บทที่ 181

ฮูหยินผู้เฒ่ากู้เผยสีหน้าบึ้งตึง และถามเสียงทุ้มต่ำว่า “ซิวหมิง ที่ซิวเหวินกล่าวล้วนเป็นเรื่องจริงหรือ?”

กู้ซิวหมิงไม่กล้าสบตากับผู้อาวุโส และก้มหน้าไม่พูดไม่จา

เมื่อเห็นเขาไม่พูด สายตาของฮูหยินผู้เฒ่าตกไปอยู่ที่หลี่หว่านเอ๋อร์ และกล่าว “หลี่อี๋เหนียง เจ้าคือพยานผู้เห็นเหตุการณ์ของเรื่องราวทั้งหมด เจ้ากล่าวมา สิ่งที่ซิวเหวินกล่าวเป็นเรื่องจริงหรือไม่?”

หลี่หว่านเอ๋อร์ถูกเรียกชื่อกะทันหัน ก็เงยหน้าอย่างตกใจ พลางสบเข้ากับดวงตาที่น่าเกรงขามของผู้อาวุโส หัวใจนางสั่นสะท้าน และไม่กล้ากล่าวโกหกแม้แต่คำเดียว จึงพยักหน้าเบา ๆ “เรียน เรียนฮูหยินผู้เฒ่า สิ่งที่คุณชายสี่กล่าวล้วนเป็นเรื่องจริงเจ้าค่ะ”

เมื่อกล่าวจบ นางก็มองชายหนุ่มที่อยู่ด้านข้างอย่างเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด เป็นนางที่ไม่ดีเอง แต่นางไม่กล้าบิดเบือนความจริงต่อหน้าผู้อาวุโส มิเช่นนั้นถึงเวลานั้นเมิ่งจิ่นเหยาจะไม่ปล่อยนางไป นายท่านกับฮูหยินใหญ่ก็จะไม่ปล่อยนางไปเช่นกัน

นางจางเหลือบมองกู้ซิวหมิงที่ก้มหน้า และกล้าโกรธแต่ไม่กล้าเอ่ยปาก จึงถือโอกาสกล่าวแทรกว่า “ท่านแม่ ท่านต้องเป็นผู้ตัดสินใจให้ซิวเหวินกับคุณชายรองเมิ่งนะเจ้าคะ เด็กที