บทที่ 173

“เชี่ยนอวี่ เจ้าไม่เลวเลยนะ สามารถทำให้ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ได้ ได้ยินมาว่าฮ่องเต้มอบของวิเศษให้เจ้าสองชิ้นหรือ รีบนำมาให้ดูเร็วเข้า”

พออวิ๋นจิ่นเซ่อเข้ามาถึงก็พูดไม่หยุด แต่ไม่นานสายตาก็ถูกสินค้าภายในร้านดึงดูด

เฟิ่งเชียนอวี่ยิ้มตาหยีแล้วเดินไปหา “เป็นอย่างไรบ้าง ของพวกนี้สวยมากสินะ”

นางพยักหน้าแรง ๆ มองดูจนไม่อาจละสายตา อีกทั้งถือน้ำหอมขวดหนึ่งไว้ไม่ยอมวาง ต่อให้นางเป็นหญิงสาวที่ไม่ชอบ

เครื่องสำอางหรือไม่รักสวยรักงาม ก็ไม่อาจหนีพ้นแรงดึงดูดจากขวดหลิวหลีได้

“เชียนอวี่ เจ้านี่สวยมากเลย นี่ก็คือแก้วหลิวหลีที่เจ้ามอบให้ฮ่องเต้หรือ?”

“ถูกต้อง แต่นี่เป็นขวดหลิวหลี ที่ข้ามอบให้ฮ่องเต้คือชุดน้ำชาแก้วหลิวหลีหลายชุด”

เฟิ่งเชียนอวี่เปิดน้ำหอมขวดหนึ่งให้นางลองดม “น้ำหอมกลิ่นนี้ ให้ผลคล้ายคลึงกับถุงหอมที่พวกเจ้าชอบพกติดตัว เจ้าดมดูสิ นี่เป็นกลิ่นดอกหอมหมื่นลี้”

“หอมจังเลย”

อวิ๋นจิ่นเซ่อสีหน้าตะลึง จากนั้นหันมองสินค้าอย่างอื่น ทุกสิ่งที่มองเห็น ล้วนมีสีสันงดงามทั้งสิ้น

“เจ้าเก่งมากเลย ของพวกนี้คงแพงมากสินะ”

เพราะแก้วหลิวหลีเป็นสิ่งที่แม้แต่ฮ่องเต้ยังชื่นชอบ

เฟิ่งเชียนอวี่พยักหน้า “ราคาค่อนข้า