เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 704
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 705
"หลินตง? คุณเป็นอะไรไป?" ยุนซีเห็นหลินตงรับโทรศัพท์เสร็จก็ตะลึงไป ใช้มือโบกข้างหน้าหลินตงและถาม"ห๊ะ??? โอ้!!! ยุนซี ผมไม่เป็นไร! เมื่อกี้ผู้อำนวยการโทรหาผม ให้ผมกลับไปมหาวิทยาลัยในวันพรุ่งนี้ ผมเกือบจะลืมไปแล้วว่าตัวเองเป็นนักศึกษา ดังนั้นจึงรู้สึกตั้งตัวไม่ทันนิดหน่อย" หลินตงพูดด้วยรอยยิ้ม"หลินตง ช่วงนี้คุณเหนื่อยเกินไปหรือเปล่า! ไม่งั้นก็พักสักหน่อยเถอะ จะเปิดเทอมพอดี พักเรื่องของบริษัทไว้ก่อน คุณมีลูกน้องอยู่หลายคนไม่ใช่เหรอ? มอบงานให้พวกเขาดูแลก่อน ผ่อนคลายตัวเองสักพัก" ยุนซีกล่าวอย่างเป็นห่วงเธอกลัวว่าหลินตงจะเหนื่อยเพราะเรื่องงานของบริษัท"ไม่เป็นไร! ผมไม่เหนื่อย แต่พรุ่งนี้ผมยังต้องกลับไปที่มหาวิทยาลัย ผู้อำนวยการรอผมอยู่!" หลินตงตอบเขาอายที่จะบอกว่าตัวเองไม่เคยดูแลบริษัทเลยโดยปกติแล้วก็แค่สบัดมือเพียงแต่กำหนดทิศทางคร่าว ๆ เท่านั้นเอง"แล้วคุณจะกลับมาเมื่อไหร่?" ยุนซีถาม"ทำไม??? ไม่อยากให้ผมไปเหรอ?" หลินตงถามด้วยรอยยิ้ม"ใคร... ใครไม่อยากให้คุณไป? ฉันอยากให้คุณรีบไปเร็ว ๆ จะตาย" ยุนซีหน้าแดงและพูดอย่างเขินอายเล็กน้อย"จริงเหรอ? ทำไมผมถึงรู้สึกว่ามีคนปากไม่ตรงกั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 706
มหาวิทยาลัยเจียงหนานหลินตงก้าวเข้าสู่มหาวิทยาลัยที่เปลี่ยนชะตากรรมของตัวเองอีกครั้งหลังจากผ่านไปนานที่นี่เป็นที่ตัวเองถูกอดีตแฟนทิ้ง ถูกลูกคนรวยของมหาวิทยาลัยทำให้โกรธจนอาเจียนเป็นเลือด สุดท้ายพอตื่นขึ้นมาก็ได้ระบบศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงมันเป็นระบบที่เปลี่ยนชีวิตของตัวเองเขาที่เคยอยู่ชั้นล่างของสังคม คาดหวังว่าการเรียนหนังสือจะเปลี่ยนโชคชะตาตัวเอง จึงเรียนหนังสืออย่างเอาเป็นเอาตายมาตลอดในขณะเดียวกันยังทำงานพาร์ทไทม์เพื่อหาเงินมาเอาใจแฟนสาวตัวเองอีกด้วยและตอนนี้เขาที่ก้าวเข้าสู่มหาวิทยาลัยเจียงหนานอีกครั้ง ได้ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลกแล้ว ตัวตน ฐานะและเงินทองก็ไม่ขาดเช่นกันแตกต่างจากหลินตงที่เป็นนักศึกษายากจนที่พอมีเวลาว่างก็ไปทำงานพาร์ทไทม์ส่งอาหารทันที อาจกล่าวได้ว่าแตกต่างกันราวฟ้ากับเหวพอเข้ามาในมหาวิทยาลัย หลินตงมองนักศึกษาที่ไป ๆ มา ๆ ในมหาวิทยาลัย หลายคนเป็นหน้าใหม่ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ในใจก็ถอนหายใจในตอนต้นของภาคการศึกษานี้ เขาก็เข้าสู่ปีที่สี่แล้ว มหาวิทยาลัยเจียงหนานก็ต้อนรับนักศึกษาใหม่กลุ่มหนึ่งด้วยหมดเวลารายงานตัวสำหรับน้องใหม่แล้ว และวันนี้เป็นเวลาเรียนอย่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 707
สิ่งนี้ทำให้หลินตงทนไม่ไหวและอาเจียนเป็นเลือดทันที หลังจากตื่นขึ้นมาก็ตัดสินใจที่จะไม่แสร้งทำเป็นยากจนอีกต่อไป ฟื้นฟูสถานะนายนายของตัวเองโดยพื้นฐานแล้วทุกคนก็เชื่อข่าวลือนี้ไม่งั้นคนจนจะกลายเป็นลูกคนรวยอย่างกะทันหันได้อย่างไร?ไม่เพียงแต่ให้ประธานสมาคมนักศึกษาของมหาวิทยาลัยอย่างโจวหวยหลี่ที่มีภูมิหลังที่ลึกซึ้งเรียกว่านายน้อยด้วยความเคารพ แต่ยังขับรถสปอร์ตสุดหรูมูลค่าหลายสิบล้านมาที่มหาวิทยาลัยด้วยหลินตงเดินไปที่ประตูห้องทำงานของผู้อำนวยการโจวลี่หมิน"ก๊อกก๊อกก๊อก!!!" หลินตงเคาะประตูห้อง"เข้ามา!!!" เสียงของโจวลี่หมินดังมาจากห้องทำงานหลินตงเปิดประตูแล้วเดินเข้าไปโจวลี่หมินเงยหน้าขึ้นมองและเห็นว่าเป็นหลินตง เขาจึงลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและพูดว่า "ที่แท้คือหลินตงมาแล้ว รีบเชิญนั่ง! ผมจะไปรินน้ำให้คุณ"ถ้าให้คนอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยเจียงหนานเห็นฉากนี้ จะต้องตกใจจนอ้าปากค้างแน่นอนโจวลี่หมินคือใคร?ผู้อำนวยการมหาวิทยาลัยเจียงหนานนี่คือผู้มีอำนาจสูงสุดของมหาวิทยาลัยเจียงหนานคาดไม่ถึงว่าจะไปรินน้ำให้นักศึกษาคนหนึ่งด้วยตัวเอง?แต่ตัวโจวลี่หมินเองกลับไม่ได้รู้สึกอึดอัดแม้แต่น้อย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 708
พอออกมาจากห้องทำงานของผู้อำนวยการโจวลี่หมิน หลินตงก็เดินไปที่ชั้นเรียนของตัวเองในเมื่อกลับมาแล้ว ยังไงก็ต้องกลับไปดูชั้นเรียนหน่อย เนื่องจากเขาก็ยังเป็นนักศึกษาในชั้นนี้อยู่หลินตงเดินไปถึงหน้าชั้นเรียนของตัวเอง ก็ดึงดูดความสนใจของทั้งห้องทันทีและกลายเป็นจุดสนใจของทั้งห้องเมื่อสาว ๆ หลายคนเห็นหลินตง ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความสุขเพราะตั้งแต่หลินตงถูกเจียงซานทิ้งไปเมื่อเทอมที่แล้ว ก็ยังไม่เคยได้ยินว่าหลินตงมีแฟนอย่างเป็นทางการเลยดังคำกล่าวที่ว่ามาก่อนได้ก่อน พวกเธอยังมีโอกาสอยู่มาก!ไม่ได้เจอกันนาน!!!คาดไม่ถึงว่าหลินตงจะหล่อขึ้นอีกแล้ว แถมยังเป็นลูกคนรวยอีก นี่จะให้หนุ่ม ๆ คนอื่นทำยังไง???นอกจากชายหนุ่มสามคนที่มีความสัมพันธ์ที่ดีในหอพักกับหลินตงแล้ว คนอื่น ๆ ในชั้นเรียนก็แสดงหน้าอิจฉาริษยาโดยเฉพาะอย่างยิ่งหัวหน้าหน่วยติงเว่ย แทบหวังว่าหลินตงจะไม่ปรากฏตัวอีกเลยทันทีที่หลินตงปรากฏตัว แสงของเขาก็จางลงทันทีเมื่อเทียบกับหลินตง เขาดูเหมือนจะเป็นหิ่งห้อยตัวหนึ่ง แต่หลินตงเป็นแสงที่แพรวพราวจากดวงอาทิตย์บนท้องฟ้า"ก๊อกก๊อกก๊อก!!!" หลินตงยังคงเคาะประตูอย่างสุภาพอาจารย์ที่สอนจึงห
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 709
เพื่อหลีกเลี่ยงเรื่องที่บางคนจะไม่ตั้งใจเรียนและไม่ทำอะไรเลยหลังจากรู้ว่ามีงานที่มั่นคงนี่ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เขาต้องการ"เชี่ย นายเป็นลูกคนรวยเหรอ? ทำไมเมื่อก่อนดูไม่ออกเลย?""นายโหดมาก ซ่อนไว้ได้ลึกมาก!!!" โจวเหวินหัวยกนิ้วให้หลินตง"มีอนาคต!!! ทั้ง ๆ ที่เป็นลูกคนรวย กลับแกล้งทำเป็นคนจน ถ้าไม่ได้ถูกเจียงซานทิ้ง คาดว่านายก็คงจะไม่เปิดเผยใช่ไหม?"และคำพูดของหลินตงก็ทำให้เพื่อนร่วมชั้นที่อยู่รอบ ๆ ตื้นเต้นเสียงดังแม้ว่าทางมหาวิทยาลัยจะมีข่าวลือมาตลอดว่าหลินตงเป็นลูกคนรวย แถมยังเห็นเขาขับรถสปอร์ตหลายสิบล้านมาที่มหาวิทยาลัย แต่เนื่องจากมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เคยเห็นตอนนี้เขาได้ยอมรับตัวตนด้วยตัวเองแล้ว ต้องไม่ใช่เรื่องปลอมแน่นอน"หลินตง ฉันคิดว่านายควรเลี้ยงข้าว เลี้ยงข้าวทุกคนในชั้นเรียนของเรา เพราะนายหลอกลวงความรู้สึกของเรา ตอนที่นายส่งอาหารเดลิเวอรี่ เพื่อให้นายมีรายได้เยอะ ๆ ฉันได้กินจนตัวเองอ้วนไปหลายกิโล" สาวอ้วนคนหนึ่งในชั้นเรียนกล่าว"เห็นด้วย!!! จางเยว่พูดถูก! นายหลอกลวงความรู้สึกของเรา ควรแสดงความขอโทษ" นักศึกษาหญิงอีกคนก็กล่าวเสริม"ฉันก็เห็นด้วย!!!""ฉันก็เห็นด้วย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 710
เวลาช่วงเช้าผ่านไปอย่างรวดเร็วคนส่วนใหญ่ในห้องตั้งตารองานเลี้ยงตอนเย็นโรงแรมโกลเด้นลิฟ!!!โรงแรมแปดดาวแห่งเดียวในมณฑลเจียงหนานถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงเลี้ยง คาดว่าพวกเขาหลายคนคงจะไม่มีสิทธิ์เข้าไปทานอาหารสักมื้อในชีวิตนี้"กริ๊งกริ๊งกริ๊ง!!!"เสี่ยงกริ่งเลิกเรียนดังขึ้นได้เวลาอาหารกลางวันแล้วหลังจากอาจารย์จากไป นักศึกษาก็รีบออกจากห้องเรียนทันทีและวิ่งไปที่โรงอาหาร ต้องการตักอาหารเร็ว ๆ ไม่เช่นนั้นถ้าคิวอยู่ท้าย ๆ ไม่รู้ว่าต้องรอนานแค่ไหนแม้ว่าตอนเย็นจะมีคนเลี้ยงอาหารมื้อใหญ่ แต่ตอนเที่ยงก็ต้องกินข้าวไม่ใช่เหรอ?หลินตงรอจนกระทั่งเพื่อนร่วมชั้นออกไปเกือบหมดก่อนจึงค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนสามจี๊ดของหอพักเดียวกันก็ไม่ได้รีบร้อนและกำลังรอหลินตงในห้องเรียนยังเหลือนักศึกษาบางคนที่ไม่อยากไปเบียดเสียด ซูยิงเสวี่ยก็เป็นหนึ่งในนั้นพวกหลินตงสี่คนยังไม่ทันออกจากห้องเรียนก็มีคนสองคนมาที่ประตูห้องเรียนเป็นผู้หญิงระดับเทพธิดาอีกสองคนหานชือหยุนและซ่างกวนหมิงเยว่ซ่างกวนหมิงเยว่รู้สึกตื่นเต้นมากตอนที่รู้ว่าหลินตงกลับมามหาวิทยาลัยในบรรดาตระกูลซ่อนเร้นตระกูลซ่างกวนถือว่าเป็นตระกูลธรรมดา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 711
มันทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวมากหรือว่าตัวเองแย่ขนาดนั้นจริง ๆ เหรอ?หรือตัวเองเคยคลุกคลีระหว่างกลุ่มลูกคนรวย ทำให้หลินตงรังเกียจ???แต่ตัวเองก็ไม่ได้เลือกใคร แถมยังบริสุทธิ์อยู่ ขนาดจูบแรกก็ยังอยู่เดิมทีอยากจะมอบทั้งหมดนี้ให้หลินตงครั้งที่แล้ว ให้หลินตงรู้ว่าตัวเองไม่ใช่คนง่าย ๆ แบบนั้นน่าเสียดายที่สุดท้ายหลินตงก็หนีไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองก็ห่างเหินกันมากขึ้นเรื่อย ๆถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ก็ควรปล่อยวางท่าทีสงวนตัวและผลักหลินตงให้ล้มลงโดยตรงตราบใดที่ทั้งสองมีความสัมพันธ์กัน ให้หลินตงรู้ว่าเป็นครั้งแรกของตัวเอง ก็จะไม่รู้สึกแปลกหน้าเหมือนตอนนี้หลังจากคิดอยู่นาน หานชือหยุนก็ตัดสินใจมาดูหลินตงกลับมามหาวิทยาลัยครั้งนี้ ก็ไม่รู้ว่าจะอยู่นานแค่ไหน เทอมหน้าทุกคนต้องเริ่มฝึกงาน ก็ยิ่งไม่มีโอกาสได้เจอหากคว้าโอกาสนี้ไว้ไม่ได้ บางทีพวกเขาทั้งสองอาจจะพลาดกันไปเลยเพื่อความสุขในอนาคตของตัวเอง หานชือหยุนรู้ว่าตัวเองต้องจู่โจมหน่อยเทพธิดาของมหาวิทยาลัยเจียงหนานสองคนมาขวางหลินตงไว้ที่ประตูห้องเรียนด้วยกันหลินตงรู้สึกปวดหัวอีกครั้งเมื่อเห็นคนสองคนนี้
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 712
หลินตงยืนอยู่ระหว่างเทพธิดาทั้งสามของมหาวิทยาลัยเจียงหนานอย่างงงงวยซูยิงเสวี่ยเข้ามาทำอะไรอีก?เพื่อนสาวที่เดิมทีไม่สนิทสามคนเลือกที่จะมาหาเขาในเวลาเดียวกัน?"เอ่อ... เพื่อนทั้งสาม ล้วนมาหาผมเหรอ???" หลินตงถามทำลายความเงียบ"ใช่!!!"ทั้งสามคนตอบพร้อมกัน"งั้นพวกเราไปหาที่คุยกันดีไหม?""นายไปคุยกับพวกเธอก่อนเถอะ! รอนายมีเวลาแล้วฉันค่อยมาหานาย" ซูยิงเสวี่ยพูดจบก็เดินเบียดออกไป"แล้วพวกคุณล่ะ? ด้วยกันไหม?" หลินตงถาม"ช่างเถอะ! ฉันก็รอให้นายมีเวลาค่อยมาหาแล้วกัน!" หานชือหยุนคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดตอนนี้ให้เธออยู่ต่อ เธอก็ไม่รู้จะพูดอะไรกับหลินตงและที่นี่มีคนเยอะแยะหลังจากพูดจบหานชือหยุนก็หันหลังและจากไปสุดท้ายก็เหลือเพียงซ่างกวนหมิงเยว่เท่านั้น"เพื่อนซ่างกวน มีเรื่องอะไรไหม?""หลินตง ไปหาที่คุยกันหน่อยเถอะ!""ได้เลย!!!"ทั้งสองหาสถานที่เงียบสงบในมหาวิทยาลัยด้วยกันตอนนี้เป็นเวลารับประทานอาหารเที่ยง คนในมหาวิทยาลัยน้อยมาก"มีเรื่องอะไรก็พูดมาเถอะ! เพื่อนซ่างกวน" หลินตงกล่าว"หลินตง จำเรื่องที่เกิดขึ้นที่จิงตูครั้งที่แล้วได้ไหม?" ซ่างกวนหมิงเยว่ถาม"ไม่ต้องห่วง! ไม่
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1291
ความพยายามของหลี่เทียนและสหายของเขาที่จะหลบหนีจากกาแล็กซีทางช้างเผือกไม่สามารถหนีรอดจากหลินตงได้มองดูคนทั้งห้าวิ่งหนีด้วยความตื่นตระหนกหลินตงพูดอีกครั้งและพูด: "เผ่ามังกรเก้าหัว เนื่องจากพวกแกกล้าส่งคนมาสร้างความโกลาหลในกาแล็กซีทางช้างเผือกของเรา อาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นสี่คนต้องตกตายอยู่ที่นี่"หลังจากพูดจบ กายาทองคำนิรันดร์ของหลินตงก็หันเล็กน้อยและหันหน้าไปทางทิศทางที่หลี่เทียนและคนอื่นๆ กำลังหลบหนี โดยคว้าความว่างเปล่าด้วยมือขวาของเขาในระหว่างกระบวนการนี้ รอยร้าวในอวกาศปรากฏขึ้นตรงหน้ามือขวาของหลินตงหลินตงยื่นมือของเขาเข้าไปในรอยร้าวในอวกาศโดยตรงและต่อหน้าหลี่เทียนและคนอื่นๆ ที่กำลังหลบหนี รอยร้าวในอวกาศขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นทันใดมือของหลินตงยื่นออกมาจากด้านในหลี่เทียนและคนอีกห้าคนจ้องมองไปที่มือยักษ์สีทองที่โผล่ออกมาจากรอยร้าวในอวกาศอย่างกะทันหันข้างหน้าอย่างว่างเปล่า ทุกคนตะลึง"นี่....นี่... นี่คืออะไร? มันคือ....."หลี่เทียนยังไม่ได้พูดเสียงสั่นเครืออีกเสียงตามมา"กายาทองคำนิรันดร์!!!" หยวนหลินเบิกตากว้างและพูดด้วยความตกใจก่อนที่พวกเขาจะทันได้ทันตั้งตัวมือยั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1290
ไม่สามารถพึ่งพาคนอื่นได้ต้องปกป้องด้วยตัวเองในสถานการณ์ที่ไม่มีความแตกต่างกันมากนักในเรื่องความแข็งแกร่งไม่มีใครอยากจะยั่วยุอาณาจักรนิรันดรถ้าไม่มีทางที่จะฆ่าได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวจะรู้สึกอย่างไร เมื่อมีผู้แข็งแกร่งระดับอาณาจักรนิรันดรซ่อนอยู่ในความมืด จ้องมองคุณเหมือนงูพิษที่พร้อมจะพุ่งเข้ากัดคุณได้ทุกเมื่อ?ไม่มีใครอยากสัมผัสประสบการณ์นั้นท้ายที่สุดแล้ว คนที่สามารถมาถึงจุดนี้ได้โดยพื้นฐานแล้ว มีเพียงไม่กี่คนที่อยู่คนเดียวหลินตงเป็นอาณาจักรนิรันดรคนแรกในกาแล็กซีทางช้างเผือกสิ่งที่เขาต้องทำคือ ประกาศอำนาจต่อกาแล็กซีโดยรอบบ่งบอกว่ากาแล็กซีทางช้างเผือกมีพลังในการตอบโต้อย่าได้มายั่วยุฉัน............บนดาวเคราะห์ที่ห่างไกลและเงียบสงบในกาแล็กซีทางช้างเผือกหลี่เทียน ท่านผู้นำแห่งอาณาจักรสวรรค์ และสมาชิกผู้แข็งแกร่งหลายคนของเผ่ามังกรเก้าหัว รวมถึงหยวนหลิน ยึดครองสถานที่แห่งนี้ชั่วคราวพวกเขากำลังรอการสนับสนุนจากเผ่ามังกรเก้าหัวอีกครั้งไม่กี่วันก่อน หยวนหลินได้แจ้งข่าวนี้ไปยังเผ่าแล้วทันทีที่กำลังเสริมมาถึงในครั้งนี้ พวกเขาจะโจมตีอาณาจักรกาแล็กซีเต็มกำล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1289
"กายาทองคำนิรันดร์!!!"เซี่ยอวิ๋นชวนและเซี่ยจิ่วโหยวจ้องมองร่างทองคำขนาดใหญ่บนดวงดาวจักรพรรดิและพึมพำกับตัวเองนี่คือสิ่งที่พวกเขาใฝ่ฝันถึงมีเพียงการบรรลุถึงอาณาจักรนิรันดรและบรรลุการยกระดับขั้นสูงสุดของร่างกายเท่านั้น ที่จะสามารถแสดงออกมาได้อย่างเต็มที่นี่คือเอกลักษณ์ของผู้ที่ก้าวเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรหลินตงฝ่าฟันและกลายเป็นผู้ทรงพลังในอาณาจักรนิรันดรได้สำเร็จเขาทำได้อย่างไร?เซี่ยอวิ๋นชวนเชื่อมาตลอดว่า ตนเองคือความหวังเดียวของกาแล็กซี ที่จะสามารถก้าวเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรได้ยังไงแล้ว เขาคืออาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์ของกาแล็กซีทางช้างเผือกไม่ได้มีเพียงแต่เขาคิดเช่นนั้น แต่คนอื่นก็คิดเช่นนั้นด้วยแต่การปรากฏตัวของหลินตงก็ทำลายสถิติที่อายุน้อยที่สุดนี้ได้ตอนนี้ยิ่งแซงหน้าทุกคน บรรลุสู่อาณาจักรนิรันดรเซี่ยอวิ๋นชวนไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจดีหลินตงเข้าสู่อาณาจักรนิรันดร ดังนั้นเขาจึงควรดีใจที่วิกฤตระหว่างเศษซากอาณาจักรสวรรค์และเผ่ามังกรเก้าหัวได้รับการแก้ไขอย่างสมบูรณ์แต่เซี่ยอวิ๋นชวนไม่สามารถมีความสุขได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ราวกับว่าม
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1288
พลังนี้เป็นของผู้บังคับใช้กฏจักรวาลเพียงแต่ความเป็นไปได้นี้น้อยเกินไปแม้ว่าผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลจริงจะผ่านกาแล็กซีทางช้างเผือกไป พวกเขาก็จะไม่มองที่นี่อีกเป็นครั้งที่สองอารยธรรมระดับต่ำของกาแล็กซีทางช้างเผือกนั้น ไม่มีความสำคัญในจักรวาลเว้นแต่ว่าจะมีการต่อสู้ครั้งใหญ่ที่เสี่ยถึงงการดับสูญของกาแล็กซีในกาแล็กซีทางช้างเผือก ก็เป็นไปได้ที่จะดึงดูดความสนใจของผู้บังคับใช้กฏจักรวาลมิฉะนั้นแล้ว มันจะยากเกินไปสำหรับกาแล็กซีอารยธรรมระดับที่สามที่จะดึงดูดความสนใจของผู้บังคับใช้กฏจักรวาลด้วยความสงสัยในใจ เซี่ยอวิ๋นชวนและเซี่ยจิ่วโหยวก็มาถึงนอกห้องลับอย่างรวดเร็วพวกเขาเห็นแสงสีทองที่แวววาวทอดยาวจากพระราชวังหลวงไปยังอวกาศที่อยู่ไกลออกไปเหนือดวงดาวจักรพรรดิทันทีพวกเขาทั้งสองสังเกตเห็นดวงดาวจักรพรรดิใต้เท้าของพวกเขา ค่อยๆ เลื่อนลงมาภายใต้รัศมีอันสง่างามนี้นี่คือ???พวกเขายังนึกถึงประโยคที่บันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ของตระกูลเซี่ยอีกด้วย"ดวงดาวจักรพรรดิล่มสลาย นิรันดรปรากฏตัว!!!"ความหมายของประโยคนี้คือ ตราบใดที่จักรพรรดิดวงดาวล่มสลาย แสดงว่าอาณาจักรนิรันดรอันทรงพลังได้ถือกำเนิดบ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1287
หลังจากอ่านข้อความที่ยุนซีส่งมา หลินตงก็ตกตะลึงมนุษย์ต่างดาวที่ควบคุมยานรบปลายแหลมสีดำมาถึงโลกแล้วหรือโลกกำลังตกอยู่ในอันตราย!!!เพียงชั่วพริบตา หลินตงก็ฟื้นคืนสติและเต็มไปด้วยจิตสังหารสำหรับหลินตง โลกคือจุดอ่อนของเขาหากแตะต้องคือความตาย ไม่มีใครหน้าไหนได้รับการยกเว้นตอนนี้มีมนุษย์ต่างดาวกำลังมายังโลกอีกแล้ว?พวกเขาบังเอิญค้นพบมันหรือว่าตระกูลเฟิงทิ้งเบาะแสเอาไว้?ในตอนนี้ หลินตงไม่มีเวลาคิดมากขนาดนั้นในใจของเขาคิดเพียงสิ่งเดียวว่า เขาต้องกลับไปยังโลกทันที เพื่อปกป้องคนที่เขารักและเพื่อนๆไม่ว่ามนุษย์ต่างดาวเหล่านั้น จะเดินทางมายังโลกเพื่อจุดประสงค์ใดก็ตามหลินตงจะไม่ยอมให้ความเป็นความตายของโลกตกอยู่ในมือของผู้อื่นเด็ดขาดแต่ระยะทางระหว่างอาณาเขตจักรพรรดิและโลกนั้นไกลเกินไปแม้ว่าจะนั่งยานรบดวงดาราที่เร็วที่สุดก็ตามก็จะใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งเดือนในการไปถึงโลกจะทำอย่างไร???หลินตงรู้สึกสับสนเล็กน้อยในใจเขาเกรงว่า ตัวเองต้องใช้เวลามากกว่าหนึ่งเดือนเดินทางไปยังโลก และพอกลับมายังโลก โลกอาจแตกสลายจนไม่เหลือเค้าเดิมอีกต่อไปในกรณีนั้น ถึงแม้ว่าเขาจะไปถึงอาณาจักรเป็น
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1286
ตอนนี้หลินตงถือเป็นเสาหลักของมนุษย์บนโลกทุกคนโลกตกอยู่ในอันตรายจากการถูกมนุษย์ต่างดาวรุกรานอีกครั้ง และแน่นอนว่าสิ่งแรกที่ต้องแจ้งให้เขาทราบนี่คือสิ่งที่หลินตงได้สั่งไว้ก่อนจะจากไปหากเกิดอะไรขึ้นกับโลก ต้องบอกเขาเป็นคนแรกหลังจากแจ้งให้ซ่งเจียทราบแล้ว ซ่งซือหมินก็เริ่มเตรียมการอื่นๆ ทันทีจริงอยู่ที่หลินตงสามารถช่วยโลกได้ แต่เขาไม่ได้อยู่ที่นี่ถึงแม้จะรู้สถานการณ์ แต่ท่ามกลางจักรวาลอันกว้างใหญ่ ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะกลับมาถึงในช่วงที่หลินตงกำลังรีบกลับมาโลกยังคงต้องช่วยตัวเองก่อนก่อนอื่น ซ่งซือหมินขอให้ศูนย์ตรวจจับดาวเทียมคำนวณตำแหน่งที่มนุษย์ต่างดาวเหล่านี้จะลงมาตามภาพที่ส่งกลับมาจากนั้นจึงแจ้งให้ผู้แข็งแกร่งทั้งหมดทั่วโลกรีบไปที่ต้าเซี่ยโดยเร็วในไม่ช้า เหล่ายอดฝีมือทั่วโลกก็เริ่มลงมือกันแล้วการรุกรานของมนุษย์ต่างดาว ทุกคนเคยประสบมาแล้วครั้งหนึ่งรู้ดีว่าพวกนั้นส่วนใหญ่ไม่ได้มาอย่างเป็นมิตรและคราวนี้ หลินตงไม่อยู่ที่นี่พวกเขาต้องร่วมมือกันและต่อต้านมนุษย์ต่างดาวที่ไม่เป็นมิตรเหล่านี้อาณาเขตจักรพรรดิ ดวงดาวจักรพรรดิเย่ชิงหวู่ปฏิบัติตามคำสั่งของหลินตงและเฝ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1285
ยานรบปลายแหลมสีดำมากกว่าสิบลำเพิ่งเข้าใกล้โลก เมื่อถูกดาวเทียมเทียมของโลกตรวจพบทันที"นายน้อย! พบอะไรบางอย่างกำลังติดตามเราอยู่""โจมตีโดยตรง! ทำลายให้หมด" จูหงจื่อกล่าวโดยไม่ลังเลเพื่อจัดการกับมนุษย์บนดาวเคราะห์พื้นเมืองที่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยเหล่านี้ต้องใช้กำลังที่แข็งแกร่งเพื่อปราบปรามพวกเขาให้พวกเขารู้ว่าพวกเขาไม่มีทางต่อต้านได้เลยแค่ต่อต้านกลับมา ผลลัพธ์เดียวคือความตาย แบบนี้ก็จะสามารถประทับตราทาสอย่างเชื่อฟังวิธีการของจูหงจื่อแตกต่างจากของเฟิงรั่วอย่างสิ้นเชิงเฟิงรั่วเตรียมที่จะได้รับความไว้ใจจากมนุษย์บนโลกก่อน จากนั้นจึงฝังตราทาสในสถานการณ์ที่มนุษย์บนโลกไม่เข้าใจจูหงจื่อกดขี่โดยใช้กำลังทำลายความมั่นใจของมนุษย์บนโลก และประทับตราทาสอย่างบังคับ"ครับ! นายน้อย"ดาวเทียมเทียมบนโลกเพิ่งส่งภาพมายังโลก ถูกยานรบปลายแหลมสีดำทำลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยทันทีหลังจากทำลายดาวเทียมเทียมหลายสิบดวงได้อย่างง่ายดาย ยานรบปลายแหลมสีดำก็เข้าสู่ชั้นบรรยากาศของโลกทันที และมุ่งหน้าไปยังพื้นผิวโลกณ โลก ต้าเซี่ยศูนย์ตรวจจับดาวเทียมเพิ่งได้รับภาพจากอวกาศและพบว่าดาวเทียมเทียมถูกทำลายเจ้
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1284
เพื่อแสดงความเคารพต่อเขาหากไม่มีหลินตงแล้วโลกก็คงกลายเป็นทาสของเฟิงรั่วไปนานแล้ว และตกเป็นทาสชั่วนิรันดร์ ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ภพกี่ชาติดังนั้น สำหรับมนุษย์บนโลก หลินตงก็ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตในเวลานี้ ในต้าเซี่ยของโลก ที่อยู่อาศัยอันเงียบสงบในอดีตของหลินตงคึกคักไปด้วยกิจกรรมยุนซี หวงฝู่ซีเยว่ จ้าวซวน ซ่งเจีย ลู่เซียวเซียว หานชือหยุน หญิงสาวที่เคยมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับหลินตง ต่างก็อาศัยอยู่ด้วยกันในฐานะผู้แข็งแกร่งที่สุด หวงฝู่ซีเยว่รับหน้าที่สอนพวกเขาผู้หญิงเหล่านี้มารวมตัวกันที่นี่ด้วยจุดประสงค์เพียงอย่างเดียวนั่นก็คือการรอให้หลินตงกลับมาแม้ว่าหลินตงจะยอมรับว่า ยุนซีเป็นแฟนตัวจริงเพียงคนเดียวก็ตามแต่ผู้หญิงคนอื่นๆ จะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ เช่นนั้นหลินตงนั้นยอดเยี่ยมเกินไปจริงๆสำหรับผู้ชายคนอื่นๆพวกเธอขี้เกียจเกินกว่าแม้แต่จะชายตามองเพราะต่อให้พยายามแค่ไหน ก็ไม่มีวันเทียบหลินตงได้หลังจากได้เจอกับนกฟีนิกซ์แล้ว ใครอยากจะเลือกนกกระจอกอีกและครอบครัวของพวกเธอก็เห็นด้วย และสนับสนุนการเลือกของพวกเธออย่างเต็มที่บนโลกตอนนี้ ใครบ้างที่จะมีความสัมพันธ์กับหลินตงนั่นจะนำม
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1283
เขตชายแดนของกาแล็กซีทางช้างเผือก ระบบสุริยะยานรบปลายแหลมสีดำกว่าสิบลำมาถึงที่นี่แล้วที่แนวหน้าของยานรบปลายแหลมสีดำจูหงจื่อมองไปยังดาวเคราะห์สีน้ำเงินข้างหน้าด้วยความตื่นเต้นไม่มีผิดแน่!!!นี่เป็นดาวเคราะห์พื้นเมืองที่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยจริงๆแม้ว่าดาวเคราะห์ที่เรียกว่า โลกนี้จะมีขนาดเล็กมากแต่ยานรบปลายแหลมสีดำได้ตรวจพบความมีชีวิตชีวาอันยิ่งใหญ่บนโลกแล้วฮ่าๆๆ!!!ดูเหมือนว่าฉัน จูหงจื่อจะได้รับโชคครั้งใหญ่แล้วรอก่อนจนกว่าจะกลับสู่อาณาเขตจักรพรรดิอีกครั้งฉันจะต้องทำให้คนนับไม่ถ้วนตกใจ และกลายเป็นหนึ่งในความภาคภูมิใจของอาณาเขตจักรพรรดิอย่างแน่นอนตบหน้าคนที่เคยดูถูกฉันในขณะนี้ จูหงจื่อเต็มไปด้วยความทะเยอทะยานจินตนาการถึงการประทับตราทาสลงบนโลก และได้รับคำชื่นชมจากมนุษย์ทั้งหมดทั้งมวล และจากนั้นเป็นต้นมา เขาก็ทะยานขึ้นไปถึงจุดสูงสุดเฟิงเฮิงยืนอยู่ข้างๆ จูหงจื่อเขายังมองเห็นโลกไม่ไกลข้างหน้าถอนหายใจด้วยความโล่งใจในใจจริงๆ แล้วเขารู้สึกกังวลตลอดทางท้ายที่สุด ข้อมูลนี้ได้รับมาจากห้องลับของตระกูล ไม่ใช่ข้อมูลที่เขาค้นพบด้วยตนเองดังนั้นก็ยังมีบางปัจจัยที่ไม่สามา
