Share
บทที่ 210
Related chapters
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 211
"คลิก!"เสียงเบา ๆ ที่ทําให้ทุกคนในห้องรับแขกหวาดกลัวทุกคนเริ่มมีเหงื่อออกบนหน้าผาก บางคนถึงกับเอามือจับคอตัวเองกลืนน้ำลายหลังจากเสียงนี้ ชายชราตระกูลหลิวซึ่งเดิมยังดิ้นรนอยู่ ก็หยุดเคลื่อนไหวทันทีและแขนขาก็ห้อยลงมาอย่างอ่อนแรงทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเร็วมาก รอคนตระกูลหลิวตอบสนอง ชายชราตระกูลหลิวก็ถูกบีบคอหักแล้ว"พ่อ!""ชายชราหลิว!""จูเก่อชางโฉง นายกลับฆ่าพ่อของฉัน!" หลิวทงถามด้วยตาแดงก่ำ"ทำไม! หัวหน้าตระกูลหลิว นายอยากจะลงมือกับฉันด้วยเหรอ? นายต้องการให้ตระกูลหลิวจบด้วยมือนายเหรอ?" จูเก่อชางโฉงตอบอย่างไม่แสดงอารมณ์ดูเหมือนว่าการชายชราตระกูลหลิวจะเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับเขาแต่ความจริงก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ ตระกูลธรรมดาอย่างตระกูลหลิว ไม่อยู่ในสายตาเขาจริง ๆถ้าหลิวหม่างไม่ใช่คนของเฟิงซิว เขากลัวที่จะสร้างความไม่พอใจให้กับเฟิงซิวและส่งผลกระทบต่อข้อตกลงสิบปีของเขา การทำลายตระกูลหลิวก็เป็นเรื่องง่ายมาก"นาย...พู่..."หลิวทงโกรธมากจนกระอักเลือดออกมาเต็มปาก! เกือบหมดสติไปลงมือกับจูเก่อชางโฉง?เขาไม่กล้า!และแม้ว่าจะลงมือก็จะลงเอยเหมือนชายชรา หาเรื่องตายเท่านั้นแต่ถ้าไม่ลง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 212
นายใหญ่ก็คือนายใหญ่!ทุกปัญหาได้รับการแก้ไขภายในวันเดียวการทำงานร่วมกับเจ้านายแบบนี้เท่านั้นที่คุณจะมีอนาคตที่สดใสได้ไม่นานหลังจากที่หลินตงวางสายของจ้าวซวน โทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้งหยิบโทรศัพท์มาดูเบอร์แล้วไม่รู้จัก เป็นเบอร์ที่ไม่คุ้นเคย!"ฮัลโหล! ใครครับ?" หลินตงถาม"น้องหลินตง! ตระกูลหลิวถูกถอนรากถอนโคนตามคำขอของคุณ คุณพอใจไหม?" เสียงของจูเก่อชางโฉงดังมาจากโทรศัพท์"ที่แท้ก็พี่จูเก่อ! พอใจ! พอใจสุด ๆ! พี่จูเก่อทำสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างรวดเร็วจริง ๆ! พี่ไม่ต้องห่วง ผมจะไม่ลืมสิ่งที่ผมสัญญาไว้กับพี่เมื่อครั้งที่แล้ว พี่จูเก่อสามารถติดต่อผมได้ตลอดเวลาเมื่อต้องการ!" หลินตงตอบ"น้องหลินตงเยี่ยมจริง ๆ! ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ผมก็ไม่รบกวนคุณแล้ว อยู่หมอตูมีเรื่องอะไรมาหาผมได้ตลอดเวลา" จูเก่อชางโฉงกล่าวสิ่งที่เขาต้องการคือคำสัญญาของหลินตงหลังจากวางสายโทรศัพท์จากจูเก่อชางโฉงแล้ว หลินตงก็นอนอยู่บนเตียงและคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้หลังจากเรื่องของตระกูลหลิว หลินตงได้เข้าใจถึงความสำคัญของความแข็งแกร่งอย่างลึกซึ้งพี่น้องตระกูลหลิวอ่อนแอเหรอ?ไม่อ่อนแอ!แค่เจอตระกูลจูเก่อที่แข็งแกร่งกว่า
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 213
การทำลายล้างของตระกูลหลิวเป็นเพียงคลื่นเล็ก ๆ สำหรับมหานครระหว่างประเทศของเมืองหมอตู ควบคู่ไปกับการปิดข่าวอย่างจงใจของตระกูลจูเก่อ ไม่ได้ดึงดูดความสนใจของผู้คนมากนักทีมงานของตงไหลอินเตอร์เนชั่นแนลก็เริ่มดำเนินการได้ตามปกติแล้ว พวกเขากำลังทำงานอย่างหนักเพื่อช่วยหลินตงใช้จ่ายเงินในระหว่างช่วงการตรวจสอบและการเจรจาหลังจากถูกปลุกด้วยสายโทรศัพท์ หลินตงก็ไม่ได้ตั้งใจจะกลับไปนอนอีกและตรงไปยังที่ตั้งสำนักงานชั่วคราวของตงไหลอินเตอร์เนชั่นแนลบ่ายนี้ได้นัดกับเจ้าของอาคารสำนักงานแห่งนี้เพื่อดูว่าเขาจะซื้อได้หรือไม่จากนั้นเขาก็จะเดินทางไปจิงตูหลังจากเหตุการณ์ที่ตระกูลหลิวครั้งนี้ ไม่น่าจะมีพวกที่ไม่ลืมตามาหาเรื่องตงไหลอินเตอร์เนชั่นแนลอีกแล้วเวลาจากไปก็สามารถบอกกับจูเก่อชางโฉงให้เขาช่วยดูหน่อย ยังไงตอนนี้เขาก็ยังขอร้องตัวเองไม่ต้องเสียเปล่าแต่ทุกคนในบริษัทออกไปข้างนอกแล้ว เหลือเพียงเจ้าหน้าที่การเงินเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ยุ่งการมาถึงของหลินตงยังดึงดูดความสนใจของหญิงสาวหลายคนอีกด้วยพวกเขาชื่นชมบอสใหญ่คนนี้อย่างไม่สิ้นสุดเขาหล่อ รวย ไม่ถือตัว และมีภูมิหลังที่ทรงพลังสุด ๆในเวลาเพี
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 214
ตอนนี้พอรับกลับบ้านถึงเวลากินข้าวก็กินข้าว บอกให้ทำอะไรก็ทำ แต่แค่ไม่พูดเหมือนกลายเป็นใบ้ กลับบ้านมาได้สองสามวันแล้ว ไม่พูดอะไรสักคำทำให้ครอบครัวของเธอกังวลมากครอบครัวของเธอเตรียมไปมหาวิทยาลัยเพื่อขอคำอธิบาย!คนดี ๆ ทําไมจู่ ๆ ถึงกลายเป็นแบบนี้ล่ะ?เพื่อนร่วมชั้นที่ใกล้ชิดกับครอบครัวเจียงซานมากก็ได้รู้เรื่องนี้จากครอบครัวของเธอเช่นกันก็เลยถามในกลุ่มว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจียงซาน!เป็นผลให้ในกลุ่มก็คุยกันอย่างดุเดือดถามไปถามมาจึงรู้ว่าในชั้นเรียนของพวกเขามีเพียงหลินตงและเจียงซานเท่านั้นที่เป็นมหาวิทยาลัยเดียวกันและพวกเขาเป็นคู่รักในโรงเรียนมัธยมดังนั้นหลายคนจึงแท็กหลินตง อยากถามว่าเกิดอะไรขึ้นและเจียงซานเป็นอะไรกันแน่!เพื่อนร่วมชั้นหลายคนล้อเล่นว่าหลินตงมีเป้าหมายใหม่ในวิทยาลัยและทิ้งเจียงซานจึงทำให้เจียงซานเป็นโรคซึมเศร้าเป็นผลให้เพื่อนร่วมชั้นหลายคนที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเจียงซานเรียกหลินตงว่าผู้ชายเลวแน่นอนว่ามีเพื่อนร่วมชั้นที่แก้ต่างให้หลินตง บอกว่าหลินตงชอบเจียงซานมากในเวลานั้น จะทิ้งเธอได้อย่างไร ต้องมีเหตุผลอื่นเนื่องจากหลินตงไม่เคยปรากฏตัว ทุกคนจึงพูดคุยและพู
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 215
จิงตูในวิลล่าที่ล้อมรอบด้วยภูเขายุนซีกำลังพักผ่อนอยู่ในห้องส่วนตัวของตัวเองเพราะวันนี้เป็นวันเสาร์ ไม่ต้องไปโรงเรียน ในที่สุดก็สามารถนอนได้อย่างเต็มที่แต่โทรศัพท์ก็ดังไม่หยุดตั้งแต่เช้ายุนซีหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ปรากฎว่ามีอดีตเพื่อนร่วมชั้นหญิงคนหนึ่งกำลังถูกพูดคุยกันในกลุ่มชั้นเรียนมัธยมปลายยุนซีเป็นคนจิงตู แต่โรงเรียนมัธยมของเธออยู่ชูเฉิงในเมืองเล็ก ๆ น่าจะย้ายไปชูเฉิงตอนชั้นมัธยมปลายปีที่สองเนื่องจากพ่อถูกย้ายไปทำงานที่ชูเฉิงในเวลานั้น และแม่เป็นนักธุรกิจหญิงที่แข็งแกร่งซึ่งเดินทางไปทั่วประเทศตลอดทั้งปีและมักจะไปต่างประเทศด้วย ดังนั้นเธอจึงติดตามพ่อของเธอไปที่ชูเฉิงแต่หนึ่งปีต่อมาพ่อของเธอได้ชุบทองสำเร็จและถูกย้ายกลับไปที่จิงตู แต่เธอยืนกรานที่จะอยู่ที่ชูเฉิงเพื่อเรียนจบมัธยมปลายเธอบอกว่าเมื่อเธอโตขึ้น เธอต้องเรียนรู้ที่จะพึ่งพาตนเองได้ และการเปลี่ยนโรงเรียนบ่อยครั้งไม่ดีต่อการเรียนของเธอจากนั้นเป็นต้นมา เธอเป็นเด็กสาวอายุสิบเจ็ดปีที่อาศัยอยู่ตามลำพังในชูเฉิงไปโรงเรียนคนเดียว เรียนรู้การซักผ้า ทำอาหาร และทำความสะอาดด้วยตัวเอง และต้องทนกับความเหงาคนเดียวในตอนกลาง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 216
เกลียดตัวเองว่าทำไมไม่กล้าสารภาพบางทีถ้าเธอสารภาพความในใจก่อนหน้านี้ ตอนนี้คนที่ยืนอยู่ข้างเขาก็คือเธอคนที่เพื่อนร่วมชั้นเรียกคู่สร้างคู่สมก็จะเป็นเธอด้วยเธอคิดเรื่องนี้อยู่นานในคืนนั้นและในที่สุดก็คิดออกตราบใดที่เขามีความสุขได้อย่างแท้จริง เธอก็พอใจแล้วรักแท้อาจไม่ต้องการการครอบครองเธอรู้สึกว่าสภาพจิตใจของเธอยกระดับแล้วเธอยังคอยดูเขาต่อไปคบกับผู้หญิงคนนั้น เขามีความสุขจริงๆเธอไม่คิดว่าเขายังคงเป็นผู้ชายที่อบอุ่นที่จะทำทุกอย่างเพื่อหญิงสาวเตรียมอาหารเช้าที่น่ารักในตอนเช้า ห่ออาหารตอนเที่ยง และส่งเธอกลับบ้านหลังเลิกเรียนสิ่งนี้ดำเนินต่อไปจนกระทั่งสำเร็จการศึกษาพวกเขาได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเจียงหนานด้วยกันและการสอบครั้งนี้ของเธอก็ไม่ได้อ่อนให้อีกต่อไป สอบได้ที่หนึ่งของชั้นโดยตรง ได้ที่หนึ่งของอําเภอ ได้ที่หนึ่งของเมือง ได้ที่หนึ่งของจังหวัด ได้สอบกลับไปที่มหาวิทยาลัยชิงมู่ของจิงตูบ้านเกิดของเธอนอกจากนี้ยังกลายเป็นแชมป์ระดับจังหวัดคนแรกในประวัติศาสตร์ของโรงเรียนมัธยมชูเฉิง และเป็นคนแรกที่ได้เข้าเรียนในโรงเรียนอันดับหนึ่งของประเทศหลังจากที่เรียนมหาวิทยาลัย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 217
รอเดี๋ยว!จู่ ๆ หยุนซีดูเหมือนจะนึกอะไรได้!เจียงซานทิ้งหลินตงแล้ว?งั้นตอนนี้หลินตงก็โสดแล้ว?และตอนนี้เขาควรจะเสียใจมากใช่ไหม?ฉันต้องไปปลอบใจเขาไหม?หยุนซีนั่งอยู่บนเตียง ใบหน้าที่สวยงามของเธอพันกัน และเธอก็มีการต่อสู้ที่ดุเดือดในใจควรจะส่งข้อความไปให้หลินตงเพื่อปลอบใจเขาไหม?ถ้าเขาคิดว่าฉันชอบเขาล่ะ?แต่ฉันก็ชอบเขาอยู่แล้ว!ฉันควรจะสารภาพกับเขาตอนนี้ถึงจะถูก!ไม่เช่นนั้นถึงเวลาเขาก็มีแฟนใหม่อีก!ในเมื่อไม่มีทางลืมได้ ก็ควรพยายามไล่ตามมันหลังจากตัดสินใจแล้ว หยุนซีก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาแล้วส่งข้อความหาหลินตงด้วยมือที่สั่นเทาแต่ข้อความง่าย ๆ ถูกเธอเขียนและลบ ลบแล้วเขียน และในที่สุดก็เปลี่ยนมากกว่าสิบครั้งก่อนที่จะกัดฟันส่งให้หลินตงสุดท้ายก็ส่งไปแค่ไม่กี่คำเท่านั้น"หลินตง! ช่วงนี้คุณเป็นยังไงบ้าง?"หลังจากส่งข้อความแล้ว หยุนซีก็จ้องมองโทรศัพท์ของเธออย่างประหม่า ดวงตากลมโตที่สวยงามของเธอไม่กะพริบจนกระทั่งทนความเจ็บปวดไม่ไหวทำให้เห็นอารมณ์ของเธอในเวลานี้ได้หมอตูที่ตั้งสำนักงานชั่วคราวของตงไหลอินเตอร์เนชั่นแนลหลินตงกำลังนั่งอยู่ในห้องทำงานของผู้จัดกา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 218
มันเป็นไปไม่ได้!เขาพยายามอย่างเต็มที่ที่จะทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพื่อปกปิดปมด้อยที่ฝังลึกอยู่ในหัวใจของเขาและเขากลัวว่าหยุนซีจะทำสิ่งนี้กับเขาเพียงเพื่อตอบแทนบุญคุณ!เขารู้สึกว่ากำลังสงสารเขาดังนั้นความภาคภูมิใจในตนเองและเหตุผลเพียงเล็กน้อยของเขาบอกเขาว่า ผู้หญิงอย่างยุนซี เป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถแตะต้องได้ต่อมาหลังจากมีเจียงซาน เขาก็ค่อย ๆ ลืมยุนซีตอนนี้สามปีผ่านไปแล้ว และยกเว้นคำพูดสองสามคำที่พวกเขาส่งคำอวยพรกลุ่มในช่วงเทศกาล พวกเขาแทบไม่ได้ติดต่อกันในเวลาอื่นเลยครั้งนี้ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะส่งข้อความเพื่อติดต่อเขาทันทีน่าจะเห็นข้อความที่ตัวเองส่งในกลุ่มมั้ง!เขายังส่งข้อความกลับไปหาอีกฝ่ายด้วย"ผมสบายดี! แล้วคุณล่ะ? ยุนซี!"อีกด้านยุนซีจ้องมองหน้าจอโทรศัพท์ในที่สุดก็ตอบสนองแล้วมันทำให้เธอมีความสุขในชั่วขณะก็เลยเขียนข้อความขึ้นมาอีกข้อความส่งถึงหลินตง"ฉันก็สบายดีเหมือนกัน! หลินตง คุณจะมาจิงตูเมื่อไหร่ ฉันจะพาคุณไปดูมหานครระดับนานาชาติแห่งนี้! จิงตู เป็นเมืองที่สนุกมากและมีสถานที่ท่องเที่ยวมากมาย!"หลินตง "ดีเลย! บังเอิญว่าผมอาจจะมาจิงตูในอีกไม่กี่วัน! ถึงต
Latest chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 838
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 837
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 836
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 835
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 834
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 833
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 832
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 831
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 830
