เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 805
บทที่เกี่ยวข้อง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 806
เฉินจื่อวั่งยิ้มขมปร่า “เรื่องนี้ ยากจะพูดให้จบได้ภายในคำเดียว”เขาย่อมไม่สามารถพูดว่า เพราะหน้าละอ่อนนี้ของเขา ไม่เพียงทำให้เสียตำแหน่งทั่นฮวาหลาง ยังถูกจับขังคุก เกือบถูกบั่นคอหรอกกระมัง?“บัดนี้ศิษย์เป็นผู้อำนวยการสำนักศึกษาของสำนักศึกษาถงซันขอรับ”เฉินจื่อวั่งพูดยิ้มๆ “ภายภาคหน้าสามารถพบท่านอาจารย์ได้บ่อยๆ แล้ว”“อืม” โจวเหล่าลูบเคราเงียบๆ ภายภาคหน้ามีคนลำบากลงแรงโดยไม่ต้องเสียเงินเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งคนแล้วคล้ายเรื่องคัดลอกหนังสือทำนองนี้ ก็สมควรให้คนหนุ่มมาทำ“ข้าว่าพวกเจ้ายืนอยู่ทำไม? รีบกินข้าวเถอะ ข้าวใกล้จะเย็นแล้ว พวกเจ้าไม่รู้สึกอยากอาหารรึ?”ปรมาจารย์แพทย์นั่งลงอย่างรอแทบไม่ไหว ทำเสียจนโจวเหล่าถลึงตาใส่เขาอีกหนึ่งปราดทุกคนต่างพากันนั่งที่ กู้หว่านเยว่ให้ห้องครัวเล็กเตรียมอาหารเลิศรส เพียงครู่เดียว ระหว่างงานเลี้ยงก็ผลัดกันยกจอกสุรา บรรยากาศครึกครื้นกู้หว่านเยว่ยังตกตะลึงกับหนี้ก้อนใหญ่ที่ปรมาจารย์แพทย์ติดค้างไว้ แปลกใจมาก “ผู้อาวุโส ตกลงท่านทำอะไร เหตุใดติดเงินมากเพียงนั้นเล่า?”“พวกเราสองคนรู้จักกันตั้งแต่เด็ก เขาติดหนี้ข้า ติดหนี้ตั้งแต่เด็กจนโต ไม่รู้ตัวก็สั่งส
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 807
“โจวเหล่าเห็นซ่งเซวี่ยเป็นลูกสาวแท้ๆ เคยตรวจสอบโจวเซ่อมาก่อน ครอบครัวไร้มลทิน”ซูจิ่งสิงมิได้มีความประทับใจต่อโจวเซ่อ แต่ก็คิดว่าอีกฝ่ายค่อนข้างซื่อสัตย์ ตอนที่อยู่ที่งานเลี้ยงเมื่อครู่ก็ไม่ได้ทำตัววุ่นวายอะไร“อาจเป็นสัมผัสที่หกของผู้หญิง อย่างไรเสียข้าก็คิดว่าโจวเซ่อไม่ใช่คนดีอะไร”กู้หว่านเยว่เบ้ปาก แต่หวังว่าสัมผัสที่หกของนางจะผิดพลาดไปอย่างไรเสียนางก็ยังหวังให้พี่หญิงซ่งมีความสุข“ข้าส่งคนไปจับตาดูมากหน่อย”ซูจิ่งสิงครุ่นคิดแล้วจึงพูด เขาเองก็ไม่หวังให้สกุลโจวชักนำภัยเข้าบ้านตอนนี้เองอวิ๋นมู่เดินเข้ามาใบหน้าบึ้งตึง สีหน้าอ่อนล้าเล็กน้อย “หว่านเยว่ เกิดเรื่องแล้ว”“เกิดอะไรขึ้น?”หลายวันนี้กู้หว่านเยว่ให้อวิ๋นมู่ช่วยไปซื้อของใช้จำเป็นอย่างเช่นหนังสือ กระดาษให้แก่สำนักศึกษาถงซัน กลับกันไม่ได้พบหน้าเขามาระยะหนึ่งแล้ว“ราชสำนัก ไม่อนุญาตสำนักศึกษาทุกแห่งให้พวกเรายืมหนังสือมาคัดลอก อีกทั้งยังไม่อนุญาตให้ทางการขายกระดาษให้พวกเรา”เปิดสำนักศึกษาจะขาดกระดาษหมึกพู่กันแท่นฝนหมึกไปไม่ได้ รวมถึงหนังสือด้วยหากไม่มีสิ่งเหล่านี้ สำนักศึกษาจะเปิดได้อย่างไร ศิษย์ไม่มีกระดาษเขียนแม้แ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 808
กู้หว่านเยว่ยิ้มน้อยๆ“พวกเจ้าไม่ต้องกังวลวิธีทำกระดาษถูกราชสำนักผูกขาด ในมือข้านี้มีวิธีทำกระดาษ”“ท่านมีวิธีทำกระดาษ?”ครู่ต่อมาอวิ๋นมู่ตกตะลึงเหม่อไป เขาคิดไม่ถึงเลยว่าภายในมือกู้หว่านเยว่ถึงขั้นมีวิธีทำกระดาษ ตกลงนี่คือสตรีเช่นไรกันแน่ ถึงขั้นมีของล้ำค่ามหัศจรรย์มากมายเพียงนี้ได้?เจ้าดูนางไม่เพียงรู้วิชาแพทย์ ยังสร้างดินปืน ถังดินปืน ไปจนถึงสร้างกระจก สร้างถนนคอนกรีต บัดนี้ถึงขั้นรู้วิธีทำกระดาษ“ข้าก็แค่มีสูตรอยู่ในมือเท่านั้น ส่วนทำออกมาเยี่ยงไร ยังต้องให้คนทดลองซ้ำไปมา”มิใช่พูดว่าเพียงครั้งเดียวก็สามารถทำกระดาษสำเร็จ จะต้องให้คนทดลองซ้ำไปมาอวิ๋นมู่รีบพูด “เรื่องนี้ยกให้เป็นหน้าที่ข้าเถอะ”เขาซื้อกระดาษกลับมาไม่ได้ อยากทำความดีชดเชยความผิด“ข้าจะพาคนไม่สร้างโรงงานผลิตกระดาษแห่งหนึ่งเดี๋ยวนี้เลย พาคนงานไปทำกระดาษ”“ได้”กู้หว่านเยว่คิ้วกระตุกเบาๆ “เจ้าไปห้องหนังสือรับวิธีทำกระดาษกับข้า”นางยังต้องเข้ามิติไปซื้อจากจากแพลตฟอร์มการซื้อขาย ไปห้องหนังสือเพียงแค่ตบตาเท่านั้นวิธีทำกระดาษของเล่นนี้ถือเป็นหนึ่งในสี่สิ่งประดิษฐ์อันยิ่งใหญ่ของบ้านเมืองข้า นางได้ยินจนคุ้นหูแ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 809
“หลังเสวียนเอ๋อร์จากไปพร้อมพวกเจ้า เขาก็หายตัวไปแล้ว ไม่กลับมาอีก ตกลงเจ้าพาเขาไปอยู่ที่ใด?”เผยฮูหยินถลึงตาใส่เมี่ยชิงหว่านอย่างโกรธแค้น มือออกแรงบีบจนเกิดรอยมือสีแดง“เขาตายแล้ว”เมี่ยชิงหว่านผลักเผยฮูหยินออก ลูบข้อมือของตนอย่างรังเกียจ“เจ้าพูดอะไร? ลูกชายข้าชอบเจ้าถึงเพียงนั้น เจ้าถึงขั้นฆ่าเขา”เผยฮูหยินเห็นเผยเสวียนหายตัวไปหลายวัน ยิ่งไปกว่านั้นยังเกิดเรื่องในจวนอย่างต่อเนื่อง เตรียมใจไว้ล่วงหน้าแล้วครั้นได้ยินจากปากเมี่ยชิงหว่าน ยังรู้สึกตกตะลึงพรึงเพริด“เขาเป็นคู่หมั้นของเจ้า เหตุใดเจ้าใจร้ายถึงเพียงนี้ เจ้าคืนลูกชายข้ามานะ”เผยฮูหยินโมโหถลันเข้าหาเมี่ยชิงหว่าน ถูกซูจื่อชิงใช้ขาเตะออกไป“ลูกชายท่านทำเรื่องอะไรไว้ ท่านรู้ดีอยู่แก่ใจมิใช่หรือ?”ดวงตาซูจื่อชิงทอประกายเย็นชา ทำให้เผยฮูหยินร้อนตัว “ต่อให้เป็นเช่นนี้ พวกเจ้าก็ไม่ควรฆ่าเขา”เมี่ยชิงหว่านถลึงตาใส่เผยฮูหยิน หากพูดว่าคนแรกที่นางเกลียดคือเผยเสวียน คนที่สองที่นางเกลียดก็คือเผยฮูหยิน“เผยเสวียนบอกข้า ความคิดเรื่องภาพม้วน เป็นฝีมือท่าน”สายตานางทอประกายเย็นชา “ท่านพูด ผู้หญิงรู้จักผู้หญิงดีที่สุดยังต้องกลัวอะไ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 810
ทั้งสองคนเหินบินเข้าจวนเผย ไม่ต้องพูดเชียว สกุลเผยสมเป็นตระกูลชนชั้นสูงนับร้อยปีของเจดีย์หนิงกู่ ตกแต่งได้อย่างหรูหรางดงามกู้หว่านเยว่เดินเข้าไป เก็บเครื่องเรือนไม้หวงฮวา ฉากกั้น ภาพอักษรงดงามบางส่วนตามใจ ลงท้ายถึงขั้นพบอย่างแปลกใจ ภายในห้องหนังสือของสกุลเผยมีหนังสือไม่น้อย มากเสียจนเต็มผนังห้องหนึ่งด้าน“สกุลเผยสมเป็นตระกูลเก่าแก่นับร้อยปี มีมรดกทางปัญญาติดตัวอยู่บ้าง มีหนังสือเหล่านี้กลับไม่ใช่เรื่องแปลก”ซูจิ่งสิงพูดยิ้มๆ“สำนักศึกษาถงซันของเจ้าต้องการหนังสือมิใช่หรือ เก็บหนังสือเหล่านี้ไปทั้งหมดเลยเถอะ”“ขอบคุณท่านพี่”กู้หว่านเยว่ต้องการหนังสือเหล่านี้จริง นี่ก็ไม่เกรงใจเขาแล้ว โบกมือเก็บหนังสือทั้งหมดเข้ามิติทั้งคู่ค้นหาทั้งภายในภายนอกห้องหนังสือหนึ่งรอบน่าเสียดายเหลือเกิน หาจดหมายลับหรือเบาะแสอะไรไม่พบ“แม้แต่เผยเสวียนเองก็ไม่รู้ คนบงการอยู่เบื้องหลังเขาเป็นใคร รู้เพียงเป็นคนในเชื้อพระวงศ์ ต้องการหาตัวออกมา น่ากลัวว่ายากเสียยิ่งกว่ายาก”ความหวังสุดท้าย ก็อยู่บนตัวคนสกุลเผยเหล่านั้นทั้งสองคนย้อนกลับมาที่เรือนส่วนหน้าอีกครั้งขณะเดียวกัน ฉู่เฟิงเพิ่งสอบสวนมาหนึ่ง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 811
ไม่ตัดรากถอนโคน ก็อาจเกิดหายนะอีกครั้ง“ข้าไม่มีวันทำเช่นนั้น ท่านแม่ข้าเองก็ด้วย”เผยเสียรีบพูดต่อ “หลายปีมานี้พวกเราสองคนอยู่อย่างลำบากที่สกุลเผย ท่านแม่ข้าถูกเดรัจฉานคนนั้นทำร้ายพรากความบริสุทธิ์ไป ก็ไม่มีใครสนใจความเป็นตายของนางอีก ชนิดที่ว่าเผยฮูหยินยังทิ้งท่านแม่ข้าไว้ภายในเรือน ไม่ใส่ใจไยดีท่านแม่ข้าคลอดข้าออกมาเพียงลำพัง อีกทั้งยังเลี้ยงข้าจนเติบโตอย่างยากลำบากเพียงคนเดียว หลายปีมานี้สกุลเผยไม่เคยปกป้องคุ้มครองพวกเรา คุณชายคุณหนูของสกุลเผยเหล่านั้นก็ด่าว่าทุบตีพวกเรา”เผยเสียยิ้มเย็น “พูดอย่างไม่เกรงใจหนึ่งประโยค ข้าไม่แก้แค้นพวกเขาก็นับว่าดีแล้ว ไฉนเลยจะช่วยล้างแค้นแทนพวกเขา”แววตานางเฉยเมย ภายในก้นบึ้งของสายตายังมีความแค้นอี๋เหนียงทางด้านหลังหดเกร็งตัว รูปร่างผอมบาง สติก็ไม่ค่อยดีกู้หว่านเยว่ครุ่นคิดครู่หนึ่ง “หากเจ้าไม่ได้ทำเรื่องชั่วกับสกุลเผย ข้าสามารถรับปากเงื่อนไขของเจ้าได้”เผยเสียรีบพูด “ข้าสาบาน ข้าและท่านแม่สำรวมตนมาโดยตลอด แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยทำเรื่องชั่ว”“ดี เจ้าพูดเถอะ”กู้หว่านเยว่มองคนเหล่านี้แวบหนึ่ง เพื่อหลีกเลี่ยงคนปากมาก เรียกเผยเสียไปพูดที่ฝั่ง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 812
“จบเรื่องของสกุลเผยแล้ว ภายภาคหน้า เจ้าเองก็สามารถวางใจได้แล้ว”กู้หว่านเยว่ตบหลังเมี่ยชิงหว่าน สามารถมองออกว่า นางได้รับความสะเทือนใจไม่น้อย“อืม”เมี่ยชิงหว่านพยักหน้าเบาๆ สกุลเผยสำหรับนางก็คือฝันร้าย บัดนี้ได้เห็นทุกคนที่เคยรังแกนางได้รับการลงโทษตามสมควรแล้ว ปมภายในใจนางเองก็นับว่าคลายออกอย่างสมบูรณ์“ภายภาคหน้าข้าไม่มีวันโง่เขลาเหมือนในอดีตอีกแล้ว เชื่อใจคนอื่นอย่างง่ายดาย”เมี่ยชิงหว่านขมวดคิ้วมุ่น ครั้งนี้นางกลัวแล้วจริงๆคนสุภาพอ่อนโยนมีความรักลึกซึ้งอย่างเผยเสวียนเป็นอสรพิษตัวหนึ่ง ส่วนคนเรียกนางว่าลูกสาวอย่างนั้นอย่างนี้เฉกเช่นเผยฮูหยิน ก็คือคนหน้าเนื้อใจเสือคนหนึ่ง“ต้องโทษข้าก่อนหน้านี้ใช้ชีวิตอยู่ภายในป่ามาโดยตลอด ได้ติดต่อคนอื่นน้อยมาก จึงไม่รู้จักความชั่วร้ายในใจคน”กู้หว่านเยว่ลูบศีรษะนาง “นี่ไม่โทษเจ้า จะโทษก็โทษเพียงวิธีการต่ำช้าของพวกเขา ความคิดของเจ้าบริสุทธิ์นัก นี่คือข้อได้เปรียบของเจ้า”หากไม่ใช่เพราะมีจิตใจบริสุทธิ์ ไฉนเลยในต้นฉบับ จะยอมตายเพื่อซูจื่อชิง?“อย่างไรเสีย ภายภาคหน้ามีข้าปกป้องเจ้า คนชั่วเหล่านั้นมอบให้ข้าเถอะ”ซูจื่อชิงจับมือเมี่ยชิงหว่านข
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 813
ซ่งเสวี่ยตื่นตกใจกับความคิดของนาง“ตั้งแต่โบราณกาลมา ก็ไม่เคยได้ยินว่าจะมีสำนักศึกษาไหนที่รับนักศึกษาเป็นสตรีมาก่อน”แม้แต่นาง ก็ยังไม่มีสิทธิ์เข้าไปเรียนในสำนักศึกษาทำได้เพียงเรียนแบบตัวต่อตัวที่บ้าน เชิญอาจารย์มาสอนลูกหลานในตระกูลแทนหรือเพราะภูมิหลังของนางนั้นดูโดดเด่น ทั้งยังเป็นหลานสาวของตระกูลซ่ง สตรีทั่วไปไหนเลยจะมีโอกาสได้อ่านออกเขียนได้ แค่รู้เพียงไม่กี่คำและทำบัญชีได้ก็ถือว่าไม่เลวแล้วกู้หว่านเยว่ไม่ได้ขุ่นเคืองแต่อย่างใด นางคลี่ยิ้มและกล่าวว่า “สตรีอย่างเราด้อยกว่าบุรุษอย่างนั้นหรือ? อย่างลายมือของเจ้าก็ดีกว่า ใต้หล้านี้เกรงว่าคงจะมีสตรีที่เทียบเท่าบุรุษไม่มากนัก เพียงเท่านี้ก็พอแล้วที่แสดงให้เห็นว่าสตรีอย่างเราก็มีคุณค่า ไม่ได้ด้อยกว่าบุรุษเท่าไหร่นัก ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ทำไมถึงจะเข้าเรียนบ้างไม่ได้ล่ะ? พี่หญิงพูดเองมิใช่หรือว่าใต้หล้าไม่มีสำนักศึกษาแห่งไหนที่รับเด็กผู้หญิงเข้าเรียน? ดังนั้นสำนักศึกษาถงซันแห่งนี้จึงเป็นที่แรกที่ไม่เพียงแต่รับเด็กผู้หญิงเข้าเรียนแล้ว ยังไม่สนใจภูมิหลังของนักศึกษาอีกด้วย”กู้หว่านเยว่มีจิตใจสูงส่ง ความเชื่อมั่นทางแววตาล้วนแต่สร้างความศ
บทล่าสุด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1208
“วางใจเถอะ ข้าไม่มีวันเป็นอะไร”กู้หว่านเยว่เอ่ยปลอบหนึ่งประโยค ขณะเดียวกันการต่อสู้ระหว่างซูจิ่งสิงและทหารทูเจวี๋ยกำลังเข้าสู้ช่วงเวลาดุเดือดแม้ว่าสองคนวิชายุทธ์สูงมาก แต่ทหารทูเจวี๋ยเข้ามามากเกินไป ทั้งคู่เองก็สู้ไม่ไหวเยียนสือซานร้องตะโกนใส่ซูจิ่งสิงอีกครั้ง“สหาย ไม่ว่าเจ้าเป็นใคร บัดนี้ข้าจะเปิดทางให้เจ้า เจ้ารีบหนีออกไป”ถ่วงเวลาทหารทูเจวี๋ยเหล่านี้ได้ ก็นับว่าได้ตอบแทนบุญคุณซูจิ่งสิงที่ช่วยเขาออกมาจากใต้อาณัติของเหยลวี่เจิงได้แล้ว“ฮ่าๆ พวกเจ้าสองคนไม่ต้องรีบ ไม่ว่าเจ้าหรือซูจิ่งสิง ใครก็หนีเงื้อมมือของข้าไม่พ้น พวกเจ้าสองคนยอมรับความตายที่เจดีย์แห่งนี้ดีๆ เถอะ”เหยลวี่เจิงหัวเราะฮ่าๆ ดังลั่น เยียนสือซานเป็นมือสังหารอันดับหนึ่งของทำเนียบฟ้า เขาไม่อยากเป็นศัตรูกับเยียนสือซานครั้งนี้เชิญเขามา ก็เพื่อให้เขาช่วยตนฆ่าซูจิ่งสิงใครรู้เขากลับไม่รู้ดีชั่ว ไม่ยอมทำงานให้เขา ย่อมต้องฆ่าให้ตายถึงจะดี“เยียนสือซาน ไม่ต้องกังวล น้องสายเจ้าเองก็อยู่ใต้แม่น้ำเหลือง เจ้าใกล้จะได้ไปพบเขาแล้ว”เหยลวี่เจิงมีความสุขในคราวเคราะห์ของผู้อื่น ขณะเดียวกันเสียงหัวเราะเสนาะใสสายหนึ่งพลันดังข
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1207
“เจ้าไม่ทิ้งข้า เจ้าโง่ไปแล้วกระมัง หรือเจ้าคิดจะตายไปด้วยกันกับข้าที่นี่?”เยียนสือซานเป็นคนตรงไปตรงมาคนหนึ่ง โบกมือ“สหายเจ้าอย่าใช้อุบายขั้นสูงนี้กับข้าเลย เจ้าและข้าเพียงบังเอิญพบกันเท่านั้น เจ้าสามารถช่วยส่งจดหมายให้น้องรองข้าได้ ยังสามารถช่วยชีวิตข้าจากผู้อยู่ใต้อาณัติเหยลวี่เจิงได้ ข้าเยียนสือซานซาบซึ้งใจต่อเจ้ามากแล้ว”เขาพูดออกมาใบหน้าภาคภูมิใจ“ข้าเยียนสือซานชาตินี้นอกจากน้องรอง ก็ไม่เคยผูกสัมพันธ์เป็นพี่น้องกับคนอื่นอีกช่างน่าเสียดายโดยแท้ หากข้าสามารถมีชีวิตรอดออกไปได้ จะต้องสาบานเป็นพี่น้องกับเจ้าแน่ร่ำสุรา กินเนื้อเพลิดเพลินอย่างเต็มที่!”เขาและซูจิ่งสิงมีความรู้สึกเสียดายที่ได้พบกันช้าไป แม้ว่าซูจิ่งสิงคนนี้ประหยัดถ้อยคำอย่างมาก แต่มองปราดเดียว เยียนสือซานก็รู้ อีกฝ่ายเป็นคนพวกเดียวกับตน“พวกเราจะต้องได้มีวันสาบานเป็นพี่น้องแน่”ซูจิ่งสิงเลิกคิ้วขึ้น เขาเองก็ชอบอุปนิสัยของเยียนสือซานมาก“ช้าก่อน ไปไกลแล้ว ข้าให้เจ้ารีบหนีเอาชีวิตรอด”“ข้า แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยทิ้งพวกพ้อง”ซูจิ่งสิงเอ่ยหนึ่งประโยค ทำเสียจนดวงตาเยียนสือซานสั่นไหว พูดว่าพวกพ้องได้ดีขณะเดียวกัน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1206
ครั้งนี้ข้ากลับอยากเห็น เขายังจะหนีไปจากเงื้อมมือข้าได้เยี่ยงไร”เหยลวี่เจิงออกคำสั่ง ทหารที่ได้รับคำสั่งภายนอกต่างพากันเข้ามา เข้าไปค้นหาภายในเจดีย์เก้าชั้นกลไกของเจดีย์เก้าชั้นมิอาจฝืนทำลายได้ กลับรั้งฝีเท้าของพวกเขาเอาไว้แล้วขณะเดียวกัน บนเจดีย์เก้าชั้นซูจิ่งสิงได้ยินการเคลื่อนไหวข้างล่าง เยียนสือซานที่อยู่ทางด้านข้างเผยสีหน้ารู้สึกผิด“ขออภัยจริงๆ สหาย หากไม่ใช่เพราะข้า เจ้าก็คงไม่ติดอยู่ที่นี่”ที่แท้ สาเหตุที่เยียนสือซานมายังเมืองอูถ่าน ก็เพราะเหยลวี่เจิงบอกเขา เขาพบยาเทวดาที่สามารถรักษาน้องชายเขาได้แล้วสรุปคือหลังมาถึงเมืองอูถ่าน เหยลวี่เจิงกลับแลกเปลี่ยนข้อเสนอกับเขา ให้เขาฆ่าซูจิ่งสิงถึงจะมอบยาเทวดาให้แก่เขาแม้ว่าเยียนสือซานเป็นคนของหอมือสังหาร แต่เขากลับเคยได้ยินเรื่องเจิ้นเป่ยอ๋องซูจิ่งสิงมาก่อน รู้สึกเคารพซูจิ่งสิงอย่างมากดังนั้นจึงปฏิเสธข้อเสนอของเหยลวี่เจิง หวังว่าจะสามารถใช้อย่างอื่นแลกเปลี่ยนได้ใครรู้เล่าว่าเหยลวี่เจิงเผยท่าทีตกลง แต่ภายในใจถึงขั้นกักบริเวณเขาไว้ที่จวนแม่ทัพเยียนสือซานเป็นคนเช่นไร องครักษ์ลับเหล่านั้นจะสามารถขวางเขาไว้ได้หรือ?ชั่วขณ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1205
กู้หว่านเยว่เองก็ได้ยินเสียงแล้ว รีบพาเยียนอวิ๋นชูหลบเข้ามิตินางอยู่ภายในมิติมองเห็นทหารหนึ่งหน่วยเดินเข้ามา พูดคุยกันอย่างผ่อนคลาย“หาไม่พบก็ต้องหาอยู่ดี ท่านแม่ทัพออกคำสั่งตายมาแล้ว หากพรุ่งนี้ก่อนอาทิตย์ตกยังหาคนไม่พบ หัวพวกเราทั้งหมดล้วนต้องตกลงพื้น”“ที่นี่หาทั้งภายในภายนอกหนึ่งรอบแล้ว ไม่รู้จะไปหาที่ใดจริงๆ”“ก็มีเพียงเจดีย์เก้าชั้นที่ยังไม่ได้หา ค้นหารอบข้างนี้แล้วพวกเราก็ไปหาที่เจดีย์เก้าชั้น”ภายในวัดเทียนหวังมีเส้นทางลับกลไกมากมาย ยามตามหาต้องเสียแรงมากเห็นว่าทหารหน่วยนั้นพูดพลางเดินออกไปไกลแล้ว กู้หว่านเยว่พาเยียนอวิ๋นชูออกจากมิติ“เจดีย์เก้าชั้น?”เมื่อครู่ยามอยู่ในมิติ กู้หว่านเยว่ให้ระบบส่งมอบแผนที่เจดีย์เก้าชั้นให้นางแล้วขยับมือเพียงเล็กน้อย แผนที่ก็ปรากฏอยู่ในมือนางแล้วสามารถมองเห็นว่าเจดีย์เก้าชั้นอยู่ด้านหลังสุดของวัดเทียนหวัง เจดีย์นี้มีเก้าชั้น ดังนั้นจึงเรียกว่าเจดีย์เก้าชั้นเยียนอวิ๋นชูอธิบายข้างใบหูนาง “เจดีย์เก้าชั้นมีเก้าชั้นตามชื่อ แต่พิเศษคือ ทุกชั้นล้วนไม่มีบันได”“เช่นนั้นจะขึ้นไปเช่นไร?”“ผ่านด่านท้าทาย ทุกชั้นล้วนติดตั้งด่านท้าทายไว้ จาก
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1204
ชิงเหลียนพูดขึ้นโดยไม่รู้ตัว เพียงกู้หว่านเยว่ได้ยิน ก็แน่ใจยิ่งขึ้นว่าซูจิ่งสิงอยู่ที่วัดเทียนหวัง เกินครึ่งคือถูกเหยลวี่เจิงพบเบาะแส นี่จึงถูกเขาล้อมไว้ที่วัดเทียนหวังเวลารอช้าไม่ได้ กลุ่มคนขึ้นรถม้าโดยตรงพวกชิงเหลียนอยู่ที่เมืองอูถ่านหลายวัน รู้จักสิ่งปลูกสร้างละแวกนี้อย่างชัดเจน เพียงครู่เดียวก็ขับรถม้าพาพวกเขามาหยุดบริเวณห่างจากวัดเทียนหวังไม่ไกล“มีทหารมากเหลือเกิน”กู้หว่านเยว่แหวกผ้าม่านออกกลัวเผยพิรุธ รถม้ามิได้เข้าไป แต่จอดที่ข้างทางอยู่ไกลๆกู้หว่านเยว่หยิบกล้องส่องทางไกลออกจากมิติ มองสถานการณ์ภายนอกของวัดเทียนหวังอยู่ไกลๆ ภายนอกวัดถูกทหารล้อมไว้อย่างแน่นหนา“วัดเทียนหวังเป็นสถานที่ประกอบพิธีทางศาสนาของเชื้อพระวงศ์ทูเจวี๋ยพวกเรา อีกทั้งยังเป็นสถานที่แห่งความศรัทธาของคนทูเจวี๋ย วัดเทียนหวังบูรณะ มีนานนับพันปี ภายในวัดมีเส้นทางลับมากมาย เพียงเจดีย์ที่สูงที่สุดของวัดก็มีถึงเก้าชั้น”เสี่ยวถ่านนั่งข้างกายกู้หว่านเยว่ อธิบายกับนาง“ข้าเดา พี่ใหญ่ของพวกเราน่าจะซ่อนอยู่ภายในวัดเทียนหวัง เหยลวี่เจิงกำลังส่งคนมาค้นหาพวกเขา”เพราะวัดเทียนหวังได้รับความศรัทธามาก ดังนั้นเหย
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1203
“ไม่ได้”กู้หว่านเยว่ห้ามนางไว้ “เจ้าอยากพาตนเองไปตกหลุมพรางหรือ?”หากวังหลวงถูกเหยลวี่เจิงควบคุมไว้แล้วจริง เช่นนั้นหากเสี่ยวถ่านเข้าไป ก็คือแกะเข้าปากเสือ“พี่หญิงกู้ เช่นนั้นข้าจะทำเช่นไร?”ขอบตาเสี่ยวถ่านแดงเรื่อ พูดไปแล้วนางเองก็เป็นเพียงเด็กผู้หญิงอายุเก้าขวบ จิตใจแข็งแกร่งอย่างมาก“รอก่อน”กู้หว่านเยว่ลูบเส้นผมเสี่ยวถ่าน ย่อตัวลงในระนาบเดียวกันกับนาง“รอพวกเราเข้าใจสถานการณ์เมืองอูถ่านก่อน ค่อยวางแผนระยะนี้เจ้าอยู่ที่โรงเตี๊ยม ห้ามมิให้ไปที่ใด ทั้งยังห้ามเปิดเผยฐานะเป็นอันขาด”เสี่ยวถ่านจับชายเสื้อไว้อย่างเจ็บปวด นางอยากเหินบินไปที่วังหลวงมากเหลือเกินแต่มองเห็นสายตากู้หว่านเยว่แล้ว นางรู้พี่หญิงกู้พูดได้ไม่ผิด“ข้ารู้แล้ว”“เด็กดี”กู้หว่านเยว่ถอนหายใจเฮือกหนึ่ง เสี่ยวถ่านได้ฟังคำพูดนางแล้ว นี่ทำให้นางลดปัญหาไปได้ไม่น้อย“เดิมทีคิดว่ามาถึงเมืองอูถ่าน ข้าก็สามารถเข้าวังไปพบเสด็จพ่อได้ บัดนี้ต้องรบกวนพี่หญิงกู้ให้ดูแลข้าอีกด้วย”เสี่ยวถ่านรู้สึกผิด พี่หญิงกู้และนางพบกันโดยบังเอิญ ไม่เพียงช่วยชีวิตนางไว้ ยังพานางมาถึงเมืองอูถ่านอย่างปลอดภัยแต่นางไม่เพียงไม่สามารถ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1202
“ในเมื่อเป็นคนของเจ้า เช่นนั้นก็ไม่ต้องกังวล ข้าอยู่ที่เมืองอูถ่านก็ไม่มีคนรู้จัก แทนที่จะไปหาโรงเตี๊ยมใหม่อีกครั้ง มิสู้ไปพร้อมกับเจ้า”กู้หว่านเยว่เองก็คิดเช่นนี้ บัดนี้ไม่แน่ว่าซูจิ่งสิงและเยียนสือซานอาจอยู่ด้วยกัน เช่นนั้น นางและเยียนอวิ๋นชูอยู่ด้วยกันก็ไม่มีอันใดผิดถึงตอนนั้นก็ให้ซูจิ่งสิงพาเยียนสือซานมาหา พวกเขาเองก็ไม่จำเป็นต้องเสียแรงออกไปตามหาเบาะแสของเยียนอวิ๋นชูอีกยิ่งไปกว่านั้นไม่ใช่กู้หว่านเยว่คิดมาก นางมักคิดว่าด้วยอุปนิสัยเจ้าเล่ห์ของเหยลวี่เจิง ไม่แน่ว่าอาจลงมือกับเยียนอวิ๋นชูได้ทุกเมื่อ ดังนั้นคนผู้นี้อยู่ข้างกายนางย่อมปลอดภัยที่สุดหลังสองคนปรึกษากันดีแล้ว ก็ให้ชิงเหลียนขับรถม้าออกเดินทางในทันที มุ่งหน้าไปยังโรงเตี๊ยมหลังเวลาผ่านไปราวครึ่งถ้วยชา รถม้าก็มาถึงโรงเตี๊ยมกู้หว่านเยว่รอคนลงจากรถม้า เข้าไปภายในโรงเตี๊ยม เหตุเพราะห้องพักถูกจองไว้ตั้งนานแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงขึ้นไปบนชั้นสองเลยก็พอ ไม่จำเป็นต้องทักทายปราศรัยกับเสี่ยวเอ้อร์มองออกว่าต่อจากนี้กู้หว่านเยว่ยังมีธุระให้จัดการ ดังนั้นเยียนอวิ๋นชูจึงเลือกไม่รบกวน แต่กลับเข้าห้องของตนอย่างรู้ความหลังกู้หว่า
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1201
เสี่ยวถ่านรีบพยักหน้า ตลอดทางมานี้นางฝ่าฟันอันตรายทั้งหมดมา เบื้องหน้าก็คือเมืองอูถ่าน นางใกล้จะได้พบหน้าเสด็จพ่อแล้วนางรู้บัดนี้มิใช่เวลาทำตัวน่ารำคาญ ดังนั้นจึงรีบเช็ดน้ำตา“รีบเข้าไปเถอะ หลังฟ้ามืด ประตูเมืองก็จะปิดแล้ว”คนเหล่านั้นมาถึงเมืองอูถ่าน อีกครึ่งชั่วยาม ประตูเมืองก็จะปิดลงพวกเขาจะต้องเข้าเมืองอูถ่านก่อนประตูปิด หาไม่แล้วก็ทำได้เพียงนอนกลางดินกินกลางทรายอยู่ภายนอก“ไป”กู้หว่านเยว่รีบพาคนเหล่านั้นไปเข้าแถวเสี่ยวถ่านเข้าออกเมืองอูถ่านหลายครั้ง รู้ว่าต้องประจบเอาใจทหารรักษาการณ์เยี่ยงไรเพียงสามคำสองประโยค ก็พาพวกเขาลอบเข้าเมืองอูถ่านได้หลังเข้าเมืองอูถ่านแล้ว กู้หว่านเยว่กลับไปนั่งรถม้าอีกครั้ง มองบ้านเรือนสองข้างทางบ้านเรือนเหล่านี้พื้นฐานล้วนคือบ้านหินเตี้ยๆ สายตาทอดมองไป สองข้างทางมีร้านรวงไม่น้อย กำลังวางขายของเมืองอูถ่านเทียบกับคูเมืองอื่นของทูเจวี๋ย ล้วนเงียบสงบ เจริญรุ่งเรืองมองไปแล้วเทียบกับเมืองหลวงของต้าฉี นอกจากการก่อสร้าง กลับไม่มีอันใดแตกต่างสองสามคนเข้าเมืองอูถ่านได้ไม่นาน เงาร่างสายหนึ่งก็ขวางรถม้าไว้“คุณชาย”เสียงคุ้นหูพลันดังขึ้นจากภ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1200
“ผ่อนคลายไปทั้งตัว”เยียนอวิ๋นชูยิ้มเล็กน้อยพลางเอ่ยว่า แม้ว่าตอนนี้เขายังเดินเหมือนคนปกติไม่ได้ แต่ก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าร่างกายรู้สึกสบายตัวขึ้นมากเมื่อเทียบกับเมื่อก่อนที่ถูกพิษ ไม่รู้สึกกระสับกระส่ายและกดดันอีกต่อไป แม้แต่จิตใจก็ยังเบิกบานขึ้นมาก“ดี เดี๋ยวข้าจะเขียนใบสั่งยาเพื่อบำรุงร่างกายให้ท่าน”หลังจากตื่นแล้ว กู้หว่านเยว่ก็เป็นห่วงความปลอดภัยของซูจิ่งสิงเขามุ่งหน้าไปส่งจดหมายที่เมืองอูถ่านตามลำพัง และไม่รู้ว่าได้พบกับเยียนสือซานหรือไม่เช่นเดียวกับกู้หว่านเยว่ เยียนอวิ๋นชูก็เป็นห่วงความปลอดภัยของพี่ชายของตัวเองเช่นกัน กลัวว่าเขาจะตกหลุมพรางของเหยลวี่เจิงทั้งสองตัดสินใจทันทีว่าจะรับประทานอาหารกลางวันบนรถม้า ตอนนี้พวกเขาจะไปเก็บสัมภาระ มุ่งหน้าไปยังเมืองอูถ่านทันที“ไม่รู้เหมือนกันว่าพี่ใหญ่จะเป็นอย่างไรบ้าง”สีหน้าของเยียนอวิ๋นชูเป็นกังวล เสี่ยวถ่านจับจ้องไปที่ใบหน้าที่หล่อเหลาจนทั่วหล้าต้องขุ่นเคืองของเขา พลางถามอย่างอ่อนแรง“พี่รอง ควรอำพรางตัวให้พี่รองเยียนด้วยหรือไม่?ท่านดูสิเขาหน้าตาหล่อเหลาขนาดนี้ ออกไปเดินบนท้องถนนต้องดึงดูดสายตาของผู้คนมากมายเป็นแน่ ทัน
