ใครลุงเธอกันวะ

“สวัสดีค่าาา วันนี้วันที่ 1 เมษายน เป็นวัน April Fool’s Day และในวันแบบนี้จะพบกับวงดนตรีไหนไม่ได้นอกจากพวกเรา วง April Fool’s Day

พวกเราจะมามอบความสุขสนุกสนานให้กับทุกคนในค่ำคืนนี้ ใครเป็นคอเพลงร็อคในตำนานลุกขึ้นเต้นแล้วก็ช่วยกันร้องได้นะค้าาา”

​เสียงหวานปลายแหบอย่างมีเสน่ห์ของนักร้องนำเรียกให้คุณหมอหนุ่มใหญ่หันไปมองหน้าเธอ เพราะฟังแค่เสียงพูดเขาก็รับรู้ได้แล้วว่าเธอคนนี้ต้องร้องเพลงออกมาได้อย่างไม่ธรรมดาเป็นแน่ และเมื่อได้เห็นหน้าเธอเขาก็ไม่ผิดหวังจริงๆ ริมฝีปากหยักกระตุกยิ้มอย่างถูกใจ

​นักร้องสาวแต่งกายด้วยเสื้อสายเดี่ยว กระโปรงยีนส์สั้นทับด้วยแจ็คเก็ตหนัง ผมยาวสวยถูกย้อมเป็นสีชมพูมัดรวบเป็นหางม้า เผยให้เห็นใบหูที่ถูกเจาะประดับด้วยต่างหูสีเงินเป็นแนวยาว ในมือของเธอถือไมโครโฟนสีชมพูช็อกกิ้งพิงค์สะท้อนแสงมาแต่ไกล

แต่ที่สะดุดตาแพทย์หนุ่มที่สุดเห็นทีจะเป็นสไตล์การแต่งหน้าของเธอ สาวน้อยบนเวทีกรีดตาสีดำเข้ม และทาปากสีม่วงจี๊ดจ๊าด เรียกได้ว่ามีเสน่ห์และอินดี้สมกับงานที่เธอทำอยู่ และทันทีที่เจ้าตัวร้องเพลง เมธากรก็ไม่ผิดหวังจริงๆ เพราะเสียงเธอดีถึงขั้นเป็นนักร้องออกอัลบั้มได้เลย!

ร่างบางโยกย้ายไปตามจังหวะเพลงร็อคที่เธอขับร้องอยู่อย่างเป็นธรรมชาติ จนเมธากรเผลอไผลมองเจ้าตัวนานอยู่หลายนาทีราวต้องมนตร์สะกด

​“แฮ่ม นั่นน้องเมษ์” ภาคย์ที่เห็นเพื่อนรักเอาแต่โฟกัสสายตาจับจ้องนักร้องสาวดาวรุ่งของผับถึงกับกระแอมเรียก

​“น้องเมษ์?” หมอหนุ่มเลิกคิ้วสงสัย

​“มึงกับกูรุ่นพี่พ่อน้องเขาแล้วด้วยซ้ำนะกูว่า” ภาคย์พึมพำ อมยิ้มกรุ้มกริ่มเหลือบมองเพื่อนรัก

​“มึงคนเดียวครับ กูยังไม่แก่ขนาดนั้น”

เหอะ! ไอ้ภาคย์มันอยากแก่ก็ให้มันแก่ไปคนเดียว หมอหนุ่มใหญ่ที่สาวเข้าหาไม่เว้นแต่ละวันอย่างเขาไม่มีทางยอมรับว่าตัวเองแก่เป็นแน่ หรือถึงจะแก่แต่ก็ยังแซ่บและเลอค่าเหมือนไวน์บ่มนาน

​“คร้าบบบ ไอ้หนุ่มวัยรุ่นกลัดมัน กูแค่จะแนะนำน้องให้มึงรู้จัก เห็นมองตาค้างตั้งนาน” เจ้าของผับรุ่นใหญ่เว้นช่วงเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อ “นั่นน่ะขวัญเมษา เป็นนักร้องนำวง Aprill Fool’s Day ถนัดแนวร็อคยุค 90 แบบที่มึงชอบนั่นแหละ แต่บอกไว้ก่อนว่าขาว สวย หมวย อึ๋ม แบบนั้นน่ะคนชอบเยอะนะโว้ย มาแต่ละทีมีแต่คนจ้องจะจับกินจนกูต้องห้ามมวยไปหลายครั้งแล้ว”

​“ขนาดนั้นเลย?” อาจารย์หมอหน้าหล่อขึ้นเสียงสูงถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ ก่อนจะหันไปมองเจ้าตัวที่เวลานี้กำลังส่ายสะโพกไปมา พลันสายตาจับจ้องไปยังหน้าอกที่ไอ้เพื่อนเวรชี้นำว่า ‘อึ๋ม’ และเห็นทีคราวนี้เป็นเมธากรเสียเองที่ปฏิเสธไม่ได้ว่าสิ่งที่ภาคย์พูดคือเรื่องจริง

​ยิ่งมองก็ยิ่งเข้าใจแล้วว่าทำไมผู้ชายถึงได้อยากได้นักร้องสาวคนนี้กันนัก!

​“ขนาดนั้นแหละ แต่กูไม่ยุ่งเพราะไม่อยากมีปัญหาทีหลัง น้องมันเก่ง เสียงดี มีวินัย ร้องเพลงเพราะแบบนี้กูก็อยากจ้างนานๆ” ภาคย์ว่าพลางชนแก้วเหล้ากับเพื่อนสนิท

​“มึงคิดถูกแล้ว อย่าให้ความเงี่ย-บังตาจนพลาดเอาเด็กรุ่นลูกแบบนั้น เชื่อกู” เพราะเมื่อมองหน้าหญิงสาวบนเวทีที่แม้เจ้าตัวจะแต่งหน้าจัดสักแค่ไหน แต่เมธากรก็พอจะดูออกว่าเธอคนนี้ยังเด็กกว่าพวกเขาอยู่มาก อย่างน้อยก็ต้องมีห่างกันสิบปีบวกแหละวะ!

​ทั้งคู่ผลัดกันกระดกเหล้าเข้าปากอย่างเมามัน พร้อมกับโยกตัวเบาๆ เมื่อจังหวะเพลงที่ขวัญเมษาขับร้องเริ่มสนุกสนานมากขึ้น โดยเฉพาะอาจารย์นายแพทย์อย่างเมธากรที่เวลานี้รู้สึกราวกับได้ย้อนไปเป็นนักร้องนำสมัยเรียน เพราะสไตล์เพลงที่วง Aprill Fool’s Day เลือกมาแต่ละเพลงนั้นล้วนเป็นเพลงที่เขาเองเคยใช้ขึ้นเวทีอยู่บ่อยๆ ในสมัยนั้น

ยิ่งได้หันไปมองแม่สาวอินดี้ที่ร้องเพลงโยกกายไปมาอย่างมีเสน่ห์จนละสายตาไม่ได้นั้น เมธากรก็ยิ่งรู้สึกสนุกสนานและมีอารมณ์ร่วมด้วยกับคนบนเวที

​จนสุดท้ายเขาทนไม่ไหว หมอหนุ่มใหญ่ลุกขึ้นยืนโยกตัวเบาๆ ตามจังหวะเพลงพร้อมกับหลายคนที่พากันลุกขึ้นเต้นอย่างเมามัน อาการกรึ่มๆ จากเหล้าส่งผลให้เขากล้าแสดงออกมากขึ้น แต่ถึงกระนั้นก็ไม่ได้เต้นแรงเสียจนกลายเป็นท่าทีตลก เขามั่นใจว่าตัวเองดูดีระดับหนึ่ง ไม่เช่นนั้นสาวๆ หลายคนคงไม่หันมามองเขาเป็นตาเดียวแบบตอนนี้หรอก

​ไม่เว้นแม้แต่แม่สาวผมชมพูบนเวที ที่เวลานี้หันมามองเขาด้วยสายตาอึ้งค้าง!

​คงจะมองว่าผู้ชายคนนี้เป็นใครถึงได้หล่อเท่สุดๆ สินะ...

​“โอโห ลุงคนนั้นเต้นเก่งจังค่ะ”

​พรวด!! เมธากรถึงกับสำลักกับคำกล่าวทักทายของยัยนักร้องสาวตัวเล็กน่าขยี้คนนั้น...เดี๋ยวก่อน ใครลุงเธอกันวะ!