่37รอยยิ้มแรกที.เอ็น.เอส.กรุ๊ป จำกัด"ที่นี่ที่ไหน คุณพาฉันมาที่นี่ทำไมกัน?"หนูนาถามขึ้นเมื่อเจกขับรถพาเธอเข้ามาจอดที่ชั้นจอดรถของตึกแห่งหนึ่งหลังจากที่เขาขับรถไปรับเธอที่มหาลัย"ที่นี่คือบริษัทของนายครับ นายให้ผมพาคุณหนูนามาที่บริษัทนายรออยู่ครับ"เจกเอ่ยบอกเมื่อจอดรถเสร็จสรรพและเปิดประตูรถลงมาแล้วเดินอ้อมไปเปิดประตูรถให้หนูนาอีกฝั่งหนึ่ง"ที่นี่คือบริษัทของคุณคาร์ลเหรอ?"หนูนาถามขึ้นเมื่อลงมาจากรถ"ครับ เชิญครับนายรออยู่"เจกพยักหน้าก่อนที่จะผายมือเชิญให้หนูนาเดินไปที่ลิฟต์เฉพาะผู้บริหาร หนูนาพยักหน้าก่อนที่จะเดินนำเจกไปที่ลิฟต์หนูนาก้าวขาออกมาจากลิฟต์ของผู้บริหารโดยมีเจกเดินตามหลังมาติดๆเมื่อมาถึงชั้นบนสุดคือชั้นของผู้บริหารสูงสุดอย่างคาร์ลที่ทำงานอยู่การปรากฏตัวของหญิงสาวในชุดนักศึกษามหาลัยที่เดินออกมาจากลิฟต์พร้อมกับลูกน้องคนสนิทของผู้บริหารสูงสุดทำให้พนักงานที่นั่งทำงานกันอยู่บนชั้นนี้ต่างพากันมองมาที่หญิงสาวเป็นสายตาเดียวกันด้วยความสงสัยว่าหญิงสาวนหน้าตาสะสวยคนนี้เป็นใครกันนะ"ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครอะ?""นั่นสิ ทำไมถึงใช้ลิฟต์ผู้บริหารได้""ต้องเป็นคน
ดั่งร้ายรักมาเฟียตอนที่38พอใจNC+++ฮ่องกงคฤหาสน์ตระกูลซือ"นายอยู่ไหน?"เจาเดินเข้ามาในคฤหาสน์และเอ่ยถามกับลูกน้องที่ยืนอยู่"ห้องนอนครับคุณเจา นายพาผู้หญิงมาครับ"ลูกน้องเอ่ยบอกกรี๊ดดดด"ปล่อยฉันนะ กรี๊ดดดด"เสียงกรีดร้องของหญิงสาวคนหนึ่งที่ดังออกมาจากห้องนอนของจางเหว่ยของผู้เป็นเจ้านายที่อยู่ชั้นสองของคฤหาสน์ทำให้เจาและลูกน้องทุกคนที่ได้ยินเสียงก็ต่างหันไปมองยังชั้นสองของคฤหาสน์เป็นสายตาเดียวกัน"..."เจาได้แต่ส่ายหน้าไปมาพร้อมกับถอนหายใจออกมา จางเหว่ยผู้เป็นเจ้านายของเขาเป็นพวกประเภทที่ชอบการมีเซ็กซ์แบบชนิดที่รุนแรงเรียกง่ายๆว่าซาดิสม์พึงพอใจในการกระที่ทำให้ผู้อื่นเจ็บปวดแต่หญิงสาวทุกคนก็พร้อมที่จะกล้าเข้ามาแม้รู้ว่าจะเจอกับอะไรเพราะค่าตอบแทนของหญิงสาวที่ก้าวเข้ามาหาจางเหว่ยย่อมมีราคาตอบแทนที่มากอยู่เหมือนกันไม่งั้นผู้หญิงพวกนี้คงไม่กล้าที่จะมาเสี่ยงเจ็บตัวฟรีๆแน่กรี๊ดดดดดด"ดูท่าผู้หญิงคนนี้น่าจะจ่ายเยอะอยู่เหมือนกันนะครับคุณเจา"ลูกน้องคนหนึ่งพูดขึ้น"ทำไม?"เจาหันมาถาม"ก็นายอยู่กับผู้หญิงในห้องมาตั้งสี่ชั่วโมงแล้วครับ งานนี้ไม่ตายก็อาจจะเจ็บสาหัสไม่ใช่น้อยครับ""..."เจาไม่ได้ตอ
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่ 39แค่รู้สึกผิดเช้าวันต่อมา"อื้อ"หนูนารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในยามเช้าเมื่อแสงแดดในเวลาเก้าโมงกว่าๆสาดส่องรอดพ้นผ่านผ้าม่านเข้ามากระทบลงที่ใบหน้านวลของเธอดวงตากลมโตค่อยๆลืมตาขึ้นมา ร่างกายของเธอเปลือยเปล่าอยู่ในใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ที่คลุมตัวเธอเอาไว้ก่อนที่เธอจะหันไปมองข้างๆที่นอนที่ตอนนี้มันว่างเปล่าไม่มีร่างหนาของคาร์ลที่นอนอยู่ด้วยกันเมื่อคืนเมื่อคืนกว่าบทรักของเธอกับคาร์ลจะจบลงก็ปาเข้าไปจนรุ่งเช้าของอีกวันกว่าเขาจะปล่อยให้เธอเป็นอิสระก็เกือบตีสามหนูนาค่อยๆดันตัวลุกขึ้นมานั่งพร้อมกับบิดขี้เกียจไปมาและหันไปมองนาฬิกาดิจิตอลที่ตั้งอยู่บนโต๊ะหัวเตียงข้างๆบ่งบอกว่าตอนนี้เป็นเวลาว่าเก้าโมงแล้ว"เก้าโมงแล้วเหรอเนี่ยดีนะวันนี้ไม่มีเรียน"หนูนาพูดกับตัวเองพร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองที่วางอยู่ขึ้นมาเล่นแกร๊กเสียงปลดล็อกลูกบิดประตูห้องดังขึ้นทำให้หนูนาสะดุ้งตัวขึ้นด้วยความตกใจ เธอรีบดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวไว้แล้วมองไปที่บานประตูและคิดว่าเป็นคาร์ลที่เปิดประตูเข้ามาแต่ไม่ใช่คนที่เปิดประตูเข้ามาคือเนียนแม่บ้านตั้งหาก"คุณหนูนาตื่นแล้วเหรอคะดิฉันกำลังจ
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่40ไม่รู้จริงๆหรือแกล้งไม่รู้มหาวิทยาลัย"อีกสองอาทิตย์จะสอบมิดเทอมแล้วฉันรู้สึกเหมือนกำลังจะตายเลยอะ"หลินหลินพูดขึ้นในขณะที่ทั่งสามสาวนั่งกันอยู่ที่โต๊ะไม้ใต้ตึกคณะเพื่อรอเรียนในช่วงบ่ายต่อ"บ่นทุกมิดเทอมแต่สอบคะแนนดีตลอดเลยนะ"ลูกแก้วพูดขึ้นและหยิบขนมที่วางอยู่ตรงหน้าขึ้นมาใส่ปากแล้วเคี้ยวมันตุ้ยๆ"ก็ขอบ่นหน่อยนิดหนึ่งมันคันปากอดไม่ได้นี่น่า"หลินหลินบอกและหยิบขนมขึ้นมาใส่ปากเช่นกัน"บ่นทุกวันเธออะบ่นตั้งแต่ปีหนึ่งหยันปีสาม"ลูกแก้วบอก"จริงๆฉันตั้งเป้าหมายไว้นะว่าจะบ่นหยันปีหกเลยแหละบ่นให้ผมงอกขึ้นไปเลย"หลินหลินพูดขึ้นก่อนจะหัวเราะออกมาก ลูกแก้วเองก็หัวเราะออกมาเช่นกันให้กับคำพูดที่ติดตลกของหลินหลิน"ยัยหนูท่อ"หลินหลินเรียกหนูนาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเมื่อเห็นว่าหนูนานั่งเอามือเท้าคางและนั่งเหม่อใจลอยไปไหนก็ไม่รู้"..."หนูนายังคงนั่งเหม่อและไม่ได้ยินเสียงของหลินหลิน"ยัยหนูนาเป็นอะไรอะลูกแก้ว?"หลินหลินหันมามองหน้าลูกแก้วที่นั่งอยู่ข้างๆเป็นเชิงถามว่าหนูนาเป็นอะไร"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"ลูกแก้วส่ายหน้าไปมา"หนูนา ยัยหนูนา!"หลินหลินเรียกเพื่อนรักอีกครั้งแต่หนู
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่41มีเรื่องต้องเคลียร์ฮ่องกงร่างสูงใหญ่ของมาเฟียหนุ่มยืนมองซากโกดังสินค้าที่ถูกไฟไหม้จนไม่มีอะไรเลย คาร์ลได้แต่จ้องมองภาพตรงหน้าด้วยแวววาวโรจน์สินค้าที่นำเข้ามาและเตรียมจะส่งออกละลายหายสิ้นไปในกองเพลิง"งานนี้เสียยับเลยวะ"ไฉเดินมายืนข้างกับคาร์ลพร้อมกับลี่หยางและมองซากโกดังที่ถูกไฟไหม้จนไม่เลยชิ้นดีงานนี้พวกเขาอ่วมแน่"กูกำลังให้คนของเราสืบอยู่ว่าเป็นฝีมือใครที่มาลอบกัดพวกเราแบบนี้"ลี่หยางพูดขึ้น"งานนี้จับมือใครดมก็คงยากเพราะไม่รู้ว่าฝีมือคนที่ทำเป็นศัตรูของใครกันแน่"ไฉพูดขึ้นพร้อมกับถอนหายใจออกมาเพราะไม่ว่าตัวเขาตัวลี่หยางเองหรือคาร์ลก็ต่างมีศัตรูที่มองไม่เห็นจ้องที่จะเล่นงานอยู่ตลอดเวลา"ไม่ว่าจะเป็นใครเรื่องนี้ต้องมีคนรับผิดชอบ!"คาร์ลเอ่ยบอกด้วยน้ำดุดัน"แน่นอนคาร์ลเรื่องนี้กูจะไม่ปล่อยแน่นอน"ลี่หยางเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง"อืม...กูจะให้คนของกูช่วยสืบในฝั่งของกูด้วยแล้วกัน"คาร์ลเอ่ยบอก"ถ้างั้นแต่ละคนก็สืบฝั่งของตัวเองน่าจะเร็วขึ้นกูก็จะให้คนของกูสืบด้วย"ไฉเอ่ยบอกทุกคนจึงพยักหน้าอย่างเข้าใจ"ถ้างั้นทางนี้กูฝากด้วยแล้วกัน"คาร์ลพูดจบก็เดินไปทันที"แล
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่42 ลองเปิดใจคอนโดหนูนา"โอเคแล้วแหละมั่ง"ร่างเพียวระหงของหนูนายืนหมุนตัวไปมาเพื่อเช็กความเรียบร้อยอยู่ที่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้งวันนี้ตอนเย็นหนูนาเธอมีนัดทานข้าวกับโอมน้องรหัสของเธอที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่งเป็นโรงแรมในเครือของโรงแรมที่พ่อของโอมน้องรหัสเธอบริหารอยู่ เธอเลยต้องแต่งตัวให้ดูสุภาพสักหน่อยเพราะไปทานข้าวในโรงแรมหรูหนูนาเธอเลือกใส่ชุดเดรสสายเดี่ยวยาวถึงหน่องสีฟ้าลายแพลตขอบปลายชุดเดรสตกแต่งด้วยขนนกสีขาวเพื่อความดูหรูหราใบหน้าของเธอวันนี้ถูกแต่งเติมในโทนสีชมพูพีชเพื่อให้ใบหน้าหวานขึ้นทรงผมสั้นถูกรวบผมครึ่งหัวแล้วมัดเก็บด้านหลังและผูกด้วยโบสีขาวเพื่อเพิ่มความน่ารักให้กับลุควันนี้ติ๊งเสียงการแจ้งเตือนข้อความจากแอปพลิเคชันหนึ่งดังขึ้นทำให้หนูนารีบหยิบโทรที่วางอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้งขึ้นมาเปิดดูทันทีเมื่อเห็นว่าเป็นโอมที่ส่งข้อความมา(โอม : "ผมรออยู่ที่ด้านล่างคอนโดแล้วนะ")หนูนา : "โอเคเดี๋ยวลงไปหนูนาตอบโอมเสร็จก็กดปิดหน้าจอโทรศัพท์ทันทีและหยิบขวดน้ำหอมราคาแพงขึ้นมาฉีดเข้าไปที่ตามจุดชีพจรต่างๆจากนั้นจึงเดินไปปิดแอร์ปิดไฟให้เรียบร้อยและเดินตรงไปที่ชั้
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่50เขากลับมาปึก!เสียงกระแทกแก้วลงบนโต๊ะกระจกดังขึ้นจากฝีมือของคาร์ลทำให้ลี่หยางและเฟย์เฟย์ที่นั่งดื่มกันอยู่ถึงกับสะดุ้งกันเป็นแถบๆหลังจากที่คาร์ลบินกลับมาประเทศไทยลี่หยางกับเฟย์เฟย์ก็รีบบินตามมาทันทีและวันนี้คาร์ลก็ได้พาลี่หยางและเฟย์เฟย์มาชมแสงสีของคลับประเทศไทยแต่ไม่คิดว่าจะมาเจอหนูนาที่คลับแห่งนี้เช่นกันและหนูนาเธอกำลังทำให้อารมณ์ที่อยู่ข้างในของคาร์ลกำลังร้อนรุ่มไปหมด คาร์ลกำลังรู้สึกไม่พอใจเมื่อเห็นว่าผู้ชายคนอื่นกำลังมายุ่งกับหนูนามายุ่งกับของๆเขา"เป็นอะไรวะไอ้คาร์ล?"ลี่หยางถามขึ้นด้วยความงุนงง"นั่นสิคะเฮียคาร์ลเฟย์เฟย์ตกใจหมดเลย"เฟย์เฟย์เองรู้สึกตกใจมากที่อยู่ๆคาร์ลก็กระแทกแก้วลงบนโต๊ะ"..."คาร์ลไม่ได้ตอบเพียงแค่ยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นมาดื่มจนหมดแก้วพร้อมกับสายตาคมที่จ้องมองไปยังร่างบางของหนูนาอย่างไม่ละสายตาเฟย์เฟย์เมื่อเห็นว่าคาร์ลไม่ได้ตอบอะไรเธอจึงเลือกที่จะไม่ถามต่อและนั่งดื่มด่ำกับบรรยากาศแสงสีต่อไปลี่หยางนั่งมองตามสายตาของคาร์ลไปก่อนที่สายตาของเขาจะไปสะดุดเข้ากับโต๊ะๆหนึ่งที่อยู่ชั้นล่างเป็นโต๊ะที่มีผู้หญิงสามคนนั่งกันอยู่ ปากหนากระตุกย
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่49จับจ้อง"มีอะไร?"คาร์ลถามเจกขึ้นทันทีเมื่อเดินแยกตัวออกมา"คนของเราที่อยู่ที่ไทยรายงานว่าเมื่อสองวันก่อนคุณจางเหว่ยไปทานข้าวกับครอบครัวคุณหนูนาพร้อมกับพร้อมคุณหนูนาที่ร้านอาหารครับนาย"เจกเอ่ยรายงานเรื่องที่ได้รับรู้มาให้กับผู้เป็นเจ้านายฟัง"มึงว่าอย่างไงนะ จางเหว่ยไปกินข้าวกับหนูนาอย่างงั้นเหรอเรื่องใหญ่ขนาดนี้มึงพึ่งมารายงานกูเนี่ยนะ!"คาร์ลตวัดสายตาไปมองเจกด้วยสายตาดุดันที่แฝงไปถึงความไม่พอใจ"ขอโทษครับนาย"เจกโค้งศีรษะเล็กน้อยให้ผู้เป็นเจ้านาย"แล้วสองคนนั้นไปรู้จักกันได้อย่าง?"พอพูดถึงชื่อจางเหว่ยคาร์ลก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นที่ไม่ดี จางเหว่ยมันคิดจะทำอะไรกันแน่"ไม่มีใครทราบครับนายว่าทั้งสองคนรู้จักกันได้อย่างไงดูท่าแล้วฝั่งคุณจางเหว่ยก็คงให้คนปิดข่าว"เจกบอก"จางเหว่ยมันคิดจะทำอะไรของมันกันแน่ถึงไปยุ่งกับหนูนา"คาร์ลพึ่งพำกับตัวเองเบาๆพรางกับใช้ความคิดอย่างคิดไม่ตก"เป็นไปได้ไหมครับนายที่คุณจางเหว่ยจะเล่นงานคุณหนูนา ผมคิดว่าคุณจางเหว่ยคงสั่งให้คนสะกดรอยตามนายและก็รู้ว่าคุณหนูนาอยู่ใกล้ชิดกับนาย"เจกพูดขึ้น"..."คาร์ลไม่ได้ตอบอะไรออกไป ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ว่าจ
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่48รักสามเส้าบ้านวราจิรกานต์หนูนาเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับผู้เป็นพ่อและผู้เป็นแม่หลังจากที่ทานมื้อเย็นกับจางเหว่ยเสร็จเรียบร้อยแล้ว วันนี้หนูนาเธอมานอนที่บ้านเพราะผู้เป็นแม่ขอให้เธอกลับมานอนที่บ้านบ้าง"หนูนาเดี๋ยวก่อนสิลูก"คุณหญิงธีรยาเอ่ยเรียกลูกสาวไว้เมื่อเห็นว่าลูกสาวของเธอกำลังจะเดินขึ้นไปยังชั้นสองของบ้าน"ม๊ามีอะไรเหรอคะ?หนูนาหมุนตัวกลับมาถามผู้เป็นแม่"ม๊ามีเรื่องจะคุยหน่อยมานั่งกับม๊าก่อน"คุณหญิงธีรยาพาลูกสาวไปนั่งยังห้องนั่งเล่นของบ้านโดยมีเจ้าสัวสินธุเดินตามไปนั่งด้วย"ม๊ามีอะไรจะคุยกับนาเหรอคะ?"หนูนาถามขึ้นทันทีเมื่อนั่งลงที่โซฟาพร้อมกับผู้เป็นแม่"หนูนาคิดว่าคุณจางเหว่ยเขาเป็นอย่างไงบ้างลูก?"คุณหญิงธีรยาเอ่ยถามขึ้นพร้อมกับส่งยิ้มให้ลูกสาว"คะ?"คิ้วเรียวยาวของหนูนาขมวดเข้าหากันด้วยความงุนงงทำไมอยู่ๆผู้เป็นแม่เธอถึงถามอะไรแบบนี้ออกมา "อะไรของคุณเนี่ยคุณหญิงอยู่ๆทำไมถึงมาถามลูกเรื่องนี้ได้?"เจ้าสัวสินธุเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัยเช่นกัน"ที่ฉันถามก็เพราะฉันคิดว่าคุณจางเหว่ยน่าจะสนใจลูกสาวของเราไงคะคุณ"คุณหญิงธีรยาตอบสามีไป"คุณคิดอย่างงั้นเหรอ?"เจ้
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่47ยินดีที่ได้รู้จักประเทศไทยคอนโดหนูนา"ขอบคุณมากเลยนะหลินหลินที่ไปเป็นเพื่อนฉัน"หนูนาเอ่ยบอกเมื่อหลินหลินขับรถมาจอดที่หน้าคอนโดของเธอหลังจากที่เราสองคนไปเยี่ยมโอมที่โรงพยาบาลกันมาแล้วเรียบร้อยโชคดีที่โอมไม่ได้เป็นอะไรมากแต่สำหรับหนูนาเธอคิดว่ามันก็หนักอยู่เหมือนกันเพราะโอมศีรษะแตกแขนขวาหักแต่ยังโชคดีที่ภายในไม่ได้รับความกระทบกระเทือนอะไร"อืมไม่เป็นไรเรื่องแค่นี้เองอีกอย่างฉันก็เป็นห่วงโอมเหมือนกันแต่ที่สำคัญไปมากกว่านั้นฉันก็เป็นห่วงเธอไม่อยากให้เธอขับรถไปคนเดียวด้วย"หลินหลินเอ่ยบอกเพราะเธอคิดว่าสภาพจิตใจของหนูนาของขับรถไม่ไหวแน่"ฉันสงสารโอมจังคงจะเจ็บมากน่าดู"หนูนาเอ่ยบอกอย่างไม่สบายใจ"ดูเธอกังวลนะหนูนามีอะไรหรือเปล่า?"หลินหลินถามขึ้นเมื่อเห็นท่าทีของเพื่อนสนิทที่ดูเหมือนจะเป็นกังวล"ไม่รู้สิแต่ฉันรู้สึกว่ามันเหมือนความผิดของฉันเลย"หนูนาเอ่ยบอกพร้อมกับถอนหายใจออกมา"ทำไมถึงคิดแบบนั้นยัยหนูนา?""ถ้าฉันไม่ไปดูหนังกับโอมจนดึกดื่นโอมก็คงไม่ต้องกลับคอนโดดึกๆแบบนั้นแล้วเรื่องก็คงไม่เกิด"หนูนารู้สึกไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูกถึงรู้ว่ามันเป็นอุบัติเหตุแต่ทำไมเ
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่46หมดความอดทนฮ่องกงPenthousesของคาร์ลปึก!คาร์ลปาโทรศัพท์มือถือลงบนพื้นอย่างแรงจนโทรศัพท์เครื่องหรูราคาแพงแตกออกกระจายเป็นเสี่ยงๆพร้อมด้วยอารมณ์ที่เดือดดาลจนถึงขีดสุดของเจ้าของเครื่องเมื่อเห็นรูปของหนูนากับโอมน้องรหัสของเธอจากลูกน้องที่เขาสั่งให้เฝ้าตามดูหนูนาอยู่ที่ไทยส่งมา"เกิดอะไรขึ้นครับนาย!"เจกวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาเมื่อได้ยินเสียงดังเหมือนมีอะไรหล่นพื้นอย่างแรง"..."คาร์ลไม่ได้บอกออกไปก่อนที่จะพาตัวเองเดินไปนั่งลงบนโซฟากลางห้อง มือหนาเสยผมขึ้นด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด"มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับนาย?"เจกเอ่ยถามและมองไปบนพื้นเห็นเศษซากโทรศัพท์กระจัดกระจายอยู่ตามพื้นเต็มไปหมดคงเดาได้ไม่อยากว่าตอนนี้เจ้านายของเขาคงกำลังเดือดดาลจนถึงที่สุดแล้วแต่ก็ไม่รู้ว่าเรื่องอะไรที่ทำให้เจ้านายของเขาถึงกับต้องทำลายข้าวของ"ผู้ชายที่ชื่อโอม!"คาร์ลพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่พยายามสะกดกลั้นอารมณ์"น้องรหัสของคุณหนูนาเหรอครับนาย?"เจกถามขึ้น"ทำให้มันรู้ซะว่ามันไม่ควรที่จะมายุ่งกับของๆกู!"คาร์ลบอกเสียงเรียบแต่แฝงไปถึงความดุดัน ของๆเขาใครกล้ามาแตะถ้าเขายังไม่ทิ้งคนอื่นก็ไม่มีสิทธิ
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่45อยากให้ประทับใจมหาวิทยาลัย"แหม...เช้าก็มาส่งเย็นก็มารอรับแบบนี้เขาเรียกว่าคนคลั่งรักหรือเปล่านะ"หลินหลินพูดขึ้นเมื่อพวกเธอสามคนเดินออกมาจากตึกคณะหลังจากที่สอบมิดเทอมวิชาสุดท้ายเสร็จเรียบร้อยแล้วและเห็นว่าโอมน้องรหัสของหนูนายืนรอหนูนาอยู่ที่หน้าตึกคณะ "คลั่งลงคลั่งรักอะไรกันเล่ายัยหลินหลินเธอก็พูดไปเรื่อย"หนูนาได้แต่ส่ายหน้าไปมาให้กับเพื่อนรักตั้งแต่หลินหลินกับลูกแก้วรู้ว่าเธอคุยกับโอมเพื่อนรักทั้งสองคนก็แซวเธอไม่พักเลย"ก็เห็นมารับมาส่งเช้าเย็นแถมกลางวันก็หาซื้อแต่ของที่ชอบมาให้แบบนี้ไม่เรียกว่าคลั่งรักแล้วจะเรียกว่าอะไรยะใช่ไหมลูกแก้ว?"หลินหลินหันไปถามลูกแก้วอย่างขอความคิดเห็น"อิจฉาก็พูดตรงๆเถอะหลินหลิน"ลูกแก้วพูดขึ้นพร้อมกับหัวเราะออกมา"จะว่าอย่างงั้นก็ได้ก็คนมันไม่มีกับเขานี่น่า"หลินหลินพูดขึ้นพร้อมกับทำหน้ายู่ใส่ลูกแก้ว"ก็รีบหาสิจ๊ะแม่หลินฮุ่ยนั่งอยู่บนคลานมันจะเหงาเอานะ"หนูนาพูดจบก็แลบลิ้นใส่หลินหลินก่อนที่จะเดินไปหาโอมที่ยืนรอเธออยู่ที่รถ"แรงมากแม่เดี๋ยวนี้นะฝีปากยัยหนูนาแรงมากยัยลูกแก้วเธอดูสิ"หลินหลินหันไปพูดกับลูกแก้วและไปมองหนูนาที่เดินไ
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่44เลือกด้วยตัวเอง"วันหลังมาทานข้าวด้วยกันอีกนะจ๊ะเฟย์เฟย์"วีด้าเอ่ยบอกเมื่อเดินออกมาส่งเฟย์เฟย์และลูกชายเธอที่หน้าบ้านหลังจากที่รับประทานอาหารกลางวันกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว"ยินดีค่ะคุณป้า"เฟย์เฟย์พยักหน้าพร้อมกับส่งยิ้มให้วีด้า"คาร์ลด้วยนะลูก"วีด้าก็หันไปบอกกับลูกชายที่ยืนอยู่"ครับม๊า"คาร์ลพยักหน้าเล็กน้อย"อ้าวแล้วนี่เฟย์เฟย์มาบ้านป้าอย่างไงกันจ๊ะทำไมป้าไม่เห็นรถหนูเลย?"วีด้าเอ่ยถามและกวาดสายตาไปมองรอบๆคฤหาสน์เพราะเธอไม่เห็นรถของเฟย์เฟย์จอดอยู่มีเพียงแค่รถของลูกชายของเธอและรถที่จอดอยู่ในคฤหาสน์เท่านั้น"อ๋อพอดีเฟย์เฟย์ให้คนขับรถที่บ้านมารับน่ะค่ะคุณป้า...เอ๊ะแต่เฟย์เฟย์ลืมโทรบอกเลยว่าให้มารับเฟย์เฟย์"เฟย์เฟย์เอ่ยบอกก่อนที่จะนึกขึ้นได้ว่าเธอลืมโทรบอกคนขับรถให้มารับเธอเลยเพราะมัวแต่คุยกับไมเคิลและวีด้าเพลินไปหน่อย"ถ้างั้นก็ให้ตาคาร์ลไปส่งซิ"เสียงไมเคิลที่ดังขึ้นพร้อมกับร่างใหญ่ที่ก้าวเดินออกมาจากคฤหาสน์ทำให้ทั้งสามคนที่ยืนอยู่หันไปมองตามเสียงก่อนที่ไมเคิลจะเดินมาหยุดยืนอยู่ข้างๆคาร์ล"..."คาร์ลหันไปมองผู้เป็นพ่อแต่ไม่ได้พูดอะไร"เออ...จะดีเหรอคะคุณลุง?"เ
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่43กำลังท้าทายฮ่องกงTHE RICH CLUB ห้องVIPปึก!คาร์ลโยนโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูลงบนโต๊ะกระจกตรงหน้าอย่างแรงจนมันเกิดเสียงดังพร้อมด้วยอารมณ์ที่คุกรุ่นเมื่อเห็นภาพที่ลูกน้องที่เขาสั่งให้อยู่ที่ไทยส่งมามันคือภาพของหนูนาที่กำลังนั่งหัวเราะอย่างมีความสุขกับผู้ชายที่ชื่อโอมน้องรหัสของเธอที่ร้านอาหารในโรงแรมแห่งหนึ่ง"เธอกำลังท้าทายความอดทนของฉันนะหนูนา"ไม่ใช่ว่าคาร์ลไม่รับรู้ว่าตลอดสองอาทิตย์ที่ผ่านมาหลังจากที่เขากลับมาจากประเทศไทยหนูนากับน้องรหัสของเธอใกล้ชิดกันมากแค่ไหนทั้งสองคนสนิทสนมกันมากขึ้นในช่วงเวลาเพียงสั้นๆในเวลาที่เขาไม่อยู่ เขาพยายามระงับของตัวเองให้เย็นลงที่จะไม่สั่งจัดการกับคนที่ชอบมายุ่งกับของๆเขาและความพยายามของเขามันก็กำลังจะสิ้นสุดลงเมื่อเห็นรูปภาพในวันนี้แกร๊กเสียงประตูห้องVIPถูกเปิดเข้ามาพร้อมกับร่างสูงของลี่หยางและไฉเจ้าของคลับTHE RICH CLUB ที่เดินเข้ามาในห้องก่อนที่ทั้งคู่จะเดินไปนั่งลงที่โซฟาฝั่งตรงข้ามกับคาร์ลคาร์ลไม่ได้สนใจเพื่อนสนิททั้งสองคนที่เดินเข้ามานั่งสิ่งเขาสนใจตอนนี้คือขวดวิสกี้ที่วางอยู่ตรงหน้า คาร์ลยกขวดวิสกี้ขึ้นมาแล้ว
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่42 ลองเปิดใจคอนโดหนูนา"โอเคแล้วแหละมั่ง"ร่างเพียวระหงของหนูนายืนหมุนตัวไปมาเพื่อเช็กความเรียบร้อยอยู่ที่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้งวันนี้ตอนเย็นหนูนาเธอมีนัดทานข้าวกับโอมน้องรหัสของเธอที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่งเป็นโรงแรมในเครือของโรงแรมที่พ่อของโอมน้องรหัสเธอบริหารอยู่ เธอเลยต้องแต่งตัวให้ดูสุภาพสักหน่อยเพราะไปทานข้าวในโรงแรมหรูหนูนาเธอเลือกใส่ชุดเดรสสายเดี่ยวยาวถึงหน่องสีฟ้าลายแพลตขอบปลายชุดเดรสตกแต่งด้วยขนนกสีขาวเพื่อความดูหรูหราใบหน้าของเธอวันนี้ถูกแต่งเติมในโทนสีชมพูพีชเพื่อให้ใบหน้าหวานขึ้นทรงผมสั้นถูกรวบผมครึ่งหัวแล้วมัดเก็บด้านหลังและผูกด้วยโบสีขาวเพื่อเพิ่มความน่ารักให้กับลุควันนี้ติ๊งเสียงการแจ้งเตือนข้อความจากแอปพลิเคชันหนึ่งดังขึ้นทำให้หนูนารีบหยิบโทรที่วางอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้งขึ้นมาเปิดดูทันทีเมื่อเห็นว่าเป็นโอมที่ส่งข้อความมา(โอม : "ผมรออยู่ที่ด้านล่างคอนโดแล้วนะ")หนูนา : "โอเคเดี๋ยวลงไปหนูนาตอบโอมเสร็จก็กดปิดหน้าจอโทรศัพท์ทันทีและหยิบขวดน้ำหอมราคาแพงขึ้นมาฉีดเข้าไปที่ตามจุดชีพจรต่างๆจากนั้นจึงเดินไปปิดแอร์ปิดไฟให้เรียบร้อยและเดินตรงไปที่ชั้