LOGINShare
ตอนที่ 61
Last Updated:
2025-02-10 15:51:32
Related chapters
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 62
“ข้าวต้มหมูเสร็จแล้ว ข้าวต้มปลาเสร็จหรือยัง” “เสร็จแล้วจ้า”“กุ้งล่ะ กุ้งที่แกะแล้วอยู่ไหน ยังเหลือข้าวต้มกุ้งนะที่ยังไม่ได้ทำ เร็ว ๆ เลย ตีห้าแล้ว เดี๋ยวหกโมงเช้าต้องไปรวมตัวไม่ใช่เหรอ” ป้าน้อยเดินออกคำสั่ง พร้อมเช็กอาหารมื้อเช้าก่อนที่จะออกไปตรวจดูและชิมหม้อที่เสร็จแล้วฟังไม่ผิดหรอกค่ะ ฉันตื่นมาตั้งแต่ตีสามเพื่อมาทำอาหารมื้อเช้าแบบง่าย ๆ นั่นก็คือ ข้าวต้ม แล้วนี่มันก็ตีห้าแล้ว ซึ่งหกโมงเช้า ฉันและเพื่อนคนอื่น ๆ ต้องไปรวมตัวที่เดิม ที่จุดรวมตัว แต่ไม่รู้ว่าไปทำไมนะคะ รู้แต่ว่าเฮดว้ากเขาสั่งมาเมื่อวานหลังจากกินข้าวอาบน้ำเสร็จ พวกฉันก็เตรียมตัวจะเข้านอน โชคดีทีที่นอนผู้หญิงมันเพียงพอสำหรับทุกคน เลยไม่ต้องมีใครออกไปกางเต็นท์นอน แต่ถ้าใครอยากไปกางเต็นท์นอนดูดาวก็ได้ พวกพี่เขาไม่ว่า ในขณะที่พวกเราทุกคนพร้อมที่จะเข้านอนกันแล้ว เจ๊ปูเป้ก็บอกกับพวกเราเรื่องการนัดแนะเวลาตื่นมาทำอาหารแล้ว ยังนัดแนะให้เรารีบทำให้เสร็จก่อนหกโมง เพราะหกโมงพี่ว้ากเรียกทุกคนไปรวมตัว“หนูมนต์ หนูทำข้าวต้มกุ้งอีกหม้อได้ไหมลูก หม้อนี้เหลือใส่ผักชีลงไปนาทีเดียวก็เสร็จแล้ว หนูทำอร่อยดีป้าชอบ”“ค่ะ” ฉันยิ้มตอบรับคำสั่
Last Updated : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 63
“กับข้าวเอาขึ้นรถกันหมดแล้วใช่ไหมเด็ก ๆ นี่ก็สิบเอ็ดโมงเช้า ไปถึงฝายก็คงจะเที่ยงพอดี งั้นก็รีบไปกันเถอะ เดี๋ยวไปช้าทางนู้นจะหิวจนเป็นลมไปซะก่อน”“จะป้า ไปค่ะลุงสมออกรถเลย” ฉันรับปากป้าน้อยก่อนที่จะหันไปบอกให้ลุงสมออกรถลุงสมคือชาวบ้านที่นี่ เป็นคนชำนาญทางพื้นที่นี้ที่สุด ป้าน้อยจึงให้แกมาขับรถให้พวกฉัน ส่วนรถที่ใช้ เป็นรถของกรมป่าไม้ที่ไว้สำหรับขับเข้าป่าโดยเฉพาะ อ้อ อย่าเข้าใจผิดว่าจะเป็นรถทหารอะไรแบบนั้นล่ะ มันไม่ใช่มันก็คือรถกระบะที่เอาแต่งเติมล้อเพื่อให้เหมาะกับการใช้งานนั่นแหละส่วนการมาส่งเสบียงแบบนี้ฉันก็มากันทั้งหมดแปดคน นั่งหน้าคนขับสี่คนและอยู่ด้านหลังสี่คน ฉันกับเพื่อนเลือกที่จะอยู่ด้านหลังคอยดูหม้ออาหารที่ขนมา และดูวิวบรรยากาศไปด้วยรถแล่นตรงไปข้างหน้า ทางซ้ายขวาเต็มไปด้วยต้นไม้ต้นใหญ่ ใบสีเขียว เสียงสายลมที่พัดไหวขณะที่รถกำลังแล่นบวกกับบรรยากาศที่ไม่มีมลพิษของฝุ่นควัน ทำให้ฉันอดยิ้มออกมาไม่ได้ ฉันเข้าใจแล้วละว่าทำไมลุงกำนันถึงดูรักในถิ่นฐานบ้านเกิดตัวเองนัก มันให้ความรู้สึกแบบนี้นี่เอง ยิ่งเข้ามาลึกเท่าไหร่ เสียงนกร้องกับจิ้งหรีดเรไรก็ดังมากขึ้นลุงกำนันยังเคยบอกอีกว่า ที
Last Updated : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 64
ตึง ตึง โป๊ะ ตึ่ง ตึ่ง โป๊ะ ตึง ตึง โป๊ะ ตึ่ง ตึ่ง“รอฉันรอเธออยู่ แต่ไม่รู้เธออยู่หนใด เธอจะมา เธอจะมาเมื่อไร เธอ จะมา เธอจะมาเมื่อไร นัดกันไว้ทำไมไม่มา ฉันเป็นห่วง ฉันเป็นห่วงตัวเธอ อย่ามัวเก้อ ชะเง้อคอยหา นัดไว้ทำไมไม่มา นัดไว้ทำไมไม่มา โอ้เธอจ๋า อย่าช้าเร็วหน่อย รีบหน่อย รีบหน่อย รีบหน่อย เร่งหน่อย เร่งหน่อย เร่งหน่อย”“มาแล้วค่ะ/มาแล้วครับ”“เอ้า ปีสองน้องปีหนึ่งมาครบแล้ว ทำยังไง สามสี่”“อยากบอกคนดีว่าพี่ปีสองรักน้องปีหนึ่งจังเลย โฉมงามทรามเชย ได้โปรดเฉลยว่าถ้าพี่จีบ จะถีบพี่ไหม อยากบอกคนดี ว่าต่อไปนี้ถึงใครยิงพี่ก็คงไม่ตาย เพราะว่าหัวใจพี่ฝากเอาไว้ให้อยู่ที่น้องคนเดียว” (เพลงพี่ปีสองรักน้องปีหนึ่ง:ไอน้ำ)ฮิ้วววววววววว“วันนี้ เป็นวันอะไรครับ”“วันจบการรับน้องค่ะ/ครับ”“ถูกต้องแล้ว ดีใจกันไหมเอ่ย”“ดีใจค่า”ใช่แล้วค่ะทุกคน วันนี้เป็นวันจบการรับน้องแล้ว และตอนนี้ก็เป็นเวลาบ่ายสองแล้วค่ะ ฝายกั้นน้ำเพื่อน ๆ พี่ ๆ และทางภาครัฐทำเสร็จตั้งแต่เที่ยง แล้วกลับมาทานข้าวทีนี่ โดยมีลุงกำนันโทรมาแจ้งกับป้าน้อยว่าไม่ต้องไปส่งข้าว เพราะจะเร่งงานให้เสร็จภายในเที่ยงส่วนที่ได้ยินเพลงนั้นก็เกิด
Last Updated : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 65
“น้ำมนต์ ช่วงนี้แกกับพี่พายุแปลก ๆ รึเปล่าวะ ตั้งแต่วันที่กลับมาจากรับน้องละ พี่เขาตามติดแกแจเลย”“ใช่ ๆ ฮั่นแน่ หมกเพื่อนเหรอ เดี๋ยวนี้มีความลับนะ”“พี่พายุจีบใช่ไหม บอกมาซะดี ๆ อย่าหมกนะ” ก็อย่างที่เพื่อนฉันพูดนั่นแหละ ตั้งแต่กลับมาจากการรับน้อง พี่พายุก็มาวุ่นวายอยู่รอบตัวฉันทุกวัน ย้ำ ว่าทุกวัน“ไม่มีอะไรหรอก คงบังเอิญแหละ”“โธ่ยัยมนต์ เด็กอนุบาลยังดูออกเลยว่าพี่พายุเขาชอบแก” “ใช่ ๆ หวานเห็นด้วยกับทิพย์นะ มนต์นั่นแหละซื่อ” “ฉันไม่ได้ซื่อ ก็พี่เขาไม่เคยพูดไม่เคยบอกอะไร ฉันไม่อยากคิดไป เอง”“นี่ พี่เขาไม่บอกแกก็ถามเองเลยสิ ถามสิถาม” ฉันหันไปค้อนใส่ยัยพิ้งค์ พวกมันจะไปรู้อะไรถึงฉันจะเป็นคนตรง ๆ แต่เรื่องแบบนี้ก็ไม่สมควรที่จะเอ่ยถามก่อนรึเปล่า แล้วพี่พายุก็ไม่เคยพูดอะไรเลยด้วย ถ้าถาม ออกไปแล้วเขาไม่คิดอะไรละ มันไม่แย่กว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้รึไง“ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนั้น แกนะแก ขืนชักช้าระวังมีคนคาบไปนะเว้ย โดยเฉพาะยัยคนชื่อรุ้งอะไรนั่น บอกตามตรงว่าฉันไม่ถูกชะตาเอาซะเลย เห็นหน้าแล้วหมั่นไส้”“บวกยัยพิ้งค์ ฉันเห็นด้วย ทำเป็นพูด พี่พายุคะ พี่พายุขา ชิ น่ารักตายแหละ” ฉันมองไปที่ยัยทิพย์กับย
Last Updated : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 66
หลังจากที่น้ำมนต์ลงไปจากรถ ผมก็ขับรถตรงมาที่ผับของตัวเอง ประโยคที่เธอถามผม มันลอยวนไปวนมาซ้ำ ๆ “พี่กลับไปถามตัวเองเถอะค่ะว่ารู้สึกยังไงกันแน่”ประโยคนี้ทำให้ผมมานั่งคิดอยู่สิบตลบ รู้สึกยังไงกันแน่งั้นเหรอ ผมก็รู้สึกว่าตัวเองชอบมนต์ไง ชอบมาก ๆ เลยด้วย ผมไม่ชอบให้ใครเข้าใกล้เธอ ไม่ชอบที่เธอจะยิ้มให้หรือสนิทกับใคร ทุกครั้งที่เห็นเธอพูดคุยกับผู้ชายคนอื่น ผมมักจะไม่พอใจทุกครั้งและหัวร้อนทุกทีอึก“เฮ้ย พายุ เบา ๆ หน่อยเดี๋ยวก็เมาหรอก กูไม่ลากกลับนะเว้ย” ไอ้เหนือพูดออกมาหลังจากที่เห็นผมกินเบียร์แก้วที่สิบ เหอะ มันก็ประสาท ผมเป็นเจ้าของผับ เบียร์แค่นี้ไม่ทำให้ผมเมาได้หรอกอึก“เฮ้ย ๆ ไอ้ยุ เบาหน่อยโว้ย เดี๋ยวก็ได้เป็นหมาหรอก” ไอ้วินห้ามผมบ้าง หลังจากที่มันเห็นผมยกแก้วติด ๆ กัน“มึงเป็นอะไรไอ้ยุ เครียด มีปัญหาเรื่องอะไรวะ บอกพวกกูสิ ปรึกษาพวกกู” ไอ้ดินถาม แต่ผมไม่สนใจนอกจากจะยกเบียร์ขึ้นดื่มอีกแก้วตึกเสียงผมวางแก้วเบียร์แก้วที่ยี่สิบ“ไปเอามาอีก” ผมหันไปสั่งบ๋อย“ไม่ต้อง เอาไปเก็บ มึงพอเลยไอ้ยุ แล้วเล่ามาว่ามึงไม่สบายใจเรื่องอะไร เล่ามาเลย พูด!” ไอ้เหนือหันไปบอกบ๋อยที่ยินรออยู่ก่อนพวกมันทุ
Last Updated : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 67
ติ้งผมหยิบโทรศัพท์ออกมาดู ก่อนจะเห็นว่าเป็นข้อความทางไลน์จากรุ้ง ตอนแรกก็คิดว่าจะไม่อ่านแล้วปล่อยผ่านไป แต่ถ้าผมทำแบบนั้นมันคงไม่ดีแน่ ผมไม่อยากต้องมานั่งปวดหัวทีหลัง เคลียร์ให้มันจบ ๆ ไปเลยดีกว่า ไม่ใช่ว่าผมจะไม่รู้สึกสงสารเธอนะ มันต้องสงสารเห็นใจอยู่แล้วละ ในเมื่อผมเอ็นดูเธอเหมือนน้อง แต่ว่า...ผมดันสงสารตัวเองและห่วงความรู้สึกน้ำมนต์อนาคตแม่ของลูกผมมากกว่านี่สิ เพราะฉะนั้นทำให้ทุกอย่างมันจบไปเถอะ จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจทีหลังไลน์รุ้ง : พี่พายุคะ พี่พายุอยู่ที่ผับหรือเปล่าคะพายุ : อยู่ครับ มีอะไรเหรอรุ้ง : ดีเลยค่ะ รุ้งกำลังจะไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ รุ้งจะได้ไปนั่งเล่นกับพายุด้วย ถ้ารุ้งไปจะรบกวนหรือเปล่าคะพายุ : โอเคครับ งั้นเดี๋ยวแจ้งการ์ดด้านหน้าเลยนะ พี่มีเรื่องจะคุยกับรุ้งเหมือนกันรุ้ง : ค่ะนี่คือข้อความที่ผมคุยกับรุ้ง ผมก็ได้แต่หวังว่าเธอจะยอมรับและทำใจได้นะ เพราะคนมันไม่ได้ชอบ ต่อให้พยายามมันก็ไม่ชอบอยู่ดี ผมเป็นผู้ชายประเภทที่ว่า ถ้าไม่ได้คิดจะเอามาเป็นแม่ของลูกจะไม่คุยหรือควงเล่นไปวัน ๆ ซะด้วยสิตั้งแต่ที่ผมเจอน้ำมนต์ทุกคนอาจจะคิดว่าผมบ้า ผมยังแอบคิดเลย ว่าผมเปลี่ยนตัว
Last Updated : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 68
07:40ตอนนี้ผมก็มานั่งรอน้ำมนต์ที่ล็อบบี้ของคอนโดเรียบร้อยแล้วครับ ผมมาถึงนี่ตั้งแต่เจ็ดโมงครึ่ง แต่ตัวแสบยังไม่เสร็จผมเลยต้องมานั่งรอที่นี่ “อุ้ย มาแล้วก็ไปกันครับ เดี๋ยวพี่จะพาไปกินข้าว” พอเงยหน้ามองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า ผมก็ต้องร้องออกมาด้วยความตกใจ ก็น้ำมนต์สิครับหน้านี่โคตรบึ้ง ไม่ยิ้ม ไม่ทักทายอะไรเลย สงสัยยังนอนไม่เต็มตาแน่ ๆ โถ น่าสงสารผมขับรถพาน้ำมนต์มายังร้านข้าวต้มเจ้าประจำที่ผมชอบมาทาน คือเป็นร้านข้างทางนี่แหละ ไม่อยากพาเข้าห้าง ผมอยากให้น้ำมนต์รู้ความเป็นอยู่ของผม ผมจะได้สังเกตน้ำมนต์ไปด้วย ว่าเราจะเข้ากันได้ไหม แต่ถึงเข้ากันไม่ได้ผมก็จะปรับให้เราเข้ากันจนได้นั่นแหละ เพราะถ้าไม่ใช่คนนี้ ผมก็ไม่รู้จะหาใครมาเป็นแม่ของลูกแล้วครับ“อ้าวพ่อหนุ่มวันนี้มากับแฟนเหรอ รับอะไรดีละ”“เอ่อคือ..“เหมือนเดิมครับเถ้าแก่ ไม่ต้องใส่ขิงมานะครับทั้งสองถ้วยเลย” ผมรีบตัดบทและหันไปสั่งข้าวต้มกับเถ้าแก่ก่อนที่น้ำมนต์จะพูดอะไรออกมา แล้วหันไปยิ้มให้เธอ“ทำไมพี่ไม่ปฏิเสธคุณลุงเถ้าแก่ไป ว่าเราไม่ใช่แฟนกัน”“แล้วทำไมต้องปฏิเสธ เพราะเดี๋ยวสุดท้ายเราก็เป็นแฟนกัน” ผมตอบเธอแล้วยิ้มออกมาอย่างมีความสุขสุด
Last Updated : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 69
ตั้งแต่วันนั้น วันที่พี่พายุเขาบอกว่าชอบฉัน บอกว่าอยากลองคุยกับฉัน ฉันแทบไม่ได้มีเวลาส่วนตัวอีกเลย ทุกครั้งที่เขาว่างเขาจะแวะเวียนมาหาฉันเสมอ พาฉันไปกินข้าวบ้าง ดูหนังบ้าง จนตอนนี้ก็ผ่านมาได้สองเดือนแล้วสองเดือนที่ผ่านมาเขาพิสูจน์ตัวเองให้ฉันเห็นแล้วว่า เขาชอบฉันคนเดียวจริงๆ ไม่มีวอกแวกเลย ตอนแรกฉันก็ไม่มั่นใจหรอก ทั้งสับสนและตกใจ อยู่ดี ๆ ก็มาบอกว่าชอบ ถ้าไม่ตกใจนะสิแปลกช่วงแรกฉันก็ไม่ชินกับการกระทำของเขานะ ไม่ว่าจะเป็นคำพูด หรือพฤติกรรม ทุก ๆ อย่างที่เขาแสดงออกมา มันไม่ชินเลย!! เราเคยเถียงกันเรื่องนี้ และตอนนี้เขาก็งอนฉันอยู่!!!ฉันจะเล่าเหตุการณ์เมื่อสามวันที่แล้วให้ฟัง“มนต์ครับ ไปกินข้าวกันนะ พี่หิ้วหิว นะครับ นะ”“ค่ะ” เราก็เดินไปที่รถของเขา แต่ระหว่างที่ฉันกำลังจะเปิดประตู เขาก็เป็นคนเปิดประตูให้ ฉันหันไปมองเขาตรง ๆ แล้วเข้าไปนั่งในรถ“มนต์อยากกินอะไรครับวันนี้ เดี๋ยวพี่พาไปทุกที่เลย อยากไปที่ไหนบอก” ฉันหันไปมองคนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ แล้วถอนหายใจออกมาเบา ๆ แล้วเลือกที่จะพูดกับเขาตรง ๆ ว่า“พี่พายุเหนื่อยไหมคะ”“เหนื่อยอะไรครับ”“เหนื่อยที่ต้องมารับมาส่ง เหนื่อยที่ต้องมาเอาใจมนต์
Last Updated : 2025-02-10
Latest chapter
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 84 จบ
30 นาทีต่อมาก๊อก ก๊อก ก๊อกฉันเคาะประตูเรียกคนในห้อง แต่ก็ไม่ยอมออกมาเปิด ฉันยืนชั่งใจอยู่หน้าประตูสักพัก ก่อนจะตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปในห้อง เข้าไปก็เห็นเขานอนหันหลังให้ประตูอยู่“ลุกขึ้นมาคุยกันก่อนค่ะ” ฉันเรียกแต่คนตัวโตก็ไม่ยอมขยับพรึบฉันพลิกร่างให้เขานอนหงายก่อนจะนั่งคร่อมเขาเอาไว้ แล้วไล้มือไปตามหน้าอกของเขาช้า ๆ เขามองการกระทำของฉันนิ่ง ๆ“มนต์ขอโทษ ทีหลังจะไม่ทำแบบนี้แล้วค่ะ” ฉันบอกเขาเสียงหวาน แล้วมองเขาด้วยสายตาเชิญชวนที่สุด“อย่ามายั่ว เดี๋ยวจะไม่ได้นอน” เขอพูดแล้วจับเอวจะให้ฉันลงจากตัวเขา แต่ฉันไม่ยอม นั่งบดเบียดให้ส่วนนั้นของเขากับฉันบดเบียดกันมากกว่าเดิม“น้ำมนต์”“หายโกรธมนต์สิคะ แล้วมนต์จะหยุด นะ นะคะ” เขามองฉันนิ่งก่อนจะเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา“มาง้อแบบนี้คิดดีแล้ว” เขาถามฉันจึงพยักหน้าเขิน ๆ ให้เขาไปพรึบอะ “ขอบคุณนะครับ” ตัวของฉันถูกกดลงบนเตียงนอน ในใจเต้นตึกตัก รอคอยสัมผัสจากเขา จมูกเธอได้กลิ่นครีมอาบน้ำที่เขาใช้ ทำไมนะทั้ง ๆ ที่ห้องของเขาและฉันใช้สบู่กลิ่นเดียวกัน แต่กลับรู้สึกว่าเมื่อมันอยู่บนตัวเขาแล้วมันดันหอมกว่าซะงั้นจุ๊บ จ๊วบเขาค่อย ๆ ไล่จูบฉันตั้งแต่
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 83
1 ปีผ่านไป ทุกคนคะตอนนี้ฉันขึ้นปีสองแล้วค่ะ ส่วนเฮียพายุก็อยู่ปีสี่แล้ว ปีนี้เฮียพายุฝึกงาน เราจึงไม่ค่อยได้เจอกันนัก เจอกันอาทิตย์ละสองถึงสามวันก็เท่านั้นเองแต่ฉันไม่เคยน้อยใจเขานะคะ เข้าใจเขาซะอีก เพราะงานเขาเยอะมาก ไหนงานที่จะต้องฝึก ไหนจะงานที่ผับเขาอีก เขาไม่ป่วยก็ดีสุด ๆ แล้วค่ะ ที่สำคัญถึงเราจะไม่เจอกัน แต่เฮียพายุเขาก็หาเวลาโทรมาคุยกับฉันทุกครั้ง ทุกครั้งที่โทรมาก็จะอ้อนนั่นอ้อนนี่ไปเรื่อยตามแบบฉบับเขานั่นแหละค่ะขออัปเดตเรื่องราวของเพื่อนสักหน่อย ยัยหวานกับพี่ดินก็หลังจากที่ผ่านการระหองระแหงกันคราวนั้นได้ก็รักกันปานจะกลืนกิน ชีวิตมีแต่สีชมพูไม่อมทุกข์โศกเหมือนใครเขาส่วนคู่พิ้งค์รายนั้นพี่วินก็ตามง้อขอคืนดีจนได้ แต่กว่ายัยพิ้งค์จะคืนดีด้วย ก็ตอนมาขึ้นปีสองนี่แหละค่ะ นางบอกว่าต้องดูให้แน่ใจก่อน จะให้โอกาสแต่ละครั้งต้องคิดดี ๆ เพราะไม่อยากเสียใจส่วนคู่ที่ฉันห่วงสุดคือยัยทิพย์กับพี่เหนือนี่แหละค่ะ ตอนนี้ทะเลาะกันหนักมาก ทะเลาะจนพี่เหนือขอห่างกับมันมาเป็นเดือนแล้ว มันเล่าให้ฟังพี่เหนือเขาเบื่อและรำคาญที่มันหึงเขากับน้องข้างบ้าน ทั้ง ๆ ที่เขาบอกว่ามันไม่มีอะไร แต่นางก็ยังหึง ฉั
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 82
อื้อฉันค่อย ๆ ลืมตาขึ้นเมื่อมีแสงเล็ดลอดผ่านม่านระเบียงห้องเขามา แสงแดดที่ส่องผ่าน ทำให้ฉันต้องกะพริบตาหลายครั้งเพื่อนให้คุ้นชินกับสภาพแสงในห้อง ฉันไล่สายตาไปรอบ ๆ ห้องอย่างไม่คุ้นชิน เพราะที่นี่มันไม่ใช่ห้องฉัน ก่อนจะก้มลงมองที่เอวเมื่อรู้สึกมีอะไรรัดเอวอยู่“เฮียพายุ”ทันทีที่ฉันก้มหน้าลงไปมองที่เอวก็เจอกับวงแขนที่กอดรัดเอวฉันไว้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร ว่าแต่ฉันมาอยู่ที่ห้องพี่พายุได้ยังไง นี่คอนโดเขาเหรอ เอ๊ะ ทำไมรู้สึกโหวงเหวงข้างในนะ“กรี๊ดดดด”ฉันกรี๊ดออมาอย่างตกใจ เมื่อก้อมหน้ามองดูที่คอเสื้อ ฉันไม่ได้ใส่เสื้อใน!“มนต์เป็นไร ใครทำอะไรครับ”“เฮียนั่นแหละทำอะไรมนต์”“อ๋อ นึกว่าเรื่องอะไร” เขาตอบแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ฉัน“เฮียคะ ไม่ตลกนะ”“แล้วเราคิดว่าเฮียทำอะไรละ”“เฮียจิ้มมนต์แล้วใช่ไหม”โป๊ก“โอ๊ย เฮียดีดหน้าผากมนต์ทำไม มนต์เจ็บนะ คนฉวยโอกาส”“คิดดี ๆ ถ้าเฮียจิ้มมนต์ เราจะมีแรงลุกมาโวยวายไหม” ฉันคิดตามที่เขาพูด แล้วตรวจสภาพตัวเองก็พบว่าทุกอย่างยังอยู่เหมือนเดิมขาดก็แต่เสื้อในเท่านั้นที่หายไป“แล้วเฮียทำอะไรบ้างละคะ” ฉันถามเขาพร้อมทำหน้างอ“จะให้พูดจริงเหรอ”“เฮีย!!” ฉันมองเขาทั้ง
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 81
ผมมองน้ำมนต์ด้วยความไม่พอใจไม่ใช่ว่าเธอตบรุ้งนะ แต่เพราะบนใบหน้าของเธอมีรอยแดง เป็นรอยนิ้วมือปรากฏอยู่ ผมเคยบอกเธอแล้ว ว่าอย่าทำให้ตัวเองเจ็บตัว แล้วดูตอนนี้สิหมับ“จะไปไหน”“...” เธอไม่ตอบแต่พยายามสะบัดแขนออกจากมือของผม นี่คงจะคิดเองเออเอง ว่าผมเข้าข้างรุ้งสินะ เหอะ ผมไม่ได้โง่เหมือนพระเอกในละครนะครับที่พอเห็นฉากที่นางเอกมีเรื่องกับนางร้าย แล้วจะเข้าข้างนางร้ายด่านางเอก ผมพายุครับ ผมไม่ได้โง่!!! ผมคบกับมนต์มาตั้งหลายเดือน คิดเหรอว่าผมจะไม่รู้ว่าแฟนตัวเองนิสัยยังไง“ปล่อย”“จะไปไหน อยู่คุยกันก่อน” ผมพูดกับคนที่เริ่มดื้อ คอยดูสิเดี๋ยวก็ร้องไห้ อะนั่นไงน้ำตาไหลแล้ว ผมยังไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย คิดมากไปเองอะมนต์“พี่พายุคะ รุ้งเจ็บ” ผมดึงมนต์เข้ามากอดไว้แน่น เมื่อเห็นเธอร้องไห้ แล้วมองไปที่ไอ้วินให้มันพยุงรุ้งขึ้นมา“แฟนผมก็เจ็บ”“พี่พายุ!” รุ้งเรียกผมอย่างไม่อยากจะเชื่อที่ผมเปลี่ยนสรรพนามแทนตัวเอง ส่วนยัยตัวแสบที่อยู่ในอ้อมกอดผมก็เงยหน้าขึ้นมามองผมทั้งน้ำตา จนผมต้องเอื้อมมือไปเช็ดหยดน้ำตาออกจากใบหน้าให้อย่างแผ่วเบา“แต่มนต์เขาทำร้ายรุ้งนะคะ พี่พายุควรจะปลอบรุ้งสิ”“ทำไมฉันต้องปลอบเธอ รุ้
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 80
วันสอบวันสุดท้าย“ไงพวกแกทำได้กันไหมวะ”“อื้อได้” ฉันเอ่ยถามเพื่อน ๆ ของฉัน หลังจากแกจากห้องสอบแล้วใช่ค่ะวันนี้เป็นวันที่พวกฉันสอบวันสุดท้าย ตลอดอาทิตย์นี้ ฉันกับพี่พายุก็ไม่ค่อยเจอกันเท่าไหร่เพราะว่าพี่เขาก็อ่านหนังสือเตรียมสอบเหมือน แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นเขาก็ทั้งโทรทั้งไลน์มาคุยกับฉันอยู่ดี"กลับเลยไหม ไหน ๆ ก็สอบเสร็จแล้ว”“พวกแกกลับก่อนเลย ฉันขอรอเฮียพายุก่อน เฮียเขาบอกให้รอ” ฉันตอบยัยพิ้งค์ พวกมันก็พยักหน้ารับก่อนที่จะเดินแยกออกไปขออัปเดตเรื่องราวของยัยพิ้งค์กับพี่วินหน่อยนะ ตอนนี้เขาสองคนเลิกกันแล้วละ สวนพี่วินก็พยายามตามง้อ แต่ยัยพิ้งค์ไม่ยอมคืนนี้ ฉันถามมันว่าทำไม มันบอกฉันว่า วันนั้นที่มันร้องไห้มันตั้งใจจะไปง้อพี่วิน เพราะพี่วินงอนนางอยู่ แต่พอเปิดประตูเข้าไปนางกลับโดนเซอร์ไพรส์ซะเองพี่วินนอนอยู่บนเตียงกับคู่หมั้นเสื้อผ้าไม่ได้ใส่ พี่วินก็พยายามจะอธิบาย แต่นางไม่ฟังวิ่งร้องไห้ออกมา จนในที่สุดนางก็ตัดสินใจบอกเลิกพี่วิน พี่วินตัดสินใจมาพูดคุยกับพวกฉัน ขอให้พวกฉันช่วยจนพวกฉันต้องบอกพี่วินไปตรง ๆ ว่าเรื่องนี้ช่วยอะไรไม่ได้ พี่วินผูกเองก็ต้องแก้เอง แล้วฉันยังบอกพี่วินอีกว่า คนอ
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 79
ผมนั่งมองคนที่นั่งนิ่งไม่ยอมขยับตั้งแต่รถเข้ามาจอดในบ้าน ตอน แรกก็เห็นว่ายิ้มออกแล้วไม่คิดว่าจะขนาดนี้ นั่งนิ่งเป็นหินเลย“ไปครับ ไปเจอครอบครัวเฮียได้แล้ว” ผมหันไปบอกคนที่ทำหน้าจะร้องไห้อยู่ ผมเลยเลือกที่จะลงรถแล้วลงไปเปิดประตูรถให้เธอก่อนที่จะจับมือเธอลงมาจากรถ“พวกท่านจะรักมนต์ เชื่อเฮียนะครับ” ผมบอกคนตัวเล็กอีกครั้ง“ไหน คนที่มั่นใจในตัวเองไปไหนแล้ว น้ำมนต์ที่ปากหมาคนนั้นอยู่ไหนครับ หืม” ผมแกล้งว่าให้คนตัวเล็กก่อนที่ผมจะได้ค้อนวงโตจากเธอ “ไปครับ” ผมยิ้มให้เธอก่อนจะจับมือเธอเดินเข้าไปในบ้าน ไม่รู้จะเกร็งอะไรขนาดนั้น ไม่ได้พามาฆ่าสักหน่อย“อ้าวมาแล้วเหรอตายุ”“ครับคุณพ่อ แล้วนี่คุณแม่กับคุณย่าไปไหนครับ” ผมถามเมื่อไม่เห็นท่านทั้งสองคน“เข้าครัวนะ ทำอาหารรับขวัญแฟนแก”“นี่น้ำมนต์ครับ มนต์นี่พ่อเฮีย”“สวัสดีค่ะคุณลุง”“เรียกพ่อเหมือนตายุเถอะหนูมนต์”“เอ่อ ค่ะ คุณพ่อ” ผมยิ้มออกมาเมื่อเธอยอมเรียกพ่อผมว่าพ่อ ส่วนพ่อก็มองผมด้วยสายตาที่รู้ทัน ผมก็มองคนตัวเล็กที่นั่งเกร็งไม่ยอมขยับ ไม่กล้าพูด น่าเอ็นดูจริง ๆ“อ้าวตายุมาแล้วเหรอ น้องล่ะ”“อยู่นี่ไงครับคุณแม่ มนต์นี่คุณย่ากับคุณแม่ของเฮียเอง”
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 78
“ยัยมนต์”“...” ฉันไปตอบแต่มองคนตรงหน้าแทน“ขอบใจนะที่มาเป็นแบบให้”“อืม ฉันไปละ” พูดจบฉันก็จะเดินออกไปจากสตูที่เราใช้ถ่ายงาน“เดี๋ยว ระวังผู้หญิงที่ชื่อรุ้งดี ๆ ถ้าเธอพลาดเธอจะเสียใจเหมือนฉัน ครั้งหนึ่งฉันมีเคยมีแฟนและรักกันมาก แต่พอพี่เขามาเรียนต่อมาเจอกับยัยรุ้งนั่น ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป”“...”“ฉันกับเขาต้องเลิกกัน ผู้หญิงคนนี้ทำได้ทุกอย่างที่อยากได้ ไม่สนแม้กระทั่งความถูกผิด ถ้าเธอคิดว่าฉันร้าย ฉันยอมรับ แต่ผู้หญิงอย่างยัยนั่นเรียกว่าร้ายไม่ได้หรอกนะ เพราะยัยนั่นมันเลว ระวังดี ๆ ล่ะ” ฉันยืนหันหลังฟังยัยพรรณพูด สงสัยยัยรุ้งนะร้ายกว่าที่คิดแฮะคนไม่ชอบหน้ากันอย่างยัยพรรณถึงได้ออกปากเตือน“อืม ขอบใจ แค่นี้ใช่ไหม ฉันไปล่ะ”“เดี๋ยว”“อะไรอีก”“พี่พายุอะ เด็ดดีนะ เตรียมตัวให้พร้อมละ อย่าทำให้โกรธเชียวเดี๋ยวชะตา...ขาด จะหาว่าฉันไม่เตือน หึ”“ยัย..” ฉันหันไปกะว่าจะด่ายัยพรรณนี่เต็มที่ แต่มันดันเดินหนีไปแล้ว หนอยแหนะขิงว่าตัวเองได้พี่พายุงั้นเหรอ แล้วมีการบอกว่าเตรียมตัวเพราะชะตา..จะขาดอีก ยัยบ้านี่ ไม่ชอบหน้ากันยังไงก็ไม่ชอบอย่างนั้น สงสัยจะดีกันไม่ได้ ยัยอสรพิษเอ้ยตืด...ตืด...“ทำไมรับช้า
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 77
เฮ้อฉันนั่งถอนหายใจเป็นรอบที่สิบ หนักใจ หนักใจจริง ๆ“แกเป็นอะไรของแกยัยมนต์ มีเรื่องอะไร” ฉันมองหน้ายัยหวาน ที่มันนั่งมองหน้าฉัน นั่งดูฉันถอนหายใจออกมาเงียบ ๆ จนอดที่จะถามออกมาไม่ได้“ก็ คืองี้ ยัยพรรณมาขอร้องให้ฉันไปเป็นแบบให้กลุ่มนางถ่ายรูปหน่อย เพราะอาจารย์วิชานาง บอกว่า ถ้าให้ฉันไปเป็นแบบให้นางไม่ได้ พวกนางทั้งกลุ่มก็จะไม่ได้เข้าสอบ”“อ้าว ไมเป็นงั้นละ”“นางบอกฉันว่า อาจารย์สั่งงานชิ้นนี้ตั้งแต่จบกิจกรรมการแข่งขัน แต่นางไม่ชอบหน้าฉัน ค่อนข้างจะเกลียดขี้หน้า เพราะฉันชนะนาง ตามแบบฉบับพวกอีโก้สูงนั่นแหละ นางเลยไม่ยอมมาติดต่อ”“แล้ว”“ก็พออาจารย์เห็นว่ามันนานแล้วแต่กลุ่มนางยังไม่ได้ส่ง อาจารย์ก็เลยถามถึง แล้วพอนางตอบไม่ได้ อาจารย์ก็เลยบอกมาแบบนั้น”“แล้วคนอื่นไม่ได้เหรอ”“ฉันถามนางแล้ว แต่อาจารย์ไม่ยอม เพราะอาจารย์อยากให้ฉันเป็นแบบมาก เห็นว่ากลุ่มนางเป็นศูนย์รวมคนเก่ง โดยเฉพาะตากล้องนะ แล้วอาจารย์ก็อยากเป็นแบ็กหลังให้ตากล้องคนนี้ส่งภาพประกวดด้วย เลยรีเควสมาว่าขอเป็นฉันเลย”“...”“ความจริงอาจารย์บอกนางว่า ถ้านางบอกปัญหาที่มีมาตั้งแต่แรก อาจจะเปลี่ยนคนหรือธีมได้ แต่นี่มารู้ตอนนี้”“อา
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 76
“พี่พายุคะ พี่พายุ” “...”“พี่พายุคะ ตื่นค่ะ กินข้าวเร็วจะได้กินยา”“ฮือ พี่นอนก่อนนะ เอาไว้ก่อน”“ไม่ได้ค่ะ ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้!”“...”“ถ้าพี่พายุไม่ลุกขึ้นมา มนต์จะไม่คุยด้วยแล้วนะคะ”“โอ๊ย มนต์อะ” ฉันมองคนตรงหน้าที่ลุกขึ้นมานั่งหน้าบูด ตาก็แดง แก้มก็แดง สงสัยไข้จะเล่นงานแล้วแน่เลย“ไปล้างหน้าค่ะ แล้วมากินข้าว ให้ไวเลยนะคะ!”“...” เขามองหน้าฉันแล้วสะบัดหน้าหนีลุกไปล้างหน้า ก่อนจะเดินกลับมานั่งหน้าบูดที่โซฟา“กินข้าวค่ะ จะได้กินยา จะได้หาย”“...”“อย่าดื้อนะคะพี่พายุ มนต์ไม่อยากทะเลาะกับพี่นะ” เท่านั้นแหละคะ คนตรงหน้าเบ้หน้าเลย นี่อย่าบอกนะว่าจะร้องไห้นะ บ้าไปแล้ว เขาเสียสติไปแล้วแน่ ๆ“หยุดเบ้ปากเลยค่ะ ทานข้าว หยุดนะ” ฉันพูดแต่เขาก็ยังไม่ยอมกินข้าว จนฉันต้องหยิบถ้วยเข้าต้มมาใกล้ตัว ก่อนที่จะหยิบช้อนตักข้าวต้มขึ้นมาเป่าแล้วยกป้อนเขา“มาค่ะ มนต์ไม่ดุแล้ว อะนี่กินนะคะ มนต์ป้อน” เขาอ้าปากรับข้าวที่ฉันป้อนช้อนแล้วช้อนเล่า จนข้าวต้มในถ้วยหมดฮึกพอฉันเงยหน้ามองอีกที ก็ต้องตกใจและแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง ที่คนตรงหน้าพยายามห้ามเสียงร้องไห้ของตัวเอง ค่ะได้ยินไม่ผิดเขา ร้อง ไห้!!!โอ้พระเจ้
