Beranda / ระบบ / ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย / ตอน เดินทางเข้าอำเภอกับช่วยเหลือเขาคือใครกัน?(2)

Share

ตอน เดินทางเข้าอำเภอกับช่วยเหลือเขาคือใครกัน?(2)

แต่สภาพด้านในของตัวบ้านไม่มีอะไรเสียหาย นอกจากประตูที่หลุดออกมาหนึ่งบาน นอกนั้นโดยรวมเธอว่าบ้านหลังนี้ยังคงจัดอยู่ในสภาพดีทีเดียว แค่ต้องทำความสะอาดครั้งใหญ่สักหน่อย

“วันไหนที่มีเวลาเราคงต้องหาทางมาจัดการเก็บกวาดบ้านกันสักหน่อยแล้วค่ะ ฉันจะเอาไว้เป็นที่พักสินค้าให้คนมารับที่นี่” ซูเหยาพูดความคิดของตนหลังจากที่เดินสำรวจรอบๆบ้านแล้ว

“หากว่าคุณทำแบบนั้นเราจะไม่มีปัญหาตามมาหรือครับ”  มูหานถามออกมาด้วยน้ำเสียงค่อนข้างกังวล

“คุณไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอกค่ะ ฉันจะบอกเรื่องนี้กับพี่     ซิวหลานเอง รับรองว่าไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน” ซูเหยาพูดขึ้นใบหน้าแสดงความมั่นใจเต็มเปี่ยม

“ผมเชื่อคุณครับ แต่ถ้ามันมีปัญหาจริงๆ ผมก็พร้อมจะยืนอยู่ข้างคุณอย่างแน่นอน” มู่หานพูดแสดงจุดยืนของตัวเองออกมาบ้าง

“ขอบคุณนะคะ คุณน่ารักมากเลยค่ะ” ซูเหยาพูดขึ้นอย่างไม่หวงคำชม

มู่หานเมื่อได้ยินสิ่งที่ภรรยาพูดกับตน ในหัวของเขาตอนนี้นั้นมีแต่คำว่าน่ารัก น่ารัก เต็มไปหมด

ซูเหยาที่ได้เห็นท่าทางของ

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอน มีแววว่าจะได้โชค (1)

    “พี่ใหญ่พ่อบุญธรรมจะไม่เป็นอะไรแน่ใช่ไหม” น้ำเสียงที่ค่อนข้างจะแสดงความกังวลของชายร่างใหญ่กว่าชายฉกรรจ์ที่อยู่ด้วยกันพูดขึ้น“พี่สาม พี่ไม่ต้องกังวลไปหรอก พี่เคยเห็นพ่อผู้ชราของพวกเราเสียเปรียบใครด้วยอย่างนั้นเหรอ” น้ำเสียงเอื่อยเฉื่อยพูดขึ้นจากผู้เป็นน้องเล็กในกลุ่มคนทั้งหมดต่างก็เห็นด้วย เพราะพ่อบุญธรรมของพวกเขาไม่เคยเสียเปรียบให้ใครเลยสักครั้ง แล้วยังแสร้งทำตัวเป็นหมาป่าห่มหนังแกะได้เนียนมากอีกด้วย“ตอนนี้พวกเราแยกกันไปทำภารกิจที่ได้รับมาก่อนดีไหม หากตาแก่รู้ว่าพวกเราทำไม่สำเร็จมีหวัง...ไม่อยากจะคิด” น้ำเสียงที่ค่อนข้างขี้เล่นจากชายคนที่เป็นพี่ชายคนที่สองกล่าว“ไปกันเถอะ ถ้าพ่อบุญธรรมมีปัญหาท่านก็ส่งสัญญาณมาเองแหละ” เสียงห้าวทุ้มของผู้เป็นพี่ใหญ่กล่าวขึ้นพร้อมกับที่เขาเดินนำคนทั้งสามออกไปทันทีทางด้านของซูเหยาตอนนี้เธอและมู่หานก็ได้พาชายชราคนนี้ที่ซูเหยายังไม่รู้ว่าเป็นใครไปที่โรงพยาบาลกับเธอด้วย“คุณลุงเอาบัตรประจำตัวมาด้วยหรือเปล่าคะ ฉันจะให้สามีไปลงทะเบียนให้” ซูเหยาถามกับชายสูงวัยที่เธอพามาเธอไม่กล้าปล่อยเขาไว้คนเดียว เนื่องจ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-15
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   มีแววว่าจะได้โชค(2)

    “วันนี้ฉันเอามาห้ากลิ่น กลิ่นละสี่สิบก้อน รวมเป็นสองร้อยก้อนค่ะ พวกพี่จะลองแบ่งกันดูก่อนไหมคะ” ซูเหยากล่าวด้วยสีหน้าลำบากใจ ‘คริๆ รายได้กำลังเข้ามาอีกแล้วจ้า’ ในใจเธอกลับเบิกบาน“แล้วเธอจะมีส่งให้พี่อีกเมื่อไหร่กัน บอกตามตรงนะเธอขายส่งให้พวกพี่แค่ก้อนหนึ่งหยวนห้าเหมานี่มันไม่แพงเลย และไม่ต้องใช้คูปองอุตสาหกรรมอีก ใครๆ ก็เลยอยากได้” อันหลินบอกออกมาอย่างตรงไปตรงมาเธอเอาไปขายต่อก้อนละสองหยวน เธอยังได้กำไรรวมๆ กันก็หลายหยวน รายได้ดีกว่างานที่ทำอยู่ประจำนี่ด้วยซ้ำซูเหยาที่ได้ฟังอันหลินพูดเธอก็ยืนนิ่งทำเป็นว่าหนักใจอยู่สักพัก แล้วจึงลองถามคู่สนทนาออกมา“คนที่พี่เอาไปขายจะไม่มีปัญหาตามมาแน่ๆ ใช่ไหมคะ ฉันบอกตามตรงว่าแอบกลัวอยู่เหมือนกัน” ซูเหยากระซิบถามสีหน้าหวาดหวั่น“เชื่อได้สิ ส่วนใหญ่พี่สามคนขายให้กับหญิงสาวชั้นสูงทั้งนั้นแหละ รับรองปลอดภัย” อันหลินกระซิบตอบ“ได้ยินพี่ยืนยันแบบนี้ฉันก็เบาใจ ฉันว่าจะมาปรึกษาพวกพี่อยู่ เรื่องว่าฉันจะเอาสินค้าไว้ที่บ้านในตัวอำเภอ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-15
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอน โชคชั้นที่สองกำลังมา(1)

    “เธอมีแบบใหม่อีกแล้วอย่างนั้นเหรอ” สามสาวแทบจะพูดขึ้นพร้อมกัน“พี่คะ อย่าลืมช่วงนี้เป็นช่วงหน้าร้อนแล้วนะคะ พี่เห็นเสื้อผ้าที่ฉันใส่อยู่ไหม ถึงจะเป็นสีเหมือนกับทุกคน แต่รูปแบบการตัดเย็บแตกต่างนะคะ” ซูเหยาพูดขึ้นสามสาวชั้นสูงจึงมองไปที่ซูเหยาเป็นตาเดียว แล้วพวกเธอก็เห็นถึงความแตกต่างจริงๆ“ฉันสามารถดัดแปลงให้พวกพี่ได้ แม้ว่าตอนนี้สีเสื้อผ้าจะค่อนข้างจะจำกัดก็เถอะค่ะ หากพี่สนใจเอาไว้วันที่ฉันมาเก็บเงินค่าสบู่ ฉันจะลองเอาแบบมาให้ดูนะคะ” ซูเหยาวางเหยื่อไว้อีกครั้ง“ได้สิ” ทั้งสามตอบรับ“ถ้าอย่างนั้นตอนนี้เรามาคุยเรื่องสบู่กันเถอะค่ะ ฉันทำกระดาษห่อแยกกันมาให้หมดแล้ว พวกพี่ลองไปดูเอาตามรายการที่ฉันเขียนไว้ได้เลย” ซูเหยาพูดขึ้นพร้อมกับยื่นกระดาษที่ระบุว่าสีอะไรไปกลิ่นอะไร“ได้สิพี่รับห้าสิบก้อนนะ เธอใส่รวมมาทุกกลิ่นตามที่พี่บอกในจดหมายแล้วใช่ไหม” หมอเฉินถามย้ำ“เรียบร้อยค่ะ ของพี่สาวมู่เจียวจ่ายมาสามสิบหยวนก็แล้วกันค่ะเป็นค่ามัดจำ” ซูเหยาพูดขึ้นอย่างคนใจกว้า

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-15
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอน โชคชั้นที่สองกำลังมา(2)

    “อะไรนะ หนึ่งเดือนอย่างนั้นเหรอ” ซิวหลานถามขึ้นเสียงสูงอย่างไม่อยากจะเชื่อ“ใช่ค่ะ ยาชุดนี้ราคาห้าพันหยวน แต่ถ้าพี่อยากจะได้แค่สมุนไพรสามตัวฉันคิดพี่สามพันหยวนเพราะสูตรที่พี่ได้มาก็ใช้ได้เหมือนกัน แค่มันอาจจะเห็นผลช้า อย่างเร็วก็น่าจะสามเดือน” ซูเหยาพูดขึ้น‘อยากได้แบบไหนเธอก็ยินดีขาย’ ซูเหยานึกพลางมองหน้าคู่สามีภรรยาตรงหน้าไปด้วยยาและสมุนไพรที่อยู่ในมิติเธอก็ต้องใช้เงินซื้อเช่นกัน มันไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ หรอกจริงไหม ดังนั้นจะหาว่าแพงก็ได้เพราะในมิติก็ขายเธอแพงเหมือนกัน“แล้วน้องสะใภ้ของเธอตอนนี้ท้องหรือยัง” เสียงทุ้มของจ้าวเจียงถามขึ้นอย่างรู้สึกกังขา ถ้ายาดีขนาดนั้นทำไมไม่ให้คนที่เป็นญาติสนิทกินล่ะ“น้องสะใภ้ของฉันเพิ่งจะสิบเจ็ดย่างสิบแปดค่ะ ฉันต้องการให้เธอปรับสมดุลไปก่อน พออายุสิบแปดสิบเก้าค่อยตั้งครรภ์ก็ยังไม่สาย และยังเกิดโอกาสเสี่ยงน้อยในหลายเรื่องด้วย” ซูเหยาอธิบายตามความจริง“ซูเหยาฉันเชื่อเธอ ฉันจะกินยาสูตรนั้น แล้วต้องกินกี่ครั้งยังไงบ้าง” ซิวหลานพูดขึ้

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-15
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอน ความสุขเล็ก ๆ (1)

    ‘เขานะเหรอคนดี คนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเพชฌฆาตหน้ายิ้มฆ่าคนไม่กระพริบตาเป็นคนดีอย่างนั้นเหรอ แม่หนูคนนี้จิตใจดีเกินไปแล้ว’ เจียงเฟยยืนคิดอยู่นิ่งๆ“นายท่าน กลับกันเลยไหมครับ” เสียงแหบของชายวัยเดียวกันที่ทำหน้าที่พ่อบ้านพูดขึ้นอย่างนอบน้อม“กลับกันเถอะ ส่งคนคอยไปดูแลเด็กสองคนนั้นด้วย อย่าให้พวกเขาเป็นอันตรายเด็ดขาด" เจียงเฟยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดันหนักแน่น พร้อมส่งถุงผ้าที่มีกล่องข้าวกับห่อสมุนไพรให้กับพ่อบ้าน“ครับท่านนายพล ผมจะจัดการให้ด่วนที่สุด” เสียงชายหนุ่มซึ่งเป็นคนคอยคุ้มครองกล่าวรับคำ เจียงเฟยที่ได้ยินคำตอบเขาก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจ“อาฮุ่ยนายจะทำอะไร” เสียงดุของเจียงเฟยที่หันไปเห็นพ่อบ้านของตนที่กำลังหยิบกล่องอาหารออกมาจากถุง“ผมก็จะเอาไป” เสียงพ่อบ้านผู้ซื่อสัตย์ยังพูดไม่ทันจบ ของที่อยู่ในมือก็ได้ถูกเจียงเฟยแย่งเอากลับไปถือไว้ดังเดิม“ขึ้นรถกันได้แล้ว ฉันอยากกลับบ้านเต็มที” เจียงเฟยพูดขึ้นกับคนทั้งสองที่ยืนงงกับพฤติกรรมของนายตัวเอง“ครับ” ทั้

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-15
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอน ความสุขเล็ก ๆ (2)

    “เสี่ยวเหยาที่ลูกถืออยู่มันคืออะไรอย่างนั้นเหรอ” ซูป๋อที่เดินเข้ามาเห็นเหตุการณ์ตรงหน้าพอดี ถามออกมาด้วยความแปลกใจเด็กๆ และมู่หานเองก็พากันสงสัยเหมือนกัน แต่พวกเขาไม่อยากขัดใจ ดังนั้นการที่ซูเหยาบอกให้ยิ้มเขาจึงได้ยิ้ม“เขาเรียกว่ากล้องถ่ายรูปค่ะ แต่ว่าตอนนี้หนูยังไม่สามารถนำรูปออกมาได้ ไว้รออีกสักพักหนูจะนำออกมาให้ดู” ซูเหยาพูดขึ้นพร้อมกับส่งรูปที่เธอถ่ายไว้ให้พ่อดู“นะ..นี่มันเยี่ยมไปเลย มันชัดมากกว่าภาพถ่ายที่พ่อเคยเห็นอีก” ซูป๋อพูดขึ้นน้ำเสียงตื่นเต้น“เอาไว้พวกเรามาถ่ายรูปครอบครัวกันนะคะ และก็ถ่ายรูปเดี่ยวของแต่ละคนด้วย” ซูเหยาพูดด้วยรอยยิ้ม“คุณครับสิ่งที่คุณถือเป็นสิ่งที่เจ้าแม่ก็ประทานมาให้ด้วยหรือครับ” มู่หานถามด้วยความอยากรู้“ใช่ค่ะ คุณกับลูกๆ ลองมาดูสิ” ซูเหยาตอบมู่หานใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม พลางกวักมือให้สี่คนพ่อลูกรวมทั้งเสี่ยวหยางมาดูรูปที่ตนถ่าย“โอ้ อู้ ว้าว” เสียงเด็กทั้งสามต่างร้องขึ้น เมื่อพวกเขาเห็นรูปที่แม่ถ่ายเก็บไว้ เสี่ยวหยางเ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-15
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอน ได้ผู้สนับสนุนเพิ่มจากความมีน้ำใจ (1)

    “นายว่าอะไรนะ ได้เปล่าอย่างนั้นเหรอ เป็นไปได้ยังไงกันหรือว่านายเข้าป่าไปเก็บมาเอง ว่าแต่เป็นป่าแถวไหน รีบบอกมาเร็วเข้า” เสียงของเฒ่าฮานถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น“นายช่วยใจเย็นลงสักหน่อยเถอะ อายุไม่ใช่น้อยๆ แล้ว” เสียงเพื่อนเก่าอย่างเจียงเฟยพูดขึ้นอย่างไม่นำพาความตื่นเต้นของเพื่อนเลยสักนิด“ใครจะเป็นพวกไร้อารมณ์แบบนายกัน ว่าแต่รีบบอกมาสักที” เฒ่าฮานก็ยังคงเร่งเพื่อนเสียงดัง“ได้ๆ เล่าแล้ว” เจียงเฟยจึงเล่าเรื่องตั้งแต่ที่ไปเจอกับซูเหยาและมู่หานออกมาด้วยใบหน้าประดับด้วยรอยยิ้มที่นานๆ ครั้งจะมีใครเห็นรอยยิ้มแบบนี้“โอ้ นายนี่ทำบุญมาด้วยอะไรถึงได้มาเจอกับคนดีๆ แบบนั้นได้ ฉันเองก็หวังว่าจะได้รับข่าวเรื่องหลานชายตัวน้อยในเร็ววัน นี่ก็ผ่านมานานกว่าสามปีแล้วถ้าหลานชายฉันยังอยู่ ปีนี้ก็น่าจะอายุเข้าใกล้หกขวบ” น้ำเสียงเฒ่าฮานจากที่ตื่นเต้นอยู่เมื่อครู่ กลับกลายเป็นน้ำเสียงหดหู่ชวนเศร้าหมองไปเสียแล้ว“นายก็ใจเย็นอดทนรอฟังข่าวอีกสักหน่อยเถอะ ฉันให้เ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-15
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ได้ผู้สนับสนุนเพิ่มจากความมีน้ำใจ (2)

    “แบบนี้ยังไงล่ะ ฉันถึงคิดหาคนไปคุ้มกันหล่อนอย่างลับๆ เนื่องจากหล่อนมีน้ำใจมากเกินไป ฉันจึงกลัวว่าภัยจะมาหาหล่อนเข้าสักวัน” เจียงเฟยพูดขึ้นหลังจากที่เขากลืนบะหมี่คำสุดท้ายลงคอไปแล้ว“เจียงเฟย ไอ้คนงก ฉันเพิ่งกินไปได้คำเดียวเอง” เสียงของเฒ่าฮานตะโกนดังลั่นด้วยความเจ็บใจทางด้านซูเหยาเธอก็ยังคงใช้ชีวิตตามปกติสุข โดยที่ไม่ได้รับรู้เรื่องราวภายนอกเลยสักนิด ว่าเธอได้มอบสมุนไพรล้ำค่าให้กับคนที่มาเป็นขาทองคำเพิ่มไปอย่างไม่ตั้งใจเช้าวันนี้ซูเหยาและคนในครอบครัวทั้งหมดที่ลางานไว้เรียบร้อยแล้ว ต่างพากันเดินเท้าเข้าตัวอำเภอเพื่อที่พวกเขาจะไปช่วยกันทำความสะอาดบ้านเดิม“ดีนะที่เชื่อลูก บ้านของเราเลยไม่เสียหายมากสักเท่าไหร่ แต่ว่าลูกแน่ใจนะว่าพวกทหารแดงพวกนั้นจะไม่เข้ามายึดบ้านของเรา” ซูป๋อถามลูกสาว“ไม่อย่างแน่นอนค่ะ เรื่องนี้พ่อไว้ใจฉันได้เลย” ซูเหยาพูดขึ้นพลางเอามือตบอกตัวเองเป็นการยืนยัน“วันนี้พวกเราช่วยกันทำทั้งวันก็น่าจะเสร็จ ลูกเอาแบบเสื้อผ้าไปให้กับคุณหมอที่โรงพยาบาลก่อนก็ได้นะ” หว่านชิงบ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-15

Bab terbaru

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่หก สามหนุ่มหล่อแห่งเมืองหลวงผู้แตกต่าง

    หนุ่มน้อยคนเล็กของครอบครัวเทียนที่ตอนนี้ได้ก้าวเท้าเข้าสู่การเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยปีหนึ่ง คณะบริหารธุรกิจตามที่ตัวเองต้องการ เช่นเดียวกับชายหนุ่มผู้เป็นลูกชายคนโตของซูหลงที่ต้องการจะเป็นพ่อครัวอันดับหนึ่งตามรอยเท้าของคนเป็นพ่ออีกหนึ่งก็คือบุตรชายคนโตของครอบครัวเจียงสามที่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่สมาชิกครอบครัวนี้ก็มีเพียงเจียงเจ๋อที่มีครอบครัว ซึ่งตอนนี้เจียงฮวนได้มีน้องสาวน้องชายมาเพิ่มอีกอย่างละหนึ่งทั้งสามคนมีบุคลิกแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงแต่ก็ยังคงสนิทกัน เนื่องจากทั้งสามมีอายุไล่เลี่ยกันเกิดก่อนหลังห่างกันไม่มากทำให้ได้อยู่ปีเดียวกันเทียนหยุนนั้นเป็นเหมืนเมฆตามชื่อล่องลอยอย่างอิสระ แต่ในเรื่องความรับผิดชอบเขามีเต็มร้อยเนื่องจากได้รับการฝึกฝนมาจากผู้เป็นแม่และพ่อในการทำงานซูตงที่แม้จะมีบุคลิกหนาวเหน็บตามชื่อแต่เมื่อไหร่ที่ได้ทำอาหารหรือขนมชายหนุ่มผมยาวผู้นี้จะมีความอ่อนโยนดุจสายน้ำคนสุดท้ายเจียงฮวนชายหนุ่มผู้มีความนิ่งมาตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเขาก็มักจะทำตัวนิ่งอยู่เสมอต้นเสมอปลาย แต่เมื่อไหร่ก็ตามที

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่ห้า สองพี่น้องผู้โดดเดี่ยว2

    ชายหนุ่มที่โดนหญิงสาวคนนี้กอดขาของตนเขาก็ตกใจ แต่เมื่อเห็นอาการอันสั่นเทาของหญิงสาวฮุ่ยหมิ่นก็รู้สึกเห็นใจผู้หญิงคนนี้ไม่น้อย ทำให้เขาก้มตัวลงไปจับไหล่บางของหญิงสาวด้วยมือทั้งสองข้าง“สหายตอนนี้คุณปลอดภัยแล้ว” เสียงอันอ่อนโยนของชายหนุ่มปลอบหญิงสาวที่ยังไม่ยอมลืมตาด้วยความเห็นใจเมื่อหญิงสาวผมสั้นได้ยินเสียงอันทุ้มนุ่มที่อยู่เหนือศีรษะของตนหญิงสาวก็ตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ พร้อมกับลืมตามองสิ่งที่ตัวเองกอดอยู่ก็เห็นเป็นกางเกงสีเขียวของทหารฉินเซียวซานเมื่อเห็นแบบนี้หล่อนจึงได้ผละตัวออกทันทีก่อนที่ตัวเองเกือบจะนั่งลงไปกับพื้นหิมะโชคดีที่ว่าชายหนุ่มจับไหล่ของเธอเอาไว้ ทำให้หล่อนไม่นั่งจ้ำเบ้าลงไปบนพื้นอันเย็นเฉียบ“สหายระวัง” ฮุ่ยหมิ่นกล่าวออกมาเสียงดังด้วยความตกใจที่หญิงคนนี้อยู่ ๆ ก็ผละออกจากเขากะทันหันหญิงสาวผมสั้นเมื่อได้ยินเสียงของคนพูดหล่อนจึงได้แหงนหน้าของตนมองขึ้นไปด้านบน ทำให้ดวงตากลมโตของเธอสบกับดวงตาเรียวคมดุของคนเบื้องหน้าที่กำลังมองเธออยู่เช่นกันในช่วงเวลาที่คนทั้งสองกำลังสบตากั

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่ห้า สองพี่น้องผู้โดดเดี่ยว1

    หิมะตกหนักท่ามกลางฤดูหนาวอันโหดร้ายของปีที่ภัยพิบัติได้มาเยือนในเขตภาคเหนือของประเทศทำให้ทหารต้องเข้าไปช่วยเหลือประชาชนในพื้นที่อันห่างไกลการเดินทางไปช่วยเหลือประชาชนในครั้งนี้มู่ซือกับฮุ่ยหมิ่นที่ได้เลื่อนตำแหน่งไปด้วยกันเป็นทีมแรก ท่ามกลางหิมะกองสูงพวกเขาจะต้องเดินฝ่าเพื่อไปยังหมู่บ้านเบื้องหน้าที่มีคนติดต่อมาว่าได้ถูกหิมะถล่มหลังคา ทำให้ประชาชนได้รับบาดเจ็บกันเป็นจำนวนมากและยังมีอีกหลายชีวิตที่ติดอยู่ภายใต้ซากหลังคาที่ถล่มทำให้หน่วยงานของพวกเขาจำเป็นต้องให้การช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน แต่การเดินทางฝ่าหิมะไม่ใช่เรื่องง่ายในระหว่างที่ทหารในกลุ่มของสองพี่น้องกำลังเดินทางพวกเขาก็ได้ยินเสียงของสุนัขป่าเห่ากรรโชกเสียงดังเหมือนข่มขู่อะไรบางอย่างด้านหน้าห่างจากพวกเขาไม่มากนัก ทำให้คนในกลุ่มพากันเร่งฝีเท้าของพวกตนให้เร็วขึ้น ท่ามกลางฝูงหมาป่าหกตัวที่ล้อมหญิงสาวสองคน หนึ่งในนั้นเป็นคนที่สองพี่น้องย่อมจะต้องรู้จักเป็นอย่างดี“เจินเจินพวกเราจะทำยังไงกันดีจะไปตามคนมาช่วยดันจะมากลายเป็นอาหารหมาป่าเข้าเสียได้” เสียงหญิงสาวผมสั้นท่าทางทะมัดทะแมงกล่าวกับเพื

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่สี่ กลิ่นคาวเลือดก่อเกิดรัก 2

    ภายนอกถ้ำที่โจรทั้งหกนั่งรอบกองไฟที่พวกมันก่อ บัดนี้ได้มีทหารกลุ่มหนึ่งกำลังโอบล้อมพวกมันตามที่เทียนเฉินได้คาดการณ์เอาไว้“ผู้กองหานพวกเราจะรอถึงเมื่อไหร่ครับ” มู่ซือถามกับครูฝึกของตนด้วยความร้อนใจ เนื่องจากเป็นห่วงน้องชายที่อาสาเป็นตัวประกัน“เกือบได้เวลาแล้วนายก็ใจเย็นลงสักหน่อยเถอะ นายต้องเชื่อใจเทียนเฉินสิ” คนที่เป็นทั้งครูฝึกและกำลังจะเป็นน้องเขยของคนตรงหน้ากล่าว“ผมทราบครับแต่นั่นน้องชายผมนะครับ หากผมใจร้อนป่านนี้ผมบุกเข้าไปแล้ว” คนเป็นว่าที่พี่เมียแย้งพวกเขาซุ่มดูพวกมันมาจะครึ่งคืนแล้วไม่เห็นวี่แววว่าโจรร้ายพวกนี้จะหลับสักที หานจ้านจึงได้นึกถึงสมุนไพรที่มีฤทธิ์ทำให้คนสลบออกมา“มู่ซือนายเอาเจ้านี่ไปเผาให้ควันไปทางพวกมันนะรับรองพวกมันหลับแน่ ไม่หลับก็อาจจะสะลึมสะลือใช้ระวังหน่อยก็แล้วกันผลงานน้องสาวนายเลยนะ” คนเป็นหัวหน้ากลุ่มกล่าวออกมาด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจมู่ซือแม้อยากจะพูดอะไรแต่เวลานี้ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมดังนั้นเขาจึงได้นำสหายร่วมรบไปกับตนอีกสองคนเพื่อไปทำตามคำสั่ง

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่สี่ กลิ่นคาวเลือดก่อเกิดรัก 1

    ยามเย็นย่ำท่ามกลางป่าใหญ่ที่ปราศจากเสียงร้องของสัตว์ เทียนเฉินผู้ที่ได้ปลอมตัวเป็นหนึ่งในตัวประกันที่ถูกผู้ร้ายค้าอาวุธเถื่อนจับตัวมาพร้อมกับกลุ่มคนอีกสี่คนหนึ่งในนั้นมีหญิงสาวใบหน้ากลมดวงตาเรียวเล็กอยู่ในกลุ่มนี้ด้วย เทียนเฉินคิดว่าเด็กคนนี้บางทีน่าจะเป็นเด็กวัยมัธยมที่ถูกเจ้าชั่วพวกนี้จับมา“ลูกพี่อีกนานไหมกว่านายใหญ่จะมา” เสียงของหนึ่งในพ่อค้าอาวุธดังขึ้นขัดความคิดของเจ้าหน้าที่หนุ่มที่ตอนนี้แต่งตัวเหมือนคนทำงานในหน่วยงานวิจัยขององค์กรบางอย่างที่คนร้ายพวกนี้ต้องการตัว“นายก็รอหน่อยเถอะอีกไม่นานเจ้านายก็น่าจะมาแล้ว ว่าแต่ทำไมตัวประกันของเราถึงมีเด็กมาด้วยวะ” ชายหน้าบากที่ถูกเรียกว่าลูกพี่ถามกับลูกน้องที่มีอาวุธปืนอยู่ในมือหลังจากที่มองไปยังหญิงสาวร่างเล็กใบหน้ากลม“ก็ฉันเห็นว่าหล่อนอยู่กับเจ้าหน้าที่พวกนี้ก็เลยจับมาทั้งหมด แต่พี่ว่าหล่อนยังเป็นนักเรียนอยู่เหรอ หรือว่าจะปล่อยหล่อนไปเด็กขนาดนี้คงจะบอกตำรวจหรือทหารอะไรได้ไม่มากหรอก” คนพูดเป็นชายที่มีลูกสาวอยู่ในวัยมัธยมถามความเห็นกับลูกพี่ใหญ่“แกจะบ้าเหรอห

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่สาม แม่คุณจะรับฉันได้จริง ๆ เหรอ 2

    มิเชลรู้สึกว่าเรื่องนี้น่าจะเป็นความฝันที่ไม่ใช่ความจริงหากเป็นความฝันหญิงสาวก็ไม่คิดอยากจะลืมตาตื่นชายหนุ่มที่ฉุดหญิงสาววิ่งมาไกลแล้วจึงได้รู้สึกเบาใจว่าไม่น่าจะมีคนตามพวกเขามาทัน เขาจึงได้ปล่อยข้อมือของหญิงสาวคนนี้ลง“คุณเป็นอะไรหรือเปล่า” หลังจากที่เขาปล่อยมือของตนแล้วชายหนุ่มก็มองหน้าหญิงสาวที่ตอนนี้แม้จะยังสวมแว่นตาอยู่แต่ด้วยการที่พวกเขาวิ่งกันมาไกลก็ยังพอเห็นใบหน้าอันแดงเรื่อจากแสงไฟทำให้ใบหน้านั้นดูน่ารักเทียนเฟยรู้สึกตกใจความคิดของตัวเองอยู่ไม่น้อยนี่เขาชมคนอื่นนอกจากน้องสาวของตน ทางด้านหญิงสาวที่กำลังรู้สึกเขินอายได้มองเห็นอาการเลิ่กลั่กของชายหนุ่มมาดนิ่งหล่อนก็หลุดยิ้มออกมาก่อนที่จะตอบชายที่อยู่ในความทรงจำออกไป“ฉันไม่เป็นไรค่ะแค่รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย” หญิงสาวรู้สึกเหนื่อยหอบตามที่ตนพูดไปจริง ๆ“ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วครับ คุณพักอยู่ที่ไหนให้ผมไปส่งเถอะผู้หญิงเดินคนเดียวยามค่ำคืนน่าเป็นห่วง” เทียนเฟยกล่าวตามที่ตัวเองรู้สึก“คือฉันพักอยู่ที่...มันจะสะดวกสำหรับพี่หรือเปล่าคะ” หล่อนแทนตัว

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่สาม แม่คุณจะรับฉันได้จริง ๆ เหรอ 1

    “ผมขอโทษครับคุณได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า” เสียงอันอ่อนนุ่มของเทียนเฟยกล่าวกับหญิงสาวผมทองร่างบางสวมแว่นตากรอบหนาออกมาอย่างรู้สึกผิด“ฉันเองก็ต้องขอโทษคุณเช่นกันที่เดินมาชนคุณก่อน” หญิงสาวคนนั้นกล่าวออกมาด้วยความเสียใจไม่แพ้กันเทียนเฟยหลังจากที่เก็บหนังสือเรียนของตัวเองแล้ว เขาก็ได้มาช่วยหญิงสาวคนนี้เก็บของที่กระจัดกระจายเพื่อส่งคืนให้เจ้าของ“ขอบคุณค่ะรุ่นพี่” หญิงสาวผมทองกล่าวตอบชายหนุ่มเสียงเบาด้วยความอาย“ไม่เป็นไรครับผมเต็มใจ ถ้าหากว่าคุณไม่เป็นอะไรแล้วผมขอตัวก่อน” เทียนเฟยบอกกับหญิงสาวหลังจากที่เขาดูนาฬิกาที่ข้อมือแล้วใกล้ถึงเวลาเรียนของตนหญิงสาวผมทองจึงได้แต่มองตามทุกการก้าวเดินของชายหนุ่มต่างสัญชาติด้วยความประทับใจ ที่คนผู้นั้นอาจจะจำหล่อนไม่ได้จากเหตุการณ์หลายวันก่อนที่เธอได้ถูกคนรังแกในขณะที่เธอกำลังจะตอบโต้คนพวกนั้น แต่ว่าได้มีชายหนุ่มคนนี้เข้ามาช่วยเอาไว้ก่อนมิเชลไม่คาดคิดว่าวันนี้จะได้มาเจอกับชายหนุ่มคนนี้อีกครั้งด้วยความบังเอิญ เธอรู้ตัวเองดีว่าไม่เหมาะสมกับเขาไม่ว่าจะเป็นด้วยรูปลั

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่สอง ผมชอบคุณ 2

    ส่วนมู่ฟางก็ได้เจอกับพี่ชายของตนที่มาพร้อมกับชายหนุ่มที่เธอเป็นคนตรวจร่างกายให้เป็นคนสุดท้ายก่อนพัก“สหายกับพี่ชายของฉันสนิทกันอย่างนั้นหรือคะถึงได้มาด้วยกัน” คนเป็นน้องสาวถามกับชายคนนี้ออกมาหลังจากที่เธอเดินมาหาพี่ชายของตนแล้ว“คือว่าใช่ครับพวกเราสนิทกันมาก” คนเป็นครูฝึกโอบไหล่นักเรียนของตนแน่นก่อนตอบหญิงสาวพร้อมรอยยิ้ม“ถ้าอย่างนั้นยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันเป็นน้องสาวของพี่ชาย ชื่อมู่ฟาง” หญิงสาวที่อายุน้อยกว่ากล่าวพร้อมก้มหัวของ ตนลงทางด้านเทียนเฉินที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกับน้องสาวและว่าที่น้องเขย เขาก็ได้แต่นั่งยิ้มมองไปทางพี่สาวพี่ชายอย่างอารมณ์ดี“พี่ชายฉันสงสัยอยู่เล็กน้อยทำไมสหายทหารถึงเรียกพี่มู่ฟางว่าพี่สะใภ้กันคะ” เทียนผิงที่รู้สึกสงสัยจึงได้ถามกับพี่ชายของตนออกมาตงหยางกับสหายที่นั่งอยู่ด้วยกันอีกสองคนที่กำลังกินข้าวอยู่แสดงสีหน้าประหลาดออกมาพลางเฉไฉทำเป็นไม่ได้ยินคำถามนี้อย่างพร้อมเพรียง“คือว่าเรื่องมันเป็นแบบนี้ครับ...” เทียนเฉินเอามือป้องปากกระซิบไปที่หูของน้องน้

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่สอง ผมชอบคุณ 1

    ภายในโรงพยาบาลทหารที่เป็นสถานที่ทำงานของสองสาวเทียน มู่ ทั้งสองสาวต่างก็จัดว่าเป็นดอกไม้งามของโรงพยาบาลแห่งนี้ แต่ทุกคนต่างก็เป็นที่รู้กันดีว่าคุณหมอเทียนผิงนั้นมีคู่หมายเป็นผู้กองหน้าน้ำแข็งประจำหน่วยพยัคฆ์ทำให้หล่อนหมดความสนใจจากทหารคนอื่นไปทั้งหมด ยกเว้นมู่ฟางที่มักมีทหารหนุ่มต่างหาคนมาเป็นแม่สื่อ เพื่อต้องการติดต่อกับหญิงสาว แต่หญิงสาวคนนี้ก็ถูกคนเป็นพี่ชายหวงอยู่ไม่น้อย“อาซือ นายว่าฉันเป็นคนยังไงพอจะเป็นน้องเขยของนายได้หรือเปล่า” หนึ่งในสหายร่วมรบถามขึ้นกับเพื่อนของตนหลังฝึกซ้อมช่วงเย็น“ฉันเห็นนะไม่สำคัญหรอกเพราะคนที่จะต้องตัดสินใจคือน้องสาวของฉัน นายก็เห็นว่าวัน ๆ น้องของฉันทำแต่งานเคยมองใครที่ไหนกัน” คนเป็นพี่ชายพูดแบ่งรับแบ่งสู้“นายหวงน้องสาวก็บอกมาเถอะ แต่ว่านายก็เห็นพวกเราอยู่ทุกวัน นายไม่เลือกหนึ่งในพวกเราเป็นน้องเขยจริง ๆ เหรอ” สหายอีกคนที่อยู่ด้วยกันกล่าวพร้อมเสนอตัวเอง“พวกพี่ชายก็อย่าตื้อพี่ซือมากเลยครับ พี่สาวฟางของผมยังไม่ชอบใครต่างหาก ถ้าหากว่าเธอถูกใจพวกพ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status