Share

บทที่ 264

Penulis: เย่ชิงขวง
เยี่ยเฟิงพลันใจสั่นระรัว "กับข้าวที่ข้าทำไม่ดีหรอกหรือ"

"แน่อยู่แล้ว ฮูหยินของข้ากลัวรสชาตินี้ที่สุด ท่านรีบนำอาหารของท่านออกไปเถอะ" ซิ่งเอ๋อร์ถือโอกาสเอ่ย

"ซิ่งเอ๋อร์"

ฮองเฮาฉู่ดุอีกครั้ง น้ำเสียงจริงจังเข้มงวดกว่าก่อนหน้านี้อย่างเห็นได้ชัด ทำเอาซิ่งเอ๋อร์ตกใจจนเกือบทรุด

นางยกแขนเสื้อขึ้นมา แล้วเช็ดหยดน้ำตาที่หางตาเบาๆ พลางเอ่ยด้วยรอยยิ้ม "คุณชายอย่าไปฟังที่นางพูดเรื่อยเปื่อย อาหารสามอย่างนี้ ข้าชอบกินที่สุดแล้ว"

นางหยิบตะเกียบขึ้นมา คีบรากบัวเข้าปากหนึ่งคำ ราวบัวทั้งกรอบทั้งหอม ให้รสชาติที่กลมกล่อมทันทีที่เข้าไปในปาก เป็นรสชาติในความทรงจำของนาง

"อร่อย ข้าไม่ได้กินอาหารที่อร่อยเช่นนี้มานานแล้ว"

"ฮูหยินชอบ เช่นนั้นก็กินเยอะๆ หน่อยเถิด ท่านวางใจได้ กับข้าวเหล่านี้ล้วนแต่เป็นอาหารมังสวิรัต ไม่ได้ใส่เนื้อสัตว์"

"คุณชายก็ไม่ชอบกินเนื้อหรอกหรือ"

"ขอรับ" ด้านหนึ่ง เพราะเขาไม่อยากเห็นสัตว์เหล่านั้นต้องถูกเข่นฆ่าอย่างทรมาน อีกด้านเป็นการสะสมบุญให้ท่านพ่อกับท่านแม่ของเขา เขาจึงไม่กินเนื้อสัตว์มาตั้งแต่เด็ก เว้นเสียแต่...

เว้นเสียแต่ถูกนายท่านหลันบังคับ

กับข้าวเหล่านี้ถูกปากของฮองเฮาฉ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 265

    "เสร็จแล้ว ช่วงสองสามวันนี้อย่าเพิ่งโดนน้ำ อีกไม่กี่วันก็น่าจะหายแล้ว"เยี่ยเฟิงมองดูผ้าพันแผลหนาเตอะบนมือสองข้างของตน หัวใจพลันรู้สึกถูกเติมเต็มเขาอยากจะบอกว่า เทียบกับสิ่งที่เขาเจอมาก่อนหน้า เรื่องพวกนี้ไม่นับอะไรเลย ไม่มีความจำเป็นต้องห่วงแต่เขาไม่กล้าเอ่ยปากพูดออกมา เพียงแค่ขานรับเบาๆ ท่าทางว่าง่ายฮองเฮาฉู่เก็บกล่องยา ไม่ทันระวังขอบกล่องไปเกี่ยวกับแขนเสื้อของเยี่ยเฟิง เผยให้เห็ยรอยแผลทั้งแนวตั้งและแนวขวางพาดสลับกันทั่วทั้งแขนบนแขนของเขามีทั้งรอยไฟนาบ แผลจากแส้ฟาด น้ำร้อนลวก แผลจากดาบ ง้าวและอื่นๆ ปะปนอยู่ด้วยกัน ยิ่งไปกว่านั้นยังมีหลายบริเวณที่ถูกกัดจนเนื้อหายไปหลายส่วน แทบจะหาบริเวณที่ไม่บุบสลายไม่ได้เลยฮองเฮาฉู่และซิ่งเอ๋อร์ต่างก็ตะลึงงัน สีหน้าพลันซีดเผือดในพริบตาเยี่ยเฟิงลนลาน รีบดึงแขนเสื้อของตนลง สายตาเฉยชาคู่นั้นไม่ได้ใจเย็นเหมือนก่อนหน้านี้อีกต่อไปเขาเองก็ไม่รู้ว่าฮองเฮาฉู่เห็นรอยแผยบนแขนของเขาหรือไม่ ทำได้เพียงแค่อธิบายด้วยความร้อนรน "หนังข้าเหนียว บาดแผลเหล่านี้..."ซิ่งเอ๋อร์พูดแทรกกะทันหัน "พระเจ้าช่วย ท่านเป็นใครกันแน่ เหตุใดบนตัวถึงได้มีแผลเป็นมากมายเพ

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 266

    "เช่นนั้นบ้านเจ้ายังมีผู้ใดอีก""ข้าเป็นเด็กกำพร้า ไม่มีพ่อแม่มาตั้งแต่เด็ก"เมื่อได้ยินคำว่าเด็กกำพร้า ฮองเฮาฉู่พลันรู้สึกบีบคั้นหัวใจขึ้นมาแวบหนึ่ง"เด็กน้อยน่าสงสาร เช่นนั้นเจ้าเติบโตมาเช่นไร""ข้าดวงดี ได้พบกับคนใจดีมากมาย พวกเขาเลี้ยงข้าจนเติบใหญ่ ข้ายังมีท่านยายอีกคน แม้ดวงตาคู่นั้นของนางจะสูญเสียการมองเห็น แต่นางก็ปฏิบัติต่อข้าราวกับลูกแท้ๆ"เยี่ยเฟิงคลี่ยิ้ม รอยยิ้มฉาบไว้ด้วยหยดน้ำตาเล็กๆ เห็นแล้วสงสารจับใจดวงดีที่ว่า ฮองเฮาฉู่ไม่เชื่อแต่อย่างใดหากดีจริง เช่นนั้นเหตุใดถึงได้มีบาดเจ็บสาหัสเช่นนั้น แผลบนแขนของเขา มีทั้งเก่าและใหม่ แผลเก่าก็ไม่รู้ว่าผ่านมานานเพียงใดแล้วเด็กคนนี้...ตั้งแต่เล็กจนโต คงพบเจอกับความลำบากมาไม่น้อยเป็นแน่"ข้าก็เคยมีลูกชายแท้ๆ คนหนึ่ง น่าเสียดาย วันที่ข้าเกิดเขาออกมา เขาก็ถูกชิงตัวไป ข้ายัง...ไม่เคยได้กอดเขาเลยเสียด้วยซ้ำ ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่ น่าจะอายุไล่เรี่ยกับเจ้า" ฮองเฮาฉู่ปาดน้ำตาเบาๆในที่ที่ฮองเฮาฉู่มองไม่เห็น เยี่ยเฟิงกำหมัดทั้งสองข้างไว้แน่น เขาพยายามสงบสติอารมณ์ แต่ฟันกลับสั่นกระทบกันอย่างควบคุมไม่อยู่"เหตุใด...เหตุใดถึงถูกชิงต

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 267

    "แต่ฮองเฮาฉู่ก็ยังคงมาอาศัยอยู่ที่วัดไป๋อวิ๋นเป็นเวลาหนึ่งเดือนทุกปี ส่วนสาเหตุว่าเหตุใดต้องเป็นวัดไป๋อวิ๋น ข้าน้อยก็ไม่ทราบได้ ข้าน้อยรู้เพียงว่า เหล่าขุนนางแคว้นฉู่สนับสนุนให้จักรพรรดิฉู่รับสนมคนใหม่มาตลอด แต่ก็ถูกปฏิเสธอยู่เรื่อยไป""ลึกซึ้งถึงเพียงนี้ บังเอิญถึงเพียงนี้เชียวหรือ"หากเยี่ยเฟิงเป็นโอรสของฮองเฮาฉู่จริง เช่นนั้นเยี่ยเฟิงก็คือองค์ชาย ทั้งยังเป็นองค์ชายเพียงพระองค์เดียวของแคว้นฉู่ ว่าที่ฮ่องเต้ของแคว้นฉู่เช่นนั้นหรือไม่สิ...ไม่ถูกๆหากฮองเฮาฉู่คือแม่แท้ๆ ของเยี่ยเฟิง เยี่ยเฟิงถูกหยามเกียรติรังแกตั้งแต่เล็กจนโต เขาจะกล้าไปแนะนำตัวเองได้อย่างไรหากฮองเฮาฉู่เป็นคนธรรมดาสามัญชน บางทีเยี่ยเฟิงอาจจะไปเปิดเผยตัวกับนางได้แต่องค์จักรพรรดิ...ฐานะนี้สูงศักดิ์เกินไป จากนิสัยที่คำนึงถึงผู้อื่นเสมอของเยี่ยเฟิง นี่ไม่มีความเป็นไปได้เลยแม้แต่น้อยกู้ชูหน่วนกลับหวังว่าแม่แท้ๆ ของเขาจะเป็นเพียงแค่คนธรรมดาทั่วไปในศาลาเหลียนฮวาฮองเฮาฉู่และเยี่ยเฟิงคุยกันอย่างถูกคอฮองเฮาฉู่สั่งให้คนยกหีบใหญ่ใบหนึ่งออกมา ดูเหมือนนางจะรักหีบนี้มาก เช็ดถูลูบไล้ไปมาอยู่สักพักถึงจะค่อยๆ เปิดออก

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 268

    น้ำเสียงเผด็จการแฝงไว้ด้วยความข่มขู่ ราวกับว่าหากมีผู้ใดกล้าเดินออกไปแม้แต่ก้าวเดียว นั่นจะกลายเป็นจุดจบของเขาทันทีทันทีที่ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยนี้ ร่างของเยี่ยเฟิงสั่นเทิ้มอย่างรุนแรงท่าทางที่ผิดแปลกไปของเขาทำให้ฮองเฮาฉู่แปลกใจเยี่ยเฟิงกำลังกลัวสิ่งใด"ปัง......"ชายหนุ่มที่ตกลงมาจากฟ้ามาหยุดตรงหน้าเยี่ยเฟิง ด้วยพละกำลังมหาศาล ทำให้พื้นสั่นสะเทือน ก้อนอิฐเหล่านั้นค่อยๆ แตกทีละชั้น แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของกำลังภายใน"เสี่ยวเฟิงเอ๋อร์ เจ้าช่างหาตัวง่ายเสียจริง"ผู้ที่ปรากฏตัวคือชายวัยสี่สิบกว่า รูปร่างบึกบึน กำยำล่ำสัน ดวงตาแหลมคมดุจเหยี่ยว ทำให้ผู้ที่ได้พบเห็นหวาดกลัวจนตัวสั่น รูปร่างของเขาสูงกว่าเยี่ยเฟิงหนึ่งศีรษะด้านหลังของเขา ยังมีองครักษ์อีกสี่คน นั่นคือสี่เทพผู้พิทักษ์ของเขาทุกคนล้วนแต่รูปร่างกำยำสูงใหญ่ กล้ามเป็นมัดๆ"นาย...นายท่าน..."เยี่ยเฟิงเปล่งเสียงออกมาด้วยใบหน้าที่ขาวซีด และฟันที่สั่นกระทบกันด้วยความกลัวปีนี้เขาอายุสิบแปด ตั้งแต่ห้าขวบก็ถูกส่งไปอยู่ข้างกายนายท่านหลัน ถูกข่มเหงรังแกเป็นระยะเวลาถึงสิบสามปี เรียกได้ว่า ช่วงเวลาส่วนใหญ่ในชีวิตของเขา ล

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 269

    ให้เยี่ยเฟิงจัดการเช่นนั้นหรือหากเยี่ยเฟิงเอาชนะเขาได้ แล้วจะยังทนถูกรังแกอย่างทุกข์ทรมานเช่นนั้นอีกหรือยิ่งไปกว่านั้น เยี่ยเฟิงห้าคนก็ยังไม่สามารถเอาชนะฝูกวงคนเดียวได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงนายท่านหลันเลยกู้ชูหน่วนอับจนหนทางไม่รอให้นางได้คิดหาหนทาง องครักษ์ลับของฮองเฮาฉู่ก็เริ่มเปิดฉากต่อสู้กับคนของนายท่านหลันน่าเสียดายที่แม้องครักษ์ลับของฮองเฮาฉู่จะมีวิทยายุทธที่เลิศล้ำ ทว่ากลับสู้สี่เทพผู้พิทักษ์ของนายท่านหลันไม่ได้ แทบจะแพ้ราบคาบ แต่ละคนหากไม่ตายก็สาหัส กู้ชูหน่วนเองยังทนดูสภาพการณ์น่าอนาถของพวกเขาไม่ไหวเรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่ สร้างความแตกตื่นให้กับเหล่าพระสงฆ์ในวัดไป๋อวิ๋น พระวัดไป๋อวิ๋นล้อมคนของนายท่านหลันเอาไว้ ดูท่าทางแล้วพร้อมจะโจมตีทุกเมื่อกู้ชูหน่วนรู้ดี หากมีการปะทะกันขึ้นมา วัดไป๋อวิ๋นอาจจะต้องนองเลือดเห็นสถานการณ์ตึงเครียด กู้ชูหน่วนไม่มีเวลาให้คิดมาก บิดขี้เกียจ ก่อนจะเดินออกไปด้วยท่าทางเอื่อยเฉื่อย มือข้างหนึ่งกุมมือที่เย็นยะเยือกของเยี่ยเฟิง ปากก็พลอยพูดจาถากถางเหน็บแนม"ข้าก็คิดว่าใครที่ไหน ที่แท้ก็เจ้างั่งห้าตัวนี่เอง"ฟู่วววอุณหภูมิในชั้นบรรยากาศพลันล

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 270

    ฝูกวงพลิกฝ่ามือ ทันใดนั้นดอกไม้ไฟล่องหนก็ระเบิดขึ้นไป พวยพุ่งอยู่กลางอากาศดอกไม้ไฟไร้สีไร้กลิ่น ยามที่ลอยฟุ้งอยู่กลางอากาศก็ไร้ซึ่งเสียง นี่คือสัญญาณขอความช่วยเหลือระดับสูงสุดของสำนักซิวหลัว คนของสำนักที่ซ่อนตัวอยู่ละแวกนั้นจะรีบมาในทันทีฝูกวงยิ้มเยาะคิดจะฆ่าเจ้าสำนักของพวกเขา มีแต่จะต้องข้ามศพคนทั้งสำนักซิวหลัวไปก่อน“บังอาจ วันนี้ข้าจะปลิดชีวิตเจ้าก่อนเอง”โครม...พละกำลังมหาศาลถูกปลดปล่อยอย่างกะทันหัน เหล่าพระสงฆ์ที่อยู่ใกล้ๆ ถูกบดขยี้ราบติดกับพื้น บางส่วนถูกพัดปลิวไปไอสังหารที่รุนแรงพุ่งตรงไปทางกู้ชูหน่วนฝูกวงชักดาบสองเล่มออกมาดังฟึบ รวบรวมกำลังภายในไว้บนดาบ พร้อมที่จะปล่อยท่าไม้ตายของตนทุกเมื่อกู้ชูหน่วนกระตุกมุมปาก ส่งเสียงหัวเราะเยาะเบาๆ ขณะที่เผชิญหน้ากับการโจมตีรุนแรงถึงชีวิต นางไม่ถอยแม้แต่ก้าวเดียว แต่กลับถือโอกาสบุกเข้าไปด้านหน้าด้วยการใช้หมอกพิษในมือ"ตู้ม..."ไอสังหารถึงแก่ชีวิตยังไม่มาถึงกู้ชูหน่วน ก็ค่อยๆ สลายหายไปเบาๆไม่ไกลออกไป น้ำเสียงทุ้มต่ำแหบเครือที่เนิบนาบแต่เด็ดขาดดังขึ้นช้าๆ"ผู้ใดกล้าสังหารคู่หมั้นของข้า"ทุกคนเงยหน้าไป กลับเห็นเป็นชิงเฟิง

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 271

    เย่จิ่งหานพูดทิ้งท้าย โดยไม่สนใจว่านายท่านหลันจะตอบตกลงหรือไม่"ข้าจะพาว่าที่พระชายาของข้ากลับ นายท่านหลันคิดจะขัดขวางรึ?"กู้ชูหน่วนเดินไปข้างกายเย่จิ่งหาน กะพริบตากลมโตอันสดใส และเสริมว่า "ท่านอ๋องของข้าพูดถูกแล้ว จะพาข้า เยี่ยเฟิง และฮองเฮาแห่งแคว้นฉู่กลับ นายท่านหลันคงไม่ขัดขวางใช่หรือไม่?"ชิงเฟิงกับเจี้ยงเสวี่ยหมดคำพูดนายท่านหลันไม่ได้คนโง่ หากมิใช่ความแค้นที่ฝังรากลึก เขาจะไปฆ่าฮองเฮาแห่งแคว้นฉู่ทำไม?ต้องรู้ว่าฮ่องเต้แคว้นฉู่ทรงโปรดฮองเฮาองค์นี้มาก เพื่อนางแล้ว ฮ่องเต้ทำได้ทุกอย่างส่วนเยี่ยเฟิงเขาเป็นบ่าวรับใช้ของนายท่านหลัน การกลับเผ่าหมอพร้อมกับเขาก็สมเหตุสมผลแล้ว หากนายหญิงต้องการพาเยี่ยเฟิงไป ก็ต้องแตกหักกับนายท่านหลันและเผ่าหมอแม้พวกเขาจะไม่กลัวเผ่าหมอ แต่ก็ไม่อยากมีเรื่องแต่ว่าที่พระชายาของพวกเขาช่างยั่วโมโหได้เก่งเหลือเกินชิงเฟิงกับเจี้ยงเสวี่ยคิดว่า นายท่านของพวกเขาคงต้องคัดค้านแน่ๆ แต่ที่ไหนได้ มุมปากของท่านอ๋องกลับยกขึ้นและเผยรอยยิ้มบางๆ อีกด้วยนี่... นี่มันอะไรกันเนี่ย?"นายท่านหลัน ในมือของท่านมีบ่าวรับใช้จำนวนมาก เขาเป็นเพียงหนึ่งในนั้น นายท่านหล

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 272

    คุยไม่ถูกคอ ครึ่งคำก็มากเกินผู้พิทักษ์ทั้งสามของนายท่านหลันก้าวออกมาข้างหน้า กำปั้นทั้งสองข้างกำแน่นจนกระดูกดังกร็อบแกร็บ บ่งบอกเจตนาที่จะต่อสู้อย่างชัดเจนนายท่านหลันเผชิญหน้ากับเย่จิ่งหานฝูกวงก้าวไปข้างหน้า ต้องการต่อกรกับผู้พิทักษ์ทั้งสามกู้ชูหน่วนดึงฝูกวงกลับ และตะคอกว่า "ชิงเฟิงเจี้ยงเสวี่ยยังอยู่ที่นี่ ไม่เกี่ยวอะไรกับเจ้า อย่าคิดทำตัวโดดเด่นกว่าพวกเขา"ชิงเฟิงกับเจี้ยงเสวี่ยขมวดคิ้วพร้อมกันคุณหนูสามกู้หมายความว่าอย่างไร?เห็นพวกเขาเป็นแรงงานให้เปล่า?คนที่นายท่านหลันต้องการคือตัวนางต่างหากฝูกวงงงงัน "นายหญิง ข้าจะพยายามอย่างเต็มที่ ข้าคนเดียวก็รับมือกับสามคนได้""ในการต่อสู้ครั้งที่แล้วเจ้าไม่ได้รับบาดเจ็บรึ? ยืนอยู่เฉยๆ ห้ามขยับไปไหน"เมื่อเห็นสายตาที่กู้ชูหน่วนส่งมา ฝูกวงก็เข้าใจในสิ่งที่นางต้องการ เขากุมหน้าอกของตัวเองทันที ขมวดคิ้วและเอ่ยว่า "โอ๊ย หน้าอกของข้าเจ็บมาก พลังภายในร่างกายก็ไม่สามารถดึงขึ้นได้"ทุกคนหมดคำพูดการแสดงนี้ เห็นพวกเขาเป็นคนโง่หรืออย่างไร?กู้ชูหน่วนตะโกนเสียงดัง "ท่านอ๋อง เมื่อครู่นายท่านหลันบอกว่าขาของท่านใช้การไม่ได้ ขาที่สามก็ทั้ง

Bab terbaru

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 382

    "เจ้าคิดว่าอย่างไรเล่า"เซียวอวี่เชียนถอนหายใจยาวเหยียดตอนนั้นเทพสงครามฉุนเฉียวเช่นนั้น เขาคิดว่ายัยขี้เหร่จะต้องไม่ได้มีจุดจบที่ดีแน่หลายวันที่ผ่านมานี้ เขาพยามคิดหาหนทางหนีออกไปจากจวนแม่ทัพเพื่อไปเยี่ยมยัยขี้เหร่ที่จวนหานอ๋อง แต่ช่วยไม่ได้ที่ถูกปิดตายอยู่ในห้อง ไม่ว่าเขาจะคิดหาทนทางเพียงไรก็หนีออกไปไม่ได้"ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว"เขาพูดพลางเหลือบไปมองหน้าท้องของนางปราดหนึ่งนี่ก็ผ่านไปหลายวันแล้ว เหตุใดท้องของนางยังแบนราบเช่นนี้ หรือสารอาหารจะไม่เพียงพอแต่สีหน้าของนางดูเหมือนจะดีกว่าแต่ก่อนเยอะ แม้แต่ราศีที่เปล่งออกมาก็เปลี่ยนไป ไม่เหมือนคนที่ใช้ชีวิตอย่างตรอมตรมเลยสักนิด"เหลือเวลาอีกเท่าไหร่กว่าจะถึงพิธีแต่งงานของเจ้า""งานประชุมสวินหลงเสร็จสิ้นก็ต้องจัดแล้ว แต่เจ้าวางใจ ข้าไม่มีทางแต่งกับนางเด็ดขาด"กู้ชูหน่วนแค่นหัวเราะ "แน่นอนว่าแต่งกับนางไม่ได้"ผู้ที่มารยาร้อยเล่มเกวียน ประพฤติไม่ชอบอย่างกู้ชูอวิ๋น จะแต่งมาทำอะไร"ยัยขี้เหร่ เจ้าไม่อยากให้ข้าแต่งกับนางจริงๆ ใช่หรือไม่"เอิ่ม......เซียวอวี่เชียนจะตื่นเต้นขนาดนี้ไปทำไมในฐานะเพื่อน นางย่อมไม่อยากให้เซียวอวี่เชียนแต

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 381

    "ทูลพระชายา นายท่านไปพำนักที่เรือนชิวเฟิงชั่วคราว อีกสองสามวันก็จะกลับมาแล้ว"เรือนชิวเฟิง ?ไปที่นั่นทำไม"เขาได้รับบาดเจ็บหรือ" กู้ชูหน่วนถามอย่างระแวดระวัง"หามิได้ นายท่านไม่ได้ไปที่เรือนชิวเฟิงมาระยะหนึ่งแล้ว จึงอาจอยากอยู่ที่นั่นสักสองสามวัน ข้าน้อยก็ไม่ทราบแน่ชัด หน้าที่ของข้าน้อยคือปกป้องคุ้มครองพระชายา"กู้ชูหน่วนกึ่งเชื่อกึ่งสงสัย รู้สึกอยู่ตลอดว่าความจริงไม่ได้เป็นเช่นนั้นงานประชุมสวินหลงที่สำนักบัณฑิตหลวงจะจัดผลัดออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า กระทั่งผลัดมาจนถึงวันนี้นางเงยหน้าขึ้นไปมองฟ้าเจ็ดวันก่อน นางรับปากเสี่ยวลู่ ลานประมูลเฟิงเซียงไว้แล้วว่าวันนี้จะไปตามเวลาที่นัด แต่หากไปลานประมูลเฟิงเซียง เช่นนั้นก็ไปร่วมงานประชุมสวินหลงไม่ได้ระหว่างที่นางกำลังลังเลว่าจะไปร่วมงานประมูลเฟิงเซียงหรืองานประชุมสวินหลงดี บ่าวรับใช้ก็เข้ามารายงานกะทันหัน"พระชายา ลานประมูลเฟิงเซียงส่งข่าวมาว่า ยกเลิกงานประมูลวันนี้ เลื่อนไปจัดในอีกสิบวันให้หลัง ลานประมูลขอเชิญท่านไปเข้าร่วมในอีกสิบวันข้างหน้า"บังเอิญเพียงนี้เลยรึหรือลานประมูลเฟิงเซียงจะรู้ว่าวันนี้นางอยากไปร่วมงานประชุมสวินหลง

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 380

    ครั้งนี้ นางใช้โชคเข้าปะทะชีพจรยุทธ ทุกครั้งที่ใกล้จะทะลวงชีพจรยุทธได้สำเร็จ นางจะคว้ายาชำระไขกระดูกจำนวนมากมากินเพื่อเพิ่มพลังงานเช่นเดียวกับครั้งก่อนๆ ทุกครั้งที่นางเพิ่งจะเปิดรอยแยกได้ ก็จะปิดลงทันที กู้ชูหน่วนไม่ยอมแพ้ นางทะลวงครั้งแล้วครั้งเล่าไม่รู้ว่าใช้เวลานานเท่าไหร่ ในที่สุดนางก็เปิดชีพจรยุทธได้สำเร็จ"เฮือก......"เลือดสดอีกคำไหลหยดออกมา คนอื่นทะลวงชีพจรยุทธแล้วจะรู้สึกสบายไปทั้งตัว มีพลังงานเต็มเปี่ยม แต่นางกลับเหมือนหนีความตายมาได้ และเกือบเอาชีวิตนางไปกู้ชูหน่วนคราบเลือดติดมุมปาก แต่นางก็แย้มรอยยิ้มที่ชั่วร้ายออกมานางพยายามใช้โชคหมุนเวียนพลังงานภายในร่างกาย เปลวไฟกลุ่มหนึ่งในตันเถียนของนางกำลังเติบโตอย่างแข็งแกร่ง และร่างกายของนางก็เบาขึ้นกว่าเดิมมากนางมีพลังภายในแล้ว...... แม้ว่าพลังภายในจะอ่อนแอมากก็ตาม......การเปิดชีพจรยุทธบ่งชี้ว่านางสามารถฝึกวิชายุทธได้แล้วกู้ชูหน่วนหายใจออกมายาวและเปิดตำรารวมสูตรปรุงยาอีกครั้งยายกระดับเป็นยาที่ช่วยเพิ่มพลังภายในอย่างรวดเร็วและทะลวงผ่านหนึ่งขั้นได้กู้ชูหน่วนรู้สึกสนใจขึ้นมา"ชิงเฟิง"ชิงเฟิงทำหน้าบูดบึ้ง "พระชาย

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 379

    บ่าวรับใช้ในจวนอ๋องกำลังช่วยกันดับไฟ ผมของกู้ชูหน่วนถูกระเบิดจนยุ่งเหยิง ราวกับรังไก่ ชิงเฟิงจัดให้นางไปอยู่ในห้องที่ตกแต่งอย่างสวยงามอีกห้องหนึ่งภายในห้อง กู้ชูหน่วนมองกล่องยาชำระไขกระดูกขนาดใหญ่ตรงหน้า ทั้งกังวลและโล่งใจกังวลคือยาชำระไขกระดูกยังห่างไกลจากผลลัพธ์ที่นางต้องการโล่งใจคือในที่สุดก็ทำสำเร็จแล้ว"ชิวเอ๋อร์ ไปเฝ้าหน้าประตู ห้ามให้ใครเข้ามา รวมถึงท่านอ๋องด้วย""คุณหนู ท่านจะทำอะไรอีกแล้วหรือเจ้าคะ?"ชิวเอ๋อร์กลัวจนตัวสั่น ชีวิตของคุณหนูเกือบจะจบสิ้นแล้ว นางคงไม่คิดที่จะปรุงยาอีกแล้วใช่หรือไม่"เจ้ารู้อะไร รีบออกไปเถิด""แต่ว่า......"ก่อนที่ชิวเอ๋อร์จะพูดจบ กู้ชูหน่วนก็ผลักนางออกไป แล้วนั่งขัดสมาธิบนเตียง หยิบยาชำระไขกระดูกในกล่องตรงหน้ามากินหนึ่งเม็ดความร้อนไหลขึ้นมาจากตันเถียน แต่ชีพจรยุทธไม่เปิดออกเสียทีกู้ชูหน่วนกินอีกหลายเม็ด ความร้อนในตันเถียนรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เส้นลมปราณทั้งเจ็ดและแปดเส้นรู้สึกสบาย แต่ชีพจรยุทธยังคงไม่เปิดออกนางขมวดคิ้ว "ใช้สมุนไพรที่คล้ายกันมาทดแทน ผลลัพธ์ก็ยังแตกต่างกันมาก ยาชำระไขกระดูกนี้แย่เกินไป"กู้ชูหน่วนกัดฟัน กลืนยาชำระไขกระ

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 378

    "พระชายา โปรดอย่าทำให้ข้าน้อยลำบากใจเลย ข้าน้อยก็แค่ทำตามคำสั่งเท่านั้น"เมื่อเห็นว่ากู้ชูหน่วนตั้งใจจะออกไป ชิงเฟิงก็ตกใจและเอ่ยว่า "พระชายา ท่านต้องการไปหายาใช่หรือไม่? หรือว่าท่านจะให้ใบสั่งยาแก่ข้าน้อย แล้วให้ข้าน้อยปหายามาให้""ก็ได้ ยิ่งเร็วยิ่งดี""ขอรับ"ความเร็วของชิงเฟิงและคนอื่นๆ นั้นรวดเร็วมาก แต่หลังจากกลับมา คำตอบของพวกเขาก็เหมือนกับที่ชิวเอ๋อร์พูดไม่มีผิดเพี้ยน"พระชายา ข้าน้อยได้ไปหาหมอหลวงทุกคนในสำนักหมอหลวงแล้ว พวกเขาไม่เคยได้ยินชื่อสมุนไพรในใบสั่งยาของท่านเลย และไม่สามารถหายาเหล่านั้นมาให้ท่านได้"ด้วยความกลัวว่ากู้ชูหน่วนจะโกรธ ชิงเฟิงจึงหยุดชะงักแล้วเอ่ยต่อทันทีว่า "ข้าน้อยได้พาหมอหลวงจากสำนักหมอหลวง รวมถึงหมอที่มีชื่อเสียงในเมืองหลวงมาด้วย พระชายาสามารถสอบถามพวกเขาได้โดยตรงเลย"เมื่อโบกมือ หมอจำนวนมากก็เดินเข้ามาทีละคน และทำความเคารพนาง "คารวะพระชายา ขอพระองค์ทรงพระเจริญ พันปี พันๆ ปี""พอเถอะ ข้าขอถามพวกท่าน พวกท่านไม่เคยได้ยินชื่อซานหลิง ซูเหอเซียง การบูร จริงๆ หรือ?""ทูลพระชายา พวกข้าประกอบอาชีพหมอมาหลายสิบปี บรรพบุรุษของพวกข้าก็เป็นหมอเช่นกัน พวกข้าไ

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 377

    นิ้วเรียวสวยของกู้ชูหน่วนพลิกดูตำรารวมสูตรปรุงยาที่ขาดวิ่นอย่างต่อเนื่อง นางมองอย่างตั้งใจจนลืมตัว และไม่รู้ว่าตัวเองกลับมาที่จวนหานอ๋องตั้งแต่เมื่อใด"เย่จิ่งหานล่ะ?" กู้ชูหน่วนเงยหน้าขึ้นถามทันทีชิงเฟิงเม้มปาก การต่อสู้ดุเดือดขนาดนั้น พระชายาของเขาไม่รู้จริงๆ หรือว่าแกล้งไม่รู้กันแน่?"นายน้อยแห่งเผ่าเทียนเฝินมาชิงแผนที่ไข่มุกสีเขียว นายท่านต่อสู้กับเขา และยามนี้ยังอยู่ในป่าไผ่ นายท่านให้ข้าพาพระชายากลับจวนก่อน""อย่างนั้นหรือ สามหมื่นล้านตำลึง ล่อตาล่อใจโจรจริง ๆ แผนที่ไข่มุกสีเขียวต้องได้รับการปกป้องอย่างดี อาจจะเป็นทรัพย์สมบัติทั้งหมดของจวนหานอ๋องก็ได้นะ" นายน้อยแห่งเผ่าเทียนเฝินบาดเจ็บไม่ใช่หรือ? เย่จิ่งหานน่าจะรับมือได้เมื่อเห็นกู้ชูหน่วนพูดเรื่องเหล่านี้อย่างจริงจัง คิ้วเข้มของชิงเฟิงก็ขมวดแน่นสิ่งที่นางควรเป็นห่วงไม่ใช่นายท่านหรอกหรือ?"ข้าจะกลับไปศึกษาตำรารวมสูตรปรุงยา บอกบ่าวรับใช้ว่าห้ามใครรบกวนหากไม่มีคำสั่งจากข้า""ขอรับ"ภายในห้อง กู้ชูหน่วนจรดพู่กันเขียนตำรับยาหลายแผ่นอย่างคล่องแคล่ว แล้วส่งให้ชิวเอ๋อร์ "ไปร้านขายยา ซื้อยาตามตำรับที่ข้าให้มา กลับมามากหน่อย"

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 376

    กู้ชูหน่วนรับจดหมายเชิญ แล้วเกี่ยวคางของนางอย่างเย้าแหย่ "เมื่อมีสาวงามมาเชิญ เราจะกล้าไม่มาได้อย่างไร วางใจได้ งานประมูลเฟิงเซียงสิ้นเดือนนี้ พวกเราจะไปให้ตรงเวลาแน่นอน""เช่นนั้น เสี่ยวลู่จะรอแขกผู้มีเกียรติทั้งสองท่านอยู่ที่งานประมูลเฟิงเซียง"หลังออกจากงานประมูลเฟิงเซียง เย่จิ่งหานก็ยังคงทำหน้าเย็นชาตลอดเวลาระหว่างทางกลับ พวกเขานั่งรถม้าประจำตัวของเย่จิ่งหาน กู้ชูหน่วนไม่รู้ว่ารถม้าทำจากวัสดุอะไร ภายนอกดูธรรมดา แต่ภายในกลับมีพื้นที่กว้างขวางมาก สามารถดื่มชา เล่นหมากรุก หรือนอนพักผ่อนได้ อีกทั้งยังป้องกันลูกธนูพิษและอาวุธทุกชนิดได้ เมื่อสัมผัสกับรถม้า จะมีเพียงเสียงโลหะกระทบกันเท่านั้นตลอดทาง เสียงการต่อสู้ดังขึ้นเป็นระยะๆ ไม่ขาดสาย พร้อมกับเสียงร้องคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดพื้นดินสั่นสะเทือนเป็นครั้งคราว ไม่รู้ว่าข้างนอกต่อสู้กันดุเดือดเพียงใดกู้ชูหน่วนรู้ว่าคนเหล่านี้ส่วนใหญ่มาเพื่อแย่งชิงแผนที่ไข่มุกสีเขียวของเย่จิ่งหานแต่เมื่อมองไปที่เย่จิ่งหาน เขานั่งจิบชาอ่านหนังสืออย่างสง่างามริมหน้าต่างรถม้า ราวกับไม่รับรู้ถึงการต่อสู้ภายนอกกู้ชูหน่วนเปิดม่านรถม้าดู ข้างนอกมีแต่แ

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 375

    อี้เฉินเฟยพิจารณาความหมายในคำพูดของกู้ชูหน่วนอย่างถี่ถ้วนครู่หนึ่งเขาก็เข้าใจกระจ่างแจ้ง ยิ้มอย่างอ่อนโยน "สุภาพบุรุษไม่แย่งชิงสิ่งที่ผู้อื่นชื่นชอบ ในเมื่อแขกชั้นล่างชื่นชอบแผนที่ไข่มุกสีเขียวขนาดนี้ ข้าก็จะไม่แย่งแล้ว"กู้ชูหน่วนลูบปลายคาง คำพูดนี้ฟังดูคุ้นหูเหลือเกิน?แต่อี้เฉินเฟยก็มีสมองขึ้นมาบ้างแล้วสามพันล้าน......จุ จุ จุทรัพย์สมบัติของเย่จิ่งหานถูกสูบไปหมดแล้วใช่หรือไม่"สามพันล้านครั้งที่หนึ่ง สามพันล้านครั้งที่สอง สามพันล้านครั้งที่สาม ขอแสดงความยินดีกับแขกผู้มีเกียรติหมายเลขยี่สิบเก้า ได้รับแผนที่ไข่มุกสีเขียวไปครอง"ทุกคนต่างมองเย่จิ่งหานด้วยความอิจฉาในหมู่พวกเขาบางคนเคยคิดที่จะแย่งชิง แต่ฝ่ายตรงข้ามคือเทพสงครามแห่งแคว้นเย่ พวกเขาจะแย่งชิงได้อย่างไร?เด็กรับใช้ของอี้เฉินเฟยเสียดายแล้วเสียดายอีกสามพันล้านสูงเกินไป......น่าเสียดายที่อาจารย์อี้เตรียมการมานาน สุดท้ายก็ยังพลาดการประมูลเจ๋ออ๋องขมขื่นในใจ เดินออกงานประมูลอย่างอ้างว้างหางตาของซ่างกวานฉู่ฉายแววเย็นเยือก มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเย้ายวนคนของเผ่าเทียนเฝินเอ่ยเสียงทุ้มต่ำ "ดำเนินการตามแผนเดิม ต้อง

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 374

    "อะไรนะ เขาคือเทพสงคราม"ทุกคนต่างถอยหลังด้วยความหวาดกลัว พยายามรักษาระยะห่าง เพราะกลัวว่าเย่จิ่งหานจะลงมือกับพวกเขาหากเป็นคนอื่นที่เสนอราคานี้ พวกเขาคงจะประหลาดใจมาก แต่หากเป็นเทพสงครามที่เสนอราคา ก็ไม่มีอะไรน่าแปลกใจเพราะเทพสงครามคือบุคคลสำคัญของแคว้นเย่ ทั้งศักยภาพ ความมั่งคั่ง และอิทธิพลของเขายิ่งใหญ่กว่าฮ่องเต้เสียอีกเด็กรับใช้ของอี้เฉินเฟยเอ่ยว่า "อาจารย์อี้ เราจะเพิ่มราคาอีกหรือไม่?"อี้เฉินเฟยเงียบไป ราวกับกำลังชั่งน้ำหนักมูลค่าอยู่ครู่หนึ่ง เขาจึงยกป้ายขึ้น "หนึ่งพันเจ็ดร้อยล้าน"อะไรนะ......คนในห้องหมายเลขเจ็ดเป็นใครกัน?เพิ่มราคาครั้งละสองร้อยล้านเงินในสายตาพวกเขาเป็นเพียงตัวเลขหรืออย่างไร?เจ๋ออ๋องโยนป้ายทิ้งอย่างหมดแรงจะประมูลไปทำไม ประมูลไปก็เปล่าประโยชน์เขาไม่สามารถประมูลได้แม้แต่เศษเสี้ยวของพวกเขาในชั่วพริบตา เจ๋ออ๋องรู้สึกว่าตนแตกต่างจากพวกเขาอย่างมาก"สองพันล้าน" เย่จิ่งหานเอ่ยชิงเฟิงเหงื่อออกที่ฝ่ามือแม้นายท่านจะมีทรัพย์สมบัติจำนวนมาก แต่การสูญเสียสองพันล้านในคราวเดียวก็ต้องทำให้บาดเจ็บสาหัสอย่างแน่นอนซ่างกวานฉู่หน้าตายไร้อารมณ์ มองไม่ออ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status