บทที่ 492

ตอนนี้หลินตงเฝ้าดูแต้มศักดิ์สิทธิ์ของเขาทุกวัน

กว่าจะสะสมแต้มศักดิ์สิทธิ์ให้เกือบทะลุเป้า แป๊ปเดียวก็เสียไปสองพันแต้ม ตอนนี้อารมณ์ของเขาสามารถจินตนาการได้

หลังจากผ่านไปสามวัน ในที่สุดแต้มศักดิ์สิทธิ์ก็ทะลุเจ็ดพันและมาถึงเจ็ดพันกับอีกร้อยกว่าแต้ม ซึ่งถือว่าทำให้อารมณ์หดหู่ของเขาบรรเทาลงบ้าง

ในเวลานี้หลินตงได้รับโทรศัพท์จากซ่งเจีย

"หลินตง ปู่ทวดของฉันอยากเจอคุณ!" ซ่งเจียพูดด้วยเสียงร้องไห้

หลินตงตกตะลึง รู้สึกว่าเรื่องค่อนข้างใหญ่ จึงรีบตอบว่า "โอเค!!! ผมจะมาเดี๋ยวนี้"

การได้เจอกับซ่งซือหมินอีกครั้ง หลินตงตกใจมาก

เพราะซ่งซือหมินแก่ขึ้นมาก

และรัศมีแห่งความตายที่กำลังจะถึงจุดสิ้นสุดก็ชัดเจนมากขึ้นเรื่อย ๆ

เริ่มแรกหลินตงสงสัยว่าเป็นเพราะตัวเองเรียนรู้การแพทย์แผนโบราณต้าเซี่ยหรือเปล่า

แต่ทันทีที่ซ่งซือหมินเปิดปาก เขาก็รู้สึกว่าไม่เป็นเช่นนั้น

เป็นเพราะซ่งซือหมินถึงขีดจำกัดแล้ว

เพราะคำพูดของซ่งซือหมินเห็นได้ชัดว่าไม่ทรงพลังเหมือนเมื่อก่อน

"หลินตง แค่กแค่ก... ครั้งที่แล้วที่บอกว่ามีเวลาอีกหนึ่งปี ผมอาจจะทำไม่ได้แล้ว ต่อไปต้าเซี่ยก็จะส่งมอบให้พวกคุณแล้ว แต่พวกเขาน่าจะไม่ลงมืออีกสัก