เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 535
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 536
เดิมทีหลินตงอยากเคาะประตูคิดไปคิดมาแล้วก็ช่างมันเถอะยุนซีเป็นผู้หญิงขี้อาย จะกล้าเปิดประตูได้ยังไงเข้าไปเลยดีกว่าหลินตงค่อย ๆ วางมือบนที่จับประตูและออกแรงกดเล็กน้อย"คลิก!!!"ประตูห้องเปิดตามเสียงข้างในมืดสนิทหลินตงเดินเข้าไปในห้องปิดประตูด้วยหลังมือและล็อคในห้องมืดจนมองอะไรไม่เห็นหลินตงปล่อยพลังจิตวิญญาณออกมาเล็กน้อยและมาที่หน้าต่างห้องของยุนซีแหวกม่านแล้วดึงเปิดออกด้วยความช่วยเหลือของแสงจันทร์จาง ๆหลินตงนั่งอยู่ขอบเตียงยุนซีดูเหมือนจะนอนหลับสนิทแต่หลินตงสังเกตเห็นว่าขนตาที่สวยงามของเธอสั่นเล็กน้อยหลินตงตลกนิดหน่อยผู้หญิงคนนี้กำลังแกล้งหลับแต่ลองคิดอีกทีก็ใช่ สถานการณ์แบบนี้ ยุนซีหลับได้ก็แปลกหลินตงโน้มตัวลง ห่างจากใบหน้าที่สวยงามของยุนซีเพียงไม่กี่เซนติเมตร ริมฝีปากสีแดงชาด ดวงตาโตที่สวยงามคู่หนึ่งปิดแน่น ขนตาสั่นเล็กน้อย เขาสัมผัสได้ถึงลมหายใจอันร้อนแรงของยุนซีหลินตงไม่สามารถทนได้อีกต่อไป จึงจูบริมฝีปากสีแดงชาดของยุนซี โจมตีเมืองอย่างรวดเร็วและลิ้มรสความหวานนี้อย่างละเอียดแสงจันทร์นอกหน้าต่างก็ดูเหมือนจะรู้ว่าสิ่งต่อไปไม่ควรเห็นและซ่อนเข้าไป
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 537
หลังจากที่หลินตงจัดการเรื่องของซ่งซือหมินเสร็จแล้ว เขาก็ขับรถกลับไปที่บ้านยุนซีเดิมทีวางแผนจะกลับไปที่มณฑลเจียงหนานในวันนี้ แต่แผนการได้เปลี่ยนแปลงเมื่อคืนเพิ่งทำเรื่องแบบนั้นกับยุนซี ไม่สามารถกินแล้วปัดตูดไปได้!!!อยู่กับยุนซีสักสองสามวันค่อยกลับไปดีกว่า!!!กลับมาถึงบ้านยุนซี เขาออกไปก็สายแล้ว แถมยังยุ่งอยู่ที่บ้านซ่งซือหมินอีกตั้งนาน ตอนนี้ก็เที่ยงกว่าแล้วหลังจากเข้าไปในบ้าน ยุนซียังไม่ลุกจากที่นอน หลินตงก็เริ่มเข้าไปในห้องครัวเพื่อทำอาหารการทำอาหารสำหรับหลินตงที่ทำอะไรเป็นเองมาตั้งแต่เด็กไม่มีอะไรยากเลย ในไม่ช้าอาหารแสนอร่อยโต๊ะหนึ่งก็ทำเสร็จแล้วหลินตงขึ้นไปชั้นบนเพื่อเตรียมเรียกยุนซีมาทานข้าว เข้าไปในห้องของยุนซี แม่สาวน้อยยังคงหลับสนิทอยู่ นั่งอยู่ข้างเตียงยุนซี มองยุนซีที่กำลังหลับสนิทหลินตงก็ทนไม่ไหวอีกแล้วค่อย ๆ แอบขึ้นไปนอน..."อืม??? หลินตง! คุณกลับมาแล้วเหรอ? ง่วงจังเลย! ขอฉันนอนต่ออีกหน่อยได้ไหม!" ยุนซีเหล่ตาไปที่หลินตงแล้วพึมพำ"คุณนอนเถอะ! คุณนอนเถอะ!" หลินตงปลอบใจหลังจากผ่านไปนาน...หลินตงและยุนซีก็กำลังทานข้าวอยู่ที่โต๊ะแล้วยุนซีก้มหน้าทานข้าวใบ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 538
ห้องส่วนตัวหมายเลขหนึ่งร้อยสามสิบแปดในพื้นที่รับประทานอาหารของเกรทวอลล์คลับ"ลี่ลี่! เธอบอกว่ายุนซีมีแฟนแล้วจริงเหรอ?" ผู้หญิงคนหนึ่งถามพอเธอถามคำถามนี้ก็ดึงดูดความสนใจของทุกคนในห้องส่วนตัวทันที"เรื่องจริงแน่นอน! เมื่อวานฉันเห็นด้วยตาตัวเอง ยุนซีกำลังทานข้าวกับชายหนุ่มรูปหล่อคนหนึ่ง" ลี่ลี่ยืนยัน"ทานข้าวด้วยกันก็ไม่จำเป็นต้องเป็นแฟนไหม?" ผู้ชายอีกคนกล่าว"ถูกต้อง! เพื่อนกันก็ทานข้าวด้วยกันได้ ลี่ลี่ เธอทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่หรือเปล่า?""ฉันไปถามด้วยตัวเอง! หนุ่มหล่อคนนั้นก็ยอมรับแล้วด้วย และยุนซีก็ไม่ได้คัดค้านอะไรเลย! นิสัยของยุนซีพวกเธอยังไม่รู้ดีเหรอ? ถ้าเป็นเพื่อนเธอจะไม่ทานข้าวกับผู้ชายคนนั้นตามลำพังแน่นอน ไม่ต้องพูดถึงความสัมพันธ์แบบแฟนที่คิดไปเอง" ลี่ลี่กล่าวพูดแบบนี้ทุกคนก็คิดว่ามีความเป็นไปได้สูง!แม้ว่ายุนซีจะนิสัยเรียบร้อย แต่ก็ขึ้นอยู่กับว่าในแง่มุมไหน ในแง่ของความสัมพันธ์ เธอเป็นคนจริงจังมากไม่สามารถล้อเล่นได้"แล้วผู้ชายคนนั้นชื่ออะไร?""เหมือนจะชื่อหลินตงมั้ง!" ลี่ลี่ตอบ"หลินตง? พวกเธอมีใครรู้จักไหม?"ทุกคนต่างส่ายหัว!!!"ในวงการเราไม่มีแซ่หลินเล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 539
เป็นหนึ่งในสี่มหาเศรษฐีชั้นนำของจิงตูเช่นกันตอนนี้ลูกสาวคนโตของตระกูลมู่หรง พี่สาวของมู่หรงจุ้นเจี๋ยกลับมาแล้ว แม้แต่ตระกูลกู่ก็ยังต้องหลีกเลี่ยงความเฉียบคมนี้ชั่วคราวเรื่องนี้ทำให้ทุกคนตกตะลึง!และก็รู้ว่าตระกูลมู่หรงกำลังจะผงาดขึ้นงานเลี้ยงต้อนรับนี้เลยไม่มีใครไม่กล้ามา"วันนี้เป็นวันที่ดีสำหรับแก๊งอันธพาลของเรา เนื่องจากช่วงนี้แก๊งอันธพาลได้สูญเสียราชาอันธพาลไปสองคนติดต่อกัน ในที่สุดเราก็มีเลือดใหม่ไฟแรงมาเติมเต็ม ทุกคนมาชนแก้วให้จุ้นเจี๋ยกันเถอะ!" เซียวเฉิงฉวนหนึ่งในราชาแปดอันธพาลยืนขึ้นและพูดเสียงดังทันทีที่เขาพูดทุกคนก็ลุกขึ้นและยกแก้วเหล้าขึ้นสูง"ไชโย!!!!!""ขอบคุณทุกคนที่ให้เกียรติ! สามปีแล้ว! ขอบคุณทุกคนที่ยังจำผมได้!" มู่หรงจุ้นเจี๋ยพูดด้วยความซาบซึ้งใจหลังจากติดคุกสามปี เขากลายเป็นผู้ใหญ่และสงบมากขึ้นแล้ว ไม่ได้เย่อหยิ่งและอวดดีเหมือนเมื่อก่อน"จุ้นเจี๋ย! พวกเราทุกคนละอายใจมาก! เราไม่สามารถช่วยอะไรได้เลยกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้น! โปรดยกโทษให้ด้วย!" ติงเจี๋ยราชาอันธพาลอีกคนกล่าว"พี่ติง! อย่าพูดแบบนั้นนะ! ผมเข้าใจ! กู่เจี้ยนหย่ามุ่งเป้ามาที่ผมตั้งแต่แรก และ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 540
"จุ้นเจี๋ย! นิกายของพี่สาวนายชื่ออะไร? ทรงพลังมาก! ทำให้ตระกูลกู่ต้องหลีกเลี่ยงความเฉียบคมสักพักและยอมรับผิดกับนาย!" เซียวเฉิงฉวนถามมู่หรงจุ้นเจี๋ยที่อยู่ข้าง ๆ อย่างสงสัยเซียวเฉิงฉวนไม่ใช่คนเดียวที่อยากรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้สมาชิกหลักคนอื่น ๆ ของแก๊งอันธพาลก็อยากรู้อยากเห็นมาก ทุกคนพากันหยุดและมองไปที่มู่หรงจุ้นเจี๋ย เพื่อรอคำตอบของเขามู่หรงจุ้นเจี๋ยสนุกกับการเป็นจุดศูนย์กลางของความสนใจไม่ว่ายังไงเขาก็ยังเป็นวัยรุ่นในวัยยี่สิบ แม้ว่าการติดคุกสามปีจะทำให้เขาเป็นผู้ใหญ่มาก แต่ธรรมชาติของวัยรุ่นยังไม่เปลี่ยนแปลง"นิกายของพี่สาวผมชื่อคุนหลุน นี่เป็นหนึ่งในนิกายที่ซ่อนเร้นที่เก่าแก่ที่สุดในโลก แค่ผู้อาวุโสธรรมดาสองคนที่ส่งออกมาก็เป็นถึงจุดสูงสุดของรายการมังกร!" มู่หรงจุ้นเจี๋ยพูดอย่างภาคภูมิใจ"โห!!!"ทุกคนในที่เกิดเหตุต่างก็สูดหายใจเข้าลึกความตกใจในใจไม่มีที่สิ้นสุด!!!ผู้อาวุโสธรรมดาสองคนอยู่ในจุดสูงสุดของรายการมังกรเหรอ???คุนหลุนแข็งแกร่งแค่ไหนกัน???ไม่น่าแปลกใจเลยที่ทำให้มหาเศรษฐีชั้นนำอย่างตระกูลกู่ยอมอ่อนข้อ ให้กู่เจี้ยนหย่ามาคุกเข่าขอโทษด้วยตัวเองที่บ้าน"จุ้นเจี๋ย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 541
ตำแหน่งนี้เป็นสิ่งที่เขาเคยฝันถึงตอนนั้นเขาตั้งตารอทุกวัน รอให้จ้าวซือเต้ากลายเป็นพี่เขยของเขา เขาก็สามารถเลื่อนตำแหน่งเป็นราชาอันธพาลตอนนี้ในที่สุดความฝันนี้ก็เป็นจริง"เอาล่ะ! พวกนายค่อย ๆ กินกัน ฉันยังมี..."จ้าวซือเต้าเตรียมจะออกไปก่อน เขามีเรื่องอื่นที่ต้องทำพันธสัญญาสิบปีใกล้เข้ามาแล้ว เขาต้องเตรียมทุกอย่างให้พร้อมแต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ โทรศัพท์ของมู่หรงจุ้นเจี๋ยก็ดังขึ้น"กริ๊ง...กริ๊ง..."มู่หรงจุ้นเจี๋ยมองไปที่หัวหน้าจ้าวซือเต้าจ้าวซือเต้าพยักหน้าให้เขา ส่งสัญญาณให้เขารับโทรศัพท์ก่อนมู่หรงจุ้นเจี๋ยจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เป็นมู่หรงฉิงเกอพี่สาวของเขาโทรมาเขารีบกดปุ่มรับสาย"นายอยู่ไหน???" เสียงเย็นชาของมู่หรงฉิงเกอดังมาจากโทรศัพท์"พี่สาว! ผมกินข้าวกับเพื่อนอยู่! พวกเขาเลี้ยงต้อนรับให้ผม!" มู่หรงจุ้นเจี๋ยตอบอย่างระมัดระวังสำหรับพี่สาวที่ไม่ค่อยได้เจอคนนี้! เขากลัวนิดหน่อย"ฉันบอกนายไว้ว่ายังไง???""พี่สาว! ผม..."มู่หรงจุ้นเจี๋ยยังไม่ทันพูดจบก็ถูกมู่หรงฉิงเกอขัดจังหวะว่า "ตำแหน่ง!!!""ห้องส่วนตัวหมายเลขสามในพื้นที่รับประทานอาหาร ของเกรทวอลล์คลับ!""รอฉันอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 542
หลินตงและยุนซีมาถึงเกรทวอลล์คลับ หลังจากจอดรถเสร็จแล้วทั้งสองก็เดินเข้าไปด้วยกันพอเพิ่งเข้าประตูก็มีพนักงานสาวรูปร่างสูงใหญ่หน้าตาโดดเด่นเข้ามาต้อนรับ"คุณผู้ชาย! คุณผู้หญิง! สวัสดีค่ะ! ไม่ทราบว่าได้จองไว้ไหมคะ?""จองไว้ครับ! เพื่อนของผมอยู่ในห้องส่วนตัวหมายเลขหนึ่งร้อยสามสิบแปดของพื้นที่รับประทานอาหาร!" หลินตงตอบ"โอเคค่ะ! งั้นพวกคุณเชิญตามดิฉันมาค่ะ!"พนักงานพูดแล้วก็เดินนำหน้าไปหลินตงและยุนซีเดินตามหลังขณะที่พวกเขาเพิ่งขยับ มีคนอีกสองสามคนเข้ามาจากข้างนอกเป็นมู่หรงฉิงเกอและพวกคนของคุนหลุนพอมู่หรงฉิงเกอเข้าประตูมาก็เห็นเงาหลังที่คุ้นเคยหลินตง???มู่หรงฉิงเกอตะลึง!เวินหรูอวี้และตงฟางเยว่ก็เห็นหลินตงเช่นกัน ในระดับของพวกเขามีความจำและสายตาที่ดีมากนอกจากนี้หลินตงยังให้ความประทับใจที่ลึกซึ้งแก่พวกเขามู่หรงฉิงเกอและคนอื่น ๆ เข้าไปในล็อบบี้เกรทวอลล์คลับ ดึงดูดความสนใจของทุกคนทันทีท่าทางเหมือนนางฟ้าและใบหน้าที่สวยงามของมู่หรงฉิงเกอดึงดูดความสนใจอย่างมากการเห็นเธอครั้งแรก ไม่ว่าชายหญิงก็จะถูกดึงดูดหมดนอกจากนี้เวินหรูอวี้และตงฟางเยว่ก็เป็นผู้ชายที่มีท่าทางและหน้าต
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 543
มีชายหนุ่มสองสามคนมีแววตาเศร้าหมอง"ยุนซี! ทำไมเธอไม่แนะนำคนที่อยู่ข้าง ๆ เธอให้ทุกคนรู้จักหน่ยล่ะ?" มีคนเอ่ยปากกล่าวยุนซียืนขึ้นและพูดว่า "สวัสดีทุกคน! เอ่อ... นี่คือหลินตงแฟนของฉัน!"หลังจากพูดจบก็นั่งลงจริง ๆ แล้วเธอไม่คุ้นเคยกับผู้ชายเหล่านี้มากนัก แค่เคยเจอไม่กี่ครั้งเท่านั้นในบรรดาผู้หญิงหลายคนลี่ลี่ก็เป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดดังนั้นเธอจึงไม่อยากพูดอะไรมาก!"หลินตง! รีบบอกว่านายหลอกยุนซีได้ยังไง? ต้องรู้ว่าพวกเราที่นี่มีหลายคนตามจีบยุนซี แต่ยุนซีไม่มองเลยแม้แต่นิดเดียว""ใช่! ใช่! ยุนซีเป็นเจ้าหญิงในแวดวงของเรา ตอนนี้กลับมีแฟนอย่างเงียบ ๆ! ถ้าไม่ใช่เมื่อวานลี่ลี่เจอพวกคุณ ก็ไม่รู้ว่าจะปิดบังเราไปถึงเมื่อไหร่!"หลินตงยังยืนขึ้นและแนะนำตัวเอง "สวัสดีทุกคน! ผมชื่อ หลินตง! ฉันเป็นแฟนของยุนซี จริง ๆ แล้วยุนซีกับผมรู้จักกันมานานแล้ว เราเป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายกัน ตอนนั้นเธอตามพ่อของเธอไปเรียนมัธยมปลายที่นั่น หลังจากเรียนจบเราก็ติดต่อกันมาตลอด เพิ่งคบกันอย่างเป็นทางการเมื่อเร็ว ๆ นี้เอง""ยุนซีไม่ชายตามองคนในแวดวงของเรา ไม่ใช่เพื่อรอคุณนะ?" มีคนถามเมื่อยุนซีได้ยินประโยค
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1006
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1005
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1004
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1003
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1002
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1001
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1000
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 999
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 998
