로그인공유
บทที่ 25
최신 업데이트:
2024-12-28 11:06:06관련 챕터
ซ่อนรัก บทที่ 26
EP.26พอเริ่มดึกมันก็เริ่มหนาว เริ่มเมาและมึนนิดหน่อย ทั้งที่พี่นธีก็ดื่มอีกครึ่งแก้วที่ฉันโดนแล้ว"ไปเข้าห้องน้ำนะ" ฉันหันไปบอกใบเฟิร์นแล้วลุกขึ้นจากตรงนั้น ตอนลุกมันก็มีเซเล็กน้อยแต่คงไม่มีใครเห็นหรอกฉันเดินมาจนถึงบ้านหลังที่เช่าไว้ก็รีบเข้าห้องน้ำและแปรงฟันจนเสร็จเรียบร้อยแล้วออกมา"ตะ... ตกใจหมด" พอออกมาจากห้องน้ำก็แทบจะหัวใจวายเพราะพี่นธีมายืนกอดอกจ้องเขม็งอยู่หน้าห้องน้ำ "พี่มาตอนไหนคะ""..." เขาขมวดคิ้วมองมาด้วยสายตาดุ ๆ "มาคนเดียวทำไม""มันใกล้แค่นี้เนยไม่อยากรบกวนใคร" ฉันตอบแล้วยิ้มให้เขา "พี่มาเข้าห้องน้ำเหรอ""เปล่า" เขาตอบแล้วขยับตัวเข้ามาใกล้"มีอะไรกับเนยหรือเปล่า" ถ้าไม่มาเข้าห้องน้ำก็แปลว่ามาหาฉัน"คืนนี้... ไม่ได้นอนด้วย" เขาพูดออกมาแบบนั้นแต่หน้านิ่งมาก ไม่รู้ว่าเขากำลังรู้สึกยังไง"คะ""มานี่" เขาสั่งเสียงเรียบก่อนจะดึงรั้งฉันเข้าไปใกล้แล้วทาบทับริมฝีปากลงมาบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่มของฉัน มือหนารั้งศีรษะเข้าไปใกล้อีกและออกแรงกดท้ายทอยเอาไว้จนริมฝีปากฉันแทบจะฝังอยู่กับปากของเขากลิ่นแอลกอฮอล์ลอยเข้ามาในจมูกผสมกับกลิ่นมิ้นท์จากยาสีฟันของฉันปะปนกันไปหมด เขายังคงบดจูบและค่
최신 업데이트 : 2024-12-28ซ่อนรัก บทที่ 27
EP.27หลายวันต่อมา"เปิดช้าจังวะ มึงมัวทำอะไร""...""แล้วมึงทำเสร็จยังงานที่ลูกค้าสั่ง กูจะได้เอาไปลงระบบกูต่อ ฮะ... เฮ้ย !""อย่าเสียงดังได้ไหม" "นั่นมันน้องนิเนยไม่ใช่เหรอ" บทสนทนาของคนสองคนดังเข้ามาในโสตประสาททำให้ฉันตื่นขึ้นมาจากภวังค์ ค่อย ๆ ขยับเปลือกตาขึ้นมาช้า ๆ รู้สึกเหมือนยังหลับไม่เต็มอิ่มเลย แสดงว่าเช้าอยู่เหรอ แล้วใครมา..."มึงบอกกูมาว่าตั้งแต่ตอนไหน" เสียงของพี่คิวนี่ !ฉันหรี่ตามองคนที่ยืนเอามือเท้าเอวมองพี่นธีสลับกับฉันแต่เขาคงไม่รู้ว่าฉันตื่นแล้ว "เสือก" พี่นธีตอบสั้น ๆ เหมือนรำคาญแล้วเดินไปที่โต๊ะทำงาน ก่อนจะหันไปพูดเรื่องงานต่อ "กูทำเสร็จแล้วเดี๋ยวทำไฟล์ส่งให้ ไหนแผงวงจรที่สั่ง""อยู่ในกล่อง" พี่คิวจำใจเลิกสงสัยแล้วเดินไปคุยเรื่องงานกับพี่นธี ส่วนฉันก็แกล้งหลับต่อเพราะไม่กล้าเผชิญหน้ากับพี่คิวตอนนี้เริ่มมีคนรู้เรื่องของเราแล้วตั้งแต่วันที่ไปเที่ยวดอยและบ้านของใบเฟิร์น แต่ไม่รู้ว่าญานินกับใบเฟิร์นจะรู้หรือเปล่าไม่นานพี่คิวก็ออกจากห้องไป ฉันจึงค่อย ๆ ขยับตัวออกจากผ้าห่มผืนหนาสีเทาเข้ม วันนี้เขาตื่นเช้ามาทำงานอีกแล้ว เพิ่งเคยเห็นมุมนี้ของเขาช่วงสองสามวันที่ผ่านม
최신 업데이트 : 2024-12-28ซ่อนรัก บทที่ 28
EP.28ฉันมาถึงหน้าห้องประชุมกับใบเฟิร์นเกือบบ่าย ตอนนี้มีคนอยู่ด้านในแล้วจึงผลักประตูเข้าไปและขออนุญาตตามมารยาท"เชิญครับ น้อง... นิเนย" รุ่นพี่ผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่หัวโต๊ะพูดขึ้นแล้วผายมือให้ เขาทำท่าครุ่นคิดชื่อฉันอยู่หลายวินาทีก่อนจะพูดและยิ้มออกมา"ค่ะ"ถ้าจำไม่ผิดพี่เขาน่าจะเป็นนายกสโมสรนักศึกษา ชื่อว่าพี่โก้ หน้าตาดีมีความสามารถเรียนอยู่ปีสี่คณะบริหารตอนนี้ใบเฟิร์นรออยู่ร้านกาแฟใต้ตึกเรียนรวมเพราะไม่อยากเข้ามาในห้องประชุมให้คนอื่นมอง แล้วทุกคนที่เกี่ยวข้องก็เริ่มทยอยกันเข้ามา ผู้หญิงที่จะถ่ายกับฉันมีอยู่สามคนเรียนอยู่ปีหนึ่งสองคนและรุ่นพี่ปีสองอีกคน แล้วยังมีผู้ชายอีกสี่คนเป็นรุ่นพี่ปีสองและปีสามต่างคณะกันไป จนเวลาบ่ายโมงคนก็มาเกือบครบ เหลือช่างภาพอีกคนที่ได้ยินพี่โก้ถามถึง สักพักประตูก็เปิดเข้ามาคิดว่าคงเป็นคนนั้นร่างสูงที่เดินเข้ามาทำให้ฉันนิ่งค้างไปครู่หนึ่ง แล้วเจ้าของใบหน้าลูกครึ่งก็หันมาสบตากับฉันก่อนจะยิ้มออกมา 'พี่ฟิน' คนที่ขอไลน์ฉันวันนั้น "มากันครบแล้ว พี่จะเริ่มคุยรายละเอียดของงานนะครับ" แล้วพี่โก้ก็เริ่มคุยงานสีหน้าจริงจัง "เสื้อกีฬาที่เราจะให้น้อง ๆ ถ่ายมีส
최신 업데이트 : 2024-12-28ซ่อนรัก บทที่ 1
EP.1"โต๊ะเก้า ช้างโปร น้ำแข็งเล็กหนึ่งค่ะ" ฉันบอกกับพี่เบสพนักงานจัดออเดอร์แล้ววางรายการในตะกร้า รอไม่นานของที่แจ้งไว้ก็ถูกยื่นออกมาจากช่องรับของขนาดกว้างเมตรกว่าพร้อมกับรอยยิ้มหวาน ๆ ของคนที่อยู่ด้านใน"ขอบคุณค่ะ"เครื่องดื่มที่ลูกค้าสั่งถูกวางไว้บนโต๊ะก่อนที่ฉันจะเดินไปหยิบน้ำแข็งถังเล็กมาให้อีกรอบ จากนั้นจึงค่อย ๆ เทเครื่องดื่มให้กับลูกค้าผู้ใหญ่วัยทำงานที่มีเพื่อนทั้งผู้หญิงและผู้ชายร่วมโต๊ะเดียวกันราวหกคน"น้องเนยบริการโต๊ะสิบสองหน่อย" เสียงจากพี่ปายผู้จัดการของร้านเอ่ยปากบอกตอนที่กำลังเดินไปประจำจุดของตัวเองเพื่อรอให้บริการลูกค้าในร้านร้านนี้เป็นสถานบันเทิงที่ค่อนข้างอยู่ห่างจากมหาวิทยาลัยพอสมควร เหตุผลที่ฉันเลือกมาทำงานเสริมที่นี่ก็เพราะไม่อยากเจอเพื่อนและคนรู้จักที่เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน ซึ่งร้านนี้ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นวัยทำงาน จึงมีโอกาสน้อยมากที่จะเจอเพื่อนในมหาวิทยาลัยเพราะฉันยังเรียนอยู่ปีหนึ่งการหางานทำช่วงกลางวันจึงเป็นเรื่องที่ยากพอสมควรเนื่องจากติดกิจกรรมอะไรหลายอย่าง ทั้งรับน้องคณะ รับน้องสาขา ไหนจะกิจกรรมชมรมที่นักศึกษาชั้นปีที่หนึ่งถูกบังคับให้ต้องเข้าร่วมทุกคน
최신 업데이트 : 2024-12-04ซ่อนรัก บทที่2
EP.2“ไง น้องสาวคนสวย" คนคนนั้นพูดแล้วยิ้มมุมปากมองฉมาอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะกวาดสายตามองเรือนร่างภายใต้ชุดทำงานรัดรูป แต่เปลี่ยนเป็นใส่กางเกงยีนขายาวสวมทับไว้แล้วแต่ยังไงทุกอย่างยังคงรัดรูปเช่นเคย"..." ฉันไม่ตอบพยายามก้าวถอยหลังออกมาห่าง ๆ แต่หมอนั่นกลับก้าวเข้ามาหาฉันด้วยความรวดเร็วแล้วขว้าข้อมือของฉันที่กำลังจะหันหลังวิ่งลงบันไดหมับ!"จะไปไหน พี่มาหาถึงที่ขนาดนี้ มาคุยกันก่อนมั้ย" พูดจบมันก็พยายามฉุดกระชากตัวฉันเข้าไปในห้องแล้วปิดปากไม่ให้ร้องเสียงดังความรู้สึกหลายอย่างแล่นเข้ามาในหัวทั้งกลัว ทั้งรังเกียจและอยากเอาตัวรอดขณะที่ก็พยายามดิ้นรนออกจากเงื้อมมือของมันฉันจับถุงรองเท้าส้นเตารีดไว้แน่นก่อนจะฟาดมันไปด้านหลังอย่างไม่มีเป้าหมายจนเกิดเสียงดัง ปึก! เหมือนมันกระทบกับอวัยวะส่วนใดส่วนหนึ่งของผู้ชายสารเลวคนนั้น จนสามารถหลุดออกมาได้ในที่สุดเพราะมันยกมือขึ้นไปกุมศีรษะของตัวเองและร้องเสียงหลง"เชี่ย!"ตึก ตึก ตึกฉันรีบวิ่งออกมาจากตรงนั้นทันทีแต่มันก็ไม่ยอมปล่อยไปง่าย ๆ ยังคงวิ่งตามมาด้านหลัง ตอนนี้แข้งขาฉันที่สลับก้าวไปมามันแทบจะพันกันเพราะอยากเอาตัวรอดปึกร่างของฉันชนเข้ากับใครบ
최신 업데이트 : 2024-12-04ซ่อนรัก บทที่ 3
EP.3ปัจจุบัน"พี่นธี เนยขอติดรถไปข้างนอกด้วยได้มั้ย" ฉันมองเขาด้วยแววตาแห่งการร้องขอ ซึ่งเขาอาจจะไม่เข้าใจว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้น"อือ" พูดจบเขาก็หันไปทางไอ้พี่วีแล้วบอกเสียงเรียบ "กูไปก่อนนะ""เดี๋ยวพี่ไปส่งก็ได้น้องเนย ไม่ต้องไปรบกวนคนอื่นหรอก" ไอ้สารเลวนั่นพูดแล้วยิ้มออกมา หากเป็นคนอื่นคงไม่รู้สึกอะไรและมองเป็นพี่ชายต่างสายเลือดที่แสนดี แต่ฉันมองรอยยิ้มนั้นแล้วรับรู้ได้ถึงการหมายจะคุกคามอยู่ตลอดเวลาของมัน"ไม่ต้อง...ค่ะ" ฉันพูดเสียงเรียบแล้วรีบเดินลงจากบันไดโดยมีพี่นธีเดินตามมาเงียบ ๆ พอมาถึงรถของเขาบ่อน้ำตาของฉันมันก็แตกทันที รีบนั่งลงกอดเข่าตัวเองและซุกหน้าลงปล่อยน้ำตาให้มันไหลออกมาด้วยความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้มันตกใจจนตั้งตัวไม่ทันเลยทั้งที่คิดว่าการหนีสิ่งเลวร้ายมาอยู่ที่นี่มันจะทำให้ชีวิตฉันดีขึ้น แต่มัจจุราชที่แฝงมาในรูปแบบพี่ชายคนนั้นกลับตามฉันมาถึง ตรงนี้ฉันไม่คิดจะหาคำตอบว่ามันมาอยู่นี่ได้ยังไง แต่ฉันควรหาทางไปจากมันให้ได้ดีกว่า"..."ได้ยินเสียงฝีเท้าของพี่นธีเดินมาหยุดอยู่ข้างตัวฉัน เขาไม่พูดอะไรเลยแม้แต่คำเดียว ไม่คิดจะถามหรือสงสัยอะไรเลยนั่นอาจเป็นเพราะเขาคิดว่า
최신 업데이트 : 2024-12-04ซ่อนรัก บทที่ 4
EP.4"ขอบคุณสำหรับที่พักและข้าวฟรีค่ะ" ฉันบอกแล้วยิ้มให้คนหน้านิ่งก่อนจะเดินไปหยิบของตัวเอง "เสื้อผ้าพี่ถ้าเนยซักแล้วจะเอามาคืนนะ""อืม" เขาตอบแค่นั้นแล้วก้มหน้าเล่นมือถืออยู่ตรงโซฟาต่อ "เนยไปแล้ว ลาก่อนค่ะ" ฉันบอกก่อนจะหมุนตัวกลับมาทางประตู"เดี๋ยว" เสียงของพี่นธีดังขึ้นอีกครั้ง"คะ""ห้องตรงข้ามว่าง เผื่อเธออยากย้าย" เขาบอกโดยที่ไม่ได้มองมาทางฉัน"เนยจ่ายไม่ไหวหรอกค่ะ ว่าจะลองหาไกล ๆ มหา'ลัยดูห้องราคาถูกคงมี"ฉันยิ้มบาง ๆ แล้วมองใบหน้าด้านข้างของเขา ทำไมเหมือนจะอ่านความคิดฉันออกอย่างนั้นแหละ เพราะฉันก็คิดอยู่ว่าจะทำยังไงดีกับเรื่องย้ายหอ คงอยู่ที่เดิมไม่ได้อีกแล้ว"ค่าเช่าพันกว่า" เขาบอกเสียงเรียบฉันทำตาโตเมื่อได้ยินประโยคนั้น คอนโดนี้ฉันเคยได้ยินจากญานินว่าค่าเช่าเจ็ดพันขึ้นและนั่นแค่ห้องที่แทบจะไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกใด ๆ เมื่อกี้หูฉันแว่วหรือเขากำลังอำเล่น"ห้องพี่ค่าเช่าหมื่นกว่า ห้องตรงข้ามพันกว่ามันคงมีอะไรซักอย่างมั้ยคะ" ฉันพูดแล้วกลืนน้ำลายลงคออย่างกลัว ๆ "ยังไม่มีใครตาย" เขาปรายตามามองฉันเหมือนอยากจะพูดว่า 'อย่ามาคิดไร้สาระ'"ทำไมมันถูกล่ะคะ""เจ้าของห้องรวยแล้ว" เข
최신 업데이트 : 2024-12-04ซ่อนรัก บทที่ 5
EP.5 "จ่ายค่าเช่าที่แม่บ้านชื่อพร" พี่นธีบอกสั้น ๆ แล้ววางกระเป๋าของฉันลงก่อนจะยื่นคีย์การ์ดมาให้ พร้อมกับบอกรหัสปลดล็อกประตูพันกว่าจริง ๆ เหรอ...ฉันมองดูห้องที่คล้ายห้องพี่นธีทุกอย่าง ข้าวของเครื่องใช้มีครบ ในครัวมีอุปกรณ์ทำอาหารซึ่งห้องของพี่นธีไม่มี"แม่บ้านเหรอคะ" ฉันขมวดคิ้วถามอีกครั้งแต่ไม่ได้รับคำตอบกลับมาเพราะเขาบอกว่าไม่ชอบพูดซ้ำ ถ้าพูดซ้ำนั่นแปลว่ากำลังหงุดหงิดแล้ว อันนี้ฉันเดาว่าน่าจะเป็นแบบนั้นแล้วพี่นธีก็เดินกลับไปห้องของตัวเอง โชคดีที่วันนี้เป็นวันหยุดฉันจึงไม่ต้องไปเรียนและไม่มีกิจกรรมรับน้องในวันนี้ เพราะรุ่นพี่แจกภารกิจและต้องทำให้เสร็จภายในห้าวันภารกิจที่ฉันได้รับค่อนข้างจะง่ายถ้าเทียบกับเพื่อนคนอื่น เพราะรุ่นพี่แค่ให้ฉันบอกความหมายที่แท้จริงของคำว่า 'รุ่น' เท่านั้นฉันจัดของตัวเองที่มีเพียงไม่กี่อย่างให้เข้าที่ก่อนจะเดินไปดูโซนครัวขนาดกะทัดรัดแต่มีของใช้เกือบทุกอย่างด้วยความตื่นเต้นที่ชอบห้องครัวและชอบทำอาหารเพราะมันทำให้รู้สึกเหมือนว่ามีแม่ยืนอยู่ข้าง ๆ ฉันโตมากับการมองดูท่านทำกับข้าวในแต่ละวันและเรียนรู้ทุกอย่างจากท่าน คนที่จากไปเมื่อสองปีก่อนและไม่มี
최신 업데이트 : 2024-12-11
최신 챕터
ซ่อนรัก บทที่ 28
EP.28ฉันมาถึงหน้าห้องประชุมกับใบเฟิร์นเกือบบ่าย ตอนนี้มีคนอยู่ด้านในแล้วจึงผลักประตูเข้าไปและขออนุญาตตามมารยาท"เชิญครับ น้อง... นิเนย" รุ่นพี่ผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่หัวโต๊ะพูดขึ้นแล้วผายมือให้ เขาทำท่าครุ่นคิดชื่อฉันอยู่หลายวินาทีก่อนจะพูดและยิ้มออกมา"ค่ะ"ถ้าจำไม่ผิดพี่เขาน่าจะเป็นนายกสโมสรนักศึกษา ชื่อว่าพี่โก้ หน้าตาดีมีความสามารถเรียนอยู่ปีสี่คณะบริหารตอนนี้ใบเฟิร์นรออยู่ร้านกาแฟใต้ตึกเรียนรวมเพราะไม่อยากเข้ามาในห้องประชุมให้คนอื่นมอง แล้วทุกคนที่เกี่ยวข้องก็เริ่มทยอยกันเข้ามา ผู้หญิงที่จะถ่ายกับฉันมีอยู่สามคนเรียนอยู่ปีหนึ่งสองคนและรุ่นพี่ปีสองอีกคน แล้วยังมีผู้ชายอีกสี่คนเป็นรุ่นพี่ปีสองและปีสามต่างคณะกันไป จนเวลาบ่ายโมงคนก็มาเกือบครบ เหลือช่างภาพอีกคนที่ได้ยินพี่โก้ถามถึง สักพักประตูก็เปิดเข้ามาคิดว่าคงเป็นคนนั้นร่างสูงที่เดินเข้ามาทำให้ฉันนิ่งค้างไปครู่หนึ่ง แล้วเจ้าของใบหน้าลูกครึ่งก็หันมาสบตากับฉันก่อนจะยิ้มออกมา 'พี่ฟิน' คนที่ขอไลน์ฉันวันนั้น "มากันครบแล้ว พี่จะเริ่มคุยรายละเอียดของงานนะครับ" แล้วพี่โก้ก็เริ่มคุยงานสีหน้าจริงจัง "เสื้อกีฬาที่เราจะให้น้อง ๆ ถ่ายมีส
ซ่อนรัก บทที่ 27
EP.27หลายวันต่อมา"เปิดช้าจังวะ มึงมัวทำอะไร""...""แล้วมึงทำเสร็จยังงานที่ลูกค้าสั่ง กูจะได้เอาไปลงระบบกูต่อ ฮะ... เฮ้ย !""อย่าเสียงดังได้ไหม" "นั่นมันน้องนิเนยไม่ใช่เหรอ" บทสนทนาของคนสองคนดังเข้ามาในโสตประสาททำให้ฉันตื่นขึ้นมาจากภวังค์ ค่อย ๆ ขยับเปลือกตาขึ้นมาช้า ๆ รู้สึกเหมือนยังหลับไม่เต็มอิ่มเลย แสดงว่าเช้าอยู่เหรอ แล้วใครมา..."มึงบอกกูมาว่าตั้งแต่ตอนไหน" เสียงของพี่คิวนี่ !ฉันหรี่ตามองคนที่ยืนเอามือเท้าเอวมองพี่นธีสลับกับฉันแต่เขาคงไม่รู้ว่าฉันตื่นแล้ว "เสือก" พี่นธีตอบสั้น ๆ เหมือนรำคาญแล้วเดินไปที่โต๊ะทำงาน ก่อนจะหันไปพูดเรื่องงานต่อ "กูทำเสร็จแล้วเดี๋ยวทำไฟล์ส่งให้ ไหนแผงวงจรที่สั่ง""อยู่ในกล่อง" พี่คิวจำใจเลิกสงสัยแล้วเดินไปคุยเรื่องงานกับพี่นธี ส่วนฉันก็แกล้งหลับต่อเพราะไม่กล้าเผชิญหน้ากับพี่คิวตอนนี้เริ่มมีคนรู้เรื่องของเราแล้วตั้งแต่วันที่ไปเที่ยวดอยและบ้านของใบเฟิร์น แต่ไม่รู้ว่าญานินกับใบเฟิร์นจะรู้หรือเปล่าไม่นานพี่คิวก็ออกจากห้องไป ฉันจึงค่อย ๆ ขยับตัวออกจากผ้าห่มผืนหนาสีเทาเข้ม วันนี้เขาตื่นเช้ามาทำงานอีกแล้ว เพิ่งเคยเห็นมุมนี้ของเขาช่วงสองสามวันที่ผ่านม
ซ่อนรัก บทที่ 26
EP.26พอเริ่มดึกมันก็เริ่มหนาว เริ่มเมาและมึนนิดหน่อย ทั้งที่พี่นธีก็ดื่มอีกครึ่งแก้วที่ฉันโดนแล้ว"ไปเข้าห้องน้ำนะ" ฉันหันไปบอกใบเฟิร์นแล้วลุกขึ้นจากตรงนั้น ตอนลุกมันก็มีเซเล็กน้อยแต่คงไม่มีใครเห็นหรอกฉันเดินมาจนถึงบ้านหลังที่เช่าไว้ก็รีบเข้าห้องน้ำและแปรงฟันจนเสร็จเรียบร้อยแล้วออกมา"ตะ... ตกใจหมด" พอออกมาจากห้องน้ำก็แทบจะหัวใจวายเพราะพี่นธีมายืนกอดอกจ้องเขม็งอยู่หน้าห้องน้ำ "พี่มาตอนไหนคะ""..." เขาขมวดคิ้วมองมาด้วยสายตาดุ ๆ "มาคนเดียวทำไม""มันใกล้แค่นี้เนยไม่อยากรบกวนใคร" ฉันตอบแล้วยิ้มให้เขา "พี่มาเข้าห้องน้ำเหรอ""เปล่า" เขาตอบแล้วขยับตัวเข้ามาใกล้"มีอะไรกับเนยหรือเปล่า" ถ้าไม่มาเข้าห้องน้ำก็แปลว่ามาหาฉัน"คืนนี้... ไม่ได้นอนด้วย" เขาพูดออกมาแบบนั้นแต่หน้านิ่งมาก ไม่รู้ว่าเขากำลังรู้สึกยังไง"คะ""มานี่" เขาสั่งเสียงเรียบก่อนจะดึงรั้งฉันเข้าไปใกล้แล้วทาบทับริมฝีปากลงมาบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่มของฉัน มือหนารั้งศีรษะเข้าไปใกล้อีกและออกแรงกดท้ายทอยเอาไว้จนริมฝีปากฉันแทบจะฝังอยู่กับปากของเขากลิ่นแอลกอฮอล์ลอยเข้ามาในจมูกผสมกับกลิ่นมิ้นท์จากยาสีฟันของฉันปะปนกันไปหมด เขายังคงบดจูบและค่
ซ่อนรัก บทที่ 25
EP.25ในที่สุดก็ถึงวันที่เราต้องออกเดินทาง ฉัน ใบเฟิร์น และพี่คิวมากับรถพี่นธี ญานินไปกับพี่ทศกัณฐ์ ส่วนพี่ฮ่องเต้น่าจะมากับผู้หญิงอีกคันเพราะได้ยินพี่คิวคุยกับพี่นธีแบบนั้นทางขึ้นเขาค่อนข้างคดเคี้ยวและชันมาก แต่นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของฉันเลยไม่น่ากลัวเท่าไร อีกอย่างพี่นธีก็ขับรถเก่งฉันก็เลยสบายใจ"เราจะจองบ้านหนึ่งหลังนะ เผื่อเอาไว้ อีกอย่างสะดวกตอนใช้ห้องน้ำด้วย แล้วก็มีเต็นท์อีกสี่หลัง" ใบเฟิร์นอธิบายให้ทุกคนฟังหลังจากที่เรามาถึงอุทยาน ที่นี่เป็นป่าสนมีมุมให้ถ่ายรูปสวย ๆ เยอะมาก"ก็ดีเหมือนกัน มึงกับกูใช่ไหมไอ้ธี" พี่คิวพยักหน้าเห็นด้วยก่อนจะหันไปถามพี่นธีที่ทำหน้านิ่งอยู่ตรงที่นั่งยาว ๆ อีกฝั่ง"ทำไมต้องกูกับมึง" พี่นธีพูดเสียงเรียบ"หรือมึงจะไปดีลกับน้อง ๆ" พี่คิวถามแล้วหันมามองทางฉันกับใบเฟิร์นพร้อมกับรอยยิ้ม "พี่ล้อเล่น""..." ฉันหลุดขำออกมาแต่พอหันไปสบสายตานิ่ง ๆ ของพี่นธีก็ต้องเบือนหน้าหนีไปเพราะอาจจะโดนจับจ้องจากคนรอบตัว แล้วเขาก็หยิบกระเป๋าของตัวเองเดินออกไปจากตรงนี้ไม่พูดไม่จาแล้วพวกเราก็มากางเต็นท์กันที่ลานกว้าง นอนกันเป็นคู่ ญานินกับพี่ทศกัณฐ์ พี่ฮ่องเต้กับพี่ใบชาผู้หญิงที
ซ่อนรัก บทที่ 24
EP.24ตอนนี้พี่นธีนั่งทำงานอยู่ตรงโซฟา เห็นเขาตั้งใจแบบนั้นฉันจึงไม่อยากกวนแต่เส้นผมที่เพิ่งถูกสระของเขาดูจะน่ารำคาญไม่น้อยเลยเพราะมันเกะกะไม่เป็นทรงจนต้องเสยมันขึ้นหลายรอบ ฉันเห็นแบบนั้นจึงเดินไปหยิบยางรัดผมมาและนั่งบนโซฟาซึ่งเขานั่งอยู่บนพรมด้านล่าง"มีอะไร" พี่นธีหันมาถาม"เนยจะมัดให้ มันจะได้ไม่เกะกะไง" ฉันแอบกลัวว่าจะไปวุ่นวายให้เขารำคาญเพิ่มเล็กน้อย แต่เขาแค่มองยางรัดผมในมือเมื่อเขาไม่ว่าอะไรฉันก็เอื้อมมือไปรวบผมด้านบนของเขาขณะที่เจ้าตัวนั่งเงียบเงยหน้ามองฉันอยู่ พอมัดเสร็จฉันก็ยิ้มออกมาแล้วหัวเราะเบา ๆน่ารักเหมือนเด็กสามขวบเลยแต่เป็นเด็กหน้ามึนนะ"ขำอะไร" คนหน้ามึนถามต่อแล้วมองฉันอย่างจับผิด คิ้วเข้มขยับเข้าหากัน"เปล่าค่ะ พี่นธีน่ารักดี" ฉันอมยิ้มตอบกลับไปแล้วหยัดตัวลุกขึ้น ก่อนจะตกใจเมื่อร่างเซถลาลงไปคร่อมตัวเพราะมือหนาที่ดึงรั้งข้อมือความนุ่มที่สัมผัสได้ด้วยจมูกทำให้รีบดันตัวออกแต่พี่นธีกลับโอบเอวฉันไว้พลางเอนพิงกับโซฟาอีกด้าน"หายไข้ยัง" "คะ ? ยะ... ยังค่ะ" สายตาเป็นประกายนั่นทำให้ฉันต้องตอบด้วยความหวั่นใจ "..." มือหนาเลื่อนมาแตะหน้าผากฉันก่อนจะยกยิ้มมุมปาก ฉันอยากเห็
ซ่อนรัก บทที่ 23
EP.23ตอนนี้พี่นธีเดินหายไปแล้ว เขาออกจากห้องไปเงียบ ๆ ทิ้งให้ฉันสงสัยอยู่ตรงนี้เมื่อคืนยังโมโหฉันอยู่เลย แต่อยู่ ๆ ก็มาทำดีด้วยอีก ฉันปรับอารมณ์ตามไม่ทันแล้วนะ แถมยังเอามือถือกับเงินมาคืนด้วยฉันขยับตัวขึ้นมานั่งบนเตียงด้วยอาการปวดเมื่อยตามร่างกาย อีกไม่กี่วันยัยพวกนั้นก็จะไปเที่ยวดอยแล้วฉันจะไหวไหมนะแกร๊กเสียงประตูเปิดเข้ามาอีกครั้งพร้อมกับร่างสูงที่ถือถุงบางอย่างเข้ามาเงียบ ๆ เขาปรายตามองฉันเล็กน้อยก่อนจะเดินไปที่ครัว สักพักก็กลับมาพร้อมกับโจ๊กสำเร็จรูปในถ้วยกระดาษ"กิน แล้วก็กินยา" "พี่ไม่ได้ทำเนยป่วย ไม่ต้องดูแลก็ได้ค่ะ" ฉันรับมันมาถือไว้ในมือแล้วคนให้มันเย็นขึ้น "..." พี่นธีไม่พูดอะไร เขาเดินไปจากเตียงอีกครั้งและกลับมาพร้อมกับน้ำเปล่าหนึ่งแก้ว ยาหนึ่งเม็ด"ยา" เขาวางมันตรงชั้นข้างเตียงแล้วกลับมานั่งขอบเตียง ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ฉันจะไม่ทำตัวให้ทะเลาะกันอีกแล้ว ตอนนี้เหมือนความรู้สึกที่เคยมีก่อนหน้ามันแทรกมาด้วยความอึดอัดเลย เขาอาจจะเริ่มรำคาญฉันแล้ว"พี่นธี ยังโมโหเนยอยู่ไหม" ฉันถามแล้วก้มลงมองถ้วยโจ๊กในมือที่มีไอความร้อนลอยขึ้นมา"ไม่" เขาตอบแค่นั้นและยังคงนั่งมองฉันเงียบ
ซ่อนรัก บทที่ 22
EP.22Natee talks.ผมคิดมาทั้งวันทั้งคืนเพราะกำลังสับสนว่าควรจะทำอย่างไรต่อดี คงต้องเล่าเหตุการณ์ตั้งแต่เริ่มที่ทำให้บานปลายมาถึงตรงนี้เมื่อวานผมอยู่ห้องทั้งวันเพราะมีคนสนใจจะจ้างเขียนโปรแกรมและรอใครบางคนกลับมา เธอบอกว่าจะออกไปหาเพื่อนแต่บ่ายสามแล้วคนที่คิดว่าจะกลับมาก็ยังไม่โผล่มาให้เห็นหน้าไม่เป็นไรรอได้...จนเวลาล่วงเลยไปถึงห้าโมง หกโมง เธอก็ไม่มา ขณะที่ผมหยิบมือถือแล้ววางมันลงเป็นสิบยี่สิบครั้งเพราะคิดจะโทร.ไปแต่... ก็ไม่โทร. และคนคนนั้นก็ไม่คิดจะโทร.มาหาผมเลยพอหนึ่งทุ่มในที่สุดเธอก็มา ไม่พูดไม่จา จัดการกับข้าวที่ทำมาเงียบ ๆ พอเห็นผมไม่พูดเธอก็เลยถามคำถามทั่ว ๆ ไปออกมาเหมือนอยากทำลายความเงียบเธอถามคำถามเดียว ผมก็ตอบไปสั้น ๆ เป็นเรื่องปกติ สักพักเธอก็เดินไปคุยกับปุยนุ่น'กินเยอะ ๆ นะ เดี๋ยวนิเนยจะไปแล้ว พรุ่งนี้เจอกัน'ประโยคที่คุยกับแมวยังเยอะกว่าที่คุยกับผมอีก แสดงว่ามันต้องมีอะไรแน่ ๆ ถ้าไม่โกรธอะไรผมก็ต้องไปเจอคนที่ถูกใจแล้วอยากตีตัวออกหากแน่นอน มาแป๊บเดียวแล้วจะกลับได้ไงวะห้องก็อยู่แค่นี้ไฟเริ่มก่อตัว...แล้วเธอก็ออกจากห้องไป... แบบไม่ไยดี ไม่ยิ้มให้เหมือนที่ชอบยิ้มให้ผมต
ซ่อนรัก บทที่ 21
EP.21ครืด ~ ครืด ~'พ่อน้องปุยนุ่น'หัวใจฉันเต้นรัวขึ้นมาทันทีที่ชื่อนั้นโชว์บนจอโทรศัพท์มือถือ คนที่เป็นสาเหตุของอารมณ์ฟุ้งซ่านในตอนนี้นี่เป็นครั้งแรกที่เราโทร.หากันตั้งแต่มีเบอร์โทรศัพท์แถมยังเป็นเขาที่โทร.มาก่อนด้วย"...คะ"(มาดูแมว) เขาพูดเสียงเรียบ"ดูทำไม มันเป็นอะไรคะ" ฉันสงสัยและร้อนใจจึงรีบลงจากเตียงแล้ววิ่งไปที่ประตูทันที(มาดูเอง) แล้วเขาก็วางสายไปทันทีพร้อมขาของฉันที่ถึงหน้าห้องเจ้าตัวเรียบร้อยแล้ว"มันเป็นอะไรเหรอ" ฉันรีบเดินเข้ามาในห้องแล้วถามเขาที่ยืนกอดอกจ้องปุยนุ่นอยู่ตรงระเบียง"มันอ้วก" เขาตอบสั้น ๆ แล้วมองฉันเหมือนมีอะไรสักอย่างจนฉันต้องก้มมองตัวเอง ฉันรีบจนลืมไปว่าตอนนี้ตัวเองกำลังใส่เสื้อยืดตัวบางรัดรูปกับกางเกงขาสั้นแบบใส่นอนอีกตัว"ขอโทษที่แต่งตัวไม่เรียบร้อย เนยรีบ" ฉันบอกแล้วเดินไปดูเจ้าปุยนุ่นก่อนจะขำเบา ๆ "มันแค่สำรอกขนค่ะ แต่คงทรมานน่าดู เพราะเลียขนตัวเองแล้วมันร่วงเยอะเกินไปเลยต้องขับออกมาทางนี้ เนยต้องแปรงขนให้มันบ่อยกว่านี้"ฉันบอกพี่นธีแล้วเงยหน้าขึ้นไปส่งยิ้มให้เขาเพื่อบอกว่ามันไม่มีอะไร"..." แต่เขากลับเอาแต่จ้องหน้าไม่เลิก "ฉันไม่รู้"คนตัวสูงพูดแ
ซ่อนรัก บทที่ 20
EP.20วันต่อมาฉันตื่นมาทำกับข้าวมื้อเช้าในเวลาที่เกือบจะสายเพราะนอนหลับสบายเกินไป ส่วนพี่นธีตอนนี้ก็ยังนอนอยู่บนเตียงไม่ยอมตื่นสักทีพอทำกับข้าวเสร็จคนที่นอนอยู่บนเตียงก็เริ่มขยับกายไปมา และลุกขึ้นมองมาทางฉัน"เนยเอาอาหารไปให้ปุยนุ่นแล้ว พี่จะกินเลยไหมคะ""พึ่งตื่น จะให้กินเลย ?" พี่นธีพูดแล้วจ้องหน้าอย่างกับว่าฉันกำลังบังคับเขาอยู่อย่างนั้นแหละ"งั้นเดี๋ยวเนยยกไปไว้ให้ที่ห้องนะคะ" ฉันพูดแล้วเตรียมภาชนะมาใส่อาหาร"ไล่ ?""เนยไม่ได้พูดแบบนั้น"ทำไมตื่นมาก็หาเรื่องเลยล่ะ ตื่นเช้ามาก็อารมณ์เสียเลยเหรอ"..." แล้วพี่นธีก็เดินไปเปิดโทรทัศน์ที่ฉันไม่เคยแตะต้องมันเลยเพราะมีอะไรหลายอย่างให้ทำจนไม่มีเวลาว่าง"วันนี้พี่ไปไหนไหม""ไม่" เขาตอบแค่นั้นแล้วก็เงียบไป ก่อนจะเอ่ยขึ้นอีกครั้ง "จะไปไหน""เนยว่าจะออกไปหาเพื่อน นัดคุยเรื่องไปเที่ยวแล้วก็เรื่องลงทะเบียนเรียนเทอมหน้า" ฉันตอบแล้วเก็บอาหารไว้บนเคาน์เตอร์"เอาเลขบัญชีมา""คะ ?""ค่าทำงาน" เขาเดินไปหยิบมือถือของตัวเองที่วางบนเตียงมากดยุกยิก"อ้อ ค่ะ" แล้วฉันก็พยักหน้าบอกเลขบัญชีให้เขา สักพักข้อความแจ้งเตือนก็โชว์ขึ้นมาบนจอ'09/10/XX 09:52 บช XX1
