ณ ร้านฟอเรสเต้ คาเฟ่ขนาดใหญ่ ติดกับรั้วโรงเรียนเอกชนชื่อดัง
กิจกรรมปกติหลังเลิกเรียนของเด็กสาววัย 14-15 ย่อมเป็นการนั่งดื่มนม เค้กและขนมหวาน
อี้เฟยหลิงกับเพื่อนล้วนนัดมาเจอกันที่นี้เป็นประจำ
“นี้!! พวกเธอดู นางร้ายไป๋หรง ช่วงนี้กระแสมาแรงมากเลยนะ”
“เป็นเพราะมีข่าวกับพี่ชายอี้เฟยหลิงหรอ”
“บ้าไม่ใช่ เราก็บอกไม่ได้เหมือนกัน ว่าทำไมอยู่เฉยๆ ก็ดูโดดเด่นขึ้นมา”
“มีด้วยหรอ ไม่ใช่ว่า…”
คริๆ เสียงหัวเราะกระซิกกระซาบกันก็ดังแว่วขึ้น
จุดเว้นวรรคไม่เอ่ยถึงจุดนั้นหลายคนก็ต่างเข้าใจตรงกัน เพราะพวกเธอล้วนเป็นทายาทตระกูลใหญ่ อะไรที่ไม่เป็นข่าวล้วนรู้หมด วงการบันเทิงและธุรกิจหลายอย่างมันก็มีด้านเทาๆ หรือเกือบจะมืดดำด้วยซ้ำ ดาราดังๆ หลายคนต่างเอาตัวเข้าแลกเพื่อให้ได้งานและมีตัวตนพื้นที่สื่อ
“พวกเธออย่าคิดไปเชียว …ฉันก็สงสัยข้อนี้ แต่ลองสืบแล้วไม่มี เขาโดดเด่นจริงๆ นะแก ยิ่งเป็นวีดีโอตอนออกเกมโชว์แบบว่า เหมือนนางพญาเลยอ่ะ”
“เวอร์ไปแระแก ไหนๆ มาดูสิ”
อี้เฟยหลิงพูดขึ้นพร้อมชะโงกหน้าไปดูภาพดารานางร้ายคนนั้น ปกติเธอไม่ได้สนใจดาราเท่าไรเมื่อเพื่อนให้ความสนใจ จึงได้เหลือบตาไปมองร่วมด้วย
พี่สาวสวยคนนั้น!!!
อี้เฟยหลิงเบิกตากว้างเล็กน้อยพร้อมสายตาแพรวพราว มุมปากยกยิ้มอย่างชั่วร้าย เธอรีบส่งข้อความหาพี่ชายสุดรักทันที
ติ้ง ติ้ง
เสียงข้อความมือถือสมาร์ทโฟนรุ่นใหม่ล่าสุดของอี้เฟยหลาง ซึ่งย่อมเป็นข้อความจากคนในครอบครัวเท่านั้น ชายหนุ่มจึงหยิบมือถือขึ้นเปิดอ่านดูข้อความทันที
“พี่ชาย…น้องสาวที่น่ารักของพี่มีข้อมูลหญิงสาวที่ขายภาพคนนั้น”
ชายหนุ่มยกปากยิ้ม พลางคิดถึงหน้าน้องสาว คาดว่าตอนนี้ใบหน้านั่นต้องยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์และเต็มไปด้วยความลำพองใจ เขาหันเอ่ยกับเลขาส่วนตัวเบา ๆ
“โอนเงินให้อี้เฟยหลิง 10 ล้านหยวน”
เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นเป็นประจำ สิ่งตอบแทนที่น้องสาวตัวร้ายนี้ต้องการ คือ เงินเท่านั้น
แม้ปกติเขาจะชื่นชอบงานศิลปะ แต่ไม่ได้ติดตามถึงเพียงนี้
แต่เป็นความต้องการของคุณย่า เขาผู้เป็นหลานรับปากแล้วจึงจำเป็นต้องจัดการให้ท่านคิดว่าเป็นเรื่องง่ายที่ไม่ลำบากอะไร ทว่ากลับเป็นสิ่งที่ทำให้เขาหงุดหงิด เลยผ่านมาเกือบครึ่งเดือนเขากลับสืบหาข่าวอะไรไม่ได้
เช่นนั้น 10 ล้านหยวนย่อมไม่มากเกินไปแต่สำหรับน้องสาว จ่ายมือหนักหน่อยล้วนเป็นสิ่งที่ดี
ติ้ง ติ้ง
เมื่อข้อความแจ้งยอดเงินเข้า 10 ล้านหยวน อี้เฟยหลิงยิ้มหน้าระรื่นอย่างพอใจ พี่ชายมือหนักแบบนี้ช่างน่านับถือ เธอยืนตัวตรงขึ้นพร้อมส่งข้อความตอบกลับ
“นางร้ายไป๋หรง”
กดส่งเรียบร้อย การซื้อขายเป็นอันเสร็จสิ้น
อี้เฟยหลิงมองยอดเงินพร้อมวางแผนการใช้ทันที กระเป๋าอันลิมิเต็ดใบนั้น ในที่สุดเธอก็จะได้มาครอบครอง เช่นนี้ต้องตอบแทนเพื่อนสักหน่อย
“ฉันว่าสักหน่อยเขาต้องมีข่าวกับพี่ชายแน่นอน”
เมื่อเฟยหลิง เอ่ยเช่นนี้ทุกคนต่างคิดไปในทิศทางเดิม แววตาของเพื่อนที่ส่งมาทำให้อี้เฟยหลิงรีบพูดปฏิเสธ
“ไม่ใช่แบบนั้น พวกเธอดูสิ เธอมีเสน่ห์น่าค้นหามากนะ ผู้หญิงสวยแบบนี้พี่ชายชอบไม่พ้นเงือมมือแน่นอน”
“โอ้ยย.. ทำไมพี่ชายใจร้าย”
เพื่อนๆ ของเฟยหลิงต่างพากันโอดครวญ เอามือกุ้มหัวใจรับไม่ได้ที่พี่ชายในดวงที่ที่พวกเธอมอบตำแหน่งพี่ชายที่แสนดีให้เมื่อก่อน กลายเป็นหนุ่มเพลย์บอย จนได้รับฉายาบุรุษเจ้าสำราญ เวลาที่เขามีข่าวชอบพอใครสักคน ทำให้สาวน้อยต่างเจ็บปวดหัวใจ
“อย่างอื่นอย่าพึ่งสนใจเลย วันนี้กินให้เต็มที่ เราเลี้ยงเอง”
เพราะเพื่อนเธอจึงได้ขายข่าวได้เงินตั้ง 10 ล้านหยวน แค่นี้เธอจ่ายไหว
“ว้าว.. เฟยหลิงเธอคือนางฟ้าในกลุ่มของเรา”
“ใช่ๆ” ทุกคนต่างพยักหน้าเห็นด้วย
ณ ห้องทำงานของอี้เฟยหยาง
“ไม่มีข้อมูล อย่างอื่นเลยหรือ”
อี้เฟยหลิงเอ่ยถามอย่างสงสัย
ไป๋หรง เป็นชื่อของผู้วาดภาพที่สลักไว้ไม่ผิดเพี้ยน เขาสั่งให้คนหาสืบเรื่องราวของไป๋หรง ไม่มีความเป็นได้สักนิดว่าหญิงสาวจะเป็นผู้วาดภาพเอง เช่นนั้น คงต้องเป็นผู้นำมาขายต่อเท่านั้น
ตารางงานของหญิงสาววันนี้ มีงานเดินแบบแฟชั่นโชว์
หลังจากเห็นภาพถ่าย ภาพของหญิงสาวก็ตราตรึงในใจของอี้เฟยหยางทันที เป็นหญิงสาวงดงามหมดจด ทรวดทรง องค์เอวน่ารัญจวนใจ และยิ่งมีเรื่องราวเกี่ยวกับภาพวาดยิ่งน่าค้นหา
น่าสนใจจริงๆ
ช่วงนี้ข้างกายเขาก็ขาดคู่ควงมานาน จะไปพบหญิงสาวสวยจะเพียงไปซื้อภาพวาดได้อย่างไร
รอยยิ้มมุมปากของอี้เฟยหยาง แฝงความชั่วร้ายพร้อมออกล่าเหยื่อ
เลขาเป็นสีหน้าของนายหนุ่ม เธอก็อดสงสารหญิงสาวคนนั้นไม่ได้
ณ งานแฟชั่นโชว์
พอเริ่มมีชื่อเสียง งานบันเทิงต่างติดต่อเข้ามา ไป๋หรงก็ไม่ได้ปฏิเสธเธอรับงานทั้งหมด เพราะคิดว่าหลังเปิดเทอมเธอจะมีเวลาลดลง ตอนนั้นจึงจะค่อยๆ ลดงานลง
“น้องไป๋หรงคะ วันนี้หนูจะได้เดินชุดฟินาเล่นะคะ เดินให้เป็นนางพญาไปเลยนะหนูขา”
เมื่อมีผลประโยชน์มากมาย พี่เฟยเฟยก็ปรับเปลี่ยนตัวเองไปตามยอดเปอร์เซ็นต์ที่ได้รับทันที
“ค่ะ เปลี่ยนชุดได้เลยค่ะ”
การได้มาซึ่งบัตรเชิญของอี้เฟยหยางไม่ใช่เรื่องยากแต่อย่างไร
ก่อนงานจะเริ่ม อี้เฟยหยางก็มานั่งอยู่ตรงแถวหน้าของงาน
ดารานางแบบ หลายคนก็มองเห็นชายหนุ่มแล้ว ต่างก็คิดการได้มางานเดินแบบครั้งนี้คุ้มค่าจริงๆ เผื่อได้มีโอกาสทำความรู้จักหรือความสวยของเราถูกตาต้องใจท่านประธานคนนี้ แค่มีข่าววันสองวันก็สบายไปหลายเดือนเลยดีเดียว
หญิงสาวเหล่านั้นคิดไปไกล เพราะเมื่อจบงานแฟชั่นโชว์อี้เฟยหยางจะชอบควงนางแบบออกไปด้วยตลอด รอบนี้ไม่รู้ใครจะโชคดี งานดำเนินไปเรื่อยๆ จนมาถึงชุดสุดท้าย
“ชุดฟินาเล่ ภายใต้คอนเซปสวยอย่างทรงคุณค่าและสง่างาม”
ไป๋หรงค่อยๆ ย่างก้าวออกมา นอกจากชุดที่ขับผิวคล้ายเนื้อหยกขาวชั้นดีแล้ว ยังเน้นให้เป็นหญิงสาวมีทรวดทรงที่บุรุษเห็นต้องแอบกลืนน้ำลาย
แต่ละย่างก้าวของไป๋หรง คล้ายนางพญาใครเห็นต้องก้มนอบน้อมให้เธอและตอนนี้เธอได้ครอบครองโลกใบนี้แล้ว
ความยิ่งใหญ่และความอลังการของชุดส่งให้สีหน้าและแววตาของหญิงสาวเย่อหยิ่ง ทนงตนแฝงความอวดดี
มีแต่เสียงสูดหายใจเข้าอย่างแรง
ไม่มีแม้กระทั่งเสียงตบมือ
ทุกคนล้วนตกตะลึง
นอกจากเสียงเพลงที่ยังบรรเลงอยู่ แต่สิ่งอื่นทุกอย่างคล้ายหยุดนิ่ง
แม้กระทั่งอี้เฟยหยาง คล้ายหัวใจของเขาได้หยุดไว้ที่หญิงสาวแล้ว
เมื่อได้ยินเสียงหัวใจตัวเองบอกว่าจะหยุดไว้ที่ผู้หญิงคนนี้ อี้เฟยหลิงก็เกิดอาการต่อต้านทันที จะเป็นไปได้อย่างไร เพียงแค่เจอกันครั้งแรก จะมีความรู้สึกเช่นนั้นทุกคนต่างเห็นท่าทางของอี้เฟยหยางตะลึงความสวยของไป๋หรงต่างก็โอดครวญเสียใจ วันนี้ผู้หญิงที่โชคดีคนนั้นคือ ไป๋หรง แน่นอน ไม่ผิดจากที่ทุกคนคาดการณ์ ไป๋หรงเมื่อเดินออกมาจากในงาน ก็เจออี้เฟยหยางยืนรอเด่นพร้อมบอดี้การ์ด 4 หนุ่ม ประกบซ้ายขวาอย่างละ 2 คนซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของอี้เฟยหยางอยู่แล้ว เขาจะปรากฏกายพร้อม บอดี้การ์ด 4 หนุ่มหล่อไปไหนมาไหนตลอด ทำให้เขากลายเป็นจุดเด่นผู้คนให้ความสนใจ วันนี้เขายังคงใส่สูทดำ เปิดกระดุม 2 เม็ดเช่นเคย ผู้หญิงล้วนอ่อนระทวยเมื่อได้เจอซิกแพคอันขาวๆของเขาไป๋หรงเมื่อเจอชายหนุ่มผู้มั่งคั่งอวดรัศมีความร่ำรวยเช่นนี้ เธอเองก็ชะงักตกตะลึง และเริ่มกังวลถึงสติปัญญาของตนเองเหตุใด เมื่อก่อนก็เป็นหนึ่งในหญิงสาวที่เคยฝันคะนึง หลงใหลผู้ชายคนนี้ เพียงเสี้ยวนาทีเธอก็เข้าใจ เพราะในความทรงจำของเธอ ฮองเต้ เธอก็เคยกลืนกินมาแล้ว อี้เฟยหยางจึงกลายเป็นบุคคลธรรมดาสามัญไปชายหนุ่มไม่ล่วงรู้ความคิดหญิงสาว เ
"ผมขอเลขบัญชี จะดำเนินการโอนให้ตอนนี้เลย"เสียงพูดของอี้เฟยหยางดึงสติไป๋หรงให้กลับคืนมา “ได้ค่ะ” ติ้ง ติ้ง ยอดเงินแจ้งเข้าบัญชี 100 ล้านหยวน การซื้อขายเรียบร้อย ไป๋หรงส่งมอบภาพให้ทันทีอี้เฟยหยาง หันไปรอบ ๆ บริเวณ ที่นี้เป็นห้องรับรองของคอนโด ชายหนุ่มยิ้มอย่างขำ เขาเจรจาซื้อของมูลค่าในสถานที่เช่นนี้ เขาส่ายๆ หน้าเบา ๆ รับภาพวาดจากหญิงสาวส่ง ให้คนนำไปเก็บจากนั้นก็หันหน้ามาคุยกับไป๋หรง“คุณไป๋หรง ตอนนี้เราก็เป็นคู่ค้าทำธุรกิจร่วมกันกันแล้ว ไปทานข้าวด้วยกันหน่อยดีไหมครับ”เจรจาพูดคุย เป็นเรื่องปกติในการทานข้าวกันในวงการธุรกิจ หากมองอย่างเป็นกลาง อี้เฟยหยางก็ไม่ได้ทำอะไรที่ดูเสียหาย ถ้าปฏิเสธจะเสียมารยาทไป“ตกลงค่ะ ฉันขอเป็นคนเลี้ยงคุณนะคะ”มิติใหม่ของอี้เฟยหยาง ให้หญิงสาวเลี้ยง“ยินดีอย่างยิ่งเลยครับ ถ้าอย่างนั้นผมขอเลือกร้านเองนะครับ”“ได้ค่ะ”เมื่อไป๋หรงตอบตกลง อี้เฟยหยางจึงโค้งตัว เชื้อเชิญไป๋หรงขึ้นรถไปกับเขา หญิงสาวก้าวเดินอย่างมั่นคง แววตานิ่ง ทำให้ไม่เห็นความสั่นไหวในใจแต่อย่างไรบนโต๊ะอาหาร ไร้การพูดคุยทุกอย่างเงียบงัน บรรยากาศคล้ายมีการสอบสวนบางอย่างมากกว่า
กรี๊ง กริ๊ง เสียงโทรศัพท์ดังอยู่นานสองนานไป๋หรงก็ยังไม่มีท่าทีจะรับ หญิงสาวใช้มือควานหาโทรศัพท์มือถือที่วางบนโต๊ะข้างเคียง ชั่วขณะหลังจากหยิบมือถือขึ้นมาดูหญิงสาวกะพริบตาปรือ ๆ พยายามมองให้เห็นผู้ใดกันที่โทรหาเช้ายิ่งนัก“แม่” แม่โทรมาเช่นนี้คงไม่พ้นเรื่องเงิน ไป๋หรงหลับตาเตรียมใจตั้งสติ ก่อนที่กดรับสาย “แม่..ว่าไง” แม้ไป๋หรงจะเปลี่ยนไปทว่าเธอยังใช้น้ำเสียงเช่นเดิมปกติที่คุยกับแม่“แหม๋…กว่าจะรับนะแก ฉันดูทีวีเห็นตอนนี้แกควงไฮโซนิ ชีวิตคงสุขสบายแล้วสินะ” ไม่ผิดจากที่คาดการณ์ แม่ยังคงใช้น้ำเสียงกระแหนะกระแหนของแม่ฉินฟางยังคงเช่นเดิม และนี่ก็คือฉินฟางแม่แท้ๆ ของไป๋หรง“แม่จะเอาเท่าไร” เมื่อได้ไตร่ตรองที่ผ่านาแม่ล้วนลำบากจริงถึงได้โทรมากวน ก่อนหน้าเป็นยังเด็กมองอะไรแคบและเธอก็ใจแคบจึงไม่ได้มองเห็นความหวังดีของแม่ “น้องแกจะเปิดเทอม พอดีที่ช่วงนี้… //ฉันจะโอนให้แม่ 10,000 หยวนพอไหม" ไป๋หรงไม่อยากฟังคำอธิบายจากแม่เท่าไร ยิ่งฟังยิ่งรับรู้ถึงความลำบากและเธอก็เข้าใจว่าคงไม่มีใครใคร่อยากจะบรรยายเหตุผลเหล่านี้เท่าไรนัก“แหม๋แกรวยแล้วสินะ 5,000 หยวนก็พอ ฉันก็มีมือมีตี
ภาพควงกับหนุ่มธุรกิจชื่อดังอี้เฟยหยาง คำค้นหา “ไป๋หรง” มีมากกว่า 10 ล้านคำค้น เกิดเป็นกระแสโด่งดังเพียงชั่วข้ามคืน แถบยังติดอันดับการค้นหาเป็นอันดับหนึ่งติดต่อกันเป็นหลายสัปดาห์ ไป๋หรงกลายนางร้ายที่กำลังโด่งดังยิ่งกว่านางเอกแนวหน้า โฆษณาติดต่อเข้ามาเป็นจำนวนมากสื่อต่างพยายามเสนอข่าว จากงานฉากในละครหรือแม้กระทั่งข่าวเล็ก ๆ น้อย ๆ พอเดินไปไหนมาไหน จึงมีคนขอถ่ายรูปเต็มไปหมด ไป๋หรงยินดีกับผลตอบรับในครั้งนี้มากเพราะทุกอย่างย่อมอยู่ในแผนแต่ตอนนี้เธอจึงตัดสินใจใหม่ ซื้อรถก่อนจะได้ใช้ในการเดินทางไป๋หรงคนเก่าไม่มีความรู้อะไรเลย ไป๋หรงจึงตัดสินใจโทรหาเฟย เฟย“สะดวกสิคะคุณน้อง ตอนแรกพี่ว่าจะโทรแจ้งเรื่องงานโฆษณาตัวใหม่ เห็นว่าวันนี้เป็นวันหยุดเลยไม่อยากรบกวน อย่างนี้ดีไหมคะ เราไปซื้อรถและคุยรายละเอียดกันไปด้วยเลย”“ได้ค่ะพี่ ฉันรอที่คอนโดนะคะ” ไป๋หรงไม่ได้มีอคติอะไรกับพี่เฟยเฟย เธอชอบคนที่กระตือรือร้นด้วยผลประโยชน์ค่อยคุยกันง่าย ชัดเจนดี รอไม่นานเพียง 30 นาที เฟย เฟย ก็มารับไป๋หรงที่คอนโด"เป็นงานแอมบาสเดอร์แบรนด์เสื้อผ้า MASA ค่ะ เขาเสนอตัวเลขมา 7 หลักเงื่อนไขสัญญาค่อนข้างละเอี
“นางร้ายไป๋หรงไปเที่ยวทะเลกับใคร??” เกิดกระทู้เรียกกระแสคุยกัน ผู้คนต่างคาดเดา เรื่องนี้ไม่มีทางผิดพลาด แน่นอนว่าต้องไปกับอี้เฟยหยางไป๋หรงยังคงไม่รู้เรื่องราวใด ๆ เฟย เฟย เองก็ไม่ได้โทรสอบถาม เธอลางสังหรณ์บอวว่าเรื่องนี้เธอถอยห่างจะดีกว่า ส่วนคนที่น่าสงสารที่สุด ย่อมเป็น อี้เฟยหยางผู้ตกเป็นผู้มีข่าวกับ ไป๋หรงมา 2-3 วันนี้ ชายหนุ่มกลับไม่เจอหน้าหญิงสาวคนนั้นมาตั้งแต่วันนั้น วันที่ไปทานข้าวด้วยกัน และหากเดาไม่ผิดวันนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขารอการติดต่อกลับจากหญิงสาวทุกวัน จากที่เขาทิ้งนามบัตรไว้ให้สถานการณ์เงียบกลับแบบนี้ เขาค่อนข้างจะสับสน “ทำไมข่าวออกมาว่าผมซื้อรถให้ไป๋หรง” ชายหนุ่มเอ่ยถามบอดี้การ์ด “นักข่าวกับเหล่าแฟนคลับท่าน คาดเดาเองครับ” "คาดเดาได้เป็นเรื่องเป็นราว แล้วนี่ไป๋หรงไปเที่ยวทะเลกับใคร” ขายภาพได้ตั้ง 100 ล้าน จะซื้อรถราคา 13 ล้าน อี้เฟยหยางย่อมไม่แปลกใจ ทว่าอย่างไรก็ต้องสืบข่าวนางร้ายคนนี้สักหน่อยหรือคบคนอื่นอยู่ ใครกันที่กล้ายุ่งกับผู้หญิงที่เขาต้องตาเลขาส่วนตัวกลับมาในเวลาไม่ถึง 10 นาที“ไม่มีครับท่าน เธอไปคนเดียว” สิ้นคำตอบ อี้เฟยหย
นางร้ายไป๋หรงต้องเป็นของเขาอี้เฟยหยางตั้งใจตั้งมั่น เขาไม่เคยได้รู้สึกตื่นเต้นเช่นนี้มาก่อน ความรู้สึกที่ตัวเองกำลังจะเป็นผู้ล่า ทำให้เลือดในกายของเขาพุ่งกระฉูด ภายในใจฮึกเหิมทะนงตัวว่าอย่างไรศึกครั้งนี้เขาต้องเป็นผู้ชนะ “คุณอี้เฟยหยางคะ” เสียงใสๆเนิบๆ เอ่ยเรียกอย่างอ่อนโยนดวงตาเป็นประกายวิบวับ “ครับ โทษทีครับพอดีบรรยากาศดีผมเลยคิดเยอะไปหน่อย” “เอ่อค่ะ แสงเริ่มหมดแล้ว เรากลับกันดีกว่าค่ะ” พอเห็นแววตาและท่าทางของอี้เฟยหยาง ไป๋หรงเริ่มมีความกังวลระวังไว้หน่อยเป็นดี ท่าทางแสนจะกรุ้มกริ่มแม้จะพยายามเก็บอาการก็ดูออกง่ายว่าเสแสร้งจอมปลอม “ผมได้จัดเตรียมโต๊ะไว้แล้ว หิวหรือยังครับ" ชายหนุ่มยังไม่อยากแยกกับหญิงสาวตอนนี้เลย “จัดที่ไหนคะ” ไป๋หรงรู้สึกว่าหากรู้สถานที่ก่อนน่าจะดีกว่าเผื่อได้ตัดสินใจใหม่“ริมหาดหน้าโรงแรมครับ” จุดนั้นมุมสวยสุดอี้เฟยหยางตั้งใจสร้างความประทับให้หญิงสาวให้มากที่ แววที่ส่งมาทำให้ไป๋หรงมั่นใจว่าอี้เฟยหยางมีศักดิ์ศรีและความมั่นใจ คงไม่ทำอะไรที่ต่ำทราบ “ดีจังเลยค่ะ บรรยากาศแบบนี้ทานข้าวริมหาดยามเย็นต้องโรแมนติกมากๆเลย” ยิ้มหวานละลายไปจ
การซื้อบ้านไป๋หรงไม่ได้คิดไว้ในแผนมันไม่ใช่ว่าเกินฝัน ทว่ามันมาเร็วมากจนเกินไป บางจังหวะเวลาก็ค่อนข้างยากที่จะเชื่อ หญิงสาวหยิบมือถือขึ้นมาเช็คยอดเงินในบัญชีใหม่อีกครั้ง เมื่อเห็นว่ายอด 100 ล้านหยวนมีเข้ามาในบัญชีจริง เธอก็ลอบถอนหายใจยาว ยาว วนกลับมาคิดเรื่องบ้านต่อ เธอไม่มีความรู้ในเรื่องการซื้อบ้านเลย เธอลองค้นใน google สำหรับบ้านจัดสรรใหม่หลังเล็ก ๆ เริ่มต้นที่ 4-5 ล้านหยวนก็พอมีบ้าน แต่บรรยากาศยังไม่ทำให้พอใจเท่าไร อย่างไรก็ต้องไตร่ตรองให้ดีพรุ่งนี้หลังจากพิธีบวงสรวงละครเรื่อง “จอมนางแห่งวังหลวง” เธอจะลองเสี่ยงโชคขับรถตะเวนลองดูก่อน เห็นภาพไม่สู้ไปชมบรรยากาศจริง ๆ หลังจากที่เริ่มโด่งดัง ไป๋หรงก็เริ่มเลือกบทที่จะแสดงมากขึ้น ในเรื่องนี้เธอรับบทเป็นฮองเฮานางร้ายที่มีอำนาจล้นวังหลัง ด้วยภูมิหลังของตระกูลกองทัพ แม้กระทั่งฮองเต้ยังต้องยั้งวาจาเวลาพูดคุย เป็นบทที่ถูกจริตไป๋หรงเป็นอย่างมาก ไม่มีอะไรจะโชคดีขนาดนี้อีกแล้วหลังจากพักผ่อนได้สักหน่อย ไป๋หรงก็หยิบชุดเดรสแดงลายพื้นธรรมดาออกมาจากตู้ เมื่อชาติที่แล้วนอกจากฝีมือการวาดภาพฝีมือปักเธอก็ถือว่าเป็นอันดับหนึ่งของเ
“ฉันเข้าใจค่ะ มันก็ยากที่จะเชื่อจริง ๆ ค่ะ ทว่าฉันไปพักผ่อนจริง เรื่องนี้กล้ายืนยัน ส่วนคุณอี้เฟยหยางต้องให้เจ้าตัวเป็นคนยืนยันเองแล้วล่ะค่ะว่าไปทำธุระจริง ๆ รึเปล่า” สายตาท้าทายเชิญชวนเต็มไปด้วยเสน่ห์ คล้ายส่งให้อี้เฟยหยางโดยตรง ชายหนุ่มกำลังดูถ่ายทอดสดอยู่ มันกระแทกใจเขาอย่างแรง นี่ไป๋หรงกำลังบอกให้เขารุกใช่หรือไหม น่าเอ็นดูจริง ๆ ขณะที่กำลังคิดเรื่อยเปื่อย เลขาส่วนตัวก็เอ่ยขึ้น“ท่านครับ นิตยสารฝู่จวินติดต่อเข้ามาขอสัมภาษณ์ท่านจะให้ตอบอย่างไรครับ”อี้เฟยหยางยิ้มอย่างผู้มีชัย นี่คงเป็นบุพเพสันนิวาส ต้องมีบางสิ่งที่กำลังนำพาเขาเป็นแน่ชายหนุ่มรีบตอบทันที“ตอบตกลงได้เลย” หลากหลายคนล้วนมีความคิดเป็นของตนเอง หลังไป๋หรงทิ้งระเบิดในการสัมภาษณ์เสร็จ เธอรู้ว่าชาวเน็ตล้วนมีความสามารถในการเชื่อมโยงสูง แม้ล้ำลึกแต่ก็ไม่เกินไปกวาที่จะคาดเดา ไม่ว่าจะออกมาแบบไหนเธอก็วางแผนไว้เรียบร้อย หญิงสาวเริ่มขับรถตระเวนวิ่งรอบเมืองเพื่อดูบ้านจัดสรรใหม่ ทว่าเมื่อไปถึงหมู่บ้านใหม่ก็มีกลิ่นอายใหม่ๆ ทันสมัย กลับไม่ใช่อย่างที่ใจไป๋หรงต้องการ เธอจึงลองขับไปยังหมู่บ้านของเหล่าเศรษฐีในโ
ตอนที่ 61 ฉันอยู่ตรงนี้ก็ดีอยู่แล้วความลำบากนี้ใจนี้ไม่ใช่ของเธอ แต่เป็นของคุณลุง“พวกท่านตัดสินใจอย่างไร”“เราไม่คิดอะไรแล้ว ในเมื่อหนูเป็นลูกเป็นทายาทของไป๋หรง ปู่กับย่าก็ให้หนูตัดสินใจ เรื่องต่อจากนี้พวกเราไม่เกี่ยวข้องแล้ว”ให้มันได้อย่างนี้ ไป๋หรงรู้สึกเบื่อหน่าย เธอไม่เข้าใจเลยความจริงแล้วเธอไปเกี่ยวอะไรด้วย“ในเมื่อตอนนี้คุณซ่งเฟยซูไม่อยู่ เรื่องนี้ก็พักเก็บไว้ก่อน ฉันคิดว่าให้ทุกคนได้ไตร่ตรองกันให้รอบคอบ”อย่างไรก็ต้องนึกถึงเด็ก ๆ ทั้ง 3 คน“แล้วหลานจะไม่กลับเข้าตระกูลหรือ”ทั้งสองผู้อาวุโสจากตระกูลจ้าวรับรู้ได้ถึงความเย็นชาของไป๋หรง ถึงได้เอ่ยคำถามนี้“ฉันอยู่ตรงนี้ มีความสุขดีอยู่แล้ว”เธอจะทำตัวเองให้สูงส่งด้วยตัวของเธอเอง เธออยากจะพิสูจน์ความสามารถของตนเอง ชาติที่แล้วเธอโดนปรามาสว่าเป็นเพราะมีตระกูลหนุนหลังเธอถึงได้เป็นฮองเฮา ไม่ใช่ว่าเธอไม่ได้ทำอะไรเธอทำอะไรไม่ได้ต่างหาก ชาตินี้เธอก็อยากใช้ชีวิตให้เต็มที่โดยที่ไม่มีต้องมีตระกูลหรือคนในตระกูลมาวุ่นวาย จะดีจะร้ายก็ให้มันเป็นไปอย่างนั้น“ได้ แต่หลานอย่าลืมตระกูลจ้าวพร้อมรับหลานกลับเข้าตระกูล ไม่ว่าจะเกิดอะไ
ตอนที่ 60 ขอโทษที่รบกวนใจคุณซ่งจวินฟื้นขึ้นมาได้หลายชั่วโมงแล้ว สิ่งที่เขารับรู้ได้ตอนนี้เขาถูกควบคุมตัว“คุณอา ผมขอโทรศัพท์”เขาอยากรู้เรื่องราวสถานการณ์ตอนนี้“ไว้เราหายดีแล้วอาจะให้เราจัดการเองตอนนี้อาขอให้พักก่อนได้ไหม”ซ่งเจิ้นให้เหตุผลที่เหมาะสมที่สุดแล้ว“เมื่อไร”“ตามที่หมอบอก 2-3 วัน ไม่ต้องเป็นห่วงทุกอย่างเรียบร้อยมีแค่หลานของอาที่บาดเจ็บ”พอเอ่ยเสร็จซ่งเจิ้นก็พยักหน้าให้หมอฉีดยานอนหลับ รออีก 2-3 วัน หลังจากน้องสาวเขาเดินทางไปต่างประเทศทุกอย่างจะเรียบร้อยซ่งจวินออกจากโรงพยาบาลหลักฐานอะไรก็ไม่มีเหลือแล้วไป๋หรงไม่ได้ติดต่อ จ้าวไป๋ตงเธอรู้ว่าอีกสักหน่อยคุณลุงคนนี้ต้องติดต่อมา โชคดีที่เธอพึ่งถ่ายละครเสร็จทีมตัดต่อยังไม่เรียบร้อยทำให้ยังไม่ถึงช่วงที่ต้องโปรโมทละครและไม่ได้รับงานอย่างอื่น ยังพอมีเวลาได้หายใจ แต่ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่ออกไปไหนเลย“ลูกจะไปไหน”ฉินฟางเอ่ยถามไป๋หรงอย่างตกใจ เธอยังไม่อยากให้ลูกสาวออกไปไหนทั้งนั้น“ฉันจะออกไปเรียนภาษาค่ะ แม่ไม่ต้องเป็นห่วงตอนนี้น่าจะมีคนคุ้มครองหนูอยู่แล้ว”ไป๋หรงไม่ได้ตกใจกลัว ชาติที่แล้วเธอโดนลอบวางยาพิษไม่รู้กี่ครั้ง ชาตินี
ตอนที่ 59 ทำความรู้จักกันซ่งเฟยซูกลับถึงบ้านก็เจอจ้าวไป๋ตงกำลังนั่งเล่นกับบุตรสาวอยู่เธอเดินเข้าไปร่วมวงอย่างปกติ “ฉันไปหาพี่ชายมา ตั้งใจว่าจะไปเยี่ยมซ่งจวินแต่เห็นว่าปลอดภัยแล้วจึงกลับบ้านมา”“คุณเป็นคนตระกูลจ้าวแล้ว ไม่ควรไปวุ่นวายเรื่องราวในตระกูลซ่งอีก” จ้าวไป๋ตงเอ่ยขึ้นพยายามเก็บซ่อนความคิดในใจ“ทราบแล้วค่ะ ต่อไปฉันจะระวังตัว”จ้าวไป๋ตงไม่ได้เอ่ยเกินจริง หากจะไปเยี่ยมก็ควรรอไปพร้อมกันไม่ใช่แอบไปเช่นนี้ มันไม่ใช่การไปหาสู่กันปกติ ถึงแม้ซ่งเฟยซูไม่ได้อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์แต่การเข้าไปสอบถามเช่นนี้ก็ถือว่าเกินสิ่งที่คนแซ่อื่นจะกระทำเมื่อเห็นสีหน้าภรรยาสลดลงก็ใจอ่อนลง“ช่างเถอะ คุณอาจจะตกใจ" จ้าวไป๋ตงมีเปลี่ยนเป็นเสียงนุ่มนวลขึ้น ทว่าซ่งเฟยซูก็ตัดสินใจบางอย่าง“ฉันว่าจะไปหาลูกอี้ถัง แต่พอมีเรื่องอาจจะไม่ไปแล้วค่ะ” ซ่งเฟยซูบอกแผนการของตัวเอง มาคิดดูแล้วเธอควรจะไปต่างประเทศ“ไปเถอะ เรื่องนี้ผมจะจัดการเองลูกอาจจะรอคุณอยู่”จ้าวไป๋ตงเอ่ยอนุญาต เขาก็เป็นห่วงลูกชายเหมือนกันมีมารดาไปอยู่ด้วยน่าจะดี“หนูไปด้วยได้ไหมคะ ฟางฟางคิดถึงพี่ชาย” จ้าวเย่วฟางเอ่ยถามขึ้นเสียงใ
ตอนที่ 58 ตอนนี้ความปลอดภัยต้องมาก่อน“ตามเธอไป” จ้าวไป๋ตงสั่งลูกน้องให้เฝ้าดูภรรยาตัวเอง ไม่นานก็เห็นถึงความผิดปกติ อาซ่งเจิ้น นั่งหน้าเครียดท่ามกลางเหล่าบอดี้การ์ด เขาไม่อยากเชื่อสิ่งที่สืบมาได้ กริ๊ง กริ๊ง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เมื่อชำเลืองดูหมายเลขก็บอกได้ว่าสิ่งที่กังวลจะเป็นจริง“มาหาฉันที่บริษัท เรามีเรื่องต้องคุยกัน” ซ่งเฟยซู เมื่อเปิดประตูเข้ามาในห้องทำงานของพี่ชายซ่งเฟยซูก็เอ่ยถามทันที“หลานเป็นอย่างไรบ้าง”“ปลอดภัยดี”ซ่งเจิ้นตอบเสียงเรียบ“ทำไมต้องทำแบบนี้!!” เสียงคุกคามกดดัน ทำให้ซ่งเฟยซูตกใจรีบโผล่เข้าไปกอดพี่ชาย“ฉันไม่ได้ตั้งใจทำร้ายหลานนะ เพราะนังนั่นต่างหาก หากไม่มีมัน..ใช่แล้ว...มันควรตาย ตาย ไปซะ”“หยุดนะ ซูเออร์” ซ่งเจิ้น ปิดข่มอารมณ์จนปานนี้น้องสาวของเขายังไม่สำนึกผิด“ฉันไม่หยุด” ซ่งเฟยซูกรีดร้องโวยวาย“พี่สั่งให้เธอหยุด!!” เป็นซ่งเจิ้นที่ตวาดเสียงอย่างแรง ซ่งเฟยซูโดนเสียงพี่ชายตวาด ตกใจ นั่งลงโซฟาร่างกายสั่นเทาความกลัวที่แอบเก็บซ่อนไว้เผยออกมา จริงแล้วเธอกลัวพี่ชายมาก“ทำไมยังทำแบบนี้อีก” พอเห็นน้องสาวตัวสั่น จิต
ตอนที่ 57 ทำไมใส่ใจได้ขนาดนั้นโรงพยาบาลซ่งจวินโดนนำส่งโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว และเข้ารับการผ่าตัดทันที แม้หมอจะบอกว่ากระสุนไม่โดนจุดสำคัญ ไป๋หรงก็นั่งหน้าซีดใจสั่น เธอพยายามหลีกเลี่ยงผู้ชายคนนี้มาตลอด สุดท้ายก็ยังหลีกเลี่ยงความสัมพันธ์ไม่ได้อี้เฟยหยางนั่งอยู่เคียงข้างหญิงสาว ความรู้สึกเป็นห่วงของไป๋หรงที่มีต่อซ่งจวินเอ่อล้นออกมามากมายผ่านทั้งแววตาและท่าทาง เขามั่นใจว่าไป๋หรงมีซ่งจวินอยู่ในใจ “เขาจะปลอดภัยครับ” อี้เฟยหยางเอ่ยปลอบใจหญิงสาว ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะมาอยู่จุดนี้ได้จุดที่ส่งคนที่รักสุดหัวใจ ให้ผู้ชายอีกคน “ค่ะ” ไป๋หรงก็เชื่อเช่นนั้น ผู้ชายคนนี้เขาแกร่งมาแต่ไหนแต่ไร เขาไม่เคยเป็นอะไรไปง่ายๆทุกอย่างเขาล้วนฝ่าฟันผ่านไปได้ ฉันรู้จักเขาดี “พี่ชาย” เสียงอี้เฟยหลิงเอ่ยเรียกอี้เฟยหยางแผ่วเบา เธอเดินเข้าไปนั่งข้างกายไป๋หรงและกุมมือหญิงสาวไว้ อี้เฟยหลิงชำเลืองตาดูสีหน้าไป๋หรง ใบหน้าซีดเซียวแฝงความตื่นตระหนก แม้จะไม่เสียอาการทว่าเท่านี้ก็มากพอสำหรับไป๋หรงพี่ไป๋หรงชอบพี่ซ่งจวินหรือนี่ ทำไมไม่มีท่าทีมาก่อน ความรักช่างน่ากลัวเหลือเกิน ฉันไม่อยากมี
ตอนที่ 56 ความสัญญาในอดีตคอมเมนต์เริ่มต้นจุดประกายให้คนโจมตีผู้ไม่หวังดี คนเริ่มเห็นด้วยมากขึ้น มากขึ้น จนเกิดแคปชั่น กระทู้มากมายโจมมีคนผู้นั้น#คนแบบไหนถึงอิจฉาไป๋หรง#ใครๆก็ต้องอยากได้ดี#ไม่อิจฉานะคะ“คนบางคนไม่ยอมพัฒนาตัวเองคอยแต่อิจฉาคนอื่น” “วงการนี้น่ากลัวเกินไปแล้ว”“รอชมผลงานนะคะ”“ไป๋หรงสู้ๆ ค่ะ คุณทำดีแล้ว”“เน้นผลงานค่ะ”ฯลฯอี้หลิงซือนั่งหน้าบึงตึงในใจเคียดแค้น บ่นพึมพำ“ใคร ใครว่าฉันอิจฉา ทำไมคนระดับฉัน คนอย่างฉันทำไมต้องไปอิจฉาดาราด้วย ฉันแค่อยากให้ทุกคนเห็นว่า กาตัวนี้ทะเยอทะยานแค่ไหน”อี้เฟยเยี่ยเห็นสีหน้าภรรยาก็พอรู้แล้วว่าคงโดนโต้ตอบกลับมา “ผมเตือนคุณแล้ว” ยิ่งได้ยินเสียงซ้ำเติมจากสามี อี้หลิงซือยิ่งโมโห“คุณ!!”ไม่รอให้ภรรยาวีนใส่ อี้เฟยเยี่ยก็ลุกเดินหนีทันทีพอดีที่อี้เฟยหลิงโทรมา“เป็นอย่างไรบ้างลูก” อี้เฟยเยี่ยรับสายลูกสาวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“พ่อขา เมื่อไรจะกลับมา” อี้เฟยหลิงส่งเสียงออดอ้อน “น่าจะไม่เกิน 2 เดือน ถ้าหนูคิดถึงก็มาหาพ่อสิค่ะ” “หนูไม่ว่างเลย และตอนนี้ก็เปิดเทอมแล้ว” อี้เฟยหลิงเอ่ยบอกงานเธอเยอะมาก“แล้วทำไมต้องทำให้ชีวิต
ตอนที่ 55 ผู้ไม่หวังดีคนนั้น ณ ต่างประเทศอี้เฟยเยี่ยกับอี้หลิงซือ พ่อแม่ของอี้เฟยหยางกับอี้เฟยหลิงด้วยภาระของผู้นำตระกูลทำให้ต้องไปดูแลบริษัทที่พึ่งไปลงทุนที่ต่างประเทศให้มั่นคงอี้เฟยเยี่ยชำเลืองผู้เป็นภรรยา กำลังนั่งดูข่าวบันเทิงเขาเห็นว่าข่าวเกี่ยวกับดาราไป๋หรงคนนี้ ภรรยาให้ความสำคัญเป็นพิเศษ และได้ยินแว่วๆ ว่ามีข่าวคบหากับบุตรชายของเขา“คุณอย่าไปยุ่งกับเรื่องของลูกๆ เชียว”เป็นสามีภรรยากันมานาน เขาย่อมดูออกว่าตอนนี้ภรรยาของตนเองมีแผนการบางอย่าง“ไม่ได้นะคุณ ที่ผ่านมาฉันไม่เคยสนใจ ว่าแล้วเชียว สักวันหยางหยางน้อยของฉันต้องตกหลุมพลางมารยาของเหล่าพวกดาราพวกนี้”พอนึกถึงคำที่ฉีป๋านเฉินเล่าให้ฟังเธอยิ่งร้อนใจ เพราะตอนนี้ผู้หญิงคนนี้ได้เข้าบ้านไปไหว้ท่านย่าอี้และยังเข้าไปทำงานร่วมกับอี้เฟยหลิงน้อย ทั้งที่เธอวางแผนไว้อย่างดียังพลาดได้ ฝีมือผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา เด็กน้อยทั้งสองลูกของเธอยังอ่อนเยาว์เธอจะปล่อยไม่ได้เห็นสายตาของภรรยาผู้เป็นสามีจึงพูดขึ้น“คุณกำลังคิดว่าลูกๆ ของเราโง่รึ”คำถามที่ตรงไปตรงมา ทำให้อี้หลิงซือสะดุ้ง ไม่นะลูกเธอไม่ได้โง่เธอรีบบอกปัด“เปล่าสักหน่อย
ตอนที่ 54 ความรักทำให้มีพลังอี้เฟยหยางรีบขึ้นหยิบน้ำส้มคั่นสดไปให้หญิงสาวทันทีเวลาก็ล่วงเลยเที่ยงมาแล้ว ตงไป๋ตงจึงเอ่ยขึ้น “พักรับประทานเที่ยงก่อนดีไหมครับ”ไป๋หรงดื่มน้ำส้มสักพัก จึงเงยหน้า ตอบ“ดีเหมือนกันค่ะ ฉันลืมเวลาไป”ตงซูเฟยเอ่ยชวนทุกคนรับประทานอาหารที่ในสวนจัดโต๊ะใกล้เรือนกระจก บรรยากาศร่มรื่นเย็นสบาย ดอกไม้แข่งกันส่งกลิ่นหอมอบอวน“ช่วงสิ้นเดือนจะมีแกลลอรี่จัดงานแสดงภาพวาดและงานศิลปะ งานครั้งนี้ได้นำผลงานของศิลปินระดับโลกมาด้วย ผมได้นำภาพของอาจารย์เข้าร่วมโชว์ด้วย ถ้าอาจารย์ไป๋หรงสนใจลองไปดูครับ”จ้าวไป๋ตงเอ่ยบอกเจ้าของผลงาน งานนี้จะยิ่งเพิ่มชื่อเสียงในวงการมากขึ้น“ขอบคุณมากค่ะ งานนี้ฉันต้องไปให้ได้เป็นประสบการณ์ที่ดี”ไป๋หรงเองก็ยังไม่เคยศึกษางานทางด้านนี้ เธออ่อนประสบการณ์ ตอนนี้ไม่รู้จะเริ่มงานตรงไหนก่อน “อย่าพึ่งใจร้อนครับและไม่ต้องกังวล เรื่องลงทุนสถานที่ผมจะดูแลเองคุณดูแลเรื่องงานศิลปะก็พอ”คนมีความสามารถแตกต่างกัน จ้าวไป๋ตงรู้ดีว่าจะต้องใช้คนอย่างไร“ฉันเข้าใจแล้วค่ะ ฉันจะพยายามทำให้ดี”ในขณะที่คุยกันไป๋หรงก็สังเกตเห็นเด็กน้อยวัย 8-9 ขวบ แอบจ้องมองเ
ตอนที่ 53 ชื่อเหมือนกันเลยอี้เฟยหลิงเลิกกลับจากโรงเรียนได้ยินเสียงดังจากห้องครัวก็ขมวดคิ้วสงสัย “ไม่ได้ครับ คุณชาย ใส่เนื้อแบบนั้นไม่ได้มันจะคาว” อี้เฟยหยางได้ยินแบบนั้นก็หยิบเนื้อชิ้นนั้นทิ้งทันที“แค่ใส่ก็ต้องมีวิธีด้วย” อี้เฟยหยางเริ่มมีเหงื่อที่หน้าผาก เขาเหนื่อยตั้งแต่จับมีดแล้วนะ“ครับ ต้องรอน้ำเดือนสักหน่อย เนื้อสุกแล้วลดไฟลงแล้วค่อยปรุง” เสียงสนทนายังดังแว่วไม่หยุด “คุณชายกำลังเรียนทำอาหารค่ะ” แม่บ้านตอบอี้เฟยหลิง แม้คุณหนูไม่ได้ถามเธอก็พอเดาได้“พี่ชายหยาง เนี้ยนะ!” อี้เฟยหลิงอุทานแปลกใจ เธอไม่ได้เดินเข้าไปดู เพราะวันนี้มีเอกสารหลายอย่างต้องตรวจ“คุณหนู งานของฝ่ายบุคคลค่ะ เสนอพิจารณาโบนัสของพนักงาน”อี้เฟยหลิง รับเอกสารมาตรวจดูและเงยหน้าดูเอกสารบนโต๊ะทำให้เธอรู้สึกว่าทำไมพี่ชายเธอว่างจัง ท่านย่าอี้กำลังพรวนดินดูแลสวนดอกไม้ หันมาเอ่ยถามเลขาส่วนตัวของหลานชาย“เราใช่ไหม เป็นคนไปสอนอาจารย์ไป๋หรง” ท่านย่าอี้สะดวกเรียกไป๋หรงแบบนี้เธอยกย่องคนในด้านฝีมือทางด้านศิลปะ “ครับท่าน” อูจิ้งตอบรับอย่างนอบน้อบ“เป็นอย่างไรบ้าง” “ฉลาดมีไหวพริบ เหมือนคน