เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 173
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-08-28 18:41:29
บทที่เกี่ยวข้อง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 174
เห็นได้ชัดว่าเขาเอ็นดูน้องสาวคนนี้มาก แทบจะยกย่องกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงให้เป็นแขกผู้มีเกียรติแล้วกู้หว่านเยว่รีบปฏิเสธ “มีเมล็ดโพธิ์ก็เพียงพอแล้ว”“ฮูหยินซู พรุ่งนี้ก็เป็นวันแต่งงานของข้าแล้วถ้าท่านไม่ได้รีบร้อนนัก ก็อยู่ดื่มสุรามงคลในงานแต่งงานของข้าสักหน่อยเถอะ”เหยาฮุ่ยซินเชิญด้วยความจริงใจ หากมิใช่เพราะกู้หว่านเยว่ ชีวิตที่เหลือของนางคงต้องเน่าอยู่ในค่ายโจรทะเลทราย ไม่มีทางได้อยู่กับคนที่รักเป็นแน่กู้หว่านเยว่ลองคำนวณวันดูแล้ว ยังพอมีเวลาเหลืออยู่ก่อนที่จะกลับไป จึงพยักหน้าแล้วเอ่ยขึ้น“ได้ เช่นนั้นข้าขอตอบรับแล้ว”หลังจากได้เมล็ดโพธิ์แล้ว กู้หว่านเยว่ก็รีบร้อนที่จะนำมันไปปรุงยา จึงลุกขึ้นขอตัวลาเพื่อกลับโรงเตี๊ยมซูจิ่งสิงรู้จักกาลเทศะจึงถอยออกไป จากนั้นยืนเฝ้าอยู่ที่หน้าประตูเพื่อคุ้มกันขณะที่นางปรุงยาจริง ๆ แล้วการปรุงยาก็ไม่ได้มีอะไรที่ต้องปิดบัง เพียงแต่เมล็ดโพธิ์นั้นหายากมาก กู้หว่านเยว่ไม่อยากต้องไปขอร้องคนอื่นอีกในครั้งต่อไป ดังนั้นในขณะที่ปรุงยา นางจึงแอบเอาเมล็ดไปปลูกในพื้นที่เพาะปลูกในมิติ“เมล็ดโพธิ์นี้จะไม่เน่าใช่หรือไม่?” กู้หว่านเยว่ครุ่นคิดขณะมองไปยั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-28ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 175
“ข้าจำได้ว่าครั้งก่อนได้ถอนพิษให้ท่านแล้ว หรือว่า กู้หว่านเยว่วางยาพิษใหม่ใส่ท่านอีก?”“อะไรนะ?”มู่หรงอวี้นึกถึงวิชาแพทย์ของกู้หว่านเยว่ ทันใดนั้นก็รู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัว รีบจับมือของลั่วยาง“นางวางยาพิษข้า แล้วข้าจะเป็นอะไรหรือไม่ ลั่วยาง เจ้าต้องช่วยข้านะ!”รักตัวกลัวตาย ไหนเลยจะมีความอวดดีอย่างเมื่อครู่อีกลั่วยางขยับถอยหลังเล็กน้อย เอ่ยอย่างไม่ค่อยสบายใจ“ท่านอ๋องไม่ต้องกังวล นี่ไม่ใช่ยาพิษร้ายแรงที่ทำให้ถึงตาย ข้าจะไปปรุงยาแก้พิษให้ท่านเดี๋ยวนี้”มู่หรงอวี้เห็นสีหน้าของนาง จึงจงใจเอื้อมมือไปลูบท้องของนาง“ข้าถีบจนเจ็บหรือไม่?”ลั่วยางตัวสั่นเล็กน้อย แล้วก้มศีรษะลง “ไม่เจ็บเจ้าค่ะ”“โธ่ ต้องเจ็บแน่ ๆ ”มู่หรงอวี้ถอนหายใจ จากนั้นแสร้งทำเป็นรักใคร่อย่างเต็มเปี่ยม“ลั่วยาง เรื่องเมื่อครู่เจ้าอย่าโทษข้าเลยข้าก็ทำไปเพราะรักและคาดหวังในตัวเจ้ามาก จึงโมโหข้าขอโทษเจ้าดีหรือไม่? ข้าผิดไปแล้ว”เดิมทีลั่วยางรู้สึกเสียใจที่เขาถีบตัวเอง แต่พริบตาเดียวก็กลับมาซาบซึ้งจนรู้สึกมึนงง“ข้าไม่โทษท่านอ๋อง ท่านอ๋องวางใจเถอะ ข้าจะปรุงยาแก้พิษออกมาให้ได้!”“ดี เช่นนั้นเจ้ารีบไปปรุงยาแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-28ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 176
กู้หว่านเยว่คิดในใจว่าเรื่องที่เหยาฮุ่ยซินถูกโจรทะเลทรายลักพาตัวไปนั้น เป็นไปไม่ได้ที่ท่านเจ้ากรมจะไม่รู้เรื่องการที่คิดหาข้ออ้างที่แนบเนียนเช่นนี้ เพื่อปกป้องชื่อเสียงของเหยาฮุ่ยซิน อีกทั้งยังจัดงานเลี้ยงโต๊ะจีนเพื่อสะสมบุญกุศลให้เหยาฮุ่ยซินอีก ถือว่าเป็นความรักและความผูกพันที่ลึกซึ้งจริง ๆ“ไปกันเถอะ เราไปลงชื่อที่หน้าประตูกัน”เมื่อได้กลิ่นอาหาร กู้หว่านเยว่ก็รู้สึกหิวขึ้นมาจริง ๆเมื่อทั้งสองไปถึงหน้าประตู คนเฝ้าประตูได้ยินชื่อของพวกเขาก็รีบกล่าวขึ้นว่า“ทั้งสองท่านเชิญตามข้าไปที่โต๊ะที่นั่งด้านใน”กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงสบตากัน เดาว่าเหยาฮุ่ยซินคงบอกกับคนเฝ้าประตูไว้แล้ว จึงตามเขาเข้าไปด้านในคนในจวนเยอะกว่าข้างนอกเสียอีก อักษรสีแดงสดที่สื่อถึงความมงคลถูกประดับประดาเต็มสวน เสียงหัวเราะและความสุขดังไปทั่วกู้หว่านเยว่มองไปรอบ ๆ เห็นแต่คนแปลกหน้า ก็ไม่ได้สนใจที่จะทำความรู้จักใคร จึงเลือกที่จะหาที่นั่งเพื่อดื่มกินและชมพิธีแต่งงานของคนสมัยโบราณซูจิ่งสิงเห็นนางมองอย่างใจจดใจจ่อ จึงอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นว่า “อิจฉาหรือ?”“ก็นิดหน่อย ข้ายังไม่เคยแต่งงานเลย” กู้หว่านเยว่ตอบอย่าง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-28ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 177
กล่าวกันว่ายอดคนลิโป้ ยอดม้าเซ็กเธาว์นี่เป็นครั้งแรกที่กู้หว่านเยว่ได้เห็นม้าที่สง่างามและน่าเกรงขามเช่นนี้ จึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกตะลึง“ม้าตัวนี้คงมีราคาแพงมากสินะ”ท่านเจ้ากรมยิ้มแล้วเอ่ยขึ้นว่า “ฮูหยินซูเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตฮุ่ยซิน ก็เท่ากับเป็นผู้มีพระคุณของข้า แค่ม้าเซ็กเธาว์สองตัวนี้ ฮูหยินโปรดรับไว้เถอะ”กู้หว่านเยว่รีบร้อนที่จะเดินทาง จึงไม่เกรงใจอีกต่อไปและกล่าวอย่างตรงไปตรงมา“เช่นนั้นก็ขอบคุณท่านเจ้ากรมแล้ว”พูดจบ นางก็กระโดดขึ้นม้าอย่างคล่องแคล่วเหยาฮุ่ยซินรีบวิ่งตามไปสองก้าว “ฮูหยินซู เมื่อท่านตั้งรกรากแล้ว อย่าลืมเขียนจดหมายมาหาข้านะ วันหลังข้าจะไปหาท่าน”“ได้”กู้หว่านเยว่หันกลับไปมองคู่สามีภรรยาด้วยความรู้สึกลึกซึ้ง จากนั้นก็ควบม้าออกไปกับซูจิ่งสิง“ข้าไม่อยากจากฮูหยินซูเลย” เหยาฮุ่ยซินซบลงบนอกของท่านเจ้ากรม แล้วเอ่ยขึ้นด้วยดวงตาแดงก่ำ “ไม่รู้ว่าต่อไปจะมีโอกาสได้เจอกันอีกหรือไม่”“จะมีแน่ ต้องมีแน่นอน ถ้าพวกเขาไม่กลับมา ข้าก็จะพาเจ้าไปหาพวกเขาที่เจดีย์หนิงกู่ ดีหรือไม่?”“จริงหรือ?”“ข้าเคยหลอกเจ้าเมื่อไหร่กัน”ท่านเจ้ากรมบีบจมูกของเหยาฮุ่ยซินเบา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-28ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 178
องครักษ์เงากระอักเลือดออกมา จากนั้นแสยะยิ้ม“อยากจะง้างปากข้า ไม่มีทาง!”ดวงตาของซูจิ่งสิงฉายแววเยือกเย็น แม้แต่กู้หว่านเยว่ก็ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ทันใดนั้นก็ตะโกนเสียงดัง“อะไรนะ เจ้าพูดอีกครั้งสิ มู่หรงอวี้สั่งให้เจ้ามาฆ่าพวกเรางั้นหรือ?”“เจ้าพูดจาเหลวไหล ข้าไม่ได้พูด!” องครักษ์เงารู้สึกมึนงง เหตุใดผู้หญิงคนนี้ถึงไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้!แต่แล้วกู้หว่านเยว่ก็พูดเสียงดังอีกว่า “สวรรค์ ที่แท้ก็เป็นมู่หรงอวี้จริงๆ พวกเราไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกับเขา เหตุใดเขาถึงส่งพวกเจ้ามาตามฆ่าเรา?”องครักษ์เงาร้อนใจแล้ว “ข้าไม่ได้พูด!”กู้หว่านเยว่ตะโกนขึ้นอีกครั้ง จงใจหันไปพูดกับองครักษ์“อะไรนะ เจ้าบอกว่ามู่หรงอวี้ไม่อยากให้เรานำเมล็ดโพธิ์กลับไป ไม่อยากให้ช่วยชีวิตฮูหยินผู้เฒ่าโจว ถึงได้ส่งพวกเจ้ามาฆ่างั้นหรือ?”นางพูดเสียงดังเช่นนี้ แน่นอนว่าองครักษ์ล้วนได้ยินทุกคนต่างรู้สึกโกรธแค้นขึ้นมาทันที“ข้าก็ว่าเหตุใดถึงถูกตามไล่ฆ่า หวายหนานอ๋องผู้นี้ช่างชั่วร้ายจริงๆ!”“นั่นสิ ฮูหยินผู้เฒ่าของเราไปทำอะไรให้เขา เขาถึงได้อยากจะเอาชีวิตฮูหยินผู้เฒ่า!”“ไม่ได้ พอกลับไปต้องบอกเรื่องนี้กับโจวเหล่า..
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-28ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 179
เมื่อเห็นกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงกลับมา ทุกคนก็รีบวิ่งเข้าไปหา“พี่ใหญ่ พี่สะใภ้ ในที่สุดพวกท่านก็กลับมาแล้ว ได้ยินว่าพวกท่านไปหาซื้อยาที่จวนหลงฉวนแล้ว?”กู้หว่านเยว่เหลือบมองไปยังใบหน้าที่เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นและความเป็นห่วง นางเหนื่อยเกินไปจริง ๆ จึงหาวแล้วเดินเข้าไปในห้อง“ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไร รอให้ข้านอนตื่นก่อนแล้วค่อยพูด ตอนนี้ข้าต้องการนอน”ขณะพูด กู้หว่านเยว่ก็เอื้อมไปปิดประตู ทิ้งให้คนอื่น ๆ มองหน้ากันซูจิ่นเอ๋อร์มองแผ่นหลังที่เย็นชาของกู้หว่านเยว่ก็แทบจะร้องไห้แล้ว“ทั้งหมดเป็นความผิดของปากเสีย ๆ ของข้า วันนั้นข้าต้องพูดจาเหลวไหลแน่ ๆ ทำให้พี่สะใภ้ต้องมาเดือดร้อน ข้ามันตัวปัญหาจริง ๆ !”นางได้ยินมาว่าฮูหยินผู้เฒ่าโจวคนนั้นป่วยหนักใกล้ตายแล้ว ไม่มีใครรักษาได้ ตอนนี้พี่สะใภ้กำลังถูกบีบบังคับอย่างหนักเชียวนะ!ซูจื่อชิงกลอกตามองนาง“ตอนนี้จะมานั่งเสียใจก็ไม่มีประโยชน์ ปากไม่เคยมีหูรูด ถ้าสำนึกผิดจริงก็ไปที่ห้องครัวแล้วต้มน้ำแกงบำรุงให้พี่สะใภ้สิ”พูดจบก็ก้มหน้าลง แล้วดึงซูจิ่นเอ๋อร์ไปที่ครัวเล็กด้วยกันกู้หว่านเยว่หลับไปนานถึงสามชั่วยามเต็ม ๆ เมื่อตื่นขึ้นมา เ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-28ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 180
ถึงแม้ซูจิ่งสิงจะไม่เข้าใจวิชาแพทย์ แต่เขาก็พยักหน้าอย่างจริงจัง“เช่นนั้นเริ่มกันเถอะ”กู้หว่านเยว่ฆ่าเชื้อโรคที่มือทั้งสองข้าง จากนั้นตัดเสื้อคลุมของฮูหยินผู้เฒ่าโจวออก เหลือไว้เพียงเสื้อชั้นในบาง ๆ จากนั้นป้อนยาถอนพิษให้กับฮูหยินผู้เฒ่าโจว แล้วหยิบเข็มเงินออกมาช่วยนำทางพิษเมื่อนางเข้าสู่โหมดทำงาน ทั้งคนก็จะดูจริงจังและเคร่งขรึมมาก น้ำเสียงก็จะเปลี่ยนเป็นแข็งกระด้างและเย็นชาซูจิ่งสิงมองดูอยู่ข้าง ๆ ดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจถ้าไม่ได้เห็นกับตา เขาคงไม่กล้าเชื่อว่ามือของกู้หว่านเยว่ที่กำลังฝังเข็มนั้นจะรวดเร็วได้ถึงเพียงนี้ความประหลาดใจ ความชื่นชม อารมณ์ต่าง ๆ ผุดขึ้นในดวงตาของซูจิ่งสิงไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว กู้หว่านเยว่ปักเข็มเงินลงบนจุดต่าง ๆ บนร่างกายของฮูหยินผู้เฒ่าโจวทีละเล่ม แล้วก็ดึงออกทีละเล่ม จนในที่สุดก็มาถึงช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดนั่นก็คือการนำพิษที่หลงเหลืออยู่ออกจากหัวใจ พร้อมกับใช้เมล็ดโพธิ์เพื่อปกป้องหัวใจของฮูหยินผู้เฒ่าโจวเหงื่อเย็นเริ่มผุดขึ้นบนหน้าผากของกู้หว่านเยว่แต่แล้ว ในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุด ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นที่ด้านนอกป
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-28ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 181
“ทหาร นำตัวซูจิ่งสิงและกู้หว่านเยว่ไปขังเดี๋ยวนี้!”มู่หรงอวี้ตะโกนเสียงดังฉีกหน้าโดยไม่สนใจใคร“ช้าก่อน!”โจวเหล่ากลับเร่งฝีเท้าเปิดม่านเดินเข้ามา “แม่นางกู้เป็นผู้มีพระคุณของข้า หวายหนานอ๋องท่านจะทำอะไร?”“ผู้มีพระคุณ?”มู่หรงอวี้ทวีความโกรธ จ้องมองกู้หว่านเยว่อย่างไม่ลดละนางช่วยชีวิตของฮูหยินผู้เฒ่าโจวได้จริง ๆ หรือ?เดิมทีเรื่องนี้จะต้องเป็นคุณงามความดีของเขา แต่กลับถูกกู้หว่านเยว่แย่งไปต่อหน้าต่อตา!“ข้าไม่สนว่าพวกเขาจะเป็นผู้มีพระคุณหรือไม่ แต่เมื่อครู่พวกเขาอวดดีกับข้า ทั้งยังตบหน้าข้า ข้าต้องลงโทษพวกเขา!”มู่หรงอวี้กล่าวพลางเผยรอยนิ้วมือที่ประทับอยู่บนแก้มด้านขวาเวลาก็ล่วงเลยมานานแล้ว รอยฝ่ามือนั้นไม่เพียงแต่จะไม่จางหาย แต่ดูเหมือนมันกลับตีตราอยู่บนหน้าของเขา และบวมเป่งคล้ายกับหมั่นโถวทำให้เขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอับอายมู่หรงอวี้ได้รับความอับอายเช่นนี้ก็ย่อมจะไม่สบอารมณ์โจวเหล่านึกถึงตอนที่มู่หรงอวี้พรวดถลันเข้าไปเมื่อครู่ เขารู้สึกว่าที่กู้หว่านเยว่ลงมือนั้นเบาเกินไป หากการรักษาถูกขัดจังหวะ ฮูหยินไม่ฟื้น ผลลัพธ์ที่ตามมาเขาแทบไม่อยากจะคิดเลย!“หวายหนานอ๋อง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-28
บทล่าสุด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1126
“ดูสิว่าพวกเขาจะทำอะไร”นางเอ่ยเสียงเบา ปรมาจารย์แพทย์รีบข่มอารมณ์ลงทันทีกระทั่งเห็นการเคลื่อนไหวตรงหน้าต่าง ดูเหมือนจะมีคนแอบดูสถานการณ์ด้านในผ่านช่องว่างของหน้าต่าง“คุณชาย ไม่มีใครเลยขอรับ”หนึ่งในบุคคลปริศนากล่าวเสียงต่ำ จากนั้นเงาดำสองร่างก็กระโดดเข้ามาจากหน้าต่างเป็นสวีซวี่รื่อ บุรุษผู้นี้แอบเข้ามาในโรงหมอ ข้างกายของเขาก็น่าจะเป็นลูกศิษย์ของสำนักเทียนจี“รีบหาของนั้นเร็วเข้า”เห็นได้ชัดว่าสองคนนั้นรออยู่ด้านนอกนานมากแล้ว ทันทีที่เข้ามาก็พุ่งหาเป้าหมายทันใด“ดูเหมือนจะอยู่ในอ่างไม้”ลูกศิษย์คนนั้นเดินมายังอ่างไม้ ใบหน้าของปรมาจารย์แพทย์เริ่มฉายแววลำพองใจ แต่เมื่อได้ยินลูกศิษย์ผู้นั้นก็พลันขมวดคิ้ว“เหม็นยิ่งนัก!”ในอ่างไม้มีเพียงเลือดที่มีกลิ่นเหม็นเน่า สวีซวี่รื่อเห็นแล้วแทบจะอาเจียนออกมาในทันที รีบโบกมือไล่กลิ่น“รีบไปหาตรงอื่นเถอะ”สวีซวี่รื่อกลัวว่ากู้หว่านเยว่จะกลับมาอีกครั้ง จึงต้องเร่งมือเป็นสองเท่า“ต้องหาก้อนเนื้อนั้นให้ได้ แล้วนำกลับไปให้คนของสำนักเทียนจีดู”ทั้งสองคนเปิดตู้ค้นหา กู้หว่านเยว่ได้ยินถึงตรงนี้แล้วก็รู้ทันทีว่าสวีซวี่รื่อคนนี้มาทำไมครั้นเห
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1125
“เด็กโง่”ปรมาจารย์แพทย์พุ่งเข้ามา เขารีบห้ามเลือดให้ไป๋หลี่ชิงซีอย่างเร่งด่วนแต่ก็ไม่สามารถห้ามได้ทั้งหมด“คุณชายไป๋หลี่เป็นอย่างไรบ้าง?”กู้หว่านเยว่กล่าวพลางรุดเข้ามาข้างเตียง จากนั้นก็เปิดเสื้อของเขา และตรวจร่างกายให้เขาหลี่เหมียนหยางอยากจะกล่าวบางอย่าง แต่สถานการณ์กำลังตึงเครียด จึงรีบปิดปากอีกครั้ง“เลือดออกในช่องท้อง ต้องรีบนำก้อนเนื้อนั้นออกมาโดยเร็วที่สุด”ปรมาจารย์แพทย์บอกผลตรวจของเขา ซึ่งเหมือนกับผลตรวจของกู้หว่านเยว่นางเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก “คงจะรอหลังจากนี้อีกเจ็ดแปดวันไม่ได้แล้ว ต้องเริ่มผ่าตัดตอนนี้”เดิมทีนางอยากให้ลั่วยางมาเรียนรู้ด้วย เนื่องจากเคยตกปากรับคำกับปรมาจารย์แพทย์ไปแล้ว กู้หว่านเยว่จะไม่พาใครเข้าไปในห้วงมิติ ต้องทำการผ่าตัดด้านนอกโชคดีที่ในตอนที่ออกมา กู้หว่านเยว่ได้ให้หงเจาเข้าไปหยิบกล่องยาในจวนกู้ออกมาด้วยทันทีที่นางพูดกับปรมาจารย์แพทย์จบ หงเจาก็มาถึงพอดี“ฮูหยิน กล่องยาของท่าน”“วางลงเถอะ”กู้หว่านเยว่เปิดกล่องยา ภายในกล่องยามีมีดผ่าตัดและอุปกรณ์ฆ่าเชื้อที่นางเตรียมเอาไว้เมื่อนานมาแล้ว“ปรมาจารย์แพทย์เฒ่า วันนี้เกรงว่าต้องรบกวนท่านเป็นลู
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1124
กู้หว่านเยว่คอยอยู่เป็นเพื่อนไม่นาน ครั้นเห็นว่านางไม่เป็นอะไรแล้ว จึงรีบกลับเข้ามาในงานเลี้ยง“หนึ่งคำนับฟ้าดิน”“สองคำนับพ่อแม่”“สามคำนับกันและกัน”เกาโจวและฮูหยินผู้เฒ่าเกาคลี่ยิ้มอย่างจริงใจ “ดี ๆ โจวเซิง ต่อไปนี้เจ้าต้องดีกับเสวี่ยเอ๋อร์ให้มาก ๆนะ!”ผู้เฒ่าทั้งสองได้รับซ่งเสวี่ยเป็นบุตรสาวบุญธรรมแล้ว บัดนี้ซ่งเสวี่ยก็คือลูกสะใภ้ของพวกเขา และเป็นบุตรสาวของพวกเขา หลังจากนี้ยังต้องอาศัยอยู่กับผู้เฒ่าทั้งสองคน“โปรดวางใจ ท่านพ่อ ท่านแม่ ข้าไม่มีวันทำร้ายเสวี่ยเอ๋อร์!” ใบหน้าของโจวเซิงเปี่ยมไปด้วยความสุขผลการสอบเข้าชิงตำแหน่งขุนนางเขายังไม่ดีใจเท่าตอนนี้“ส่งตัวเข้าหอ” ทันทีที่สิ้นสุดเสียงของเจ้าพิธี บ่าวสาวได้ถูกส่งตัวเข้าหอ ทั้งจวนสกุลโจวพากันครึกครื้นยิ่งกว่าเดิม“น้องหญิง”จู่ ๆ ซูจิ่งสิงก็กุมมือของกู้หว่านเยว่ อาจจะเป็นเพราะดื่มสุราไปแล้วสองจอก แก้มของเขาถึงได้แดงระเรื่อ“ยังจำสิ่งที่ข้าเคยพูดกับเจ้าได้หรือไม่ ว่าข้าอยากจัดงานแต่งใหญ่โตให้เจ้า”กู้หว่านเยว่จำได้ในทันที นี่คือตอนที่พวกเขาสองคนกำลังตามหาสมุนไพรอยู่ในจวนหลงชวน ในงานแต่งของเหยาฮุ่ยซิน ซูจิ่งสิงเป็นฝ่ายเอ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1123
หลังจากออกไป กู้หว่านเยว่ก็เกิดความวิตกกังวลซูจิ่งสิงพยักหน้า และถูปลายนิ้วพลางกล่าว “เขาและจิ่นเอ๋อร์ยังไม่เคยอยู่ด้วยกันเลย”“เพราะเหตุใด?”กู้หว่านเยว่ไม่กล้าเชื่อ เห็นได้ชัดว่าสองคนนี้รักกันมากแต่หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งถึงได้เข้าใจ บางทีอาจเป็นเพราะฟู่หลานเหิงรักซูจิ่นเอ๋อร์มาก ทนเห็นนางเดือดร้อนไม่ได้จึงไม่ยอมอยู่กับนาง เพราะกังวลเรื่องลูก“แต่น้ำแร่ศักดิ์สิทธิ์นี้มีผลต่อร่างกายของเขา”กู้หว่านเยว่เองก็ไม่กล้ามั่นใจมากนัก นางจึงหาเวลาเข้าไปดูสัตว์น้ำแข็งภายในห้วงมิติแวบหนึ่งหากน้ำแร่ศักดิ์สิทธิ์ช่วยอาการป่วยของฟู่หลานเหิงไม่ได้ นางก็ควรต้องพิจารณาเรื่องที่จะพาสัตว์น้ำแข็งไปให้ทูเจวี๋ยเพื่อตามหาดอกไม้น้ำแข็งนิลนางคงจะทนเห็นซูจิ่นเอ๋อร์กลายเป็นแม่หม้ายไปต่อหน้าต่อตาไม่ได้อีกทั้งฟู่หลานเหิงเองก็เป็นสหายที่ดีของพวกเขากู้หว่านเยว่เก็บความคิดนี้ไว้ในใจก่อน ทั้งสองคนกลับมาถึงจวน เวลาล่วงเลยผ่านไปไม่นานก็เข้าสู่วันมงคลสมรสของซ่งเสวี่ยเนื่องจากเป็นการแต่งงานครั้งที่สอง ซ่งเสวี่ยไม่อยากทำให้เป็นเรื่องใหญ่จนเกิดเป็นคำครหา ในวันแต่งงาน กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงมาถึงง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1122
ทางฝั่งของกู้หว่านเยว่ทันทีที่ลงมาจากหอ ก็เจอกับเกาเจี้ยนและลั่วยางที่ยืนอยู่ด้วยกันพอดี อย่าพูดเชียวว่าสองคนนี้ช่างเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย“พระชายา”เกาเจี้ยนพุ่งเข้าไปกล่าวทักทายกู้หว่านเยว่ ร่างกายของเขาฟื้นตัวแทบจะสมบูรณ์แล้ว “อื้อ”กู้หว่านเยว่พยักหน้า ลั่วยางกล่าวอย่างตื่นเต้น “พี่หญิงกู้ ท่านมาพอดี เกาเจี้ยนบอกว่าเจอหญ้าไป๋เซียงปรากฏอยู่บนภูเขาเทียนสุ่ย ข้าอยากไปดูเจ้าค่ะ”หญ้าไป๋เซียงอย่างนั้นหรือ ในห้วงมิติของนางมีเยอะแยะ“เจ้าไปเถอะ”กู้หว่านเยว่กล่าวเตือนอย่างห่วงใย“หลังจากครึ่งเดือนไปแล้ว ต้องทำการผ่าตัดให้ไป๋หลี่ชิงซี หากเจ้าอยากดู ก็รีบกลับมาก่อน”“พี่หญิงกู้ ท่านช่างแสนดียิ่งนัก”ลั่งยางซาบซึ้งใจมาก จริง ๆ แล้วนางกลัวว่าตัวเองจะพลาดวันที่กู้หว่านเยว่ทำการผ่าตัดให้ไป๋หลี่ชิงซีมาก ถึงอย่างไรนั้นก็เป็นโอกาสจะได้เรียนรู้อันหาได้ยากยิ่ง“วันนี้เราออกเดินทางกันเถอะ”เกาเจี้ยนเป็นฝ่ายกล่าวเอง บอกว่าจะรีบไปรีบกลับ“ได้โปรดพระชายาช่วยพูดกับท่านอ๋องให้ข้าสักหน่อย บอกว่าข้าไปภูเขาเทียนสุ่ยขอรับ”กู้หว่านเยว่คิดไม่ถึงว่าเขาเองก็อยากไป เกาเจี้ยนรีบอธิบาย “ลั่วยางไม่รู
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1121
“จะต้องเป็นเช่นนี้อย่างแน่นอน”สวีซวี่รื่อยิ้มเยาะอย่างเยือกเย็น“ท้องของเขาเป็นเช่นนั้นนานเท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ หลายปีมานี้กลับยิ่งอยู่ยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ไม่แน่ว่าอาจจะเป็นก้อนเนื้อประหลาดอะไรสักอย่างก็ได้”สิ่งที่สวีซวี่รื่อคิดก็ถูก ท้องของไป๋หลี่ชิงซีจะต้องมีก้อนเนื้อประหลาดอย่างแน่นอนอีกทั้งหุบเขาราชาโอสถก็ช่วยเขาปกปิด ไม่แน่ว่าอาจต้องการผ่าเอาก้อนเนื้อประหลาดในท้องของเขาออกมาก็ได้ตราบใดที่เขาได้ก้อนเนื้อประหลาดนั้นมาครอบครอง มันจะถูกส่งไปยังสำนัก และเปิดเผยต่อหน้าสาธารณชนดูสิว่าไป๋หลี่ชิงซีผู้นั้นจะยังยืนอยู่บนสำนักเทียนจีได้อย่างไร “ขอบใจเจ้ามาก” ใบหน้าของไป๋หลี่ชิงซีที่อยู่ในห้องมีสีแดงระเรื่อเล็กน้อย พลางกล่าวขอบคุณกู้หว่านเยว่“ไม่ต้องเกรงใจ ปกป้องความลับของผู้ป่วย เป็นสิ่งที่คนเป็นหมอควรทำ”กู้หว่านเยว่เพียงแต่ทนเห็นหน้าของสวีซวี่รื่อไม่ได้“ดังนั้นที่เจ้าพูดอยู่ด้านนอกเมื่อครู่นี้ เป็นความจริงใช่หรือไม่?”หลี่เหมียนหยางกล่าวถามอย่างร้อนใจ สิ่งที่นางถามเกี่ยวข้องกับไป๋หลี่ชิงซี“เจ้าค่ะ”กู้หว่านเยว่ครุ่นคิดครู่หนึ่ง เรื่องของก้อนเนื้อที่อยู่ในท้องเป็นเรื่อง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1120
“ได้สิ ข้าจะรอเจ้า”กู้หว่านเยว่กำลังกลุ้มใจที่ไม่รู้ผู้ที่หนุนหลังเขา ในเมื่อเขาเป็นฝ่ายพูดออกมาเอง ถ้างั้นอย่าโทษนางที่ตามไปแก้แค้นละเดิมทีคิดว่าสั่งสอนพวกเขาสักยกแล้วจะปล่อยไป ในเมื่อกล้าข่มขู่นาง ถ้างั้นจัดการเสียทั้งหมดเลยดีกว่ากู้หว่านเยว่ลงมือโดยการโปรยผงยาพิษไปบนตัวพวกเขา อีกไม่นาน คนพวกนี้ก็จะตายกะทันหันเมื่อเห็นรอยยิ้มประหลาดของหญิงสาว เถียนจวิ้นรู้สึกเหมือนตัวเองพูดผิดไป สูญเสียบางสิ่งที่สำคัญ จึงรีบพาพวกพ้องหนีไปกู้หว่านเยว่กลับไปในขบวนเนรเทศอีกครั้ง“แม่นางน้อยกู้ ยอดเยี่ยมมาก!”“แม่นางกู้น้อย ผดุงความยุติธรรมแทนสวรรค์ เจ้าช่างร้ายกาจนัก!”หลายคนทยอยยกนิ้วหัวแม่มือขณะนี้ ฟู่เยียนหรานมาถึงตรงหน้านางกะทันหัน ขมวดคิ้วเอ่ยขึ้น“กู้หว่านเยว่ เจ้าเป็นนักโทษเนรเทศยังกำเริบเพียงนี้ ถึงกับทำร้ายเจ้าหน้าที่ทางการ เกิดนำความเดือดร้อนมาให้ทุกคนจะทำอย่างไร?”ไม่แน่อาจทำให้สถานะของนางเปิดเผยไปด้วย“ความหมายของเจ้าคือ ข้าควรถูกเจ้าหน้าที่ทางการพวกนั้นเกี้ยวหรือ?”กู้หว่านเยว่แค่นหัวเราะคนเช่นนี้อยู่รอดไปจนถึงตอนสุดท้ายของหนังสือได้อย่างไรกัน?ฟู่เยียนหรานขมวดคิ้ว “ข้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1119
ทันใดนั้นมีเจ้าหน้าที่ทางการหนุ่มกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาจากด้านนอกหลังจากฟู่เยียนหรานเห็นเจ้าหน้าที่ทางการ สีหน้าเผยความหวาดกลัว รีบพาฟู่ซานไปหลบหลังบ่อน้ำจนกระทั่งแน่ใจว่าเจ้าหน้าที่ทางการเหล่านี้ไม่ได้มาหานาง จึงโล่งอกกู้หว่านเยว่เองก็สังเกตเห็นเจ้าหน้าที่เหล่านั้น แต่ดูเหมือนพวกเขาจะมาหาครอบครัวชาวนาเจ้าหน้าที่เตะข้าวเปลือกจนหงาย “รีบจ่ายภาษีของเดือนนี้เร็วเข้า”ครอบครัวของชาวนาเฒ่าควักเงินออกมาจ่ายด้วยสีหน้าขมขื่น“แค่หนึ่งตำลึงหรือ?”“เดือนที่แล้วก็หนึ่งตำลึงไม่ใช่หรือ...”ลูกชายชาวนากล่าวขึ้นหนึ่งคำ จากนั้นถูกเจ้าหน้าที่ทำร้ายทันที“เดือนนี้ขึ้นราคาแล้ว เป็นสองตำลึงเงิน เร็วเข้า ไม่อย่างนั้นพวกเจ้าได้เห็นดีกันแน่!”สองสามีภรรยาเฒ่าขอร้องไปด้วย พลางไปหยิบเงินทั้งหมดในบ้านออกมา เศษเงินพวกนั้นพอจะรวมกันจนครบสองตำลึงเงิน“ต้องอย่างนี้สิ ครั้งหน้ายอมจ่ายแต่โดยดีละ!”เจ้าหน้าที่เอาเงินแล้ว เตรียมหันหลังจากไป แต่กลับถูกกู้หว่านเยว่ที่ยืนอยู่ในโรงเก็บหญ้าดึงดูดผิวขาวดุจหิมะ เรือนร่างอ่อนช้อย ทั่วทั้งอำเภอหลานเจียก็ไม่มีคนงามเช่นนี้เจ้าหน้าที่มองดูจนตะลึง จากนั้นเดินเข้าไ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1118
หากซูหัวจวิ้นกล้าหาเรื่องนาง นางก็คันไม้คันมือพอดี จะได้ระบายออกสักหน่อยซูจิ่นเอ๋อร์ยังคงเป็นห่วง ตั้งแต่หลี่ซือซือตายไป ท่านอาสี่เหมือนกลายเป็นบ้าไปแล้วคนบ้าคนหนึ่ง ใครจะไปรู้ว่าจะก่อเรื่องอะไรได้บ้าง?“พี่สะใภ้ใหญ่ อย่างไรท่านก็ต้องระวังตัว มีเรื่องใดก็ตะโกนได้เลย ข้าจะเข้าไปตีเขาให้ตาย!”“ข้าไม่เป็นไร เจ้าดูแลตัวเองกับท่านแม่ให้ดีก็พอ ข้าจะพาพี่ใหญ่เจ้าไปอาบน้ำ”ระหว่างพูดคุยกัน กู้หว่านเยว่แบกซูจิ่งสิงขึ้นหลัง แล้วพาเดินไปทางห้องครัวพอไปถึงห้องครัว ซูจิ่งสิงรีบลงมาบนพื้นอย่างว่องไว พร้อมสีหน้าเขินอาย“ข้าอาบเองได้”“อ่อ”กู้หว่านเยว่เองก็ไม่คิดจะช่วยเขาอาบ“ข้าจะเข้าไปอาบในมิติ ท่านอาบอยู่ข้างนอก อาบไปด้วยช่วยข้าดูต้นทางไปด้วยนะ”มิติหรือ? มันคือสิ่งใด?ซูจิ่งสิงกำลังสงสัย แล้วเห็นกู้หว่านเยว่ลงกลอนประตูห้องครัรว จากนั้นร่างกายสั่นไหว หายไปกลางอากาศ“กู้หว่านเยว่!”เมื่อหญิงสาวหายไปกะทันหัน ทำให้เขาปวดใจ กระทั่งกลัวว่านางจะไม่กลับมาอีกแล้วกู้หว่านเยว่เพิ่งเข้าไปในมิติ พลันได้ยินเสียงซูจิ่งสิงเรียกชื่อนางเสียงต่ำอยู่ข้างนอก“เรียกข้าทำไม?” นางรีบปรากฏตัวอย่างรวดเ
