เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 210
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 211
"คลิก!"เสียงเบา ๆ ที่ทําให้ทุกคนในห้องรับแขกหวาดกลัวทุกคนเริ่มมีเหงื่อออกบนหน้าผาก บางคนถึงกับเอามือจับคอตัวเองกลืนน้ำลายหลังจากเสียงนี้ ชายชราตระกูลหลิวซึ่งเดิมยังดิ้นรนอยู่ ก็หยุดเคลื่อนไหวทันทีและแขนขาก็ห้อยลงมาอย่างอ่อนแรงทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเร็วมาก รอคนตระกูลหลิวตอบสนอง ชายชราตระกูลหลิวก็ถูกบีบคอหักแล้ว"พ่อ!""ชายชราหลิว!""จูเก่อชางโฉง นายกลับฆ่าพ่อของฉัน!" หลิวทงถามด้วยตาแดงก่ำ"ทำไม! หัวหน้าตระกูลหลิว นายอยากจะลงมือกับฉันด้วยเหรอ? นายต้องการให้ตระกูลหลิวจบด้วยมือนายเหรอ?" จูเก่อชางโฉงตอบอย่างไม่แสดงอารมณ์ดูเหมือนว่าการชายชราตระกูลหลิวจะเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับเขาแต่ความจริงก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ ตระกูลธรรมดาอย่างตระกูลหลิว ไม่อยู่ในสายตาเขาจริง ๆถ้าหลิวหม่างไม่ใช่คนของเฟิงซิว เขากลัวที่จะสร้างความไม่พอใจให้กับเฟิงซิวและส่งผลกระทบต่อข้อตกลงสิบปีของเขา การทำลายตระกูลหลิวก็เป็นเรื่องง่ายมาก"นาย...พู่..."หลิวทงโกรธมากจนกระอักเลือดออกมาเต็มปาก! เกือบหมดสติไปลงมือกับจูเก่อชางโฉง?เขาไม่กล้า!และแม้ว่าจะลงมือก็จะลงเอยเหมือนชายชรา หาเรื่องตายเท่านั้นแต่ถ้าไม่ลง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 212
นายใหญ่ก็คือนายใหญ่!ทุกปัญหาได้รับการแก้ไขภายในวันเดียวการทำงานร่วมกับเจ้านายแบบนี้เท่านั้นที่คุณจะมีอนาคตที่สดใสได้ไม่นานหลังจากที่หลินตงวางสายของจ้าวซวน โทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้งหยิบโทรศัพท์มาดูเบอร์แล้วไม่รู้จัก เป็นเบอร์ที่ไม่คุ้นเคย!"ฮัลโหล! ใครครับ?" หลินตงถาม"น้องหลินตง! ตระกูลหลิวถูกถอนรากถอนโคนตามคำขอของคุณ คุณพอใจไหม?" เสียงของจูเก่อชางโฉงดังมาจากโทรศัพท์"ที่แท้ก็พี่จูเก่อ! พอใจ! พอใจสุด ๆ! พี่จูเก่อทำสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างรวดเร็วจริง ๆ! พี่ไม่ต้องห่วง ผมจะไม่ลืมสิ่งที่ผมสัญญาไว้กับพี่เมื่อครั้งที่แล้ว พี่จูเก่อสามารถติดต่อผมได้ตลอดเวลาเมื่อต้องการ!" หลินตงตอบ"น้องหลินตงเยี่ยมจริง ๆ! ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ผมก็ไม่รบกวนคุณแล้ว อยู่หมอตูมีเรื่องอะไรมาหาผมได้ตลอดเวลา" จูเก่อชางโฉงกล่าวสิ่งที่เขาต้องการคือคำสัญญาของหลินตงหลังจากวางสายโทรศัพท์จากจูเก่อชางโฉงแล้ว หลินตงก็นอนอยู่บนเตียงและคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้หลังจากเรื่องของตระกูลหลิว หลินตงได้เข้าใจถึงความสำคัญของความแข็งแกร่งอย่างลึกซึ้งพี่น้องตระกูลหลิวอ่อนแอเหรอ?ไม่อ่อนแอ!แค่เจอตระกูลจูเก่อที่แข็งแกร่งกว่า
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 213
การทำลายล้างของตระกูลหลิวเป็นเพียงคลื่นเล็ก ๆ สำหรับมหานครระหว่างประเทศของเมืองหมอตู ควบคู่ไปกับการปิดข่าวอย่างจงใจของตระกูลจูเก่อ ไม่ได้ดึงดูดความสนใจของผู้คนมากนักทีมงานของตงไหลอินเตอร์เนชั่นแนลก็เริ่มดำเนินการได้ตามปกติแล้ว พวกเขากำลังทำงานอย่างหนักเพื่อช่วยหลินตงใช้จ่ายเงินในระหว่างช่วงการตรวจสอบและการเจรจาหลังจากถูกปลุกด้วยสายโทรศัพท์ หลินตงก็ไม่ได้ตั้งใจจะกลับไปนอนอีกและตรงไปยังที่ตั้งสำนักงานชั่วคราวของตงไหลอินเตอร์เนชั่นแนลบ่ายนี้ได้นัดกับเจ้าของอาคารสำนักงานแห่งนี้เพื่อดูว่าเขาจะซื้อได้หรือไม่จากนั้นเขาก็จะเดินทางไปจิงตูหลังจากเหตุการณ์ที่ตระกูลหลิวครั้งนี้ ไม่น่าจะมีพวกที่ไม่ลืมตามาหาเรื่องตงไหลอินเตอร์เนชั่นแนลอีกแล้วเวลาจากไปก็สามารถบอกกับจูเก่อชางโฉงให้เขาช่วยดูหน่อย ยังไงตอนนี้เขาก็ยังขอร้องตัวเองไม่ต้องเสียเปล่าแต่ทุกคนในบริษัทออกไปข้างนอกแล้ว เหลือเพียงเจ้าหน้าที่การเงินเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ยุ่งการมาถึงของหลินตงยังดึงดูดความสนใจของหญิงสาวหลายคนอีกด้วยพวกเขาชื่นชมบอสใหญ่คนนี้อย่างไม่สิ้นสุดเขาหล่อ รวย ไม่ถือตัว และมีภูมิหลังที่ทรงพลังสุด ๆในเวลาเพี
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 214
ตอนนี้พอรับกลับบ้านถึงเวลากินข้าวก็กินข้าว บอกให้ทำอะไรก็ทำ แต่แค่ไม่พูดเหมือนกลายเป็นใบ้ กลับบ้านมาได้สองสามวันแล้ว ไม่พูดอะไรสักคำทำให้ครอบครัวของเธอกังวลมากครอบครัวของเธอเตรียมไปมหาวิทยาลัยเพื่อขอคำอธิบาย!คนดี ๆ ทําไมจู่ ๆ ถึงกลายเป็นแบบนี้ล่ะ?เพื่อนร่วมชั้นที่ใกล้ชิดกับครอบครัวเจียงซานมากก็ได้รู้เรื่องนี้จากครอบครัวของเธอเช่นกันก็เลยถามในกลุ่มว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจียงซาน!เป็นผลให้ในกลุ่มก็คุยกันอย่างดุเดือดถามไปถามมาจึงรู้ว่าในชั้นเรียนของพวกเขามีเพียงหลินตงและเจียงซานเท่านั้นที่เป็นมหาวิทยาลัยเดียวกันและพวกเขาเป็นคู่รักในโรงเรียนมัธยมดังนั้นหลายคนจึงแท็กหลินตง อยากถามว่าเกิดอะไรขึ้นและเจียงซานเป็นอะไรกันแน่!เพื่อนร่วมชั้นหลายคนล้อเล่นว่าหลินตงมีเป้าหมายใหม่ในวิทยาลัยและทิ้งเจียงซานจึงทำให้เจียงซานเป็นโรคซึมเศร้าเป็นผลให้เพื่อนร่วมชั้นหลายคนที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเจียงซานเรียกหลินตงว่าผู้ชายเลวแน่นอนว่ามีเพื่อนร่วมชั้นที่แก้ต่างให้หลินตง บอกว่าหลินตงชอบเจียงซานมากในเวลานั้น จะทิ้งเธอได้อย่างไร ต้องมีเหตุผลอื่นเนื่องจากหลินตงไม่เคยปรากฏตัว ทุกคนจึงพูดคุยและพู
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 215
จิงตูในวิลล่าที่ล้อมรอบด้วยภูเขายุนซีกำลังพักผ่อนอยู่ในห้องส่วนตัวของตัวเองเพราะวันนี้เป็นวันเสาร์ ไม่ต้องไปโรงเรียน ในที่สุดก็สามารถนอนได้อย่างเต็มที่แต่โทรศัพท์ก็ดังไม่หยุดตั้งแต่เช้ายุนซีหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ปรากฎว่ามีอดีตเพื่อนร่วมชั้นหญิงคนหนึ่งกำลังถูกพูดคุยกันในกลุ่มชั้นเรียนมัธยมปลายยุนซีเป็นคนจิงตู แต่โรงเรียนมัธยมของเธออยู่ชูเฉิงในเมืองเล็ก ๆ น่าจะย้ายไปชูเฉิงตอนชั้นมัธยมปลายปีที่สองเนื่องจากพ่อถูกย้ายไปทำงานที่ชูเฉิงในเวลานั้น และแม่เป็นนักธุรกิจหญิงที่แข็งแกร่งซึ่งเดินทางไปทั่วประเทศตลอดทั้งปีและมักจะไปต่างประเทศด้วย ดังนั้นเธอจึงติดตามพ่อของเธอไปที่ชูเฉิงแต่หนึ่งปีต่อมาพ่อของเธอได้ชุบทองสำเร็จและถูกย้ายกลับไปที่จิงตู แต่เธอยืนกรานที่จะอยู่ที่ชูเฉิงเพื่อเรียนจบมัธยมปลายเธอบอกว่าเมื่อเธอโตขึ้น เธอต้องเรียนรู้ที่จะพึ่งพาตนเองได้ และการเปลี่ยนโรงเรียนบ่อยครั้งไม่ดีต่อการเรียนของเธอจากนั้นเป็นต้นมา เธอเป็นเด็กสาวอายุสิบเจ็ดปีที่อาศัยอยู่ตามลำพังในชูเฉิงไปโรงเรียนคนเดียว เรียนรู้การซักผ้า ทำอาหาร และทำความสะอาดด้วยตัวเอง และต้องทนกับความเหงาคนเดียวในตอนกลาง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 216
เกลียดตัวเองว่าทำไมไม่กล้าสารภาพบางทีถ้าเธอสารภาพความในใจก่อนหน้านี้ ตอนนี้คนที่ยืนอยู่ข้างเขาก็คือเธอคนที่เพื่อนร่วมชั้นเรียกคู่สร้างคู่สมก็จะเป็นเธอด้วยเธอคิดเรื่องนี้อยู่นานในคืนนั้นและในที่สุดก็คิดออกตราบใดที่เขามีความสุขได้อย่างแท้จริง เธอก็พอใจแล้วรักแท้อาจไม่ต้องการการครอบครองเธอรู้สึกว่าสภาพจิตใจของเธอยกระดับแล้วเธอยังคอยดูเขาต่อไปคบกับผู้หญิงคนนั้น เขามีความสุขจริงๆเธอไม่คิดว่าเขายังคงเป็นผู้ชายที่อบอุ่นที่จะทำทุกอย่างเพื่อหญิงสาวเตรียมอาหารเช้าที่น่ารักในตอนเช้า ห่ออาหารตอนเที่ยง และส่งเธอกลับบ้านหลังเลิกเรียนสิ่งนี้ดำเนินต่อไปจนกระทั่งสำเร็จการศึกษาพวกเขาได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเจียงหนานด้วยกันและการสอบครั้งนี้ของเธอก็ไม่ได้อ่อนให้อีกต่อไป สอบได้ที่หนึ่งของชั้นโดยตรง ได้ที่หนึ่งของอําเภอ ได้ที่หนึ่งของเมือง ได้ที่หนึ่งของจังหวัด ได้สอบกลับไปที่มหาวิทยาลัยชิงมู่ของจิงตูบ้านเกิดของเธอนอกจากนี้ยังกลายเป็นแชมป์ระดับจังหวัดคนแรกในประวัติศาสตร์ของโรงเรียนมัธยมชูเฉิง และเป็นคนแรกที่ได้เข้าเรียนในโรงเรียนอันดับหนึ่งของประเทศหลังจากที่เรียนมหาวิทยาลัย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 217
รอเดี๋ยว!จู่ ๆ หยุนซีดูเหมือนจะนึกอะไรได้!เจียงซานทิ้งหลินตงแล้ว?งั้นตอนนี้หลินตงก็โสดแล้ว?และตอนนี้เขาควรจะเสียใจมากใช่ไหม?ฉันต้องไปปลอบใจเขาไหม?หยุนซีนั่งอยู่บนเตียง ใบหน้าที่สวยงามของเธอพันกัน และเธอก็มีการต่อสู้ที่ดุเดือดในใจควรจะส่งข้อความไปให้หลินตงเพื่อปลอบใจเขาไหม?ถ้าเขาคิดว่าฉันชอบเขาล่ะ?แต่ฉันก็ชอบเขาอยู่แล้ว!ฉันควรจะสารภาพกับเขาตอนนี้ถึงจะถูก!ไม่เช่นนั้นถึงเวลาเขาก็มีแฟนใหม่อีก!ในเมื่อไม่มีทางลืมได้ ก็ควรพยายามไล่ตามมันหลังจากตัดสินใจแล้ว หยุนซีก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาแล้วส่งข้อความหาหลินตงด้วยมือที่สั่นเทาแต่ข้อความง่าย ๆ ถูกเธอเขียนและลบ ลบแล้วเขียน และในที่สุดก็เปลี่ยนมากกว่าสิบครั้งก่อนที่จะกัดฟันส่งให้หลินตงสุดท้ายก็ส่งไปแค่ไม่กี่คำเท่านั้น"หลินตง! ช่วงนี้คุณเป็นยังไงบ้าง?"หลังจากส่งข้อความแล้ว หยุนซีก็จ้องมองโทรศัพท์ของเธออย่างประหม่า ดวงตากลมโตที่สวยงามของเธอไม่กะพริบจนกระทั่งทนความเจ็บปวดไม่ไหวทำให้เห็นอารมณ์ของเธอในเวลานี้ได้หมอตูที่ตั้งสำนักงานชั่วคราวของตงไหลอินเตอร์เนชั่นแนลหลินตงกำลังนั่งอยู่ในห้องทำงานของผู้จัดกา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 218
มันเป็นไปไม่ได้!เขาพยายามอย่างเต็มที่ที่จะทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพื่อปกปิดปมด้อยที่ฝังลึกอยู่ในหัวใจของเขาและเขากลัวว่าหยุนซีจะทำสิ่งนี้กับเขาเพียงเพื่อตอบแทนบุญคุณ!เขารู้สึกว่ากำลังสงสารเขาดังนั้นความภาคภูมิใจในตนเองและเหตุผลเพียงเล็กน้อยของเขาบอกเขาว่า ผู้หญิงอย่างยุนซี เป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถแตะต้องได้ต่อมาหลังจากมีเจียงซาน เขาก็ค่อย ๆ ลืมยุนซีตอนนี้สามปีผ่านไปแล้ว และยกเว้นคำพูดสองสามคำที่พวกเขาส่งคำอวยพรกลุ่มในช่วงเทศกาล พวกเขาแทบไม่ได้ติดต่อกันในเวลาอื่นเลยครั้งนี้ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะส่งข้อความเพื่อติดต่อเขาทันทีน่าจะเห็นข้อความที่ตัวเองส่งในกลุ่มมั้ง!เขายังส่งข้อความกลับไปหาอีกฝ่ายด้วย"ผมสบายดี! แล้วคุณล่ะ? ยุนซี!"อีกด้านยุนซีจ้องมองหน้าจอโทรศัพท์ในที่สุดก็ตอบสนองแล้วมันทำให้เธอมีความสุขในชั่วขณะก็เลยเขียนข้อความขึ้นมาอีกข้อความส่งถึงหลินตง"ฉันก็สบายดีเหมือนกัน! หลินตง คุณจะมาจิงตูเมื่อไหร่ ฉันจะพาคุณไปดูมหานครระดับนานาชาติแห่งนี้! จิงตู เป็นเมืองที่สนุกมากและมีสถานที่ท่องเที่ยวมากมาย!"หลินตง "ดีเลย! บังเอิญว่าผมอาจจะมาจิงตูในอีกไม่กี่วัน! ถึงต
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1263
หลินตงเมื่อกี้กำลังพยายามทำลายหลงอ้าวเทียนอย่างเงียบๆ และไม่ได้ให้ความสนใจกับการต่อสู้ที่เกิดขึ้นบนท้องฟ้าเลยดังนั้นสมาชิกที่แข็งแกร่งทั้งสี่ของเผ่ามังกรเก้าหัว รวมทั้งหยวนหลิน จึงเปิดฉากโจมตีเซี่ยอวิ๋นชวนอย่างกะทันหัน ซึ่งหลินตงไม่ทันสังเกตเห็นในทันทีการต่อสู้ระหว่างอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นนั้นรวดเร็วมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ที่เป็นทั้งการโจมตีแบบกะทันหันและการบดขยี้แบบสี่ต่อหนึ่งเพียงแค่หนึ่งหรือสองลมหายใจก็เพียงพอที่จะตัดสินผู้ชนะได้ผู้ที่มีพลังอ่อนแอ จะไม่สามารถมองเห็นแม้แต่ร่างของพวกเขาในการต่อสู้หากไม่มีการลอบโจมตีแบบกะทันหัน การที่หลี่เทียนกับพวกทั้งห้าจะจับเซี่ยอวิ๋นชวนและเซี่ยจิ่วโหยวได้นั้นคงไม่ง่ายขนาดนี้ในขณะที่การโจมตีครั้งสุดท้ายจากผู้โจมตีคนที่สี่ของเผ่ามังกรเก้าหัว หยวนหลิน กำลังจะโจมตีศีรษะของเซี่ยอวิ๋นชวน หลินตงก็ตอบสนองและเตรียมที่จะลงมือแล้วอย่างไรก็ตาม เซี่ยอวิ๋นชวนเป็นองค์จักรพรรดิของอาณาจักรกาแล็กซีและยังเป็นพ่อของเซี่ยมู่ด้วยหลินตงไม่สามารถเฝ้าดูเฉยๆ ในขณะที่เขาถูกฆ่าโดยผู้รุกรานจากต่างจักรวาลเหล่านี้แต่ในตอนนั้น เซี่ยจิ่วโหยวก็มาถึงแ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1262
และกรงเล็บของอีกฝ่ายก็ถูกประทับลงบนหน้าอกของเซี่ยอวิ๋นชวนด้วย“อั๊ก!!!”“อั๊ก!!!”ทั้งคู่พ่นเลือดสดๆ ออกมาพร้อมกันทันใดนั้นก็มีเสียงโกรธเกรี้ยวดังขึ้น"ไอ้สารเลว!!! รนหาที่ตาย!!!"นี่คือการแลกหมัดครั้งเดียว แลกบาดแผลด้วยบาดแผลอีกฝ่ายไม่คาดคิดว่าเซี่ยอวิ๋นชวนจะทำเช่นนั้นเซี่ยอวิ๋นชวนรู้ดีว่าเขาไม่สามารถหนีรอดจากการโจมตีแบบกะทันหันของคนทั้งสี่คนได้ดังนั้นจึงควรยอมสละการป้องกันโดยตรง หากคุณสามารถทำร้ายคนๆ หนึ่งได้ ก็ถือว่าเป็นคนๆ หนึ่งถึงตายก็ต้องทำให้ฝ่ายตรงข้าม ได้รับผลกระทบจากการกระทำร่างนั้นกระเด็นถอยหลังอีกครั้งในระหว่างกระบวนการนี้การโจมตีของผู้โจมตีคนที่สามก็มาถึงแล้วหางอันแข็งแกร่งแกว่งไปทางเซี่ยจิ่วโหยวในขณะนี้ เขาสามารถยกมือขึ้นป้องกันได้อย่างเฉยเมยเท่านั้น"ปัง!!!""แกร้ก!"เสียงสองเสียงดังขึ้นอย่างรวดเร็วแขนของเซี่ยอวิ๋นชวนหักการโจมตีหนักสามครั้งติดต่อกันจากคู่ต่อสู้ในระดับเดียวกันเซี่ยอวิ๋นชวนรู้สึกว่าร่างกายของเขาไร้น้ำหนัก จิตใจของเขามึนงงและไร้สมาธิไม่เพียงแต่ระบบอวัยวะภายในของเขาได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงเท่านั้น แต่ตอนนี้แขนซ้ายของเข
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1261
เซี่ยจิ่วโหยวปะปนกับฝูงชน รับรู้สถานการณ์การต่อสู้บนท้องฟ้าตลอดเวลาเมื่อเซี่ยอวิ๋นชวนได้จังหวะ ก็ใช้หมัดส่งหลี่เทียนกระเด็นไปไกล พร้อมกับเตรียมที่จะไล่ตามไป จู่ๆ เซี่ยจิ่วโหยกลับรู้สึกได้ถึง พลังจากระดับอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้น ถึงสี่คนกำลังมุ่งเข้าใกล้เซี่ยอวิ๋นชวนพร้อมกันอย่างรวดเร็วเกือบจะทำให้เขาตกใจจนตัวสั่นอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นสี่คน?เผ่ามังกรเก้าหัวส่งปรมาจารย์ระดีบอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นสี่คนพร้อมกันโดยไม่คาดคิด?พวกเขาไม่กลัวที่จะดึงดูดความสนใจของผู้คุมกฎจักรวาลจริงหรือ?อาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นสี่คนได้แซงหน้าพลังการต่อสู้ระดับสูงทั้งหมดในกาแล็กซีทางช้างเผือกไปหมดแล้วไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลยถ้าทั้งสี่คนร่วมมือกัน โดยไม่คำนึงถึงเวลา พวกเขาสามารถทำลายทั้งจักรวาลได้ทันทีจำนวนไม่มีผลกับพวกเขาเลย ไม่ว่าจะมีคนกี่คนก็ตาม พวกมันเป็นเพียงมดเท่านั้นนี่เป็นการละเมิดสนธิสัญญาจักรวาลอย่างสมบูรณ์ และเมื่อผู้คุมกฎจักรวาลรู้เข้า เผ่ามังกรเก้าหัวจะต้องจ่ายราคาที่สูงมากอย่างแน่นอนพวกเขากล้าทำอย่างนี้ได้อย่างไรไม่มีเวลาให้คิดอย่างละเอียดร่างกายของเซี่ยจิ่วโหยวได้รุดออกไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1260
แต่เนื่องจากเขากล้าที่จะแก้แค้นอาณาจักรก็ย่อมมีการพึ่งพาบ้างไม่อย่างนั้นหากรู้ตัวว่าต้องแพ้ จะมาที่นี่ไปเพื่ออะไร?เบื่อหน่ายที่จะมีชีวิตเช่นนั้นหรือ?"คุณชาย! คุณคิดว่าใครจะชนะ?" เย่ชิงหวู่อดไม่ได้ที่จะถามข้างๆ เธอเธอไม่ได้รับผลกระทบเลยตั้งแต่การต่อสู้จนถึงตอนนี้"ถ้าไม่มีอะไรที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น เซี่ยอวิ๋นชวนจะชนะ แต่เนื่องจากหลี่เทียนกล้าที่จะมาที่นี่ เขาจะได้รับการสนับสนุนอย่างแน่นอน ดังนั้นไม่มีใครสามารถพูดได้แน่ชัดจนกว่าผลสุดท้ายจะออกมาเช่นไร" หลินตงตอบทันทีที่เขาพูด เขาก็ได้รับสายตาเยาะเย้ยจากผู้คนรอบข้างทันทีเจ้าบ้านี่เป็นใคร?กล้าประเมินการต่อสู้ระหว่างสองปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นได้อย่างไร?แถมยังกล้าเรียกองค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนได้อีกหรือ?เป็นลูกหลานของตระกูลไหน?ไร้มารยาทขนาดนั้นเลยเหรอ?แม้ว่าจะไม่อยากมีชีวิตอยู่ แต่ยังอยากจะตายพร้อมกับกองกำลังที่หนุนหลังด้วยหรือ?ชายหนุ่มบึกบึนไม่เกรงใจใครคนหนึ่งตรงเข้ามา ชี้ไปที่หลินตงแล้วด่าด้วยเสียงดังว่า: "ไอ้หนุ่น! แกเป็นใครมาจากไหน? ทำไมแกนถึงหยาบคายขนาดนี้? ชื่อขององค์จักรพรรดิก็เป็นสิ่งที่แกควรใช้ปากข
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1259
ทั้งสองคนต่อสู้กันอีกครั้งในอากาศ และเสียงปะทะกันก็ดังไม่หยุดหย่อนเซี่ยหยุนชวนพยายามอย่างสุดความสามารถ เพื่อดึงการต่อสู้ให้สูงขึ้นไปในอากาศสิ่งนี้สามารถป้องกันไม่ให้ผู้คนด้านล่างได้รับอันตรายจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นการต่อสู้ระหว่างสองอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นคนอื่นๆ ไม่สามารถเข้าร่วมได้แม้แต่ปรมาจารย์ขั้นสูงสุดของปรมาจารย์มหาจักรวาล ก็ยังไม่สามารถทำได้ความผิดพลาดเพียงเล็กน้อยอาจส่งผลให้ได้รับบาดเจ็บสาหัสหรืออาจถึงแก่ชีวิตได้ไม่อย่างนั้นเซี่ยอวิ๋นชวน อาณาจักรนิรันดร์ครึ่งขั้นนี้คงไม่กลายเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในกาแล็กซีทางช้างเผือกเซี่ยจิ่วโหยวปะปนกับฝูงชน ตรวจจับหาบุคคลที่ปรากฏตัวเมื่อวานนี้ตลอดเวลาอย่างไรก็ตาม จนถึงตอนนี้ ยังไม่ได้ผลลัพธ์อะไรเลยบุคคลนี้ซ่อนตัวดีเกินไปหากไม่มีการดำรงอยู่ของบุคคลนี้เขาคงรีบเร่งไปรวมพลังกับเซี่ยอวิ๋นชวน และสังหารหลี่เทียนแล้วคนที่มีพละกำลังต่ำอาจมองไม่เห็นรู้เพียงว่าเซี่ยอวิ๋นชวนและหลี่เทียนสู้กันอย่างสูสี ไม่มีผู้ชนะหรือผู้แพ้แต่คนที่ไปถึงระดับหนึ่งย่อมรู้ได้เซี่ยอวิ๋นชวนดันหลี่เทียนให้สู้การป้องกันของหลี่เทียนน่ากลัวมาก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1258
แม้ว่าคลื่นพลังจากการต่อสู้ จะถูกสกัดกั้นไว้โดยปรมาจารย์ขั้นสูงสุดของปรมาจารย์มหาจักรวาลหลายคนเป็นส่วนใหญ่แต่ก็ยังมีคลื่นพลังเล็กๆ สามารถเล็ดลอดไปยังหอคอยทองคำได้หลายคนที่มีพละกำลังไม่เพียงพอไม่สามารถทนได้และเริ่มเอามือทั้งสองปิดหู คุกเข่าลงบนพื้นและคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดในช่วงเวลาของการปะทะกัน หลินตงก็คิดถึงเซี่ยมู่ขึ้นมาทันใดเซี่ยมู่ถือเป็นเพื่อนของเขาได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นดังนั้น หลินตงจึงปล่อยร่องรอยของพลังงานจิตวิญญาณเพื่อปกป้องเซี่ยมู่ และหลังจากต้านทานผลที่ตามมาของการปะทะกัน เขาก็ถอยกลับอย่างรวดเร็วแม้ว่าความแข็งแกร่งของหลิวนิ่งเหยียนจะไม่อ่อนแอแต่ภายใต้การต่อสู้กันของปรมาจารย์ระดับอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้น ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะปกป้องเซี่ยมู่จากอันตรายใดๆ ได้อย่างสมบูรณ์โดยเฉพาะตำแหน่งการปะทะ มันอยู่ใกล้พวกเขาเกินไป"มู่มู่! มู่มู่! ลูกเป็นยังไงบ้าง ลูกปลอดภัยไหม" หลิวนิ่งเหยียนถามด้วยความกังวล"เสด็จแม่ ไม่ต้องกังวล ดูเหมือนลูกจะไม่เป็รอะไรเลย" เซี่ยมู่ตอบ"ลูกไม่เป็นไรจริงๆ เหรอ"หลิวนิ่งเหยียนดูไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่"เสด็จแม่! ฉันสบายดีจริงๆ"หลิวนิ่งเหยี
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1257
ในขณะนั้น เสียงก็ดังก้องจากท้องฟ้า เป็นเสียงของท่านผู้นำอาณาจักรสวรรค์ หลี่เทียน!"เซี่ยอวิ๋นชวน! ไม่เจอกันนาน!""หลี่เทียน! อยู่ดีไม่ว่าดี อยากตายนักใช่ไหม!" เซี่ยอวิ๋นชวนหรี่ตาแล้วพูด"อยากตายงั้นเหรอ? เซี่ยอวิ๋นชวน แกมองตัวเองสูงส่งเกินไป วันนี้ ฉันมาที่นี่เพื่อเอาคืนทุกสิ่งที่เป็นของอาณาจักรสวรรค์ของฉัน และถือโอกาสส่งตระกูลเซี่ยของแกลงนรก เพื่อไปร่วมเดินทางกับนักรบผู้กล้าหาญของอาณาจักรสวรรค์ที่ล้มตายไปในช่วงหลายปีที่ผ่านมา""เพ้อเจ้อหาแม่แกเหรอ!!! หลี่เทียน เมื่อก่อนอาณาจักรของฉันสามารถเอาชนะพวกเแกจนราบคาบได้ และวันนี้เราก็ทำได้เช่นกัน และครั้งนี้ แกกล้าสมคบคิดกับเผ่ามังกรเก้าหัว พยายามสร้างความโกลาหลให้กับมนุษยชาติของเรา""หุบปาก!"หลี่เทียนขัดจังหวะคำพูดของเซี่ยอวิ๋นชวนทันทีถ้าเขาพูดต่อไป สถานการณ์ของเผ่ามังกรเก้าหัวจะถูกเปิดเผยเหตุผลที่อาณาจักรสวรรค์เลือกที่จะลงมือกับอาณาจักรในเวลานี้ก็เพื่อป้องกันไม่ให้เซี่ยอวิ๋นชวนเปิดเผยเรื่องเผ่ามังกรเก้าหัวต่อหน้ากองกำลังทั้งหมดในทางช้างเผือกหลี่เทียนปล่อยให้เขาบรรลุความปรารถนาของเขาได้อย่างไร"ฮ่าๆ... หลี่เทียน แกไม่ต้องการให้
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1256
หยิบกล่องเหล็กออกมา แล้วปล่อยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่มองไม่เห็นออกมา ตัดสัญญาณเครือข่ายทั้งหมดของดวงดาวจักรพรรดิทำให้ส่วนอื่นๆ ทั้งหมดของกาแล็กซีทางช้างเผือกไม่สามารถรับสัญญาณจากดวงดาวจักรพรรดิได้ทันทีคนที่กำลังเฝ้าดูงานเลี้ยงของรัฐ ไม่สามารถมองเห็นอะไรได้ในทันที"บ้าเอ๊ย! เกิดอะไรขึ้น ทำไมสัญญาณถึงขาดหายไป ฉันกำลังจะด฿องค์หญิงสิบเก้าพอดี!" ชายหนุ่มในห้องของเขาด่าเสียงดังเขาติดต่อเพื่อนๆ ของเขาทันทีแต่ก็พบว่าคนอื่นๆ ทุกคนก็ประสบปัญหาเดียวกันไม่มีใครที่เขารู้จักเห็นงานเลี้ยงของรัฐอีกต่อไปเสียงโกรธเกรี้ยวดังขึ้นทั่วทุกมุมของกาแล็กซีแผนกสื่อสารของดวงดาวจักรพรรดิยังค้นพบว่ามีบางอย่างผิดปกติและกำลังรายงานเบื้องบนในขณะนี้ ไม่มีใครคาดคิดว่าเศษซากอาณาจักรสวรรค์จะกล้าแทรกซึมเข้าไปในดวงดาวจักรพรรดิอย่างเปิดเผยเมื่อพิจารณาโดยรวมแล้ว ในดวงดาวจักรพรรดิในปัจจุบัน มียอดฝีมือ 80% ในกาแล็กซีทางช้างเผือก รวมถึงองค์จักรพรรดิผู้แข็งแกร่งที่สุดใครมันจะกล้ามากระตุกหนวดเสือ?ดังนั้นทุกคนต่างเฝ้าดูงานเลี้ยงของรัฐ และสำหรับงานป้องกันของดวงดาวจักรพรรดิ ก็ไม่ได้ทำได้ดีนักแม้แต่พระราชวังใหญ่ท
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1255
หลินตงและเย่ชิงหวู่ถูกจัดให้นั่งอยู่ในแถวแรกเรียกได้ว่า โดนลากออกมาตบหน้ากลางสี่แยกเลยทีเดียวจากคำถามและเสียงหัวเราะเยาะเมื่อครู่ กลายเป็นความกระอักกระอ่วนในตอนนี้แทนเนื่องจากหลินตงมาถึงเป็นคนสุดท้ายไม่นานหลังจากที่พวกเขานั่งลง งานเลี้ยงก็เริ่มขึ้นคนแรกที่ปรากฏตัวคือองค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนแห่งอาณาจักรกาแล็กซี ซึ่งสวมมงกุฎจักรพรรดิและเสื้อคลุมทองคำที่มีลวดลายมังกรฟ้า พยัคฆ์ขาว หงส์เพลิง และพญาเต่าแกะสลักอยู่สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่นี้ ได้รับการบูชาโดยอาณาจักรกาแล็กซีด้วยห้องโถงใหญ่ทั้งสี่ของอาณาจักรก็มีต้นกำเนิดมาจากสิ่งนี้เช่นกันทันทีที่เซี่ยอวิ๋นชวนปรากฏตัว เขาก็ดึงดูดความสนใจของทุกคนที่อยู่ที่นั่นทันทีนี่คือองค์จักรพรรดิแห่งอาณาจักรกาแล็กซีแถมยังเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในกาแลกซีทางช้างเผือกด้วยตัวตนในตำนานถ้าไม่ใช่เพราะโอกาสในวันนี้มีผู้คนนับล้านเข้าร่วม ซึ่งอย่างน้อย 99% ไม่เคยมีโอกาสได้พบองค์จักรพรรดิตัวเป็นๆ ในชีวิตของพวกเขาเลยแค่การได้เห็นองค์จักรพรรดิด้วยตาตัวเองก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้หลายๆ คนคุยโวไปตลอดชีวิตหลังจากองค์จักรพรรดิปรากฏตัว ตามด้วยจักร
