"หลินตง? คุณเป็นอะไรไป?" ยุนซีเห็นหลินตงรับโทรศัพท์เสร็จก็ตะลึงไป ใช้มือโบกข้างหน้าหลินตงและถาม"ห๊ะ??? โอ้!!! ยุนซี ผมไม่เป็นไร! เมื่อกี้ผู้อำนวยการโทรหาผม ให้ผมกลับไปมหาวิทยาลัยในวันพรุ่งนี้ ผมเกือบจะลืมไปแล้วว่าตัวเองเป็นนักศึกษา ดังนั้นจึงรู้สึกตั้งตัวไม่ทันนิดหน่อย" หลินตงพูดด้วยรอยยิ้ม"หลินตง ช่วงนี้คุณเหนื่อยเกินไปหรือเปล่า! ไม่งั้นก็พักสักหน่อยเถอะ จะเปิดเทอมพอดี พักเรื่องของบริษัทไว้ก่อน คุณมีลูกน้องอยู่หลายคนไม่ใช่เหรอ? มอบงานให้พวกเขาดูแลก่อน ผ่อนคลายตัวเองสักพัก" ยุนซีกล่าวอย่างเป็นห่วงเธอกลัวว่าหลินตงจะเหนื่อยเพราะเรื่องงานของบริษัท"ไม่เป็นไร! ผมไม่เหนื่อย แต่พรุ่งนี้ผมยังต้องกลับไปที่มหาวิทยาลัย ผู้อำนวยการรอผมอยู่!" หลินตงตอบเขาอายที่จะบอกว่าตัวเองไม่เคยดูแลบริษัทเลยโดยปกติแล้วก็แค่สบัดมือเพียงแต่กำหนดทิศทางคร่าว ๆ เท่านั้นเอง"แล้วคุณจะกลับมาเมื่อไหร่?" ยุนซีถาม"ทำไม??? ไม่อยากให้ผมไปเหรอ?" หลินตงถามด้วยรอยยิ้ม"ใคร... ใครไม่อยากให้คุณไป? ฉันอยากให้คุณรีบไปเร็ว ๆ จะตาย" ยุนซีหน้าแดงและพูดอย่างเขินอายเล็กน้อย"จริงเหรอ? ทำไมผมถึงรู้สึกว่ามีคนปากไม่ตรงกั
มหาวิทยาลัยเจียงหนานหลินตงก้าวเข้าสู่มหาวิทยาลัยที่เปลี่ยนชะตากรรมของตัวเองอีกครั้งหลังจากผ่านไปนานที่นี่เป็นที่ตัวเองถูกอดีตแฟนทิ้ง ถูกลูกคนรวยของมหาวิทยาลัยทำให้โกรธจนอาเจียนเป็นเลือด สุดท้ายพอตื่นขึ้นมาก็ได้ระบบศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงมันเป็นระบบที่เปลี่ยนชีวิตของตัวเองเขาที่เคยอยู่ชั้นล่างของสังคม คาดหวังว่าการเรียนหนังสือจะเปลี่ยนโชคชะตาตัวเอง จึงเรียนหนังสืออย่างเอาเป็นเอาตายมาตลอดในขณะเดียวกันยังทำงานพาร์ทไทม์เพื่อหาเงินมาเอาใจแฟนสาวตัวเองอีกด้วยและตอนนี้เขาที่ก้าวเข้าสู่มหาวิทยาลัยเจียงหนานอีกครั้ง ได้ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลกแล้ว ตัวตน ฐานะและเงินทองก็ไม่ขาดเช่นกันแตกต่างจากหลินตงที่เป็นนักศึกษายากจนที่พอมีเวลาว่างก็ไปทำงานพาร์ทไทม์ส่งอาหารทันที อาจกล่าวได้ว่าแตกต่างกันราวฟ้ากับเหวพอเข้ามาในมหาวิทยาลัย หลินตงมองนักศึกษาที่ไป ๆ มา ๆ ในมหาวิทยาลัย หลายคนเป็นหน้าใหม่ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ในใจก็ถอนหายใจในตอนต้นของภาคการศึกษานี้ เขาก็เข้าสู่ปีที่สี่แล้ว มหาวิทยาลัยเจียงหนานก็ต้อนรับนักศึกษาใหม่กลุ่มหนึ่งด้วยหมดเวลารายงานตัวสำหรับน้องใหม่แล้ว และวันนี้เป็นเวลาเรียนอย่
สิ่งนี้ทำให้หลินตงทนไม่ไหวและอาเจียนเป็นเลือดทันที หลังจากตื่นขึ้นมาก็ตัดสินใจที่จะไม่แสร้งทำเป็นยากจนอีกต่อไป ฟื้นฟูสถานะนายนายของตัวเองโดยพื้นฐานแล้วทุกคนก็เชื่อข่าวลือนี้ไม่งั้นคนจนจะกลายเป็นลูกคนรวยอย่างกะทันหันได้อย่างไร?ไม่เพียงแต่ให้ประธานสมาคมนักศึกษาของมหาวิทยาลัยอย่างโจวหวยหลี่ที่มีภูมิหลังที่ลึกซึ้งเรียกว่านายน้อยด้วยความเคารพ แต่ยังขับรถสปอร์ตสุดหรูมูลค่าหลายสิบล้านมาที่มหาวิทยาลัยด้วยหลินตงเดินไปที่ประตูห้องทำงานของผู้อำนวยการโจวลี่หมิน"ก๊อกก๊อกก๊อก!!!" หลินตงเคาะประตูห้อง"เข้ามา!!!" เสียงของโจวลี่หมินดังมาจากห้องทำงานหลินตงเปิดประตูแล้วเดินเข้าไปโจวลี่หมินเงยหน้าขึ้นมองและเห็นว่าเป็นหลินตง เขาจึงลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและพูดว่า "ที่แท้คือหลินตงมาแล้ว รีบเชิญนั่ง! ผมจะไปรินน้ำให้คุณ"ถ้าให้คนอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยเจียงหนานเห็นฉากนี้ จะต้องตกใจจนอ้าปากค้างแน่นอนโจวลี่หมินคือใคร?ผู้อำนวยการมหาวิทยาลัยเจียงหนานนี่คือผู้มีอำนาจสูงสุดของมหาวิทยาลัยเจียงหนานคาดไม่ถึงว่าจะไปรินน้ำให้นักศึกษาคนหนึ่งด้วยตัวเอง?แต่ตัวโจวลี่หมินเองกลับไม่ได้รู้สึกอึดอัดแม้แต่น้อย
พอออกมาจากห้องทำงานของผู้อำนวยการโจวลี่หมิน หลินตงก็เดินไปที่ชั้นเรียนของตัวเองในเมื่อกลับมาแล้ว ยังไงก็ต้องกลับไปดูชั้นเรียนหน่อย เนื่องจากเขาก็ยังเป็นนักศึกษาในชั้นนี้อยู่หลินตงเดินไปถึงหน้าชั้นเรียนของตัวเอง ก็ดึงดูดความสนใจของทั้งห้องทันทีและกลายเป็นจุดสนใจของทั้งห้องเมื่อสาว ๆ หลายคนเห็นหลินตง ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความสุขเพราะตั้งแต่หลินตงถูกเจียงซานทิ้งไปเมื่อเทอมที่แล้ว ก็ยังไม่เคยได้ยินว่าหลินตงมีแฟนอย่างเป็นทางการเลยดังคำกล่าวที่ว่ามาก่อนได้ก่อน พวกเธอยังมีโอกาสอยู่มาก!ไม่ได้เจอกันนาน!!!คาดไม่ถึงว่าหลินตงจะหล่อขึ้นอีกแล้ว แถมยังเป็นลูกคนรวยอีก นี่จะให้หนุ่ม ๆ คนอื่นทำยังไง???นอกจากชายหนุ่มสามคนที่มีความสัมพันธ์ที่ดีในหอพักกับหลินตงแล้ว คนอื่น ๆ ในชั้นเรียนก็แสดงหน้าอิจฉาริษยาโดยเฉพาะอย่างยิ่งหัวหน้าหน่วยติงเว่ย แทบหวังว่าหลินตงจะไม่ปรากฏตัวอีกเลยทันทีที่หลินตงปรากฏตัว แสงของเขาก็จางลงทันทีเมื่อเทียบกับหลินตง เขาดูเหมือนจะเป็นหิ่งห้อยตัวหนึ่ง แต่หลินตงเป็นแสงที่แพรวพราวจากดวงอาทิตย์บนท้องฟ้า"ก๊อกก๊อกก๊อก!!!" หลินตงยังคงเคาะประตูอย่างสุภาพอาจารย์ที่สอนจึงห
เพื่อหลีกเลี่ยงเรื่องที่บางคนจะไม่ตั้งใจเรียนและไม่ทำอะไรเลยหลังจากรู้ว่ามีงานที่มั่นคงนี่ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เขาต้องการ"เชี่ย นายเป็นลูกคนรวยเหรอ? ทำไมเมื่อก่อนดูไม่ออกเลย?""นายโหดมาก ซ่อนไว้ได้ลึกมาก!!!" โจวเหวินหัวยกนิ้วให้หลินตง"มีอนาคต!!! ทั้ง ๆ ที่เป็นลูกคนรวย กลับแกล้งทำเป็นคนจน ถ้าไม่ได้ถูกเจียงซานทิ้ง คาดว่านายก็คงจะไม่เปิดเผยใช่ไหม?"และคำพูดของหลินตงก็ทำให้เพื่อนร่วมชั้นที่อยู่รอบ ๆ ตื้นเต้นเสียงดังแม้ว่าทางมหาวิทยาลัยจะมีข่าวลือมาตลอดว่าหลินตงเป็นลูกคนรวย แถมยังเห็นเขาขับรถสปอร์ตหลายสิบล้านมาที่มหาวิทยาลัย แต่เนื่องจากมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เคยเห็นตอนนี้เขาได้ยอมรับตัวตนด้วยตัวเองแล้ว ต้องไม่ใช่เรื่องปลอมแน่นอน"หลินตง ฉันคิดว่านายควรเลี้ยงข้าว เลี้ยงข้าวทุกคนในชั้นเรียนของเรา เพราะนายหลอกลวงความรู้สึกของเรา ตอนที่นายส่งอาหารเดลิเวอรี่ เพื่อให้นายมีรายได้เยอะ ๆ ฉันได้กินจนตัวเองอ้วนไปหลายกิโล" สาวอ้วนคนหนึ่งในชั้นเรียนกล่าว"เห็นด้วย!!! จางเยว่พูดถูก! นายหลอกลวงความรู้สึกของเรา ควรแสดงความขอโทษ" นักศึกษาหญิงอีกคนก็กล่าวเสริม"ฉันก็เห็นด้วย!!!""ฉันก็เห็นด้วย
เวลาช่วงเช้าผ่านไปอย่างรวดเร็วคนส่วนใหญ่ในห้องตั้งตารองานเลี้ยงตอนเย็นโรงแรมโกลเด้นลิฟ!!!โรงแรมแปดดาวแห่งเดียวในมณฑลเจียงหนานถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงเลี้ยง คาดว่าพวกเขาหลายคนคงจะไม่มีสิทธิ์เข้าไปทานอาหารสักมื้อในชีวิตนี้"กริ๊งกริ๊งกริ๊ง!!!"เสี่ยงกริ่งเลิกเรียนดังขึ้นได้เวลาอาหารกลางวันแล้วหลังจากอาจารย์จากไป นักศึกษาก็รีบออกจากห้องเรียนทันทีและวิ่งไปที่โรงอาหาร ต้องการตักอาหารเร็ว ๆ ไม่เช่นนั้นถ้าคิวอยู่ท้าย ๆ ไม่รู้ว่าต้องรอนานแค่ไหนแม้ว่าตอนเย็นจะมีคนเลี้ยงอาหารมื้อใหญ่ แต่ตอนเที่ยงก็ต้องกินข้าวไม่ใช่เหรอ?หลินตงรอจนกระทั่งเพื่อนร่วมชั้นออกไปเกือบหมดก่อนจึงค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนสามจี๊ดของหอพักเดียวกันก็ไม่ได้รีบร้อนและกำลังรอหลินตงในห้องเรียนยังเหลือนักศึกษาบางคนที่ไม่อยากไปเบียดเสียด ซูยิงเสวี่ยก็เป็นหนึ่งในนั้นพวกหลินตงสี่คนยังไม่ทันออกจากห้องเรียนก็มีคนสองคนมาที่ประตูห้องเรียนเป็นผู้หญิงระดับเทพธิดาอีกสองคนหานชือหยุนและซ่างกวนหมิงเยว่ซ่างกวนหมิงเยว่รู้สึกตื่นเต้นมากตอนที่รู้ว่าหลินตงกลับมามหาวิทยาลัยในบรรดาตระกูลซ่อนเร้นตระกูลซ่างกวนถือว่าเป็นตระกูลธรรมดา
มันทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวมากหรือว่าตัวเองแย่ขนาดนั้นจริง ๆ เหรอ?หรือตัวเองเคยคลุกคลีระหว่างกลุ่มลูกคนรวย ทำให้หลินตงรังเกียจ???แต่ตัวเองก็ไม่ได้เลือกใคร แถมยังบริสุทธิ์อยู่ ขนาดจูบแรกก็ยังอยู่เดิมทีอยากจะมอบทั้งหมดนี้ให้หลินตงครั้งที่แล้ว ให้หลินตงรู้ว่าตัวเองไม่ใช่คนง่าย ๆ แบบนั้นน่าเสียดายที่สุดท้ายหลินตงก็หนีไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองก็ห่างเหินกันมากขึ้นเรื่อย ๆถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ก็ควรปล่อยวางท่าทีสงวนตัวและผลักหลินตงให้ล้มลงโดยตรงตราบใดที่ทั้งสองมีความสัมพันธ์กัน ให้หลินตงรู้ว่าเป็นครั้งแรกของตัวเอง ก็จะไม่รู้สึกแปลกหน้าเหมือนตอนนี้หลังจากคิดอยู่นาน หานชือหยุนก็ตัดสินใจมาดูหลินตงกลับมามหาวิทยาลัยครั้งนี้ ก็ไม่รู้ว่าจะอยู่นานแค่ไหน เทอมหน้าทุกคนต้องเริ่มฝึกงาน ก็ยิ่งไม่มีโอกาสได้เจอหากคว้าโอกาสนี้ไว้ไม่ได้ บางทีพวกเขาทั้งสองอาจจะพลาดกันไปเลยเพื่อความสุขในอนาคตของตัวเอง หานชือหยุนรู้ว่าตัวเองต้องจู่โจมหน่อยเทพธิดาของมหาวิทยาลัยเจียงหนานสองคนมาขวางหลินตงไว้ที่ประตูห้องเรียนด้วยกันหลินตงรู้สึกปวดหัวอีกครั้งเมื่อเห็นคนสองคนนี้
หลินตงยืนอยู่ระหว่างเทพธิดาทั้งสามของมหาวิทยาลัยเจียงหนานอย่างงงงวยซูยิงเสวี่ยเข้ามาทำอะไรอีก?เพื่อนสาวที่เดิมทีไม่สนิทสามคนเลือกที่จะมาหาเขาในเวลาเดียวกัน?"เอ่อ... เพื่อนทั้งสาม ล้วนมาหาผมเหรอ???" หลินตงถามทำลายความเงียบ"ใช่!!!"ทั้งสามคนตอบพร้อมกัน"งั้นพวกเราไปหาที่คุยกันดีไหม?""นายไปคุยกับพวกเธอก่อนเถอะ! รอนายมีเวลาแล้วฉันค่อยมาหานาย" ซูยิงเสวี่ยพูดจบก็เดินเบียดออกไป"แล้วพวกคุณล่ะ? ด้วยกันไหม?" หลินตงถาม"ช่างเถอะ! ฉันก็รอให้นายมีเวลาค่อยมาหาแล้วกัน!" หานชือหยุนคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดตอนนี้ให้เธออยู่ต่อ เธอก็ไม่รู้จะพูดอะไรกับหลินตงและที่นี่มีคนเยอะแยะหลังจากพูดจบหานชือหยุนก็หันหลังและจากไปสุดท้ายก็เหลือเพียงซ่างกวนหมิงเยว่เท่านั้น"เพื่อนซ่างกวน มีเรื่องอะไรไหม?""หลินตง ไปหาที่คุยกันหน่อยเถอะ!""ได้เลย!!!"ทั้งสองหาสถานที่เงียบสงบในมหาวิทยาลัยด้วยกันตอนนี้เป็นเวลารับประทานอาหารเที่ยง คนในมหาวิทยาลัยน้อยมาก"มีเรื่องอะไรก็พูดมาเถอะ! เพื่อนซ่างกวน" หลินตงกล่าว"หลินตง จำเรื่องที่เกิดขึ้นที่จิงตูครั้งที่แล้วได้ไหม?" ซ่างกวนหมิงเยว่ถาม"ไม่ต้องห่วง! ไม่