LOGINShare
บทที่ 386
Related chapters
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 387
"ในการจัดการงานเลี้ยงวันนี้ นอกจากอยากให้ทุกคนมารวมตัวกันและสื่อสารกันมากขึ้นแล้ว ยังอยากจะแนะนำใครสักคนให้รู้จักด้วย"หลังจากที่อวี๋จานพูดจบ ก็มีคนหนึ่งเดินขึ้นเวทีหลินตงมองดู นี่ไม่ใช่เฉินฮุยผู้รับผิดชอบตงไหลอินเตอร์เนชั่นแนลที่จิงตูเหรอ???เยี่ยม!!!คาดไม่ถึงว่าจะขึ้นสายนักธุรกิจจิงตูได้อย่างรวดเร็วต่อไปการใช้เงินลงทุนก็ไม่ใช่เร็วแบบรูดการ์ดเหรอเดิมทีหลินตงถูกกวนเหม่ยหลิงดึงมาแนะนำนี่นั่น ก็รู้สึกหดหู่เล็กน้อย ทันใดนั้นเขาก็ดูสวยงามขึ้นมาทันที เขาดูเหมือนจะเห็นแต้มศักดิ์สิทธิ์นับไม่ถ้วนโบกมือให้เขา"ผมขอแนะนำให้ทุกท่านรู้จัก ท่านนี้คือคุณเฉินฮุย หัวหน้าสาขาบริษัทลงทุนตงไหลในจิงตู บริษัทลงทุนตงไหลทุกคนอาจจะยังไม่คุ้นเคยมากนัก ชื่อเต็มของเขาคือตงไหลอินเตอร์เนชั่นแนล ก่อนหน้านี้มีเรื่องวุ่นวายมากมาย การลงทุนหนึ่งแสนล้านให้กับโรงเรียนในพื้นที่ภูเขาที่ยากจนก็เป็นฝีมือของพวกเขา"ทันทีที่อวี๋จานพูดจบ ผู้คนด้านล่างก็เริ่มพูดคุยกันอย่างดุเดือดพวกเขาไม่รู้เกี่ยวกับบริษัทลงทุนตงไหลมากนัก แต่สำหรับการสร้างโรงเรียนหนึ่งแสนล้าน ก็ยังเคยได้ยินมาบ้างการบริจาคเงินแสนล้านเพื่อสร้างโรงเ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 388
หลังจากที่อวี๋จานจากไปแล้ว หลินตงก็พายุนซีไปนั่งบนโซฟา"เฉินฮุย ทำได้ดีมาก ดึงดูดนักธุรกิจรายใหญ่ในจิงตูได้อย่างรวดเร็ว โบนัสปลายปีเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า" หลินตงพูดอย่างสบาย ๆ"ขอบคุณประธานหลินสำหรับคำชม!!! นี่คือสิ่งที่ผมควรทำ" เฉินฮุยลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและขอบคุณเขาอวี๋จานจากไปแล้ว เขาไม่กล้าอวดดีต่อหน้าหลินตงหลินตงเป็นเจ้านายของเขา!!!ผู้ถือหางเสือเรือที่แท้จริงของบริษัทลงทุนตงไหล ซึ่งเป็นบริษัทที่มีมูลค่ามากกว่าหนึ่งล้านล้านและเป็นเจ้าของบริษัทนี้ร้อยเปอร์เซ็นต์ซึ่งหาได้ยากในแวดวงธุรกิจทั่วโลกโดยทั่วไปแล้วมีเพียงครอบครัวใหญ่บางครอบครัวที่มีประวัติยาวนานเท่านั้นที่สามารถควบคุมบริษัทมากกว่าหนึ่งกรุ๊ปได้ร้อยเปอร์เซ็นต์"นั่ง นั่ง ต่อหน้าผมไม่ต้องสุภาพก็ได้""ครับ!!! ประธานหลิน!!!""ยุนซี บริษัทที่ผมบอกคุณเมื่อวานนี้ก็คือบริษัทลงทุนตงไหล และผมเป็นเจ้านายที่อยู่เบื้องหลังบริษัทลงทุนตงไหล" หลินตงพูดกับยุนซีจริง ๆ แล้วยุนซีก็เดาได้แล้วตอนที่หลินตงพาเธอเข้ามาแต่ตอนนี้เมื่อมันออกมาจากปากของหลินตง ก็ยังคงตกใจเล็กน้อยเมื่อวานไม่ได้บอกว่าทรัพย์สินแค่ล้านล้านเหรอ?ทำไมวันนี้
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 389
กวนเหม่ยหลิงเดินตามเฉินฮุยเข้าไปในห้องอย่างประหม่า แต่ก็ทำให้เธอเห็นฉากที่น่าประหลาดใจหลินตงและยุนซีกำลังนั่งคุยกันอยู่ในห้อง!!!นี่???มันเรื่องอะไรกัน???หรือว่าตัวเองตาฝาดไป???กวนเหม่ยหลิงขยี้ตา แต่ทุกสิ่งที่เธอเห็นยังคงไม่เปลี่ยนแปลง"แม่!!!" ยุนซีเห็นกวนเหม่ยหลิงเข้ามาจึงเรียก"ป้ากวน เชิญนั่ง!!!" หลินตงกล่าวกวนเหม่ยหลิงยังไม่มีปฏิกิริยาใด ๆการกระทำต่อมาของเฉินฮุยยิ่งทำให้เธอแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองในเวลานี้ เฉินฮุยเดินไปอยู่ข้างหลังหลินตงและยืนด้วยความเคารพนี่มันเรื่องอะไรกัน???กวนเหม่ยหลิงรู้สึกว่าทัศนคติของตัวเองค่อนข้างถูกบิดเบือนเฉินฮุยคือใคร???บุคคลที่รับผิดชอบบริษัทลงทุนตงไหลในจิงตูเขามีกระแสเงินสดมหาศาล และในเดือนที่ผ่านมาเพียงเดือนเดียว เงินทุนหลายแสนล้านก็ถูกโปรยออกจากมือของเขาในขณะนี้เขากลับยืนอยู่ข้างหลังหลินตงด้วยความเคารพและหลินตงยังดูท่าทางสมเหตุสมผลกวนเหม่ยหลิงรู้สึกว่าหัวของตัวเองวิงเวียนเล็กน้อยหลังจากนั่งลงอย่างงง ๆ ยังไม่ทันได้เอ่ยปากถามหลินตงก็กล่าวว่า " ป้ากวน เรียกป้าเข้ามาก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แค่อยากบอกตัวตนของผมกับป้าให้ช
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 390
ทั้งสามคนมาที่ห้องโถงด้วยกันกวนเหม่ยหลิงหมดอารมณ์ที่จะอยู่ที่นี่อีกต่อไป เธอต้องกลับไปสรุปสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้หลินตงและยุนซีไม่ชอบงานเลี้ยงแบบนี้อยู่แล้วดังนั้นทุกคนจึงเดินตรงไปที่ประตูโดยปริยายแต่เมื่อเดินผ่านห้องโถง หลินตงก็ถูกคนหยุดไว้"คุณหลิน คุณสัญญาว่าจะเขียนเพลงให้ฉันเพลงหนึ่งนะ" เหลิ่งชิงชิวหยุดหลินตงแล้วพูดหลินตงพูดไม่ออกเล็กน้อย เมื่อกี้เขาแค่พูดตามมารยาทไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะจริงจังแต่ในเมื่อพูดออกไปแล้ว เขาก็ปฏิเสธได้ยาก ได้แต่ถ่วงเวลาไปก่อนตอนนี้เขามีเวลาเขียนเพลงที่ไหนกัน!!!"คุณเหลิ่ง ไม่งั้นเราแลกข้อมูลติดต่อกันไว้ รอผมเขียนเสร็จแล้วค่อยติดต่อคุณ คุณก็รู้ว่าการสร้างสรรค์สิ่งนี้ต้องมีแรงบันดาลใจ สิ่งที่ฝืนใจเขียนออกมา คุณภาพก็ไม่สามารถรับประกันได้""ได้ค่ะ!!! งั้นคุณต้องเขียนให้ฉันดี ๆ นะ!!! เขียนแบบสุ่มสี่สุ่มห้ามาหลอกฉันไม่ได้นะ!!!""แน่นอน!!! แน่นอน!!! รอผมเขียนเสร็จแล้วจะติดต่อกลับ!!!"ทั้งสองแลกเปลี่ยนข้อมูลการติดต่อ จากนั้นหลินตงก็จากไปกวนเหม่ยหลิงรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเมื่อเห็นหลินตงและเหลิ่งชิงชิวแลกเปลี่ยนข้อมูลการติดต่อหลังจากรู้ตัวตนที่แ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 391
"นี่..." ยุนจงไห่ไม่รู้จะพูดอะไรอยู่ครู่หนึ่ง!เขาตกใจกับข่าวของกวนเหม่ยหลิงแม้ว่าหลินตงจะดูยอดเยี่ยมในทุกด้านก็ตามแต่เนื่องจากเขาเป็นเพียงนักศึกษมหาวิทยาลัย และเขาไม่ได้ประพฤติตนเหมือนผู้ถือหางเสือเรือของเงินทุนล้านล้านเลยต้องรู้ว่าไม่ว่าจะเป็นผู้ถือหางเสือเรือทุนล้านล้านนี้ หรือผู้บริหารระดับสูงของต้าเซี่ยที่เขาเคยติดตามผู้บังคับบัญชาเก่าที่เคยเห็นคนใหญ่คนโตที่อยู่ในตำแหน่งสูงแบบนี้ ล้วนมีออร่าที่มองไม่เห็นในตัว การปล่อยออกมาโดยไม่ตั้งใจจะทําให้คนธรรมดารู้สึกกดดันอย่างมากอย่างน้อยมันก็เป็นแบบนี้กับทุกคนที่เขาติดต่อด้วย ทุกการเคลื่อนไหวของเขาจะทำให้ผู้คนรู้สึกวิตกกังวลแต่สัมผัสกับหลินตงมานานขนาดนี้ เขาไม่รู้สึกว่าหลินตงมีออร่าแบบนี้เลย ก็เหมือนเด็กข้างบ้านคนหนึ่งหลินตงซึ่งมีนิสัยดีและและเข้าถึงง่ายจะเป็นเจ้าของของบริษัทลงทุนตงไหลได้อย่างไร???ยุนจงไห่ไม่เข้าใจเลยเขาไม่รู้ว่าตอนหลินตงอยู่กับพวกเขา จงใจเก็บออร่าของตัวเองหมด มิฉะนั้นถ้าหลินตงปล่อยออกไป ครอบครัวของยุนจงไห่อาจยืนไม่มั่นคงด้วยซ้ำ"หลินตงทั้งสองคนเป็นคนเดียวกันจริง ๆ??? คุณแน่ใจนะว่าคุณไม่ได้โกหกผม??" ยุนจ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 392
หลินตงกลับไปที่โรงแรมแกรนด์สตาร์ตรวจสอบแต้มศักดิ์สิทธิ์ของตัวเองแปดร้อยเจ็ดสิบห้าแต้มเพิ่มขึ้นทุกวัน แต่หมื่นแต้มยังห่างไกลมากมุมมืดอาจยังไม่ได้เริ่มเผาเงินอย่างเป็นทางการต้องเตรียมตัวออกจากจิงตูแล้วก่อนอื่นต้องไปที่หมอตูเพื่อหารือกับจ้าวซวนเกี่ยวกับการพัฒนาในต่างประเทศ จากนั้นกลับไปที่มณฑลเจียงหนานเพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงของเพื่อนร่วมชั้นพรุ่งนี้จะไปบ้านยุนซีเพื่อบอกลาการพัฒนาความแข็งแกร่งของตัวเองเป็นสิ่งสำคัญที่สุดความแข็งแกร่งเป็นรากฐาน อย่างอื่นล้วนเป็นภาพลวงตาความแข็งแกร่งเท่านั้นที่จะสามารถปกป้องทุกสิ่งที่ตัวเองมีวันรุ่งขึ้นหลินตงมาที่บ้านของยุนซีแต่เช้าคราวนี้หลินตงได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างจากเมื่อก่อนอย่างสิ้นเชิงคาดไม่ถึงว่ากวนเหม่ยหลิงจะเทน้ำให้หลินตงด้วยตัวเอง ทำให้หลินตงปลื้มใจเล็กน้อยหลินตงบอกกวนเหม่ยหลิงว่าอยากให้ยุนซีไปงานเลี้ยงเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายกับตัวเองตอนนี้กวนเหม่ยหลิงย่อมเห็นด้วยแน่นอนเธออยากจะให้ยุนซีตามหลินตงไม่ห่างแม้แต่ก้าวเดียวเพื่อหลีกเลี่ยงเกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดขึ้น เธอจะหาลูกเขยที่ยอดเยี่ยมอย่างหลินตงได้ที่ไหน?แต่หล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 393
หลังจากที่โจวเจิ้งหัวขับรถพาหลินตงไปครึ่งชั่วโมง พวกเขาก็เข้าไปในซอยที่เงียบสงบ มีทหารสองคนยืนเฝ้าถือปืนอยู่ที่ทางเข้าซอยเข้าซอยแล้วขับเข้าไปข้างในอีกไม่กี่นาที ผ่านทางแยกหลายทางแยกก็มีคนเฝ้าอยู่ทุกทางแยกนี่แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของสถานที่ที่พวกเขากำลังจะไปในที่สุดโจวเจิ้งหัวก็มาหยุดที่ประตูคฤหาสน์หลังใหญ่"หลินตง คุณเข้าไป!" โจวเจิ้งหัวกล่าว"หัวหน้าไม่เข้าไปเหรอ?" หลินตงถาม"ท่านประธานต้องการพบคุณ ไม่ใช่ผม! ผมจะเข้าไปทำอะไร?""โอเค! งั้นผมไปก่อนนะ!"หลินตงพูดจบก็เปิดประตูรถแล้วลงจากรถจากนั้นก็เดินไปที่ประตูคฤหาสน์ เปิดประตูเบา ๆ แล้วเดินเข้าไปหลังจากเข้าไปข้างในแล้ว หลินตงรู้สึกเหมือนได้เข้าสู่อีกโลกหนึ่งอย่างสมบูรณ์ ภูเขาสีเขียวและน้ำสีเขียว ดินแดนในอุดมคติใต้ต้นไม้ที่อยู่ไม่ไกลนักชายชราผมหงอกนั่งอยู่บนเก้าอี้หวายโดยหลับตาทำสมาธิ หญิงสาวที่อยู่ข้างหลังเขาก้มศีรษะอยู่และนวดไหล่ของเขาหลังจากที่หลินตงปิดประตูเบา ๆ แล้วก็เดินไปข้างหน้าและหยุดที่ระยะห่างไม่กี่เมตรจากชายชราเขาไม่กล้ารบกวนชายชราจึงยืนเงียบ ๆหญิงสาวที่นวดไหล่ของชายชราเงยหน้าขึ้นและมองไปที่หลินตงย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 394
ปู่ทวดยกย่องชายหนุ่มคนนี้ที่เคยช่วยชีวิตเธอ???นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินปู่ทวของเธอยกย่องใครซักคนมากขนาดนี้!!!เมื่อมองไปที่หลินตงก็เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นเช่นกัน"ท่านประธานชมเกินไปแล้ว!!! ความแข็งแกร่งของหลินตงนี้สู้ท่านไม่ได้เลยสักนิด" หลินตงพูดพลางหายใจหนักจนถึงตอนนี้เขายังหายหอบเลยชายชรายิ้มและพูดว่า "คุณเปรียบกับผมไม่ได้หรอก ผมอายุเยอะกว่าคุณ คุณก็ไม่จำเป็นต้องถ่อมตัว พรสวรรค์ของคุณสามารถเรียกได้ว่าเป็นอันดับหนึ่งจริง ๆ""ท่านประธานล้อเล่นแล้ว หลินตงไม่กล้าคิดอย่างนั้น อย่างที่บอกว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคนที่เก่งกว่า บางทีที่มุมใดมุมหนึ่ง ก็มีคนที่แซงหน้าผมไปแล้ว""ไม่เลว! ไม่เลว! ไม่เลวจริง ๆ! เป็นต้นกล้าที่ดีจริง ๆ คุณสามารถมีจิตใจแบบนี้ ความสำเร็จของคุณในอนาคตจะไร้ขีดจำกัด คุณก็อย่าเรียกผมว่าท่านประธานเลย ผมชื่อซ่งซือหมิน เรียกผมว่าลุงซ่งก็ได้""ครับ!!! ลุงซ่ง!!!" หลินตงเรียกด้วยความเคารพ"หลินตง ผมได้ยินเรื่องของคุณแล้ว เรื่องของคุณกับตระกูลจาง สามารถคิดครองมุมมืดก่อน กำจัดจางหยุนเทียนแล้วค่อยทำลายตระกูลจาง แสดงว่าคุณยังมีมุมมองที่กว้างมาก ไม่ใช่คนท
Latest chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1411
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1410
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1409
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1408
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1407
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1406
พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป"หลินตง! ในเมื่อแกรู้แล้ว ก็จงคิดให้ดีและมอบศาสตราเทพมายาในมือของแกมา ด้วยวิธีนี้ แกจะยังสามารถรักษาชีวิตของแกได้ อย่ารอให้พวกเราลงมือ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่าแกจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร แกก็จะไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นเราได้""ใช่แล้ว! หลินตง ตราบใดที่แกมอบศาสตราเทพมายาในมือของแก เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกและจะส่งแกออกจากอสูรกาแล็กซีอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษเราที่หยาบคาย""มอบศาสตราเทพมายามา แล้วจะไว้ชีวิตแก!!!"กลุ่มปรมาจารย์ทรงพลังแห่งอาณาจักรนิรันดรพูดขึ้นบังคับให้หลินตงส่งมอบดาบกำราบมารในมือของเขาหยวนหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติถ้าหลินตงส่งมอบศาสตราเทพมายาจริงๆ เขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากอสูรกาแล็กซีได้หรืออย่างไรแล้วมังกรเก้าหัวของเขาจะเกิดอะไรขึ้น?ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักเท่านั้น แถมยังปล่อยเสือกลับเข้าป่าอีก เท่ากับว่าทิ้งปัญหาไว้ให้ระเบิดทีหลังไม่แน่นอน!!!ไม่สามารถปล่อยให้หลินตงมอบศาสตราเทพมายาได้!ในขณะนั้น หลินตงก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ถ้าพวกแกทุกคนต้องการดาบเล่มนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1405
"พี่หง หลินตงจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า? ได้โปรดช่วยหลินตงด้วยพี่หง" หวงฝู่ซีเยว่พูดเสียงดังคำพูดของเธอทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ นึกขึ้นได้คนเดียวที่สามารถช่วยหลินตงได้ในตอนนี้ คงจะเป็นไป๋หลี่เหยียนหงผู้แสนจะลึกลับทุกคนพูดขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ"พี่หง ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย""ใช่แล้ว! พี่หง! ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย...."เมื่อทุกคนรีบร้อนขอความช่วยเหลือเสียงของไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีจื่อหานอยู่ที่นี่ หลินตงก็จะไม่เป็นไรแน่นอน พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายหลินตง"เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงทุกคนสามารถคลายความกังวลได้ชั่วคราวอย่างไรก็ตาม พวกเธอยังคงจ้องมองร่างของหลินตงข้างหน้าด้วยความกังวลหลินตงมองไปที่อสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวรอบตัวเขาอย่างอธิบายไม่ถูกสถานการณ์แบบนี้มันอะไรกัน?เมื่อสักครู่ไม่มีใครสนใจคำพูดของหยวนหมิงทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน?อาจเป็นเพราะการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขามีรัศมีกว้างเกินไปงั้นเหรอ?แต่จากข้อมูลที่หลินตงได้รับมาอาณาจักรนิรันดรอันสูงส่งเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นหรือความตายของสิ่งมีชีวิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1404
คนแบบเดียวกันมักจะดึงดูดกันเองเผ่ามังกรเก้าหัวก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมากนักไม่ต้องพูดถึงสองคนนี้หากอยู่บนโลก คงทำให้เด็กๆ กลัวจนร้องไห้กลางดึกแน่ๆ แถมอาจใช้เป็นยันต์กันเลยทีเดียวหยวนหมิงมองอสูรยักษ์สีทองทั้งสองตัว ที่เข้าร่วมสนามรบด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองในใจพวกเขาคงมาถึงนานแล้ว แต่เพิ่งจะลงมือตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหยิบศาสตราเทพมายาออกมา ก็ยังไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะปรากฏตัวหรือไม่!ล้วนเป็นพวกเลวทรามทำได้ทุกอย่างถ้าแลกกับผลประโยชน์แต่หยวนหมิงลืมคิดไปว่ามังกรเก้าหัวก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?ต่างก็ไม่มีใครดีไปกว่าใครสถานการณ์ปัจจุบันกลายเป็นสี่ต่อสามแม้ว่าหยวนเซิงจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่ก็ยังมีแรงเหลือพอสู้ได้แม้ว่าในใจจะไม่พอใจ แต่หยวนหมิงก็พูดอย่างสุภาพว่า "ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ! หากวันนี้ฉันฆ่าศัตรูได้ มังกรเก้าหัวของฉันจะตอบแทนคุณอย่างงาม""ฮ่าๆ พี่หยวนหมิงไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ สองเผ่าของเราเป็นเพื่อนเก่ากัน เผ่ามังกรเก้าหัวของคุณกำลังมีปัญหา เราจะยืนดูเฉยๆ ได้อย่างไร!" หมาป่านรกสามหัวหัวเราะและพูด"พี่หมาป่า! มิตรภาพก็ส่วนมิตรภาพ แต่บุญคุณก็ต้องชดใช้ให้ชัด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1403
หลินตงใช้ศาสตราเทพมายาโจมตีเพียงครั้งเดียว จนทำให้มังกรเก้าหัวได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซ้ำยังทำให้พวกเขาเสียหน้าหนักมากในอสูรกาแล็กซี“หลินตง! แกดูถูกกันเกินไปแล้ว!!! ที่นี่คืออสูรกาแล็กซี ไม่ใช่กาแล็กซี่ทางช้างเผือก แกอยากจะจุดชนวนสงครามหรือไง?” หยวนหมิงจ้องเขม็งไปยังหลินตงที่ยืนอยู่ไกล พูดพร้อมกัดฟันด้วยความโกรธหลินตงเหวี่ยงดาบกำราบมารในมือเป็นวง และเก็บเข้าฝักไป เขาหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นตอบกลับด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า "หยวนหมิง! แกเลิกขู่ได้แล้ว! คิดว่าตัวเองเป็นแทนอสูรกาแล็กซีทั้งหมดเหรอ! แล้วที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้นเอง ส่วนผลที่ตามมา ไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่เป็นพวกแกต่างหาก ที่แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง"“แก…”หยวนหมิงถึงจุกจนพูดไม่ออก เมื่อโดนหลินตงตอกกลับจากนั้นหันไปยังความว่างเปล่า ตะโกนดังเสียงหนักแน่นว่า "ทุกท่าน! หลินตง ไอ้คนนอกผู้นี้ ได้กระทำการอุกอาจในอสูรกาแล็กซีของฉัน! ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้มังกรเก้าหัวของฉันตายเจ็บนับไม่ถ้วน เพื่อชำระแค้นให้แก่พี่น้องของฉัน และเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของอสูรกาแล็กซีแห่งนี้ ฉันหยวนหมิง ขอวิงวอนต่อทุกท่าน ได้โปรดร่วมม
