เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 389
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 390
ทั้งสามคนมาที่ห้องโถงด้วยกันกวนเหม่ยหลิงหมดอารมณ์ที่จะอยู่ที่นี่อีกต่อไป เธอต้องกลับไปสรุปสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้หลินตงและยุนซีไม่ชอบงานเลี้ยงแบบนี้อยู่แล้วดังนั้นทุกคนจึงเดินตรงไปที่ประตูโดยปริยายแต่เมื่อเดินผ่านห้องโถง หลินตงก็ถูกคนหยุดไว้"คุณหลิน คุณสัญญาว่าจะเขียนเพลงให้ฉันเพลงหนึ่งนะ" เหลิ่งชิงชิวหยุดหลินตงแล้วพูดหลินตงพูดไม่ออกเล็กน้อย เมื่อกี้เขาแค่พูดตามมารยาทไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะจริงจังแต่ในเมื่อพูดออกไปแล้ว เขาก็ปฏิเสธได้ยาก ได้แต่ถ่วงเวลาไปก่อนตอนนี้เขามีเวลาเขียนเพลงที่ไหนกัน!!!"คุณเหลิ่ง ไม่งั้นเราแลกข้อมูลติดต่อกันไว้ รอผมเขียนเสร็จแล้วค่อยติดต่อคุณ คุณก็รู้ว่าการสร้างสรรค์สิ่งนี้ต้องมีแรงบันดาลใจ สิ่งที่ฝืนใจเขียนออกมา คุณภาพก็ไม่สามารถรับประกันได้""ได้ค่ะ!!! งั้นคุณต้องเขียนให้ฉันดี ๆ นะ!!! เขียนแบบสุ่มสี่สุ่มห้ามาหลอกฉันไม่ได้นะ!!!""แน่นอน!!! แน่นอน!!! รอผมเขียนเสร็จแล้วจะติดต่อกลับ!!!"ทั้งสองแลกเปลี่ยนข้อมูลการติดต่อ จากนั้นหลินตงก็จากไปกวนเหม่ยหลิงรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเมื่อเห็นหลินตงและเหลิ่งชิงชิวแลกเปลี่ยนข้อมูลการติดต่อหลังจากรู้ตัวตนที่แ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 391
"นี่..." ยุนจงไห่ไม่รู้จะพูดอะไรอยู่ครู่หนึ่ง!เขาตกใจกับข่าวของกวนเหม่ยหลิงแม้ว่าหลินตงจะดูยอดเยี่ยมในทุกด้านก็ตามแต่เนื่องจากเขาเป็นเพียงนักศึกษมหาวิทยาลัย และเขาไม่ได้ประพฤติตนเหมือนผู้ถือหางเสือเรือของเงินทุนล้านล้านเลยต้องรู้ว่าไม่ว่าจะเป็นผู้ถือหางเสือเรือทุนล้านล้านนี้ หรือผู้บริหารระดับสูงของต้าเซี่ยที่เขาเคยติดตามผู้บังคับบัญชาเก่าที่เคยเห็นคนใหญ่คนโตที่อยู่ในตำแหน่งสูงแบบนี้ ล้วนมีออร่าที่มองไม่เห็นในตัว การปล่อยออกมาโดยไม่ตั้งใจจะทําให้คนธรรมดารู้สึกกดดันอย่างมากอย่างน้อยมันก็เป็นแบบนี้กับทุกคนที่เขาติดต่อด้วย ทุกการเคลื่อนไหวของเขาจะทำให้ผู้คนรู้สึกวิตกกังวลแต่สัมผัสกับหลินตงมานานขนาดนี้ เขาไม่รู้สึกว่าหลินตงมีออร่าแบบนี้เลย ก็เหมือนเด็กข้างบ้านคนหนึ่งหลินตงซึ่งมีนิสัยดีและและเข้าถึงง่ายจะเป็นเจ้าของของบริษัทลงทุนตงไหลได้อย่างไร???ยุนจงไห่ไม่เข้าใจเลยเขาไม่รู้ว่าตอนหลินตงอยู่กับพวกเขา จงใจเก็บออร่าของตัวเองหมด มิฉะนั้นถ้าหลินตงปล่อยออกไป ครอบครัวของยุนจงไห่อาจยืนไม่มั่นคงด้วยซ้ำ"หลินตงทั้งสองคนเป็นคนเดียวกันจริง ๆ??? คุณแน่ใจนะว่าคุณไม่ได้โกหกผม??" ยุนจ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 392
หลินตงกลับไปที่โรงแรมแกรนด์สตาร์ตรวจสอบแต้มศักดิ์สิทธิ์ของตัวเองแปดร้อยเจ็ดสิบห้าแต้มเพิ่มขึ้นทุกวัน แต่หมื่นแต้มยังห่างไกลมากมุมมืดอาจยังไม่ได้เริ่มเผาเงินอย่างเป็นทางการต้องเตรียมตัวออกจากจิงตูแล้วก่อนอื่นต้องไปที่หมอตูเพื่อหารือกับจ้าวซวนเกี่ยวกับการพัฒนาในต่างประเทศ จากนั้นกลับไปที่มณฑลเจียงหนานเพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงของเพื่อนร่วมชั้นพรุ่งนี้จะไปบ้านยุนซีเพื่อบอกลาการพัฒนาความแข็งแกร่งของตัวเองเป็นสิ่งสำคัญที่สุดความแข็งแกร่งเป็นรากฐาน อย่างอื่นล้วนเป็นภาพลวงตาความแข็งแกร่งเท่านั้นที่จะสามารถปกป้องทุกสิ่งที่ตัวเองมีวันรุ่งขึ้นหลินตงมาที่บ้านของยุนซีแต่เช้าคราวนี้หลินตงได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างจากเมื่อก่อนอย่างสิ้นเชิงคาดไม่ถึงว่ากวนเหม่ยหลิงจะเทน้ำให้หลินตงด้วยตัวเอง ทำให้หลินตงปลื้มใจเล็กน้อยหลินตงบอกกวนเหม่ยหลิงว่าอยากให้ยุนซีไปงานเลี้ยงเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายกับตัวเองตอนนี้กวนเหม่ยหลิงย่อมเห็นด้วยแน่นอนเธออยากจะให้ยุนซีตามหลินตงไม่ห่างแม้แต่ก้าวเดียวเพื่อหลีกเลี่ยงเกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดขึ้น เธอจะหาลูกเขยที่ยอดเยี่ยมอย่างหลินตงได้ที่ไหน?แต่หล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 393
หลังจากที่โจวเจิ้งหัวขับรถพาหลินตงไปครึ่งชั่วโมง พวกเขาก็เข้าไปในซอยที่เงียบสงบ มีทหารสองคนยืนเฝ้าถือปืนอยู่ที่ทางเข้าซอยเข้าซอยแล้วขับเข้าไปข้างในอีกไม่กี่นาที ผ่านทางแยกหลายทางแยกก็มีคนเฝ้าอยู่ทุกทางแยกนี่แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของสถานที่ที่พวกเขากำลังจะไปในที่สุดโจวเจิ้งหัวก็มาหยุดที่ประตูคฤหาสน์หลังใหญ่"หลินตง คุณเข้าไป!" โจวเจิ้งหัวกล่าว"หัวหน้าไม่เข้าไปเหรอ?" หลินตงถาม"ท่านประธานต้องการพบคุณ ไม่ใช่ผม! ผมจะเข้าไปทำอะไร?""โอเค! งั้นผมไปก่อนนะ!"หลินตงพูดจบก็เปิดประตูรถแล้วลงจากรถจากนั้นก็เดินไปที่ประตูคฤหาสน์ เปิดประตูเบา ๆ แล้วเดินเข้าไปหลังจากเข้าไปข้างในแล้ว หลินตงรู้สึกเหมือนได้เข้าสู่อีกโลกหนึ่งอย่างสมบูรณ์ ภูเขาสีเขียวและน้ำสีเขียว ดินแดนในอุดมคติใต้ต้นไม้ที่อยู่ไม่ไกลนักชายชราผมหงอกนั่งอยู่บนเก้าอี้หวายโดยหลับตาทำสมาธิ หญิงสาวที่อยู่ข้างหลังเขาก้มศีรษะอยู่และนวดไหล่ของเขาหลังจากที่หลินตงปิดประตูเบา ๆ แล้วก็เดินไปข้างหน้าและหยุดที่ระยะห่างไม่กี่เมตรจากชายชราเขาไม่กล้ารบกวนชายชราจึงยืนเงียบ ๆหญิงสาวที่นวดไหล่ของชายชราเงยหน้าขึ้นและมองไปที่หลินตงย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 394
ปู่ทวดยกย่องชายหนุ่มคนนี้ที่เคยช่วยชีวิตเธอ???นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินปู่ทวของเธอยกย่องใครซักคนมากขนาดนี้!!!เมื่อมองไปที่หลินตงก็เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นเช่นกัน"ท่านประธานชมเกินไปแล้ว!!! ความแข็งแกร่งของหลินตงนี้สู้ท่านไม่ได้เลยสักนิด" หลินตงพูดพลางหายใจหนักจนถึงตอนนี้เขายังหายหอบเลยชายชรายิ้มและพูดว่า "คุณเปรียบกับผมไม่ได้หรอก ผมอายุเยอะกว่าคุณ คุณก็ไม่จำเป็นต้องถ่อมตัว พรสวรรค์ของคุณสามารถเรียกได้ว่าเป็นอันดับหนึ่งจริง ๆ""ท่านประธานล้อเล่นแล้ว หลินตงไม่กล้าคิดอย่างนั้น อย่างที่บอกว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคนที่เก่งกว่า บางทีที่มุมใดมุมหนึ่ง ก็มีคนที่แซงหน้าผมไปแล้ว""ไม่เลว! ไม่เลว! ไม่เลวจริง ๆ! เป็นต้นกล้าที่ดีจริง ๆ คุณสามารถมีจิตใจแบบนี้ ความสำเร็จของคุณในอนาคตจะไร้ขีดจำกัด คุณก็อย่าเรียกผมว่าท่านประธานเลย ผมชื่อซ่งซือหมิน เรียกผมว่าลุงซ่งก็ได้""ครับ!!! ลุงซ่ง!!!" หลินตงเรียกด้วยความเคารพ"หลินตง ผมได้ยินเรื่องของคุณแล้ว เรื่องของคุณกับตระกูลจาง สามารถคิดครองมุมมืดก่อน กำจัดจางหยุนเทียนแล้วค่อยทำลายตระกูลจาง แสดงว่าคุณยังมีมุมมองที่กว้างมาก ไม่ใช่คนท
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 395
"ตอนนี้ประเทศและกองกำลังทั่วโลกกำลังศึกษาหัวข้อหนึ่งอยู่ คุณรู้ไหมว่ามันคืออะไร?" ซ่งซือหมินถาม"ไม่ทราบครับ!!!" หลินตงตอบอย่างตรงไปตรงมา"สนามแม่เหล็ก!!!""สนามแม่เหล็ก???""ใช่แล้ว ก็คือสนามแม่เหล็ก ต้องรู้ว่ากว่าร้อยปีที่แล้ว สนามแม่เหล็กบนโลกปรากฏเพียงขั้วเหนือและขั้วใต้เท่านั้น มันหาได้ยากในที่อื่น และถึงแม้จะมีมันอ่อนแอมาก""และตอนนี้ หลังจากผ่านไปร้อยกว่าปี สนามแม่เหล็กได้ครอบครองพื้นที่มากกว่าเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ของโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในทะเลลึก และป่าดงดิบที่ที่ไม่มีคน ไม่เพียงแต่พื้นที่จะขยายตัวอย่างรวดเร็ว แต่ความรุนแรงของสนามแม่เหล็กก็มีขนาดใหญ่มากด้วย""บทบาทของสนามแม่เหล็ก เชื่อว่าคุณก็รู้ นั่นก็คือจะส่งผลกระทบต่อการใช้อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ ทำให้วิทยุหยุดชะงัก เรดาร์ก็จะเสียการทำงาน ก็จะทำให้เครื่องบินและขีปนาวุธเสียทิศทาง""ผมเข้าใจแล้ว! ลุงซ่งหมายความว่า คุณซ่งเจียเหลนสาวของคุณคนนี้ เป็นนักวิจัยที่ศึกษาสนามแม่เหล็ก? สามารถช่วยผมสร้างมุมมืดให้เป็นสถานที่ที่ไม่สามารถตรวจสอบด้วยเรดาร์ได้?" หลินตงถามนี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาให้พวกหลัวซาทำเหรอ?รับสมัครผู้มีความสามารถด้านก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 396
"ลุงซ่งไม่ต้องห่วง!!! หลินตงจะพยายามต่อไปอย่างแน่นอน" หลินตงรีบรับรอง"แม้ว่าสนามแม่เหล็กจะทำให้อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ไม่สามารถใช้งานได้ แต่ก็มีประโยชน์อย่างมากต่อร่างกาย จากการทดลองหลายปีของเรา ในที่สุดก็สรุปได้ว่า ถ้าคนอาศัยอยู่ในที่ที่มีสนามแม่เหล็กแรงมาก จะมีอายุขัยเพิ่มขึ้นประมาณหนึ่งในห้าเมื่อเทียบกับคนที่อาศัยอยู่นอกสนามแม่เหล็ก"หลินตงตกใจ!!!อาศัยอยู่ในสนามแม่เหล็กกลับสามารถเพิ่มอายุขัย???นี่ถือเป็นความลับสุดยอดแน่นอน เมื่อมีข่าวออกไปแล้วจะทำให้เกิดความไม่สงบในสังคมครั้งใหญ่อย่างแน่นอนผู้คนจะแย่งกันเพื่ออาศัยอยู่ในสถานที่ที่มีสนามแม่เหล็กแรงอายุขัยเป็นปัญหาที่ยากสำหรับมนุษย์ที่จะแก้ไขมาโดยตลอด เศรษฐีหลายคนลงทุนอย่างหนักเพื่อศึกษายาต่าง ๆ ในการเพิ่มอายุขัยเพื่อให้มีชีวิตยืนยาวขึ้นน่าเสียดายที่จนถึงตอนนี้ยังไม่ได้ยินว่าใครประสบความสำเร็จ ไม่คิดว่าสนามแม่เหล็กจะเพิ่มอายุขัยได้???ไม่มีคนปกติที่ไม่กลัวความตาย"ดังนั้นต่อไป สนามแม่เหล็กจะเป็นทรัพยากรเชิงกลยุทธ์ระดับโลก ใครสามารถใช้มันได้อย่างเหมาะสมก่อนก็จะสามารถควบคุมโอกาสได้ บอกสิ่งเหล่านี้กับคุณ ก็หวังว่าคุณจะสร้างปา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 397
หลังจากที่หลินตงจากไปในคฤหาสน์ก็เหลือซ่งซือหมินและซ่งเจีย"เจียเจีย โอกาสปู่ทวดได้สร้างให้เธอแล้ว เธอต้องคว้ามันไว้ให้ได้ ปู่ทวดรู้สึกว่าตัวเองใกล้จะถึงขีดจำกัดแล้ว" ซ่งซือหมินกล่าว"คุณปู่ทวด ท่านจะไม่มีทางเป็นอะไร! ยังมีชีวิตอยู่ได้อีกหลายสิบปี!!!" ซ่งเจียรีบกล่าว"เด็กโง่ ปู่ทวดมีชีวิตอยู่ร้อยยี่สิบกว่าปีแล้ว เกินคนธรรมดาไปมากแล้ว เพียงแต่ความวุ่นวายกำลังจะมาถึง ปล่อยพวกเธอและต้าเซี่ยไปไม่ได้!!!" ซ่งซือหมินพูดอย่างเหงา ๆ เล็กน้อย"คุณปู่ทวด จริง ๆ แล้วท่านก็ไม่ต้องกังวลอะไรมากนัก พักผ่อนให้เพียงพอ ยังมีคุณปู่ฉู่และลุงเซวียอีกไม่ใช่เหรอ?" ซ่งเจียปลอบใจ"แม้ว่าพวกเขาสองคนจะแข็งแกร่งพอ แต่ก็ยังไม่เพียงพอที่จะทำให้ฝูงชนตกใจ บางทีให้เวลาเซวียกังอีกสิบปี เขาจะสามารถทำได้ แต่ฉันอยู่ได้ไม่นานขนาดนั้นแล้ว ตราบใดที่ฉันตาย ถ้ารัฐอินทรีเปิดฉากโจมตีเต็มรูปแบบ ฉู่โฉงโจวและเซวียกังก็ไม่สามารถหยุดยั้งได้""แต่หลินตงคนนี้เก่งขนาดนั้นจริง ๆ เหรอ??? ถึงยังไงเขาก็ยังเด็กขนาดนี้!!! แม้แต่มหาวิทยาลัยก็ยังไม่จบ" ซ่งเจียถามด้วยความสงสัยเล็กน้อย"ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด หลินตงจะเป็นคนที่สามารถมีบทบาทสำ
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1010
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1009
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1008
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1007
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1006
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1005
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1004
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1003
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1002
