บทที่ 527

"ตงฟางเยว่ศิษย์รุ่นที่ยี่สิบสามของคุนหลุนครับ! ยินดีที่ได้รู้จักลุงซ่งครับ! ปู่ของผมตงฟางเสี้ยวผู้อาวุโสสูงสุดแห่งคุนหลุนครับ" ตงฟางเยว่โค้งคำนับและกอดหมัดแนะนำตัวเอง

"มู่หรงฉิงเกอศิษย์รุ่นที่ยี่สิบสามของคุนหลุนค่ะ! ยินดีที่ได้รู้จักลุงซ่งค่ะ! อาจารย์ของฉันคือหยวนอินผู้อาวุโสที่สามแห่งคุนหลุนค่ะ" มู่หรงฉิงเกอก็โค้งคำนับและกอดหมัดแนะนำตัวเอง

ตอนซ่งซือหมินลืมตาขึ้นมองมาที่พวกเขาเมื่อกี้ ทั้งสามคนรู้สึกราวกับว่าความลับทั้งหมดในร่างกายถูกมองทะลุปรุโปร่ง

สายตาที่เข้าใจทุกอย่าง!!!

ทั้ง ๆ ที่เป็นการมองแบบธรรมดา ไม่มีสายตาที่กดดันแม้แต่น้อย

กลับทำให้พวกเขารู้สึกเหมือนเผชิญหน้ากับภูเขาใหญ่ที่ข้ามไม่ได้

แข็งแกร่งมากจริง ๆ!!!

ไม่น่าแปลกใจเลยที่แม้แต่เจ้าสำนักก็ยังเคารพและนับถือชายชราคนนี้มาก

"หยางเฉินจื่อสบายดีไหม? ไม่ได้เจอกันมาหลายสิบปีแล้ว!" ซ่งซือหมินพูดพร้อมตกอยู่ในความทรงจำ

"อาจารย์สบายดีครับ!!! เขายังพูดถึงท่านกับพวกเราบ่อย ๆ ว่าท่านเป็นคนที่เขาเคารพนับถือมากที่สุดในชีวิต! ในปีนั้นได้เรียนรู้จากท่านมาไม่น้อย" เวินหรูอวี้ศิษย์พี่ใหญ่กล่าวด้วยน้ำเสียงเคารพ

"ฮ่าฮ่า!!! หายากมากที่หยา