บทที่ 798

ต้องการประสบการณ์การต่อสู้อะไร

เพียงแค่บดขยี้มันให้หมด

"เห้อ... งั้นคนแก่อย่างผมก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว" ซ่งซือหมินลำพึง

ชาตินี้เพื่อการผงาดขึ้นของต้าเซี่ยเรียกได้ว่าทุ่มสุดตัว

แม้แต่ตายก็ไม่กล้าตาย

ตอนนี้หลินตงผงาดขึ้นมาอย่างกะทันหัน

ในใจเขามีความสุขมาก

ในขณะเดียวกันก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อยเช่นกัน

รู้สึกเหมือนเสียเป้าหมายชีวิตไป

"ท่านอย่าพูดแบบนี้เด็ดขาด ท่านอุทิศทั้งชีวิตเพื่อต้าเซี่ยแล้ว ก็ควรพักผ่อนได้แล้ว พาสุนัขไปเดินเล่น หยอกล้อคนรุ่นหลัง เพลิดเพลินกับความสุขของชีวิต ตราบใดที่ท่านอยู่ ต้าเซี่ยก็จะมั่นคงเหมือนภูเขาไท่ซาน แม้ว่าตอนนี้ผมจะแข็งแกร่งแล้ว แต่ชื่อเสียง‌ยังห่างไกลจากท่านมาก อีกอย่าง ผมก็ไม่ชอบออกทีวีทุกวัน"

ทันใดนั้นซ่งซือหมินก็ตาเป็นประกายและพูดว่า "หลินตง ผมก็อยากเพลิดเพลินกับความสุขของชีวิตเหมือนกัน แต่ผมก็มีแค่เจียเจียเป็นเหลนสาวคนเดียว และเธอก็มีความรู้สึกที่ดีต่อคุณมาก ไม่งั้นคุณรีบมีลูกกับเธอ? ผมก็สมปรารถนาอย่างหนึ่งแล้ว"

หลินตงได้ยิน

จบแล้ว

นี่ไม่ใช่การแกว่งเท้าหาเสี้ยนเหรอ?

อยากตบตัวเองสักสองทีจริง ๆ

ดูสิว่าต่อไปจะกล้าปากมากอีกไหม

หลินตงยิ้มอย่าง