เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 389
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 390
ทั้งสามคนมาที่ห้องโถงด้วยกันกวนเหม่ยหลิงหมดอารมณ์ที่จะอยู่ที่นี่อีกต่อไป เธอต้องกลับไปสรุปสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้หลินตงและยุนซีไม่ชอบงานเลี้ยงแบบนี้อยู่แล้วดังนั้นทุกคนจึงเดินตรงไปที่ประตูโดยปริยายแต่เมื่อเดินผ่านห้องโถง หลินตงก็ถูกคนหยุดไว้"คุณหลิน คุณสัญญาว่าจะเขียนเพลงให้ฉันเพลงหนึ่งนะ" เหลิ่งชิงชิวหยุดหลินตงแล้วพูดหลินตงพูดไม่ออกเล็กน้อย เมื่อกี้เขาแค่พูดตามมารยาทไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะจริงจังแต่ในเมื่อพูดออกไปแล้ว เขาก็ปฏิเสธได้ยาก ได้แต่ถ่วงเวลาไปก่อนตอนนี้เขามีเวลาเขียนเพลงที่ไหนกัน!!!"คุณเหลิ่ง ไม่งั้นเราแลกข้อมูลติดต่อกันไว้ รอผมเขียนเสร็จแล้วค่อยติดต่อคุณ คุณก็รู้ว่าการสร้างสรรค์สิ่งนี้ต้องมีแรงบันดาลใจ สิ่งที่ฝืนใจเขียนออกมา คุณภาพก็ไม่สามารถรับประกันได้""ได้ค่ะ!!! งั้นคุณต้องเขียนให้ฉันดี ๆ นะ!!! เขียนแบบสุ่มสี่สุ่มห้ามาหลอกฉันไม่ได้นะ!!!""แน่นอน!!! แน่นอน!!! รอผมเขียนเสร็จแล้วจะติดต่อกลับ!!!"ทั้งสองแลกเปลี่ยนข้อมูลการติดต่อ จากนั้นหลินตงก็จากไปกวนเหม่ยหลิงรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเมื่อเห็นหลินตงและเหลิ่งชิงชิวแลกเปลี่ยนข้อมูลการติดต่อหลังจากรู้ตัวตนที่แ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 391
"นี่..." ยุนจงไห่ไม่รู้จะพูดอะไรอยู่ครู่หนึ่ง!เขาตกใจกับข่าวของกวนเหม่ยหลิงแม้ว่าหลินตงจะดูยอดเยี่ยมในทุกด้านก็ตามแต่เนื่องจากเขาเป็นเพียงนักศึกษมหาวิทยาลัย และเขาไม่ได้ประพฤติตนเหมือนผู้ถือหางเสือเรือของเงินทุนล้านล้านเลยต้องรู้ว่าไม่ว่าจะเป็นผู้ถือหางเสือเรือทุนล้านล้านนี้ หรือผู้บริหารระดับสูงของต้าเซี่ยที่เขาเคยติดตามผู้บังคับบัญชาเก่าที่เคยเห็นคนใหญ่คนโตที่อยู่ในตำแหน่งสูงแบบนี้ ล้วนมีออร่าที่มองไม่เห็นในตัว การปล่อยออกมาโดยไม่ตั้งใจจะทําให้คนธรรมดารู้สึกกดดันอย่างมากอย่างน้อยมันก็เป็นแบบนี้กับทุกคนที่เขาติดต่อด้วย ทุกการเคลื่อนไหวของเขาจะทำให้ผู้คนรู้สึกวิตกกังวลแต่สัมผัสกับหลินตงมานานขนาดนี้ เขาไม่รู้สึกว่าหลินตงมีออร่าแบบนี้เลย ก็เหมือนเด็กข้างบ้านคนหนึ่งหลินตงซึ่งมีนิสัยดีและและเข้าถึงง่ายจะเป็นเจ้าของของบริษัทลงทุนตงไหลได้อย่างไร???ยุนจงไห่ไม่เข้าใจเลยเขาไม่รู้ว่าตอนหลินตงอยู่กับพวกเขา จงใจเก็บออร่าของตัวเองหมด มิฉะนั้นถ้าหลินตงปล่อยออกไป ครอบครัวของยุนจงไห่อาจยืนไม่มั่นคงด้วยซ้ำ"หลินตงทั้งสองคนเป็นคนเดียวกันจริง ๆ??? คุณแน่ใจนะว่าคุณไม่ได้โกหกผม??" ยุนจ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 392
หลินตงกลับไปที่โรงแรมแกรนด์สตาร์ตรวจสอบแต้มศักดิ์สิทธิ์ของตัวเองแปดร้อยเจ็ดสิบห้าแต้มเพิ่มขึ้นทุกวัน แต่หมื่นแต้มยังห่างไกลมากมุมมืดอาจยังไม่ได้เริ่มเผาเงินอย่างเป็นทางการต้องเตรียมตัวออกจากจิงตูแล้วก่อนอื่นต้องไปที่หมอตูเพื่อหารือกับจ้าวซวนเกี่ยวกับการพัฒนาในต่างประเทศ จากนั้นกลับไปที่มณฑลเจียงหนานเพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงของเพื่อนร่วมชั้นพรุ่งนี้จะไปบ้านยุนซีเพื่อบอกลาการพัฒนาความแข็งแกร่งของตัวเองเป็นสิ่งสำคัญที่สุดความแข็งแกร่งเป็นรากฐาน อย่างอื่นล้วนเป็นภาพลวงตาความแข็งแกร่งเท่านั้นที่จะสามารถปกป้องทุกสิ่งที่ตัวเองมีวันรุ่งขึ้นหลินตงมาที่บ้านของยุนซีแต่เช้าคราวนี้หลินตงได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างจากเมื่อก่อนอย่างสิ้นเชิงคาดไม่ถึงว่ากวนเหม่ยหลิงจะเทน้ำให้หลินตงด้วยตัวเอง ทำให้หลินตงปลื้มใจเล็กน้อยหลินตงบอกกวนเหม่ยหลิงว่าอยากให้ยุนซีไปงานเลี้ยงเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายกับตัวเองตอนนี้กวนเหม่ยหลิงย่อมเห็นด้วยแน่นอนเธออยากจะให้ยุนซีตามหลินตงไม่ห่างแม้แต่ก้าวเดียวเพื่อหลีกเลี่ยงเกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดขึ้น เธอจะหาลูกเขยที่ยอดเยี่ยมอย่างหลินตงได้ที่ไหน?แต่หล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 393
หลังจากที่โจวเจิ้งหัวขับรถพาหลินตงไปครึ่งชั่วโมง พวกเขาก็เข้าไปในซอยที่เงียบสงบ มีทหารสองคนยืนเฝ้าถือปืนอยู่ที่ทางเข้าซอยเข้าซอยแล้วขับเข้าไปข้างในอีกไม่กี่นาที ผ่านทางแยกหลายทางแยกก็มีคนเฝ้าอยู่ทุกทางแยกนี่แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของสถานที่ที่พวกเขากำลังจะไปในที่สุดโจวเจิ้งหัวก็มาหยุดที่ประตูคฤหาสน์หลังใหญ่"หลินตง คุณเข้าไป!" โจวเจิ้งหัวกล่าว"หัวหน้าไม่เข้าไปเหรอ?" หลินตงถาม"ท่านประธานต้องการพบคุณ ไม่ใช่ผม! ผมจะเข้าไปทำอะไร?""โอเค! งั้นผมไปก่อนนะ!"หลินตงพูดจบก็เปิดประตูรถแล้วลงจากรถจากนั้นก็เดินไปที่ประตูคฤหาสน์ เปิดประตูเบา ๆ แล้วเดินเข้าไปหลังจากเข้าไปข้างในแล้ว หลินตงรู้สึกเหมือนได้เข้าสู่อีกโลกหนึ่งอย่างสมบูรณ์ ภูเขาสีเขียวและน้ำสีเขียว ดินแดนในอุดมคติใต้ต้นไม้ที่อยู่ไม่ไกลนักชายชราผมหงอกนั่งอยู่บนเก้าอี้หวายโดยหลับตาทำสมาธิ หญิงสาวที่อยู่ข้างหลังเขาก้มศีรษะอยู่และนวดไหล่ของเขาหลังจากที่หลินตงปิดประตูเบา ๆ แล้วก็เดินไปข้างหน้าและหยุดที่ระยะห่างไม่กี่เมตรจากชายชราเขาไม่กล้ารบกวนชายชราจึงยืนเงียบ ๆหญิงสาวที่นวดไหล่ของชายชราเงยหน้าขึ้นและมองไปที่หลินตงย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 394
ปู่ทวดยกย่องชายหนุ่มคนนี้ที่เคยช่วยชีวิตเธอ???นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินปู่ทวของเธอยกย่องใครซักคนมากขนาดนี้!!!เมื่อมองไปที่หลินตงก็เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นเช่นกัน"ท่านประธานชมเกินไปแล้ว!!! ความแข็งแกร่งของหลินตงนี้สู้ท่านไม่ได้เลยสักนิด" หลินตงพูดพลางหายใจหนักจนถึงตอนนี้เขายังหายหอบเลยชายชรายิ้มและพูดว่า "คุณเปรียบกับผมไม่ได้หรอก ผมอายุเยอะกว่าคุณ คุณก็ไม่จำเป็นต้องถ่อมตัว พรสวรรค์ของคุณสามารถเรียกได้ว่าเป็นอันดับหนึ่งจริง ๆ""ท่านประธานล้อเล่นแล้ว หลินตงไม่กล้าคิดอย่างนั้น อย่างที่บอกว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคนที่เก่งกว่า บางทีที่มุมใดมุมหนึ่ง ก็มีคนที่แซงหน้าผมไปแล้ว""ไม่เลว! ไม่เลว! ไม่เลวจริง ๆ! เป็นต้นกล้าที่ดีจริง ๆ คุณสามารถมีจิตใจแบบนี้ ความสำเร็จของคุณในอนาคตจะไร้ขีดจำกัด คุณก็อย่าเรียกผมว่าท่านประธานเลย ผมชื่อซ่งซือหมิน เรียกผมว่าลุงซ่งก็ได้""ครับ!!! ลุงซ่ง!!!" หลินตงเรียกด้วยความเคารพ"หลินตง ผมได้ยินเรื่องของคุณแล้ว เรื่องของคุณกับตระกูลจาง สามารถคิดครองมุมมืดก่อน กำจัดจางหยุนเทียนแล้วค่อยทำลายตระกูลจาง แสดงว่าคุณยังมีมุมมองที่กว้างมาก ไม่ใช่คนท
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 395
"ตอนนี้ประเทศและกองกำลังทั่วโลกกำลังศึกษาหัวข้อหนึ่งอยู่ คุณรู้ไหมว่ามันคืออะไร?" ซ่งซือหมินถาม"ไม่ทราบครับ!!!" หลินตงตอบอย่างตรงไปตรงมา"สนามแม่เหล็ก!!!""สนามแม่เหล็ก???""ใช่แล้ว ก็คือสนามแม่เหล็ก ต้องรู้ว่ากว่าร้อยปีที่แล้ว สนามแม่เหล็กบนโลกปรากฏเพียงขั้วเหนือและขั้วใต้เท่านั้น มันหาได้ยากในที่อื่น และถึงแม้จะมีมันอ่อนแอมาก""และตอนนี้ หลังจากผ่านไปร้อยกว่าปี สนามแม่เหล็กได้ครอบครองพื้นที่มากกว่าเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ของโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในทะเลลึก และป่าดงดิบที่ที่ไม่มีคน ไม่เพียงแต่พื้นที่จะขยายตัวอย่างรวดเร็ว แต่ความรุนแรงของสนามแม่เหล็กก็มีขนาดใหญ่มากด้วย""บทบาทของสนามแม่เหล็ก เชื่อว่าคุณก็รู้ นั่นก็คือจะส่งผลกระทบต่อการใช้อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ ทำให้วิทยุหยุดชะงัก เรดาร์ก็จะเสียการทำงาน ก็จะทำให้เครื่องบินและขีปนาวุธเสียทิศทาง""ผมเข้าใจแล้ว! ลุงซ่งหมายความว่า คุณซ่งเจียเหลนสาวของคุณคนนี้ เป็นนักวิจัยที่ศึกษาสนามแม่เหล็ก? สามารถช่วยผมสร้างมุมมืดให้เป็นสถานที่ที่ไม่สามารถตรวจสอบด้วยเรดาร์ได้?" หลินตงถามนี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาให้พวกหลัวซาทำเหรอ?รับสมัครผู้มีความสามารถด้านก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 396
"ลุงซ่งไม่ต้องห่วง!!! หลินตงจะพยายามต่อไปอย่างแน่นอน" หลินตงรีบรับรอง"แม้ว่าสนามแม่เหล็กจะทำให้อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ไม่สามารถใช้งานได้ แต่ก็มีประโยชน์อย่างมากต่อร่างกาย จากการทดลองหลายปีของเรา ในที่สุดก็สรุปได้ว่า ถ้าคนอาศัยอยู่ในที่ที่มีสนามแม่เหล็กแรงมาก จะมีอายุขัยเพิ่มขึ้นประมาณหนึ่งในห้าเมื่อเทียบกับคนที่อาศัยอยู่นอกสนามแม่เหล็ก"หลินตงตกใจ!!!อาศัยอยู่ในสนามแม่เหล็กกลับสามารถเพิ่มอายุขัย???นี่ถือเป็นความลับสุดยอดแน่นอน เมื่อมีข่าวออกไปแล้วจะทำให้เกิดความไม่สงบในสังคมครั้งใหญ่อย่างแน่นอนผู้คนจะแย่งกันเพื่ออาศัยอยู่ในสถานที่ที่มีสนามแม่เหล็กแรงอายุขัยเป็นปัญหาที่ยากสำหรับมนุษย์ที่จะแก้ไขมาโดยตลอด เศรษฐีหลายคนลงทุนอย่างหนักเพื่อศึกษายาต่าง ๆ ในการเพิ่มอายุขัยเพื่อให้มีชีวิตยืนยาวขึ้นน่าเสียดายที่จนถึงตอนนี้ยังไม่ได้ยินว่าใครประสบความสำเร็จ ไม่คิดว่าสนามแม่เหล็กจะเพิ่มอายุขัยได้???ไม่มีคนปกติที่ไม่กลัวความตาย"ดังนั้นต่อไป สนามแม่เหล็กจะเป็นทรัพยากรเชิงกลยุทธ์ระดับโลก ใครสามารถใช้มันได้อย่างเหมาะสมก่อนก็จะสามารถควบคุมโอกาสได้ บอกสิ่งเหล่านี้กับคุณ ก็หวังว่าคุณจะสร้างปา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 397
หลังจากที่หลินตงจากไปในคฤหาสน์ก็เหลือซ่งซือหมินและซ่งเจีย"เจียเจีย โอกาสปู่ทวดได้สร้างให้เธอแล้ว เธอต้องคว้ามันไว้ให้ได้ ปู่ทวดรู้สึกว่าตัวเองใกล้จะถึงขีดจำกัดแล้ว" ซ่งซือหมินกล่าว"คุณปู่ทวด ท่านจะไม่มีทางเป็นอะไร! ยังมีชีวิตอยู่ได้อีกหลายสิบปี!!!" ซ่งเจียรีบกล่าว"เด็กโง่ ปู่ทวดมีชีวิตอยู่ร้อยยี่สิบกว่าปีแล้ว เกินคนธรรมดาไปมากแล้ว เพียงแต่ความวุ่นวายกำลังจะมาถึง ปล่อยพวกเธอและต้าเซี่ยไปไม่ได้!!!" ซ่งซือหมินพูดอย่างเหงา ๆ เล็กน้อย"คุณปู่ทวด จริง ๆ แล้วท่านก็ไม่ต้องกังวลอะไรมากนัก พักผ่อนให้เพียงพอ ยังมีคุณปู่ฉู่และลุงเซวียอีกไม่ใช่เหรอ?" ซ่งเจียปลอบใจ"แม้ว่าพวกเขาสองคนจะแข็งแกร่งพอ แต่ก็ยังไม่เพียงพอที่จะทำให้ฝูงชนตกใจ บางทีให้เวลาเซวียกังอีกสิบปี เขาจะสามารถทำได้ แต่ฉันอยู่ได้ไม่นานขนาดนั้นแล้ว ตราบใดที่ฉันตาย ถ้ารัฐอินทรีเปิดฉากโจมตีเต็มรูปแบบ ฉู่โฉงโจวและเซวียกังก็ไม่สามารถหยุดยั้งได้""แต่หลินตงคนนี้เก่งขนาดนั้นจริง ๆ เหรอ??? ถึงยังไงเขาก็ยังเด็กขนาดนี้!!! แม้แต่มหาวิทยาลัยก็ยังไม่จบ" ซ่งเจียถามด้วยความสงสัยเล็กน้อย"ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด หลินตงจะเป็นคนที่สามารถมีบทบาทสำ
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1275
แม้ว่าหลินตงจะใช้พลังจิตวิญญาณ เพื่อควบคุมดาบกำราบมาร และตัดนิ้วของชายชุดคลุมดำคนหนึ่งโดยไม่ให้ตั้งตัวได้ นั่นทำให้ฝ่ายตรงข้ามกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดไม่หยุดแต่เขาก็ยังไม่สามารถวางใจได้ในตอนนี้ ระยะห่างระหว่างทั้งสองฝ่ายใกล้เข้ามาแล้วชายชุดดำที่เหลือสองคนพร้อมกับหลี่เทียน โจมตีหลินตงเข้ามาในเวลาเดียวกันไม่มีการคุกคามจากดาบกำราบมารอีกต่อไปทั้งสามคนพึ่งพาการป้องกันที่แข็งแกร่งของเผ่ามังกรเก้าหัว และต่อสู้แบบประชิดตัวกับหลินตงพวกเขาต้องการที่จะฉีกหลินตงเป็นชิ้นๆ เพื่อระบายความแค้นในใจของตัวเองในขณะนี้ มันสายเกินไปสำหรับหลินตงที่จะดึงดาบกำราบมารกลับมาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเผชิญหน้าโดยตรงโชคดีที่เขาได้ยกระดับความแข็งแกร่งของร่างกายไปถึงปรมาจารย์มหาจักรวาลขั้นสิบ ร่างกายของเขาแข็งแกร่งไม่น้อยไปกว่าของเผ่ามังกรเก้าหัวนอกจากนี้ยังมีฝ่ามือถล่มฟ้า ที่สามารถเจาะทะลุการป้องกันของศัตรูและทำให้ได้รับบาดเจ็บภายในทันทีหลินตงไม่กลัวการต่อสู้ระยะประชิดกับคู่ต่อสู้ในไม่ช้า ทั้งสองฝ่ายก็เข้าสู่การต่อสู้"ปังๆๆๆ......."เสียงปะทะกันนับไม่ถ้วนดังขึ้นตามคำกล่าวที่ว่า จำนวนมากก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1274
การกระทำของเขาทำให้เซี่ยอวิ๋นชวนและเซี่ยจิ่วโหยว ที่กำลังเฝ้าดูอย่างตึงเครียดอยู่ด้านล่างรู้สึกงุนงงไปหมดทุกคนรู้ว่าข้อได้เปรียบของหลินตง คือดาบยาวสีแดงในมือของเขาดาบเล่มนี้ถูกโยนออกไปแล้วเขาจะสู้ต่อไปได้อย่างไร?สำหรับคนอื่นๆ พวกเขาไม่สามารถมองเห็นการเคลื่อนไหวของหลินตงได้อย่างชัดเจน รู้เพียงว่าการต่อสู้ได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้งแล้วหยวนหลินและคนอื่นๆ ยังเห็นหลินตงขว้างดาบของเขาด้วย และหัวใจของพวกเขาก็ดีใจทันทีเมื่อสูญเสียอาวุธนี้ไป ซึ่งเป็นภัยคุกคามครั้งใหญ่หลินตงจะใช้อะไรในในการต่อสู้กับพวกเขา?เด็กคนนี้โง่หรือเปล่า?ดาบกำราบมารไปถึงชายชุดดำคนหนึ่งเป็นคนแรกเผชิญหน้ากับดาบยาวสีแดงนี้แม้แต่ชายชุดดำก็ไม่กล้าประมาทด้วยระยะที่ใกล้ขนาดนี้ เขาสามารถสัมผัสได้ถึงความคมของดาบที่ส่องประกายอย่างสว่างไสว ทำให้ผิวใต้ชุดคลุมสีดำของเขาเจ็บปวดเล็กน้อยนี่เป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์อย่างแน่นอน ซึ่งสามารถตัดเกล็ดแข็งของเผ่ามังกรเก้าหัวได้อย่างง่ายดายในขณะที่เขาเคลื่อนไหว ชายในชุดคลุมสีดำก็หลบไปอย่างรวดเร็ว ทำให้ดาบกำราบมารพุ่งผ่านไปขณะที่เขากำลังคิดว่าตัวเองหนีจากอันตรายได้และกำลังจะห
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1273
ท้องฟ้าตกอยู่ในความเงียบงันไม่มีใครพูดอะไร ทุกคนต่างมุ่งความสนใจไปที่การปรับสภาพของตัวเองตอนนี้เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว พูดอะไรไปก็เปล่าประโยชน์ทั้งสองฝ่ายเป็นศัตรูคู่อาฆาตกันอยู่แล้วมีทางเลือกสองทางคือ ต้องฆ่าหรือไม่ก็ถูกฆ่าพูดตามตรง เมื่อเผชิญหน้ากับอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นสี่คน หลินตงรู้สึกเครียดมากแม้ว่าเมื่อครู่เขาจะสู้กับห้าคนเพียงลำพัง และตัดแขนของหนึ่งในนั้นได้แต่มีเพียงสองคนเท่านั้น ที่ต่อสู้กับเขาจริงๆหากคนห้าคนร่วมมือกันจริงๆ ผลลัพธ์ก็ยากที่จะบอกได้แต่ตอนนี้ เขาต้องสู้กับสี่คนจริงๆ แล้วคนที่สามารถไปถึงระดับอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้น ล้วนไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่ง่ายดายยิ่งไปกว่านั้น จิตวิญญาณที่เคยไร้เทียมทานของเขา เมื่อเผชิญหน้ากับคนพวกนี้กลับใช้ได้อย่างจำกัดแค่สามารถยับยั้งพวกมันได้ชั่วขณะ ก่อนที่จะถูกสลัดหลุดออกไปอย่างไรก็ตาม จากชายชุดดำที่เขาตัดแขนทิ้งไป ดูเหมือนว่าหลินตงจะค้นพบบางอย่างหากเขาต้องการเอาชนะคู่ต่อสู้เหล่านี้เขาจะต้องพึ่งดาบกำราบมารดาบเล่มนี้ดูเหมือนว่า จะมีพลังที่สามารถสยบเผ่ามังกรเก้าหัวไม่อย่างนั้น แค่ฟันแขนขาดไปเพียงข้างเดียว คนชุดดำ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1272
คนสวมชุดดำอีกสามคนเข้าล้อมรอบทันที"หยวนจื้อ! ใจเย็นๆ ไว้!" หยวนหลินกล่าว"ฉันใจเย็นไม่ได้! ฉันจะฆ่ามัน ฉันจะจับมันกิน" หยวนจื้อกัดฟันแล้วกล่าวมีความโกรธอย่างมากในเสียงนั้น"หากตัวตนของนายถูกเปิดเผยและมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น นายรู้ไหมว่าคุณจะต้องเผชิญการลงโทษแบบใดในเผ่า นายแน่ใจเหรอว่าต้องการทำแบบนี้?""ฉันไม่สนใจ!!! ฉันต้องฆ่ามัน อย่ากังวลเรื่องฉัน" หยวนจื้อโกรธจัดมากอยู่แล้วความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส บดบังความคิดจิตใจของเขาไม่ใช่แค่ความเจ็บปวดทางกายเท่านั้นหน้ำซ้ำยังเป็นความเจ็บปวดที่เผาไหม้ในจิตวิญญาณความเจ็บปวดประเภทนี้เป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่ไม่อาจทนได้ และคงหมดสติไปแล้วคนสวมชุดดำอีกสามคนก็รู้สึกสับสนในใจเช่นกันตามทฤษฎี แม้ว่าแขนของหยวนจื้อจะถูกตัดออก เขาก็จะสูญเสียประสิทธิภาพการต่อสู้ส่วนใหญ่ไปชั่วคราวแต่เผ่ามังกรเก้าหัวของพวกเขา มีความสามารถในการฟื้นฟูที่แข็งแกร่งตราบใดที่ร่างกายยังมีพลังงานเพียงพอ แขนก็สามารถงอกใหม่ได้อย่างรวดเร็วอย่างเลวร้ายที่สุด เขาอาจจะอ่อนแอเป็นเวลาสองสามวันก็ไม่ควรทำให้เขาตกอยู่ในสภาวะบ้าคลั่งเช่นนี้แต่ตอนนี้หยวนจื้อ ค่อนข้างผิดปกติอย่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1271
การต่อสู้กลางอากาศจบลงในพริบตาหลินตงใช้ดาบครั้งแรก เพื่อหยุดหลี่เทียนและพรรคพวกทั้งสามของเขาจากการลอบสังหารเซี่ยอวิ๋นชวนกับครอบครัวจากนั้นต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีแบบกะทันหันของชายชุดดำสองคน เขาก็ตอบโต้ด้วยหมัด เพื่อหยุดร่างหนึ่งและดาบเพื่อหยุดร่างอีกร่างหนึ่งผลการต่อสู้ของเขานั้นยอดเยี่ยมมากควรรู้ว่าคนทั้งห้านี้ ไม่ใช่ใครๆ ก็จัดการพวกเขาได้นี่คือปรมาจารย์ระดับอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นถึงห้าคนแม้แต่องค์จักรพรรดิก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส จากการโจมตีร่วมกันของพวกเขาทุกคนตกตะลึงกับความสามารถของหลินตงแข็งแกร่งเกินไป!!!แข็งแกร่งเกินไปจริงๆ!!!ผู้คนนับไม่ถ้วนจ้องมองร่างบนท้องฟ้าหัวใจเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นสิ่งที่องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวน ไม่สามารถทำได้ชายหนุ่มคนนี้ทำได้ขณะนี้เองศรัทธาที่แหลกสลายของคนรุ่นใหม่ทั่วกาแล็กซีทางช้างเผือก กำลังได้รับการฟื้นฟูเมื่อเทียบกับองค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนพวกเขายิ่งบูชารูปร่าง ที่ส่องแสงจ้าในท้องฟ้าท้ายที่สุด เซี่ยอวิ๋นชวนก็เป็นตำนานมาโดยตลอดครั้งแรกที่พวกเขาเห็นเขาด้วยตาของตนเอง ก็ถูกซุ่มโจมตีและได้รับบาดเจ็บสาหัสถ้าไม่ใช่เ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1270
วันนี้เขาจะปล่อยวางและต่อสู้ด้วยพลังทั้งหมดของเขาดูสิว่าขีดจำกัดของเขาอยู่ที่ไหน"วิชาดาบกำราบมาร!!!"หลินตงส่งเสียงคำรามเบาๆ ในใจจากนั้นดาบกำราบมาร ก็ถูกฟันออกไปฉับเดียวแสงสีแดงปรากฏขึ้นอีกครั้งบนท้องฟ้าดาบเล่มนี้มีรัศมีดาบอันรุนแรง ตัดเส้นทางของหลี่เทียนและร่างที่สวมชุดดำทั้งสองโดยตรงในเวลาเดียวกัน อีกสองคนก็เข้าใกล้หลินตงแล้วคนหนึ่งอยู่ทางซ้าย คนหนึ่งอยู่ทางขวา ทั้งสองโจมตีหลินตงพร้อมกันพวกเขาเผยกรงเล็บขนาดใหญ่ที่เป็นของเผ่ามังกรเก้าหัว ที่ซ่อนอยู่ภายใต้ชุดดำของพวกเขา ซึ่งปกคลุมไปด้วยเกล็ดแข็งเมื่อเผชิญกับการโจมตีของคนทั้งสองนี้หลินตงไม่แสดงอาการตื่นตระหนกใดๆก่อนอื่น เขากำมือซ้ายของเขาและใช้หนึ่งในสามเทคนิคการต่อสู้ระดับสูง หมัดเทพแห่งความว่างเปล่า เพื่อปะทะกับการโจมตีครั้งหนึ่งของเขาปัง!!!ในเวลาเดียวกัน หลินตงก็ใช้พลังจิตวิญญาณทั้งหมดของเขาและสร้างกำแพงกั้นอีกด้านหนึ่งเมื่อการโจมตีของชายชุดดำอีกคนกำลังจะถึงตัวเขา เขาก็ถูกพลังจิตวิญญาณของหลินตงขัดขวางอย่างกะทันหันและพลังจิตวิญญาณอันทรงพลังก็ล้อมรอบชายชุดดำอย่างรวดเร็ว มัดเขาไว้แน่นแต่คราวนี้มันแตกต่าง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1269
การปรากฏตัวของหลินตง ไม่เพียงแต่ทำให้เซี่ยอวิ๋นชวนและครอบครัวของเขาประหลาดใจเท่านั้น แต่ยังทำให้หลี่เทียนและกลุ่มของเขาโกรธอีกด้วยพวกเขาเกือบจะประสบความสำเร็จเมื่อสักครู่ โดยสังหารเซี่ยอวิ๋นชวนและพิชิตกาแล็กซีในคราวเดียวโดยไม่คาดคิด ปรมาจารย์ที่แข็งแกร่งในระดับเดียวกัน ได้ปรากฏตัวขึ้นในระหว่างนั้นและเมื่อตัดสินจากการโจมตีเมื่อสักครู่ก็ไม่ควรประเมินความแข็งแกร่งของคนผู้นี้ต่ำเกินไปโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ดาบยาวสีแดงในมือของเขายิ่งทำให้พวกเขารู้สึกถึงความคม และการถูกทำร้ายอย่างลับๆ โดยไม่มีการเตือนล่วงหน้าหลี่เทียนและปรมาจารย์ทั้งห้าคน ถูกสะกดข่มด้วยดาบยาวของหลินตงพวกเขาไม่รู้สึกตัว จนกระทั่งเซี่ยอวิ๋นชวนเตรียมตัวจะออกไปเซี่ยอวิ๋นชวนต้องการจากไป แต่แน่นอนว่าหลี่เทียนจะไม่เห็นด้วยวันนี้ พวกเขาลอบโจมตีอย่างกะทันหัน และทำให้เซี่ยอวิ๋นชวนได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาไม่สามารถพลาดโอกาสอันยอดเยี่ยมนี้ในการสังหารเขาได้ไม่อย่างนั้น หากต้องการฆ่าเขาอีกครั้ง ก็จะไม่ง่ายเหมือนวันนี้หลี่เทียนเป็นผู้นำอาณาจักรสวรรค์คนอื่นๆ อาจลังเล แต่เขาทำไม่ได้ไม่ว่าอย่างไร ก็ต้องไม่ให้เซี่ยอวิ๋นชวนจ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1268
ตอนที่หลินตงทำลายล้างตระกูลเฟิง แม้ว่าเขาจะสวมหน้ากาก แต่เขาก็ใช้ดาบยาวสีแดงนี้"คุณปู่! เขาคือผู้อาวุโสที่ช่วยเราจัดการท่านผู้เฒ่าของตระกูลเฟิงครั้งที่แล้ว แม้ว่าเขาจะสวมหน้ากากในเวลานั้น แต่ดาบในมือของเขานั้นไม่ผิดแน่" ไป๋จิงถิงมองหลินตงบนท้องฟ้าและสูญเสียเสียงของเธอไป"หลังจากครั้งสุดท้ายเธอกลับไปที่พระราชวังหมิงเยว่และถามเจ้ากรมวังว่าเธอรู้จักผู้แข็งแกร่งที่ใช้ดาบยาวสีแดงหรือไม่แต่เจ้ากรมวังบอกว่าเธอไม่รู้จักเขาในบรรดาผู้แข็งแกร่งในอาณาเขตจักรพรรดิ มีหลายคนที่ถือดาบ แต่ไม่มีใครใช้ดาบยาวสีแดงเลยไป๋ไค่เซวียนย่อมลืมหลินตงไม่ได้ถ้าไม่ใช่เพราะการปรากฏตัวของหลินตง ตระกูลไป๋ของเขาอาจถูกทำลายโดยตระกูลเฟิงไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลยหลินตงไม่เพียงแต่ช่วยตระกูลไป๋ แต่ยังให้โอกาสสำหรับการก้าวขึ้นมาของพวกเขาด้วย"ใช่แล้ว! ฉันไม่คาดคิดว่าผู้อาวุโสคนนี้จะยังเด็กและทรงพลังขนาดนี้ เราอยากจะขอบคุณเขาเป็นการส่วนตัว แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะไม่มีโอกาสแล้ว เพราะช่องว่างระหว่างพวกเรานั้นใหญ่เกินไป" ไป๋ไค่เซวียนถอนหายใจ"ช่องว่างมันใหญ่เกินไป? ไม่มีโอกาสเหลืออยู่เลยเหรอ?" ไป๋จิงถิงพึมพำกับตัวเ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1267
ร่างที่ยืนอยู่ระหว่างสองฝ่ายที่ขัดแย้งกันนั้น แน่นอนว่าคือหลินตงในขณะที่หลี่เทียนและกลุ่มของเขาเตรียมที่จะโจมตีเซี่ยอวิ๋นชวน หลินตงก็ดึงดาบกำราบมารออกมาอย่างรวดเร็วและฟันเพียงครั้งเดียว ทำให้การรุกคืบของพวกเขาหยุดชะงักและบังคับให้พวกเขาล่าถอย ช่วยครอบครัวของเซี่ยอวิ๋นชวนไว้ด้วยแต่การฟันด้วยดาบครั้งนี้ไม่เหมือนกับที่เขาเคยทำมาก่อนในอดีต หลินตงมักจะฟันดาบอย่างไม่ใส่ใจเพราะคู่ต่อสู้ของเขาอ่อนแอเกินไปไม่คุ้มที่เขาจะจริงจังด้วยแต่คราวนี้มันแตกต่างออกไป เมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้ทรงพลังระดับอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นห้าคนแม้จะมีดาบกำราบมารในมือ ก็ยากที่จะเป็นภัยคุกคามต่อหลี่เทียนและกลุ่มของเขาด้วยดาบเพียงเล่มเดียวดังนั้นดาบเล่มนี้จึงเป็นครั้งแรกที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารในการแสดงเทคนิคการต่อสู้ระดับสูงสามเทคนิค วิชาดาบกำราบมารการผสมผสานทั้งสองเข้าด้วยกันบวกกับความแข็งแกร่งของอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นของหลินตงพลังนั้นค่อนข้างน่ากลัวหลินตงเองก็ตกใจเล็กน้อยนี่ไม่ง่ายเหมือนหนึ่งบวกหนึ่งเท่ากับสองอีกต่อไปแม้แต่หลี่เทียนกับพวก อาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นห้าคน ก็ต้องหลบคมดาบชั่วครา
