Share

บทที่ 705

"หลินตง? คุณเป็นอะไรไป?" ยุนซีเห็นหลินตงรับโทรศัพท์เสร็จก็ตะลึงไป ใช้มือโบกข้างหน้าหลินตงและถาม

"ห๊ะ??? โอ้!!! ยุนซี ผมไม่เป็นไร! เมื่อกี้ผู้อำนวยการโทรหาผม ให้ผมกลับไปมหาวิทยาลัยในวันพรุ่งนี้ ผมเกือบจะลืมไปแล้วว่าตัวเองเป็นนักศึกษา ดังนั้นจึงรู้สึกตั้งตัวไม่ทันนิดหน่อย" หลินตงพูดด้วยรอยยิ้ม

"หลินตง ช่วงนี้คุณเหนื่อยเกินไปหรือเปล่า! ไม่งั้นก็พักสักหน่อยเถอะ จะเปิดเทอมพอดี พักเรื่องของบริษัทไว้ก่อน คุณมีลูกน้องอยู่หลายคนไม่ใช่เหรอ? มอบงานให้พวกเขาดูแลก่อน ผ่อนคลายตัวเองสักพัก" ยุนซีกล่าวอย่างเป็นห่วง

เธอกลัวว่าหลินตงจะเหนื่อยเพราะเรื่องงานของบริษัท

"ไม่เป็นไร! ผมไม่เหนื่อย แต่พรุ่งนี้ผมยังต้องกลับไปที่มหาวิทยาลัย ผู้อำนวยการรอผมอยู่!" หลินตงตอบ

เขาอายที่จะบอกว่าตัวเองไม่เคยดูแลบริษัทเลย

โดยปกติแล้วก็แค่สบัดมือ

เพียงแต่กำหนดทิศทางคร่าว ๆ เท่านั้นเอง

"แล้วคุณจะกลับมาเมื่อไหร่?" ยุนซีถาม

"ทำไม??? ไม่อยากให้ผมไปเหรอ?" หลินตงถามด้วยรอยยิ้ม

"ใคร... ใครไม่อยากให้คุณไป? ฉันอยากให้คุณรีบไปเร็ว ๆ จะตาย" ยุนซีหน้าแดงและพูดอย่างเขินอายเล็กน้อย

"จริงเหรอ? ทำไมผมถึงรู้สึกว่ามีคนปากไม่ตรงกั
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status