"ไม่……ไม่เอา ! ฉันพูด ฉันพูด!"เมื่อแม่ซูได้ยินป๋อซือเหยียนพูดแบบนี้เธอก็ร้อนรนทันที เธอยังไม่อยากตาย เธอไม่อยากตาย!แม่ซูตัวสั่นไปหมดและพูดว่า:"แก แกต้องรับประกันว่า ถ้าฉันพูดออกไปแล้ว แกก็จะปล่อยฉันไป ฉันก็จะพูดทุกอย่าง!""ฉันไม่รับประกัน แต่ถ้าแกบอกฉัน ฉันก็จะใจดีกับแกมากขึ้น"ได้ยินป๋อซือเหยียนพูดแบบนี้ สีหน้าของแม่ซูก็ซีดทันทีซึ่งหมายความว่า ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรในวันนี้ อีกฝ่ายจะไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆป๋อซือเหยียนมองแม่ซูที่ล้มกับพื้นจากที่สูง พูด:"ไปหาตํารวจ หรือเข้าไปห้องดํา แกเลือกเอง"แม่ซูเงยหน้าขึ้นและเห็นดวงตาที่เย็นชาของป๋อซือเหยียน และในที่สุดก็ทำในและพูดว่า:"ทุกอย่าง……ทุกอย่างเป็น……"แม่ซูยังพูดไม่จบ โทรศัพท์ในห้องทำงานก็ดังขึ้นเลขาหลี่รับสาย ปลายสายก็ได้พูดอะไรบางอย่าง เลขาหลี่ก็พูดว่า:"ฉันรู้แล้ว "หลังจากพูดจบ เลขาหลี่ก็วางสาย จากนั้นมองไปที่ป๋อซือเหยียนและพูด :"ประธานป๋อ คุณซูมาครับ""เธอมาทําอะไร ไม่เจอ!"เสียงของป๋อซือเหยียนเย็นชาเมื่อแม่ซูได้ยินว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนมา สีหน้าของเธอก็แข็งทื้อสายตาของป๋อซือเหยียนก็มองไปที่แม่ซู พูดว่า:"ตอนนี้แกพูดได้แล้ว"
ซูเฉี่ยนเฉี่ยนพยายามสลัดมือของเลขาหลี่:"ปล่อย!"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนรวบรวมความกล้าเพื่อเผชิญหน้ากับป๋อซือเหยียน และพูดว่า:"พวกแกห้ามแตะต้องฉัน ! ฉันท้องแล้ว ฉันท้องลูกของประธานป๋อของพวกแก!"เสียงของซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่ดังมากและไม่เบามาก แต่ก็พอให้ทุกคนรอบตัวได้ยินนอกประตู พนักงานบางคนโผล่หัวออกมาเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นข้างในสีหน้าของป๋อซือเหยียนก็ได้เปลี่ยนไปสิ่งนี้ทําให้พวกเขารู้ว่ามันอาจเป็นความจริงซูเฉี่ยนเฉี่ยนเดินไปข้างหน้าป๋อซือเหยียน แตะท้องน้อยที่แบนราบของเธอ แล้วพูดว่า:"ซือเหยียน นี่คือลูกของคุณนะ นี่คือลูกคนแรกของคุณ! คุณจะทําแบบนี้เขาจริงๆเหรอ?"ดูซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่มาหาเรื่อง ป๋อซือเหยียนก็ได้กำหมัดได้ยินซูเฉี่ยนเฉี่ยนพูดแบบนี้ แม่ซูที่ล้มกับพื้นก็เหมือนมีความกล้าขึ้นมาทันทียิ่งตระกูลใหญ่ๆ พวกลูกหลานนั้นก็สำคัญมากเท่านั้นตอนนี้เธอก็ท้องแล้ว เป็นไปได้เหรอที่จะไม่ได้เข้าตระกูลป๋อ?แม่ซูก็ได้ผ่อนคลายเล็กน้อย ก็ไม่ได้กลัวอะไรอีก กลับกันเธอก็ได้รู้สึกดีใจเพราะเธอจะได้เป็นแม่ยายของป๋อซือเหยียนแล้ว ! เป็นคุณยายของลูกคนโตของป๋อซือกรุ๊ป !เธอยังต้องกลัวอะไร?ป๋อซือเหยียนยิ
เขาไม่เคยบอกเสิ่นม่านให้รู้เกี่ยวกับภาพถ่ายตอนที่เขากดถ่ายเขาก็ประหลาดใจ ตอนนั้นเขาไม่ได้ชอบเสิ่นม่านแม้ๆ และเขาก็พูดกับเธออย่างเย็นชาเสมอป๋อซือเหยียนนวดหว่างคิ้วและเอนหลังบนเก้าอี้ทำงานเสิ่นม่าน……คุณยังไม่ตายใช่ไหม? ทําไมคุณไม่กลับมาล่ะ?……ฟ้ามืดแล้ว ห้องโถงประกาศข่าวภรรยาของประธานป๋อถูกโยนลงทะเลและนางเอกของเหตุการณ์กําลังนั่งอยู่บนโซฟา และมองดูข่าวนี้เงียบๆ เซียวตั๋ววางถ้วยยาไว้ตรงหน้าเสิ่นม่านแล้วพูดว่า:"ยังไม่หายหวัดเลย ยังไม่พักผ่อนอีก ?"เสิ่นม่านเงยหน้า หลังจากเห็นเซียวตั๋ว เธอถือยาในมือของเธอ:"สามวันแล้ว รู้งี้ไม่น่าเลือกที่จะตกทะเลเลย ตัดต่อคลิปหลอกป๋อซือเหยียนยังดีกว่าอีก"ในตอนนั้น เธอและผู้ร้ายลักพาตัวเหล่านั้นได้ตกลงแผนกันแล้ว แค่เธอแกล้งตาย จะให้เงินพวกเขาอีกร้อยล้านดอล์ล่า พวกเขายินดีที่จะเรียกเก็บเงินเพิ่ม ดังนั้นพวกเขาจึงตกลงอย่างมีความสุขหลังจากที่เธอตกน้ํา เธอก็จะว่ายน้ํากลับเรือชูชีพ ทันใดนั้นเซียวตั๋วและฟู่ฉือโจวก็ปรากฏตัวขึ้น เธอจึงตามทั้งสองคนหลีกเลี่ยงทีมค้นหาที่กําลังจะตามทัน และกลับไปที่บ้านของเซียวตั๋วก่อนเรื่องมันกะทันหัน เธอก็คิดไม่ถึงว่าเซ
เสิ่นม่านคำพูดที่เซียวตั๋วพูดล้อเล่นมาเก็บใส่ใจ แต่เช้าวันรุ่งขึ้นมีข่าวลือที่ทําให้ทุกคนตกตะลึงในเมืองไห่เฉิงคุณท่านเซียวมอบทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลเซียวให้กับเซียวตั๋ว และเซียวตั๋วก็กลายเป็นผู้ปกครองตระกูลเซียวในชั่วข้ามคืนเมื่อเห็นข่าวนี้ เสิ่นม่านก็ตกตะลึง คุณท่านเซียวนั่นเป็นตาเฒ่าเจ้าเล่ห์ และเป็นไปไม่ได้เลยที่จะสละอํานาจโดยไม่มีเหตุผลเซียวตั๋วต้องทําอะไรบางแน่ๆ ถึงได้ให้คุณท่านเซียวตัดสินใจมอบตระกูลเซียวให้เซียวตั๋วจัดการสถานะของตระกูลเซียวในเมืองไห่เฉิงก็สามารถเห็นได้ แม้ว่าจะมีการกล่าวกันว่าพวกเขาได้ถอนตัวออกจากแท่นบูชาในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แต่ก็ยังมีอิทธิพลในเมืองไห่เฉิงอย่างมากตามไทม์ไลน์ก็ชาติก่อน สามปีหลังเซียวตั๋วถึงได้รับการยอมรับจากคุณท่านเซียวว่าเป็นผู้สืบทอดตระกูลเซียวแต่หลังจากที่เธอเกิดใหม่ ทุกอย่างก็เร็วกว่ากําหนด เซียวตั๋วก็ได้ถูกคุณท่านเซียวยอมรับในฐานะผู้สืบทอดตระกูลเซียว ตอนนี้เขาได้ทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลเซียวมาแล้วเสิ่นม่านก็ตกใจอย่างมากซึ่งหมายความว่า การแย่งอำนาจของเซียวตั๋วและป๋อซือเหยียนก็ได้เริ่มขึ้นก่อนแล้วและเพราะการโจมตีของบริษัท
เมื่อได้ยินคําพูดของคุณนายป๋อ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็วางใจหลินหวั่นเอ๋อร์รู้สึกประหม่าเล็กน้อย ถ้าเป็นสิบเดือนต่อมาซูเฉี่ยนเฉี่ยนให้กําเนิดลูกชาย และได้รับการยืนยันว่าเป็นลูกของป๋อซือเหยียน งั้นเธอก็ไม่มีโอกาสแล้วสิ?เวลานี้ คุณนายป๋อพูดกับหลินหวั่นเอ๋อร์ข้างๆว่า"หวั่นเอ๋อร์ ไปทําความสะอาดห้องออกมา ให้เธอไปพักห้องนั้น""ค่ะ คุณนาย"แม้ว่าหลินหวั่นเอ๋อร์ไม่เต็มใจ แต่ตอนนี้ก็ทำได้แต่เชื่อฟังคุณนายป๋อซูเฉี่ยนเฉี่ยนมองหลินหวั่นเอ๋อร์อย่างได้ใจในฐานะผู้หญิงเหมือนกัน เธอจะมองไม่ออกได้ยังไงว่าหลินหวั่นเอ๋อร์ชอบป๋อซือเหยียน?เธอไม่มีทางให้หลินหวั่นเอ๋อร์ได้มีโอกาสหรอก"คุณนาย ไหนๆฉันก็ท้องแล้ว ต้องหาแม่บ้านที่มีประสบการณ์มาดูแลไหมคะ? ปล่อยให้เด็กสาวคนนี้ดูแลฉัน ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเด็กจะทำยังไง?"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ได้พูดคำขอออกไป ต่อให้เป็นคนโง่ก็รู้ความหมายที่เธอจะสื่อหลินหวั่นเอ๋อร์ได้ยินแบบนั้น สีหน้าก็ไม่ดีขึ้นมาทันทีเธอรีบมองคุณนายป๋อเธอไม่อยากไปจากบ้านป๋อ ไม่อยากไปจากป๋อซือเหยียน!ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ เธอก็จะไม่มีโอกาสเลย"พูดมาก็ถูก งั้นก็ให้แม่บ้านหลิวกลับมาดูและเถอะ""คุณน
เมื่อซูเฉี่ยนเฉี่ยนเห็นแบบนี้ ก็ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ:"ใครให้ฉันท้องลูกของซือเหยียนล่ะ ? บางคนแม้จะสวมชุดสีขาว แต่ก็ปีนขึ้นไปบนเตียงของผู้ชายไม่ได้ ไร้ประโยชน์ซะจริง"หลินหวั่นเอ๋อร์กัดฟัน ตัวสั่นไปหมดซูเฉี่ยนเฉี่ยนเดินไปที่ห้องด้านหลัง:"ให้ฉันดูหน่อยว่า ห้องของเธออยู่ที่ไหน"หลินหวั่นเอ๋อร์เป็นคุณหนูของตระกูลหลิน ตอนที่คุณนายป๋อรับมาอยู่ด้วย ก็ได้อยู่ในห้องรับรองแขกที่ใหญ่และดีที่สุด แต่ก็ไม่ดีเท่าห้องของเสิ่นม่านซูเฉี่ยนเฉี่ยนเคยเห็นห้องนอนของเสิ่นม่านมาก่อน ตอนนั้นเธอก็ตัดสินใจแล้วว่าไม่ช้าก็เร็วเธอจะนอนในนั้นซูเฉี่ยนเฉี่ยนมองลงไปที่ท้องของเธอ :"ลูก คุณต้องสู้นะ แม่จะได้เป็นคุณหญิงของตระกูลป๋อไหม ก็ต้องดูแล้วว่าลูกเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง "ในตอนเย็น ป๋อซือเหยียนกลับบ้าน และเห็นบ้านป๋อเปลี่ยนราวเป็นบ้านใหม่ ก็ได้ขมวดขึ้นมาคุณนายป๋อก็ได้เรียกแม่บ้านหลิวกลับมาอย่างเร่งด่วน หลังจากที่เธอเห็นป๋อซือเหยียนก็เหมือนเห็นที่พึ่ง :"คุณชาย ! ในที่สุดก็กลับมา……"แม่บ้านหลิวมองไปที่การตกแต่งโดยรอบและอยากจะพูดอะไร ป๋อซือเหยียนขมวดคิ้ว เฟอร์นิเจอร์ทั้งหมดในบ้านถูกเปลี่ยน และแม้แต่ของใช้ใน
เมื่อเห็นแบบนั้น คุณนายป๋อก็ลุกขึ้นทันทีและพูดด้วยความโกรธ: "ใครอนุญาตให้แกมาโวยวายที่บ้านป๋อ!"เมื่อก่อนลุงรองเสิ่นจะเป็นคนที่ปอดแหกมาตลอด แต่เรื่องนี้เขาไม่อ่อนข้อเลยแม้แต่น้อย :"หลานสาวของฉันแต่งงานกับแก ตอนนี้เธอต้องมาถูกทำร้ายก็เพราะแกอีก ถึงตอนนี้ก็ยังไม่พบร่องรอยของหลานสาวฉัน ! ฉันจะมาโวยวายไม่ได้เหรอ ? ฉันจะบอกอะไรให้พวกแก ถ้าม่านม่านเป็นอะไรไป พวกเราตระกูลเสิ่นไม่ปล่อยพวกแกไว้แน่ !""แก ! แกนี้มันไร้เหตุผลสิ้นดี !"คุณนายป๋อเอามือกุมหน้าอกด้วยความโกรธ เธอที่ได้ถูกเคารพยกย่องมาก่อน เคยโดนเหยียบหยามแบบนี้ที่ไหน ?คุณนายป๋อก็พูดกับแม่บ้านหลิวว่า"ไป! ไปเรียก รปภ. มา ไล่สองคนนี้ออกไปจากที่นี่!""ที่รัก อยู่ดีๆก็ดีแล้วทำไมต้องโมโหขนาดนี้ ?"คุณฉินยังจะลากลุงรองเสิ่น ลุงรองเสิ่นสะบัดมือของคุณฉิน พูด :"วันนี้ ตระกูลป๋อต้องอธิบายเรื่องนี้กับฉัน!"คุณนายป๋อแม่บ้านหลิวที่ตกตะลึงพูดด้วยความโกรธ:"ยังนิ่งอยู่ทำไม ? ยังไม่รีบไปอีก !""……ค่ะ ค่ะคุณนาย"แม่บ้านหลิวกําลังจะออกไปข้างนอก แต่ถูกป๋อซือเหยียนหยุด:"หยุดก่อน"ป๋อซือเหยียนขมวดคิ้วเขาพูดว่า:"ผู้อํานวยการเสิ่น เรื่องนี้เป็นควา
เลขาหลี่รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เหตุการณ์ต่างๆล่าสุดดูเหมือนจะพุ่งมาที่ป๋อซือกรุ๊ป เวลาเพียงหนึ่งเดือน ป๋อซือกรุ๊ปก็เสียโครงการใหญ่ๆ หลายโครงการ และก็ขาดทุนไปไม่น้อยถ้าไม่ใช่เพราะภูมิหลังป๋อซือกรุ๊ปแน่นหนา ถ้าเป็นบริษัทอื่น เกรงว่าคงหายใจไม่ทันแน่ๆ "ทำตามฉันสั่ง เรื่องอื่นไม่ต้องยุ่ง" "......ครับประธานป๋อ! "ในเวลาเดียวกัน ข่าวที่ว่าตระกูลเสิ่นไปโวยวายที่บ้านป๋อก็ได้ถูกปาปารัสซี่ถ่าย แล้วก็ได้ลงในอินเทอร์เน็ตเสิ่นม่านดูข่าวนี้ตอนที่อยู่ในห้องทำงานประธานของบริษัท M กรุ๊ป ก็อดขมวดคิ้วไม่ได้เธอไม่คิดว่าลุงรองเสิ่นจะไปโวยวายที่บ้านป๋อเพื่อเธอเพราะไม่ว่ายังไงชาติก่อนลุงรองเสิ่นเป็นคนที่ปอกแหก ถ้าไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ก็ไม่มีทางไปหาเรื่องก่อน"ประธานเสิ่น เรียกผมเหรอครับ?"เลขาจางเดินเข้ามา รอคำสั่งของเสิ่นม่านเสิ่นม่านพูด :"นายจะต้องเร่งซื้อเสิ่นซือกรุ๊ป นายไปให้ฝ่ายการเงินไปเขียนสัญญาแล้วก็เอามาให้ฉัน""เดี๋ยวนี้? "เลขาจางตกตะลึงไม่เข้าใจทําไมจู่ๆ เสิ่นม่านถึงได้เร่งซื้อเสิ่นซือกรุ๊ป"ใช่ มีอะไรเหรอ ""ประธานเสิ่น ถ้าซื้อเสิ่นซือกรุ๊ปตอนนี้ การกระทำแบบนี้ต้องเป็
เสิ่นม่านไม่ได้ระลึกถึงอุบัติเหตุรถยนต์ในหลายปีก่อนมานานแล้ว อุบัติเหตุที่ทำให้เธอต้องสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย ในตอนนั้นเธอยังเด็ก ต่อให้โตขึ้นมาแล้ว เธอก็ยังคิดว่ามันเป็นเพียงอุบัติเหตุธรรมดา แต่ตอนนี้ฮั่วหยุนเหลียนนั่งอยู่ตรงหน้าเธอและบอกว่าเรื่องทั้งหมดนี้อาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เป็นแผนการที่ไตร่ตรองมาอย่างดี!"พ่อแม่ของเซียวตั๋วตายในอุบัติเหตุรถยนต์ซึ่งเป็นเพียงภาพลวงตา ในตอนนั้นป้าเซียวที่ตั้งครรภ์อยู่รอดชีวิต เพื่อไม่ให้คนเหล่านั้นค้นพบ และเพื่อให้ป้าเซียวคลอดลูกได้อย่างสบายใจ คุณปู่เซียวได้ส่งป้าเซียวไปต่างประเทศ ไม่นานนัก เซียวตั๋วก็เกิดขึ้น"ตามข่าวลือ แม่ของเซียวตั๋วถูกกล่าวหาว่าเป็นภรรยาลับที่เซียวเป่ยเจิงเลี้ยงดูอยู่นอกบ้าน ซึ่งโกรธแค้นตระกูลเซียวมาโดยตลอด และปลูกฝังความคิดที่ต้องการแก้แค้นตระกูลเซียวให้แก่เซียวตั๋ว ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ใช่คนบ้าแต่อย่างใด ครั้งหนึ่งบนเรือสำราญ เซียวตั๋วก็เคยยอมรับว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงข่าวลือจากภายนอกแม่ของเซียวตั๋วไม่ใช่ภรรยาลับ แต่เป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของเซียวเป่ยเจิง เป็นคุณหญิงเซียวตัวจริง"คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่า ใ
เบื้องหน้าคือวิลล่าที่ดูธรรมดา แต่ทำเลที่ตั้งของที่นี่ถือว่าดีที่สุด วิลล่าในย่านนี้มีราคาขั้นต่ำขั้นสูงกว่าล้านล้านบาท คนที่สามารถอาศัยอยู่แถวนี้ได้ต้องเป็นคนร่ำรวยหรือจะต้องรวยหรือมีเกียรติแต่ว่า ที่นี่ดูเหมือนไม่ใช่ที่ที่มีคนอาศัยอยู่เป็นประจำ"ไม่นึกเลยว่าคุณฮั่วจะมีบ้านที่งดงามแบบนี้ที่นี่""นี่ไม่ใช่ของผม"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนเรียบเฉย เสิ่นม่านยังไม่ทันได้ตอบสนองอะไร ฮั่วหยุนเหลียนก็หยิบกุญแจออกมา เขาไอเบา ๆ สองครั้ง หน้าตาดูไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร จากนั้นเขาก็เปิดประตูวิลล่าเสิ่นม่านก้าวขึ้นไปข้างหน้าแล้วพูดว่า: "ที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ แล้วทำไมคุณถึงมีกุญแจล่ะ?""เพื่อนให้ผมมา"คนที่ฮั่วหยุนเหลียนเรียกว่าเพื่อนในเมืองไห่เฉิงนี้ไม่มีมากนัก เสิ่นม่านจึงนึกถึงเซียวตั๋วเป็นคนแรกฮั่วหยุนเหลียนเปิดประตูแล้วเสิ่นม่านก็เดินตามฮั่วหยุนเหลียนเข้าไป แม้วิลล่าจะดูเรียบง่ายจากด้านนอก แต่การตกแต่งภายในก็พิถีพิถันมาก แม้ในยุคนี้ก็ยังถือเป็นสิ่งที่ล้ำเลิศหลังจากฮั่วหยุนเหลียนเปิดไฟ เสิ่นม่านก็มองไปรอบ ๆ เหมือนที่นี่มีคนมาทำความสะอาดอยู่เสมอ ฮั่วหยุนเหลียนไม่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก
"คุณเคยคิดเรื่องนี้อาจจะเหลือหลักฐานไหม? คุณยังสัญญากับฉันว่า จะไม่ทำเรื่องอันตรายอีกแล้ว"วันนี้เซียวตั๋วพาคนมาทั้งหมดเป็นพวกลุกฮือที่เคยติดตามเขาตลอด ซึ่งเสิ่นม่านก็ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ในชาติก่อน เสิ่นม่านรู้ว่า เซียวตั๋วมาเเมืองไห่เฉิง แท้จริงแล้วก็คือมีเป้าหมายอื่น เป้าหมายหลักของเขาคือป๋อซือเหยียน แม้ว่าตอนนี้เธอยังไม่รู้ว่าเซียวตั๋วมีจุดมุ่งหมายอะไรแต่สิ่งที่แน่นอนก็คือ เซียวตั๋วต้องการจะเป็นใหญ่ในเมืองไห่เฉิง และอุปสรรคคนแรกก็คือป๋อซือเหยียนแต่เธอไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องราวมากมายขนาดนี้ในชาตินี้ เส้นทางอนาคตได้ถูกปรับเปลี่ยนไป แต่เป้าหมายของเซียวตั๋วกลับไม่เปลี่ยนเลย และยังมีกลุ่มอันตรายเช่นนี้ซ่อนอยู่ด้วยหากมีสักคนที่ถูกจับได้ เซียวตั๋วอาจจะพังพินาศได้เสิ่นม่านไม่กล้าคิดถึงเรื่องในอนาคต เธอมองไปที่เซียวตั๋วตรงหน้า รอให้เซียวตั๋วอธิบายเซียวตั๋วนิ่งเงียบ เสิ่นม่านจึงถามตรงๆ "คุณมีเรื่องอื่นที่ต้องทำในเมืองไห่เฉิง ใช่ไหม?""...ใช่""ก่อนที่คุณมาเมืองนี้แต่อยู่ต่างประเทศก็ตั้งตัวเป็นใหญ่ได้แล้ว ทำไมถึงต้องมาเมืองไห่เฉิงด้วย หยุนเฟยหานไม่ใช่มาเมืองหลินเฉิงแล้วกำลังรุ่
เสิ่นม่านมองป๋อซือเหยียนที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงแล้วพูดเรียบๆ ว่า: "ไม่ล่ะ รอให้เขาหายดีแล้วฉันค่อยมาอีกทีก็แล้วกัน"เสิ่นม่านเดินออกจากห้องพักคนไข้โดยไม่ลังเลเลย ในตอนนั้นเอง ป๋อซือเหยียนที่นอนอยู่บนเตียงก็ลืมตาขึ้นเลขาหลี่เห็นป๋อซือเหยียนลืมตาก็ตกตะลึง"คุณป๋อ? คุณ...""ช่วยพยุงผมลุกหน่อย"เสียงของป๋อซือเหยียนแหบแห้งเลขาหลี่รีบเข้าไปช่วยพยุงป๋อซือเหยียนให้ลุกขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: "คุณป๋อครับ นี่คุณ... ใช้กลอุบายเรียกร้องความสนใจหรือครับ?"ป๋อซือเหยียนไม่พูดอะไรตอนนั้น เขาสังเกตเห็นความผิดปกติตั้งแต่แรกแล้ว ระบบรักษาความปลอดภัยส่งสัญญาณเตือนตั้งนานแล้ว เขารู้ว่าคนที่บุกเข้ามาในบ้านตระกูลป๋อในเวลานี้มีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้น และมีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้นที่มีความสามารถทำเช่นนี้ได้และเมื่อกลุ่มโจรบุกเข้ามา ด้วยรูปร่างของเขาสามารถหลบดาบนั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับไม่ทำเช่นนั้น แต่เลือกที่จะรับดาบนั้นเต็มๆเขาแค่อยากรู้ว่า เสิ่นม่านจะเสียใจหรือกังวลเพราะเขาหรือไม่ป๋อซือเหยียนแสดงสีหน้าอ่อนล้าด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ แล้วพูดว่า: "คุณหลี่ ในใจของเธอ คงยังมีผมอยู่บ้างมั้ง"
"กล่องปฐมพยาบาลมาแล้วค่ะ!"แม่บ้านวางกล่องปฐมพยาบาลลงตรงหน้าเสิ่นม่าน ขณะเดียวกัน เจียงฉินและฟู่ฉือโจวก็มาถึงพอดี เมื่อเห็นความยุ่งเหยิงเต็มพื้น เจียงฉินชะงักไป ทั้งสองคนต่างรู้ชัดว่า 'โจร' ที่ว่านั้นคือใครเจียงฉินขมวดคิ้วและพูดว่า: "นั่งรถฉันไปเถอะ ไม่รู้ว่ารถพยาบาลจะมาถึงเมื่อไหร่""ตกลง"เสิ่นม่านสั่งให้ยามช่วยกันยกป๋อซือเหยียนไปที่รถของเจียงฉินที่อยู่หน้าประตูในโรงพยาบาล แพทย์รีบทำการช่วยชีวิตป๋อซือเหยียนทันที เจียงฉินนั่งอยู่กับเสิ่นม่านบนเก้าอี้ในทางเดิน และพูดว่า: "ไม่ต้องกังวลนะ เมื่อกี้หมอบอกว่าไม่ใช่จุดอันตราย""แต่ถ้าเสียเลือดมากเกินไป ก็อาจเสียชีวิตได้"เสิ่นม่านนวดขมับและถามว่า: "แล้วฟู่ฉือโจวล่ะ?""เขา... เขามีธุระต้องกลับไปก่อน""ไปหาเซียวตั๋วใช่ไหม?"เสิ่นม่านและเจียงฉินต่างรู้ว่าโจรที่บุกเข้าบ้านตระกูลป๋อวันนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเซียวตั๋วครั้งนี้เซียวตั๋วทำอะไรลงไปอย่างบุ่มบ่ามเกินไป เห็นได้ชัดว่าเป็นการตัดสินใจกะทันหัน แม้ว่าการแทงครั้งนี้จะไม่ถึงกับเอาชีวิตป๋อซือเหยียน แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าในระหว่างนั้นจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นหรือไม่"ใครเป็นญาติผู้ป่ว
"ไม่มีเหตุผล ทำไมบ้านตระกูลป๋อจะถูกโจรบุกได้"เสิ่นม่านรู้ดีถึงระบบรักษาความปลอดภัยของบ้านตระกูลป๋อ นอกจากยามรักษาความปลอดภัย 20 คนแล้ว ยังมีแม่บ้านและบอดี้การ์ดอีกหลายคน ภายในบ้านตระกูลป๋อมีศาลบรรพชนของตระกูล ดังนั้นประตูหน้าและหลังจึงใช้ประตูเทคโนโลยีทั้งหมด คนทั่วไปยากที่จะเข้าไปในบ้านตระกูลป๋อได้ แล้วโจรที่ไหนจะมีฝีมือขนาดนี้ สามารถบุกเข้าประตูหลังของบ้านตระกูลป๋อได้อย่างกะทันหัน"ตำรวจคงจะมาถึงเร็วๆ นี้ พวกเราไม่ควรอยู่ที่นี่เพื่อสร้างความวุ่นวาย ม่านม่าน รีบไปกันเถอะ"เจียงฉินดึงแขนของเสิ่นม่านด้วยความกลัว แต่เสิ่นม่านขมวดคิ้วพูดว่า: “อย่าแจ้งตำรวจ ฉันจะเข้าไปข้างใน""คุณหนูเสิ่น คุณบ้าไปแล้วหรือ!"ฟู่ฉือโจวมองเสิ่นม่านที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่อยากเชื่อ เสิ่นม่านมองประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ หากเธอเดาไม่ผิด โจรที่อยู่ในบ้านตระกูลป๋อตอนนี้ น่าจะเป็นคนที่เธอคิดถึงเสิ่นม่านวิ่งไปที่ประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ ขณะนี้บ้านตระกูลป๋ออยู่ในสภาพยับเยิน และในความมืด เสิ่นม่านก็ถูกจับแขนทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว: “หัวหน้า จับผู้หญิงได้คนหนึ่ง!"เสียงของโจรดึงดูดความสนใจของชายคนหนึ่งในความ
เสิ่นม่านวางสายโทรศัพท์มู่หยุนหานเดินเข้ามาถามว่า :“เกิดอะไรขึ้น?”“คุณและกู้ไป๋รู้จักคนในวงการบันเทิงบางคน ฉันมีธุระต้องไปก่อน”“แต่วันนี้มันเป็นงานสำคัญ คุณจะไปได้เหรอ?”เสิ่นม่านมองไปที่ป๋อซือเหยียนที่ยังคุยอยู่กับกู้ไป๋แล้วพูดว่า :“ฉันจะไปแบบเงียบๆ”พูดจบ เสิ่นม่านก็รีบดื่มไวน์จนหมดแล้วส่งแก้วเปล่าให้มู่หยุนหาน ก่อนจะยกกระโปรงแล้ววิ่งหนีไปในทันที เมื่อไม่มีใครสังเกตมู่หยุนหานพยายามเรียกเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านวิ่งได้เร็วมาก จนในไม่ช้าเธอก็ออกมาจากประตูบ้านป๋อได้แล้วหลังจากนั้นสิบห้านาที รถสปอร์ตขับมาอย่างรวดเร็ว เสิ่นม่านมายืนที่หน้าบ้านป๋อ เจียงฉินก็ก้าวลงจากรถอย่างรวดเร็ว: “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงกลับมาคืนดีกันอย่างเฉียบพลัน?”“ใช่ค่ะ เสิ่นม่าน มีเรื่องอะไรหรือเปล่า? หรือว่าป๋อซือเหยียนข่มขู่คุณ? อย่ากลัวนะ มีเซียวตั๋วอยู่ เขาไม่กล้าทำอะไรคุณหรอก ” ฟู่ฉือโจวพูดสนับสนุนจากข้างๆเสิ่นม่านพูดว่า: “มันไม่ใช่การข่มขู่ แต่เราทำข้อตกลงกัน”“ข้อตกลงอะไร?”“ฉันกับป๋อซือเหยียนได้เซ็นสัญญากันแล้ว เอกสารหย่าก็เซ็นเรียบร้อย เพียงแค่แกล้งทำเป็นคู่รักที่รักกับโลกภายนอกเพื่อช่วยฟื้นฟูภ
ประธานซ่งและซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบออกจากตระกูลป๋อ ขณะที่ป๋อซือเหยียนก็ลงมาจากชั้นสอง เลขาหลี่ก็เดินเข้ามาใกล้ป๋อซือเหยียนและพูดว่า: “ประธานป๋อ ไม่เห็นแม้แต่เงาของเมิ่งจงเซิง”ป๋อซือเหยียนมองไปรอบๆ เขาเคยคิดว่านี่จะเป็นโอกาสดีในการดูตัวตนที่แท้จริงของเมิ่งจงเซิง แต่ไม่คาดคิดว่าเมิ่งจงเซิงจะยังคงไม่ให้เกียรติเลย“แม้ว่าเมิ่งจงเซิงจะไม่มา แต่กู้ไป๋ก็มา”ทันทีที่เลขาหลี่กล่าวเสร็จ กู้ไป๋ก็เดินเข้ามาทางนี้: “ประธานป๋อ ยินดีที่ได้เจอกัน”“ยินดีที่ได้เจอกัน แต่ทำไมประธานเมิ่งไม่มา?”“ประธานเมิ่งไม่มา แต่การที่ผมมาที่นี่ก็เหมือนกัน”คำพูดของกู้ไป๋มีนัยยะ ซึ่งดึงความสนใจของป๋อซือเหยียนก่อนหน้านี้กู้ไป๋เป็นเพียงนักแสดงชั้นนำของบริษัท M กรุ๊ป ในสายตาของกลุ่มนักลงทุนใหญ่ๆ เขาเป็นเพียงแค่คนทำงานในบริษัท M แต่เขากลับพูดอย่างชัดเจนว่าตนอยู่ในระดับสูงสุดของบริษัท M กรุ๊ป“คุณกู้ หมายความว่าอะไรครับ?”กู้ไป๋ยิ้มเล็กน้อย สายตาของเขามีความลึกลับบางอย่างตลอดเวลาที่ผ่านมา ธุรกิจของบริษัท M กรุ๊ป คือเมิ่งจงเซิง ไม่เคยปรากฏตัวเลย มักจะปรากฏตัวแค่ในการเต้นรำที่สวมหน้ากากครั้งเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นเข
เธอเข้าข่ายไม่ชอบที่คนอื่นพูดถึงเรื่องที่เธอเคยเป็นมือที่สาม เลขาหลี่ก็พูดอย่างอ้อมๆ แต่ความหมายก็ชัดเจนในช่วงเวลานี้ ตระกูลป๋อไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงที่เพิ่งสูญเสียลูกไปได้ จึงต้องรักษาชื่อเสียงไว้ด้วยการอยู่คู่กับภรรยาเดิม สร้างภาพลักษณ์ว่าครอบครัวมีความรักกัน เพื่อให้เศรษฐกิจของตระกูลป๋อกลับมาฟื้นตัวเมื่อประธานซ่งได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็เอ่ยห้ามซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่กำลังจะพูด: “เหนี่ยนสือ อย่าทำตัวไม่รู้เรื่องนะ”“พ่อ…”“ผมเข้าใจความกังวลของประธานป๋อ และเข้าใจว่าท่านทำไปเพื่ออนาคตของตระกูลป๋อ ถ้าประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นหย่ากันแล้ว จะใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะแต่งงานกับลูกสาวของผม?”ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูดอะไร เลขาหลี่ก็ตามมาอธิบายว่า: “หกเดือนครับ สัญญาระหว่างประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นจะสิ้นสุดในหกเดือน ดังนั้นต้องให้คุณซ่งรออีกหกเดือน”“ ไม่ ตำแหน่งคุณหญิงป๋อควรเป็นของฉัน!”“เธอหุบปากซะ!”ประธานซ่งตัดบทพูดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วยความโกรธเมื่อเห็นประธานซ่งโกรธ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจึงไม่กล้าพูดอะไรอีก กลับถอยไปอยู่ข้างๆประธานซ่งลุกขึ้นพูดว่า: “ดี หกเดือนก็หกเดือน ผมหวังว่าประธานป๋อจะไม่ทำให้ผ