มีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่สามารถมีความมั่งคั่งมากมายในวัยนี้สายตาของดาราหญิงหลายคนที่มองไปที่หลินตงเริ่มคลุมเครือนายทุน!!!นายทุนใหญ่อย่างแน่นอน!!!"คุณเหลิ่งยกย่องเกินไปแล้ว ผมก็แค่อยากมอบความรักและทำในสิ่งที่ทำได้เท่านั้น ส่วนเรื่องการร้องเพลง ผมห่างไกลจากมืออาชีพอย่างพวกคุณมาก" หลินตงพูดอย่างถ่อมตัว"คุณหลินถ่อมตัวเกินไปแล้ว!!!""หลินตง! ทำไมคุณถึงมาที่นี่? แม่ของฉันตามหาคุณไปทั่ว!"ยุนซีก็มาในเวลานี้"ว้าว!!! คุณคือราชินีเหลิ่งชิงชิว???" ยุนซีอุทานด้วยความประหลาดใจ"คุณหลิน ท่านนี้คือ???" เหลิ่งชิงชิวถาม"นี่คือยุนซีแฟนสาวของผม!!!" หลินตงตอบทันทีที่ยุนซีได้ยินการแนะนำของหลินตง สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดงนี่เป็นครั้งแรกที่หลินตงแนะนำตัวเองว่าเป็นแฟนสาวของเขาหัวใจย่อมหวานแหววขณะเดียวกันในใจก็อยากจะร้องไห้เธอรอช่วงเวลานี้มานานมาก"สวัสดีค่ะ น้องยุนซี!!!" เหลิ่งชิงชิวยื่นมือออกมาแล้วพูด"สวัสดีค่ะ พี่เหลิ่ง!!!"ยุนซีก็เอื้อมมือไปจับมือกับอีกฝ่ายเช่นกันเมื่อเฉินจั๋วเห็นยุนซี ดวงตาของเขาก็สว่างขึ้น แต่ได้ยินการแนะนำของหลินตง ดวงตาที่สดใสของเขาก็มืดลงอีกครั้ง
"ในการจัดการงานเลี้ยงวันนี้ นอกจากอยากให้ทุกคนมารวมตัวกันและสื่อสารกันมากขึ้นแล้ว ยังอยากจะแนะนำใครสักคนให้รู้จักด้วย"หลังจากที่อวี๋จานพูดจบ ก็มีคนหนึ่งเดินขึ้นเวทีหลินตงมองดู นี่ไม่ใช่เฉินฮุยผู้รับผิดชอบตงไหลอินเตอร์เนชั่นแนลที่จิงตูเหรอ???เยี่ยม!!!คาดไม่ถึงว่าจะขึ้นสายนักธุรกิจจิงตูได้อย่างรวดเร็วต่อไปการใช้เงินลงทุนก็ไม่ใช่เร็วแบบรูดการ์ดเหรอเดิมทีหลินตงถูกกวนเหม่ยหลิงดึงมาแนะนำนี่นั่น ก็รู้สึกหดหู่เล็กน้อย ทันใดนั้นเขาก็ดูสวยงามขึ้นมาทันที เขาดูเหมือนจะเห็นแต้มศักดิ์สิทธิ์นับไม่ถ้วนโบกมือให้เขา"ผมขอแนะนำให้ทุกท่านรู้จัก ท่านนี้คือคุณเฉินฮุย หัวหน้าสาขาบริษัทลงทุนตงไหลในจิงตู บริษัทลงทุนตงไหลทุกคนอาจจะยังไม่คุ้นเคยมากนัก ชื่อเต็มของเขาคือตงไหลอินเตอร์เนชั่นแนล ก่อนหน้านี้มีเรื่องวุ่นวายมากมาย การลงทุนหนึ่งแสนล้านให้กับโรงเรียนในพื้นที่ภูเขาที่ยากจนก็เป็นฝีมือของพวกเขา"ทันทีที่อวี๋จานพูดจบ ผู้คนด้านล่างก็เริ่มพูดคุยกันอย่างดุเดือดพวกเขาไม่รู้เกี่ยวกับบริษัทลงทุนตงไหลมากนัก แต่สำหรับการสร้างโรงเรียนหนึ่งแสนล้าน ก็ยังเคยได้ยินมาบ้างการบริจาคเงินแสนล้านเพื่อสร้างโรงเ
หลังจากที่อวี๋จานจากไปแล้ว หลินตงก็พายุนซีไปนั่งบนโซฟา"เฉินฮุย ทำได้ดีมาก ดึงดูดนักธุรกิจรายใหญ่ในจิงตูได้อย่างรวดเร็ว โบนัสปลายปีเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า" หลินตงพูดอย่างสบาย ๆ"ขอบคุณประธานหลินสำหรับคำชม!!! นี่คือสิ่งที่ผมควรทำ" เฉินฮุยลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและขอบคุณเขาอวี๋จานจากไปแล้ว เขาไม่กล้าอวดดีต่อหน้าหลินตงหลินตงเป็นเจ้านายของเขา!!!ผู้ถือหางเสือเรือที่แท้จริงของบริษัทลงทุนตงไหล ซึ่งเป็นบริษัทที่มีมูลค่ามากกว่าหนึ่งล้านล้านและเป็นเจ้าของบริษัทนี้ร้อยเปอร์เซ็นต์ซึ่งหาได้ยากในแวดวงธุรกิจทั่วโลกโดยทั่วไปแล้วมีเพียงครอบครัวใหญ่บางครอบครัวที่มีประวัติยาวนานเท่านั้นที่สามารถควบคุมบริษัทมากกว่าหนึ่งกรุ๊ปได้ร้อยเปอร์เซ็นต์"นั่ง นั่ง ต่อหน้าผมไม่ต้องสุภาพก็ได้""ครับ!!! ประธานหลิน!!!""ยุนซี บริษัทที่ผมบอกคุณเมื่อวานนี้ก็คือบริษัทลงทุนตงไหล และผมเป็นเจ้านายที่อยู่เบื้องหลังบริษัทลงทุนตงไหล" หลินตงพูดกับยุนซีจริง ๆ แล้วยุนซีก็เดาได้แล้วตอนที่หลินตงพาเธอเข้ามาแต่ตอนนี้เมื่อมันออกมาจากปากของหลินตง ก็ยังคงตกใจเล็กน้อยเมื่อวานไม่ได้บอกว่าทรัพย์สินแค่ล้านล้านเหรอ?ทำไมวันนี้
กวนเหม่ยหลิงเดินตามเฉินฮุยเข้าไปในห้องอย่างประหม่า แต่ก็ทำให้เธอเห็นฉากที่น่าประหลาดใจหลินตงและยุนซีกำลังนั่งคุยกันอยู่ในห้อง!!!นี่???มันเรื่องอะไรกัน???หรือว่าตัวเองตาฝาดไป???กวนเหม่ยหลิงขยี้ตา แต่ทุกสิ่งที่เธอเห็นยังคงไม่เปลี่ยนแปลง"แม่!!!" ยุนซีเห็นกวนเหม่ยหลิงเข้ามาจึงเรียก"ป้ากวน เชิญนั่ง!!!" หลินตงกล่าวกวนเหม่ยหลิงยังไม่มีปฏิกิริยาใด ๆการกระทำต่อมาของเฉินฮุยยิ่งทำให้เธอแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองในเวลานี้ เฉินฮุยเดินไปอยู่ข้างหลังหลินตงและยืนด้วยความเคารพนี่มันเรื่องอะไรกัน???กวนเหม่ยหลิงรู้สึกว่าทัศนคติของตัวเองค่อนข้างถูกบิดเบือนเฉินฮุยคือใคร???บุคคลที่รับผิดชอบบริษัทลงทุนตงไหลในจิงตูเขามีกระแสเงินสดมหาศาล และในเดือนที่ผ่านมาเพียงเดือนเดียว เงินทุนหลายแสนล้านก็ถูกโปรยออกจากมือของเขาในขณะนี้เขากลับยืนอยู่ข้างหลังหลินตงด้วยความเคารพและหลินตงยังดูท่าทางสมเหตุสมผลกวนเหม่ยหลิงรู้สึกว่าหัวของตัวเองวิงเวียนเล็กน้อยหลังจากนั่งลงอย่างงง ๆ ยังไม่ทันได้เอ่ยปากถามหลินตงก็กล่าวว่า " ป้ากวน เรียกป้าเข้ามาก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แค่อยากบอกตัวตนของผมกับป้าให้ช
ทั้งสามคนมาที่ห้องโถงด้วยกันกวนเหม่ยหลิงหมดอารมณ์ที่จะอยู่ที่นี่อีกต่อไป เธอต้องกลับไปสรุปสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้หลินตงและยุนซีไม่ชอบงานเลี้ยงแบบนี้อยู่แล้วดังนั้นทุกคนจึงเดินตรงไปที่ประตูโดยปริยายแต่เมื่อเดินผ่านห้องโถง หลินตงก็ถูกคนหยุดไว้"คุณหลิน คุณสัญญาว่าจะเขียนเพลงให้ฉันเพลงหนึ่งนะ" เหลิ่งชิงชิวหยุดหลินตงแล้วพูดหลินตงพูดไม่ออกเล็กน้อย เมื่อกี้เขาแค่พูดตามมารยาทไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะจริงจังแต่ในเมื่อพูดออกไปแล้ว เขาก็ปฏิเสธได้ยาก ได้แต่ถ่วงเวลาไปก่อนตอนนี้เขามีเวลาเขียนเพลงที่ไหนกัน!!!"คุณเหลิ่ง ไม่งั้นเราแลกข้อมูลติดต่อกันไว้ รอผมเขียนเสร็จแล้วค่อยติดต่อคุณ คุณก็รู้ว่าการสร้างสรรค์สิ่งนี้ต้องมีแรงบันดาลใจ สิ่งที่ฝืนใจเขียนออกมา คุณภาพก็ไม่สามารถรับประกันได้""ได้ค่ะ!!! งั้นคุณต้องเขียนให้ฉันดี ๆ นะ!!! เขียนแบบสุ่มสี่สุ่มห้ามาหลอกฉันไม่ได้นะ!!!""แน่นอน!!! แน่นอน!!! รอผมเขียนเสร็จแล้วจะติดต่อกลับ!!!"ทั้งสองแลกเปลี่ยนข้อมูลการติดต่อ จากนั้นหลินตงก็จากไปกวนเหม่ยหลิงรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเมื่อเห็นหลินตงและเหลิ่งชิงชิวแลกเปลี่ยนข้อมูลการติดต่อหลังจากรู้ตัวตนที่แ
"นี่..." ยุนจงไห่ไม่รู้จะพูดอะไรอยู่ครู่หนึ่ง!เขาตกใจกับข่าวของกวนเหม่ยหลิงแม้ว่าหลินตงจะดูยอดเยี่ยมในทุกด้านก็ตามแต่เนื่องจากเขาเป็นเพียงนักศึกษมหาวิทยาลัย และเขาไม่ได้ประพฤติตนเหมือนผู้ถือหางเสือเรือของเงินทุนล้านล้านเลยต้องรู้ว่าไม่ว่าจะเป็นผู้ถือหางเสือเรือทุนล้านล้านนี้ หรือผู้บริหารระดับสูงของต้าเซี่ยที่เขาเคยติดตามผู้บังคับบัญชาเก่าที่เคยเห็นคนใหญ่คนโตที่อยู่ในตำแหน่งสูงแบบนี้ ล้วนมีออร่าที่มองไม่เห็นในตัว การปล่อยออกมาโดยไม่ตั้งใจจะทําให้คนธรรมดารู้สึกกดดันอย่างมากอย่างน้อยมันก็เป็นแบบนี้กับทุกคนที่เขาติดต่อด้วย ทุกการเคลื่อนไหวของเขาจะทำให้ผู้คนรู้สึกวิตกกังวลแต่สัมผัสกับหลินตงมานานขนาดนี้ เขาไม่รู้สึกว่าหลินตงมีออร่าแบบนี้เลย ก็เหมือนเด็กข้างบ้านคนหนึ่งหลินตงซึ่งมีนิสัยดีและและเข้าถึงง่ายจะเป็นเจ้าของของบริษัทลงทุนตงไหลได้อย่างไร???ยุนจงไห่ไม่เข้าใจเลยเขาไม่รู้ว่าตอนหลินตงอยู่กับพวกเขา จงใจเก็บออร่าของตัวเองหมด มิฉะนั้นถ้าหลินตงปล่อยออกไป ครอบครัวของยุนจงไห่อาจยืนไม่มั่นคงด้วยซ้ำ"หลินตงทั้งสองคนเป็นคนเดียวกันจริง ๆ??? คุณแน่ใจนะว่าคุณไม่ได้โกหกผม??" ยุนจ
หลินตงกลับไปที่โรงแรมแกรนด์สตาร์ตรวจสอบแต้มศักดิ์สิทธิ์ของตัวเองแปดร้อยเจ็ดสิบห้าแต้มเพิ่มขึ้นทุกวัน แต่หมื่นแต้มยังห่างไกลมากมุมมืดอาจยังไม่ได้เริ่มเผาเงินอย่างเป็นทางการต้องเตรียมตัวออกจากจิงตูแล้วก่อนอื่นต้องไปที่หมอตูเพื่อหารือกับจ้าวซวนเกี่ยวกับการพัฒนาในต่างประเทศ จากนั้นกลับไปที่มณฑลเจียงหนานเพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงของเพื่อนร่วมชั้นพรุ่งนี้จะไปบ้านยุนซีเพื่อบอกลาการพัฒนาความแข็งแกร่งของตัวเองเป็นสิ่งสำคัญที่สุดความแข็งแกร่งเป็นรากฐาน อย่างอื่นล้วนเป็นภาพลวงตาความแข็งแกร่งเท่านั้นที่จะสามารถปกป้องทุกสิ่งที่ตัวเองมีวันรุ่งขึ้นหลินตงมาที่บ้านของยุนซีแต่เช้าคราวนี้หลินตงได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างจากเมื่อก่อนอย่างสิ้นเชิงคาดไม่ถึงว่ากวนเหม่ยหลิงจะเทน้ำให้หลินตงด้วยตัวเอง ทำให้หลินตงปลื้มใจเล็กน้อยหลินตงบอกกวนเหม่ยหลิงว่าอยากให้ยุนซีไปงานเลี้ยงเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายกับตัวเองตอนนี้กวนเหม่ยหลิงย่อมเห็นด้วยแน่นอนเธออยากจะให้ยุนซีตามหลินตงไม่ห่างแม้แต่ก้าวเดียวเพื่อหลีกเลี่ยงเกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดขึ้น เธอจะหาลูกเขยที่ยอดเยี่ยมอย่างหลินตงได้ที่ไหน?แต่หล
หลังจากที่โจวเจิ้งหัวขับรถพาหลินตงไปครึ่งชั่วโมง พวกเขาก็เข้าไปในซอยที่เงียบสงบ มีทหารสองคนยืนเฝ้าถือปืนอยู่ที่ทางเข้าซอยเข้าซอยแล้วขับเข้าไปข้างในอีกไม่กี่นาที ผ่านทางแยกหลายทางแยกก็มีคนเฝ้าอยู่ทุกทางแยกนี่แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของสถานที่ที่พวกเขากำลังจะไปในที่สุดโจวเจิ้งหัวก็มาหยุดที่ประตูคฤหาสน์หลังใหญ่"หลินตง คุณเข้าไป!" โจวเจิ้งหัวกล่าว"หัวหน้าไม่เข้าไปเหรอ?" หลินตงถาม"ท่านประธานต้องการพบคุณ ไม่ใช่ผม! ผมจะเข้าไปทำอะไร?""โอเค! งั้นผมไปก่อนนะ!"หลินตงพูดจบก็เปิดประตูรถแล้วลงจากรถจากนั้นก็เดินไปที่ประตูคฤหาสน์ เปิดประตูเบา ๆ แล้วเดินเข้าไปหลังจากเข้าไปข้างในแล้ว หลินตงรู้สึกเหมือนได้เข้าสู่อีกโลกหนึ่งอย่างสมบูรณ์ ภูเขาสีเขียวและน้ำสีเขียว ดินแดนในอุดมคติใต้ต้นไม้ที่อยู่ไม่ไกลนักชายชราผมหงอกนั่งอยู่บนเก้าอี้หวายโดยหลับตาทำสมาธิ หญิงสาวที่อยู่ข้างหลังเขาก้มศีรษะอยู่และนวดไหล่ของเขาหลังจากที่หลินตงปิดประตูเบา ๆ แล้วก็เดินไปข้างหน้าและหยุดที่ระยะห่างไม่กี่เมตรจากชายชราเขาไม่กล้ารบกวนชายชราจึงยืนเงียบ ๆหญิงสาวที่นวดไหล่ของชายชราเงยหน้าขึ้นและมองไปที่หลินตงย
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป"หลินตง! ในเมื่อแกรู้แล้ว ก็จงคิดให้ดีและมอบศาสตราเทพมายาในมือของแกมา ด้วยวิธีนี้ แกจะยังสามารถรักษาชีวิตของแกได้ อย่ารอให้พวกเราลงมือ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่าแกจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร แกก็จะไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นเราได้""ใช่แล้ว! หลินตง ตราบใดที่แกมอบศาสตราเทพมายาในมือของแก เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกและจะส่งแกออกจากอสูรกาแล็กซีอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษเราที่หยาบคาย""มอบศาสตราเทพมายามา แล้วจะไว้ชีวิตแก!!!"กลุ่มปรมาจารย์ทรงพลังแห่งอาณาจักรนิรันดรพูดขึ้นบังคับให้หลินตงส่งมอบดาบกำราบมารในมือของเขาหยวนหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติถ้าหลินตงส่งมอบศาสตราเทพมายาจริงๆ เขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากอสูรกาแล็กซีได้หรืออย่างไรแล้วมังกรเก้าหัวของเขาจะเกิดอะไรขึ้น?ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักเท่านั้น แถมยังปล่อยเสือกลับเข้าป่าอีก เท่ากับว่าทิ้งปัญหาไว้ให้ระเบิดทีหลังไม่แน่นอน!!!ไม่สามารถปล่อยให้หลินตงมอบศาสตราเทพมายาได้!ในขณะนั้น หลินตงก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ถ้าพวกแกทุกคนต้องการดาบเล่มนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็
"พี่หง หลินตงจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า? ได้โปรดช่วยหลินตงด้วยพี่หง" หวงฝู่ซีเยว่พูดเสียงดังคำพูดของเธอทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ นึกขึ้นได้คนเดียวที่สามารถช่วยหลินตงได้ในตอนนี้ คงจะเป็นไป๋หลี่เหยียนหงผู้แสนจะลึกลับทุกคนพูดขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ"พี่หง ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย""ใช่แล้ว! พี่หง! ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย...."เมื่อทุกคนรีบร้อนขอความช่วยเหลือเสียงของไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีจื่อหานอยู่ที่นี่ หลินตงก็จะไม่เป็นไรแน่นอน พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายหลินตง"เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงทุกคนสามารถคลายความกังวลได้ชั่วคราวอย่างไรก็ตาม พวกเธอยังคงจ้องมองร่างของหลินตงข้างหน้าด้วยความกังวลหลินตงมองไปที่อสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวรอบตัวเขาอย่างอธิบายไม่ถูกสถานการณ์แบบนี้มันอะไรกัน?เมื่อสักครู่ไม่มีใครสนใจคำพูดของหยวนหมิงทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน?อาจเป็นเพราะการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขามีรัศมีกว้างเกินไปงั้นเหรอ?แต่จากข้อมูลที่หลินตงได้รับมาอาณาจักรนิรันดรอันสูงส่งเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นหรือความตายของสิ่งมีชีวิ
คนแบบเดียวกันมักจะดึงดูดกันเองเผ่ามังกรเก้าหัวก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมากนักไม่ต้องพูดถึงสองคนนี้หากอยู่บนโลก คงทำให้เด็กๆ กลัวจนร้องไห้กลางดึกแน่ๆ แถมอาจใช้เป็นยันต์กันเลยทีเดียวหยวนหมิงมองอสูรยักษ์สีทองทั้งสองตัว ที่เข้าร่วมสนามรบด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองในใจพวกเขาคงมาถึงนานแล้ว แต่เพิ่งจะลงมือตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหยิบศาสตราเทพมายาออกมา ก็ยังไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะปรากฏตัวหรือไม่!ล้วนเป็นพวกเลวทรามทำได้ทุกอย่างถ้าแลกกับผลประโยชน์แต่หยวนหมิงลืมคิดไปว่ามังกรเก้าหัวก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?ต่างก็ไม่มีใครดีไปกว่าใครสถานการณ์ปัจจุบันกลายเป็นสี่ต่อสามแม้ว่าหยวนเซิงจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่ก็ยังมีแรงเหลือพอสู้ได้แม้ว่าในใจจะไม่พอใจ แต่หยวนหมิงก็พูดอย่างสุภาพว่า "ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ! หากวันนี้ฉันฆ่าศัตรูได้ มังกรเก้าหัวของฉันจะตอบแทนคุณอย่างงาม""ฮ่าๆ พี่หยวนหมิงไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ สองเผ่าของเราเป็นเพื่อนเก่ากัน เผ่ามังกรเก้าหัวของคุณกำลังมีปัญหา เราจะยืนดูเฉยๆ ได้อย่างไร!" หมาป่านรกสามหัวหัวเราะและพูด"พี่หมาป่า! มิตรภาพก็ส่วนมิตรภาพ แต่บุญคุณก็ต้องชดใช้ให้ชัด
หลินตงใช้ศาสตราเทพมายาโจมตีเพียงครั้งเดียว จนทำให้มังกรเก้าหัวได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซ้ำยังทำให้พวกเขาเสียหน้าหนักมากในอสูรกาแล็กซี“หลินตง! แกดูถูกกันเกินไปแล้ว!!! ที่นี่คืออสูรกาแล็กซี ไม่ใช่กาแล็กซี่ทางช้างเผือก แกอยากจะจุดชนวนสงครามหรือไง?” หยวนหมิงจ้องเขม็งไปยังหลินตงที่ยืนอยู่ไกล พูดพร้อมกัดฟันด้วยความโกรธหลินตงเหวี่ยงดาบกำราบมารในมือเป็นวง และเก็บเข้าฝักไป เขาหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นตอบกลับด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า "หยวนหมิง! แกเลิกขู่ได้แล้ว! คิดว่าตัวเองเป็นแทนอสูรกาแล็กซีทั้งหมดเหรอ! แล้วที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้นเอง ส่วนผลที่ตามมา ไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่เป็นพวกแกต่างหาก ที่แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง"“แก…”หยวนหมิงถึงจุกจนพูดไม่ออก เมื่อโดนหลินตงตอกกลับจากนั้นหันไปยังความว่างเปล่า ตะโกนดังเสียงหนักแน่นว่า "ทุกท่าน! หลินตง ไอ้คนนอกผู้นี้ ได้กระทำการอุกอาจในอสูรกาแล็กซีของฉัน! ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้มังกรเก้าหัวของฉันตายเจ็บนับไม่ถ้วน เพื่อชำระแค้นให้แก่พี่น้องของฉัน และเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของอสูรกาแล็กซีแห่งนี้ ฉันหยวนหมิง ขอวิงวอนต่อทุกท่าน ได้โปรดร่วมม