LOGINShare
บทที่ 504
Related chapters
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 505
ขณะนี้ดวงตาของเขาก็ล้อมรอบด้วยหมอกเล็กน้อยลูกสาวที่รักของตัวเองต้องถูกส่งไปเนื่องจากปัญหาด้านสุขภาพ กลับมาเพียงสองครั้งในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมาเขาจะไม่รู้สึกเสียใจได้อย่างไร!แต่ดูจากท่าทางของลูกสาวแล้ว เธอคงสบายดีในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา"พ่อ แม่ คุณปู่ล่ะ?" มู่หรงฉิงเกอถามเธอจำได้ว่าปู่ของเธอรักเธอมากที่สุดตั้งแต่เด็ก ครั้งที่แล้วที่เธอกลับมาก็รีบมาหาเธอ แต่ครั้งนี้ไม่เห็นแม้แต่เงา"ปู่ของลูกได้รับบาดเจ็บสาหัสตอนต่อสู้กับคนอื่นเมื่อสามปีก่อน ตอนนี้ยังไม่สามารถลุกจากเตียงได้ เดี๋ยวลูกไปดูเขาด้วยตัวเองเถอะ! เขาพูดถึงลูกทุกวันหวังว่าจะได้เจอลูกก่อนตาย ตอนนี้ในที่สุดก็สามารถทำความปรารถนานั้นให้สำเร็จได้แล้ว" มู่หรงไป๋พูดอย่างเศร้าโศกเล็กน้อยพ่อของตัวเองถูกคนอื่นทำร้าย แต่เขาไม่มีทางเลือกเลยได้แต่โทษว่าศัตรูแข็งแกร่งเกินไปหากตระกูลจ้าวและตระกูลจูเก่อไม่ได้ช่วยไกล่เกลี่ยมาโดยตลอด ชีวิตของตระกูลมู่หรงก็คงไม่ง่ายเหมือนในปัจจุบันเหตุผลที่ทั้งสองตระกูลมาช่วยตระกูลมู่หรงของเขาก็เพราะลูกสาวเมื่อได้ยินคำพูดของมู่หรงไป๋ สีหน้าของมู่หรงฉิงเกอก็เปลี่ยนไปและก็ระเบิดพลังออกมาทันที ร่า
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 506
หลังจากหลินตงเก็บสมุนไพรทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว ก็มาที่ห้องของซ่งซือหมินในเวลานี้ซ่งเจียเพิ่งป้อนยาซ่งซือหมินเสร็จ"หลินตง! ยานี้จะได้ผลไหม?" ซ่งเจียถามอย่างกังวล"จะได้ผลหรือเปล่า อีกเดี๋ยวก็จะรู้แล้ว" หลินตงตอบจริง ๆ แล้วเขาไม่มั่นใจร้อยเปอร์เซ็น เพราะไม่เคยทดลองด้วยตัวเองแต่ด้วยความไว้วางใจในระบบ หลินตงก็ยังรู้สึกว่าไม่น่าจะมีปัญหาเนื่องจากระบบมหัศจรรย์มาก ถ้าสุดท้ายไม่ได้ผล ก็น่าจะเกิดจากส่วนไหนที่ตัวเองทำไม่ดีทั้งคู่เฝ้าสังเกตสถานการณ์ของซ่งซือหมินอย่างระมัดระวังตามคำแนะนำในหัวของหลินตง ยาจะมีผลอย่างมากหลังจากรับประทานครั้งแรกประมาณหนึ่งชั่วโมงหลังจากที่ซ่งซือหมินดื่มยาก็รู้สึกแค่ว่าท้องอุ่นเหมือนมีไฟกำลังลุกไหม้อยู่สบายมาก!!!เขาอดไม่ได้ที่จะหลับตาและเพลิดเพลินไปกับความรู้สึกนี้ไม่นาน...ความรู้สึกอบอุ่นนี้เริ่มแพร่กระจายเริ่มต้นจากช่องท้องจะแพร่กระจายไปทั่วร่างกายอย่างรวดเร็วในฐานะผู้พิทักษ์ระดับเทพ ซ่งซือหมินสามารถควบคุมร่างกายของตัวเองได้อย่างสมบูรณ์เขาสามารถรู้สึกถึงอวัยวะทุกส่วนของตัวเอง และทุกเซลล์กำลังถูกกระตุ้นเริ่มจากอวัยวะภายใน จากนั้นทุกเซลล์
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 507
"คุณปู่ทวด..."ซ่งเจียอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ซ่งซือหมินก็เอื้อมมือไปหยุดเธอ"หลินตง ผมเข้าใจความหมายของคุณ แต่เดิมทีผมเป็นคนที่เคยตายมาแล้วครั้งหนึ่ง การรอดชีวิตครั้งนี้ก็เป็นปาฏิหาริย์แล้ว การมีชีวิตอยู่ทุกวันก็เป็นกำไล ส่วนจะอยู่ได้นานแค่ไหน จริง ๆ แล้วผมไม่สนใจมากนัก แค่หวังว่าคุณจะเติบโตอย่างรวดเร็ว หลังจากที่ผมจากไป ประคับประคองต้าเซี่ยไม่ให้ล้ม" ซ่งซือหมินกล่าว"ลุงซ่งไม่ต้องห่วง! ผมจะพยายามอย่างเต็มที่!!!""งั้นก็ดี! ผมจะช่วยคุณเคลียร์กองกำลังบางส่วนที่กำลังสอดแนมต้าเซี่ย ก่อนผมจากไปจะพยายามแบ่งเบาภาระของคุณให้มากที่สุด!"หลินตงพูดไม่ออกเป็นเวลานาน...เขาไม่รู้ว่าจะโน้มน้าวชายชราคนนี้ที่มองว่าต้าเซี่ยสำคัญกว่าชีวิตของเขาเองได้อย่างไรตัวเองต้องขยันเท่านั้นเร่งฝีเท้าในการปรับปรุงความแข็งแกร่งก่อนที่ซ่งซือหมินจะทำตามแผนของเขาสำเร็จ ปรับปรุงความแข็งแกร่งให้อยู่ในระดับที่เกินกว่าเขา ก็ไม่ต้องให้เขาเสี่ยงกับชีวิตเพื่อลงมือ"ลุงซ่ง! ผมขอตัวกลับก่อน พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่!" หลินตงกล่าว"งั้นก็รบกวนคุณแล้ว! เจียเจีย ไปส่งหลินตงหน่อย!""ค่ะ! คุณปู่ทวด!!!"ซ่งเจียส่งหลินตงไปท
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 508
การใช้พลังจิตวิญญาณที่มีความเข้มข้นสูงแบบนี้ยังคงมากเกินไปสำหรับเขา แม้ว่าเขาจะมีพลังจิตวิญญาณที่แข็งแกร่งก็ตามดูที่หน้าจอระบบที่อยู่ตรงหน้าแต้มศักดิ์สิทธิ์ทะลุเก้าพันแล้วมาถึงเก้าพันหนึ่งร้อยสี่สิบเจ็ดนี่เป็นความสูงที่ไม่เคยถึงมาก่อนหลินตงก็ตื่นเต้นมากเช่นกันด้วยความเร็วเช่นนี้ ทะลุหมื่นก็เป็นเรื่องของสองหรือสามวันนี้แล้วพอแต้มศักดิ์สิทธิ์ทะลุหมื่นแต้ม เขาจะต้องทำให้ร่างกายทะลุด่านก่อนร่างกายทะลุด่านแล้ว เขาก็ถือว่าได้เข้าสู่ระดับเทพและกลายเป็นผู้พิทักษ์แล้วแม้ว่าในช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา เนื่องจากการขยายตัวอย่างสุ่มสี่สุ่มห้าทำให้บริษัทลงทุนตงไหลถูกขัดขวางในทุกด้าน แต่ตราบใดที่ความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นสิ่งเหล่านี้ก็ไม่ใช่ปัญหาหลังจากจัดการเรื่องของลุงซ่งเสร็จแล้ว เขาจะค่อย ๆ แก้ไขปัญหาทีละเรื่องขณะที่หลินตงคิดว่าอีกสองสามวันแต้มศักดิ์สิทธิ์จะทะลุหมื่น โทรศัพท์ก็ดังขึ้นหลินตงหยิบขึ้นมาดูเป็นสายจากเฉินฮุยผู้รับผิดชอบบริษัทลงทุนตงไหลในจิงตู"ฮัลโหล!!!" หลินตงกดปุ่มรับสายแล้วพูด"ประธานหลิน! สวัสดีครับ ฉันคือเฉินฮุย!" เฉินฮุยทักทายทางโทรศัพท์ด้วยความเคารพ"ผมรู้! ม
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 509
จิงตู ตระกูลมู่หรงเวินหรูอวี้ศิษย์พี่ใหญ่ ตงฟางเยว่ศิษย์พี่สามรวมทั้งผู้อาวุโสทั้งสองคนได้ถูดจัดให้ไปที่ห้องรับแขกมู่หรงฉิงเกอมาที่ห้องของปู่เธอชายชราที่มีใบหน้าเหี่ยวย่นและมีผมหงอกนอนอยู่บนเตียงเขาเป็นปู่ของมู่หรงฉิงเกอ มู่หรงจี้พ่อของมู่หรงไป๋มู่หรงฉิงเกอนั่งอยู่ที่ขอบเตียง ขณะที่มู่หรงไป๋และเสิ่นอวี๋ยืนอยู่ข้าง ๆ"คุณปู่! คุณปู่ไม่ต้องเป็นห่วง หนูจะหาวิธีมารักษาคุณปู่ให้หายแน่นอน" มู่หรงฉิงเกอพูดด้วยดวงตาสีแดงมู่หรงฉิงเกอเป็นหลานสาวคนโตของตระกูลมู่หรง เธอยังจำได้ว่าปู่ของเธอมู่หรงจี้รักเธอมากที่สุดตอนที่เธอยังเป็นเด็ก และไม่เคยรังเกียจเธอเพราะเธอเป็นหลานสาวตอนเธอกลับมาเมื่อสิบปีก่อน คุณปู่ยังกระปรี้กระเปร่า ไม่คิดว่าผ่านไปแค่สิบปี คุณปู่นอนอยู่บนเตียงมาสามปีแล้ว"ฉิงเอ๋อ! การได้เจอเธอเป็นครั้งสุดท้ายก่อนตาย ปู่ก็พอใจแล้ว แต่คุณปู่ขอเธอเรื่องหนึ่ง" มู่หรงจี้กล่าว"คุณปู่พูดได้เลยค่ะ!""ปู่แก่มากแล้ว เป็นความตายไม่สำคัญอีกต่อไป แต่เธอต้องช่วยเหลือน้องชายของเธอ เขาบริสุทธิ์ เขายังเด็กและยังมีชีวิตอีกยาวไกล" มู่หรงจี้กล่าว"คุณปู่ไม่ต้องเป็นห่วง! หนูจะช่วยน้องชายของหน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 510
นี่เป็นสาเหตุของความขัดแย้ง ซึ่งสุดท้ายก็กลายเป็นการปะทะกันระหว่างทั้งสองตระกูลตระกูลมู่หรงเป็นเพียงตระกูลชั้นหนึ่งระดับต่ำสุด มีความแตกต่างกับตระกูลชั้นนำอย่างตระกูลกู่เป็นอย่างมากมู่หรงจี้ไปที่บ้านและต้องการใช้บางอย่างเพื่อแลกกับมู่หรงจุ้นเจี๋ย แต่กลับถูกตระกูลกู่ทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บสาหัส จนถึงตอนนี้เป็นเวลาสามปีแล้วที่ต้องนอนอยู่บนเตียงเท่านั้น และมู่หรงจุ้นเจี๋ยก็ถูกคุมขังจนถึงปัจจุบันตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้น ตระกูลกู่ก็เริ่มมุ่งเป้าไปที่ตระกูลมู่หรงจากทุกด้าน ถ้าไม่ใช่ตระกูลจ้าวและตระกูลจูเก่อซึ่งเป็นมหาเศรษฐีชั้นนำเหมือนกัน ตระกูลมู่หรงก็ถูกขับไล่ออกจากจิงตูไปนานแล้วหลังจากที่มู่หรงฉิงเกอได้ยินเรื่องราวทั้งหมด เธอก็รู้สึกโกรธเกรี้ยวในอกที่ไม่สามารถระบายออกมาได้ หายใจเข้าลึก ๆ สักสองสามครั้งก่อนที่จะสงบสติอารมณ์ลงอย่างช้า ๆ"ฉิงเอ๋อ! แค่ช่วยน้องชายเธอออกมาก็พอแล้ว ตอนนี้ตระกูลกู่กำลังเจริญรุ่งเรืองในต้าเซี่ย พวกเราอย่าไปยุ่งกับพวกเขาเลย" เสิ่นอวี๋แม่ของมู่หรงฉิงเกอกล่าวด้วยความกังวลเธอแค่หวังว่าลูก ๆ ของเธอจะปลอดภัยก็พอ"แม่! ไม่ต้องเป็นห่วง! หนูจะช่วยให้น้องชายออกมาให้ไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 511
จิงตู ตระกูลจ้าวหนึ่งในสี่มหาเศรษฐีชั้นนำจ้าวซือเต้าเองก็ได้รับข่าวการกลับมาของมู่หรงฉิงเกอด้วยเช่นกันสำหรับผู้หญิงคนนี้ที่เคยทำให้เขาตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็น ตอนนี้ไม่ได้เจอกันสิบปีแล้วก็ไม่รู้ว่ามีการเปลี่ยนแปลงอะไรหรือเปล่ายังจำได้ว่าครั้งแรกที่เขาพบมู่หรงฉิงเกอเมื่อสิบปีก่อน ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจมากจริง ๆ!!!อายุยี่สิบก็เหมือนนางฟ้าที่เหนือมนุษย์มันแตกต่างกับผู้หญิงจากตระกูลชั้นสูงรอบตัวเขาอย่างสิ้นเชิงทำให้เขาเกิดความคิดอยากครอบครองผู้หญิงคนนี้ขึ้นมาทันทีตระกูลมู่หรงไม่กล้าปฏิเสธคำขอของจ้าวซือเต้า แต่ใครจะรู้ว่าจูเก่อชางโฉงจะเข้ามาแทรกกลางสุดท้ายก็กําหนดพันธสัญญาสิบปีนี้ถ้าจะพูดว่ามู่หรงฉิงเกอทำให้เขากับจูเก่อชางโฉงกลายเป็นศัตรูกัน สู้พูดว่ามู่หรงฉิงเกอเป็นชนวนดีกว่าในยุคหนึ่งถูกกำหนดให้มีผู้ชายเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถยืนบนจุดสูงสุดได้เขาและจูเก่อชางโฉงต่างต้องการแข่งขันเพื่อชิงตำแหน่งนี้ และทั้งคู่ก็ตกหลุมรักมู่หรงฉิงเกอตั้งแต่แรกเห็น ดังนั้นสถานการณ์จึงพัฒนาไปสู่สิ่งที่เป็นอยู่ทุกวันนี้โดยธรรมชาติแม้ว่าจะไม่มีมู่หรงฉิงเกอ เขาและจูเก่อชางโฉงก็ถูกกำห
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 512
จากนั้นก็เพิ่มความแข็งแกร่งได้อย่างสบายใจวันถัดไปหลินตงมาถึงบ้านของซ่งซือหมินตั้งแต่เช้าและเริ่มปรุงยาด้วยประสบการณ์ที่ประสบความสำเร็จเมื่อวาน วันนี้ก็เชี่ยวชาญมากขึ้นผ่านไปชั่วโมงกว่า...ยาเหนียว ๆ ครึ่งถ้วยถูกต้มออกมาซ่งเจียป้อนยาซ่งซือหมินเสร็จหลินตงยังคงสังเกตการเปลี่ยนแปลงของซ่งซือหมินอย่างละเอียดกินยาเจ็ดครั้งเป็นเวลาเจ็ดวันติดต่อกัน แต่ละครั้งจะมีการเปลี่ยนแปลงที่สอดคล้องกันหากพบว่าผลลัพธ์ใดไม่เป็นไปตามที่คาดไว้ก็ต้องหาสาเหตุ ไม่เช่นนั้นหลังจากเจ็ดครั้งผลลัพธ์จะลดลงอย่างมากนี่ไม่สามารถประมาทได้เลยซ่งซือหมินหลับตาและรู้สึกถึงความตื่นตัวของอวัยวะต่าง ๆ และเซลล์นับไม่ถ้วนในร่างกายของตัวเอง เขารู้ว่าร่างกายของเขาเริ่มฟื้นตัวแล้วอีกหนึ่งชั่วโมงต่อมา...ซ่งซือหมินลืมตาขึ้น"คุณปู่ทวด?" ซ่งเจียเรียก"รู้สึกดีขึ้นกว่าเมื่อวานมาก" ซ่งซือหมินพูดด้วยรอยยิ้ม"ดีจัง!!! เหลืออีกห้าวัน คุณปู่ทวดก็จะหายดีแล้ว!" ซ่งเจียพูดอย่างมีความสุข"ยังต้องขอบคุณหลินตง ถ้าไม่มีเขา คนแก่อย่างฉันก็ใกล้จะฝังดินแล้ว""ขอบคุณมากจริง ๆ หลินตง!" ซ่งเจียหันมามองหลินตงแล้วพูดนอกจากความ
Latest chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1411
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1410
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1409
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1408
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1407
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1406
พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป"หลินตง! ในเมื่อแกรู้แล้ว ก็จงคิดให้ดีและมอบศาสตราเทพมายาในมือของแกมา ด้วยวิธีนี้ แกจะยังสามารถรักษาชีวิตของแกได้ อย่ารอให้พวกเราลงมือ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่าแกจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร แกก็จะไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นเราได้""ใช่แล้ว! หลินตง ตราบใดที่แกมอบศาสตราเทพมายาในมือของแก เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกและจะส่งแกออกจากอสูรกาแล็กซีอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษเราที่หยาบคาย""มอบศาสตราเทพมายามา แล้วจะไว้ชีวิตแก!!!"กลุ่มปรมาจารย์ทรงพลังแห่งอาณาจักรนิรันดรพูดขึ้นบังคับให้หลินตงส่งมอบดาบกำราบมารในมือของเขาหยวนหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติถ้าหลินตงส่งมอบศาสตราเทพมายาจริงๆ เขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากอสูรกาแล็กซีได้หรืออย่างไรแล้วมังกรเก้าหัวของเขาจะเกิดอะไรขึ้น?ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักเท่านั้น แถมยังปล่อยเสือกลับเข้าป่าอีก เท่ากับว่าทิ้งปัญหาไว้ให้ระเบิดทีหลังไม่แน่นอน!!!ไม่สามารถปล่อยให้หลินตงมอบศาสตราเทพมายาได้!ในขณะนั้น หลินตงก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ถ้าพวกแกทุกคนต้องการดาบเล่มนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1405
"พี่หง หลินตงจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า? ได้โปรดช่วยหลินตงด้วยพี่หง" หวงฝู่ซีเยว่พูดเสียงดังคำพูดของเธอทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ นึกขึ้นได้คนเดียวที่สามารถช่วยหลินตงได้ในตอนนี้ คงจะเป็นไป๋หลี่เหยียนหงผู้แสนจะลึกลับทุกคนพูดขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ"พี่หง ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย""ใช่แล้ว! พี่หง! ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย...."เมื่อทุกคนรีบร้อนขอความช่วยเหลือเสียงของไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีจื่อหานอยู่ที่นี่ หลินตงก็จะไม่เป็นไรแน่นอน พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายหลินตง"เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงทุกคนสามารถคลายความกังวลได้ชั่วคราวอย่างไรก็ตาม พวกเธอยังคงจ้องมองร่างของหลินตงข้างหน้าด้วยความกังวลหลินตงมองไปที่อสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวรอบตัวเขาอย่างอธิบายไม่ถูกสถานการณ์แบบนี้มันอะไรกัน?เมื่อสักครู่ไม่มีใครสนใจคำพูดของหยวนหมิงทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน?อาจเป็นเพราะการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขามีรัศมีกว้างเกินไปงั้นเหรอ?แต่จากข้อมูลที่หลินตงได้รับมาอาณาจักรนิรันดรอันสูงส่งเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นหรือความตายของสิ่งมีชีวิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1404
คนแบบเดียวกันมักจะดึงดูดกันเองเผ่ามังกรเก้าหัวก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมากนักไม่ต้องพูดถึงสองคนนี้หากอยู่บนโลก คงทำให้เด็กๆ กลัวจนร้องไห้กลางดึกแน่ๆ แถมอาจใช้เป็นยันต์กันเลยทีเดียวหยวนหมิงมองอสูรยักษ์สีทองทั้งสองตัว ที่เข้าร่วมสนามรบด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองในใจพวกเขาคงมาถึงนานแล้ว แต่เพิ่งจะลงมือตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหยิบศาสตราเทพมายาออกมา ก็ยังไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะปรากฏตัวหรือไม่!ล้วนเป็นพวกเลวทรามทำได้ทุกอย่างถ้าแลกกับผลประโยชน์แต่หยวนหมิงลืมคิดไปว่ามังกรเก้าหัวก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?ต่างก็ไม่มีใครดีไปกว่าใครสถานการณ์ปัจจุบันกลายเป็นสี่ต่อสามแม้ว่าหยวนเซิงจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่ก็ยังมีแรงเหลือพอสู้ได้แม้ว่าในใจจะไม่พอใจ แต่หยวนหมิงก็พูดอย่างสุภาพว่า "ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ! หากวันนี้ฉันฆ่าศัตรูได้ มังกรเก้าหัวของฉันจะตอบแทนคุณอย่างงาม""ฮ่าๆ พี่หยวนหมิงไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ สองเผ่าของเราเป็นเพื่อนเก่ากัน เผ่ามังกรเก้าหัวของคุณกำลังมีปัญหา เราจะยืนดูเฉยๆ ได้อย่างไร!" หมาป่านรกสามหัวหัวเราะและพูด"พี่หมาป่า! มิตรภาพก็ส่วนมิตรภาพ แต่บุญคุณก็ต้องชดใช้ให้ชัด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1403
หลินตงใช้ศาสตราเทพมายาโจมตีเพียงครั้งเดียว จนทำให้มังกรเก้าหัวได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซ้ำยังทำให้พวกเขาเสียหน้าหนักมากในอสูรกาแล็กซี“หลินตง! แกดูถูกกันเกินไปแล้ว!!! ที่นี่คืออสูรกาแล็กซี ไม่ใช่กาแล็กซี่ทางช้างเผือก แกอยากจะจุดชนวนสงครามหรือไง?” หยวนหมิงจ้องเขม็งไปยังหลินตงที่ยืนอยู่ไกล พูดพร้อมกัดฟันด้วยความโกรธหลินตงเหวี่ยงดาบกำราบมารในมือเป็นวง และเก็บเข้าฝักไป เขาหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นตอบกลับด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า "หยวนหมิง! แกเลิกขู่ได้แล้ว! คิดว่าตัวเองเป็นแทนอสูรกาแล็กซีทั้งหมดเหรอ! แล้วที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้นเอง ส่วนผลที่ตามมา ไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่เป็นพวกแกต่างหาก ที่แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง"“แก…”หยวนหมิงถึงจุกจนพูดไม่ออก เมื่อโดนหลินตงตอกกลับจากนั้นหันไปยังความว่างเปล่า ตะโกนดังเสียงหนักแน่นว่า "ทุกท่าน! หลินตง ไอ้คนนอกผู้นี้ ได้กระทำการอุกอาจในอสูรกาแล็กซีของฉัน! ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้มังกรเก้าหัวของฉันตายเจ็บนับไม่ถ้วน เพื่อชำระแค้นให้แก่พี่น้องของฉัน และเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของอสูรกาแล็กซีแห่งนี้ ฉันหยวนหมิง ขอวิงวอนต่อทุกท่าน ได้โปรดร่วมม
