เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1321
บทที่เกี่ยวข้อง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1322
“ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้นี่เอง หมอหญิงลั่วช่างแสนดียิ่งนัก” นางหยางยิ้มอย่างรู้ทัน จากนั้นก็เรียกทุกคนเข้ามาภายในจวนมีอาหารวางเรียงรายอยู่เต็มโต๊ะ ก่อนที่ทั้งสองคนจะกลับมา นางหยางได้สั่งให้สาวใช้ของนางทำความสะอาดห้องที่เป็นที่พักอาศัยของพวกเขาไว้เรียบร้อยแล้ว“กลับบ้านแล้วรูสึกดียิ่งนัก”กู้หว่านเยว่สูดลมหายใจเข้าเต็มปอด แล้วเอนกายนอนลงบนเตียงอย่างสบายตัวนางยกให้จวนกู้เป็นบ้านของนางไปปริยาย“น้องหญิง ข้าจะไปที่ว่าการอำเภอสักเดี๋ยว เจ้าพักผ่อนอยู่ในจวนไปก่อนนะ”ซูจิ่งสิงและกู้หว่านเยว่บอกกล่าวกัน หลังจากที่กู้หว่านเยว่กลับมาก็มีเรื่องมากมายที่นางต้องจัดการ“ไปเถอะ”นางให้หงเจานำบัญชีล่าสุดของร้านขายชาดเข้ามาให้ หลังจากเปิดดูหนึ่งรอบก็ไม่ได้ถามสิ่งใดกระทั่งจะสั่งให้คนไปสำนักศึกษาถงซัน เรียกเฉินจื่อวั่งกลับมาหงเจากล่าวด้วยรอยยิ้ม “เวลานี้ฮูหยินอย่าเพิ่งเรียกเขากลับมาเลยเจ้าค่ะ ผู้อำนวยการเฉินกำลังเตรียมตัวเป็นเจ้าบ่าวอยู่”“เขาจะแต่งงานหรือ?”กู้หว่านเยว่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง นางจำได้ว่าก่อนหน้านั้นเฉินจื่อวั่งพาเจียงอวิ๋นจิ่นมาหานาง บอกว่าหลังจากที่เจียงฮูหยินมาถึง เขาจะแต่งง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1323
“ฮูหยิน ฮ่องเต้ได้ส่งกองทัพไปโจมตีเจดีย์หนิงกู่แล้ว”นัยน์ตาของซูจิ่งสิงเคร่งขรึมลง ข่าวนี้สร้างความประหลาดใจให้กู้หว่านเยว่อย่างมาก“เร็วขนาดนั้นเชียวหรือ?”แม้ว่าพวกเขาจะวางแผนก่อการกบฏหลังจากที่กลับมาจากทูเจวี๋ยแล้วแต่ก็คาดไม่ถึงว่าฮ่องเต้ชั่วจะนั่งไม่ติด ชิงนำหน้าไปก่อนหนึ่งก้าว“เขาทำสิ่งใด?”“ลักพาตัวองค์หญิงมู่หรง ทำลายการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างต้าฉีและหนานเจียง”นัยน์ตาของซูจิ่งสิงเคร่งขรึมลง “ดูท่าทางจวนองค์หญิงจะมีอันตราย”นางมั่นใจว่าข่าวนี้แพร่สะพัดออกมาจากจวนองค์หญิง กู้หว่านเยว่เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดได้อย่างทะลุปรุโปร่งดูท่าทางฮ่องเต้ชั่วคงจะรู้แล้วว่าซูจิ่งสิงรู้ที่มาของเขา จึงได้ร้อนใจเช่นนี้ทันทีที่ออกพระราชโองการ ทหารม้าก็เคลื่อนทัพไปยังเจดีย์หนิงกู่สงครามได้ปะทุขึ้นแล้วกู้หว่านเยว่มีแผนการในใจแล้ว จึงพึมพำออกมาว่า “พรุ่งนี้จะต้องเรียกตัวเกิ่งกวง หลี่เฉินอัน ฟู่หลานเหิง หนานหยางอ๋องและคนอื่น ๆ กลับจวนเพื่อหารือเรื่องสำคัญเสียแล้ว”ซูจิ่งสิงเข้าใจความหมายของกู้หว่านเยว่ทันที จึงพยักหน้าคืนนั้น จดหมายจากนกพิราบหลายฉบับได้ถูกส่งออกจากจวนกู้ ไปยัง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1324
คนในห้องต่างลงมติเป็นเอกฉันท์ กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงมองตากันแวบหนึ่ง ทั้งสองคนอยากเห็นภาพนี้มานานแล้ว“ดี ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เราต้องวางแผนการเดินทางครั้งต่อไปให้รัดกุมกว่านี้”ซูจิ่งสิงพยักหน้า .......วันต่อมา กู้หว่านเยว่ไปหาอวิ๋นมู่อีกครั้ง ให้เขาเตรียมน้ำมันก๊าดให้พร้อม“เกรงว่าเจดีย์หนิงกู่คงจะเกิดสงคราม อวิ๋นมู่ หากเจ้าไม่อยากเกี่ยวข้อง เจ้าพานายท่านผู้เฒ่าอวิ๋นไปจากที่นี่ก่อนได้นะ”กู้หว่านเยว่ขมวดคิ้วแน่น กล่าวเตือนด้วยความหวังดีถึงอย่างไรสกุลอวิ๋นก็เป็นกลุ่มพ่อค้ารายย่อยอวิ๋นมู่คลี่ยิ้ม “ในตอนที่ข้ายกอำนาจเจ้าบ้านให้เจ้า สกุลอวิ๋นของข้าและเจ้าได้ลงเรือลำเดียวกันแล้ว ข้าไม่มีทางไปไหน จะอยู่ปกป้องเจ้าไปตลอดชีวิต”นัยน์ตาของเขาฉายแววลึกล้ำยากคาดเดา ความเร่าร้อนภายในดวงตาคู่นั้นทำให้กู้หว่านเยว่รู้สึกร้อนวูบวาบ “ขอบคุณมาก”ที่นางมาหาอวิ๋นมู่ครั้งนี้ หลัก ๆ คืออยากถามเรื่องดินปืนและน้ำมันก๊าดให้อวิ๋นมู่รีบขนดินปืนทั้งหมดไปยังเมืองตู้เปียนหลังจากหารือกันแล้ว ก็หมุนตัวกลับออกไป ทันทีที่ขึ้นรถม้า ชิงเหลียนก็โผล่หน้ามาด้วยสีหน้าเหมือนมีอะไรบางอย่าง“ฮูหยิน กู้หว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1325
กู้หว่านหรูกัดริมฝีปากล่างด้วยสีหน้าแค้นเคือง “เขาไม่ยอมสู่ขอข้า ข้ารู้ว่าเป็นเพราะสกุลกู้ของข้ามีความแค้นกับเจ้า บัดนี้ที่เขายังอยู่ในเจดีย์หนิงกู่ เพราะเขากลัวเจ้า ตราบใดที่เจ้าไปบอกเขา ว่าเจ้าจะไม่เข้ามายุ่งเรื่องนี้ พี่ใหญ่มู่หรงจะต้องมาสู่ขอข้าอย่างแน่นอน”กู้หว่านเยว่ “.......”นางเริ่มสงสัยในสติปัญญาของกู้หว่านหรูเสียแล้ว ทำไมถึงได้กล้าวิ่งมาขอร้องหน้าถึงหน้ารถม้าของนางอย่างไร้ความละอายใจเช่นนี้ หรือลืมว่าก่อนหน้านั้นจวนกู้โหวเคยปฏิบัติกับนางอย่างไร?กู้หว่านหรูยกมือเท้าเอว“ตราบใดที่เจ้าไม่เข้ามาวุ่นวายงานแต่งของข้ากับพี่ใหญ่มู่หรง ยอมไปบอกเขา ข้าสัญญาว่าหลังจากนี้จะไม่ต่อกรกับเจ้าอีก ข้าจะรับเจ้าเป็นพี่สาวของข้าอย่างเต็มใจ ข้า....ข้าจะบอกให้ท่านพ่อยอมรับเจ้าด้วย กู้หว่านเยว่ คนเราอยู่ไม่ได้หากปราศจากครอบครัว ถึงอย่างไรจวนกู้โหวของเราก็เป็นตระกูลฝ่ายแม่ของเจ้า”กู้หว่านเยว่ ‘ขอโทษนะ ข้ามีตระกูลอื่นไปแล้ว’“ข้าคงช่วยเจ้าไม่ได้”“เรื่องของจวนกู้โหว ข้าไม่อยากเกี่ยวข้อง”“เจ้า！”“อย่าให้ทหารของข้าต้องสร้างความลำบากใจให้เจ้าเลย ที่ข้ายังให้เจ้าอยู่ในเจดีย์หนิงกู่ได้อย่
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1326
กู้หว่านหรูตาแดงก่ำทั้งสองข้าง “ฮูหยินผู้เฒ่าไม่เจอข้ามาสองวันแล้ว นางต้องคิดถึงข้ามากแน่ ๆ”“คุณหนูรองกู้ ข้าบอกเจ้าแล้วว่าอย่ามา”มู่หรงฝูเห็นกู้หว่านหรูแล้วปวดหัวยิ่งกว่าเดิม หากไม่ใช่เพราะเห็นแก่บุญคุณที่ท่านย่าตระกูลกู้มีต่อท่านแม่ คงจะไล่นางไปแล้วเขาและกู้หว่านหรูรู้จักกันมานานแล้ว“พี่ใหญ่มู่หรง ข้ารู้ว่าท่านชอบข้า ท่านแค่กลัวกู้หว่านเยว่”กู้หว่านหรูดวงตาแดงก่ำ ทำให้มู่หรงฝูจนปัญญา“เจ้าเข้าใจผิดแล้ว”“ท่านไม่ต้องพูด ข้าไม่เชื่อ วันนี้ข้ามาก็เพื่ออยากเข้าพบไท่เฟย ให้ข้าเข้าพบนางเถิด ก่อนหน้านั้นไท่เฟยทรงประชวรก็มีข้าที่คอยดูแลนางข้างกายตลอด นางไม่เจอข้ามาหลายวันแล้ว”กู้หว่านหรูกล่าววิงวอนด้วยท่าทางน่าสงสาร ท่าทางของนางทำให้มู่หรงฝูใจอ่อน“ช่างเถิด เจ้าเข้าไปเถอะ”“ขอบคุณพี่ใหญ่มู่หรง”กู้หว่านหรูมองมู่หรงฝูด้วยความเลื่อมใสแวบหนึ่ง ก่อนจะรีบเข้าไปพบอวี้ไท่เฟย“หว่านหรู เจ้ามาแล้ว มานี่เร็ว....” อวี้ไท่เฟยกล่าวทักทายกู้หว่านหรูอย่างกระตือรือร้น นางจึงโผเข้าไปกอดอีกฝ่ายทันที“หงเจา เจ้าส่งคนไปตรวจสอบหน่อยว่ากู้หว่านหรูและมู่หรงฝูเป็นอะไรกัน”กู้หว่านเยว่เริ่มอยากรู
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1327
ซูจิ่งสิงจ้องมองนาง “หว่านเยว่ สถานการณ์โดยรวมสำคัญกว่า”“ท่านพี่...”กู้หว่านเยว่เองก็ไม่ใช่คนเอาแต่ใจนางครุ่นคิด ซูจิ่งสิงกล่าวถูกต้อง ฮ่องเต้ชั่วกำลังจับตาดูเจดีย์หนิงกู่ กองทัพของราชสำนักอาจจะโจมตีแม่น้ำมู่ตันตอนไหนก็ได้จำเป็นจะต้องมีคนอยู่ประจำการที่เจดีย์หนิงกู่“ให้ข้าไปเถิด”กู้หว่านเยว่ปรายตามองด้วยสายตาเด็ดเดี่ยว“จะช่วยองค์หญิงใหญ่ ต้องให้ข้าไป”นางและซูจิ่งสิงวิเคราะห์สถานการณ์กันแล้ว “ท่านพี่ท่านพูดถูก หากฮ่องเต้ชั่วเริ่มโจมตีเจดีย์หนิงกู่ ท่านคือแม่ทัพ ท่านอยู่ที่นี่น่าจะเหมาะสมกว่า”“ดังนั้นเจ้าจะเป็นคนไปหาองค์หญิงใหญ่แทนข้าหรือ?” ซูจิ่งสิงส่ายหน้า น้ำเสียงแฝงไปด้วยความร้อนใจ“ไม่ ข้าไม่มีทางให้เจ้าไปแทนข้า”หากเจออันตรายขึ้นมา เขาคงเสียใจไปตลอดชีวิตแน่นอน“ท่านพี่ ท่านลืมความสามารถของข้าไปแล้วหรือ? หากเจออันตรายขึ้นมาจริง ๆ ข้าก็เข้าไปซ่อนตัวในห้วงมิติได้”กู้หว่านเยว่ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกว่า นางเหมาะสมที่จะไปช่วยเหลือองค์หญิงใหญ่มากกว่า“เชื่อข้าเถิด”นัยน์ตาของกู้หว่านเยว่จริงจัง ซูจิ่งสิงสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดเขาอยากปรึกษากับภรรยาของเขา ทำไมสุดท้ายแล้วก
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1328
ไม่ว่าจะพาใครไปก็ไม่สะดวกทั้งนั้น ดังนั้นจึงไม่พานางไปด้วยนางและองครักษ์จันทราแยกออกเป็นสองทาง หลังจากออกจากเมืองแล้ว ก็รีบหาพื้นที่โล่งทันทีรอกระทั่งม่านราตรีปกคลุมทั่วหล้า นางก็เรียกเฮลิคอปเตอร์ออกมา“หว่านเยว่”นัยน์ตาของซูจิ่งสิงยังคงอาลัยอาวรณ์ ตั้งแต่ที่เขาแต่งงานกับกู้หว่านเยว่ ทั้งสองคนแยกจากกันน้อยมาก“ต้องปลอดภัยกลับมานะ หากช่วยกลับมาไม่ได้ ก็อย่าฝืน”ในใจของเขา กู้หว่านเยว่สำคัญที่สุด“วางใจเถอะ ข้ารู้จักขอบเขตเจ้าค่ะ”กู้หว่านเยว่คลี่ยิ้มสดใส ปรับระบบแผนที่ จากนั้นก็กระโดดขึ้นไปบนเฮลิคอปเตอร์“ท่านพี่ ไม่ต้องเป็นห่วง ไว้ข้าถึงเมืองอู้ตูแล้วข้าจะส่งสารนกพิราบมาหาท่าน”ซูจิ่งสิงเก็บนกพิราบทองคำไว้ในห้วงมิติของนาง เมื่อถึงจุดหมาย กู้หว่านเยว่ค่อยเขียนจดหมายกลับมานางสตาร์ทเฮลิคอปเตอร์ ไม่นานเฮลิคอปเตอร์ก็ค่อย ๆ บินขึ้นฟ้า และบินออกไปไกลเรื่อย ๆ กระทั่งกลายเป็นจุดสีดำเล็ก ๆ ซูจิ่งสิงยืนอยู่ที่เดิมจนเวลาล่วงเลยผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ เขาอยากไปเมืองอู้ตูพร้อมกับกู้หว่านเยว่ แต่ภารกิจใหญ่ตรงหน้า คงจะเห็นแก่ความรักมากเกินไปไม่ได้เขามีความรับผิดชอบต่อราษฎร์ในเจดีย์ห
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1329
เช้าวันถัดมา นอกเมืองอู้ตูเฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งค่อย ๆ ร่อนลงมาจากท้องฟ้า จอดลงในป่าลึกที่อยู่นอกเมือง“เหนื่อยยิ่งนัก”กู้หว่านเยว่ที่ดูอ่อนเพลียได้เปิดประตูของเฮลิคอปเตอร์ และกระโดดลงมาจากตัวเครื่องนางที่บังคับเฮลิคอปเตอร์เกือบหกชั่วโมง เวลานี้จึงทั้งเหนื่อยและหิวมาก จนอยากหาโรงเตี๊ยมนอนเอนกายสักแห่ง“ในที่สุดก็ถึงเมืองอู้ตูสักที อากาศของเมืองอู้ตูร้อนระอุยิ่งนัก สูงกว่าอุณหภูมิของเจดีย์หนิงกู่ไม่น้อยเลยนะนี่”กู้หว่านเยว่โบกมือ เก็บเฮลิคอปเตอร์กลับเข้าไปในห้วงมิติเมืองอู้ตูอยู่ใกล้กับหลิ่งหนาน ภูมิอากาศของที่นี่ค่อนข้างชื้น มีป่าทึบอยู่ทั่วทุกหนทุกแห่ง ภูเขานอกเมืองถูกปกคลุมไปด้วยเมฆและหมอกขาว ที่นี่จึงถูกขนานนามว่าเป็นเมืองแห่งหมอกกู้หว่านเยว่เรียกม้ากระต่ายแดงออกมา ตั้งใจจะขี่มันเข้าไปในเมืองอู้ตูแต่ทันใดนั้นก็มีเสียงปริศนาเสียงหนึ่งดังมาจากด้านหลัง“ช่วยข้าด้วย!”บุรุษผู้หนึ่งวิ่งออกมาจากป่าไม้เล็ก ๆ ด้านหลัง กระทั่งวิ่งตรงมาทางกู้หว่านเยว่ด้วยความรีบร้อนเขายกมือทาบหน้าอกราวกับได้เจอผู้ช่วยชีวิต“แม่นาง ช่วยข้าด้วย”ครั้นกู้หว่านเยว่เห็นว่าด้านหลังของบุรุษผู้นั้น
บทล่าสุด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1396
ขณะที่นำกองทหารออกจากเมืองหลวง เขาก็รู้ว่าชีวิตของตัวเอง ช้าเร็วก็ต้องถูกพรากไป“ข้าต้องการให้ท่านเขียนคำสั่งลงโทษตัวเอง”ซูจิ่งสิงพูดทีละคำ เอ่ยปากอย่างตั้งใจตอนแรกทั้ง ๆ ที่เขาเพิ่งกลับมาพร้อมกับชัยชนะ แต่กลับถูกฮ่องเต้ชั่วและขุนนางชั่วกลุ่มนี้เนรเทศไปที่เจดีย์หนิงกู่ในข้อหากบฏแม้ว่าฮ่องเต้ชั่วจะแต่งตั้งเขาให้เป็นเจิ้นเป่ยอ๋องอีกครั้งในเวลาต่อมา แต่ความเข้าใจผิดในอดีตก็ไม่ได้รับการล้างมลทินให้เขาเวลานี้ ในสายตาผู้คนใต้หล้า เขาคืออาชญากรที่สมคบคิดกับข้าศึกและขายชาติเขาต้องการล้างมลทินให้กับตัวเองด้วยมือของเขาเอง“ท่าน”ใบหน้าชราของหลี่กวงถิงทั้งอายและโกรธเคือง“ไม่”เขาส่ายหัวปฏิเสธ ต่อให้ต้องตายในมือของซูจิ่งสิงเช่นนี้ ก็ยังมีชื่อเสียงดี ๆ ฝากไว้แต่เมื่อคำสั่งลงโทษตัวเองนี้ถูกเขียนขึ้นแล้ว ก็เท่ากับเป็นการยอมรับความผิดอย่างเปิดเผยตอนแรกเขาให้ความร่วมมือกับฮ่องเต้ในการใส่ร้ายซูจิ่งสิงมันต่างอะไรกับขุนนางทุจริต?ผู้คนทั่วหล้าจะถ่มน้ำลายด่าประนามเขาเช่นไร?“จะฆ่าจะแกง ก็สุดแล้วแต่ท่าน ข้ายังคงยืนยันประโยคนั้นเหมือนเดิมสำหรับคำสั่งลงโทษตัวเองนี้ ข้าไม่มีทางเขียนเด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1395
เห็นเพียงท่ามกลางหมอกหนาทึบที่อยู่ฝั่งตรงข้าม มีแสงไฟเล็ก ๆ ปรากฏขึ้นอย่างฉับพลัน ราวกับหิ่งห้อยในค่ำคืนอันมืดมิดเมื่อแสงไฟนั้นใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ รองแม่ทัพที่อยู่บนเรือก็เบิกตาทั้งสองกว้าง“ไม่ได้การ ทั้งหมดเป็นลูกศรติดไฟ!”ก้นลูกศรเหล่านี้ถูกมัดด้วยลำกล้องดินปืน ภายในเป็นดินปืนทั้งหมดดินปืนตกลงมาพร้อมกับลูกศรที่ยิงขึ้นมาบนเรือราวกับเม็ดฝนทั่วท้องฟ้า ภายในเวลาชั่วพริบตา เรือก็ติดไฟ“เร็วเข้า รีบถอยกลับ”หลี่กวงถิงสั่งการ เขารู้สึกอย่างเลือนรางว่าตัวเองถูกแผนชั่วของซูจิ่งสิงและกู้หว่านเยว่เล่นงานเข้าแล้วกองทัพใหญ่ออกเดินทางแล้ว ต้องการจะถอยกลับจะทำได้ง่าย ๆ อย่างไร?ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้ยังอยู่บนผิวน้ำ การเดินเรือไปข้างหน้าก็ทำได้ยากลำบากอยู่แล้วคนเหล่านี้ไม่ถนัดเรื่องการต่อสู้บนน้ำ ไม่มีสถานการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ยังโชคดีเพราะหากพบเจอเหตุการณ์ไม่คาดคิด ก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะล่าถอยอย่างเป็นระเบียบเรือติดไฟแล้ว เหล่าทหารร่ำไห้อย่างน่าเวทนา ในระหว่างการล่าถอยของเรือ ต่างก็ชนกันเอง สถานการณ์วุ่นวายในระดับหนึ่งทว่าลูกศรทั่วฟ้านั้นก็ยังไม่ยอมหยุดเลยหลังจากยิงจบระลอกห
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1394
“ข้ามีความคิดดี ๆ อย่างหนึ่ง”ดวงตาของกู้หว่านเยว่กลอกไปมา ทันใดนั้นก็มีความคิดแผลง ๆ ผุดขึ้นมา“หลี่กวงถิงผู้นี้ต้องการว่าจ้างคนจากหอมือสังหารมาฆ่าท่านมิใช่หรือ? เราก็ให้คนของหอมือสังหารมาตอบรับเรื่องนี้”ซูจิ่งสิงและกู้หว่านเยว่สบสายตากันเข้าใจทันทีว่าภรรยากำลังคิดอะไรอยู่“หนามยอกเอาหนามบ่งหรือ?”“ถูกต้อง ถึงตอนนั้นเราก็มาปิดประตูตีแมวกัน”ซูจิ่งสิงเขียนจดหมายฉบับหนึ่ง นกพิราบสื่อสารก็กลับไปตามทางเดิม เพื่อส่งกลับไปที่หอมือสังหารเป็นสองวันที่สถานการณ์สงบสุขสองวันต่อมา หลี่กวงถิงก็ได้รับข่าวกรอง แจ้งว่าคนจากหอมือสังหารทำสำเร็จแล้ว“ข้าน้อยเห็นว่ากองทัพของเจดีย์หนิงกู่สงบเงียบ ดูเหมือนจะไม่มีข่าวการตายของซูจิ่งสิงแพร่ออกมา”รองแม่ทัพหลายคนไม่ค่อยเชื่อเรื่องนี้สักเท่าใดหลี่กวงถิงยังรู้สึกว่าต้องระมัดระวังด้วยหลังจากรออีกสองวัน ก็มีข่าวกรองออกมาอีกว่า ค่ายของผู้บัญชาการถูกรายล้อมด้วยกองกำลังทหารอากาศแบบนี้ภายนอกกระโจมกำลังตากปลาเค็มอยู่ จนส่งกลิ่นเหม็นคละคลุ้ง“ตากปลาเค็ม อากาศแบบนี้ตากปลาเค็มอะไรกัน?”หลายคนนั่งวิเคราะห์ด้วยกันรองแม่ทัพคนหนึ่งพูดขึ้นมาอย่างฉับพล
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1393
“ลู่จิง มองไม่ออกเลยว่า เจ้าจะรักหน้าที่การงานมากเช่นนี้”เกาเจี้ยนหัวเราะอย่างชั่วร้ายรักหน้าที่การงาน?ลู่จิงสะดุดเข้าให้ใครจะไปรักหน้าที่การงาน ชัดเจนว่าเขารักและสงสารกงซุนฉิงเขาเหลือบมองกงซุนฉิง ขณะที่คิดจะใช้โอกาสนี้เปิดเผยความสัมพันธ์ระหว่างสองคน“ถูกต้อง เขารักหน้าที่การงานมาก!”ทันใดนั้นกงซุนฉิงก็เหยียบเท้าของเขา แล้วรีบเอ่ยขึ้นนางละอายใจที่จะให้ฮูหยินรับรู้เรื่องราวของพวกเขาสุดท้าย ก็จ้องเขม็งใส่ลู่จิงอย่างดุดัน พลางกระซิบว่า“หุบปาก”“ก็ได้”ลู่จิงหุบปากอย่างเชื่อฟังคำพูดของคนรักต้องเชื่อฟัง นี่จะไม่ใช่ความองอาจของชายชาตรีอย่างหนึ่งอย่างไร“เช่นนั้นพวกเจ้าทั้งสองก็พูดคุยกันตามสบาย ใครจะเฝ้ายามก็ไม่สำคัญ หรือว่าถ้าไม่ได้จริง ๆ พวกเจ้าสองคนก็เฝ้ายามด้วยกันได้”ด้วยการเสริมทัพของเกาเจี้ยน ใบหน้าของกงซุนฉิงก็ยิ่งแดงขึ้น“เราไปกันเถอะ”กู้หว่านเยว่ดึงแขนเสื้อของซูจิ่งสิงเงียบ ๆ พลางยิ้มคลุมเครือมองดูผู้ใต้บังคับบัญชาคุยกันเรื่องความรักลับ ๆ ก็น่าสนุกดีเหมือนกัน“ไป”ซูจิ่งสิงจูงมือกู้หว่านเยว่จากไป“ถ้าอย่างนั้นข้าก็ต้องไปเหมือนกัน”เกาเจี้ยนถูกเตือนสต
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1392
ซูจิ่งสิงกระซิบเตือนกู้หว่านเยว่ที่ข้างหูอย่างแผ่วเบา ภรรยาเป็นคนบ้าการงาน ตั้งแต่มาถึงค่ายทหาร ก็มีเวลาพักผ่อนน้อยกว่าเขาเสียอีกเขาชอบท่าทางการวางแผนในกระโจมของกู้หว่านเยว่มาก เพียงแต่เป็นห่วงว่าร่างกายของนางจะรับไม่ไหว ดังนั้นจึงกำชับอยู่บ่อยครั้ง“ก็ได้เจ้าค่ะ ลมแรงจริง ๆ”กู้หว่านเยว่ถือโอกาสโยนกล้องโทรทรรศน์เข้าไปในมิติ แล้วลงมาจากหอสังเกตการณ์พร้อมกับซูจิ่งสิงหอสังเกตการณ์แห่งนี้สร้างโดยทหารตามคำสั่งของกู้หว่านเยว่ก่อนหน้านี้ โดยอิงตามพิมพ์เขียวที่นางให้มาหอสังเกตการณ์สูงยี่สิบเมตรพอดี เมื่อยืนอยู่ด้านบนของหอสังเกตการณ์จะสามารถมองเห็นจุดที่อยู่ไกลออกไปได้ชัดเจน สังเกตสถานการณ์ของศัตรูได้สะดวกยิ่งขึ้นทั้งสองลงมาจากหอสังเกตการณ์ ขณะที่กำลังเดินเล่นอยู่ในกองทัพกับเกาเจี้ยนก็ได้ยินเสียงโต้เถียงครู่หนึ่งโดยพลัน“ชู่ว์”กู้หว่านเยว่ส่งสัญลักษณ์มือให้ซูจิ่งสิง ดึงเขาให้เดินไปตามทิศทางที่ส่งเสียงมานางรู้สึกอยู่เสมอว่าเสียงนี้ค่อนข้างคุ้นเคย เมื่อเดินเข้าไปมองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นคนคุ้นเคยจริงดังคาด เห็นกงซุนฉิงและลู่จิงกำลังโต้เถียงกันหน้าแดงหูแดง“นายท่าน ฮูหยิน พวกท่านมา
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1391
“หลี่กวงถิงต้องการควบคุมข่าวลือในกองทัพ แต่ก็ต้องดูว่านายทหารเหล่านั้นจะเชื่อเขาหรือไม่”ในกระโจมฝั่งตรงข้ามกับแม่น้ำมู่ตัน กู้หว่านเยว่กำลังแกว่งเอกสารราชการในมือเล่น ใบหน้าเผยแววเจ้าเล่ห์ออกมาซูจิ่งสิงถูปลายนิ้ว “เป็นอย่างที่เจ้าคาดไว้ไม่ผิด ทันทีที่หลี่กวงถิงได้ยินข่าวนี้ ก็เรียกประชุมทั้งกองทัพทันทีและบอกว่าข่าวนี้ เป็นเท็จ”“เขามีวิธี และเราก็มีวิธีเช่นกัน”กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงเก็บไพ่ใบสำคัญนี้ไว้ตลอดโดยเปล่าประโยชน์ ย่อมไม่ยอมปล่อยให้หลี่กวงถิงปกปิดเรื่องนี้ได้ง่าย ๆ“ถึงเวลาที่โจวเหล่าต้องออกหน้าแล้ว”นางเอ่ยเบา ๆหลี่กวงถิงเรียกประชุมทั้งกองทัพ พยายามปลอบขวัญทหารทว่าเขาเพิ่งพูดจบในตอนเช้า ตอนบ่ายก็มีข่าวส่งมาถึงบอกว่าโจวเหล่าออกหน้าด้วยตัวเอง เขียนเอกสารฉบับหนึ่งด้วยมือ“โจวเหล่าได้ยอมรับสถานะบุตรที่เป็นกำพร้าของอดีตรัชทายาทแล้ว”ใบหน้าของรองแม่ทัพอมทุกข์“โจวเหล่าเคยเป็นอาจารย์ของอดีตรัชทายาท เขายังเป็นนักปราชญ์แห่งยุคอีกด้วย มีลูกศิษย์ในมือนับไม่ถ้วน เขาเชี่ยวชาญในการชี้นำการพัฒนาคำวิพากษ์วิจารณ์ของมวลชนบัดนี้เขาพูดออกมาเช่นนี้ ยังมีใครที่ไม่เชื่ออีก?”
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1390
กู้หว่านเยว่ซื้อโล่และชุดเกราะมาอย่างละสองหมื่นชุดนอกจากธนูและหน้าไม้แล้ว กู้หว่านเยว่ยังซื้อลูกปืนใหญ่มาอีกชุดหนึ่งลูกปืนใหญ่เหล่านี้ถือเป็นของสำรอง จะไม่นำออกมาใช้อย่างเด็ดขาด เว้นแต่จะเป็นสถานการณ์พิเศษพลังทำลายล้างของลูกปืนใหญ่นั้นรุนแรงเกินไป หากไม่จำเป็น ก็อย่าเพิ่งนำออกมาใช้หลังจากเตรียมสิ่งของพร้อมแล้ว กู้หว่านเยว่ก็ดูยอดเงินคงเหลือในบัตรอืม แทบจะไม่ขยับเลยการมีเงินใช้ไม่หมดนี่มันรู้สึกดีจริง ๆ !นอกจากสิ่งเหล่านี้ นางยังซื้อผงห้ามเลือดและยาจินชวงมาจำนวนมาก ล้วนมีประโยชน์สำหรับใช้พันแผลให้ทหารหลังจากทำทั้งหมดนี้เสร็จแล้ว กู้หว่านเยว่ก็ย้ายสิ่งของทั้งหมดนี้เข้าไปไว้ในคลังเก็บของในเมืองผิงโจวเมืองผิงโจวมีทหารคุ้มกันอย่างแน่นหนา ไม่ต้องกลัวว่าของข้างในจะสูญหายหลังจากนำของเข้าไปไว้ในคลังเก็บของแล้ว ค่อยให้ทหารขนย้ายสิ่งของเหล่านี้ทั้งหมดไปยังค่ายเวลาผ่านไปรวดเร็วสิบวันต่อมา กองทัพของฮ่องเต้เดินทางมาถึงแม่น้ำมู่ตันหลี่กวงถิงมองไปยังผืนน้ำอันกว้างใหญ่ของแม่น้ำมู่ตัน ก็รู้สึกมึนงงมิน่าล่ะ ก่อนหน้านี้เจียงเต๋อจื้อนำกองทัพห้าหมื่นนายมา ผลปรากฏว่าพ่ายแพ้ย่อยยับ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1389
นางสั่งให้คนสร้างคลังเก็บของขนาดใหญ่ขึ้นที่บริเวณต้นน้ำของแม่น้ำมู่ตันในเมืองผิงโจวเมื่อนานมาแล้ว แต่ก่อนเอาไว้ใช้เก็บเสบียงอาหารยังมีคลังเก็บของอีกหลายแห่งที่ยังใช้ไม่หมดกู้หว่านเยว่ตั้งใจจะใช้กักตุนอาวุธทั้งหมดสามวันต่อมา กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงนำกองทัพใหญ่มาถึงแม่น้ำมู่ตันกองทัพใหญ่ตั้งค่ายอยู่ริมแม่น้ำกางเต็นท์อย่างเป็นระเบียบ ตามแบบแปลนที่กู้หว่านเยว่มอบให้เต็นท์เล็ก ๆ ถูกกางขึ้นริมแม่น้ำควันไฟค่อย ๆ ลอยขึ้นไปเหล่าทหารไม่ได้ตื่นตระหนกเลยแม้แต่น้อย แต่ละคนดูเหมือนมาพักผ่อนจะทำอย่างไรได้ ก็เบี้ยหวัดทหารเยอะมากเกินไป!คนอื่นเวลาเดินทัพก็กินแต่อาหารแห้ง ซาลาเปากับหมั่นโถว แต่พวกเขากินกับข้าวสามอย่าง พร้อมน้ำแกงหนึ่งอย่างทุกมื้อ แถมยังมีทั้งเนื้อและผักอีกต่างหาก!แบบนี้จะเรียกว่าออกรบได้อย่างไร?เหมือนกับเทศกาลตรุษจีนชัด ๆ !เมื่อเห็นเหล่าทหารมีขวัญกำลังใจ กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงก็ดีใจ ทั้งสองคนปรึกษาแผนการในค่ายทหารซูจิ่งสิงไม่เป็นสองรองใครในเรื่องการรบอยู่แล้ว แต่เขาพบว่ากู้หว่านเยว่ก็มีพรสวรรค์ในด้านการทหารเช่นกันความคิดที่ผุดขึ้นมาเป็นครั้งคราว ทำให้เขา
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1388
“ไม่ต้อง ๆ ข้าแค่พูดเล่นเท่านั้น ยาพิษของพวกนี้ ใช้ให้น้อยจะดีกว่า”แต่จริง ๆ แล้ว เขาก็แค่แสร้งทำเท่านั้น เฟิ่งอู๋ชีไม่ได้กลัวพิษเลยสักนิด เพราะร่างกายเขามีคุณสมบัติเป็นยาโดยกำเนิด“ไปแล้วนะ”เขาโบกมือ แล้วหันหลังเดินจากไป“รักษาชีวิตของท่านเอาไว้”กู้หว่านเยว่เอ่ยขึ้นอย่างช้า ๆ ไม่ใช่ว่าเป็นห่วงความปลอดภัยของเฟิ่งอู๋ชี แต่เป็นเพราะคนที่ร่างกายมีคุณสมบัติเป็นยาโดยกำเนิดนั้นหาได้ยากเผื่อในอนาคตทั้งสองกลายเป็นเพื่อนกัน นางก็อาจจะได้ศึกษาดู“ไม่ต้องห่วง สิ่งที่แข็งที่สุดของข้าก็คือชีวิตนี่แหละ”เฟิ่งอู๋ชีนหลังเดินจากไป เดินไปได้สองก้าวก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติไม่ใช่ ๆ จุดแข็งที่สุดของเขาไม่ใช่ชีวิตเสียหน่อย!“พี่ใหญ่ พี่สะใภ้ นี่เป็นถึงองค์ชายหนานเจียงเชียวนะ จะไม่ฉวยโอกาสจับเขาไว้หรือ จะปล่อยพวกเขาไปง่าย ๆ แบบนี้หรือ?”ซูจื่อชิงรีบเข้ามา เห็นเฟิ่งอู๋ชีกำลังเดินจากไปพอดี ใบหน้าของเขาเผยความเสียดายออกมาเล็กน้อยปล่อยศัตรูไปแบบนี้ ไม่เท่ากับปล่อยเสือเข้าป่าหรอกหรือ?จากมุมมองของเขา ก็ควรจะจับองค์ชายหนานเจียงไว้ เพื่อใช้ข่มขู่หนานเจียงสิ“ฆ่าองค์ชายหนานเจียงก็ไร้ประโยช
