로그인공유
บทที่ 333
관련 챕터
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 334
ตราบใดที่มีผลประโยชน์ก็จะเป็นเหมือนแมลงวัน บินมาจากทุกทิศทุกทางด้วยความแข็งแกร่งของเขาไม่สามารถสั่นสะเทือนคนกลุ่มนี้ได้ทำไมนายน้อยหลินยังไม่มา? ??ถ้ายังไม่มาตัวเองก็จะฝืนต่อไปไม่ไหวแล้วเดิมทีคุยกันไว้ว่าจะมาภายในยี่สิบวัน แต่ตอนนี้ก็เกือบจะยี่สิบห้าวันแล้วในขณะที่เซียวพ่อจวินหมดหนทางหลัวซาที่หลับตาอยู่ก็พูดว่า "นั่งลงให้หมด รอกัปตันมาค่อยว่ากัน""หลัวซา ที่นี่มีแต่นายคนเดียวที่อยากแก้แค้น พวกเราทุกคนทำเพื่อเงินเท่านั้น นายอยากตาย อย่าลากพวกเราไปด้วย แม้ว่านายจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็ไม่สามารถหยุดพวกเราทุกคนที่นี่ได้" หน้าบากพูด"ฉันจะพูดอีกครั้ง!!! นั่งลง รอกัปตัน!!!""นาย..."หน้าบากอยากจะพูดอะไรอีกหลัวซาลืมตาขึ้นมามองอย่างรวดเร็วหน้าบากรู้สึกเพียงแสงเย็นส่องเข้ามา ทำให้เขาตัวสั่นไปทั้งตัวตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลัวซาอย่างแน่นอน!!!นี่เป็นความคิดแรกของเขา"เอาล่ะ ฉันเห็นแก่นาย จะรอจนถึงเที่ยง!!!"หลังจากที่หน้าบากพูดจบก็นั่งลง คนอื่นก็นั่งตามไปด้วยเซียวพ่อจวินถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลินตงบอกเขาล่วงหน้าว่าเขาจะมาถึงวันนี้หวังว่านายน้อยหลินจะมาทันเวลามาถึงเที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 335
"พวกนายอยากไม่เกรงใจใคร???"เสียงดังขึ้นในห้องโถงที่กว้างขวาง!!!ทุกคนมองตามเสียงนั้นและเห็นชายหนุ่มสวม เห็นเพียงชายหนุ่มคนหนึ่งสวมหน้ากากเงินครึ่งหน้ายืนอยู่ที่ประตูห้องโถงในที่สุดนายน้อยหลินก็มาทันพวกเซียวพ่อจวินสามคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลัวซาลืมตาขึ้นและมองไปที่ร่างที่ประตู ไม่รู้สึกถึงรัศมีของบุคคลที่แข็งแกร่งจากตัวเขาเลย"นายเป็นใคร? หาเรื่องตาย?" หน้าบากมองไปที่หลินตงและด่าว่า"ปากเหม็นจริง ๆ!!! ตบปาก!!!"หลินตงเพิ่งพูดจบ"เพียะ!!!"เสียงหนึ่งดังขึ้นในห้องโถงทุกคนเห็นแต่หน้าบากใบหน้าครึ่งหนึ่งบวมแล้วคนอยู่ไหน???ทุกคนมองไปรอบ ๆ จึงพบว่าหลินตงกำลังนั่งอยู่ในที่นั่งของเซียวพ่อจวินแล้ว และเซียวพ่อจวิ ก็ยืนอยู่ข้างหลังเขานี่? ? ?เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น???ทุกคนงงกันหมด!!!ได้ยินเพียงประโยคเดียวว่า "ปากเหม็นจริง ๆ! ตบปาก!" ใบหน้าของหน้าบากก็บวมขึ้นและชายสวมหน้ากากเมื่อกี้ยังอยู่ที่ประตู ตอนนี้ได้นั่งที่นั่งหลักแล้วความเร็วนี้???เป็นสิ่งที่คนทำออกมาได้???หน้าบากในขณะนี้ยังปิดหน้าด้วยมือหนึ่ง มองไปที่หลินตงซึ่งนั่งอยู่บนที่นั่งหลักด้วยสายตาที่น่าหวาดกลัว
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 336
แค่ร่างกายของหลินตงถึงขีดจำกัดเหนือมนุษย์ก็เทียบเท่ากับจุดสูงสุดของรายการมังกรแล้ว ควบคู่ไปกับขีดจำกัดของพลังจิตวิญญาณ ความแข็งแกร่งของเขาได้แซงหน้าจุดสูงสุดของรายการมังกรไปแล้ว และก้าวไปข้างหน้าอีกก้าวหนึ่งอย่าดูถูกก้าวเล็ก ๆ นี้ มันแสดงถึงอีกระดับหนึ่งแล้ว ขอบเขตที่เหนือกว่ารายการมังกร แต่อยู่ห่างจากระดับถัดไปอีกครึ่งก้าวนี่เป็นอาณาจักรที่หลายคนที่อยู่ในระดับสูงสุดของรายการมังกรใฝ่ฝันเพราะเมื่อมาถึงจุดนี้แล้ว การก้าวข้ามด่านต่อไปก็เป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้นพลังนี้ถูกปล่อยออกมาด้วยกำลังทั้งหมดของเขาห้องโถงอาคารทั้งหมดสั่นสะเทือนเล็กน้อยทุกคนในห้องโถงถูกหลินตงตั้งเป็นเป้าหมายในการกดดัน ทุกคนรู้สึกราวกับว่าพวกเขาถูกแช่แข็งในก้อนน้ำแข็งทันทีไม่เพียงแต่ร่างกายจะหนาวเย็นเท่านั้น แม้แต่ขยับนิ้วก็ทำไม่ได้ด้วยซ้ำนี่เป็นการปราบปรามสองเท่าทั้งร่างกายและจิตวิญญาณ ในขณะนี้พวกเขาเผชิญหน้ากับหลินตง เหมือนพวกเขาเผชิญหน้ากับศัตรูตามธรรมชาติในห่วงโซ่อาหาร พวกเขาไม่สามารถเกิดความคิดที่จะต่อต้านได้เลยในวงการศิลปะการต่อสู้ แม้ว่าพลังจะแข็งแกร่งกว่าคู่ต่อสู้มาก แต่ก็ไม่เคยเกิดเหตุการ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 337
"ไม่สามารถอยู่ร่วมโลกกันได้!!!" หลัวซาตอบอย่างกัดฟัน"เล่าสิ!!!"หลังจากหลินตงฟังเรื่องของหลัวซาจบ ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะมองเขาสูงเล็กน้อยลูกคนรวยที่มีชีวิตดีมาตั้งแต่เด็ก เพราะพ่อแม่ถูกกองทหารรับจ้างกระหายเลือดปล้นฆ่า เพื่อแก้แค้นให้พ่อแม่ เขามาที่ดินแดนวุ่นวายเพียงลำพัง สิบกว่าปีถึงเติบโตมาถึงจุดนี้ระหว่างนี้ได้ผ่านอันตรายเป็นตายมามากแค่ไหน เกรงว่าจะมีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้คนแบบนี้สมควรได้รับความชื่นชมจากเขาจริง ๆนี่ไม่เกี่ยวข้องกับความแข็งแกร่ง!!!แต่เป็นจิตวิญญาณ!!!"ได้เลย!!!" หลินตงกล่าวเรื่องแบบนี้เขาไม่จำเป็นต้องปฏิเสธ ตราบใดที่ผลลัพธ์ยังเหมือนเดิม กระบวนการไม่สำคัญเขาไม่มีความแค้นกับจอมทรราชย์ ฆ่าเขาเพียงเพื่อให้ตระกูลจางสูญเสียเครื่องมือปกป้องนี้ไป เพื่อลงมือกับตระกูลจางเพราะฉะนั้นสุดท้ายแล้วจอมทรราชย์จะตายด้วยมือใครก็เหมือนกันและจอมทรราชย์นี้ดูเหมือนจะเป็นคนที่ทำสิ่งชั่วร้ายมากมายจริง ๆ แล้ววงการทหารรับจ้างก็ไม่ได้เป็นคนชั่วทั้งหมด ทหารรับจ้างหลายคนรับหน้าที่เหมือนบอดี้การ์ดเพื่อปกป้องนายจ้างให้ปลอดภัยเช่นเดียวกับทีมเล็ก ๆ ของเซียวพ่อจวินที่เคยทำ"ข
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 338
"วันนี้ฉันได้กับกัปตันกองทหารรับจ้างเปลวไฟแล้ว แข็งแกร่งมาก!!!" หลัวซากล่าว"แข็งแกร่งขนาดไหน???""ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะต่อต้านต่อหน้าเขาเลย น่าจะเกินจุดสูงสุดแล้ว ผ่านก้าวเล็ก ๆ นั้นไปแล้ว"อะไรนะ???ทุกคนมองดูหลัวซาด้วยความตกตะลึงพวกเขาเข้าใจโดยธรรมชาติว่าหลัวซาหมายถึงอะไรแต่สิ่งนี้จะเป็นไปได้ยังไง???กัปตันกองทหารรับจ้างที่จัดตั้งขึ้นใหม่กลับเป็นยอดฝีมือเหนือจุดสูงสุด!ใครจะเชื่อ? ? ?ไม่มีใครเชื่อ!!!แม้ว่าพวกเขาจะยังไม่ถึงระดับนั้น แต่พวกเขาติดตามหลัวซามาเป็นเวลาหลายปีและรู้ว่าก้าวเล็ก ๆ นั้นเป็นเรื่องยากเพียงใดจุดสูงสุดของรายการมังกรมีไม่มาก แต่ในบรรดาฐานคนหลายหมื่นล้านคนทั่วโลก ก็มีไม่น้อย แต่คนที่ก้าวข้ามก้าวเล็ก ๆ นั้นจริง ๆ นั้นหายากอย่างแน่นอนเพราะเมื่อก้าวข้ามจุดนั้นไป จะทะลุขอบเขตในตำนานนั้นก็เป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้นจอมทรราชย์ในฐานะยอดฝีมืออันดับหนึ่งรายการมังกร ก็อยู่แค่ระดับรายการมังกรเท่านั้นหากกัปตันเปลวไฟก้าวไปถึงขั้นนั้นจริง ๆ เขาก็ไม่ได้อยู่ในขอบเขตของรายการมังกรอีกต่อไปถ้าเป็นเช่นนั้นจริง ๆ จอมทรราชย์ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของกัปตันเปลวไฟแน่นอน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 339
พลังแข็งแกร่ง ไม่หยิ่งผยอง ยกเว้นเวลาปฏิบัติภารกิจจะเข้มงวดหน่อย ปกติทุกคนสามารถทำงานร่วมกันได้และพวกเขาก็เข้าใจว่าการปฏิบัติภารกิจที่เข้มงวดนั่นคือความรับผิดชอบต่อชีวิตของทุกคนหลังจากหลัวซาพูดโน้มน้าวทุกคนแล้ว ก็พาคนออกไปเขายังต้องไปรวบรวมคนให้มากขึ้นเพื่อโจมตีมุมมืดแม้ว่าจอมทรราชย์จะมีกัปตันจัดการ แต่ก็ยังมียอดฝีมือมากมายในกระหายเลือด ความแข็งแกร่งในปัจจุบันไม่เพียงพอเลยหลินตงบอกเขาตอนเขากำลังจะออกมาว่าสามารถจ้างกองทหารรับจ้างขนาดใหญ่หลายกองมาช่วยได้ในราคาสูง ตราบใดที่จอมทรราชย์มีคนจัดการ เชื่อว่าพวกเขาจะไม่ละทิ้งโอกาสที่ดีนี้ที่สามารถหาเงินและมีชื่อเสียงได้เขาก็รู้สึกว่าวิธีนี้เป็นวิธีที่ดีมาก เตรียมจะไปติดต่อทหารรับจ้างขนาดใหญ่หลายกองร้อย ดูว่าจะสามารถโน้มน้าวพวกเขาได้หรือไม่หลังจากที่หลัวซาจากไปแล้ว พวกเซียวพ่อจวินสามคนก็เดินเข้ามา"นายน้อยหลิน!""นายน้อยหลิน!""นายน้อยหลิน!"พวกเขาทั้งสามเรียกพร้อมกัน"ช่วงนี้ลำบากพวกคุณแล้ว!" หลินตงกล่าว"ลำบากก็ไม่ลำบากหรอกครับ แต่ถ้าคุณยังไม่มาอีก พวกเราคงรับมือไม่ไหวแล้วจริง ๆ ทหารรับจ้างเหล่านี้เป็นนักเลงเก่า ความแข็งแกร่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 340
ดินแดนแห่งความวุ่นวายเคยเป็นประเทศที่มีอำนาจมาก แม้ว่าจะไม่ดีเท่ากับสองอาณาจักรต้าเซี่ยและอินทรี แต่ก็ยังแข็งแกร่งกว่าประเทศอื่น ๆ มากเนื่องจากประเทศนี้มีทรัพยากรที่อุดมสมบูรณ์เกินมาก จึงถูกรัฐอินทรีสอดแนมมาเป็นเวลานาน แต่ด้วยข้อจำกัดของต้าเซี่ย ทำให้รัฐอินทรีไม่กล้าที่จะทำอะไรชัดเจนเกินไป ได้แต่เริ่มต้นจากภายในเท่านั้นหลังจากถูกรัฐอินทรีสอดแนมมานานหลายปี ในที่สุดประเทศก็ถูกแบ่งแยกจากภายใน เมื่อรัฐอินทรีต้องการยึดทรัพยากรของประเทศนี้ก็ถูกต้าเซี่ยขัดขวางต้าเซี่ยจะไม่อนุญาตให้รัฐอินทรีเพิ่มความแข็งแกร่งอีกต่อไปแน่นอน จักรวรรดิใหญ่ทั้งสองจำกัดซึ่งกันและกัน ซึ่งทำให้กองทหารรับจ้างมีโอกาสอย่างมากเมื่อเวลาผ่านไป สถานที่แห่งนี้จึงกลายเป็นดินแดนของทหารรับจ้าง และแม้แต่ประเทศเล็ก ๆ โดยรอบก็ยังส่งผู้คนที่ปลอมตัวเป็นทหารรับจ้างไปแย่งชิงทรัพยากรที่นี่จึงกลายเป็นสถานที่ที่วุ่นวายที่สุดในโลกรูปแบบจะคล้ายกับอำนาจของชนเผ่า กลุ่มทหารรับจ้างขนาดใหญ่เทียบเท่ากับชนเผ่าขนาดใหญ่ ครอบครองพื้นที่ที่มีทรัพยากรมากมาย กลุ่มทหารรับจ้างขนาดเล็กเทียบเท่ากับชนเผ่าขนาดเล็ก ครอบครองพื้นที่ที่มีทรัพยากรค่อน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 341
หลินตงหาโรงแรมที่ตกแต่งค่อนข้างดีเพื่อพัก ยังมีเวลาอีกหนึ่งสัปดาห์ เขาเตรียมที่จะพักที่นี่ เนื่องจากเขาไม่ใช่ทหารรับจ้างและยังไม่ชินกับวิถีชีวิตของพวกเขาสภาพโรงแรมไม่เลว แต่ราคาแพงไปหน่อย แน่นอนว่าหลินตงไม่สนใจเรื่องนี้ เงินเป็นเพียงตัวเลขสำหรับเขาคนที่สามารถพักโรงแรมแบบนี้ได้มักจะเป็นผู้บริหารระดับสูงของกองทหารรับจ้างขนาดกลาง หรือบุคคลที่มีอำนาจบางคน เพราะพวกเขามีรายได้เยอะ จึงจะสนับสนุนการบริโภคของพวกเขาที่นี่ได้"ตึ้งตึ้งตึ้ง!!!"หลังจากเข้าไปในห้องพักของโรงแรมได้ไม่นานก็มีเสียงเคาะประตูหลินตงเปิดประตู ก็เห็นสาวสวยผมบลอนด์นุ่งน้อยห่มน้อยยืนอยู่หน้าประตู"คุณผู้ชาย! ต้องการบริการไหมคะ?"เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนต้าเซี่ย น่าจะเป็นคนจากประเทศเล็ก ๆ รอบ ๆ แต่พูดภาษาต้าเซี่ยได้อย่างคล่องแคล่วในฐานะที่เป็นผู้ใหญ่ หลินตงรู้ดีว่าบริการที่หมายถึงคืออะไร แต่เขาไม่สนใจแม้แต่สาวสวยอย่างหานชือหยุนเขาก็ยังอดทนได้ นับประสาอะไรกับผู้หญิงสำส่อนแบบนี้เขาไม่อยากครั้งแรกของตัวเองให้กับผู้หญิงแบบนี้"ไม่ต้องการ! ขอบคุณ!" หลินตงตอบพูดจบเขาก็เตรียมปิดประตูแต่ประตูกับถูกอีกฝ่าย
최신 챕터
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1411
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1410
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1409
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1408
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1407
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1406
พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป"หลินตง! ในเมื่อแกรู้แล้ว ก็จงคิดให้ดีและมอบศาสตราเทพมายาในมือของแกมา ด้วยวิธีนี้ แกจะยังสามารถรักษาชีวิตของแกได้ อย่ารอให้พวกเราลงมือ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่าแกจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร แกก็จะไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นเราได้""ใช่แล้ว! หลินตง ตราบใดที่แกมอบศาสตราเทพมายาในมือของแก เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกและจะส่งแกออกจากอสูรกาแล็กซีอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษเราที่หยาบคาย""มอบศาสตราเทพมายามา แล้วจะไว้ชีวิตแก!!!"กลุ่มปรมาจารย์ทรงพลังแห่งอาณาจักรนิรันดรพูดขึ้นบังคับให้หลินตงส่งมอบดาบกำราบมารในมือของเขาหยวนหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติถ้าหลินตงส่งมอบศาสตราเทพมายาจริงๆ เขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากอสูรกาแล็กซีได้หรืออย่างไรแล้วมังกรเก้าหัวของเขาจะเกิดอะไรขึ้น?ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักเท่านั้น แถมยังปล่อยเสือกลับเข้าป่าอีก เท่ากับว่าทิ้งปัญหาไว้ให้ระเบิดทีหลังไม่แน่นอน!!!ไม่สามารถปล่อยให้หลินตงมอบศาสตราเทพมายาได้!ในขณะนั้น หลินตงก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ถ้าพวกแกทุกคนต้องการดาบเล่มนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1405
"พี่หง หลินตงจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า? ได้โปรดช่วยหลินตงด้วยพี่หง" หวงฝู่ซีเยว่พูดเสียงดังคำพูดของเธอทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ นึกขึ้นได้คนเดียวที่สามารถช่วยหลินตงได้ในตอนนี้ คงจะเป็นไป๋หลี่เหยียนหงผู้แสนจะลึกลับทุกคนพูดขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ"พี่หง ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย""ใช่แล้ว! พี่หง! ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย...."เมื่อทุกคนรีบร้อนขอความช่วยเหลือเสียงของไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีจื่อหานอยู่ที่นี่ หลินตงก็จะไม่เป็นไรแน่นอน พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายหลินตง"เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงทุกคนสามารถคลายความกังวลได้ชั่วคราวอย่างไรก็ตาม พวกเธอยังคงจ้องมองร่างของหลินตงข้างหน้าด้วยความกังวลหลินตงมองไปที่อสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวรอบตัวเขาอย่างอธิบายไม่ถูกสถานการณ์แบบนี้มันอะไรกัน?เมื่อสักครู่ไม่มีใครสนใจคำพูดของหยวนหมิงทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน?อาจเป็นเพราะการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขามีรัศมีกว้างเกินไปงั้นเหรอ?แต่จากข้อมูลที่หลินตงได้รับมาอาณาจักรนิรันดรอันสูงส่งเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นหรือความตายของสิ่งมีชีวิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1404
คนแบบเดียวกันมักจะดึงดูดกันเองเผ่ามังกรเก้าหัวก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมากนักไม่ต้องพูดถึงสองคนนี้หากอยู่บนโลก คงทำให้เด็กๆ กลัวจนร้องไห้กลางดึกแน่ๆ แถมอาจใช้เป็นยันต์กันเลยทีเดียวหยวนหมิงมองอสูรยักษ์สีทองทั้งสองตัว ที่เข้าร่วมสนามรบด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองในใจพวกเขาคงมาถึงนานแล้ว แต่เพิ่งจะลงมือตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหยิบศาสตราเทพมายาออกมา ก็ยังไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะปรากฏตัวหรือไม่!ล้วนเป็นพวกเลวทรามทำได้ทุกอย่างถ้าแลกกับผลประโยชน์แต่หยวนหมิงลืมคิดไปว่ามังกรเก้าหัวก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?ต่างก็ไม่มีใครดีไปกว่าใครสถานการณ์ปัจจุบันกลายเป็นสี่ต่อสามแม้ว่าหยวนเซิงจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่ก็ยังมีแรงเหลือพอสู้ได้แม้ว่าในใจจะไม่พอใจ แต่หยวนหมิงก็พูดอย่างสุภาพว่า "ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ! หากวันนี้ฉันฆ่าศัตรูได้ มังกรเก้าหัวของฉันจะตอบแทนคุณอย่างงาม""ฮ่าๆ พี่หยวนหมิงไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ สองเผ่าของเราเป็นเพื่อนเก่ากัน เผ่ามังกรเก้าหัวของคุณกำลังมีปัญหา เราจะยืนดูเฉยๆ ได้อย่างไร!" หมาป่านรกสามหัวหัวเราะและพูด"พี่หมาป่า! มิตรภาพก็ส่วนมิตรภาพ แต่บุญคุณก็ต้องชดใช้ให้ชัด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1403
หลินตงใช้ศาสตราเทพมายาโจมตีเพียงครั้งเดียว จนทำให้มังกรเก้าหัวได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซ้ำยังทำให้พวกเขาเสียหน้าหนักมากในอสูรกาแล็กซี“หลินตง! แกดูถูกกันเกินไปแล้ว!!! ที่นี่คืออสูรกาแล็กซี ไม่ใช่กาแล็กซี่ทางช้างเผือก แกอยากจะจุดชนวนสงครามหรือไง?” หยวนหมิงจ้องเขม็งไปยังหลินตงที่ยืนอยู่ไกล พูดพร้อมกัดฟันด้วยความโกรธหลินตงเหวี่ยงดาบกำราบมารในมือเป็นวง และเก็บเข้าฝักไป เขาหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นตอบกลับด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า "หยวนหมิง! แกเลิกขู่ได้แล้ว! คิดว่าตัวเองเป็นแทนอสูรกาแล็กซีทั้งหมดเหรอ! แล้วที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้นเอง ส่วนผลที่ตามมา ไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่เป็นพวกแกต่างหาก ที่แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง"“แก…”หยวนหมิงถึงจุกจนพูดไม่ออก เมื่อโดนหลินตงตอกกลับจากนั้นหันไปยังความว่างเปล่า ตะโกนดังเสียงหนักแน่นว่า "ทุกท่าน! หลินตง ไอ้คนนอกผู้นี้ ได้กระทำการอุกอาจในอสูรกาแล็กซีของฉัน! ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้มังกรเก้าหัวของฉันตายเจ็บนับไม่ถ้วน เพื่อชำระแค้นให้แก่พี่น้องของฉัน และเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของอสูรกาแล็กซีแห่งนี้ ฉันหยวนหมิง ขอวิงวอนต่อทุกท่าน ได้โปรดร่วมม
