LOGINShare
บทที่ 793
Related chapters
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 794
"ขอแนะนำสองท่านหน่อย นี่คือท่านผู้เฒ่าของตระกูลคริสของผม ท่านคริสบอร์น และเป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของตระกูลคริสของผม เมื่อสี่ร้อยปีก่อนเคยหล่อหลอมความรุ่งโรจน์ของตระกูลคริสของผม ตอนนี้ได้ฟื้นคืนชีพอีกครั้ง จะนำตระกูลคริสของผมไปทำให้ทั้งโลกตกใจและทำให้ตระกูลคริสของผมกลับมาเป็นผู้ครองโลกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ พวกคุณสามารถยอมจำนนต่อตระกูลคริสของผมในเวลานี้ ในอนาคตก็จะสามารถมีสถานที่อยู่ในโลกได้ ไม่เช่นนั้นพวกคุณก็รอการทำลายล้างกันเถอะ" คริสบีเบอร์กล่าวด้วยสีหน้าตื่นเต้นอะไรนะ???บุคคลเมื่อสี่ร้อยปีก่อน?เป็นไปได้ยังไง?แม้ว่าตอนนี้ความเข้มของสนามแม่เหล็กจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ แต่คนธรรมดาก็มีอายุยืนยาวประมาณหนึ่งร้อยปีและพวกเขาซึ่งอยู่ในจุดสูงสุดของระดับเทพ ควบคุมการใช้พลังงานและชะลอความชราของอวัยวะในร่างกาย สองร้อยปีก็มากสุดแล้วบุคคลเมื่อสี่ร้อยปีก่อนจะมีชีวิตอยู่จนถึงปัจจุบันได้อย่างไร?นี่ล้อพวกเขาเล่นเหรอ?"บีเบอร์ คุณล้อพวกเราเล่นเหรอฒ บุคคลเมื่อสี่ร้อยปีก่อนจะมีชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้ได้อย่างไร? คุณและผมเป็นคนที่อยู่ในจุดสูงสุดของระดับเทพ แม้ว่าเราจะควบคุมการใช้พ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 795
"ที่แท้ก็คือท่านบอร์น ผมมีตาไม่มีแวว ล่วงเกินท่าน ขอให้ท่านบอร์นให้อภัยสิ่งที่พวกผมหยาบคายเมื่อกี้ด้วย"โมเสสมาโลนลุกขึ้นยืนทันที กำมือแน่น งอตัวเล็กน้อย แล้วพูดด้วยความเคารพ"ขอให้ท่านบอร์นให้อภัยสิ่งที่พวกผมหยาบคายด้วย" อ๊อกซิสกาซิวก็พูดด้วยความเคารพทั้งสองรู้ความแข็งแกร่งของคริสบอร์นและยอมรับความผิดพลาดอย่างรวดเร็วผู้แข็งแกร่งที่แซงหน้าจุดสูงสุดของระดับเทพไปแล้ว ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถรุกรานได้สำหรับคนแบบนี้ แม้ว่าวันนี้อยากจะเก็บพวกเขาไว้ที่นี่ก็ง่ายมากทั้งสองก็ทำได้แค่ยอมรับผิดด้วยความเคารพเท่านั้นพวกเขาไม่รู้ว่าคริสบอร์นยังไม่ได้ฟื้นฟูสู่ช่วงรุ่งเรืองของเขาจริง ๆ และไม่ยอมลงมือด้วยไม่เช่นนั้นจะสามารถกำจัดตระกูลใหญ่ทั้งหมดในโลกและครองโลกได้โดยตรงยังต้องพูดเรื่องไร้สาระเพื่อดึงสองตระกูลนี้มาเป็นพวกเหรอ?แน่นอนว่าการไม่ได้ฟื้นฟูสู่ช่วงรุ่งเรืองนั้นก็ยังเก่งกว่าจุดสูงสุดของระดับเทพอย่างพวกเขามากเพียงแต่ว่าคริสบอร์นเพิ่งฟื้นขึ้นมาและมาจากสี่ร้อยปีก่อน เขาเสียดายชีวิตมากขึ้น ถ้าสามารถไม่ลงมือได้ก็จะไม่ลงมือเมื่อลงมือแล้วถึงจะชนะความเสียหายต่อร่างกายของตัวเองก็ไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 796
"จุ๊จุ๊จุ๊!!!! สุดยอดจริงๆ! ก็ไม่รู้ว่าคุณทำได้ยังไง ประหลาดจริงๆ""ลุงซ่ง นี่ท่านชมผม! หรือว่าผมกันแน่! จริง ๆ แล้วผมก็ไม่แน่ใจว่าตัวเองทำได้ยังไง ก็มาถึงขั้นปัจจุบันโดยไม่มีเหตุผล รู้สึกเหมือนไม่มีที่สิ้นสุดเลย ทุกอย่างเหมือนปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ" หลินตงตอบแบบแสร้งทำเป็นไม่รู้เขาพูดได้แค่อย่างนี้ไม่สามารถเปิดเผยระบบได้อย่างไรก็ตามแค่สมมติว่าตัวเองไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก็พอด้วยความแข็งแกร่งของเขาตอนนี้ ก็ไม่มีใครกล้ามาจับเขาหั่นวิจัยแล้วแม้ว่าจะกล้ามาก็ต้องมีความแข็งแรงนี้ถึงจะได้หลังจากสะสมแต้มศักดิ์สิทธิ์มาหลายวันก็ได้ทะลุหลักพันอีกครั้งอีกแค่สามพันแต้มพลังจิตวิญญาณของเขาถึงขีดจำกัดของระดับเทพจะยังมีใครคือคู่ต่อสู้ของเขาอีก?เมื่อถึงเวลานั้นการชนะจุดสูงสุดของระดับเทพอย่างโมเสสมาโลนก็เหมือนกับการเล่นสนุกหลินตงก็ตื่นเต้นเล็กน้อยเช่นกันเขาก็อยากเห็นว่าหลังจากทะลุจุดสูงสุดของระดับเทพไปแล้วขอบเขตคืออะไร"เอาล่ะ! ทุกคนมีความลับของตัวเอง คุณมาถึงจุดนี้ได้ยังไง ผมไม่สนใจและไม่อยากรู้ ผมแค่รู้ว่าคุณเป็นคนต้าเซี่ยก็พอแล้ว และยังเป็นคนต้าเซี่ยที่มีความรับผิดชอบสู
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 797
"หลินตง บอกผมหน่อยว่าตอนนี้โมเสสมาโลนคนนี้แข็งแกร่งแค่ไหน? ผมก็ไม่ได้เจอเขามาหลายปีแล้ว เพื่อลดการใช้พลังงานของตัวเองและเพื่อให้มีชีวิตยืนยาวมากขึ้น เขาน่าจะเก็บตัวฝึกฝนอยู่ตลอด!" ซ่งซือหมินถาม"เขาเก็บตัวฝึกฝนจริง ๆ ผมเกือบจะทำลายตระกูลโมเสสของพวกเขาจนหมดแล้ว เขาจึงออกมาจากดินแดนเก็บตัวใต้ดิน แข็งแกร่งมาก และประสบการณ์การต่อสู้ก็ค่อนข้างอุดมสมบูรณ์ ถ้าไม่ใช่ผมใกล้จะถึงขีดจำกัดของจุดสูงสุดระดับเทพแล้ว ก็อาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา" หลินตงตอบ"ประสบการณ์การต่อสู้ที่อุดมสมบูรณ์เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แม้ว่าเขาจะไม่ได้ลงมือมาหลายสิบปีแล้ว แต่ก็ได้ก้าวขึ้นมาทีละขั้น จะเหมือนคุณที่ไหน ที่ระดับจะพัฒนาอย่างรวดเร็วเช่นนี้ สิ่งที่คุณขาดตอนนี้คือประสบการณ์การต่อสู้ ควรหาโอกาสฝึกฝน ไม่เช่นนั้นเจอคู่ต่อสู้ในระดับเดียวกันแล้วจะเสียเปรียบได้ง่าย""ลุงซ่ง สิ่งที่คุณพูดผมก็เข้าใจ แต่ไม่มีคู่ต่อสู้จะฝึกได้ยังไง? ประสบการณ์ต้องฝึกในการต่อสู้จริงถึงจะได้" หลินตงพูดด้วยรอยยิ้มอันขมขื่นจนถึงตอนนี้เขาได้ต่อสู้เพียงไม่กี่ครั้งเท่านั้นและส่วนใหญ่เป็นการปราบปรามด้วยพลังแล้วฆ่าทันทีไม่มีโอกาสในการสะ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 798
ต้องการประสบการณ์การต่อสู้อะไรเพียงแค่บดขยี้มันให้หมด"เห้อ... งั้นคนแก่อย่างผมก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว" ซ่งซือหมินลำพึงชาตินี้เพื่อการผงาดขึ้นของต้าเซี่ยเรียกได้ว่าทุ่มสุดตัวแม้แต่ตายก็ไม่กล้าตายตอนนี้หลินตงผงาดขึ้นมาอย่างกะทันหันในใจเขามีความสุขมากในขณะเดียวกันก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อยเช่นกันรู้สึกเหมือนเสียเป้าหมายชีวิตไป"ท่านอย่าพูดแบบนี้เด็ดขาด ท่านอุทิศทั้งชีวิตเพื่อต้าเซี่ยแล้ว ก็ควรพักผ่อนได้แล้ว พาสุนัขไปเดินเล่น หยอกล้อคนรุ่นหลัง เพลิดเพลินกับความสุขของชีวิต ตราบใดที่ท่านอยู่ ต้าเซี่ยก็จะมั่นคงเหมือนภูเขาไท่ซาน แม้ว่าตอนนี้ผมจะแข็งแกร่งแล้ว แต่ชื่อเสียงยังห่างไกลจากท่านมาก อีกอย่าง ผมก็ไม่ชอบออกทีวีทุกวัน"ทันใดนั้นซ่งซือหมินก็ตาเป็นประกายและพูดว่า "หลินตง ผมก็อยากเพลิดเพลินกับความสุขของชีวิตเหมือนกัน แต่ผมก็มีแค่เจียเจียเป็นเหลนสาวคนเดียว และเธอก็มีความรู้สึกที่ดีต่อคุณมาก ไม่งั้นคุณรีบมีลูกกับเธอ? ผมก็สมปรารถนาอย่างหนึ่งแล้ว"หลินตงได้ยินจบแล้วนี่ไม่ใช่การแกว่งเท้าหาเสี้ยนเหรอ?อยากตบตัวเองสักสองทีจริง ๆดูสิว่าต่อไปจะกล้าปากมากอีกไหมหลินตงยิ้มอย่าง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 799
หลินตงไม่ได้ตอบทันทีหลังจากได้ยินสิ่งนี้แต่มองไปที่ซ่งซือหมินแทนแล้วถามว่า "ลุงซ่งคิดว่าไง?""เห้อ... เก็บเถอะ! ปล่อยให้พวกเขาจากไป ผมกลัวว่าจะเป็นการปล่อยเสือกลับถ้ำ ปีนั้นผมมีความเมตตาและปล่อยตระกูลเห้อเหลียนไป แต่ผลที่ได้คุณก็เห็นแล้วว่าพวกเขาไม่เพียงแต่ไม่ซาบซึ้ง แต่ยังร่วมมือกับกองกำลังอื่น ๆ เพื่อทำให้ต้าเซี่ยลำบาก คนเหล่านี้เห็นแก่ตัวไม่มีวันกตัญญูและแนวคิดก็ไม่สอดคล้องกับเรา ไม่สามารถเป็นเพื่อนกันได้ตลอดไป""คำพูดของลุงซ่งตรงใจผมพอดี! ผมก็คิดว่าควรเก็บพวกเขาให้หมด ครั้งนี้ถ้าเราเปิดเผยช้าอีกสองสามวัน รากฐานของต้าเซี่ยจะถูกพวกเขาสั่นคลอน คนธรรมดาจะถูกนักรบล่อลวงโดยการล้างสมองได้ ในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้ ครอบครัวนับไม่ถ้วนได้ถูกทำร้ายให้แตกเป็นเสี่ยง บ้านแตกสาแหรกขาด ในความเห็นของผม คนเหล่านี้สมควรตาย" หลินตงพูดอย่างจริงจัง"งั้นก็ได้! เรื่องนี้มอบให้เป็นหน้าที่ของคุณแล้ว จับผู้บงการที่มีอำนาจสูงพวกนั้นให้หมดก็พอแล้ว ไม่จำเป็นต้องฆ่าจนหมด เหลือลูกสมุนบางคนที่ไม่สามารถพลิกสถานการณ์อะไรได้ ให้โอกาสพวกเขาได้กลับตัวกลับใจเถอะ!"ซ่งซือหมินยังใจดีเล็กน้อยและสั่งหลินตงสองสามคำ"ได้คร
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 800
แต่เขาก็ไม่ได้เลือกที่จะลอยไปโดยตรงเนื่องจากยังอยู่ในเขตแดนของต้าเซี่ยถ้าบินต่ำเกินไป มีคนเห็นก็จะไม่ดีบินสูงเกินไปก็ไม่สามารถไล่ตามได้เข้าใกล้ชายแดนมากขึ้น ท้องฟ้าก็ยิ่งสว่างขึ้นหลินตงเห็นว่ามีหมู่บ้านอยู่ข้างหน้าเดิมทีเขาอยากจะอ้อมไปแต่ประตูรั้วได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงหลินตงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติจึงหยุดและเดินเข้าไปดูหมู่บ้านไม่ใหญ่ น่าจะมีแค่สิบกว่าครอบครัวเท่านั้นแต่ที่เกิดเหตุยุ่งเหยิงมาก ไม่มีใครอยู่เลยสักคน?มันคล้ายกับการโดนโจรปล้นของละครโบราณในทีวีมากแต่ยุคนี้ยังมีโจรอยู่ที่ไหนกัน?และก็ไม่เหมือนการย้ายบ้านเพราะร่องรอยยังสดใหม่อยู่มากภายในสองสามวันเท่านั้นหลินตงปล่อยพลังจิตวิญญาณปกคลุมทั้งหมู่บ้านจากนั้นก็ต้องตกตะลึงเลือกบ้านหลังหนึ่งแล้วผลักเข้าไปภาพตรงหน้าทำให้เขาตกตะลึงเห็นเพียงศพที่ไหม้เกรียมยี่สิบหรือสามสิบศพนอนเรียงรายอยู่ในห้อง บางคนยังดูเหมือนเป็นเด็กด้วยซ้ำ"บูม!!!"นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นฉากที่โหดร้ายเช่นนี้หลินตงไม่สามารถระงับความโกรธของตัวเองได้อีกต่อไปพลังของจุดสูงสุดระดับเทพระเบิดออกมาทันที"ปัง ปัง ปัง ปัง ปั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 801
ชายแดนต้าเซี่ยลึกเข้าไปในป่าดงดิบที่นี่ใกล้จะออกจากดินแดนต้าเซี่ยแล้วกลุ่มคนหลายร้อยคนกำลังเคลื่อนไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วนักรบอยู่รอบข้างเพื่อต้านทานการโจมตีของสัตว์มีพิษ ในขณะที่ผู้หญิงและเด็กอยู่ตรงกลางเป็นตระกูลถังและพันธมิตรซิงซู่ที่กำลังเตรียมหลบหนีจากต้าเซี่ยหลังจากที่รู้ว่าซ่งซือหมินยังไม่ตาย หน้ากากเงินที่สงสัยว่าเป็นคนของต้าเซี่ย หลังจากตระกูลโมเสสซึ่งเป็นหนึ่งในห้ากองกำลังหลักของโลกได้รับความเสียหายอย่างหนักพวกเขากลัวแล้วต้าเซี่ยมีผู้แข็งแกร่งสองคนที่อยู่ในจุดสูงสุดของระดับเทพนี่มีแนวโน้มว่าจะกลายเป็นผู้นำของกองกำลังหลักทั้งห้าของโลกในช่วงนี้พวกเขายังก่อความวุ่นวายในต้าเซี่ย พยายามเริ่มต้นจากคนธรรมดาเพื่อสั่นคลอนรากฐานของต้าเซี่ยนี่เป็นการกระทำที่หาเรื่องตายจริง ๆแค่คิดก็รู้สึกหนาวไปทั้งตัวทั้งสองกองกำลังต่างหวาดกลัวหลังจากหารือกันระหว่างทั้งสองฝ่ายเลือกที่จะร่วมมือกันกอดกันเพื่อให้ความอบอุ่นเผื่อจะได้หนีออกจากต้าเซี่ยไปด้วยกันก่อนที่ต้าเซี่ยจะให้ความสำคัญกับพวกเขาสถานการณ์ในปัจจุบันอยู่ที่ต้าเซี่ย พวกเขาไม่มีวันได้โผล่หัวเป็นได้แค่เต่าห
Latest chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1411
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1410
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1409
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1408
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1407
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1406
พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป"หลินตง! ในเมื่อแกรู้แล้ว ก็จงคิดให้ดีและมอบศาสตราเทพมายาในมือของแกมา ด้วยวิธีนี้ แกจะยังสามารถรักษาชีวิตของแกได้ อย่ารอให้พวกเราลงมือ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่าแกจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร แกก็จะไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นเราได้""ใช่แล้ว! หลินตง ตราบใดที่แกมอบศาสตราเทพมายาในมือของแก เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกและจะส่งแกออกจากอสูรกาแล็กซีอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษเราที่หยาบคาย""มอบศาสตราเทพมายามา แล้วจะไว้ชีวิตแก!!!"กลุ่มปรมาจารย์ทรงพลังแห่งอาณาจักรนิรันดรพูดขึ้นบังคับให้หลินตงส่งมอบดาบกำราบมารในมือของเขาหยวนหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติถ้าหลินตงส่งมอบศาสตราเทพมายาจริงๆ เขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากอสูรกาแล็กซีได้หรืออย่างไรแล้วมังกรเก้าหัวของเขาจะเกิดอะไรขึ้น?ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักเท่านั้น แถมยังปล่อยเสือกลับเข้าป่าอีก เท่ากับว่าทิ้งปัญหาไว้ให้ระเบิดทีหลังไม่แน่นอน!!!ไม่สามารถปล่อยให้หลินตงมอบศาสตราเทพมายาได้!ในขณะนั้น หลินตงก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ถ้าพวกแกทุกคนต้องการดาบเล่มนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1405
"พี่หง หลินตงจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า? ได้โปรดช่วยหลินตงด้วยพี่หง" หวงฝู่ซีเยว่พูดเสียงดังคำพูดของเธอทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ นึกขึ้นได้คนเดียวที่สามารถช่วยหลินตงได้ในตอนนี้ คงจะเป็นไป๋หลี่เหยียนหงผู้แสนจะลึกลับทุกคนพูดขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ"พี่หง ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย""ใช่แล้ว! พี่หง! ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย...."เมื่อทุกคนรีบร้อนขอความช่วยเหลือเสียงของไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีจื่อหานอยู่ที่นี่ หลินตงก็จะไม่เป็นไรแน่นอน พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายหลินตง"เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงทุกคนสามารถคลายความกังวลได้ชั่วคราวอย่างไรก็ตาม พวกเธอยังคงจ้องมองร่างของหลินตงข้างหน้าด้วยความกังวลหลินตงมองไปที่อสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวรอบตัวเขาอย่างอธิบายไม่ถูกสถานการณ์แบบนี้มันอะไรกัน?เมื่อสักครู่ไม่มีใครสนใจคำพูดของหยวนหมิงทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน?อาจเป็นเพราะการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขามีรัศมีกว้างเกินไปงั้นเหรอ?แต่จากข้อมูลที่หลินตงได้รับมาอาณาจักรนิรันดรอันสูงส่งเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นหรือความตายของสิ่งมีชีวิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1404
คนแบบเดียวกันมักจะดึงดูดกันเองเผ่ามังกรเก้าหัวก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมากนักไม่ต้องพูดถึงสองคนนี้หากอยู่บนโลก คงทำให้เด็กๆ กลัวจนร้องไห้กลางดึกแน่ๆ แถมอาจใช้เป็นยันต์กันเลยทีเดียวหยวนหมิงมองอสูรยักษ์สีทองทั้งสองตัว ที่เข้าร่วมสนามรบด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองในใจพวกเขาคงมาถึงนานแล้ว แต่เพิ่งจะลงมือตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหยิบศาสตราเทพมายาออกมา ก็ยังไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะปรากฏตัวหรือไม่!ล้วนเป็นพวกเลวทรามทำได้ทุกอย่างถ้าแลกกับผลประโยชน์แต่หยวนหมิงลืมคิดไปว่ามังกรเก้าหัวก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?ต่างก็ไม่มีใครดีไปกว่าใครสถานการณ์ปัจจุบันกลายเป็นสี่ต่อสามแม้ว่าหยวนเซิงจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่ก็ยังมีแรงเหลือพอสู้ได้แม้ว่าในใจจะไม่พอใจ แต่หยวนหมิงก็พูดอย่างสุภาพว่า "ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ! หากวันนี้ฉันฆ่าศัตรูได้ มังกรเก้าหัวของฉันจะตอบแทนคุณอย่างงาม""ฮ่าๆ พี่หยวนหมิงไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ สองเผ่าของเราเป็นเพื่อนเก่ากัน เผ่ามังกรเก้าหัวของคุณกำลังมีปัญหา เราจะยืนดูเฉยๆ ได้อย่างไร!" หมาป่านรกสามหัวหัวเราะและพูด"พี่หมาป่า! มิตรภาพก็ส่วนมิตรภาพ แต่บุญคุณก็ต้องชดใช้ให้ชัด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1403
หลินตงใช้ศาสตราเทพมายาโจมตีเพียงครั้งเดียว จนทำให้มังกรเก้าหัวได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซ้ำยังทำให้พวกเขาเสียหน้าหนักมากในอสูรกาแล็กซี“หลินตง! แกดูถูกกันเกินไปแล้ว!!! ที่นี่คืออสูรกาแล็กซี ไม่ใช่กาแล็กซี่ทางช้างเผือก แกอยากจะจุดชนวนสงครามหรือไง?” หยวนหมิงจ้องเขม็งไปยังหลินตงที่ยืนอยู่ไกล พูดพร้อมกัดฟันด้วยความโกรธหลินตงเหวี่ยงดาบกำราบมารในมือเป็นวง และเก็บเข้าฝักไป เขาหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นตอบกลับด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า "หยวนหมิง! แกเลิกขู่ได้แล้ว! คิดว่าตัวเองเป็นแทนอสูรกาแล็กซีทั้งหมดเหรอ! แล้วที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้นเอง ส่วนผลที่ตามมา ไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่เป็นพวกแกต่างหาก ที่แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง"“แก…”หยวนหมิงถึงจุกจนพูดไม่ออก เมื่อโดนหลินตงตอกกลับจากนั้นหันไปยังความว่างเปล่า ตะโกนดังเสียงหนักแน่นว่า "ทุกท่าน! หลินตง ไอ้คนนอกผู้นี้ ได้กระทำการอุกอาจในอสูรกาแล็กซีของฉัน! ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้มังกรเก้าหัวของฉันตายเจ็บนับไม่ถ้วน เพื่อชำระแค้นให้แก่พี่น้องของฉัน และเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของอสูรกาแล็กซีแห่งนี้ ฉันหยวนหมิง ขอวิงวอนต่อทุกท่าน ได้โปรดร่วมม
