"พี่ลีโอคะ เห็นพี่อาเทอร์บอกว่าพี่ลีโอเก่งเรื่องคณิตเหรอคะ ช่วยสอนแพรหน่อยได้ไหมคะ พอดีใกล้สอบแล้วน่ะค่ะ แพรกลัวจะทำข้อสอบไม่ได้" แพรนลินพูดออกไปก็เข้าไปใกล้ๆลีโออย่างจงใจยั่ว เธออยากจะรู้เหมือนกันว่าผู้ชายเนิร์ดๆที่ไม่สนใจเธอแบบเขา จะทนเธอยั่วได้แค่ไหน แพรนลินคิดในใจ
ลีโอได้ยินก็สงสัยว่าแพรนลินจะมาสนใจอะไรเขาในคาบผู้ชายเนิร์ดๆแบบนี้ แค่มองเขาก็รู้แล้วว่าเธอกำลังอ่อยเขาอยู่ ลีโอคิดสักพักก็ตอบออกไป
"พี่ไม่เก่งหรอกครับ ไอ้อาเทอร์เก่งกว่าพี่อีก" ลีโอบอกปัดไปเพราะไม่อยากยุ่งกับเธออีกแล้ว ไม่งั้นกำแพงที่เขาสร้างไว้ได้พังทลายลงแน่ๆ ลีโอคิดในใจ
"งั้นไม่เป็นไรค่ะ แพรขอตัวก่อนนะคะ" พอได้ยินลีโอพูดออกมา แพรนลินก็ไม่พอใจจึงเอ่ยขอตัวออกมา เล่นปฎิเสธเธอขนาดนี้ใครจะหน้าด้านพูดต่อกัน
"ถูกอ่อยแล้วไหมล่ะมึง นี่ขนาดมึงปลอมตัวนะโว้ย ฮ่าๆ บอกไว้เลยนะมึงน้องแพรอ่อยใครแล้ว กูไม่เคยเห็นพลาดสักคน มึงเสร็จแน่" อาเทอร์พูดออกมาก็หัวเราะ
"แต่ไม่ใช่กับฉันแน่นอน" ลีโอพูดออกไปแล้วเดินออกไปนอกห้อง
"แกไม่รู้จักน้องแพรซะแล้วไอ้ลีโอ ยิ่งได้ยากๆ น้องแพรเขาก็ยิ่งชอบ" อาเทอร์พูดตามออกมาเบาๆแล้วตามเพื่อนออกไป
แพรนลินเดินมาที่โต๊ะประจำกลุ่มที่นั่งเป็นประจำ แล้วกระแทกกระเป๋าอย่างแรง
"เป็นอะไรอีกยะ ใครทำอะไรให้ไม่พอใจอีกคะเพื่อน" ริต้าพูดขึ้นเมื่อเห็นการกระทำของเพื่อนที่เหมือนโกธรใครมา
"ก็ไอ้เนิร์ดเพื่อนใหม่พี่อาเทอร์นะสิ เขาไม่สนฉันอ่ะ ฉันอ่อยเต็มที่ขนาดนั้นยังเมินฉันอีก" แพรนลินเอ่ยออกไปแล้วทำหน้าจริงจัง
"โอ๊ย ก็แค่ผู้ชายเฉิ่มๆ แกจะไปอ่อยทำไมย่ะ" แพทพูดออกไปแล้วแต่งหน้าต่อ
"ไม่รู้อะ นายนั่นมันน่าแกล้งอ่ะ" แพรนลินพูดออกไปเพราะเธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ทำไมถึงสนใจในตัวของผู้ชายคนนี้
"ฉันเห็นแกเมินผู้ชายไปทั่ว แต่แกอย่าบอกนะว่าแกชอบนายเฉิ่มๆนั่น สายตาแกนี่แย่มากนะไม่สมกับความแซ่บของแกเลยยัยแพร" แพทเอ่ยออกไปแบบไม่เชื่อ
"แต่เรื่องอย่างว่า นายนั่นอาจจะแซ่บก็ได้นะยะ" ริต้าเอ่ยออกไปแล้วหัวเราะออกมา
"พวกแกนี่นะคิดแต่เรื่องบนเตียง ฉันล่ะเบื่อ" แพรนลินเอ่ยออกไป
"จ้าแม่คนอินโนเซนต์ แล้วประชุมว่าไงบ้างสรุปไปจัดที่ไหน" ริต้าเอ่ยถามเพราะเธอก็อยู่ชมรมเดียวกับแพรนลิน ส่วนแพทไม่ได้อยู่เพราะไม่ชอบความลำบาก
"ไปช่วยซ่อมโรงเรียนให้เด็กๆที่เชียงรายน่ะ ไปวันมะรืนนี้" แพรนลินเอ่ยบอกเพื่อนสาว
"เร็วจัง แล้วฉันจะเตรียมตัวทันไหมเนี่ย" ริต้าเอ่ยพูดออกมาทันที
"งั้นแกก็ไม่ต้องไป อยู่กับฉันดีกว่านะ นะ" แพทเอ่ยออกมาแล้วเข้าไปเกาะแขนริต้า
"ออกไปเลยแก ฉันขอเป็นคนดีบ้างสิยะนานๆจะได้ออกค่ายสนุกจะตาย" ริต้าพูดออกไป
"ใครมันจะบ้าระห่ำแบบแกสองคนล่ะ เที่ยวให้สนุกเถอะย่ะ ฉันก็จะไปเที่ยวฮ่องกงรอพวกแกแล้วกัน" แพทเอ่ยออกมาแล้วทำหน้าเพ้อฝันที่จะได้ไปช๊อปปิ้งสมใจอยาก
"แล้วแกจะไปเมื่อไหร่" แพรนลินเอ่ยถามเพื่อนสาว
"พรุ่งนี้มั้ง แม่กับพ่อฉันจะพาไปหาพี่สาวฉันพอดี" แพทเอ่ยบอกไป จากนั้นสามสาวก็พากันไปเรียน ก่อนจะแยกย้ายกันไปกลับ
แพรนลินเดินเข้ามาในคอนโดพร้อมกับของพรุงพรังเต็มมือไปหมด เพราะเธอตั้งใจจะซื้อของพวกนี้ไปให้เด็กๆที่บนดอยที่เธอจะไปในอีกไม่กี่วันนี้ แต่แล้วผู้หญิงตัวเล็กๆแบบเธอก็ถือไม่ไหวจนถุงของเล่นเด็กหล่นลงบนพื้น
"เดี๋ยวผมช่วยครับ " โทนี่เดินเข้ามาแล้วเห็นของหล่นจึงช่วยผู้หญิงตรงหน้าเก็บของ
"อ่อ ขอบคุณค่ะ" แพรนลินเอ่ยขอบคุณก่อนจะรับถุงนั้นไว้
"ให้ผมช่วยถือไหมครับ คงหนักน่าดู" โทนี่เอ่ยออกไปอย่างมีน้ำใจ
"อ่อ ขอบคุณค่ะคุณ" แพรนลินเอ่ยออกไปก็ยิ้ม เพราะไม่รู้ว่าชายใจดีตรงหน้าชื่ออะไร
"ผมโทนี่ครับ แล้วคุณชื่ออะไรครับ" โทนี่เอ่ยถามสาวสวยตรงหน้า
"อ่อชื่อแพรค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะคุณโทนี่ พักที่นี่เหมือนกันเหรอคะ" แพรนลินถามออกไปขณะเดินไปที่หน้าลิฟท์
"อ่อครับ" โทนี่บอกไปแค่นั้นก็ช่วยแพรนลินถือของ จนไปเจอกับนายน้อยในลุคหนุ่มเฉิ่มพอดี ก็จะเอ่ยทัก แต่แพรนลินกลับเรียกนายน้อยของเขาซะก่อน
"อ้าว พี่ลีโอพักที่นี่เหรอคะ" แพรนลินเอ่ยถามเมื่อเจอเข้ากับคนที่ทำให้เธออารมณ์เสียมาทั้งวัน จึงจัดการอ่อยไปสักหน่อย
"ครับ แล้วนี่มาด้วยกันได้ยังไง" ลีโอบอกแพรนลินสั้นๆ ก่อนจะถามเน้นเสียงจริงจังกับโทนี่
"อ่อ คุณโทนี่มาช่วยแพรถือของนะค่ะ คนอะไรก็ไม่รู้ ทั้งหล่อทั้งใจดีนะคะ" แพรนลินพูดชื่นชมโทนี่อย่างอดไม่ได้ ก่อนจะทำท่าทางยิ้มให้ไปแบบน่ารักๆ
"งั้นเหรอ หล่อมากเลยเหรอ ทำไมไม่จีบไปเลยล่ะครับ" ลีโอพูดออกไปก็เดินเข้าลิฟท์ไป
"แล้วคุณโทนี่โสดไหมล่ะคะ" แพรนลินเห็นเขาพูดออกมา จึงแกล้งเอ่ยออกไปพร้อมกับเดินเข้ามาในลิทฟ์
"อ่อ ผม" โทนี่อึกอักเพราะนายน้อยของเขาเหมือนจะไม่ชอบใจอะไรสักอย่างจึงไม่กล้าพูด
"อึกอักเลยเหรอคะ แพรแค่ล้อเล่นค่ะ เดี๋ยวยังไงแพรรบกวนคุณโทนี่ช่วยถือของไปให้ที่ห้องแพรเลยได้ไหมคะ" แพรนลินถามออกไปเพราะไหนๆก็ช่วยแล้วต้องช่วยให้สุด
"ไม่ต้อง เดี๋ยวพี่ช่วยเอง" ลีโอพูดออกไปทันทีเมื่อได้ยินแพรนลินเอ่ยชวนโทนี่ไปที่ห้องของเธอ
"เอาของมา เดี๋ยวฉันถือเอง" ลีโอพูดออกไปเสียงเข้ม เพราะเขารู้สึกไม่พอใจลูกน้องของตัวเอง ที่ทำตัวสนิทสนมกับแพรนลินแบบนี้
"ถึงชั้นของแพรแล้ว ขอบคุณนะคะคุณโทนี่ที่ช่วย แล้วเจอกันใหม่นะคะ" แพรนลินบอกออกไปแล้วยิ้มให้อย่างน่ารัก ก่อนจะเดินออกจากลิฟท์ไป
"แพรอ่อยแบบนี้ทุกคนเลยเหรอ" ลีโอพูดออกมาขณะเดินตามร่างบาง
"อะไรนะคะ อ่อยงั้นเหรอ เมื่อกี้หรือคะที่เรียกว่าอ่อย แพรจะบอกให้นะคะแพรชอบของไทยค่ะไม่นิยมของนอก แล้วถ้าแพรจะอ่อยจริงๆล่ะก็ มันต้องแบบนี้" แพรนลินเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจกับสิ่งที่ลีโอพูด ก่อนจะพูดกระแทกใส่เขา แล้วเสียบคีย์การ์ดเข้าห้อง แล้วดึงเขาเข้าไปในห้องทันที
"จะทำอะไร" ลีโอเอ่ยถามเมื่อถูกดึงเข้ามาในห้องแล้วถูกผลักให้นั่งตรงเก้าอี้ตัวหนึ่ง
"ก็จะยั่วไง นายไม่ใส่แว่นแล้วหล่อดีแฮะ อยากนอนกับฉันไหม" แพรนลินเอ่ยออกไปแล้วใช้มือลูบไล้ใบหน้าของเขา พร้อมกับสรรพนามที่เรียกเขาก็เปลี่ยนไป
"อย่ามายุ่งกับผม ผมไม่ชอบ" ลีโอปฎิเสธอย่างไม่ใยดี เพราะถึงจะเนื้อนมไข่ยังไงเขาก็ไม่สนใจผู้หญิงแบบนี้เด็ดขาด
"หึๆ ผู้ชายแบบนายมันหน้าท้าทายจริงๆ ถ้าฉันจะเอานายก็ปฏิเสธฉันไม่ได้หรอก" แพรนลินพูดไปก็ยิ้มหวานหว่านเสน่ห์
"ผมไม่เอา " ลีโลเน้นเสียง
"แต่ฉันจะเอา" แพรนลินเอ่ยออกมาจริงจัง
"มีท่าเด็ดๆไหมล่ะ ลองยั่วให้ผมอยากเอาคุณสิ" ลีโอเอ่ยออกมาอย่างเจ้าเล่ห์
"ไวไฟเหมือนกันนะเนี่ยนายแว่น แต่เสียใจย่ะอย่างนายก็แค่ของเล่นของฉัน" แพรนลินพูดออกไปก็เดินไปที่ประตูห้อง"เชิญออกไปค่ะ ฉันเล่นจบแล้ว" แพรนลินเอ่ยออกไปลีโอก็เดินออกมาทันที เพราะรู้สึกเสียหน้าที่ถูกล้อเล่นแบบนี้"ต่อไปก็พูดจาให้มันน่าฟังหน่อยนะคะ จะได้ไม่ต้องอายอีก" แพรนลินบอกไปก็ปิดประตูใส่หน้าลีโอทันที คนอะไรพูดจาไม่เข้าหูแถมยังพูดแดกดันอยู่นั่นแหละ เจอฤทธิ์เธอเข้าไปสมควรละ แพรนลินคิดในใจ ก่อนจะขนของที่เรื่อยราดเมื่อกี้ไปเก็บลีโอที่อยู่ด้านนอกก็สบทบทออกมาอย่างระบายอารมณ์“ใครกันแน่ที่จะเป็นของเล่น” ลีโอคิดไปอย่างมาดมั่นก็เดินกลับไปขึ้นลิฟท์เพื่อไปยังห้องของตัวเอง"โทนี่ ต่อไปถ้าเจอแพรนลินอีกนายห้ามยุ่งกับเธอเด็ดขาด หวังว่านายคงเข้าใจที่ฉันบอกนะ"ลีโอพูดออกไป เมื่อกับเข้ามาในห้องแล้วเจอลูกน้องนั่งอยู่พอดี"อ่อ ครับนายน้อย" โทนี่เอ่ยออกไปเพราะแค่นี้ก็พอจะรู้แล้วว่า นายน้อยของเขาสนใจแพรนลินแน่นอน"ของเล่นชิ้นนี้ ถ้าฉันไม่ปล่อยใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์" ลีโอพูดออกไปแล้วยิ้มอย่างเยือกเย็นจากนั้นก็ถึงเวลาเดินทางไปเชียงราย ตลอดเวลาที่รอขึ้นเครื่องจนกระทั่งลงเครื่องแพรนลินก็ไม่พูดอะไรกับลีโอส
พอเช้าของอีกวัน ทุกคนก็ตื่นขึ้นมากันแต่เช้าก่อนจะเริ่มทำงานจิตอาสากันอีกครั้ง"น้องแพรครับ พี่ช่วยถือนะครับ" รุ่นพี่ในชมรมคนหนึ่งเอ่ยขึ้นเพราะพยายามจะจีบแพรนลิน"อ่อไม่เป็นไรค่ะ แพรถือไหว" แพรนลินบอกออกไปก็เดินถือกระติกน้ำไปที่พวกเพื่อนๆที่กำลังซ่อมแซมห้องเรียนให้เด็กๆ"หืม หุ่นน่าจับทำเมียฉิบ" ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ในเต้นท์อาหารเอ่ยบอกกับเพื่อนที่เข้าไปหาแพรนลินเมื่อกี้"เออว่ะ แต่เล่นตัวมากไปหน่อย สักวันจะจับให้ร้องครางดังๆเลยแม่ง" ชายหนุ่มคนหนึ่งพูดไปอยู่ๆ ลีโอที่ผ่านมาได้ยินพอดีก็ไม่พอใจ ก่อนจะถือถังสีไว้ แล้วแกล้งเดินไปชนจนมันเทใส่สองคนนี่อย่างตั้งใจ ผู้หญิงที่เขาเล็งไว้คนอื่นห้ามคิดแหย๋ม"เห้ย ไอ้ลีโอมึงเดินยังไงวะ" ชายคนหนึ่งเอ่ยออกไปอย่างไม่พอใจที่ถูกสีราดลงเต็มหัว"โทษที พอดีมือมันอ่อนแรงว่ะ เลยถือไม่ไหว" ลีโอพูดออกไปก็เดินออกไปทันที โดยที่สองหนุ่มได้แต่มองตามอย่างแค้นเคือง"ถ้ามึงไม่ใช่เพื่อนไอ้อาเทอร์ละก็ มึงไม่รอดแน่ไอ้ลีโอ" ชายหนุ่มพูดขึ้นเพราะไม่อยากมีปัญหากับอาเทอร์"มึงไปแกล้งมันสองคนทำไมวะ" อาเทอร์ถามเพราะเห็นเหตุการณ์เมื่อครู่"ไม่มีอะไรหรอกกูแค่เบื่อๆ" ลีโอบอกไป"มึงนี
"ปล่อยนะคนบ้า " แพรนลินพูดออกไปก็ดิ้นจนลีโอรัดเธอแน่นขึ้น"พี่เชื่อละว่าไม่ได้แบนจริงๆ" ลีโอพูดออกมาเมื่อแขนของเขาสัมผัสกับก้อนเนื้อนุ่มๆ"แพรไม่คิดเลยว่าคนเฉิ่มๆแบบพี่จะพูดอะไรลามกแบบนี้" แพรนลินพูดออกไปแบบไม่อยากจะเชื่อ"เราก็อ่อยพี่มาตั้งนานแล้วนิ อย่ามาทำใสๆหน่อยเลยน่า" ลีโอพูดกระซิบที่ข้างหูของแพรนลิน"แพรก็แค่เล่นๆ ไม่ได้จริงจังสักหน่อย ตอนนี้แพรไม่อยากลงอยากลองมันแล้วของนอกเนี่ย ปล่อยค่ะ" แพรนลินพูดไปโดยไม่คิดเพราะต้องการต่อปากต่อคำกับเขา"ทำไมล่ะของนอกแบบพี่อาจจะแซ่บกว่าของไทยที่เราเคยได้ก็ได้นะ" ลีโอพูดไปก็เริ่มอยากจะเปลี่ยนจากแกล้งเธอแล้วลงโทษจริงๆ"ปล่อยนะ ไม่งั้นจะร้องให้คนช่วยจริงๆด้วย" แพรนลินขู่ออกไป เพราะเริ่มจะกลัวกับสิ่งที่ลีโอกำลังจะทำ"ใครจะได้ยินในป่าแบบนี้ เราเห็นพี่เป็นของเล่นนักไม่ใช่เหรอ งั้นเรามาเล่นกันหน่อยเป็นไง" ลีโลพูดออกไปก็เริ่มขยับมือเลื่อนขึ้นไปกอบกุมหน้าอกของแพรนลิน"อย่านะคะ แพรขอร้อง" แพรนลินเริ่มกลัวจึงเอ่ยขอร้องลีโอให้หยุดการกระทำนี้ ยิ่งตรงนี้เป็นน้ำตกเธอกลัวว่าจะมีคนมาเห็นลีโอก็ไม่ได้สนใจก่อนจะรั้งใบหน้าสวยเข้ามาจูบเบาๆ ก่อนจะบดขยี้แล้วแทรกเรี
ลีโอถูแก่นกายจนน้ำรักของเธอชะโลมแก่นกายจนเปียก เขาจึงกดแท่งรักใส่ร่องสวาทของเธอเบาๆ"อ้ะ เจ็บ เอาออกไป แพรเจ็บ" แพรนลินพูดออกไป เมื่อเจ็บที่น้องสาวของตัวเองราวกับมันฉีกขาด พร้อมกับเอามือบีบแขนแขนลีโอเพื่อคลายความเจ็บ"โอ้ ซี๊ด เข้ายากฉิบ" ลีโอสบทบทออกมา เมื่อเข้าไปในร่องของเธออย่างอย่างลำบาก จึงตัดสินใจดึงแก่นกายออกก่อนจะแทงเข้าไปใหม่รวดเดียวมิดด้าม"โอ้ย! เจ็บ" แพรนลินร้องออกมาน้ำตาคลอเบ้า แล้วจิกเล็บลงที่แขนของเขา"ซี๊ด ยังซิงทำไมไม่บอกพี่" ลีโอถามออกไปเมื่อรับรู้ได้ทันทีว่าได้ทำลายเยื่อพรหมจรรย์ของเธอไปแล้ว แถมน้องสาวของเธอก็ตอดแน่นจนแก่นกายของเขาเสียวจนแทบจะปริแตก"เคยฟังไหมล่ะ บอกอย่า อย่า ก็แทงเข้ามาอยู่นั่นแหละ โอ้ย ซี๊ด " แพรนินพูดออกไปอย่างสุดทน เพราะตอนนี้ทั้งเจ็บทั้งแค้นที่โดนเขาเอากลางป่าแบบนี้"ปากเก่งได้ งั้นก็ไม่เจ็บแล้วใช่ไหม พี่ขยับนะ" ลีโอพูดไปก็เอามือจับหัวเข่าของแพรนลินไว้ แล้วอ้ากว้างกว่าเดิมแล้วเริ่มขยับเอวสอบเบาๆ"อ้ะ แสบ เบาๆ อ้ะ อ้ะ อ้ะ" แพรนลินเอ่ยบอกเมื่อถูกแก่นกายแทงเข้าออกเบาๆลีโอก็ก้มลงไปดูดเลียหน้าอกหน้าใจของเธออีกครั้ง เพื่อให้เธอกลับมาเสียวอีกอีกครั้ง
แพรนลินเข้ามาในห้อง ก็เข้าห้องน้ำไปทันทีก่อนจะร้องไห้ออกมา จากนั้นก็ถอดเสื้อผ้าออกแล้วขัดตัวเองแรงๆล้างคราบไคลจากคนเลวๆนั่น ริต้าที่เห็นเพื่อนเข้าห้องน้ำนานจึงเอ่ยเรียกด้วยความเป็นห่วง"ยัยแพร เสร็จรึยัง" ริต้าเอ่ยถามแพรนลินได้ยินเสียงเรียกก็ลุกขึ้นมาเช็ดตัวแล้วออกจากห้องน้ำด้วยชุดนอนของตัวเองที่มันโชว์จนเห็นร่องรอยรักที่ลีโอฝากไว้"ยัยแพร แกเป็นอะไร " ริต้าเอ่ยถามอย่างตกใจ เมื่อมองเพื่อนที่ออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดนอน แต่ที่เธอตกใจคือรอยเต็มตัวของเพื่อนนั่นต่างหาก เธอมองก็รู้ว่ามันคือรอยอะไร"แก อือๆ นายนั่นมันรังแกฉัน" แพรนลินพูดออกไปก็กอดเอวเพื่อนสาวแล้วร้องไห้"อะไรนะ มันกล้าทำขนาดนี้เลยเหรอฉันจะไปจัดการมัน" ริต้าโกธรแทนเพื่อนสาวที่ถูกไอ้เฉิ่มรังแก"ไม่นะ ไม่ ฉันอาย ฉันไม่อยากให้คนอื่นรู้" แพรนลินพูดออกไปก็ดึงแขนเพื่อนสาวไว้ แล้วร้องไห้ออกมา"แกจะให้มันทำแบบนี้กับแกเหรอยัยแพร แกต้องเอาคืน" ริต้าพูดออกไปด้วยความโมโห"เขาแค้นที่ฉันไปเล่นกับความรู้สึกของเขาวันนั้น เขาเลยแก้แค้นฉัน ถ้าฉันแก้แค้นกลับมันก็ไม่มีทางจบสักที" แพรนลินพูดออกไปทั้งน้ำตา"เลวจริงๆเพราะเรื่องแค่นี้ มันกล้าทำถึงขนาด
ด้านอาเทอร์พร้อมกับคนในชมรมกว่าสามสิบกว่าคน ก็เดินทางกลับกรุงเทพในเช้าวันต่อมา "พี่ลีโอ พี่แพรแล้วก็พี่ริต้าไม่กลับพร้อมเราหรือคะ" น้ำตาลเอ่ยถามอย่างสงสัยเพราะไม่เห็นทั้งสามคนตั้งแต่เช้า "เขากลับกันก่อนแล้วล่ะ ไปกันได้แล้วไป" อาเทอร์เอ่ยบอกก็เดินนำทุกคนไปด้านในทันทีเพื่อขึ้นเครื่อง มันน่าสะใจจริงๆที่แพรนลินหนีกลับกรุงเทพไป จนไอ้ลีโอรีบกลับไฟว์แรกของเช้าวันนี้ก่อนพวกเขา ที่จะยินในช่วงสายๆ โดยที่มันให้คนที่คอยติดตามอำนวยความสะดวกให้ทุกอย่าง สงสัยมันคงจะรีบแจ้นไปหาแพรนลินที่หนีกลับตั้งแต่เมื่อคืน อาเทอร์คิดในใจ ด้านลีโอก็มาถึงกรุงเทพเกือบจะแปดโมงเช้าโดยมีโทนี่มารอรับเขากับลูกน้องอีกสามคนที่สนามบิน ก่อนจะรีบบึ่งรถมาที่คอนโดทันที "คีย์การ์ดอยู่ไหน" ลีโอเอ่ยถามโทนี่ทันทีเมื่อลงรถ "นี่ครับนายน้อย" โทนี่บอกออกไปก็ยื่นคีย์การ์ดห้องของแพรนลินให้กับเจ้านายทันที เพราะนายน้อยของเขาได้โทรมาสั่งเขาไว้ตั้งแต่เมื่อคืน กว่าจะได้มาเขาต้องใช้ทั้งเงินทั้งแรงปิดปากของพนักงาน เพราะที่นี่ระบบรักษาความปลอดภัยสูงมาก เขาจึงต้องใช้ลูกปืนขู่เพื่อให้พนักงานยอมเอาให้ "ดูสิว่าจะหนีไปไหนได้อีก" ลีโอพูดออกไปก็เดิ
ลีโอถอนแก่นกายออก ก่อนจะมองลงไปแล้วเห็นน้ำรักของตัวเองไหลออกมาจากร่องสวาทของแพรนลิน ก่อนจะเอานิ้วเรียวแทงเข้าไป แล้วขวานเอาน้ำรักออกมาจากร่องสวาท นี่เป็นครั้งที่สองที่เขาพลาดปล่อยในตัวเธออย่างควบคลุมไม่ได้"อ้ะ พอแล้วค่ะ อ้ะ" แพรนลินพูดออกมาอย่างอ่อนแรง เมื่อลีโอเอานิ้วเข้ามาในกายเธออีกครั้ง"พี่แค่จะทำความสะอาดให้แพรเฉยๆ" ลีโอพูดไปก็ถอนนิ้วออก แล้วก้มหน้าลงไปเลียร่องสวาทสีแดงสดทันที แล้วใช้ลิ้นเลียน้ำรักของเขาและเธออย่างไม่รังเกียด" อ้ะ แพรเสียว พอเถอะค่ะ อ้า" แพรนลินเอ่ยบอกเมื่อถูกเลียกายสาวอีกครั้ง ลีโอก็พลิกร่างบางให้นอนหงายอีกครั้งก่อนจะเริ่มบทรักอีกครั้งหลังจากที่จบบทรักที่ทั้งสองทำร่วมกันกว่าสองชั่วโมง ร่างบางก็เริ่มถอยหนีจากอ้อมกอดของลีโอทันที"เป็นอะไร" ลีโอพูดออกไปเมื่อแพรนลินถอยหนีเขยิบแล้วลุกขึ้นนั่ง"ได้แล้วก็ออกไปได้แล้วค่ะ" แพรนลินพูดไปก็เอาผ้าห่มคุมร่างตัวเองไว้ ขนาดเธอหนีมาแล้วยังจะตามมาข่มเหงเธอถึงห้อง"อยากให้พี่เอาฟรีๆรึไง ไม่อยากเป็นเมียพี่แล้วเหรอ หืม" พอได้ยินแพรนลินพูด ลีโอก็ลุกขึ้นมาแล้วสวมกอดเธอไว้จากด้านหลังแล้วหอมแก้มเธอเบาๆ"แพรมันก็แค่ของเล่น พี่คิดจะทำ
ลีโอได้แต่ทำหน้ากังวล เพราะมันเป็นสิ่งที่เขาไม่อยากเลือกเลยสักนิด เพราะแพรนลินก็สำคัญกับเขาเช่นกัน แต่ถ้าหากเขาคบกับเธอต่อเธอก็จะมีอันตราย คิดได้ดังนั้นลีโอจึงกลับเข้าไปหากับอาเทอร์ที่นั่งรออยู่ในห้อง"เป็นอะไรอีกวะ" อาเทอร์เอ่ยถามเพื่อนรักที่ทำหน้าเครียด"แด๊ดจะให้ฉันแต่งงานกับมารีน่า" ลีโอพูดออกไปด้วยเสียงเรียบ จนคนที่เดินเข้ามาในห้องอีกคนตกใจจนก้าวขาไม่ออกแพรนลินเลิกเรียนแล้วจึงขึ้นมาหาเขาตามปกติ เพราะตั้งแต่คบกับลีโอเธอก็แทบจะไม่ได้กลับห้องของตัวเอง แต่ต้องมาอึ้งกับสิ่งที่ได้ยินก่อนจะหยุดฟังอยู่ข้างกำแพงอย่างเสียใจ"อะไรวะ แกพึ่งจะหมั้นเมื่อปีก่อนเองทำไมพ่อแกให้แต่งเร็วนักวะ " อาเทอร์เอ่ยถามออกไป"พ่อฉันบอกลุงมัมฟรอย์เร่งมา ท่านเลยไม่กล้าปฎิเสธเพราะเห็นเป็นเพื่อนกัน อีกอย่างตอนนี้ธุรกิจก็กำลังไปได้ดีเขาคงอยากจะสร้างความมั่นใจให้ตัวเอง" ลีโอบอกเพื่อนออกไป"แล้วแกต้องกลับไปเมื่อไหร่ แล้วแพรล่ะแกจะทำยังไง" อาเทอร์บอกไปก็ยังคงถามต่อ"อาทิตย์หน้า ส่วนแพรฉันคงต้องปล่อยเธอไป" ลีโอพูดออกไปด้วยเสียงเศร้า"ฉันบอกแกแต่แรกแล้วว่าอย่าถลำลึก แกก็บอกเธอเองละกัน แต่ถ้าฉันเป็นน้องแพรฉันคงจะเกลีย
5 ปีผ่านไปด้านอาเทอร์ก็กำลังทำงานอยู่ในห้องทำงาน จนกระทั่งจีด้าเดินเข้ามาพร้อมกับสีหน้าที่บ่งบอกว่ากำลังโมโห"พี่อาเทอร์ ไหนบอกว่าจีด้าจะไม่ท้องแล้วไงคะ แล้วนี่มันอะไร ไหนพี่บอกจะไปทำหมันไง" จีด้ามาถึงก็โวยวายใส่อาเทอร์ลั่น ที่โกหกเธอเรื่องที่ทำหมันจนเธอท้องลูกคนที่4"อ่อพี่ลืมน่ะ ไหนๆก็มีแล้วก็ไม่เป็นไรน่า ลูกเราจะได้มีน้องเยอะๆไง สัญญาว่ารอบนี้จะไปทำหมันแล้วจริงๆ" อาเทอร์บอกออกไป แล้วแอบดีใจที่จีด้าท้องลูกคนที่4ให้เขาจนได้ เขาอุตส่าห์ขยันทำเชียวนะ"แต่จีด้าต้องไปดูงานที่สิงคโปร์ตั้งสามเดือน มาท้องแบบนี้จีด้าจะไปได้ยังไงล่ะคะ" จีด้าบอกออกไป เพราะเธอทำงานวิจัยยามากว่าห้าเดือน แต่ต้องมาท้องแบบนี้เธอจะไปได้ยังไง"ก็ไม่ต้องไปสิ ตั้งสามเดือนจะไปให้ลำบากทำไม จีด้าก็ห่วงลูกเราบ้างสิเดี๋ยวแท้งไปจะทำยังไง" อาทอร์เอ่ยออกไปอย่างชอบใจ เพราะจีด้าเวลาท้องเธอมักจะขาดเขาไม่ได้ ยิ่งเขารู้ว่าเธอทำวิจัยแล้วจะได้ไปสิงคโปร์ เขาก็เร่งปั้มลูกคนที่4มาขัดขวางทันที ห่างกันแค่วันเดียวเขาก็คิดถึงแล้ว แต่นี่ไปสามเดือนเขาไม่มีวันยอมอาเทอร์คิดในใจ"แผนพี่ใช่ไหม คนบ้า" จีด้าเข้าไปตีอกของอาเทอร์อย่างอดไม่ได้ นี่เล่
เช้าอีกวันหลังจากคืนเข้าหอของแพรลินและลีโอ ทั้งสองก็ตื่นขึ้นมาก็เกือบจะบ่าย บนเรือยอร์ทลำใหญ่ที่อยู่กลางทะเล ลีโอก็บอกแพรนลินว่าจะมานอนอาบแดดรอ แต่กลับมานอนหลับพิงอยู่ในห้องควบคุมเรือแทนอย่างอดไม่ได้"พี่ลีโอ ไปเล่นน้ำกันเถอะค่ะ ตื่นสิคะ" แพรนลินมาหาลีโอ แล้วปลุกลีโอให้ตื่นขึ้นมา"ขอพี่พักอีกหน่อยนะ แพรสูบแรงพี่ไปหมดเลย" ลีโอพูดออกมาก็ไม่ยอมลืมตาตื่น"ใครบอกให้หื่นเองล่ะคะ นี่สรุปจะไม่ตื่นใช่ไหมคะ" แพรนลินพูดไปแล้วมองลีโอ ก่อนจะดึงกางเกงขาสั้นของลีโอลงไป แล้วงัดแก่นกายของลีโอออกมา"แพร ซนอีกแล้วนะ" ลีโอครางออกมาทั้งที่ยังไม่ลืมตา เมื่อแพรนลินจับแก่นกายของเขาออกมา แต่ตอนนี้เขาไม่มีแรงจะกระแทกกับเธออีกแล้ว เพราะเขารักกับแพรนลินมาทั้งคืนจนหมดแรง"จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ" เสียงปากเล็กๆกำลังเลียท่อนเอ็นใหญ่อย่างซุกซน"แพรอยากไปเล่นน้ำแล้วนะคะ " แพรนลินเอ่ยบอกออกไป แล้วดูดเลียแก่นกายของลีโอที่เอาแต่นอนไม่ตื่น จนเธอต้องใช้วิธีนี้ปลุกเขา"แพร อืม พอก่อนคนดีพี่ไม่ไหวแล้วนะ ซี๊ด " ลีโอครางบอก แล้วจับหัวของแพรนลินให้หยุด เพราะเขาไม่มีแรงจะไปต่อกับเธออีกแล้ว เพราะเล่นท่ายากกันเมื่อคืนจนเขาปวดเอวไปหมด แต่
"คนลามก ทำอะไรคะเนี่ยมาถ่ายทำไม เดี๋ยวหลุดไป อายเขาตายเลย" แพรนลินเอ่ยบอกออกไป แล้วหันมาว่าใส่ลีโอที่เล่นอะไรพิเรนๆ"มันบันทึกแค่ในโทรศัพท์ เดียวเอากันเสร็จพี่ก็ลบออกแล้ว แบบนี้ตื่นเต้นจะตาย นะ พี่ขอสักครั้งนะ " ลีโอพูดไป ก็เข้าไปโอบกอดแพรนลินจากด้านหลัง"ลบแน่นะคะ " แพรนลินถามออกไป"ครับ แน่นอนที่สุด พี่ไม่เสี่ยงให้ใครมาเห็นเมียพี่แบบนี้เด็ดขาด" ลีโอบอกไปตามความจริง เพราะยังไงเขาก็ไม่ถ่ายเก็บไว้หรอก เพราะเขาแค่เอามาสร้างบรรยากาศให้มันตื่นเต้นๆก็เท่านั้น"งั้นพี่จะให้แพรทำอะไรคะ" แพรนลินเอ่ยถามสามีออกไป"แค่เล่นบทนางแมวสาว แค่ครางแล้วก็พูดร่านๆออกมา มันเร้าอารมณ์ดี พี่อยากลองแบบนี้" ลีโอบอกออกไป แล้วเคล้าคลึงเต้างามจากทางด้านหลังไปด้วย"ทำไมพี่ดูโรคจิตจังคะเนี่ย แพรคิดถูกคิดผิดเนี่ย ที่มีสามีแบบนี้" แพรนลินเอ่ยออกไปอย่างล้อเล่น แล้วเอนตัวซบลีโอเพื่อให้ลีโอบีบขย้ำหน้าอกของเธอได้ถนัด"พี่ไม่ได้โรคจิตสักหน่อย เขาเรียกสร้างจินตนาการให้ชีวิตคู่ต่างหาก ลองหน่อยน่า" ลีโอเอ่ยบอกออกไปแล้วอ้อนแพรนลิน"อ้ะ ก็ได้ค่ะ แพรจะทำแบบนั้นก็ได้ เริ่มยังไงคะ" แพรนลินเอ่ยออกไปอย่างสงสัย"ก็แค่เรียกพี่ว่าผั
ด้านแพรนลินก็ขึ้นเรือยอร์ทลำใหญ่มากับลีโอที่กลางทะเล โดยมีลีโอเป็นคนขับควบคุมเรือเอง เพราะต้องการความเป็นส่วนตัว"เรามากันเองจะดีเหรอคะ" แพรนลินเอ่ยถามลีโอออกไป เพราะไม่มีลูกน้องหรือใครตามมาสักคน"ไม่ต้องกลัวหรอก เรือขับแบบอัตโนมัติได้ แล้วก็มีเรดาร์ส่งสัญญาณหากเรามีอันตราย แล้วเราก็ไม่ได้ออกมาไกลมาก ไม่ต้องห่วงหรอกน่าคนดี" ลีโอบอกไปก็ปรับแผงวงจรควบคุมเรือ แล้วหันมาหาแพรนลิน พร้อมกับยักคิ้วให้ว่าเสร็จแล้ว"เวลานี้ก็มีแค่เราสองคน เรามาหาอะไรสนุกๆทำกันดีกว่าคนดี" ลีโอบอกออกไป แล้วยิ้มอย่างแพรวพราว"อะไรคะ กลางทะเลดึกๆแบบนี้จะมีอะไรให้สนุกคะ" แพรนลินแกล้งถามออกไป"มีเยอะเลยเมียจ๋า แต่เมียจะกล้าเล่นกับผัวรึเปล่าล่ะ" ลีโอพูดออกไป ก็มองแพรนลินอย่างลุ้นคำตอบของเธอ"อะไรล่ะคะ ถ้าไม่บอก แพรก็ไม่เล่นหรอก" แพรนลินตอบกลับอย่างรู้ทันสามี ที่เจ้าเล่ห์คิดจะล่อลวงเธอด้วยคำพูด"มาถึงขั้นนี้แพรจะไม่เล่นสักหน่อยหรอ ผัวอุตส่าห์พามาสองคนทั้งที ทำให้ผัวชื่นใจหน่อยสิครับ " ลีโอเอ่ยบอกแล้วเดินมาจับมือของแพรนลิน"ก็ได้ค่ะ เห็นว่าวันนี้น่ารักหรอกนะคะ แพรยอมก็ได้" แพรนลินเอ่ยบอกออกไป แล้วยิ้มเบาๆอย่างน่ารัก"งั
จีด้าได้ฟังก็ลองโน้มตัวลงไปจูบไซร้ซอกคอของอาเทอร์ แล้วดูดกัดให้เป็นรอยแบบที่เขาเคยทำกับเธอ ก่อนจะเลื่อนจูบลงมาตามหน้าอกแกร่ง อย่างโลมเลียไปด้วยท่าทางยั่วยวน"อ่า ดีมากเมียจ๋า แบบนี้แหละ" อาเทอร์ครางบอกออกไป เมื่อถูกความไม่ประสาของจีด้า ทำให้เขาลุ้นอย่างตื่นเต้นว่าเธอจะทำอะไรกับเขาต่อ"แล้วแบบนี้ล่ะคะ ดีไหม" จีด้าเริ่มได้ใจที่เห็นอาเทอร์เอ่ยบอก เธอจึงเลื่อนตัวไปนั่งทับแก่นกายของเขา จนมันเสียดสีกับน้องสาวของเธอ แล้วเอามือไปเขี่ยหัวนมสีชมพูของอาเทอร์เล่น อย่างมั่นเขี้ยว"จีด้า เราซนไปแล้วนะ ซี๊ด" อาเทอร์ครางอย่างเสียว เมื่อร่องสาวที่มีน้ำเยิ้มออกมา กำลังเสียดสีกับลำรักของเขาอยู่ จนมันทำให้แก่นกายเริ่มขยายใหญ่ขึ้นกว่าเดิม ไหนจะเมียรักที่เล่นซนมาเขี่ยหัวนมของเขาไปมา เดี๋ยวสอนเสร็จจะเอาให้น่วมเลยคอยดู อาเทอร์คิดในใจ"จีด้าจะทำให้พี่หลงจีด้า จนไปไหนไม่รอดให้ได้" จีด้าพูดไปแล้วยิ้มใส่อาเทอร์ ก่อนจะโน้มตัวลงไปเลียหัวนมของอาเทอร์ แล้วยิ้มชอบใจที่เห็นสีหน้าของอาเทอร์"จีด้า อา " อาเทอร์ครางเบาๆ แล้วเอามือไปจับก้นงอนงามแล้วบีบขย้ำอย่างลงโทษ"โอ้ย คนบ้า จีด้าเจ็บนะคะ" จีด้าเอ่ยบอกออกไป เมื่อโดนอา
"หวังว่าคุณพ่อจะชอบของขวัญที่ผมให้นะครับ" พาทิศเอ่ยบอก ก็จูงมือของริต้าออกไปแล้วโอบกอดอย่างทะนุถนอม"ของขวัญอะไรกันวะ " แบตโต้พูดไปก็มองทั้งสองเดินออกไป ก่อนจะเปิดซองสีขาวออกมาดู"เอ๊ะ นี่มัน" แบตโต้เอ่ยออกไปแล้วหยิบที่ตรวจครรภ์ขึ้นมาดูแล้วหมุนๆ"เห้ย สองขีด เห้ย ลูกฉันท้องแล้วโว๊ย อารอน มาโค ริต้าท้องแล้วโว๊ย คุณลูกเราท้องแล้ว เราจะมีหลานแล้ว" แบตโต้พูดแล้วลุกขึ้นดีใจ แล้วเอ่ยบอกเพื่อนทั้งสอง แล้วหันไปบอกภรรยาของตัวเองที่นั่งอยู่เงียบๆ"ใจเย็นๆสิคะคุณ เดี๋ยวก็ล้มหรอก" ริตาวรรณเอ่ยบอกสามี แต่เธอก็ดีใจที่ลูกสาวคนโตนั้นได้มีหลานให้กับเธอและสามีได้เชยชมแล้ว"แบบนี้ฉันต้องเร่งอาเทอร์มันหน่อยแล้ว" อารอนเอ่ยออกไปแล้วทำหน้าอิจฉาแบตโต้ที่ชิงมีหลานไปก่อน"ฮ่าๆ ให้มันได้อย่างนี้สิวะ" แบตโต้พูดไปอย่างดีใจ ถ้าได้ของจีด้าอีกคนจะดีมากจริงๆ แบตโต้คิดในใจ ก็ยิ้มออกไปอย่างหยุดไม่อยู่ด้านพาทิศและริต้า ก็เข้ามาในห้องหอแล้วอาบน้ำแต่งตัว จากนั้นพาทิศก็มานอนตักของริต้าบนเตียงนอน แล้วจับมือของริต้ามาจูบอย่างรักใคร่"พี่พิททนได้แน่นะคะ" ริต้าเอ่ยถามออกไป เพราะวันนี้เป็นวันเข้าหอ เธอก็อยากจะให้พาทิศได้มีความ
แพรนลินก็เดินตามอย่างลุ้นๆว่าลีโอจะทำอะไร จนกระทั้งมีคนเดินเข้าไปหาลีโอ พร้อมกับเอาเก้าอี้ให้กับลีโอนั่งแล้วตั้งเสาไมโคโฟนให้พอดีกับที่ลีโอนั่งแล้วอยู่ๆภาพในโปรแจ็กเตอร์ก็เปลี่ยนเป็นรูปภาพของแพรนลินและลีโอสมัยที่คบกันตอนเรียน เมื่อ6ปีก่อน"ลูกนายจะทำอะไรวะมาโค " อารอนเอ่ยถาม แต่มาโคก็ได้แต่ยักไหล่ ประมาณว่าไม่รู้ แล้วอุ้มพาหลานชายไปยืนมองใกล้ๆ แล้วเขาก็ดูต่อว่าลูกชายของเขากำลังจะทำอะไรต่อไป"เอาแล้วไง ไอ้ลีโอมันขโมยซีนงานแต่งฉันจนได้" อาเทอร์บอกไปแล้วส่ายหัว กับลีโอที่ทำในสิ่งที่เขาเองยังคิดไม่ถึง ไอ้นี่มันร้ายจริงๆ อาเทอร์คิดต่อในใจอย่างยอมแพ้ กับความมุ้งมิ้งโรแมนติกของเพื่อนที่มันลงทุนคิด ลงทุนทำขนาดนี้จากนั้นลีโอก็เริ่มดีดกีตาร์อย่างที่ไม่เคยมีใครเห็นมาก่อน ลีโอที่กำลังเริ่มดีดกีตาร์ก็พูดออกมาว่า" พี่ขอบคุณที่แพรเข้ามาในชีวิตของพี่ ขอบคุณที่ให้โอกาศพี่ ขอบคุณที่แพรดูแลตัวแทนความรักของเรา เนลตั้นและแพรคือสิ่งที่มีค่าที่สุดของพี่ พี่รักแพรกับลูกนะ" ลีโอบอกไปก็เปลี่ยนโทนกีตาร์ในเพลงที่เขาเตรียมมาร้องให้แพรนลินฟังแพรนลินก็พยักหน้าแล้วยิ้มออกไปทั้งน้ำตาแห่งความยินดี แล้วมองรูปภาพใน
พอเสร็จพิธีทุกคนก็กลับมาที่โรงแรม พร้อมกับพาเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวมารอเข้าห้องหอในตอนหกโมงเย็นตามฤกษ์ที่หามา ที่จะต้องเข้าหอในตอนสองทุ่มเก้านาที ก็มานั่งพูดคุยและรับประทานอาหารกันที่ริมทะเลกันภายในครอบครัวส่วนลีโอก็พาแพรนลินกับลูกมาที่ห้องพัก เพื่อเปลี่ยนชุดหลังจากที่ไปงานแต่งมา"แพรกับลูกใส่ชุดนี้นะ" ลีโอบอกแพรนลินแล้วถือเสื้อผ้ามาให้แพรนลิน"ชุดนี้หรอคะ แต่ตรีมงานเป็นสีชมพูนะคะ" แพรนลินเอ่ยถามลีโอที่เอาชุดสีขาวมาให้เธอ"ใส่ไปเถอะน่า ไม่เป็นไรหรอกงานแต่งก็เสร็จแล้วนิ " ลีโอบอกไปเพราะกลัวแพรนลินจะไม่ยอมใส่"ก็ได้ค่ะ ใส่ก็ใส่" แพรนลินเอ่ยบอกแล้วไปเปลี่ยนชุดทันที ส่วนลีโอก็แต่งตัวให้ลูกชายรอแพรนลิน โดยที่เขายังไม่เปลี่ยนชุด"เดี๋ยวแพรออกไปทานก่อนก็ได้ เดี๋ยวพี่คุยงานเสร็จแล้วจะตามไป" ลีโอเอ่ยบอกออกไป เพราะอยากจะเชคงานว่าทำไปถึงไหนแล้ว"ก็ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวแพรกับลูกไปก่อนนะคะ รีบๆตามไปนะคะ" แพรนลินเอ่ยออกไป ก็ไม่ได้สงสัยอะไรเพราะลีโอก็มักจะโทรคุยงานเป็นประจำอยู่แล้วพอแพรนลินออกไปลีโอก็โทรไปหาโทนี่ ที่เขาให้จัดการเตรียมงานทุกๆอย่างรอเขา"โทนี่ เรียบร้อยไหม" ลีโอถามออกไป"เรียบร้อยครับนาย ไม่
พาทิศถอดชุดเจ้าสาวของริต้าออกอย่างรำคาญ เพราะมันบานจนทำรักไม่สะดวก"อ้ะ พี่พิท เร่งหน่อยสิคะ เดี๋ยวไม่ทัน" ริต้าเอ่ยบอกออกไปแล้วพูดยั่วพาทิศ ก่อนจะเลื่อนตัวลงไปดูดเลียแก่นกายของพาทิศ เพราะอยากจะทำให้ยัยฟ้าใสได้ยิน"อ่า ริต้า ซี๊ด " พาทิศครางออกไปเบาๆเมื่อริต้าดูดเลียท่อนเอ็นของเขาแรงๆ"ริต้ากับยัยฟ้าใส ใครดูดมันกว่ากันคะผัวขา" ริต้าถามออกไป แล้วเอามือไปคลึงลูกบอลสองลูกของพาทิศไปด้วย"ริต้า ริต้าดีกว่า อ่าส์ ซี๊ด เมียพี่ดีที่สุด อ่า" พาทิศเอ่ยบอก จนเขาเริ่มทนไม่ไหวจึงจับตัวริต้าให้นั่งบนเก้าอี้ แล้วแหวกดึงเอากางเกงชั้นในของริต้าออก ก่อนจะจับริต้าอ้าขาออกกว้าง แล้วก้มลงไปดูดเลียความสาวอย่างหวยหา"อ้ะ ผัวขา เลียแรงๆ อ้ะ อ้า เสียว อ้ะ" ริต้าเอ่ยไปพร้อมกับความเสียวแล้ว ยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะมองที่หน้าจอโทรศัพท์ของพาทิศที่ตอนนี้ฟ้าใสรับสายและคงจะกำลังฟังเธอและพาทิศอยู่ฟ้าใสกำโทรศัพท์ไว้แน่น เมื่อถูกริต้าโทรมาเยาะ ด้วยการแสดงบทรักโชว์เธอผ่านโทรศัพท์ เธอคิดว่าพูดยุริต้าแล้วยัยนั่นจะโง่ทะเลาะกับพาทิศ แต่กลับตรงข้ามเธอไม่คิดว่ายัยนี่จะร้ายขนาดนี้ ฟ้าใสคิดในใจก็ปาโทรศัพท์ทิ้งอย่างไม่พอใจ แล้วเดิ