บทที่ 25 ข้าจะตามรักเจ้า

บทที่ 25 ข้าจะตามรักเจ้า

เมื่อจวิ้นอ๋องได้รับจดหมายจากทหารที่ส่งมาจากบ้านใต้เท้าโจ เขาก็ขยำจดหมายนั้นทิ้ง และวันรุ่งขึ้นก็สั่งให้ทหารนำของกำนัลไม่ว่าจะเป็นเงินทองหรือหยกที่หายยากไปมอบให้แก่หลิ่งฟู่เพื่อแสดงความจริงใจว่าเขานั้นชอบนางจริงๆ

ครั้งแล้วครั้งเล่าก็ถูกปฏิเสธอยู่ดี แต่ทว่าจวิ้นอ๋องก็ไม่ยอมแพ้เขาจึงไปหานางที่บ้านของ

"สตรีที่งดงามมักเหมาะกับดอกไม้งามๆ เช่นนี้"

ท่านอ๋องยื่นดอกไม้ให้กับหลิ่งฟู่แต่นางก็ต่อว่าเพราะความรำคาญหลายวันมานี้ท่านจวิ้นอ๋องมักจะมาหานางและส่งของมาให้แก่นางอยู่ทุกวัน นางทำถึงขนาดนั้นท่านจวิ้นอ๋องผู้นี้ก็ไม่ยอมเลิกลา นางจึงจัดสินใจต่อว่าด้วยถ้อยคำรุนแรงเพื่อไม่ให้ท่านจวิ้นอ่่องมารบกวนนางอีก

"นี่ท่านจวิ้นอ๋อน ท่านเป็นบ้าไปแล้วหรืออย่างไรเหตุใดท่านถึงไม่เข้าใจที่ข้าทำไปทั้งหมดเพราะข้าไม่ได้ชอบท่านและท่านก็เลิกมาตามตอแยข้าได้เสียที ข้าละเกลียดขี้หน้าท่านที่สุด สตรีในใต้หล้ามีตั้งมากมายเหตุใดท่านไม่ไปหาผู้อื่น ต่อให้ท่านมาตามข้าอยู่เช่นนี้ทั้งชาติข้าก็ไม่มีวันชอบท่านหรอกนะเพคะ" เมื่อได้ยินคำพูดของหลิ่งฟู่ท่านอ๋องก็มีแววตาเศร้าสร้อยและเปล่งเสียงเล็ดลอกตามไรฟันออกมาอ