Share
บทที่ 445
Related chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 446
"โอเค!!! แต่ร่างกายค่อนข้างอ่อนแรง ต้องมีคนตีเขาอยู่ข้างในแน่ ๆ" หลินตงกล่าว"แล้วจะทำยังไงดี??? พี่ตง คุณต้องรีบคิดหาวิธี! กอริลลาจะทนได้ไม่นานแน่นอน นี่ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งปี ยังเหลืออีกสิบสี่ปีครึ่งนะ!" ฟ่านถงพูดอย่างกระวนกระวายใจเล็กน้อย"วางใจได้!!! มีผมอยู่ กอริลลาจะไม่เป็นอะไรหรอก" หลินตงตบไหล่ของฟ่านถงและกล่าวหลินตงหยิบโทรศัพท์ออกมาและแท็กสมาชิกทุกคนในกลุ่มเอสซีซีโดยตรงและส่งข้อความหลินตง (สมาชิกหลัก) "สมาชิกทั้งหมดรอบ ๆ เมืองชูเฉิงในมณฑลเจียงหนานมารวมตัวกันที่เมืองชูเฉิง"ไม่นานสมาชิกหลายคนก็ตอบรับ"ลูกพี่ อีกหนึ่งชั่วโมงถึง!!!""ลูกพี่ อีกหนึ่งชั่วโมงครึ่งถึง!!!""ลูกพี่ อีกสองชั่วโมงถึง!!!"ตัวตนของหลินตงในฐานะสมาชิกหลักเอสซีซี อยู่ในระดับลูกพี่อย่างแน่นอน เรียกปุ๊ปตอบเป็นร้อยแม้แต่จูเก่อชางโฉงนายใหญ่ของเอสซีซีที่ไม่ค่อยได้พูดคุยในกลุ่มจูเก่อชางโฉง (นายใหญ่) "น้องหลิน! มีอะไรให้ผมช่วยมั้ย???"ลั่วหงอวี๋ก็ตอบกลับข้อความเช่นกันลั่วหงอวี๋ (นายใหญ่) "หลินตง ถ้าคุณต้องการอะไร โปรดติดต่อฉัน!!!"บูม!!!!!กลุ่มเอสซีซีทั้งหมดระเบิดสมาชิกหลักคนหนึ่งพูดนายใหญ่ทั้ง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 447
ฟางเจิ้งกั๋วผู้ว่าการมณฑลเจียงหนานกำลังประชุมอยู่ทันใดนั้นโทรศัพท์ตัวเองที่ต้องเข้ารหัสก็ดังขึ้นเขาเดินไปข้าง ๆ และรับโทรศัพท์อย่างรวดเร็วเนื่องจากการโทรที่เข้ารหัสมักจะดังเฉพาะในกรณีฉุกเฉินเท่านั้น"สวัสดีครับ! ผมฟางเจิ้งกั๋วมณฑลเจียงหนาน""สวัสดีครับ! ผู้ว่าฟาง ผมโจวเจิ้งหัวจากเหยี่ยว""หัวหน้าโจว สวัสดีครับ! ไม่ทราบว่าคุณมีอะไรให้ผมรับใช้?" ฟางเจิ้งกั๋วถามอย่างสุภาพเหยี่ยวติดต่อเขา โดยทั่วไปอยู่ในเขตอำนาจการปกครองของเขา มีบุคคลอันตรายจากต่างประเทศปรากฏตัวและต้องการความร่วมมือจากเขา"ผู้ว่าฟาง คุณไปที่ชูเฉิงเดี๋ยวนี้และทำตามคำสั่งของชายที่ชื่อหลินตง" โจวเจิ้งหัวกล่าว"หัวหน้าโจว มีกลุ่มอันตรายจากต่างประเทศปรากฏตัวที่ชูเฉิงเหรอ ระดับอันตรายคือเท่าไหร่?" ฟางเจิ้งกั๋วถามเขาต้องถามว่าระดับอันตรายอยู่ที่ระดับเท่าไหร่ก่อนจึงจะสามารถจัดเตรียมคนได้"ไม่ใช่!!! สมาชิกในทีมอีแร้งของเราหลินตงและกองกำลังท้องถิ่นของชูเฉิงขัดแย้งกันเล็กน้อย ในนั้นมีภูมิหลังทางการ ผมกลัวว่าถึงเวลานั้นเขาจะลงมือโดยไม่รู้หนักเบาและทำให้เรื่องบานปลาย"ฟางเจิ้งกั๋วตกตะลึงเรื่องแค่นี้ยังต้องการให้เขาไป
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 448
สามชั่วโมงต่อมา หลินตงได้รับโทรศัพท์จากฟางเจิ้งกั๋วผู้ว่ามณฑลเจียงหนานหลินตงไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระกับเขาและบอกเรื่องนี้กับเขาโดยตรง คนที่เกี่ยวข้องกับภูมิหลังทางการให้เขาจัดการตามสมควรพร้อมทั้งบอกกับสมาชิกเอสซีซีทุกคนที่เดินทางมาถึงเมืองชูเฉิงว่า ให้ใช้วิธีของตนเองกดดันหลู่เจี้ยน มหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของเมืองชูเฉิง และเจ้าพ่อพานจนกว่าพวกเขาจะหายใจไม่ออกเมืองชูเฉิงเป็นเพียงเมืองเล็ก ๆ ระดับอำเภอเท่านั้นแต่หลู่เจี้ยนและเจ้าพ่อพานเป็นเพียงเครือข่ายบางอย่างในเมืองชูเฉิงเท่านั้น แต่ก็ไม่ถือว่าเป็นครอบครัวแถวหน้าของเมืองชูเฉิงเมื่อเผชิญกับแรงกดดันจากครอบครัวในเมืองใกล้เคียงมากกว่าสิบครอบครัว พวกเขาไม่มีกำลังที่จะต่อสู้และล่มสลายในทุกด้านไม่ว่าจะเป็นธุรกิจหรือพื้นที่สีเทาก็สามารถขับไล่พวกเขาไปสู่นรกได้โดยตรงประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมาโรงน้ำชาที่หลินตงอยู่เต็มไปด้วยรถยนต์หรูหราทั้งหมดเป็นรถหรูหลักร้อยล้านรถยนต์หรูหราจำนวนมากปรากฏในเมืองเล็ก ๆ ระดับอำเภอ ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนแน่นอนในเวลานี้หลินตงก็ได้รับข่าวเช่นกันเขายืนขึ้นและพูดว่า "ไปกันเถอะ! คนมาถึงแล้ว"หลินตงจูงมือยุนซี
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 449
"คุณหลิน เพื่อนของคุณถูกส่งไปรักษาที่โรงพยาบาลแล้ว ร่างกายของเขาอ่อนแอมาก ต้องดูแลระยะหนึ่ง คนอื่นคุณคิดว่าจะจัดการอย่างไร?" ฟางเจิ้งกั๋วถาม"ผู้ว่าฟาง ผมหวังว่าจะจับทุกคนที่เกี่ยวข้องให้หมด เรื่องที่ใช้อำนาจในมือรังแกคนธรรมดาแบบนี้ ผมไม่อยากให้เกิดขึ้นอีก""ครับครับครับ!!!! หลังจากผมกลับไปแล้ว ผมจะปรับปรุงทั้งมณฑลเจียงหนานทันที เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก""งั้นก็ขอบคุณผู้ว่าฟางด้วย ไม่รู้ว่าประธานฟางมีเวลาไหม? เราไปทานข้าวด้วยกันหน่อย?" หลินตงเชิญเนื่องจากอีกฝ่ายลดตัวและให้เกียรติเขามาก งั้นหลินตงก็ไม่ใช่คนประเภทที่ไม่เข้าใจเหตุผล"งั้นผมก็จะทำตามที่ท่านต้องการ!" ฟางเจิ้งกั๋วตอบโอกาสแบบนี้ที่จะใกล้ชิดกับหลินตงมากขึ้น เขาจะปฏิเสธได้อย่างไรการมาที่นี่ด้วยตัวเองก็เพื่อสร้างความประทับใจที่ดีให้กับหลินตงไม่ใช่เหรอ?"งั้นก็เชิญครับ! ผู้ว่าฟาง!!!""คุณหลินเชิญวครับ!!!"หลายคนจากไปพร้อมกันขณะที่สมาชิกเอสซีซีที่อยู่ข้างหลังเห็นฟางเจิ้งกั๋วที่คุยกับหลินตง"ให้ตายเถอะ นั่นไม่ใช่ผู้ว่าฟางของมณฑลเจียงหนานของเราเหรอ?""จริงด้วย! ลูกพี่ก็คือลูกพี่! สุดยอดมาก แม้แต่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 450
หลินตงพาทุกคนไปที่ร้านอาหาร "จวี้เซียงหลาย" เหมาร้านโดยตรงและจ่ายค่าอาหารของงานเลี้ยงรุ่นด้วยหลินตง ยุนซี ฟ่านถงและฟางเจิ้งกั๋วนั่งอยู่ที่โต๊ะพร้อมกับบุคคลสำคัญหลายคนจากมณฑลเจียงหนานที่เป็นผู้นำสมาชิกเอสซีซีคนอื่น ๆ นั่งอยู่ด้วยกันที่โต๊ะสามตัวสําหรับพวกเขา ขอแค่ได้เห็นหลินตงและสร้างความประทับใจให้เขาเล็กน้อย มาเมืองชูเฉิงในครั้งนี้ถือว่าไม่เสียเที่ยวยิ่งไปกว่านั้นยังได้เจอกับผู้ว่าฟางนี่คือบุคคลที่มีอำนาจมากที่สุดในมณฑลเจียงหนานสมกับเป็นคนที่ระดับลูกพี่ที่พูดลอย ๆ ก็สามารถกระตุ้นการตอบสนองของนายใหญ่ทั้งสองได้ แม้แต่ผู้ว่าการมณฑลเจียงหนานก็ต้องสุภาพ ตัวตนสามารถจินตนาการได้แม้ว่านายใหญ่ทั้งสามของเอสซีซีจะมา พวกเขาก็จะไม่มีวันได้รับความอนุเคราะห์จากผู้ว่าฟางเลย เนื่องจากฟางเจิ้งกั๋วก็เป็นบุคคลในรุ่นพ่อของพวกเขาแม้ฐานะจะเทียบไม่ได้กับพ่อนายใหญ่ทั้งสามคน แต่ก็ไม่เกรงใจคนรุ่นเล็กขนาดนี้แน่นอน บอกได้เพียงว่าตัวตนของหลินตงนั้นลึกลับเกินไปจริง ๆที่โต๊ะอาหาร หลินตงยังได้พูดคุยกับฟางเจิ้งกั๋วอีกด้วยสำหรับคนอื่น ๆ ยกเว้นยุนซี พวกเขาทั้งหมดมีความกังวลใจเล็กน้อยคนหนึ่งคือผู้ว่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 451
"บอสหลินเกรงใจไปแล้ว ต่อไปยังต้องส่งเสริมเพื่อนร่วมชั้นอย่างพวกเราให้มากขึ้น""ใช่แล้ว! ประธานหลิน ธุรกิจของคุณใหญ่ขนาดนั้น ต่อไปจะหาคุณ อย่าบอกว่าคุณไม่รู้จักเพื่อนยากจนอย่างเรา""ประธานหลิน ตอนนี้บริษัทยังต้องการคนอยู่ไหม? พวกเราหลายคนเรียนจบมัธยมปลายและไม่ได้เข้ามหาวิทยาลัย จนถึงตอนนี้ก็ยังหางานที่เหมาะสมไม่ได้""ทุกคนวางใจได้!!! ใครอยากหางาน อีกไม่กี่วันก็ติดต่อผมได้ มีโปรเจ็กต์ดี ๆ อะไรที่ต้องการให้ผมลงทุน ก็ติดต่อผมได้ ผมหลินตงจะไม่ปฏิเสธเด็ดขาด""งั้นพวกเราก็ต้องขอบคุณประธานหลินแล้ว!!! ทุกคนยกแก้วให้ประธานหลินร่วมกัน""โอเค!!! ไชโย!!!"ทุกคนยืนขึ้นและตะโกนพร้อมกันหลินตงก็ดื่มเครื่องดื่มแก้วในมือจนหมดแม้ว่าการดื่มแอลกอฮอล์เพียงเล็กน้อยก็จะไม่เกิดผลแต่อย่างใดแต่เนื่องจากอีกเดี๋ยวเขาต้องขับรถ เขาจึงคิดว่าไม่ดื่มจะดีกว่าหลักการขับไม่ดื่ม ดื่มไม่ขับเขายังเข้าใจและด้วยฐานะปัจจุบันของเขา เขาบอกว่าในแก้วเป็นเหล้าก็คือเหล้า ซึ่งไม่มีใครกล้าบอกว่าไม่ใช่ และไม่มีใครกล้ามาตรวจสอบหลินตงดื่มอวยพรเสร็จกำลังจะหันหลังกลับและจากไปประตูห้องส่วนตัวถูกเปิดออกฟางเจิ้งกั๋วเดินเข้
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 452
ข้าวมื้อหนึ่งกินเวลานานกว่าสองชั่วโมงจึงจบหลินตงให้คนอื่น ๆ กลับไปหมด และจัดการส่วนที่เหลือได้ด้วยตัวเองฟางเจิ้งกั๋วก็กลับเจียงเฉิงเช่นกันหลินตงค่อย ๆ ขับรถไปโรงพยาบาลเพื่อรับกอริลลาทิศทางสุดท้ายของเรื่องนี้ยังคงขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของกอริลลาเมื่อมาถึงโรงพยาบาล หลินตงก็หาห้องผู้ป่วยของกอริลลาหลังจากได้รับการรักษาไปครึ่งวัน กอริลลาก็ฟื้นตัวไม่น้อย แต่อาการบาดเจ็บที่ซ่อนอยู่ในร่างกายยังมีอีกมากมาย ต้องใช้เวลาในการรักษาอย่างช้า ๆกอริลลายังคงสับสนเล็กน้อยขณะนอนอยู่บนเตียงตอนพาเขาออกมา เขาคิดว่าตัวเองจะถูกส่งลงนรกแล้วสรุปกลับพาเขามาส่งที่โรงพยาบาลจนถึงตอนนี้เขายังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่จนกระทั่งเห็นพวกหลินตงเข้ามา เขาจึงตระหนักได้ทันทีว่าพี่ตงต้องช่วยเขาไว้ ไม่เช่นนั้นเขาคิดไม่ออกว่าจะมีใครช่วยเขาได้อีก"พี่ตง!!! ถังข้าว!!!" กอริลลาตะโกนอย่างตื่นเต้น"กอริลลา! รู้สึกยังไงบ้าง?" หลินตงถาม"กอริลลา!!! ในที่สุดคุณก็ออกมาได้!!! ฮ่าฮ่า... ในที่สุดเราสามคนก็กลับมารวมตัวกันอีกครั้งแล้ว" ฟ่านถงก็พูดเสียงดังอย่างตื่นเต้นเดินไปกอดกอริลลาอย่างยกใหญ่"ขอบคุณ ฟ่านถง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 453
พวกหลู่เจี้ยนหกคนเงยหน้าขึ้นและมองไปที่พวกหลินตงทั้งหกคนส่ายหัว แสดงให้ว่าไม่รู้จักพวกหลินตง"นายน้อยท่านนี้! ดูเหมือนเราไม่รู้จักกัน ไม่ทราบว่าเราทำให้คุณขุ่นเคืองตรงไหน? ผมขอโทษคุณมา ณ ที่นี้ด้วย" หลู่เจี้ยนกล่าว"ใช่ไหม? ถามลูกชายพวกคุณดูเถอะ! พวกเขาทำสิ่งเลวร้ายมากมายจนอาจจำไม่ได้ในเวลาสักพัก ให้พวกเขาคิดดี ๆ หน่อย" หลินตงกล่าว"ไอ้สารเลว!!! พวกนายทำอะไรลงไปกันแน่ ยังไม่รีบขอโทษอีก" หลู่เจี้ยนตบหัวหลู่จื่อเฉียงแล้วพูดเสียงดัง"ขอโทษครับ!!! นายน้อย พวกเราได้ทำให้ท่านขุ่นเคืองตรงไหน ก็ต้องขอโทษท่านด้วย และขอให้ท่านใจกว้างปล่อยเราไปสักครั้งด้วย" หลู่จื่อเฉียงโขกหัวไปพลางพูดไปพลางข่งฝานและพานเจี๋ยก็ก้มหัวและขอโทษเช่นกัน"ขอโทษฉันไม่มีประโยชน์ กอริลลา มอบให้คุณแล้ว อยากทำอะไรก็ได้ พี่ตงเป็นที่พึ่งให้คุณ แม้ว่าคุณจะฆ่าพวกเขาตอนนี้ พี่ตงรับประกันว่าคุณก็จะไม่เป็นไร!!!"กอริลลาก้าวไปข้างหน้าโดยได้รับการพยุงจากฟ่านถง"พวกนายยังจำฉันได้ไหม?" กอริลลาพูดด้วยรอยยิ้มกวนโอ๊ยหลู่จื่อเฉียงสามคนมองไปที่กอริลลา พวกเขาจำไม่ได้ว่ารู้จักคนนี้เมื่อไหร่ประการแรกกอริลลาเปลี่ยนไปมากจากครึ่งปี
Latest chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 834
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 833
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 832
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 831
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 830
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 829
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 828
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 827
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 826
