เข้าสู่ระบบแชร์
ท้าทายพรหมลิขิต
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-08 08:44:03
บทที่เกี่ยวข้อง
ชาติก่อนฉันเป็นฮองเฮา เป็นของแทนใจ
ตอนที่ 23 เป็นของแทนใจอี้เฟยหลิงหันไปเห็นซ่งจวินเธอจึงโค้งศรีษะทักทาย ไป๋หรงได้สติยิ้มทักทายตอบ อี้เฟยหยางรอยิ้มทักทายหญิงสาว แต่ไม่มีจังหวะไหนเลยที่หญิงสาวทั้งสองจะหันมา ความรู้สึกโดนทอดทิ้งอี้เฟยหยางพึงเคยลิ้มลองเป็นครั้งแรก เขารู้สึกเศร้าใจเหลือเกินมันอดทนเกินใจจะทน เขาจึงหยิบมือถือทักไลน์ไปหาน้องสาวติ้ง!! “หลิง หลิง!!!!” หลังอ่านข้อความอี้เฟยหลิงอมยิ้มเย้ยหยันแฝงอ่อนใจ สาแก่ใจเธอนักใครบอกให้ใช้ความปลอดภัยของผู้หญิงสร้างผลงาน เรื่องมันถึงได้วุ่นวายแบบนี้ ทำง่ายๆ แค่เข้าไปบอกผู้หญิงและอาสาเป็นคนคุ้มครองก็เรียบร้อย เพราะเป็นพี่ชายหรอกนะเธอถึงยังไม่จัดการต่อว่า จะว่าไปก็สงสารพี่ชายผู้นี้ ผู้ที่ไม่เคยจีบผู้หญิงไม่รู้งานนี้จะรอดหรือจะร่วง “พี่ไป๋หรงคะ” เสียงอี้เฟยหลิงเอ่ยชื่อเรียกอย่างเป็นทางการ ทำให้ไป๋หรงตั้งใจฟังเพื่อนสาวต่างวัยมากขึ้น“พี่อี้เฟยหยาง” เธอหันหน้าเพื่อให้ไป๋หรงมองตาม ไป๋หรงจึงได้สบตากับอี้เฟยหยางที่รอส่งยิ้มหวานฉ่ำมาให้ เธอยิ้มน้อยๆ ละมุมละไมตามมารยาทเช่นเดิม “เราไม่ใช่แฟนกันหรอกค่ะ เป็นเพียงข่าวลือ” หลิงหลิงคงอยากให้เจอคนรักในข่าวของเธอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08ชาติก่อนฉันเป็นฮองเฮา พี่ชายที่แสนโง่งมของน้อง
ตอนที่ 24 พี่ชายที่แสนโง่งมของน้องไม่มีใครกล้าคิดกล้าเชื่อมโยงเจ้าของภาพวาดไป๋หรงกับนางร้าย ไป๋หรงคนนี้ แม้กระทั่งเห็นไป๋หรงโค้งศรีษะคำนับแสดงตนเองว่าเป็นเจ้าของภาพพวกเขาก็ยังไม่อยากจะเชื่อ ใบหน้าของหญิงสาวระบายด้วยรอยยิ้มกล่าวขอบคุณให้เจ้าสัวตระกูลตงด้วยน้ำเสียงสดใส ผู้คนในห้องต่างตะลึง เสียงกระซิบดังแผ่วเบา“ไม่ใช่การแอบอ้างแน่นะคุณ” “เธอมายืนอยู่ตรงนี้ได้ ย่อมต้องมีการรับรอง”“เพียงแค่อายุก็เหลือเชื่อเกินไปแล้ว”“สาวสวยมากความสามารถ เพชรเม็ดงามยิ่ง”แม้ในใจหลายคนจะมีข้อกังขาเรื่องอายุและฝีมือของหญิงสาว แต่ผู้มีเติบโตในแวดวงธุรกิจ การเมืองและอำนาจย่อมเชื่อว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้ การวาดภาพถือว่าเป็นงานศิลปะพรสวรรค์ล้วนเป็นสิ่งที่สวรรค์มอบมาให้ และเพชรแท้มักจะอยู่ในรูปแบบที่เหลือเชื่ออยู่เสมอ การประมูลยังคงดำเนินต่อไปสินค้าสลับปรับเปลี่ยนไปมีนาฬิกา แจกัน และภาพวาดของศิลปินท่านอื่น ซึ่งราคาประมูลสูงกว่า 100 ล้านหยวนทั้งนั้น ไป๋หรงเริ่มใจชื้นวันนี้เธอมาเปิดหูเปิดตาโดยแท้ พอมีเงินก็ทำให้ใจปล่อยวางสบายใจขึ้นเริ่มมองหาของที่ตัวเองชอบและแล้วก็ถึงคิวของภาพวาดที่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10ชาติก่อนฉันเป็นฮองเฮา เลขศูนย์มันเยอะกว่าเดิมนะ
ตอนที่ 24 เลขศูนย์มันเยอะกว่าเดิมนะงานประมูลเสร็จไป๋หรงก็เดินออกมาพร้อมกับอี้เฟยหลิง อี้เฟยหยางรีบเดินตามมาประกบ ไม่ทันได้เอ่ยทักทาย ก็ได้ยินเสียงทักของฉีป๋านเฉินก่อน“ดีใจจังเลยค่ะ ได้เจอคุณน้องหลิงหลิงที่นี่” ฉีป๋ายเฉินเอ่ยทักอี้เฟยหลิงด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม มองผ่านไป๋หรงแบบไม่ได้ให้ความสำคัญ “ค่ะ” อี้เฟยหลิงก็ตอบผ่านไป ในเมื่อไม่มีมารยาทกับคนของเธอต่อหน้าเธอเองก็ไม่จำเป็นต้องมีมารยาทเช่นกัน เธอไม่ได้หยุดฝีเท้าจูงมือไป๋หรง เร่งฝีเท้ารีบเดินออกจากตรงนั้น สำหรับอี้เฟยหลิงสามารถให้เหตุผลการไร้มารยาทว่าเป็นเพียงเด็กได้ แต่อี้เฟยหยางเป็นผู้ใหญ่คนหนึ่งจังหวะนี้อย่างไรก็ต้องทักทาย“สวัสดีครับ ผมขอตัวก่อนมีธุระด่วน” ไม่ทันจะเอ่ยรั้งชายหนุ่มก็เร่งฝีเท้าหายไปเช่นกันฉีป๋ายเฉินยืนหน้านิ่งเล็กน้อย ไม่ได้มีท่าทีเกรี้ยวกราดไม่พอใจแต่อย่างไรเมื่อเดินออกมาถึงบริเวณหน้าโรงแรม 2 สาวก็เจอซ่งจวินยืนคุยอยู่กับคนกลุ่มหนึ่งที่พึงออกมาจากงานเช่นกัน ชายหนุ่มสังเกตเห็นไป๋หรงก็ขอตัวเดินออกมาทักทายหญิงสาวทันที“ยินดีกับความสำเร็จในผลงานครับคุณไป๋หรง ภาพวาดของคุณทรงคุณค่าและล้ำค่ามากครับ”
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10ชาติก่อนฉันเป็นฮองเฮา น้ำตาเทียม
ตอนที่ 25 น้ำตาเทียมแม้จะมีถ่ายละครตอน 10.00 น. ไป๋หรงก็ตื่นตั้งแต่เช้าตรู่ บรรยากาศที่นี้สดชื่นและร่มรื่น สงบ เธอออกไปนั่งจิมชาที่ห้องระเบียง มุมนี้เป็นมุนจิบน้ำชาและวาดภาพของเธอ หากมีพิณสักตัวบรรเลงด้วยยิ่งจะทำให้เธอรู้สึกเคลิบเคลิ้มยิ่งกว่าเดิม เมื่อนึกพิณตัวนั้นเธอก็รู้สึกเสียดายหากรู้ว่าจะขายภาพได้ราคาขนาดนี้เธอประมูลมันไปแล้ว ติ้งต่อง ติ้งต่อง!! คนที่เธอนัดบริษัทรักษาความปลอดภัยของหมู่บ้าน มาตรงตามเวลา 09.00 น. ตามที่นัดหมายเธอใคร่คิดอยู่นานกว่าจะตัดสินใจว่าจ้างบอดี้การ์ดดีหรือไม่ นึกถึงคำที่อี้เฟยหลิงให้เหตุผลไป๋หรงก็ขำยิ้มมุมปาก“พี่มีเงินในบัญชีพันกว่าล้านหยวนแล้ว ให้พี่ไตร่ตรองดูความปลอดภัยของพี่ หมายถึงความปลอดภัยของเงินในบัญชี”เมื่อได้ฟังคำนั้น ไป๋หรงจึงตัดสินใจทันที เงินพันกว่าล้านก็มีค่ามากต้องรักษาให้ดีเมื่อเปิดประตูบ้านก็พบกับพนักงานรักษาความปลอดภัยของหมู่บ้านคนเดิมพร้อมกับหญิงสาวรูปร่างทะมัดทะแมง 3 คน “สวัสดีครับคุณท่าน ผมพาพนักงานรักษาความปลอดภัย ซีซาน ซิงอี เจียอี มาแนะนำให้รู้จักท่านขอรับ”ไป๋หรงมองตามเพื่อจดจำหน้าตาและชื่อของแต่ละคน “ดิฉันย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10ชาติก่อนฉันเป็นฮองเฮา แกคือตัวปลอม
ตอนที่ 26 แกคือตัวปลอมถ่ายละครวันนี้ไป๋หรงได้รับคำชมเช่นเคย ภาพเดิมไป๋หรงผู้ที่ไร้เสน่ห์ จำบทไม่ได้ สีหน้าเดียวตลอดฉาก ทั้งหมดโดนไป๋หรงคนใหม่ลบทิ้งจนหมดสิ้น หลังถ่ายทำเสร็จ เย็นนี้ไป๋หรงตั้งใจจะไปเริ่มเรียนภาษาอังกฤษ ก่อนหน้าอะไรล้วนไม่สะดวก วัยเรียนเธอเองยังต้องเรียน “สวัสดีค่ะ คุณไป๋หรง” พนักงานคนเดิมวันนี้เสียงทักทายสดใส“ตามคอร์สของคุณไป๋หรง เชิญที่คุยกับคุณครูผู้เชี่ยวชาญก่อนเลยค่ะ” พอมีเงินมีชื่อเสียงเราก็ได้คุยกับผู้เชี่ยวชาญทันที ไป๋หรงยิ้มน้อยๆ เธอเข้าใจสัจธรรมข้อนี้ดีในยุคนี้ถือว่าดีกว่ายุคก่อนมากตอนที่สมัครเรียนแล้วลงคอร์สเรียนเดี่ยว จากความทรงจำตัวเองเรียนไม่ได้เรื่องมาตลอด เข้าใจว่าสมองอาจจะไม่ปราดเปรื่อง ทว่าดูแล้วน่าจะไม่ใช่แบบนั้น คงเป็นเพราะเมื่อก่อนขี้เกียจและไม่ใส่ใจต่างหาก“เรียบร้อยดีไหมคะ คุณไป๋หรง” เมื่อเดินออกมาก็เจอกับพี่พนักงานคนเดิมกับผู้หญิงวัยกลางคนน่าจะเป็นผู้จัดการที่นี้ทั้งสองเหมือนมารอเธอ “เรียบร้อยดีค่ะ คุณครูสอนดีมาก” ไป๋หรงพอใจกับการเรียนการสอนในวันนี้มาก คิดว่าอีกไม่นานเธอน่าจะพัฒนาตนเองได้ไกล คุณครูผู้สอนเหมาะสมกับคำว่าผู้เช
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10ชาติก่อนฉันเป็นฮองเฮา ต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว
ตอนที่ 27 ต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว“เรียบร้อยดีไหม” อี้เฟยหยางเอ่ยถามเลขา น้ำเสียงแฝงความหวัง“เรียบร้อยค่ะ เราทำตามที่ท่านสั่งคือส่งตัวอย่างสินค้าน้ำหอมที่เน้นกลิ่นธรรมชาติไปด้วย"“ฮืมม” แม้จะรับคำเสียงเบา ก็ไม่อาจจะปกปิดความตื่นเต้นในใจของอี้เฟยหยางไปได้ ในที่สุดเขาก็หาจุดเชื่อมโยงระหว่างเขากับไป๋หรงเพิ่มขึ้นกองถ่ายละคร จอมนางแห่งวังหลวง “น้องไป๋หรง เขาจัดงานเลี้ยงปิดกล้องกันวันนี้น้องจะเข้าร่วมไหมคะ”เฟยเฟย เดินนวยนาดเข้ามาพร้อมผู้ช่วยของเธอคนใหม่ จินเชียง ตั้งแต่เป็นผู้จัดการดาราชื่อดัง งานและบุคลิกของเธอก็เริ่มเปิดเผยยิ่งขึ้น“ไปค่ะพี่ ฉันขอตัวกลับบ้านไปพักสักหน่อย” ฉากวันนี้ทำให้หมดพลัง ทั้งร้องให้ ทั้งฟูมฟายเสียใจ บุรุษที่นางเคยฝากชีวิตและทุ่มเทจนเขาได้บังลังก์ไปครอง สิ่งที่นางได้รับตอบแทนกลับเป็นผ้าแพรสีขาวให้ปลิดชีพตัวเอง “ค่ะ วางใจได้ทุกอย่างจะจัดการเรียบร้อย” เฟยเฟยยิ้มหวานถึงดวงตา สำหรับไป๋หรงเป็นดั่งฮองเฮาของเธอทุกอย่างที่เธอบอกล้วนถูกต้องเหมาะสมไป๋หรงลุกขึ้นและเดินไปยังรถทันที มีจินเชียงและซีซานยืนประกบ คนหนึ่งคอยเทคแคร์ดูแลอีกคนคอยดูแลความปลอดภัย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10ชาติก่อนฉันเป็นฮองเฮา ทุกอย่างล้วนไม่อยู่ในแผน
ตอนที่ 28 ทุกอย่างล้วนไม่อยู่ในแผน อี้เฟยหยางนั่งไล่ดูคอมเมนต์และโพสที่อวยพรและสนับสนุนตัวเองกับไป๋หรง แม้จะรู้ดีอยู่แก่ใจว่าสิ่งเหล่านั้นล้วนแต่เป็นตนเองจัดหามา แต่รอยยิ้มมีความสุขก็ยังเอ่อล้นเต็มใบหน้าเลขาและเหล่าบอดี้การ์ดต่างก้มหน้าไม่อาจมองภาพนี้ของเจ้านายตนเองได้หนึ่งในบอดี้การ์ดใจกล้าเพราะจำเป็นที่เขาต้องเอ่ยเตือน“ท่านครับไม่ทราบว่าภาพวาดนี้จะให้กระผมนำไปเก็บไว้ที่ไหน” พอเอ่ยถึงภาพวาดอี้เฟยหยางก็เปลี่ยนสี ไม่ทันที่เขาจะเอ่ยตอบเสียงเจื้อยแจ้วของอี้เฟยหลิงก็ดังขึ้น“พี่ชาย..ทำไมวันนี้ได้กลับมานอนที่บ้านได้..เอ้ะ!! นั่นภาพอะไร” หน้าของอี้เฟยหยางเลิ่กลั่กกำลังจะหันไปสั่งลูกน้อยแต่ไม่ทันเสียแล้ว อี้เฟยหลิงวิ่งไปยืนอยู่ตรงหน้าภาพวาดนัั้นเรียบร้อย“โอ้โหภาพพี่ชาย..พี่ไป๋หรงช่างถ่ายทอดได้ดียิ่งนักทั้งหล่อกะล่อน ดูแววตาเจ้าเล่ห์นี่สิช่างชั่วร้ายเหลือเกิน” คำพูดอี้เฟยหลิงล้วนต้องการทำร้ายพี่ชายให้เจ็บซ้ำใจ ฮ่า ฮ่า “ไม่ต้องมายุ่งเลย นำภาพไปเก็บในห้องนอน” อี้เฟยหยางเอ่ยเสียงเข้มข่มความอาย “ก็ได้ฉันไม่ยุ่งก็ได้” อี้เฟยหลิงเอ่ยเสียงงอนสะบัดตัวเดินออกไป อี้เฟ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-11ชาติก่อนฉันเป็นฮองเฮา คนไม่ใช่ทำอะไรก็ไม่ใช่
ตอนที่ 29 คนไม่ใช่ทำอะไรก็ไม่ใช่หลังไป๋หรงทำความเคารพผู้อาวุโสในห้องเรียบร้อย แม้กระทั่งเสียงพิณฉีป๋ายฉินก็หยุดบรรเลง ทุกอย่างอยู่ในความเงียบงัน“อาจารย์ไป๋หรง ได้ยินที่หลิงหลิงบอกกล่าวว่าท่านยังอ่อนเยาว์ ข้าเองก็ไม่นึกว่าจะอ่อนเยาว์และงดงามเพียงนี้” เป็นคุณย่าอี้ที่เอ่ยขึ้นเรียกสติทุกคน“นั่นสิ ท่านย่าความสวยของอาจารย์ไป๋หรงชวนให้ตกตะลึงไม่น้อย” “ยิ่งท่านย่าได้เห็นฝีมือการวาดภาพของพี่ไป๋หรง ยิ่งตกตะลึงกว่านี้อีกค่ะ" อี้เฟยหลิงไม่ได้เอ่ยถ่อมตนให้ไป๋หรง“หลิงหลิง ผู้มีฝีมือควรเอ่ยเรียกอย่างยกย่อง” ท่านย่าเอ่ยปรามคำเรียกขานของอี้เฟยหลิง“ขอบพระคุณท่านย่าอี้ที่ให้เกียรติ สำหรับข้าน้อยเรียกเอ่ยเช่นใดก็ล้วนปลาบปลื้มใจ” สำนวนอ่อนโยน ถ่อมตน วาจาเหมาะสม ท่านย่าอี้ชมหญิงสาวไว้ในใจ“เชิญท่านอาจารย์จิบน้ำชาเสียก่อน” ไป๋หรงจึงเดินตามท่านย่าอี้เข้าไปนั่งพูดคุยกันเสียก่อน “นั้นคือมุมที่น้องหลิงหลิงจัดไว้หรือ” เมื่อหันไปตรงกลางห้องจะเห็นจุดวาดภาพ สีแสง ตำแหน่งล้วนเหมาะสม อี้เฟยหลิงทำการบ้านมาดี“ท่านอาจารย์ข้าเองก็อายุมากแล้ว อาจจะนั่งนานให้ท่านวาดแบบต่อเนื่องไม่ได้ จะต้องร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-11
บทล่าสุด
ชาติก่อนฉันเป็นฮองเฮา ตอนพิเศษ บุรุษเฉกเช่นนี้
ตอนพิเศษ บุรุษเฉกเช่นนี้ ไป๋หรงดำรงตำแหน่งประธานกรรมการสูงสุดและเป็นผู้นำตระกูลอี้ วันนี้เธอประชุมเพื่อกำหนดเกณฑ์การให้รางวัลพนักงานดีเด่น นอกจากโบนัสและการเลื่อนขั้นที่มีปกติแล้ว “ตกลง อูจิ้งเตรียมวันนำเสนอ” “ครับท่านไป๋หรง”ไป๋หรงได้นำวิธีการสร้างคนของตัวเองให้คนรักในองค์กร มาจากสมัยที่เธอเป็นฮองเฮา นั่นคือ มันต้องมีรางวัลสำหรับคนที่มีผลงานดีเด่นในแต่ละแผนก ทุกสายงานเริ่มตั้งแต่แม่บ้านจนถึงระดับผู้จัดการแต่จัดให้มาการประกวดผลงานประจำปีขึ้น ซึ่งข้อกำหนดกฎเกณฑ์มีไม่มากขอแค่ท่านประธานไป๋หรงพอใจก็คือได้รางวัล เธอก็ให้ความสำคัญตรงนี้มาก และจะต้องเป็นผู้ตัดสินเองเพื่อลดการมีเส้นสายและคำครหา เพราะมันคือรางวัลชอบอะไรก็คือให้อันนั้นแค่นั้น “เมียจ๋า พักก่อน พักก่อน” อี้เฟยหยางเดินมาพร้อมถาดใส่หม้อชา ในขณะที่พนักงานระดับสูงหลายคนกำลังอยู่ในห้องประชุม เขาไม่ได้สนใจสายตาคือการคำนับทักทายของใครเลย เดินตรงมาหาไป๋หรงเท่านั้น “สามีลองฝึกชงชา ตามที่เมียจ๋าสั่งแล้วนะจ้ะ ชิมดูสิว่าได้ไหม” ไป๋หรงยกจอกชาละเมียดจิบด้วยท
ชาติก่อนฉันเป็นฮองเฮา ตอนพิเศษ ค่ำคืนพิเศษ
ตอนพิเศษ ค่ำคืนพิเศษไป๋หรงได้เข้าไปเป็นอาจารย์พิเศษในมหาวิทยาลัย และยังเป็นผู้ทรงคุณวุฒิที่ปรึกษาด้านการควบคุมสื่อของรัฐ และมีธุรกิจที่ต้องดูแลช่วยอี้เฟยหยางทำให้แขกที่มาร่วมงานแต่งงานของพวกเขา มีมากมายหลากหลายอาชีพ แต่การต้อนรับแขกจะขาดตกบกพร่องไม่ได้เด็ดขาด กว่าจะต้อนรับแขกจนครบในงานแต่งก็ทำให้ไป๋หรงเหนื่อยสายตัวแทบขาด“เหนื่อยมากเลย ฉันขอเปลี่ยนเสื้อผ้านอนเลยนะคะ”“ได้ยังไง วันนี้คุณสัญญาว่าจะให้ผมทั้งคืนนะ”อี้เฟยหยางรีบเข้ามาโอบกอดไป๋หรงทันที“พี่หยางหยาง ฉันเหนื่อยมากเลยฉันขอนอนนะคะ”เสียงหวานไป๋หรงออดอ้อนเธอรู้ว่า อย่างไรอี้เฟยหยางจะยอมเธอ“เรื่องนี้พี่ให้หรงเอ๋อร์ไม่ได้จริง ๆ มา ๆ พี่จะช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้า”กลิ่นสุราจากอี้เฟยหยางส่งกลิ่นมากับน้ำเสียง ลมหายใจรวยรินรดต้นคอระหงของหญิงสาวทำให้เธอเริ่มรู้สึกวาบวิวไม่น้อย “ไม่เป็นไร ฉันจัดการเองได้ค่ะ” ไป๋หรงรีบเอ่ยขัดไม้มือของอี้เฟยหยางแม้จะเป็นแฟนกันมา 4-5 ปี นอกจากจูบแล้วอี้เฟยหยางก็ไม่เคยเกินเลยกับหญิงสาว วันนี้คืนแต่งงานของเขา เขาย่อมไม่ยอมปล่อยไป๋หรงไปแน่นอน“หรงเอ๋อร์ ที่รักของพี่” อี้เฟยหยางเองก็เมามายไม่ใ
ชาติก่อนฉันเป็นฮองเฮา ตอนที่ 77 เปิดตัว
ตอนที่ 77 เปิดตัว ภาพไป๋หรงเคียงคู่กับอี้เฟยหยางที่ต่างประเทศถูกเผยแพร่ออกมา หลายคนเริ่มตั้งข้อคำถามถึงความสัมพันธ์ เฟย เฟย ให้ข้อมูลกับสื่อว่า ไป๋หรงจะชี้แจงด้วยตนเองในช่วงเช้าอี้เฟยหยางไปส่งไป๋หรงไปทำงานเป็นประชาสัมพันธ์ที่โรงพยาบาล รถหรูคันใหญ่จอดอยู่ตรงบริเวณด้านหลังของโรงพยาบาล“ไม่ต้องเข้าไปส่งหรอกค่ะ ฉันเข้าไปเองได้” “แล้วตอนเย็นจะผมมารับได้ไหม”“ทำให้เป็นปกติดีกว่านะคะ ฉันไม่อยากจะเก็บไว้เปรียบเทียบช่วงที่คุณเริ่มเบื่อแล้ว” อี้เฟยหยางชะงักเล็กน้อย แล้วยิ้มตอบ“ถ้าอย่างนั้น ถ้าผมว่างผมมารับนะคะ”“ค่ะ” เมื่ออี้เฟยหยางเดินกลับขึ้นไปบนรถ ซีซานก็เดินมาประกบหญิงสาวเดินเข้าไปยังโรงพยาบาล บรรยากาศของโรงพยาบาลยังเต็มไปด้วยผู้คนขวักไขว่ เป็นสถานที่ที่ทุกคนไม่รู้สึกยินดีที่จะมา แม้จะรู้สึกตื่นเต้นที่ได้เจอกับไป๋หรงแต่ก็ไม่ได้เข้ามาวุ่นวายใด ๆ นักข่าวที่มารอทำข่าวก็มีมารยาท ไป๋หรงแจ้งว่าไม่สะดวกให้สัมภาษณ์ในเวลางาน พวกเขามาเพียงเก็บภาพถ่ายก็ออกไปในขณะนั้นที่สำนักงานใหญ่บริษัทตระกูลอี้ “ในเมื่อตกลงคบกันแล้วก็ชวนเธอมากินข้าวที่บ้านสิ” อี้เฟยหยางเงยหน
ชาติก่อนฉันเป็นฮองเฮา ตอนที่ 76 ขอบคุณที่ไม่ใส่ใจ...อดีต
ตอนที่ 76 ขอบคุณที่ไม่ใส่ใจ...อดีต การที่อี้เฟยหยางเป็นหนุ่มเจ้าสำราญทำให้ชายหนุ่มสามารถคิดแผนท่องเที่ยวได้หลากหลายแบบ ไม่ว่าจะเป็นการดื่มดำไปกับบรรยากาศในเมืองหรือลิ้มลองอาหารที่แปลกใหม่หรือแม้กระทั้งแหล่งศูนย์รวมสินค้า แบรนด์เนมที่สาวๆ พลาดไม่ได้เด็ดขาด นับได้ว่าการเริ่มต้นของอี้เฟยหยางครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ไม่มีอะไรผิดพลาดเหมือนเช่นเคย หลังจากที่ได้พักผ่อนมาหลายวันก็ได้เวลากลับไปลุยงานกันอีกครั้งขณะที่กำลังลากกระเป๋าเดินทางออกจากโรงแรมไป๋หรงก็เอ่ยถามชายหนุ่ม “ไม่สบายหรือคะ” “เปล่าหรอกครับ ผมแค่รู้สึกว่าเวลาผ่านไปรวดเร็วนัก” ไป๋หรงยิ้มตอบ “ไว้โอกาสหน้า พวกเรามากันอีกนะคะ ฉันสนุกมากเลย” อี้เฟยหยางกุมมือของไป๋หรงขึ้นมา “สัญญานะครับ” “ค่ะสัญญา” เมื่อกลับมาถึงสนามบิน อี้เฟยหยางก็ส่งไป๋หรงกลับบ้านทันทีเพราะรู้ว่าการเดินทางมันเหนื่อยจำเป็นต้องรีบพักผ่อน ส่วนตัวเองรีบเดินทางกลับบริษัท“กลับมาแล้วหรือคะพี่ชาย” เมื่อไปถึงห้องทำงาน ยังไม่ทันได้นั่งก็ได้ยินเสียงน้องสาวสุดแสบดังขึ้น
ชาติก่อนฉันเป็นฮองเฮา ตอนที่ 75 แล้วต่อกัน ให้โอกาสตัวเองได้เดินต่อ
ตอนที่ 75 แล้วต่อกัน ให้โอกาสตัวเองได้เดินต่อ อี้เฟยหยางไม่ได้รับรู้เรื่องราวระหว่างไป๋หรงกับตระกูลซ่งและตระกูลจ้าว เมื่อเห็นซ่งเฟยซูก็โค้งศรีษะกล่าวทักทายอีกฝ่ายด้วยไมตรี “ไม่แปลกใจเลยนะครับที่ได้เจอกันที่นี่” เสียงทุ้มนุ่มอ่อนโยนของชายหนุ่มดึงซ่งเฟยซูมีสติ เธอเสียอาการเพียงเล็กน้อยรีบปรับสีหน้าพูดตอบอีกฝ่าย “นั่นสิค่ะ อืม...คุณไป๋หรงฉันขอรบกวนเวลาสักครู่จะได้ไหมคะ” แม้จะรู้ตัวว่าตนเองผิดและอยู่ในจุดที่เสียเปรียบอีกฝ่าย แต่ว่าความจองหองที่ติดตัวทำให้ซ่งเฟยซูยังคงอวดดีอยู่ น้ำเสียงที่พูดยังดูไร้ความสำนึกผิดใด ๆไป๋หรงไม่ถือสา เธอหันไปขอตัวกับอี้เฟยหยางแล้วหันมาพูด“ค่ะ...เชิญคุณซ่งเฟยซูค่ะ” ภายในงานมีที่นั่งรับรองแขกอยู่หลายจุด ซ่งเฟยซูเลือกจุดที่ค่อนข้างห่างไกลผู้คน เห็นความนิ่งเงียบของไป๋หรงยิ่งทำให้ซ่งเฟยซูรู้สึกกระสับกระส่าย เมื่อนั่งลงจึงรีบพูดสิ่งที่อยู่ในใจซ่งเฟยซูยกชาดื่มเพื่อปกปิดอาการเธอหรี่ตามองหญิงสาวตรงหน้าถามขึ้น “เธอไม่คิดจะกลับตระกูล” “ตรงที่ฉันอยู่ตอนนี้ไม่ดีตรงไหนคะ ฉันมีครอบครัวที่อบอุ่น มีคนที่รักข้างกาย”
ชาติก่อนฉันเป็นฮองเฮา ตอนที่ 74 ร้อนตัว
ตอนที่ 74 ร้อนตัว อี้เฟยหยางตื่นมายืนรอไป๋หรงก่อนเวลานัดหมายเกือบชั่วโมง เขายืนนิ่งพิงกายอยู่หน้าประตูห้องของหญิงสาวใบหน้ายิ้มแย้มคล้ายคนโง่งม ชายหนุ่มปัดหน้าจอมือถือไปมา เมื่อก่อนเขาไม่เคยจะโพสลงเวยปั๋วส่วนตัวเองสักครั้ง หากจำไม่ผิดโพสเองล่าสุดจะเมื่อ 3 ปีที่แล้ว นอกนั้นจะเป็นของสื่อหรือเหล่าเซเลบแท็กมาเสียมากกว่า เพราะเรื่องราวเหล่านั้นล้วนไร้สาระสนุกสนานไปวัน ๆ ทว่าวันนี้เป็นวันแรกที่เขาอยากจะโพสเก็บความทรงจำไว้ เขาจึงอยากจะขอไป๋หรงโพสข้อความประทับใจเก็บไว้ด้วยกันดวงตาของอี้เฟยหยางเป็นประกายวับวาว รอยยิ้มกดลึกลงกว่าเดิมแต่ว่า!!! สิ่งที่อยู่ในหน้าจอมือถือที่หน้าเวยปั๋วส่วนตัวของเขา ทำให้ดวงตาของชายหนุ่มกลายเป็นสีหม่นเบิกกว้างตกตะลึง อะไรกัน ทำไมมีโพสไร้สาระมากมายขนาดนี้กันเนี้ย เฮ้ย!! ไม่นะ ความฝันหวานฉ่ำพังทลายลงไม่มีสิ้นดี ในเวยปั๋วล้วนมีแต่ภาพอี้เฟยหยางโอบกอดคอลเคลียกับดาราหญิงมากหน้าหลายตาในงานเลี้ยงสังสรรค์แทบจะไม่ซ้ำสถานที่ บางชนแก้ว บางชนแก้ม แม้จะดูไม่วาบหวิวทว่าแต่ละรูปล้วนเต็มไปด้วยความผิดค่อนข้างร้ายแรงภาพเหล่า
ชาติก่อนฉันเป็นฮองเฮา ตอนที่ 73 อาจจะเป็นเรื่องเพ้อเจ้อ
ตอนที่ 73 อาจจะเป็นเรื่องเพ้อเจ้ออี้เฟยหยางเดินส่งไป๋หรงเข้าห้องพัก พลางชำเลืองมองดูมือที่กุมอยู่เรื่อย ๆ เกรงว่าสิ่งที่เป็นอยู่จะเป็นเพียงแค่ฝันไป แม้ฝีเท้าอิดออดทว่าก็พาพวกเขามาถึงหน้าห้องพักอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มไม่กล้าทำท่าทางงอแงเอายกมือของหญิงสาวขึ้นมา กุมวางไว้บนหน้าอกพูดขึ้น “นอนหลับฝันดีนะครับ พรุ่งนี้ผมจะพาคุณไปเยี่ยมชมแกลลอรี่” ไป๋หรงยิ้มอ่อนละมุน “ค่ะ ขอบคุณสำหรับวันนี้นะคะ” เพิ่งจะเป็นแฟนกันไม่กี่ชั่วโมง หัวใจของอี้เฟยหยางยังเต้นระรัวแรงไม่หยุด หากเป็นผู้หญิงคนอื่นเขาสามารถเอ่ยพูดจาหวานเสนาะหูได้อีกหลายคำ ทว่าพอเป็นไป๋หรงชายหนุ่มกลับพูดออกมาเป็นประโยคสั้น “ครับคนดี ผม ผมไปล่ะนะ” “ค่ะ” อี้เฟยหยางยังคงยืนอยู่กับที่ จนหญิงสาวส่งสายตาคำถาม ไปสิค่ะ ฉันจะได้เข้าห้อง ถูกสายตาไล่แบบกลาย ๆ ชายหนุ่มจึงได้แต่หันตัวกลับ เมื่อได้ยินเสียงประตูปิดเขาก็หันกลับไปมองยิ้มแบบคนโง่งมเป็นแฟนกันแล้ว ต้องบอกท่านแม่ก่อน อี้เฟยหยางเดินเข้าห้องพักที่อยู่ข้างกัน เขากระโดดลงบนโซฟาแล้วหยิบมือถือขึ้นมาส่
ชาติก่อนฉันเป็นฮองเฮา ตอนที่ 72 วันเวลาของสองเราเริ่มต้นแล้ว
ตอนที่ 72 วันเวลาของสองเราเริ่มต้นแล้วหญิงสาวกลับเข้าห้องพักด้วยจิตใจที่อ่อนเพลีย เธอได้เห็นคลิปที่จ้าวซูเฟยโดนย้ำยี เพราะจิตใจครึ่งหนึ่งของไป๋หรงเป็นคนสมัยโบราณ หากเธอโดนกระทำเช่นนี้คงไม่อาจจะมีชีวิตอยู่ได้ความโกรธแค้นของจ้าวซูเฟยเธอรับรู้ได้ดี ไม่รู้ว่าชีวิตนี้จะอยู่อย่างมีความสุขได้อย่างไรบิดาของเธอก็ช่างเลวเหลือเกิน ความจริงแล้วหากให้เป็นคดีเหตุทำไปเพราะความแค้นชั่ววูบจ้าวซูเฟยเองอาจจะไม่ต้องทนทุกข์ขนาดนี้ หากไม่ใช่เพราะคนในตระกูลจ้าวจะใครล่ะที่ทำให้มันออกมาแบบนี้ หน้าตาและชื่อเสียงวงศ์ตระกูลคลิปและข่าวจึงไม่อาจจะหลุดรอดออกมาได้ ทุกอย่างย่อมต้องมีเรื่องราวให้แลกหากไม่ใช่เพราะจ้าวซูเฟย เธอเองก็คงไม่รับรู้เรื่องบิดาไปตลอดชีวิตและแถมยังได้เงินมรดกมาอีกตั้งหลายหมื่นล้าน เรื่องราวในครั้งนี้สำหรับรุ่นลูกควรจะให้มันจบไปน่าจะดีที่สุด ไป๋หรงหลับไปด้วยความเพลีย ด้วยความว้าวุ่นในใจทำให้กึ่งหลับกึ่งตื่น รู้สึกตัวขึ้นมากลางดึก เมื่อมองไปตรงประตูสีขาวนวลส่องแสงคล้ายกำลังรอเธอเดินเข้าไป จึงลุกขึ้นเดินออกไปคล้ายมีมนต์สะกดใจ ปลายทางประตูเป็นสุสานแห่งหนึ่ง “สุสานของราชวงศ์รึ”
ชาติก่อนฉันเป็นฮองเฮา ตอนที่ 71 ขอให้คุณมีความสุข
ตอนที่ 71 ขอให้คุณมีความสุขไป๋หรงไปศึกษาข้อมูลที่โรงพยาบาลทุกวันและเข้าเรียนการแสดงเพิ่มเติมอย่างต่อเนื่อง“คุณไป๋หรง มีพื้นฐานด้านการแสดงดีมากค่ะ ไม่ว่าจะเป็นการแสดงการดีใจ เสียใจ หดหู่ สะเทือนใจ ทั้งสีหน้าและแววตาแม้กระทั่งกายล้วนไม่มีที่ติ” อาจารย์สอนการแสดงเอ่ยชมไป๋หรงอย่างภูมิใจในตัวลูกศิษย์ “ขอบพระคุณอาจารย์ค่ะ” ไป๋หรงโค้งคำนับอาจารย์ด้วยมารยาทเรียบร้อย “แต่การรับบทหมอ คุณไป๋หรงได้ไปเรียนรู้ที่สถานที่จริง ฉันเชื่อว่าคุณสามารถนำมาปรับใช้ได้ คุณมีพรสวรรค์ด้านการแสดงนะคะ”ก่อนมาเรียน ไป๋หรงได้บอกอาจารย์ไว้ก่อนล่วงหน้าว่าเธออยากรู้ว่าเธอความมีความสามารถด้านการแสดงหรือไม่ หากไม่มีเธอจะได้ตั้งใจทำงานด้านอื่นแทน อยากให้อาจารย์ประเมินตามความเป็นจริง“ขอบพระคุณอาจารย์อีกครั้งที่ใส่ใจฉันมากขนาดนี้”ไป๋หรงจบคอร์สเรียนการแสดงอย่างรวดเร็ว อาจารย์บอกไม่มีอะไรจะสอนเธออีกแล้วนอกจากนี้จะเป็นการหาประสบการณ์ด้วยตนเอง เวลาส่วนมากเธอจึงปักหลักอยู่โรงพยาบาลเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วพรุ่งนี้ไป๋หรงต้องเดินทางไปดูงานแกลลอรี่ที่ต่างประเทศกับอี้เฟยหยางการไปครั้งนี้เธอตั้งใจไ
