เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1095
บทที่เกี่ยวข้อง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1096
อาจจะเพราะว่ามีความมั่นใจ นายท่านหลัวจึงตะโกนเสียงดังกึกก้อง“ช่วยด้วย มีการชิงตัวแม่หญิงเกิดขึ้น อนุของข้าหนีไปกับคนอื่นแล้ว”เสียงดังไร้ยางอายของเขาทำให้ผู้คนไม่น้อยหันมามองเนี่ยชิงหลานโกรธจัดจนตัวสั่นไปทั้งตัว กู้หว่านเยว่กำลังจะลงมือสั่งสอนบทเรียน แต่ทันใดนั้นก็มีร่างหนึ่งบุกเข้ามา แล้วทุบตีนายท่านหลัวอย่างดุเดือดพักหนึ่งเมื่อเห็นคนผู้นั้น เนี่ยชิงหลานก็ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง “พี่ใหญ่?!”คนผู้นี้คือเนี่ยเติ้งอย่างคาดไม่ถึงเห็นเพียงเนี่ยเติ้งลงมืออย่างไร้ความเมตตาใด ๆ หมัดเดียวก็ทำให้ฟันหน้าของนายท่านหลัวหลุดออก จากนั้นก็หิ้วตัวเขาออกไปข้างนอกราวกับถือลูกเจี๊ยบตัวน้อย“จับตัวเขาออกไปด้วยกัน”เนี่ยเติ้งชี้ไปที่หลัวเหอ ผู้ติดตามข้างกายจับตัวหลัวเหอออกไปทันทีเนี่ยชิงหลานรีบถกกระโปรงขึ้นไล่ตามออกไป กู้หว่านเยว่ก็พูดว่า “เราออกไปดูกันเถอะ”หลังจากเนี่ยเติ้งจับทั้งสองคนนั้นออกไปจากร้านอาหาร ก็โยนเข้าไปในตรอกเล็ก ๆ ทันที“เจ้าเป็นใครกัน?” นายท่านหลัวต้องการจะพูดอีก แต่กรามของเขาถูกเนี่ยเติ้งถอดกระดูกออกทันทีเนี่ยเติ้งยกมือขึ้น ต่อยเข้าที่ร่างนายท่านหลัวหมัดแล้วหมัดเล่า
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1097
“ทำไมล่ะ เขาเมินเฉยเจ้าหรือ?”สีหน้าของเนี่ยเติ้งเศร้าหมองจากจดหมายของกู้หว่านเยว่ เขาได้รับรู้ที่มาที่ไปของเรื่องราวทั้งหมดแล้ว และเมื่อรวมกับที่พ่อลูกสกุลหลัวพูดจาอย่างไม่เกรงใจ เขาก็พอจะคาดเดาได้ว่าน้องสาวต้องผ่านอะไรมาบ้าง“ไม่ใช่เจ้าค่ะ”เนี่ยชิงหลานส่ายหัว ขอบตาแดงขึ้นอีกครั้ง“ขึ้นรถม้าก่อน” เนี่ยเติ้งถอนหายใจอีกครั้ง พลางลูบศีรษะนางเนี่ยชิงหลานขึ้นรถม้าของเนี่ยเติ้งอย่างว่าง่าย กู้หว่านเยว่ถามด้วยความสนใจใคร่รู้“ว่าแต่ว่า ท่านอ๋องรู้ได้อย่างไรว่าพวกเราอยู่ในร้านอาหาร?”เนี่ยเติ้งเอ่ยด้วยความสัตย์จริง “จะว่าไปแล้วมันก็เป็นเรื่องบังเอิญ ข้าเพิ่งมาถึงเขาอินซาน ยังไม่มีที่พัก ก็ตั้งใจจะไปกินข้าวสักมื้อที่โรงเตี๊ยมก่อน แล้วค่อยสอบถามผู้คนว่าพวกท่านอยู่ที่ไหน ไม่นึกว่าจะได้พบกับพวกท่านเข้าพอดี”“พูดเช่นนี้แสดงว่าตอนนี้ท่านอ๋องยังไม่มีที่พักใช่หรือไม่?” กู้หว่านเยว่กล่าวอย่ากระตือรือร้น “เช่นนั้นท่านอ๋องก็ไปพักที่เรือนของเราดีกว่า ชิงหลานก็พักอยู่ที่นั่นพอดี”“ได้สิ ต้องขอรบกวนแล้ว” เนี่ยเติ้งตอบตกลงโดยไม่ต้องคิด“พวกเราจะนำทางอยู่ข้างหน้า ท่านให้คนดูแลม้าตามรถม้าของเราไ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1098
“แล้วแต่ฮูหยินจะบัญชาเจ้าค่ะ”บางที นางควรจะบริหารตลาดมืดให้ดี ค้นหาอาชีพของตัวเอง“ตกลง” กู้หว่านเยว่ช่วยประคองนางขึ้นมา พลางยิ้มกล่าวว่า “เดี๋ยวข้าจะให้คนไปที่ตลาดมืดเพื่อแจ้งพ่อบ้านเหล่านั้น นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเจ้าจะเป็นผู้มีอำนาจอันดับสองของตลาดมืด เวลาที่ข้าไม่อยู่ พวกเขาต้องเชื่อฟังคำสั่งของเจ้า”กู้หว่านเยว่เอ่ยเตือนว่า “พ่อบ้านโจว เจ้าต้องคอยระวังเขาหน่อย”“เจ้าค่ะ”หลี่หรงหรงเข้าใจความหมายของนาง พลันเกิดความอาลัยอาวรณ์ขึ้นมา“ฮูหยิน ท่านจะจากไปเร็วขนาดนี้จริงหรือ?”ในช่วงเวลานี้ที่ได้ติดตามอยู่เคียงข้างกู้หว่านเยว่ ความจริงนางได้เรียนรู้อะไรมากมาย“บ่าวจะไม่ทำให้ฮูหยินผิดหวัง”หลังจากหลี่หรงหรงออกไปแล้ว ซูจิ่งสิงก็กลับมาอย่างรีบร้อน บอกว่าสัมภาระและรถม้าพร้อมหมดแล้ว สามารถออกเดินทางได้ทันที“ให้พวกข้าตามพวกท่านไปเจดีย์หนิงกู่ด้วยกันเถอะ”เนี่ยเติ้งเดินออกมาจากห้อง เนี่ยชิงหลานเดินตามเขาไปด้วยดวงตาแดงก่ำนางเพิ่งอธิบายเรื่องของเฉิงเซวียนให้เนี่ยเติ้งฟัง หลังจากเนี่ยเติ้งได้ฟังแล้ว ก็เคารพความคิดเห็นของเนี่ยชิงหลานน้องสาวของเขา ไม่สามารถใช้สามีร่วมกับหญิงอื่น
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1099
ระหว่างทั้งสอง แม้เพียงประโยคเดียวก็พูดกันดี ๆ ไม่ได้เลย“ชิงเหลียน ไปเปิดห้องสักสองสามห้อง”กู้หว่านเยว่ออกคำสั่ง เฉิงเซวียนยังอยากจะพูดอะไรอีก เซี่ยเหอก็ลงมาจากชั้นบนด้วยสีหน้าระแวดระวัง พลางกุมมือของเฉิงเซวียนไว้“คุณหนูเนี่ย เจ้ามาทำอะไรที่นี่?”“พวกเขาแค่บังเอิญผ่านมาที่นี่ ไม่ได้ตั้งใจมาตามหาข้า”เฉิงเซวียนรู้สึกปวดหัว ก่อนหน้านี้เขารู้สึกว่าว่าเซี่ยเหอใสซื่อไม่มีพิษภัย แต่หลายวันมานี้การได้อยู่ร่วมกันยิ่งทำให้รู้สึกว่าอีกฝ่ายนั้นรับมือยากเมื่อเขาไม่ทำตามความต้องการของนาง นางก็จะพูดถึงวันที่เขาเมาและครอบครองตัวนาง ทั้ง ๆ ที่เขาจำอะไรไม่ได้เลยหลายวันมานี้เฉิงเซวียนดูเหนื่อยล้าอย่างเห็นได้ชัด “เซี่ยเหอ เจ้าอย่าคิดมาก”เขากลัวว่าเซี่ยเหอจะสร้างความเดือดร้อนให้เนี่ยชิงหลาน แต่ที่เนี่ยชิงหลานได้ยิน กลับเป็นว่าเขากำลังปกป้องเซี่ยเหออยู่“พี่ใหญ่เฉิง ในเมื่อท่านสัญญาว่าจะแต่งงานกับข้า ข้าหวังว่าท่านจะไม่ไปพัวพันกับหญิงอื่นไม่ยอมเลิกรา”เซี่ยเหอมองเนี่ยชิงหลานอย่างเป็นอริ ตั้งแต่เฉิงเซวียนรับปากจะแต่งงานกับนาง นางก็ยิ่งหาญกล้ามากขึ้น“ใครอนุญาตให้เจ้าพูดถึงน้องสาวของข้าแบบนี
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1100
ต่อให้นี่คือแมลงวันตัวหนึ่ง เขาก็ต้องฝืนใจกลืนแมลงวันตัวนี้ลงคอไป“เราขึ้นไปชั้นบนก่อนเถอะ ถ้าไม่มีอะไรก็อย่าออกมาเลย”แววตาของเฉิงเซวียนเศร้าหมอง สกุลเนี่ยลืมเขาไปแล้ว เขาหันหลังกลับขึ้นไปชั้นบนอย่างน่าสงสารแม้ว่าเซี่ยเหอจะรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย ท่าทีที่เขามีต่อนางนั้นเลวร้าย แต่เมื่อคิดว่าตราบใดที่ไม่ออกจากห้องก็ไม่ต้องพบกับเนี่ยชิงหลานและคนอื่น ๆ ก็กลับรู้สึกสุขสบายใจ“พี่ใหญ่เฉิง ตอนนี้ท่านไม่ชอบข้าก็ไม่เป็นไร”“ขอเพียงท่านแต่งงานกับข้า ข้าจะทำให้ท่านตกหลุมรักข้าให้ได้”สิ่งที่นางมีก็คือเวลาและวิธีการมากมาย จิตใจของเซี่ยเหอนั้นเต็มไปด้วยความทะเยอทะยาน“ข้าจะทำให้ท่านลืมเนี่ยชิงหลาน ให้หัวใจและสายตาของท่านมีเพียงข้าคนเดียวเท่านั้น ขาดข้าไม่ได้อีกต่อไป คอยดูก็แล้วกัน”...หลังจากพวกเขาขึ้นไปชั้นบนแล้ว ข้างนอกก็มีคนอีกกลุ่มหนึ่งเข้ามา“เจ้าแน่ใจหรือว่าคนที่ประมูลสมุนไพรในตลาดมืดไปเมื่อวันก่อนพักอยู่ที่นี่?”ชายหนุ่มสีหน้าดูรังเกียจ นี่มันโรงเตี๊ยมอะไรกัน ฝุ่นจับเต็มไปหมด“พ่ะย่ะค่ะ”ถ้ากู้หว่านเยว่และคนอื่น ๆ อยู่ที่นี่ล่ะก็ จะต้องสังเกตเห็นว่าขันทีที่อยู่ข้างกายชายหนุ่ม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1101
“ก็หมายความว่า พวกเขาจะมาอ้อนวอนข้า?”กู้หว่านเยว่ไม่ตื่นเต้นเลยแม้แต่น้อย ตรงข้ามกันหัวเราะออกมาแล้วอย่างไรเสียสมุนไพรอยู่ภายในมิติของนาง คนอื่นขโมยไปไม่ได้ซูจิ่งสิงยิ้มพลางส่ายหน้า เขาก็รู้น้องหญิงไม่เหมือนคนอื่น“ข้าให้คนไปดูพวกเขาแล้ว หากพวกเขาวู่วาม ข่าวย่อมถูกส่งมาในทันที”ลงท้ายก็เป็นคนของเชื้อพระวงศ์ ไม่ป้องกันไม่ได้“ได้”มีซูจิ่งสิงจับตามองอยู่ กู้หว่านเยว่วางใจมากนางเป็นตัวของตนเอง เข้าไปวิจัยเพื่อมอบให้ซ่งเสวี่ยเป็นของขวัญแต่งงานนางวางแผนมอบยาบำรุงสุขภาพและผิวพรรณหนึ่งชุด เพื่อบำรุงร่างกายและผิวพรรณหากทำตำรับยานี้ออกมา ก็สามารถนำไปขายที่ภายนอกได้แต่นางเองก็ใคร่ครวญอยู่ชั่วคราว เรื่องในมือมีมากเกินไป จะต้องค่อยเป็นค่อยไปช่วงเช้าผ่านไป บัดนี้อากาศร้อนมากยิ่งขึ้นแล้วกู้หว่านเยว่อยู่อย่างเย็นสบายภายในมิติ หลังออกมาแล้วก็ร้อนจนทนไม่ไหวนางหยิบน้ำบ๊วยแช่เย็นออกมา ก็ได้ยินเสียงโวยวายภายนอก“เกิดอะไรขึ้นหรือท่านพี่?”กู้หว่านเยว่เอ่ยถามอย่างแปลกใจ ก็ได้ยินเสียงร้องโอดครวญดังขึ้นระลอกหนึ่งซูจิ่งสิงโบกมือให้คนเปิดหน้าต่างออก“เป็นเซี่ยเหอ” ใบหน้าเย็นชา “เนี
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1102
สาวใช้ของนางเองก็ลำบากไม่แพ้กัน ชนิดที่ว่าถูกตีหนักยิ่งกว่าเซี่ยเหอเสียอีกยามออกเดินทาง ทั้งสองคนประคองพากันขึ้นรถม้าเฉิงเซวียนรังเกียจนางมากเกินไป ยินดีขี่ม้าแต่ไม่ยอมนั่งรถม้าคันเดียวกับพวกเขา“เซี่ยเหอคนนี้ยังมีหน้าตามพวกเราไป หวังหว่านางจะไม่ก่อปัญหาอะไรอีก”ชิงเหลียนค่อนขอดหนึ่งประโยค เนี่ยชิงหลานลอบมองเฉิงเซวียนภายนอกรถม้า“ไม่แน่”กู้หว่านเยว่คิดว่านางจะต้องสร้างปัญหาอีกแน่ ไม่มีวันยอมแพ้อย่างง่ายดายรถม้าเดินทางไปได้ระยะหนึ่ง ก็มีคนหนึ่งกลุ่มไล่ตามมาไม่ผิดไปดังคาด ก็คือขันทีที่โรงเตี๊ยมก่อนหน้านี้“พวกเจ้าเป็นใคร เหตุใดจึงขวางทาง?”ชิงเหลียนเอ่ยถามหนึ่งประโยค ฉินกงกงยิ้มตาหยีพูดว่า “ขอถามฮูหยินในรถม้า เมื่อหลายวันก่อนฝากขายสมุนไพรสองสามชนิดที่ตลาดมืดใช่หรือไม่?”“ชิงเหลียน”กู้หว่านเยว่ร้องเรียก ชิงเหลียนรีบถอยออกไป นางยิ้มพลางเปิดม่านรถม้า“ข้าเป็นคนฝากขายสมุนไพรในตลาดมืดจริงนั่นล่ะ”นางหยั่งเดาได้แล้วว่าสองสมคนนี้มาด้วยเหตุใด“นายน้อยของพวกเราต้องการสมุนไพรสองสามชนิด ไม่รู้ว่าภายในมือฮูหยินมีหรือไม่หากฮูหยินมีแล้วล่ะก็ สามารถขายให้พวกเราได้หรือไม่?”ท่าที
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1103
ฉินกงกงหลบเลี่ยงสายตา เด็กหนุ่มคนนั้นกระโดดลงจากรถม้า เดินองอาจผ่าเผยเข้ามา“หากพวกเจ้ามียาฟื้นคืนจิตวิญญาณ ก็รีบมอบออกมา หาไม่แล้วข้าจะค้นตัว”กู้หว่านเยว่สบมองเขาแวบหนึ่ง คนผู้นี้ช่างยโสโอหังโดยแท้แต่คิดดูอย่างละเอียดแล้ว นางกลับพบความผิดปกติ“เจ้าเป็นสตรี?”ถูกเอ่ยเตือน ซูจิ่งสิงรู้ฐานะของอีกฝ่ายในทันใด“ท่านหญิงฉางเล่อ?”“เจ้ารู้ได้เยี่ยงไร?”สีหน้าเด็กหนุ่มเปลี่ยนไป รีบปิดหน้าของตน เห็นได้ชัดว่าเขาลอบหนีออกมา“ท่านหญิงฉางเล่อเป็นใคร?”กู้หว่านเยว่รู้จักเชื้อพระวงศ์ของต้าฉีไม่มาก ซูจิ่งสิงอธิบายอย่างใจเย็น“ท่านหญิงฉางเล่อเป็นลูกสาวขององค์หญิงใหญ่” เขากระซิบข้างโสตกู้หว่านเยว่เสียงค่อย “องค์หญิงใหญ่ก็คือพี่สาวแท้ๆ ของบิดาข้า”องค์หญิงใหญ่และอดีตรัชทายาทเป็นพี่น้องต่างมารดา หลังอดีตองค์รัชทายาทสิ้นพระชนม์ ฮ่องเต้ชั่วขึ้นครองบัลลังก์ องค์หญิงใหญ่ก็ถอยห่างออกจากราชสำนัก ไม่ข้องเกี่ยวกับโลกภายนอกมานานมากแล้วคิดไม่ถึงว่าจะได้พบลูกสาวของนางที่นี่“นางเป็นญาติผู้น้องของท่าน?”กู้หว่านเยว่แสยะยิ้มของทางมู่หรงฉางเล่อ น้องหญิงเล็กนี่เอง“ในเมื่อพวกเจ้ารู้ว่าข้าเป็นท่านหญิงแ
บทล่าสุด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1192
กู้หว่านเยว่แจ้งรายชื่ออาหารห้าหกรายการติดต่อกัน บริกรดีใจจนยิ้มไม่หุบ“ได้ขอรับ นายท่านกรุณารอสักครู่ อีกครึ่งชั่วยาม ข้าน้อยจะนำอาหารไปส่งที่ห้องพักของนายท่าน”“ถ้าอย่างนั้นก็ต้องรบกวนเจ้าแล้ว”กู้หว่านเยว่ยื่นเงินให้ แล้วหันหลังเดินขึ้นบันไดไปแต่ในขณะที่เดินผ่านห้องพัก กลับได้ยินเสียงพูดคุยดังมาจากข้างใน“...จำไว้นะ ลงมือทันทีที่ฟ้ามืด สังหารเยียนอวิ๋นชูได้เลย”ชื่อที่คุ้นเคยทำให้กู้หว่านเยว่ชะงักฝีเท้า รีบหลบไปแอบฟังอยู่ข้าง ๆ“เจ้าจัดเตรียมข้าวของทุกอย่างพร้อมแล้วหรือยัง?”“จัดเตรียมพร้อมแล้ว ไม่เห็นหรือ นี่คือหนังสือที่เขียนด้วยเลือด ข้าให้คนเขียนเลียนแบบลายมือของเยียนอวิ๋นชู”ชายคนหนึ่งในนั้นกล่าวอย่างภาคภูมิใจแค่เพียงเยียนสือซานได้เห็นหนังสือเลือดเล่มนี้ ก็จะระบุตัวฆาตกรว่าเป็นซูจิ่งสิง แล้วก็จะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับพวกเราอีกในใจของกู้หว่านเยว่เริ่มเกิดคลื่นถาโถม ชายสองคนที่วางแผนลับอยู่ในห้องคือใครกัน พวกเขาต้องการฆ่าเยียนอวิ๋นชู ซ้ำยังจะโยนบาปนี้มาให้ซูจิ่งสิงอีก?เพื่อความปลอดภัย กู้หว่านเยว่ไม่ได้บุกเข้าไปในห้อง แล้วจับกุมพวกเขาในทันทีแต่เจาะหน้าต่างอย่างระ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1191
รถเข็นของใครคนหนึ่ง พุ่งเข้ามาหากู้หว่านเยว่อย่างควบคุมไม่ได้สีหน้าของกู้หว่านเยว่เปลี่ยนไปทันที ถ้ารถเข็นคันนี้ชนตัวนาง นางต้องเอวหักแน่ในช่วงเวลาสำคัญ นางเปิดใช้งานความสามารถพิเศษ ถึงพอจะหยุดรถเข็นเอาไว้ได้“ทำไมท่านไม่ระวังหน่อย เกือบจะชนพี่รองของข้าแล้ว!”เสี่ยวถ่านตกใจจนดึงกู้หว่านเยว่มาตรวจดู“ไม่เป็นไรเสี่ยวถ่าน เขาพิการ ควบคุมรถเข็นไม่ได้”กู้หว่านเยว่เป็นคนใจดีอยู่แล้ว ไม่ถือสาชายผู้นั้น ไม่นึกว่าชายผู้นั้นกลับจ้องเขม็งใส่นางอย่างดุร้าย“เจ้าว่าใครพิการนะ?”เสียงอันโกรธเกรี้ยวทำให้กู้หว่านเยว่จ้องมองเขาอย่างจริงจัง ถึงพบว่าเขาเป็นผู้ชายที่หล่อเหลามากคนหนึ่งเพียงแต่ใบหน้าของชายผู้นั้นเฉยเมย คนที่ไม่รู้เรื่องยังนึกว่านางติดหนี้เขาหลายล้าน“ท่านเป็นคนชนพี่รองของข้าแท้ ๆ ทำไมยังดุร้ายกับพี่รองของข้าอีก?”แม้ว่าเสี่ยวถ่านจะขี้ขลาด แต่หากเป็นเรื่องของกู้หว่านเยว่ นางจะขึ้นมาอยู่แถวหน้าชายผู้นั้นกลับมองไปที่กู้หว่านเยว่ “ขอโทษข้าด้วย”สายตาที่แข็งกร้าวของเขาทำให้กู้หว่านเยว่พูดไม่ออกแต่เมื่อมองไปยังขาทั้งสองที่พิการของเขา ก็พอจะเข้าใจได้บ้างคนประเภทนี้มีความนับถื
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1190
และศัตรูของศัตรูก็คือมิตรเหยลวี่เจิงมีความแค้นที่สังหารมารดาของเสี่ยวถ่าน เก็บเสี่ยวถ่านไว้ก็ไม่เสียหายอะไร“พี่หญิงกู้ ทะ ท่านไม่กลัวว่าข้าจะทำให้ท่านเดือดร้อนหรือ?”“ถ้ากลัวว่าเจ้าจะทำให้ข้าเดือดร้อนจริง ๆ ข้าก็คงทิ้งเจ้าไว้ที่โรงเตี๊ยมในเมืองชิงซานตั้งแต่แรกแล้ว ปล่อยให้เจ้าเอาตัวรอดเอง จะพาเจ้าออกมาทำไมกัน”กู้หว่านเยว่หุบยิ้ม เด็กคนนี้ดีใจจนเสียสติไปแล้วหรือ?เสี่ยวถ่านก็รู้สึกตัว เอามือลูบศีรษะด้วยความเขินอายหลังจากที่ตื่นเต้นดีใจจนลืมตัวไป นางรีบคุกเข่าลงต่อหน้ากู้หว่านเยว่“พี่หญิงกู้ บุญคุณที่ท่านช่วยชีวิตเสี่ยวถ่าน เสี่ยวถ่านจะจดจำไว้ในใจ หากมีโอกาสในภายภาคหน้า ข้าจะตอบแทนท่านอย่างแน่นอน”เสี่ยวถ่านรีบคุกเข่าลงกับพื้น โขกศีรษะลงคำนับกู้หว่านเยว่อย่างจริงจังสองครั้งกู้หว่านเยว่พิจารณารูปลักษณ์ของนาง แม้จะสวมชุดผู้ชายอยู่ แต่เมื่อใบหน้าเล็ก ๆ นั้นสะอาดสะอ้านแล้ว มองอย่างไรก็เป็นเด็กผู้หญิงชัด ๆ “เจ้าแต่งตัวแบบนี้ไม่ได้ หากเจอทหารตรวจจะถูกเปิดเผยตัวตนได้ง่าย ๆ ข้าช่วยปลอมตัวให้เจ้าดีกว่า”กู้หว่านเยว่เปิดกล่องยา หยิบอุปกรณ์ปลอมตัวออกมา นางลงมือจัดการใบหน้าของเสี่ยวถ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1189
ก่อนหน้านี้ เสี่ยวถ่านเป็นเพียงแค่เด็กที่ไร้ซึ่งความกังวลใด ๆ ความสัมพันธ์ระหว่างเสด็จพ่อและเสด็จแม่เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ เสี่ยวถ่านก็เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติ“ต่อมา ข้าก็ไม่รู้ว่าแม่ทัพเหยลวี่เจิงไปพูดอะไรกับเสด็จพ่อเสด็จพ่อจึงส่งข้าและเสด็จแม่ไปที่เมืองเทียนสุ่ย”“เมืองเทียนสุ่ย?” ดวงตาดำขลับของซูจิ่งสิงเผยความตกตะลึง แล้วอธิบาย “ได้ยินมาว่าเมืองเทียนสุ่ยขาดแคลนเสบียงอาหาร สิ่งของเครื่องใช้ สภาพแวดล้อมที่นั่นเลวร้ายยิ่งกว่าเจดีย์หนิงกู่เสียอีก”“ท่านพูดถูก ตอนที่ข้าได้ยินว่าเสด็จพ่อจะส่งพวกเราไปที่เมืองเทียนสุ่ย ปฏิกิริยาแรกของข้าคือการปฏิเสธ ข้าไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดเสด็จพ่อถึงทำแบบนี้กับพวกเรา น่าเสียดาย ข้าอ้อนวอนมากเท่าไร เสด็จพ่อก็ไม่สนใจ เขายังคงส่งข้าและเสด็จแม่ไปที่เมืองเทียนสุ่ย”เสี่ยวถ่านยิ้มอย่างขมขื่น“หลังจากมาถึงเมืองเทียนสุ่ย ข้ากับเสด็จแม่ก็ถูกจับตามองตลอดเวลา”คงเป็นเพราะเสด็จแม่รู้สึกถึงอันตราย ตระหนักว่าตัวเองอาจประสบภัยได้ทุกเมื่อ จึงไม่ปกป้องข้าเหมือนเมื่อก่อน และเล่าทุกอย่างให้ข้าฟัง”ที่แท้เสด็จแม่ของเสี่ยวถ่านเป็นคนสกุลชุย ซึ่งสกุลชุยและสกุลเห
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1188
นี่มันของขวัญบ้าบออะไรกัน หากท่านแม่ทัพเหยลวี่เจิงได้รับของขวัญชิ้นนี้จริง ๆ เขาจะโมโหอย่างรุนแรงแค่ไหนกัน“จับพวกเขาไว้ ไม่ ฆ่าพวกเขาไปเลย รีบฆ่าพวกเขาสองคนเสีย!”เจ้าเมืองชิงซานตะโกนอย่างบ้าคลั่งตอนนี้หนทางรอดเดียวของเขา คือต้องจับตัวฆาตกรสองคนนี้มาให้ได้ แล้วนำศพของพวกเขาไปมอบให้ท่านแม่ทัพเหยลวี่เจิง บางทีอาจจะช่วยระงับความโกรธของแม่ทัพเหยลวี่เจิง และรักษาศีรษะของเขาไว้ได้“ท่านพี่ ไปกัน!”กู้หว่านเยว่แค่อยากยั่วโมโหเจ้าเมืองชิงซานสักหน่อย ไม่ได้อยากจะเผชิญหน้ากับเขาตรง ๆ นางยังต้องรีบไปที่เมืองอูถ่านเพื่อจัดการเหยลวี่เจิงอย่างไรเล่าซูจิ่งสิงได้รับคำสั่งจากนาง ปลายเท้าแตะพื้น โอบเอวบางของนางไว้ด้วยมือเดียว จากนั้นทะยานหายไปในความมืดมิด ทิ้งไว้เพียงเสียงกรีดร้องของเจ้าเมืองชิงซานหลังจากที่ทั้งสองคนออกจากโรงเตี๊ยมแล้ว พวกเขาไม่ได้ออกจากเมืองชิงซานในทันที แต่กลับมุ่งหน้าไปยังจวนเจ้าเมืองก่อนตามความเคยชิน กู้หว่านเยว่จึงไปที่ห้องเก็บของเพื่อกวาดทรัพย์สินก่อน กวาดเอาของทุกอย่างในจวนเจ้าเมืองจนหมดเกลี้ยง จากนั้นจึงค่อยจากไปอย่างพึงพอใจเมื่อเจ้าเมืองชิงซานพบว่าบ้านของเขาถูกขโ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1187
แม้จะไม่รู้ว่าเขาพูดอะไรออกไปตอนที่หมดสติ แต่เมื่อเห็นสีหน้าของกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงแล้ว เหยลวี่หมิงก็เดาว่าตัวเองคงเผลอพูดอะไรบางอย่างที่ไม่ควรพูดออกไป“พวกเจ้าสองคนต่ำช้าเกินไปแล้ว!”“กลศึกสงคราม ย่อมมีการใช้กลอุบาย หากจะว่ากันด้วยเรื่องความต่ำช้า ใครจะไปเทียบพี่ใหญ่ของเจ้าได้?”กู้หว่านเยว่เบ้ปาก พวกเขาไม่เคยคิดจะไปเล่นสกปรกใส่เหยลวี่เจิงก่อนเลยสักครั้ง กลับกัน เหยลวี่เจิงต่างหากที่จ้องจะเล่นงานพวกเขาไม่ปล่อยพวกเขาแค่โต้กลับเท่านั้นเอง“พวกเจ้าอย่าเพิ่งดีใจไป รอให้พี่ใหญ่ของข้าเจอพวกเจ้าเมื่อไร จะไม่ปล่อยให้พวกเจ้าได้อยู่อย่างสงบสุขแน่!” เหยลวี่หมิงตวาดลั่น พร้อมกับจ้องเขม็งไปที่ทั้งสองคนด้วยสายตาอาฆาต“ถ้าไม่อยากถูกหั่นเป็นชิ้น ๆ ข้าขอแนะนำให้พวกเจ้ารีบปล่อยข้าเดี๋ยวนี้...อ๊าก!”สำหรับคุณชายจอมเสเพลใจคอโหดเหี้ยมเช่นนี้ ซูจิ่งสิงไม่ลังเลใจแม้แต่น้อย จัดการปลิดชีพเขาในทันที“สกปรกจริง ๆ โยนเขาออกไปจากมิติ”กู้หว่านเยว่ขมวดคิ้วด้วยความรังเกียจ พลางลากศพของเหยลวี่หมิงออกไปจากมิติเวลานี้ เจ้าเมืองชิงซานกำลังนำทหารใต้บังคับบัญชาออกค้นหาทั่วโรงเตี๊ยมอย่างไร้จุดหมายคิ้วของ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1186
“อะไรนะ?!”กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงต่างตกตะลึง ทั้งสองคนไม่คิดเลยว่าซูจิ่นเอ๋อร์และฟู่หลานเหิงจะไม่ได้อยู่ในมือของเหยลวี่เจิง สวรรค์ จะให้ตื่นเต้นกันไปถึงไหน พวกเขาเสียแรงเปล่าแล้วหรือ?“พวกเขาถูกใครชิงตัวไป?”“ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน เหมือนจะเป็นชายผมขาวคนหนึ่ง”เหยลวี่หมิงส่ายหัว กู้หว่านเยว่แสดงสีหน้างุนงง ชายผมขาว? ใต้หล้านี้มีคนผมขาวมากมายเหลือเกิน พวกเขาจะไปหาที่ไหน?แต่ขอแค่รู้ว่าซูจิ่นเอ๋อร์และฟู่หลานเหิงปลอดภัย ทั้งสองคนก็วางใจลงได้บ้างแล้ว“พี่ใหญ่ของเจ้าวางกับดักอะไรไว้ที่เมืองอูถ่าน?”ถึงแม้ว่าซูจิ่นเอ๋อร์จะไม่ได้อยู่ในมือของเหยลวี่เจิง แต่หลังจากที่สองสามีภรรยาปรึกษากันแล้ว ก็ตัดสินใจว่าในเมื่อมาถึงทูเจวี๋ยแล้ว ก็ไม่ควรพลาดโอกาสที่จะไปเยือนเมืองอูถ่านสักครั้งอย่างแรก เพื่อกำจัดเหยลวี่เจิงซึ่งเป็นภัยอันตรายที่ซ่อนเร้นนี้อย่างที่สอง กู้หว่านเยว่ตั้งใจจะพาสัตว์น้ำแข็ง ไปตามหาดอกน้ำแข็งนิล“พี่ใหญ่ได้ยาพิษชนิดหนึ่งมาจากหมอผี ได้ยินมาว่ายาพิษชนิดนั้นแค่ได้กลิ่น ถึงแม้จะเป็นยอดฝีมือผู้มีวรยุทธ์สูงส่ง ก็จะสูญเสียพลังทั้งหมดในชั่วพริบตานอกจากนี้ พี่ใหญ่ยังได้จ้างมือสังห
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1185
การคาดเดาเป็นเรื่องหนึ่ง แต่การยืนยันให้แน่ชัดก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งใบหน้าของเหยลวี่หมิงแสดงความตกตะลึงอย่างมาก ในเมื่อคู่สามีภรรยาที่อยู่ตรงหน้า คือคนที่ทุบตีเขาที่ตลาดและเป็นคนที่วางเพลิงในเมืองสือโม่เมื่อคืนนี้ถ้าเช่นนั้น ตัวตนของพวกเขาก็คือเจิ้นเป่ยอ๋องและพระชายาแห่งต้าฉีใช่หรือไม่?!“เจ้าเดาถูกแล้ว ข้าคือพระชายาเจิ้นเป่ยอ๋องจริง ๆ และคนที่อยู่ข้าง ๆ ข้า ก็คือเจิ้นเป่ยอ๋อง ศัตรูตัวฉกาจของพี่ชายเจ้า”กู้หว่านเยว่ยิ้มเล็กน้อย ช่วยไขข้อข้องใจให้เขาด้วยความใจดี ถึงอย่างไรเหยลวี่หมิงก็ต้องตายอยู่แล้ว กู้หว่านเยว่จึงไม่รังเกียจที่จะบอกความจริงกับเขาคราวนี้ เหยลวี่หมิงไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้อีกต่อไป“ซูจิ่งสิง กู้หว่านเยว่ เป็นพวกเจ้าจริง ๆ !”พระเจ้า ทั้งสองคนนี้เพิ่งจะมาที่แคว้นทูเจวี๋ย ก็ก่อเรื่องใหญ่โตขนาดนี้แล้วทันใดนั้น เขาเริ่มสงสัยว่าพี่ใหญ่วางกับดักล่อพวกเขามาที่นี่ เป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องจริง ๆ หรือ?คงไม่ใช่การเชื้อเชิญหมาป่าเข้าบ้านหรอกนะ?กู้หว่านเยว่ไม่ลังเลที่จะปล่อยหมัดใส่เหยลวี่หมิงอย่างไร้ความปรานี จนอีกฝ่ายตาพร่ามัวไปหมด“ข้าถามเจ้า ซูจิ่นเอ๋อร์และฟู
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1184
กู้หว่านเยว่เอ่ยถามด้วยความสงสัย เสี่ยวถ่านยิ้มอย่างขมขื่น“เรื่องนี้ค่อนข้างยาว พวกเราถูกคนใส่ร้าย เสด็จแม่ของข้า...นางถูกฆ่าตาย ข้าหนีรอดออกมาได้อย่างยากลำบาก”เมื่อพูดถึงเสด็จแม่ เสี่ยวถ่านขอบตาแดงก่ำพยายามฝืนเช็ดน้ำตา ไม่ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมากู้หว่านเยว่นึกขึ้นได้ทันที ก่อนหน้านี้นางและซูจิ่งสิงได้ยินจากตอนที่อยู่ในห้องของเหยลวี่หมิงว่า เสด็จแม่ขององค์หญิงเก้าถูกไฟคลอกตายแล้วมีเพียงองค์หญิงเก้าเท่านั้นที่หนีรอดออกมาได้ฟังจากน้ำเสียงขององค์หญิงเก้าแล้ว เสด็จแม่ของนางน่าจะเป็นราชินีของกษัตริย์ทูเจวี๋ย ราชินีผู้สูงศักดิ์กลับถูกไฟคลอกตาย ส่วนองค์หญิงก็ถูกตามล่า พวกเขาทำผิดอะไรกันแน่?ถึงแม้ว่านางจะมีข้อสงสัยมากมายในใจ แต่เห็นได้ชัดว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะซักถาม ทหารข้างล่างกำลังจะล้อมพวกเขาขึ้นมาแล้ว“ไว้ค่อยอธิบายให้ข้าฟังทีหลัง ตอนนี้ เราต้องหนีออกไปจากที่นี่ก่อน”กู้หว่านเยว่ใช้สันมือสับไปที่คอของเสี่ยวถ่าน จากนั้นก็โบกมือ เก็บนางเข้าไปในมิติ“ท่านพี่ เราไปหาเหยลวี่หมิงกันเถอะ!”เหยลวี่หมิงอยากจะตามล่าพวกเขามิใช่หรือ เช่นนั้นพวกเขาก็จะสั่งสอนเขาสักหน่อย“ตกลง” ซูจิ่ง
