EP:80

บรรดาชาวบ้านและลูกค้าที่เห็นว่าพ่อค้าแม่ค้าตัวจริงกลับมาแล้วต่างก็ส่งเสียงทักทาย

“ได้กินรสมือของเหมยฮวาแล้ว”

“แหม...ป้าหยาง ป้าพูดเหมือนกับผมทำรสชาติไม่เหมือนน้องเล็กอย่างนั้นแหละ” ชุยซีหานแกล้งงอน ทำให้นางหยางต้องรีบเอ่ยประจบ

“ซีหาน เธอก็อย่าน้อยใจเลย รสชาติเหมือนกับเหมยฮวาทำไม่ผิดเพี้ยน แต่ไม่มีรอยยิ้มแม่ค้าสวย ๆ ของเหมยฮวา ทำให้อาหารขาดรสชาติไปไม่น้อย”

“มันเกี่ยวกันด้วยเหรอป้า แค่รอยยิ้มของน้องเล็ก ทำให้รสชาติเปลี่ยนไปได้ด้วยเหรอ”

ชายหนุ่มเกาหัวแกรก ๆ อย่างไม่เข้าใจ จากนั้นทุกคนต่างก็หัวเราะกับอาการน้อยใจของชุยซีหาน ไม่เว้นแม้แต่เซียวหย่งเสียน

หลังจากขายหมดและเก็บร้านมาที่บ้านแล้ว ทุกคนจึงมานั่งรวมตัวกันที่บ้านเซียว และถามไถ่ถึงเซียวหร่านอิง แต่พอทุกคนได้ฟัง ต่างก็แสดงความรังเกียจบ้านเฟิงกันทั้งนั้น แต่ก็ดีใจที่ลูกสาวบ้านเซียวและสามีหลุดพ้นจากครอบครัวเห็นแต่ตัวแบบนั้นมาได้เสียที

“เอาล่ะ มาเข้าเรื่องของหนูกันดีกว่า ตอนนี้หนูได้ร้านในอำเภอแล้ว แต่ร้านเดิมหนูก็ไม่ทิ้ง จึงอยากจะสอบถามพี่ใหญ่ว่าสนใจจะร่วมหุ้นกันไหม ในเมื่อพี่เองก็ทำผัดไทยได้แล้ว ส่วนร้านลูกชิ้น พี่ก็จ้างน้ากู้จิงและยายก