เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 703
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 704
มหาวิทยาลัยเจียงหนานจะขึ้นสู่สามอันดับแรกของมหาวิทยาลัยในต้าเซี่ยได้หรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับว่าหลินตงจะจบการศึกษาที่นี่ได้อย่างราบรื่นหรือเปล่าสิ่งนี้บังคับให้โจวลี่หมินต้องโทรหาหลินตงเป็นการส่วนตัว"ผู้อำนวยการโจว ขออภัย ช่วงนี้ยุ่งนิดหน่อย เลยลืมเวลาเปิดเรียนไป คุณวางใจได้ พรุ่งนี้ผมจะไปเรียนแน่นอน" หลินตงตอบอย่างเขินอายเล็กน้อยเขาลืมเวลาเปิดเรียนไปโดยสิ้นเชิง แม้กระทั่งลืมว่าตัวเองกำลังจะเป็นนักศึกษาปีสี่"งั้นก็ตกลงตามนี้นะ พรุ่งนี้คุณต้องมา ผมจะรอคุณอยู่ที่มหาวิทยาลัย""ได้ครับ!!! พรุ่งนี้ผมจะไปแน่นอน ถ้าผู้อำนวยการโจวไม่มีเรื่องอะไรแล้ว งั้นผมก็วางสายแล้ว""ได้!!! เจอกันพรุ่งนี้แล้วค่อยคุยกัน""ครับ!!!" หลินตงพูดจบก็วางสายไปพรุ่งนี้โจวลี่หมินจะรอเขาอยู่ที่มหาวิทยาลัย หลินตงรู้สึกว่าน่าจะเป็นเรื่องบริจาคเงินร้อยล้านนั่นเขายังไม่รู้ว่าตัวตนของเขาค่อย ๆ ถูกเปิดเผยแล้วด้วยการเคลื่อนไหวของบริษัทลงทุนตงไหลที่ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ การประเมินมูลค่าก็สูงขึ้นเรื่อย ๆ กำลังจะทะลุสิบล้านล้านและกลายเป็นแชโบลที่ผู้คนนับไม่ถ้วนชื่นชมจะต้องดึงดูดสายตาคนจำนวนมากอย่างแน่นอนแม้ว่าข้อมู
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 705
"หลินตง? คุณเป็นอะไรไป?" ยุนซีเห็นหลินตงรับโทรศัพท์เสร็จก็ตะลึงไป ใช้มือโบกข้างหน้าหลินตงและถาม"ห๊ะ??? โอ้!!! ยุนซี ผมไม่เป็นไร! เมื่อกี้ผู้อำนวยการโทรหาผม ให้ผมกลับไปมหาวิทยาลัยในวันพรุ่งนี้ ผมเกือบจะลืมไปแล้วว่าตัวเองเป็นนักศึกษา ดังนั้นจึงรู้สึกตั้งตัวไม่ทันนิดหน่อย" หลินตงพูดด้วยรอยยิ้ม"หลินตง ช่วงนี้คุณเหนื่อยเกินไปหรือเปล่า! ไม่งั้นก็พักสักหน่อยเถอะ จะเปิดเทอมพอดี พักเรื่องของบริษัทไว้ก่อน คุณมีลูกน้องอยู่หลายคนไม่ใช่เหรอ? มอบงานให้พวกเขาดูแลก่อน ผ่อนคลายตัวเองสักพัก" ยุนซีกล่าวอย่างเป็นห่วงเธอกลัวว่าหลินตงจะเหนื่อยเพราะเรื่องงานของบริษัท"ไม่เป็นไร! ผมไม่เหนื่อย แต่พรุ่งนี้ผมยังต้องกลับไปที่มหาวิทยาลัย ผู้อำนวยการรอผมอยู่!" หลินตงตอบเขาอายที่จะบอกว่าตัวเองไม่เคยดูแลบริษัทเลยโดยปกติแล้วก็แค่สบัดมือเพียงแต่กำหนดทิศทางคร่าว ๆ เท่านั้นเอง"แล้วคุณจะกลับมาเมื่อไหร่?" ยุนซีถาม"ทำไม??? ไม่อยากให้ผมไปเหรอ?" หลินตงถามด้วยรอยยิ้ม"ใคร... ใครไม่อยากให้คุณไป? ฉันอยากให้คุณรีบไปเร็ว ๆ จะตาย" ยุนซีหน้าแดงและพูดอย่างเขินอายเล็กน้อย"จริงเหรอ? ทำไมผมถึงรู้สึกว่ามีคนปากไม่ตรงกั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 706
มหาวิทยาลัยเจียงหนานหลินตงก้าวเข้าสู่มหาวิทยาลัยที่เปลี่ยนชะตากรรมของตัวเองอีกครั้งหลังจากผ่านไปนานที่นี่เป็นที่ตัวเองถูกอดีตแฟนทิ้ง ถูกลูกคนรวยของมหาวิทยาลัยทำให้โกรธจนอาเจียนเป็นเลือด สุดท้ายพอตื่นขึ้นมาก็ได้ระบบศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงมันเป็นระบบที่เปลี่ยนชีวิตของตัวเองเขาที่เคยอยู่ชั้นล่างของสังคม คาดหวังว่าการเรียนหนังสือจะเปลี่ยนโชคชะตาตัวเอง จึงเรียนหนังสืออย่างเอาเป็นเอาตายมาตลอดในขณะเดียวกันยังทำงานพาร์ทไทม์เพื่อหาเงินมาเอาใจแฟนสาวตัวเองอีกด้วยและตอนนี้เขาที่ก้าวเข้าสู่มหาวิทยาลัยเจียงหนานอีกครั้ง ได้ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลกแล้ว ตัวตน ฐานะและเงินทองก็ไม่ขาดเช่นกันแตกต่างจากหลินตงที่เป็นนักศึกษายากจนที่พอมีเวลาว่างก็ไปทำงานพาร์ทไทม์ส่งอาหารทันที อาจกล่าวได้ว่าแตกต่างกันราวฟ้ากับเหวพอเข้ามาในมหาวิทยาลัย หลินตงมองนักศึกษาที่ไป ๆ มา ๆ ในมหาวิทยาลัย หลายคนเป็นหน้าใหม่ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ในใจก็ถอนหายใจในตอนต้นของภาคการศึกษานี้ เขาก็เข้าสู่ปีที่สี่แล้ว มหาวิทยาลัยเจียงหนานก็ต้อนรับนักศึกษาใหม่กลุ่มหนึ่งด้วยหมดเวลารายงานตัวสำหรับน้องใหม่แล้ว และวันนี้เป็นเวลาเรียนอย่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 707
สิ่งนี้ทำให้หลินตงทนไม่ไหวและอาเจียนเป็นเลือดทันที หลังจากตื่นขึ้นมาก็ตัดสินใจที่จะไม่แสร้งทำเป็นยากจนอีกต่อไป ฟื้นฟูสถานะนายนายของตัวเองโดยพื้นฐานแล้วทุกคนก็เชื่อข่าวลือนี้ไม่งั้นคนจนจะกลายเป็นลูกคนรวยอย่างกะทันหันได้อย่างไร?ไม่เพียงแต่ให้ประธานสมาคมนักศึกษาของมหาวิทยาลัยอย่างโจวหวยหลี่ที่มีภูมิหลังที่ลึกซึ้งเรียกว่านายน้อยด้วยความเคารพ แต่ยังขับรถสปอร์ตสุดหรูมูลค่าหลายสิบล้านมาที่มหาวิทยาลัยด้วยหลินตงเดินไปที่ประตูห้องทำงานของผู้อำนวยการโจวลี่หมิน"ก๊อกก๊อกก๊อก!!!" หลินตงเคาะประตูห้อง"เข้ามา!!!" เสียงของโจวลี่หมินดังมาจากห้องทำงานหลินตงเปิดประตูแล้วเดินเข้าไปโจวลี่หมินเงยหน้าขึ้นมองและเห็นว่าเป็นหลินตง เขาจึงลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและพูดว่า "ที่แท้คือหลินตงมาแล้ว รีบเชิญนั่ง! ผมจะไปรินน้ำให้คุณ"ถ้าให้คนอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยเจียงหนานเห็นฉากนี้ จะต้องตกใจจนอ้าปากค้างแน่นอนโจวลี่หมินคือใคร?ผู้อำนวยการมหาวิทยาลัยเจียงหนานนี่คือผู้มีอำนาจสูงสุดของมหาวิทยาลัยเจียงหนานคาดไม่ถึงว่าจะไปรินน้ำให้นักศึกษาคนหนึ่งด้วยตัวเอง?แต่ตัวโจวลี่หมินเองกลับไม่ได้รู้สึกอึดอัดแม้แต่น้อย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 708
พอออกมาจากห้องทำงานของผู้อำนวยการโจวลี่หมิน หลินตงก็เดินไปที่ชั้นเรียนของตัวเองในเมื่อกลับมาแล้ว ยังไงก็ต้องกลับไปดูชั้นเรียนหน่อย เนื่องจากเขาก็ยังเป็นนักศึกษาในชั้นนี้อยู่หลินตงเดินไปถึงหน้าชั้นเรียนของตัวเอง ก็ดึงดูดความสนใจของทั้งห้องทันทีและกลายเป็นจุดสนใจของทั้งห้องเมื่อสาว ๆ หลายคนเห็นหลินตง ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความสุขเพราะตั้งแต่หลินตงถูกเจียงซานทิ้งไปเมื่อเทอมที่แล้ว ก็ยังไม่เคยได้ยินว่าหลินตงมีแฟนอย่างเป็นทางการเลยดังคำกล่าวที่ว่ามาก่อนได้ก่อน พวกเธอยังมีโอกาสอยู่มาก!ไม่ได้เจอกันนาน!!!คาดไม่ถึงว่าหลินตงจะหล่อขึ้นอีกแล้ว แถมยังเป็นลูกคนรวยอีก นี่จะให้หนุ่ม ๆ คนอื่นทำยังไง???นอกจากชายหนุ่มสามคนที่มีความสัมพันธ์ที่ดีในหอพักกับหลินตงแล้ว คนอื่น ๆ ในชั้นเรียนก็แสดงหน้าอิจฉาริษยาโดยเฉพาะอย่างยิ่งหัวหน้าหน่วยติงเว่ย แทบหวังว่าหลินตงจะไม่ปรากฏตัวอีกเลยทันทีที่หลินตงปรากฏตัว แสงของเขาก็จางลงทันทีเมื่อเทียบกับหลินตง เขาดูเหมือนจะเป็นหิ่งห้อยตัวหนึ่ง แต่หลินตงเป็นแสงที่แพรวพราวจากดวงอาทิตย์บนท้องฟ้า"ก๊อกก๊อกก๊อก!!!" หลินตงยังคงเคาะประตูอย่างสุภาพอาจารย์ที่สอนจึงห
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 709
เพื่อหลีกเลี่ยงเรื่องที่บางคนจะไม่ตั้งใจเรียนและไม่ทำอะไรเลยหลังจากรู้ว่ามีงานที่มั่นคงนี่ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เขาต้องการ"เชี่ย นายเป็นลูกคนรวยเหรอ? ทำไมเมื่อก่อนดูไม่ออกเลย?""นายโหดมาก ซ่อนไว้ได้ลึกมาก!!!" โจวเหวินหัวยกนิ้วให้หลินตง"มีอนาคต!!! ทั้ง ๆ ที่เป็นลูกคนรวย กลับแกล้งทำเป็นคนจน ถ้าไม่ได้ถูกเจียงซานทิ้ง คาดว่านายก็คงจะไม่เปิดเผยใช่ไหม?"และคำพูดของหลินตงก็ทำให้เพื่อนร่วมชั้นที่อยู่รอบ ๆ ตื้นเต้นเสียงดังแม้ว่าทางมหาวิทยาลัยจะมีข่าวลือมาตลอดว่าหลินตงเป็นลูกคนรวย แถมยังเห็นเขาขับรถสปอร์ตหลายสิบล้านมาที่มหาวิทยาลัย แต่เนื่องจากมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เคยเห็นตอนนี้เขาได้ยอมรับตัวตนด้วยตัวเองแล้ว ต้องไม่ใช่เรื่องปลอมแน่นอน"หลินตง ฉันคิดว่านายควรเลี้ยงข้าว เลี้ยงข้าวทุกคนในชั้นเรียนของเรา เพราะนายหลอกลวงความรู้สึกของเรา ตอนที่นายส่งอาหารเดลิเวอรี่ เพื่อให้นายมีรายได้เยอะ ๆ ฉันได้กินจนตัวเองอ้วนไปหลายกิโล" สาวอ้วนคนหนึ่งในชั้นเรียนกล่าว"เห็นด้วย!!! จางเยว่พูดถูก! นายหลอกลวงความรู้สึกของเรา ควรแสดงความขอโทษ" นักศึกษาหญิงอีกคนก็กล่าวเสริม"ฉันก็เห็นด้วย!!!""ฉันก็เห็นด้วย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 710
เวลาช่วงเช้าผ่านไปอย่างรวดเร็วคนส่วนใหญ่ในห้องตั้งตารองานเลี้ยงตอนเย็นโรงแรมโกลเด้นลิฟ!!!โรงแรมแปดดาวแห่งเดียวในมณฑลเจียงหนานถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงเลี้ยง คาดว่าพวกเขาหลายคนคงจะไม่มีสิทธิ์เข้าไปทานอาหารสักมื้อในชีวิตนี้"กริ๊งกริ๊งกริ๊ง!!!"เสี่ยงกริ่งเลิกเรียนดังขึ้นได้เวลาอาหารกลางวันแล้วหลังจากอาจารย์จากไป นักศึกษาก็รีบออกจากห้องเรียนทันทีและวิ่งไปที่โรงอาหาร ต้องการตักอาหารเร็ว ๆ ไม่เช่นนั้นถ้าคิวอยู่ท้าย ๆ ไม่รู้ว่าต้องรอนานแค่ไหนแม้ว่าตอนเย็นจะมีคนเลี้ยงอาหารมื้อใหญ่ แต่ตอนเที่ยงก็ต้องกินข้าวไม่ใช่เหรอ?หลินตงรอจนกระทั่งเพื่อนร่วมชั้นออกไปเกือบหมดก่อนจึงค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนสามจี๊ดของหอพักเดียวกันก็ไม่ได้รีบร้อนและกำลังรอหลินตงในห้องเรียนยังเหลือนักศึกษาบางคนที่ไม่อยากไปเบียดเสียด ซูยิงเสวี่ยก็เป็นหนึ่งในนั้นพวกหลินตงสี่คนยังไม่ทันออกจากห้องเรียนก็มีคนสองคนมาที่ประตูห้องเรียนเป็นผู้หญิงระดับเทพธิดาอีกสองคนหานชือหยุนและซ่างกวนหมิงเยว่ซ่างกวนหมิงเยว่รู้สึกตื่นเต้นมากตอนที่รู้ว่าหลินตงกลับมามหาวิทยาลัยในบรรดาตระกูลซ่อนเร้นตระกูลซ่างกวนถือว่าเป็นตระกูลธรรมดา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 711
มันทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวมากหรือว่าตัวเองแย่ขนาดนั้นจริง ๆ เหรอ?หรือตัวเองเคยคลุกคลีระหว่างกลุ่มลูกคนรวย ทำให้หลินตงรังเกียจ???แต่ตัวเองก็ไม่ได้เลือกใคร แถมยังบริสุทธิ์อยู่ ขนาดจูบแรกก็ยังอยู่เดิมทีอยากจะมอบทั้งหมดนี้ให้หลินตงครั้งที่แล้ว ให้หลินตงรู้ว่าตัวเองไม่ใช่คนง่าย ๆ แบบนั้นน่าเสียดายที่สุดท้ายหลินตงก็หนีไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองก็ห่างเหินกันมากขึ้นเรื่อย ๆถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ก็ควรปล่อยวางท่าทีสงวนตัวและผลักหลินตงให้ล้มลงโดยตรงตราบใดที่ทั้งสองมีความสัมพันธ์กัน ให้หลินตงรู้ว่าเป็นครั้งแรกของตัวเอง ก็จะไม่รู้สึกแปลกหน้าเหมือนตอนนี้หลังจากคิดอยู่นาน หานชือหยุนก็ตัดสินใจมาดูหลินตงกลับมามหาวิทยาลัยครั้งนี้ ก็ไม่รู้ว่าจะอยู่นานแค่ไหน เทอมหน้าทุกคนต้องเริ่มฝึกงาน ก็ยิ่งไม่มีโอกาสได้เจอหากคว้าโอกาสนี้ไว้ไม่ได้ บางทีพวกเขาทั้งสองอาจจะพลาดกันไปเลยเพื่อความสุขในอนาคตของตัวเอง หานชือหยุนรู้ว่าตัวเองต้องจู่โจมหน่อยเทพธิดาของมหาวิทยาลัยเจียงหนานสองคนมาขวางหลินตงไว้ที่ประตูห้องเรียนด้วยกันหลินตงรู้สึกปวดหัวอีกครั้งเมื่อเห็นคนสองคนนี้
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 998
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 997
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 996
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 995
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 994
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 993
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 992
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 991
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 990
