บทที่ 44 ออกศึก

บทที่ 44 ออกศึก

ภายในท้องพระโรงอันมีบรรยากาศตึงเครียดขึ้นเป็นอย่างมากเมื่อข่าวด่วนจากเมืองเตียนหยงถูกส่งตรงถึงพระราชวัง ข้าศึกจากแดนเหนือเคลื่อนพลเข้ามาโจมตีโดยไม่มีสัญญาณเตือน การประชุมฉุกเฉินจึงถูกจัดขึ้นอย่างเร่งด่วน

เสียงอื้ออึงที่ดังขึ้นไม่หยุดยิ่งทำให้บรรยากาศในห้องยิ่งดูกดดันหนักขึ้น ทุกสายตาจับจ้องไปยังหงจูเหลียงที่ประทับอยู่บนบัลลังก์มังกร ความหนักอึ้งในสายพระเนตรบ่งบอกถึงความกังวลที่ซ่อนเร้น แม้พระองค์จะพยายามแสดงออกด้วยความสงบนิ่งดั่งภูผา

หานอี้หลงสวมชุดขุนนางสีน้ำเงินเข้มพร้อมกับท่าทางที่สุขุมเยือกเย็นจนน่าเกรงขาม เขาก้าวขึ้นมากลางห้องพระโรงด้วยท่าทางที่สงบนิ่ง พร้อมกับปรายตามองไปที่ด้านข้างที่ซึ่งจางลู่เหวินกำลังยืนนิ่งด้วยสีหน้าเรียบเฉย

แม้จางลู่เหวินจะยังคงมีอาการบาดเจ็บและยังไม่หายดีแต่เพราะเรื่องด่วนที่ถูกรายงานเข้ามา เขาจึงฝืนร่างกายเร่งรีบมาเข้าเฝ้าโดยพยายามเก็บสีหน้าและอาการเอาไว้อย่างมิดชิด

หานอี้หลงยกยิ้มขึ้นมาที่มุมปาก แววตาฉายความเจ้าเล่ห์ที่ซ่อนอยู่ภายใต้ท่าทางที่สงบนิ่งนั้น “ทูลฝ่าบาท...บัดนี้ข้าศึกจากแดนเหนือเหิมเกริมยิ่งนัก ชาวบ้านต่างได้รับความเดือดร้อนไปท