เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 497
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 498
หลินตงบริษัทลงทุนตงไหลของจิงตู!เขาจัดการประชุมทางวิดีโอนี้โดยจุดประสงค์ไม่ใช่เพื่อสร้างบริษัทลงทุนตงไหลให้เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ระดับโลกโดยเร็วที่สุดอย่างที่เขาพูดเขาเพียงต้องการให้ทุกคนใช้จ่ายเงินมากขึ้นเพื่อรับแต้มศักดิ์สิทธิ์มากขึ้น และปรับปรุงความแข็งแกร่งของตัวเองโดยเร็วที่สุดแต่เขาไม่สามารถพูดได้อย่างเปิดเผย ไม่เช่นนั้นเขาอาจถูกมองว่าเป็นโรคจิตจึงพูดได้แค่ว่าอยากให้บริษัทเติบโตเร็วหน่อย บริษัทจะเติบโตก็ย่อมต้องใช้เงินและเขาพูดอย่างชัดเจนว่าทุกคนมีสิทธิที่จะใช้จ่ายเงินได้ไม่จำกัดเขารู้สึกว่าคนเหล่านี้น่าจะเข้าใจหลินตงประชุมเสร็จและจากไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่ทั้งบริษัทลงทุนตงไหลอาจกล่าวได้ว่าตกอยู่ในภาวะสับสนวุ่นวายเจ้านายขีดเส้นตายไว้ครึ่งเดือน ผ่านไปครึ่งเดือนก็จะเช็กผลงานของทุกคน ถ้าไม่ได้มาตรฐานก็ต้องเปลี่ยนคน ซึ่งไม่ใช่เรื่องเล่น ๆผู้รับผิดชอบของแต่ละเขตและแต่ละโครงการเป็นผู้นำในการทำโอทีแม้ว่าหลินตงต้องการใช้เงินเท่านั้นและไม่ต้องการเห็นผลลัพธ์ใด ๆ เลย แต่ทุกคนไม่ได้คิดอย่างนั้นน่าจะกล่าวว่าไม่มีคนปกติจะคิดเช่นนั้นเจ้านายคนไหนที่ยอมให้คุณใช้จ่ายเงิน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 499
สิ่งนี้ทำให้หลินตงเบิกบานใจเห็นว่ายอดใกล้หมื่นเข้ามาเรื่อย ๆคงจะเป็นการโกหกถ้าจะบอกว่าไม่ตื่นเต้นเลยผู้พิทักษ์ระดับเทพ!!!มันเป็นขอบเขตที่หลายคนใฝ่ฝัน แต่เขากำลังจะไปถึงมันในเวลาเพียงไม่กี่เดือนต้องรู้ว่าเขาเพิ่งเข้ามาสัมผัสกับศิลปะการต่อสู้เมื่อไม่กี่เดือนก่อน และตอนนี้ผ่านไปเพียงห้าเดือนเท่านั้น เขาก็กำลังจะก้าวเข้าสู่จุดสูงสุดของโลกและกลายเป็นผู้พิทักษ์ระดับเทพนี่เป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนและเป็นประวัติการณ์อย่างแน่นอนแน่นอนว่าการขยายตัวอย่างบ้าคลั่งของบริษัทลงทุนตงไหลได้นำไปสู่ปัญหามากมายเช่นกันหลินตงได้รับโทรศัพท์มากมายจากผู้ที่รับผิดชอบ ยกเว้นเมืองหมอตูที่เขาเคยวางอำนาจและเมืองที่จูเก่อชางโฉงเคยช่วยพูด ในเมืองอื่นก็มีการต่อต้านอยู่บ้างแม้แต่จิงตูก็ไม่มีข้อยกเว้นเฉินฮุยก็พบกับการต่อต้านครั้งใหญ่เช่นกันแต่หลินตงให้พวกเขาอยู่ห่าง ๆ ไว้ก่อน รอให้เขามีเวลาค่อยจัดการสิ่งที่เขาต้องทำตอนนี้คือจัดการกับเรื่องของซ่งซือหมินให้เรียบร้อยก่อนค่อยว่ากันซ่งเจียโทรหาเขาเกือบทุกวัน บอกเขาว่าอย่าไปไกลเพราะสมุนไพรจะรวบรวมครบในไม่ช้าส่วนซ่งซือหมินจะอยู่ต่อไปได้อีกสอง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 500
หลินตงออกจากบ้านของยุนซีกวนเหม่ยหลิงวางตะเกียบลง"เกิดอะไรขึ้นกับพวกคุณสองคน? ปล่อยหลินตงไปแบบนี้เลย? ก็ไม่ถามเขาว่าไปทำอะไร? ยุนจงไห่ คุณก็ด้วย! ยุนซีไม่รู้เรื่อง คุณก็ไม่รู้เรื่องเหรอ? หลายวันมานี้หลินตงมักจะรับโทรศัพท์ลับหลังเรา ตอนนี้ยิ่งรับโทรศัพท์ก็รีบจากไป เห็นได้ชัดว่ามีปัญหา" กวนเหม่ยหลิงพูดอย่างก้าวร้าว"แล้วคุณทำไมไม่ถามล่ะ?" ยุนจงไห่ถาม"ฉัน..." กวนเหม่ยหลิงไม่รู้จะตอบอย่างไรสักพักตัวตนและภูมิหลังในปัจจุบันของหลินตง ไม่อนุญาตให้เธอพูดกับหลินตงด้วยน้ำเสียงตั้งคำถามเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไปแต่ในฐานะแม่ยายในอนาคตของหลินตง เห็นหลินตงลูกเขยผู้ร่ำรวยคนนี้ดูเหมือนจะยุ่งวุ่นวายอยู่ข้างนอก เธอก็ทนไม่ไหวเล็กน้อยกลัวลึก ๆ ว่าลูกสาวตัวเองจะถูกคนอื่นแย่งไปผู้ชายที่หล่อเหลาและร่ำรวยอย่างหลินตง เป็นคนที่ดีที่สุดในบรรดาคนที่ดีในสังคมปัจจุบันนี้ หญิงสาวที่เคยติดต่อกับเขา คาดว่าคงไม่มีใครนิ่งนอนใจและไม่อยากจับเขาไว้ในมือ"แม่! หลินตงเขาไม่ใช่คนแบบนั้น ต้องมีเรื่องเร่งด่วนแน่ถึงเป็นแบบนี้ แม่อย่าคิดมากเลย" ยุนซีกล่าว"เธอยังช่วยเขาพูดอีก เธอรู้ไหมว่าเขาทำอะไรข้างนอก? อยู่บ้านก็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 501
เธอสามารถบอกกวนเหม่ยหลิงได้ไหมว่าเธอและหลินตงยังไม่ได้ไปถึงขั้นนั้นเลยทั้งคู่ไม่เคยจูบกันด้วยซ้ำมากสุดก็แค่จับมือกันกอดกันเท่านั้นเองเธอก็ไม่รู้ว่าหลินตงคิดยังไงเหมือนกันแต่เรื่องแบบนี้เธอที่เป็นผู้หญิงเริ่มก่อนคงไม่ได้มั้ง?ยุนจงไห่ไม่สามารถฟังอีกต่อไปและพูดว่า "ทำไมยิ่งพูดยิ่งไร้สาระ? ยุนซีพึ่งอายุเท่าไหร่เอง? นี่คือสิ่งที่คนเป็นแม่ควรพูดเหรอ? คนอื่นสอนลูกสาวตัวเองว่าควรปกป้องตัวเองอย่างไร คุณกลับดีคิดแต่หาวิธีผลักลูกสาวตัวเองออกไปอย่างไร"กวนเหม่ยหลิงได้ยินก็ไม่ทนแล้วยืนขึ้นเถียงว่า "ยุนจงไห่ นี่ยังไม่ใช่เรื่องดีที่คุณทำเหรอ? ลูกสาวอยู่กับหลินตงตั้งแต่มัธยมปลายนี่ก็โทษฉันเหรอ? ตอนนั้นทำไมคุณไม่บอกว่าให้เธอปกป้องตัวเองให้ดี? ตอนนี้เพิ่งพูดมันสายเกินไปหรือเปล่า? นี่ฉันก็ไม่ได้ทำเพื่อลูกสาวเหรอ? ด้วยสถานการณ์ปัจจุบันของเธอ ถ้าเลิกกับหลินตง เธอจะชอบคนอื่นได้เหรอ? ไม่แน่อาจจะทำเรื่องอะไรออกมาก็ได้ ถึงตอนนั้นคุณเสียใจก็ไม่ทันแล้ว"ยุนจงไห่ถูกกวนเหม่ยหลิงเถียงจนพูดไม่ออกคิดในใจว่าคุณเองก็คงไม่ชอบคนอื่นให้เป็นลูกเขยแล้วมั้ง!แต่คำพูดนี้เขาไม่สามารถพูดออกมาได้และในตอนนั้นเขาไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 502
หลินตงรีบไปหาซ่งซือหมิน เขายังไม่รู้ความคิดของกวนเหม่ยหลิง ไม่เช่นนั้นเขาจะยกนิ้วให้กวนเหม่ยหลิง และชมเธอหลายประโยคแน่นอนแม่ยายคนนี้น่าสนใจมาก!!!หลินตงเป็นผู้ชายธรรมดากำลังจะเรียนจบเพื่อนร่วมชั้นหลายคนอาศัยอยู่กับแฟนแล้วตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยเขาก็อิจฉาริษยาเหมือนกันตอนที่เขาคบกับเจียงซาน เขาก็เคยเสนอหลายครั้งว่าอยากเช่าบ้านอยู่ข้างนอก แต่ก็ถูกเจียงซานปฏิเสธอย่างไร้ความปราณีในเมื่อตอนนี้คบกับยุนซีแล้ว และยังได้รับการยอมรับจากพ่อแม่แล้วเขาจะไม่ต้องการทำอะไรกับยุนซีเหรอ?ในใจต้องอยากมากแน่ ๆด้วยนิสัยของยุนซีที่ติดหลินตงมาก หลินตงแค่เอ่ยปาก เธอจะไม่ปฏิเสธแน่นอนเพียงแต่หลินตงไม่ต้องการทำลายภาพลักษณ์ของตัวเองในใจของยุนซีนอกจากนี้ยังมีความกลัวว่ายุนซีจะผ่านด่านพ่อแม่ของเธอได้ยากเพราะโดยปกติแล้ว ยุนซียังเป็นนักศึกษา กวนเหม่ยหลิงต้องให้เธอปกป้องตัวเองตอนออกไปข้างนอกแน่ ๆหลินตงไม่อยากให้ยุนซีตกอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ถึงเวลานั้นทั้งไม่สามารถปฏิเสธตัวเองได้และยังไม่สามารถขัดขืนคำสั่งแม่ของเธอได้ดังนั้นเขาและยุนซีจึงปฏิบัติต่อกันด้วยความเคารพมาโดยตลอด แล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 503
ซ่งเจียพาหลินตงไปที่อีกห้องหนึ่งตรงกลางห้องมีโต๊ะกลมขนาดใหญ่ตัวหนึ่ง ด้านบนมีกล่องไม้จันทน์วางอยู่มากมายข้างในน่าจะเป็นสมุนไพรหลินตงก้าวไปข้างหน้าและหยิบกล่องไม้จันทน์ขึ้นมาหนึ่งกล่อง หลังจากเปิดมัน กลิ่นหอมที่เรียบง่ายและสดชื่นก็ปะทะหน้าทำให้ผู้คนรู้สึกผ่อนคลายและมีความสุขเมื่อได้กลิ่นยังไม่ทันได้ดูอย่างละเอียด หลินตงก็รู้ว่านี่เป็นสมบัติที่หายากแน่นอนเห็นเพียงโสมอันหนึ่งนอนเงียบ ๆ อยู่ในกล่องหนากว่านิ้วหัวแม่มือไม่มาก หนวดรากเล็ก ๆ นับไม่ถ้วนอยู่ข้าง ๆ เต็มไปหมด อย่างน้อยก็มีหลายร้อยเส้นหลินตงใช้การแพทย์แผนโบราณต้าเซี่ย และเริ่มสังเกตโสมในกล่องที่มืออย่างละเอียดเริ่มจากรูปทรง กลิ่น...สุดท้ายใช้มือบิดหนวดรากเล็ก ๆ เบา ๆ เข้าปากชิมดู"หลินตง เป็นยังไงบ้าง?" ซ่งเจียถามอย่างกังวลจากด้านข้างเธอกลัวว่าหลินตงจะบอกว่าไม่ได้สมุนไพรเหล่านี้เป็นสิ่งที่คุณปู่ฉู่หามาด้วยความยากลำบากอย่างยิ่งหากไม่ได้ผลก็จะต้องใช้เวลามากในการตามหาอีกครั้ง สุขภาพของปู่ทวดก็แย่ลงเรื่อย ๆ และไม่รู้ว่าเขาจะอยู่ได้อีกนานแค่ไหนช่วงนี้เธอกังวลทุกวันกลัวว่าตื่นเช้ามาจะพบว่าปู่ทวดไม่อยู่แล้ว"
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 504
ต้าเซี่ย จิงตูตระกูลมู่หรงวันนี้เป็นวันดีของตระกูลมู่หรงเพราะมู่หรงฉิงเกอคุณหนูของตระกูลมู่หรงที่หายตัวไปเป็นเวลาสิบปีกลับมาแล้วนี่คือคนที่สร้างความวุ่นวายในจิงตูเมื่อสิบปีก่อนใครบ้างจะไม่รู้ว่าทายาทสองคนของตระกูลเศรษฐีอันดับต้น ๆ ในจิงตู จ้าวซือเต้าจากตระกูลจ้าวและจูเก่อชางโฉงจากตระกูลจูเก่อเดิมเป็นเพื่อนสนิทกัน แต่สุดท้ายก็กลายเป็นศัตรูกันเพราะมู่หรงฉิงเกอและคนที่เคยเห็นมู่หรงฉิงเกอใช้เพียงสี่คำเพื่อบรรยายเธอ"งดงามอลังการ!!!"ผู้หญิงที่ปรากฏตัวในจิงตูเหมือนดาวหางเมื่อสิบปีก่อนได้บดบังผู้หญิงรุ่นใหม่ทุกคนในจิงตูในเวลานั้นหลังจากที่หายไปนานนับสิบปีตอนนี้เธอปรากฏตัวอีกครั้งการกลับมาของมู่หรงฉิงเกอในครั้งนี้ก็ไม่ได้หลบซ่อน ทุกตระกูลที่มีหน้ามีตาในจิงตูรู้กันหมดว่ามู่หรงฉิงเกอกลับมาแล้วทุกคนคิดว่าเธอกลับมาเพื่อทำตามพันธสัญญาสิบปีที่กำหนดไว้เมื่อสิบปีก่อนต้าเซี่ยกำลังจะเกิดพายุอีกครั้งการปะทะกันระหว่างจ้าวซือเต้าจากตระกูลจ้าวและจูเก่อชางโฉงจากตระกูลจูเก่อจะทำให้เกิดประกายไฟแบบไหน?ทุกคนต่างรอคอยผู้ชนะจะเป็นอันดับหนึ่งในกลุ่มคนรุ่นใหม่ของต้าเซี่ย การพัฒนาในอนาค
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 505
ขณะนี้ดวงตาของเขาก็ล้อมรอบด้วยหมอกเล็กน้อยลูกสาวที่รักของตัวเองต้องถูกส่งไปเนื่องจากปัญหาด้านสุขภาพ กลับมาเพียงสองครั้งในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมาเขาจะไม่รู้สึกเสียใจได้อย่างไร!แต่ดูจากท่าทางของลูกสาวแล้ว เธอคงสบายดีในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา"พ่อ แม่ คุณปู่ล่ะ?" มู่หรงฉิงเกอถามเธอจำได้ว่าปู่ของเธอรักเธอมากที่สุดตั้งแต่เด็ก ครั้งที่แล้วที่เธอกลับมาก็รีบมาหาเธอ แต่ครั้งนี้ไม่เห็นแม้แต่เงา"ปู่ของลูกได้รับบาดเจ็บสาหัสตอนต่อสู้กับคนอื่นเมื่อสามปีก่อน ตอนนี้ยังไม่สามารถลุกจากเตียงได้ เดี๋ยวลูกไปดูเขาด้วยตัวเองเถอะ! เขาพูดถึงลูกทุกวันหวังว่าจะได้เจอลูกก่อนตาย ตอนนี้ในที่สุดก็สามารถทำความปรารถนานั้นให้สำเร็จได้แล้ว" มู่หรงไป๋พูดอย่างเศร้าโศกเล็กน้อยพ่อของตัวเองถูกคนอื่นทำร้าย แต่เขาไม่มีทางเลือกเลยได้แต่โทษว่าศัตรูแข็งแกร่งเกินไปหากตระกูลจ้าวและตระกูลจูเก่อไม่ได้ช่วยไกล่เกลี่ยมาโดยตลอด ชีวิตของตระกูลมู่หรงก็คงไม่ง่ายเหมือนในปัจจุบันเหตุผลที่ทั้งสองตระกูลมาช่วยตระกูลมู่หรงของเขาก็เพราะลูกสาวเมื่อได้ยินคำพูดของมู่หรงไป๋ สีหน้าของมู่หรงฉิงเกอก็เปลี่ยนไปและก็ระเบิดพลังออกมาทันที ร่า
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1014
ในอวกาศใกล้กับมหาดวงดาวยานอวกาศที่เซี่ยมู่เคยขึ้นไปกำลังมุ่งหน้าไปยังมหาดวงดาวอย่างรวดเร็วทันใดนั้น ยานอวกาศก็ปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็วจากด้านหลังเพียงชั่วพริบตา ยานอวกาศก็แล่นผ่านและหยุดอยู่ตรงหน้าคนสวมชุดดำกว่าสิบคนลงมาจากยานอวกาศยืนอยู่ตรงหน้ายานอวกาศ แล้วขวางทางหลังจากที่ยานอวกาศเข้ามาหาพวกเขาคนสวมชุดดำคนหนึ่งยืนขึ้น ยืดกรงเล็บที่เป็นเกล็ดคู่หนึ่ง และกดมันลงบนยานอวกาศหยุดยานอวกาศในความว่างเปล่าโดยตรงจากนั้น คนสวมชุดดำอีกคนก็เดินไปที่ช่องทางเข้าของยานอวกาศ โดยยังคงยื่นอุ้งเท้าที่เป็นเกล็ดออกมาและเหวี่ยงมันออกไป ทำให้สามารถเปิดช่องทางออกได้อย่างง่ายดายร่างนั้นคลานเข้าไป“บัดซบ!!!”ไม่นานหลังจากนั้น ชายสวมชุดดำที่เข้ามาในยานอวกาศก็ส่งเสียงคำรามออกมา“ปัง!!!”ยานอวกาศทั้งลำแตกเป็นเสี่ยงๆ จากแรงกระแทกชายชุดดำยืนอยู่ในความว่างเปล่า รัศมีอันทรงพลังของเขาแผ่กระจายไปในทุกทิศทาง“เกิดอะไรขึ้น? คนไปไหนกันหมด?" ผู้นำในชุดคลุมดำถาม“ท่านครับ ยานอวกาศว่างเปล่าและผู้คนได้หลบหนีไปแล้ว”ผู้นำในชุดคลุมดำไม่ได้พูดอะไรอีกแต่ความตึงเครียดอันหนักหน่วงก็ปกคลุมความว่างเปล่าร่า
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1013
สำหรับหลินตงแล้ว สามารถเรียกได้ว่าน้ำน้อยย่อมแพ้ไฟตอนนี้เขาไปถึงจุดสูงสุดของพลังการต่อสู้ระดับปรมาจารย์ห้วงจักรวาลแล้วถ้าต้องการไปให้ไกลกว่านี้และกลายเป็นผู้ทรงพลังระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลครึ่งขั้นต้องยกระดับพลังจิตวิญญาณของเราจากระดับจ้าวจักรวาลขั้นสิบ ไปเป็นระดับปรมาจารย์ห้วงจักรวาลขั้นสิบสิ่งนี้ต้องใช้แต้มศักดิ์สิทธิ์ 1,900 แต้มแต่ตอนนี้หลินตงมีแต้มเพียงร้อยกว่าแต้มเท่านั้นยังห่างไกลเกินไปดังนั้นจึงควรยอมแพ้โดยตรงและไม่เสียเวลาอีกต่อไปหลังจากงานเลี้ยงที่มหาดวงดาวสิ้นสุดลง เขาจะไปที่ศูนย์กลางของกาแล็กซีทางช้างเผือกกับเย่ชิงหวู่แสดงทักษะของเขาในการประมูลอย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้หลินตงหดหู่ก็คือเวลางานเลี้ยงดูเหมือนจะถูกเลื่อนออกไปอีกครั้งเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรอโชคดีที่ตอนนี้ไม่มีการเคลื่อนไหวมากนักจากตระกูลเฟิงไม่มีข่าวคราวเกี่ยวกับบรรพบุรุษของตระกูลเฟิงที่ออกจากดาวของเขาทำให้หลินตงรู้สึกสบายใจขึ้นอีกหน่อยณ มหาดวงดาว พระราชวังที่เล่ยชางชิงอาศัยอยู่บรรยากาศที่คึกคักภายนอก ไม่สามารถบรรเทาความเย็นชาในใจของเล่ยชางชิงได้เลยเขาขังตัวเองอยู่ในห้องและไม่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1012
เซี่ยมู่เดินไปที่ห้องของเธอ นั่งบนเก้าอี้ และถามว่า "โม้โม่ คุณต้องปิดบังบางอย่างจากฉันอยู่แน่ๆ ใช่ไหม?”“ต้องขอโทษด้วย องค์หญิง! จริงๆ แล้ว ตอนที่เราออกมาครั้งแรกเมื่อปีที่แล้ว ฉันส่งข้อความกลับไปและติดต่อกับยังองค์จักรพรรดิตลอดเวลา ที่อยู่ของคุณอยู่ภายใต้การควบคุมของจักรพรรดิด้วย”“เรื่องนั้นฉันรู้! ถ้าพ่อไม่รู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน เราคงถูกจับได้และพาตัวกลับไปนานแล้ว สิ่งที่ฉันถามไม่ใช่แบบนั้น แต่ว่าคุณดูเหมือนจะคุยโทรศัพท์กับพ่อเมื่อกี้ และฉันต้องการรู้เนื้อหา”ดังนั้น องค์หญิงจึงทราบเกี่ยวกับรายงานนั้นมาโดยตลอดณ จุดนี้ ไม่มีเหตุผลที่จะต้องปกปิดอะไรยิ่งไปกว่านั้น หากพวกเขาต้องการยืดเวลาและหนีจากภัยพิบัตินี้ พวกเขาต้องร่วมมือกับองค์หญิงเห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะเก็บเป็นความลับจากเธอ“องค์หญิง เราตกเป็นเป้าหมาย แม้ว่าผู้คนที่จักรพรรดิส่งมาจะอยู่ระหว่างทางแล้ว แต่คงต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะมาถึง ในช่วงเวลานี้ เราต้องปกป้องตัวเองและไม่ตกอยู่ในมือศัตรู”“ใครกำลังเล็งเป้าฉันอยู่? "เซี่ยมู่ถามด้วยความสับสนเธอไม่เข้าใจหรือว่าทำไมใครถึงกล้าโจมตีเธอในแกนกลางของกาแล็กซีทางช้างเผือกแ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1011
อย่างไรก็ตาม ม่านแสงนี้สามารถทนต่อการโจมตีจากระดับปรมาจารย์ห้วงจักรวาลครึ่งขั้นได้ชายชุดดำยังยื่นมือขวาของเขาออกมา โดยหันหน้าไปทางมือขวาของกัปตันองครักษ์เกราะจักรพรรดิอีกฟากของม่านแสงนี่คืออะไร???ดวงตาของกัปตันองครักษ์เกราะจักรพรรดิหรี่ลง และแววตาตกใจที่ไม่มีใครเทียบได้ปรากฏขึ้นบนใบหน้าภายใต้เกราะจักรวรรดิมือของอีกฝ่ายกลายเป็นกรงเล็บที่เต็มไปด้วยเกล็ด“แคร้ก!!!”กรงเล็บของชายชุดดำแทงทะลุม่านแสง คว้ามือของกัปตันองครักษ์เกราะจักรพรรดิ บิดมันและหักข้อมือของเขาอย่างง่ายดาย“กรอด…..”กัปตันองครักษ์เกราะจักรพรรดิเบิกตากว้างด้วยความตกใจ และไม่เชื่อบนใบหน้าของเขาอีกฝ่ายจะทำลายผนึกสวรรค์แปดทิศได้อย่างง่ายดายแบบนี้ได้ยังไง?โดนไม่สนความเจ็บปวดแสนสาหัสที่มือของเขากระบี่แสงปรากฏขึ้นที่มือซ้ายฟันกรงเล็บของชายชุดดำอย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะถูกฟัน เขาถูกกรงเล็บอีกข้างคว้าเอาไว้ก่อนที่เขาจะทันโต้ตอบ ชายชุดดำก็พุ่งไปข้างหน้า พุ่งเข้าชนหน้าอกขององครักษ์เกราะจักรพรรดิโดยตรงแม้จะผ่านเกราะจักรพรรดิพลังถูกดูดซับไปแล้วมากกว่า 90%กัปตันองครักษ์เกราะจักรพรรดิก็ยังรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1010
ไม่นานหลังจากองค์หญิงสิบเก้าและสหายของเธอจากไปในความว่างเปล่าเหนือดาวเคราะห์นี้ยานอวกาศมาถึงที่นี่และจอดลงประตูยานอวกาศเปิดออกและคนสวมชุดดำมากกว่าสิบคนลงมาและยืนอยู่ในความว่างเปล่า“ออกมา! องครักษ์เกราะจักรพรรดิ ฉันรู้ว่าพวกแกอยู่ที่นี่” ผู้นำในชุดดำกล่าวในขณะนี้ มิติข้างหน้าก็สั่นสะเทือนชายสวมหน้ากากสีขาวที่มีตราจักรพรรดิสลักอยู่บนเสื้อผ้าของเขาปรากฏตัวต่อหน้าชายในชุดดำนี่คือกลุ่มองครักษ์เกราะจักรพรรดิ ที่ทำให้กองกำลังนับไม่ถ้วนหวาดกลัว“เศษซากอาณาจักรสวรรค์!" ชายผู้เพิ่งปรากฏกายกล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก“ไม่ได้เจอกันนานเลย องครักษ์เกราะจักรพรรดิ ฉันดีใจที่แกยังจำเราได้ ออกมาทุกคน! ฉันรู้ว่าตราบใดที่องครักษ์เกราะจักรพรรดิออกมาแบบนี้ กลุ่มนึงก็จะมีแปดคน”ทันทีที่ชายในชุดดำเพิ่งพูดจบในเจ็ดทิศทางอื่นๆ ทางฝั่งเดียวกับชายหน้ากากสีขาว มิติก็สั่นสะเทือนพร้อมกันชายอีกเจ็ดคนที่สวมหน้ากากสีดำก็ปรากฏตัว ล้อมรอบชายในชุดคลุมสีดำองครักษ์เกราะจักรพรรดิ แปดคนขวางชายชุดดำจากแปดทิศทางคนหนึ่งสวมหน้ากากสีขาว ในขณะที่อีกเจ็ดคนสวมหน้ากากสีดำชายสวมหน้ากากสีขาวเป็นกัปตันทีมองครักษ์
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1009
เซี่ยมู่มองตามสายตาของสาวใช้เสี่ยวชิงและมองดูผีเสื้อหลากสีสันขนาดเท่าฝ่ามือกำลังเกาะดอกไม้ไม่ไกลนัก“อืม! สวยจริงๆ! สวยไม่แพ้ผีเสื้อฟีนิกซ์บนดวงดาวจักรพรรดิเลย ดาวเคราะห์ดวงนี้มีทัศนียภาพที่สวยงามที่สุดที่ฉันเคยเห็นมาเลย" เซี่ยมู่กล่าวอย่างมีความสุข“คุณหนู ถ้าท่านต้องการให้จักรพรรดิส่งคนไปย้ายดาวเคราะห์ดวงนี้ไปยังบริเวณใกล้เคียงดวงดาวจักรพรรดิ เพื่อที่ท่านจะได้เห็นบ่อยๆ ก็ย่อมทำได้" หญิงรับใช้ชราแนะนำ“ฉันยังไม่อยากทำเลย มันจะทำให้คนและสัตว์บนดาวเคราะห์ดวงนี้หวาดกลัวอย่างแน่นอน ฉันไม่สามารถทำลายชีวิตดั้งเดิมของพวกเขาเพียงเพื่อประโยชน์ส่วนตัวได้" เซี่ยมู่ปฏิเสธ“คุณหนูก็เหมือนคุณผู้หญิง ใจดีและคิดถึงผู้อื่นเสมอ" หญิงรับใช้ชราถอนหายใจ“โม้โม่ นี่ไม่ใช่ความใจดี ในจักรวาลอันกว้างใหญ่และท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว สิ่งมีชีวิตทุกชนิดต่างก็มีความหมายของการดำรงอยู่ แม้แต่ต้นไม้หรือใบหญ้า เราไม่ควรพึ่งพาความแข็งแกร่งของเราเองเพื่อเปลี่ยนแปลงพวกมัน เพราะมันไม่ยุติธรรมกับพวกมัน" เซี่ยมู่กล่าวอย่างสบายๆ“คุณหนูมีเหตุผล!" โม้โม่ตอบถึงแม้เธอจะพูดแบบนั้น แต่ในใจเธอก็รู้สึกสงสัยเล็กน้อยเผ่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1008
ใกล้บริเวณมหาดวงดาว มีดาวเคราะห์ที่มีสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กอาศัยอยู่ดาวเคราะห์ดวงนี้มีขนาดไม่ใหญ่กว่าโลกมากนัก และภายในแกนกลางของกาแล็กซีทางช้างเผือก ดาวเคราะห์ดวงนี้ก็เป็นดาวเคราะห์ขนาดเล็กที่มีสิ่งมีชีวิตอยู่อย่างไรก็ตาม แม้จะมีขนาดเล็ก แต่ดาวเคราะห์ดวงนี้ก็มีทิวทัศน์ที่สวยงามพื้นที่มากกว่า 90% ถูกปกคลุมด้วยป่าไม้ และมีต้นไม้สูงตระหง่านมากมายบนดาวเคราะห์นี้ ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของนกและสัตว์ป่านับไม่ถ้วนมนุษย์อาศัยอยู่เพียงประมาณ 5% ของพื้นที่เท่านั้นระดับเทคโนโลยีบนดาวเคราะห์ยังล้าหลังมาก และยังคงอยู่ในสถานะพึ่งพาตนเองทุกคนหาเลี้ยงชีพด้วยการล่าสัตว์ในป่าเหตุผลที่สภาพแวดล้อมทางนิเวศวิทยาเดิมยังคงไม่ถูกรุกราน ก็เพราะว่าครั้งหนึ่งเคยมีบุคคลที่แข็งแกร่งอาศัยอยู่ที่นี่อย่างสันโดษเขาซื้อดาวเคราะห์ดวงนี้และทำให้มันเป็นดาวเคราะห์พลเมืองระดับสูงของอาณาจักรกาแล็กซี ซึ่งไม่มีใครกล้าแตะต้องหลังจากที่ชายผู้แข็งแกร่งจากไป ไม่มีใครกล้าแตะต้องที่นี่ ดังนั้นจึงยังคงอยู่ในสถานะเดิมณ ขณะนี้ บนโลกใบนี้หญิงสาวสวมผ้าคลุมหน้าที่มีรูปร่างสง่างาม คล้ายกับเทพธิดาที่ลงมายังโลกมนุษย์ กำลังเดิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1007
เล่ยชางชิงเริ่มออกคำสั่งเป็นชุดงานเลี้ยงที่จะจัดใน 3 วัน ไปเป็นอีก 5 วันในเวลาเดียวกัน คำเชิญก็ยังส่งไปบุคคลทรงพลังทั้งหมดบนดาวเคราะห์ต่างๆ ในอาณาเขตของมหาดวงดาว โดยม่เว้นแม้แต่คนเดียว และถือเป็นคำสั่งที่ต้องทำตาม คนที่ได้รับคำเชิญทั้งหมดจะต้องมาถึงมหาดวงดาวภายในหนึ่งสัปดาห์ ไม่อย่างนั้น พวกเขาจะต้องรับผลที่ตามมาบางคนที่กำลังเก็บตัวบำเพ็ญเพียรอยู่ ก็ต้องออกมาชั่วคราวและรีบไปที่มหาดวงดาวโดยเร็วตระกูลเล่ยของเล่ยชางชิง ซึ่งเป็นเจ้าแห่งมหาดวงดาวนั้น ก็ถือเป็นตระกูลใหญ่ของกองทัพจักรวรรดิด้วยดังนั้นจึงไม่มีใครกล้า ทำให้เล่ยชางชิงขุ่นเคืองเพราะเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ พวกเขาไม่กล้าเมื่อเทียบในกาแล็กซีทางช้างเผือก มหาดวงดาวทั้งหมดก็ยังคงเป็นเพียงเรือลำเล็กในมหาสมุทรเท่านั้นอย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับระบบสุริยะแล้ว มันใหญ่กว่ามากที่นี่ยังมีดาวเคราะห์ที่มีสิ่งมีชีวิตอีกมากมายอย่างน้อยก็มีหลายร้อยดวงเมื่อเทียบดาวเคราะห์ที่มีสิ่งมีชีวิตนับล้านดวงในกาแล็กซีทางช้างเผือก ถือว่าไม่สำคัญเท่าไหร่ มหาดวงดาวยังเข้าสู่สถานะเตรียมพร้อมรับมือ กับสถานการณ์ฉุ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1006
หลังจากที่เล่ยชางชิงได้เรียนรู้ว่าเศษซากอาณาจักรสวรรค์ ได้ปรากฏขึ้นใกล้กับอาณาเขตมหาดวงดาวทำให้รู้สึกหวาดกลัวอย่างยิ่งแม้ว่าเขาจะไม่ได้มีชีวิตอยู่ในยุคนั้นแต่ตระกูลเล่ยได้บันทึกความน่ากลัวของเศษซากอาณาจักรสวรรค์ไว้ครบถ้วนผู้คนเหล่านี้ไม่เพียงแต่ทรงพลังเท่านั้น แต่ยังจับตัวได้ยากและคาดเดาไม่ได้อีกด้วยหากองค์หญิงสิบเก้าตกอยู่ในมือเศษซากอาณาจักรสวรรค์จริงๆก็จะจบสิ้นจักรพรรดิจะต้องกริ้วอย่างมากทั้งมหาดวงดาวจะต้องทนทุกข์ทรมานและเขายังเป็นเจ้าแห่งมหาดวงดาวอีกจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเขาถูกกล่าวหาว่าสมคบคิดกับเศษซากอาณาจักรสวรรค์ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น แต่ทั้งตระกูลเล่ยก็จะถูกกวาดล้างไปด้วยสิ่งที่ดูเหมือนเป็นโอกาสทองตอนนี้กลับกลายเป็นฝันร้ายที่ใกล้เข้ามา“พ่อ ฉันขอโทษ! ฉัน……..”เล่ยชางชิงถูกขัดจังหวะโดยเล่ยเมิ่งก่อนที่เขาจะพูดจบ“แกไม่ได้ผิด! แม้ว่าองค์หญิงสิบเก้าและเศษซากอาณาจักรสวรรค์จะไม่ปรากฏตัวในอาณาเขตมหาดวงดาว ถึงจะปรากฏตัวในอาณาจักรดวงดาวอื่น ๆ ตระกูลเล่ก็ยังหนีไม่พ้นเช่นเดิม เพราะฉันถูกเลือกให้เป็นหนึ่งในคนที่ช่วยองค์หญิงในครั้งนี้ หากภารกิจล้มเหลว เราต้องได้รับการบั
