LOGINShare
ตอนที่ 32
Last Updated:
2025-02-10 15:35:52
Related chapters
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 33
หึ เมื่อวานคนชื่อพาส วันนี้กับเฮียพี ทุกการกระทำของน้ำมนต์ตกอยู่ในสายตาของผมหมด ตั้งแต่ในลานเกียร์นั่นแล้ว น้ำมนต์มองเฮียพีแล้วก็ยิ้ม ยิ้มแบบไม่เคยยิ้มให้ใคร ยิ้มด้วยความรัก ความนับถือ ซึ่งผมไม่เคยได้รับมันมาจากเธอเลยสักครั้งเดียว ไม่ใช่แค่เธอคนเดียว รวมถึงเพื่อน ๆ ของเธอก็รู้จักเฮียพีด้วย แต่สิ่งที่ทำให้ผมและคนอื่น ๆ ตกใจก็คือ เฮียพีไปยืนหลบหลังน้องพิ้งค์และพยายามต่อลองกับน้ำมนต์ เหมือนเฮียแกจะกลัวน้ำมนต์ด้วยนะ จากนั้นไม่นาน ภาพที่พวกผมเห็นก็ยิ่งทำให้พวกผมช็อกเข้าไปใหญ่ น้ำมนต์วิ่งไล่เตะเฮียพี และเฮียแกก็วิ่งหนี มันเป็นภาพที่พวกผมและคนอื่น ๆไม่เคยเห็นมาก่อน ถึงเฮียพีจะเรียนบริหารแต่เรื่องความโหดของแกนี่ลือลั่นสนั่นมอมากครับและพวกผมกับพวกเฮียก็สนิทกันตั้งแต่ผมอยู่ปีหนึ่งละ ง่าย ๆ เลยที่สนิทกันก็เพราะเหล้า"ไม่ได้ตั้งใจเหรอ ไอ้ที่ว้ากเมื่อกี้นั่นน่ะเข้าใจ แต่เคืองเรื่องก่อนหน้าเว้ย มนต์ถามว่าเฮียเป็นพี่ว้ากของบริหารหรือเปล่า เฮียตอบว่าไม่ แถมยังบอกพวกมนต์อีกว่า บริหารไม่มีรับน้อง รับน้องไม่โหด แล้วสิ่งที่พวกมนต์เจอมันคืออะไรฮะ" น้ำมนตร์พูด พร้อมกับหยุดวิ่ง"ก็แหม มันเป็นหน้าที่ น่านะแ
Last Updated : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 34
ณ วันแข่งกีฬา06:00"โอ๊ย แม่ง ทำไมปวดงี้วะ" ฉันบ่นกับตัวเอง คือเมื่อวานนี้ก็ดี ๆ อยู่หรอก วันนี้เสือกปวดท้อง แล้วจะทำไงวะเนี่ย มีนัดตอนบ่ายโมงตรง ลงแข่งตอนบ่ายสอง จะหายทันไหมวะอ่า ปวดโว้ย ปวด ถึงจะปวดไม่เท่าวันแรกก็เถอะ แต่มันก็ปวด ถ้าไม่กดท้องมันก็ปวด ถ้ากดก็ไม่เป็นไร ไม่รู้ว่าคนอื่น ๆ เป็นเหมือนฉันหรือเปล่า เวลาเป็นเมนส์ทุกครั้งชอบปวดท้องวันแรกกับวันสุดท้ายก่อนเมนส์จะหมด โคตรทรมาน คนอื่นเขาปวดแค่วันแรก บางคนก็ไม่ปวด บางคนวีนเหวี่ยง บางคนสิวขึ้น แล้วดูที่ฉันเป็นสิ ปวดชะมัด ขืนเป็นแบบนี้ฉันลงไม่ได้แน่เลยอึก อึก อึกหลังจากที่ตกลงกับตัวเองได้ฉันรีบหายากินทันที ก่อนจะนอนพักผ่อน เพื่อให้อาการตัวเองทุเลาลงครืด ครืด ครืด"ฮัลโหล" ฉันสะลึมสะลือรับสายโทรศัพท์ นี่ฉันเผลอหลับจนไม่รู้ตัวขนาดนี้เลยเหรอวะ"นี่ยัยน้ำมนต์ แกอยู่ไหนแล้วเนี่ย นี่มันบ่ายโมงครึ่งแล้วนะ พวกฉันวอร์มร่างกายจนจะพากันลงสนามอยู่แล้ว แกอยู่ไหน ไลน์ไปหาก็ไม่อ่านไม่ตอบ นี่แกเป็นอีกแล้วเหรอ ไหวหรือเปล่า" ทันทีที่กดรับสายเสียงยัยพิ้งค์ก็ยาวมาเป็นหางว่าวเชียว ฉันรีบดูเวลาก็พบว่ามันบ่ายโมงครึ่งแล้วจริง ๆ"อืม ฉันไม่โอเคนิดหน่อย
Last Updated : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 35
เฮ้ เฮฮฮฮฮเย่ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆและแล้วเสียงก็เฮลั่นโรงยิม ดนตรีนิเทศชนะเซตแรก ด้วยคะแนนยี่สิบห้าต่อสิบห้า ห่างกันไม่ใช่น้อย ๆ เลย แล้วยัยพรรณอะไรนั่นก็มองฉันไม่เลิก มองด้วยสายตาที่เหนือกว่า มองด้วยสายตาเยาะเย้ย เหอะ มองแบบนี้มาตบกับฉันเลยดีกว่า พอเริ่มฉุนไอ้อาการปวดท้องที่มีอยู่มันก็ไม่มีอะไรต้องแคร์อีกต่อไป"มนต์ แกเป็นไงบ้างอะ" พิ้งค์"ใช่ ๆ เป็นไงบ้าง" หวาน"โอเคปะวะ" ทิพย์ รวมถึงเพื่อน ๆ คนอื่น ๆ ก็ถามฉันด้วยความเป็นห่วง ฉันยิ้มให้พวกมัน พร้อมยกนิ้วทำท่าโอเค แต่ถามว่าเพื่อนฉันสามตัวมันเชื่อไหม ก็ไม่ ไม่เชื่อ แต่มันไม่พูดไง"เอาละครับน้อง ๆ แค่เซตแรกเอง ไม่เป็นไรนะครับ เราประมาทฝีมือเขามากเกินไป พิ้งค์ รับบอลและตั้งบอลให้ได้ภายในครั้งเดียว มีสมาธิหน่อยนะครับ ทิพย์ ถ้าเซตแล้วมันจับเกมได้ ก็เล่นเองเลยครับ ก้อยกับหวาน บอลเร็วไม่ต้องเล่นก็ได้ครับ พี่ว่าน้องเหนื่อย น้องปลาตบให้หนักกว่านี้หน่อยนะครับ น้องส้มต้องตบให้ลูกไปหาเบอร์สามฝ่ายตรงข้ามให้ได้นะครับถ้ามีโอกาส""ค่ะ" ทุกคนรับคำทันทีที่พี่วินพูดจบ ส่วนฉันก็ยังจ้องหน้ากับยัยพรรณนิ่ง ยัยนั่นก็ยังเยาะเย้ยทางสายตาไม่เลิกปี๊ด ๆ"เอาละ ลงสนา
Last Updated : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 36
ฟู่วววว เหนื่อยชะมัดเลยเว้ย แต่ก็สะใจโคตร ๆ เหอะ เล่นกับใครไม่เล่น ดันมาเล่นกับฉัน“โอ๊ย ยัยมนต์ถ้าไม่รู้ว่าแกปวดท้องฉันคิดว่าแกแข็งแรงเต็มร้อยเลยนะเว้ย” ยัยส้มพูดขึ้นฉันยิ้มให้มันนิด “พวกแกไม่รู้อะไร นี่แหละหญิงถึกแห่งคณะบริหาร” ไอ้หินพูดทำให้ฉันถลึงตาใส่มัน“เออ แต่เชียร์มันจริงเว้ย โคตรสนุก โคตรสะใจ” ยัยก้อยพูด“ใช่ ๆ ยิ่งตอนไอ้มนต์ตบรัว ๆ ๆ นะ แกเห็นหน้าฝั่งนั้นปะ อึ้งกันเป็นแถวเลยอะฮ่า ฮ่า ฮ่า” ยัยปลาก็เสริมขึ้นมาฉันก็ส่ายหน้าตามคำพูดของพวกมัน ความจริงมันก็ไม่ได้ขนาดนั้นหรอก แต่ก็เนอะ ฉันเก่งหนิ ทุกคนอาจจะคิดว่า ปวดท้องขนาดนั้นทำไมถึงต้องลง อวดเก่งเหรอ เปล่าเลย ไอ้ปวดมันก็ปวดอยู่หรอก แต่มีคนมองหน้าอย่างเยาะเย้ยหยามหมิ่น มันทนไม่ได้จริง ๆ ต่อมความอยากเอาชนะก็พรุ่งปรี๊ด ๆ“ยิ้มมีความสุขเชียวนะ” ยัยทิพย์แหย่ฉัน ฉันจึงลอยหน้าลอยตาใส่พวกมัน“ถามจริง ตอนที่พูดว่า เล่นมาเยอะล่ะ มาปิดเกมกันเถอะ นี่แกคิดอะไรอยู่วะ” ยัยหวานเป็นคนถาม“จะคิดอะไร ก็คิดอยากจะจบเกมไง ฉันเหนื่อยอยากพักโว้ย” ฉันตอบ“เหรอออออออออ” เพื่อน ๆ ฉันพากันผสานเสียง จำเป็นต้องทำหน้าแบบเชื่อฉันสุด ๆ ก็ได้ไหมล่ะ“นี่
Last Updated : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 37
หงุดหงิด บอกตามตรง โคตรหงุดหงิด ก็ยัยแมวตัวแสบนะสิ นอกจากจะไม่ฟังที่ผมบอกแล้ว ยังมีหน้าไปลงแข่งอีก ตอนนี้น่ะเหรอ กลับไปนอนปวดท้องที่ห้องแล้วมั้ง เหอะ อ้อ สงสัยใช่ไหมล่ะ ว่าพวกผมอยู่กันที่ไหน ตอนนี้พวกผมอยู่ผับครับ มานั่งดื่มตามประสาหนุ่มโสดอะ ถึงจะโสดไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์กันก็เถอะ"มึง ๆ มึงฟังเพลงที่น้องมนต์แต่งยัง ที่ปล่อยออกมาวันนี้อะ ปล่อยไปตอนหกโมงเย็น ตอนนี้สองทุ่ม ผ่านไปสองชั่วโมงกระแสดีมากเลยมึง พวกมึงฟังยัง" ไอ้เหนือเป็นคนถาม ผมส่ายหน้าเป็นอันเข้าใจว่ายังไม่ได้ฟัง"กูก็ยัง" ไอ้ดิน"เหมือนกัน" ไอ้วิน"งั้นมาฟังพร้อมกันนะ" ไอ้เหนือพูดจบ มันก็เปิดทันทีอึกอึ้งแดกเลยครับ พวกผมมองหน้ากันอย่างไม่น่าเชื่อ พวกผมฟังเกาออกนะครับ ทั้งเนื้อร้อง ความหมาย ออกมาดีมาก เป็นเพลงเร็วทั้งคู่ แล้วเสียงร้องของสี่คนนั้นมันโดดเด่นแต่กลมกลืนมากอะ ไม่น่าเชื่อจริง ๆ สุดยอดเลยเมียผม เอ่อ ว่าที่เมียน่ะ หึหึ"มึง มึงว่าใครร้องใครแรปวะ" ไอ้เหนือถาม"ฟังอยากว่ะ เสียงร้องอะเสียงน้องแต่ก็มีความกดเสียง ใช้เสียง ทำให้ฟังแยกไม่ได้ว่าใครร้องท่อนไหน" ไอ้วินว่า"ใช่ ต้องเป็นคนที่อยู่กับน้องจริง ๆ ถึงจะแยกได้ว่าเสียง
Last Updated : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 38
"เหนื่อยแล้วก็มานอนเร็ว ตุบตุบ เนี่ยมานอนเร็ว” ผมพูดพร้อมกับตบเตียงนอนข้างตัวไปด้วย"ประสาทเหรอ เมื่อวานยังด่าว่าฉันแรด ฉันร่าน อยู่เลย วันนี้ผีเข้าเหรอ ถึงได้มาทำดีด้วยน่ะฮะ ฉันถามคุณจริง ๆ เถอะ คุณต้องการอะไรจากฉันกันแน่ ตอบมาสิ ถ้ามันทำให้คุณไม่มายุ่งกับฉันอีก ฉันจะทำ" น้องมันพูดพร้อมมองหน้าผมอย่างจริงจังเด็ดเดี่ยว แววตาเต็มไปด้วยการตัดพ้อ โอ๊ย หน่วง ทำไมมันหน่วงที่ใจแบบนี้เนี่ย"มันไม่ใช่แบบนั้น" ผมพูด"ไม่ใช่แบบนั้นแล้วแบบไหนล่ะฮะ พูดมาสิ หรือว่าที่คุณยังมายุ่งกับฉันเพราะว่าคุณยังไม่ได้ตัวฉัน งั้นก็เอาเลยสิ ทำเลย" น้องพูดพร้อมกับน้ำตาที่เริ่มไหลออกมา"น้ำมนต์จะทำอะไร" ผมถามทันที ที่ร่างบางปลดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ด ผมลุกขึ้นทันที"น้ำมนต์!!หยุด เฮียบอกให้หยุด" ผมบอก แต่เธอไม่ได้ฟังที่ผมพูดเลยสักนิด เธอยังคงแกะกระดุมออกมาเรื่อย ๆเอือกเสียงผมกลืนน้ำลาย แน่ล่ะครับ มีผู้หญิงที่ตัวเองชอบมายืนถอดเสื้อผ้าอยู่ตรงหน้า จะไม่ให้รู้สึกอะไรได้ยังไง แต่ผมไม่มีทางทำมันกับน้องเด็ดขาด ผมไม่มีทางทำถ้าเธอไม่เต็มใจ มันต้องทำด้วยความรักสิ ไม่งั้นเธอคงจะเกลียดผมจริง ๆ"นะ น้ำมนต์หยุด""ไม่ ฮึก ก็คุณอ
Last Updated : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 39
งือออ ใครก็ได้ช่วยมนต์คนสวยด้วย อะไรคือการนอนกอดกับผู้ชายทั้งคืน ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยมนต์ที ว่าแต่ เขาหายไปไหนแล้วล่ะ หึ ช่างสิ ใครสน ยังไม่พร้อมเจอหน้าเว้ย มันเขินก็เมื่อคืนนี้น่ะสิ ฉันดันปลดกระดุมจะให้พี่เขาทำแบบนั้นกับฉันอะ แต่พี่มันไม่ทำไง แถมยังขอโทษฉัน และสารภาพว่าชอบฉันอีก อ๊าย แบบนี้มนต์ทำใจรับไม่ได้ มันอันตรายต่อหัวใจเกินไป อย่างนี้มนต์ไม่ค่อยโอเคนะคะซิสส ใจมันเต้นไม่เป็นส่ำ แถมเมื่อคืน เขายังจูบฉันอีกต่างหากโอ๊ย เอาหน้าไปไว้ที่ไหนเอาจริง ๆ เมื่อคืน ตอนถอดเสื้อนอกตัวเองออก ฉันก็แอบหวั่น ๆ เหมือนกันนะ หวั่นว่าเขาจะบ้าจี้ตามฉันนะสิ อ้อ ส่วนไอ้อาการร้องไห้นั่นบอกเลยว่า มันมีทั้งจริงและไม่จริง ตอนแรกก็กะแค่จะบีบน้ำตาให้พี่มันสงสาร พอผ่านไปสักพักคิด ๆ ดูแล้วมันก็เจ็บใจ ที่พี่มันว่าฉันอย่างนั้น ก็เลยต้องร้องไห้ออกมาซะเลย แต่ก็ถือว่าคุ้มนะ ที่ได้รับรู้ความในใจของพี่มัน ฮ่า ฮ่า ฮ่า ถ้าพี่มันรู้ว่าฉันแกล้ง พี่มันจะทำหน้ายังไงวะน่ะ"เรียกเฮียก่อนสิ"จู่ ๆ คำพูดของเขาเมื่อคืนก็ลอยเข้ามาในหัว เฮ้อ"คนเผด็จการ!!!" ฉันพูดออกมา ไปอาบน้ำก่อนดีกว่า มันใกล้เวลาที่คนในจดหมายจะเอาข้าวต้มกับซ
Last Updated : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 40
กรี๊ดดดดดดดดดน้ำมนต์ แกทำอะไรลงไป๊ แล้วคราวนี้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน พ่อกับแม่รู้แกตายแน่ ๆ ตายแน่น้ำมนต์ บ้าชะมัดเลย ฉันไม่น่าไปดูดคอพี่มันเลย ก่อนทำไม่คิด พอทำแล้วมาคิดได้ ฮือ ตาย ๆ อาย อาย อาย ฉันรีบเดินไปที่โต๊ะที่เพื่อนฉันนัดไว้ทันที"น้ำมนต์ แกหนีใครวะ" เสียงยัยหวานถาม พอฉันหันไปเท่านั้นแหละ โอยพวกพี่ว้ากอยู่ครบเลย เจ๊ริชชี่ก็อยู่"อ๋อ เปล่านะ" ฉันตอบยัยหวาน พร้อมกับทำตัวปกติ ก่อนจะเดินเข้าไปนั่งร่วมวงด้วย"แล้วนั่นน่ะซาลาเปาเด็กแกเอามาห้อยไว้ที่หน้าประตูอีกแล้วใช่ปะ" ยัยทิพย์ถามขึ้น หลังจากที่ฉันหยิบซาลาเปาขึ้นมา"อืม" ฉันตอบพร้อมกับหยิบกินทีละชิ้น"เจ๊ขอชิ้นสิน้ำมนต์""ไม่ได้ค่ะ""อ่ะ เอ่อ คือว่า""อ่า ไม่เป็นไร ๆ เจ๊กินขนมเจ๊ก็ได้" เจ๊ริชชี่พูดพร้อมกับหยิบขนมของแกกินต่อ หลังจากที่แกพยายามจะหยิบซาลาเปาของฉันไปกินแล้วฉันไม่ให้"เจ๊ อย่าโกรธมนต์นะ มนต์ง้อคนไม่เป็น" ฉันพูดพลางทำหน้าเศร้า ๆ ไปด้วย"ไม่โกรธจะลูกสาวแค่นี้เอง" เจ๊ตอบฉันก็ยิ้มออกมา ก่อนจะหุบยิ้มเมื่อเจอกับคำถาม"แต่ฉันสงสัยอ่า ปกติมนต์ไม่หวงของกินนิ แล้วทำไมคราวนี้หวง ทุกทีก็กินได้" ยัยพิ้งค์เป็นคนพูด"นั่นสิ แกต้องมีอ
Last Updated : 2025-02-10
Latest chapter
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 84 จบ
30 นาทีต่อมาก๊อก ก๊อก ก๊อกฉันเคาะประตูเรียกคนในห้อง แต่ก็ไม่ยอมออกมาเปิด ฉันยืนชั่งใจอยู่หน้าประตูสักพัก ก่อนจะตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปในห้อง เข้าไปก็เห็นเขานอนหันหลังให้ประตูอยู่“ลุกขึ้นมาคุยกันก่อนค่ะ” ฉันเรียกแต่คนตัวโตก็ไม่ยอมขยับพรึบฉันพลิกร่างให้เขานอนหงายก่อนจะนั่งคร่อมเขาเอาไว้ แล้วไล้มือไปตามหน้าอกของเขาช้า ๆ เขามองการกระทำของฉันนิ่ง ๆ“มนต์ขอโทษ ทีหลังจะไม่ทำแบบนี้แล้วค่ะ” ฉันบอกเขาเสียงหวาน แล้วมองเขาด้วยสายตาเชิญชวนที่สุด“อย่ามายั่ว เดี๋ยวจะไม่ได้นอน” เขอพูดแล้วจับเอวจะให้ฉันลงจากตัวเขา แต่ฉันไม่ยอม นั่งบดเบียดให้ส่วนนั้นของเขากับฉันบดเบียดกันมากกว่าเดิม“น้ำมนต์”“หายโกรธมนต์สิคะ แล้วมนต์จะหยุด นะ นะคะ” เขามองฉันนิ่งก่อนจะเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา“มาง้อแบบนี้คิดดีแล้ว” เขาถามฉันจึงพยักหน้าเขิน ๆ ให้เขาไปพรึบอะ “ขอบคุณนะครับ” ตัวของฉันถูกกดลงบนเตียงนอน ในใจเต้นตึกตัก รอคอยสัมผัสจากเขา จมูกเธอได้กลิ่นครีมอาบน้ำที่เขาใช้ ทำไมนะทั้ง ๆ ที่ห้องของเขาและฉันใช้สบู่กลิ่นเดียวกัน แต่กลับรู้สึกว่าเมื่อมันอยู่บนตัวเขาแล้วมันดันหอมกว่าซะงั้นจุ๊บ จ๊วบเขาค่อย ๆ ไล่จูบฉันตั้งแต่
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 83
1 ปีผ่านไป ทุกคนคะตอนนี้ฉันขึ้นปีสองแล้วค่ะ ส่วนเฮียพายุก็อยู่ปีสี่แล้ว ปีนี้เฮียพายุฝึกงาน เราจึงไม่ค่อยได้เจอกันนัก เจอกันอาทิตย์ละสองถึงสามวันก็เท่านั้นเองแต่ฉันไม่เคยน้อยใจเขานะคะ เข้าใจเขาซะอีก เพราะงานเขาเยอะมาก ไหนงานที่จะต้องฝึก ไหนจะงานที่ผับเขาอีก เขาไม่ป่วยก็ดีสุด ๆ แล้วค่ะ ที่สำคัญถึงเราจะไม่เจอกัน แต่เฮียพายุเขาก็หาเวลาโทรมาคุยกับฉันทุกครั้ง ทุกครั้งที่โทรมาก็จะอ้อนนั่นอ้อนนี่ไปเรื่อยตามแบบฉบับเขานั่นแหละค่ะขออัปเดตเรื่องราวของเพื่อนสักหน่อย ยัยหวานกับพี่ดินก็หลังจากที่ผ่านการระหองระแหงกันคราวนั้นได้ก็รักกันปานจะกลืนกิน ชีวิตมีแต่สีชมพูไม่อมทุกข์โศกเหมือนใครเขาส่วนคู่พิ้งค์รายนั้นพี่วินก็ตามง้อขอคืนดีจนได้ แต่กว่ายัยพิ้งค์จะคืนดีด้วย ก็ตอนมาขึ้นปีสองนี่แหละค่ะ นางบอกว่าต้องดูให้แน่ใจก่อน จะให้โอกาสแต่ละครั้งต้องคิดดี ๆ เพราะไม่อยากเสียใจส่วนคู่ที่ฉันห่วงสุดคือยัยทิพย์กับพี่เหนือนี่แหละค่ะ ตอนนี้ทะเลาะกันหนักมาก ทะเลาะจนพี่เหนือขอห่างกับมันมาเป็นเดือนแล้ว มันเล่าให้ฟังพี่เหนือเขาเบื่อและรำคาญที่มันหึงเขากับน้องข้างบ้าน ทั้ง ๆ ที่เขาบอกว่ามันไม่มีอะไร แต่นางก็ยังหึง ฉั
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 82
อื้อฉันค่อย ๆ ลืมตาขึ้นเมื่อมีแสงเล็ดลอดผ่านม่านระเบียงห้องเขามา แสงแดดที่ส่องผ่าน ทำให้ฉันต้องกะพริบตาหลายครั้งเพื่อนให้คุ้นชินกับสภาพแสงในห้อง ฉันไล่สายตาไปรอบ ๆ ห้องอย่างไม่คุ้นชิน เพราะที่นี่มันไม่ใช่ห้องฉัน ก่อนจะก้มลงมองที่เอวเมื่อรู้สึกมีอะไรรัดเอวอยู่“เฮียพายุ”ทันทีที่ฉันก้มหน้าลงไปมองที่เอวก็เจอกับวงแขนที่กอดรัดเอวฉันไว้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร ว่าแต่ฉันมาอยู่ที่ห้องพี่พายุได้ยังไง นี่คอนโดเขาเหรอ เอ๊ะ ทำไมรู้สึกโหวงเหวงข้างในนะ“กรี๊ดดดด”ฉันกรี๊ดออมาอย่างตกใจ เมื่อก้อมหน้ามองดูที่คอเสื้อ ฉันไม่ได้ใส่เสื้อใน!“มนต์เป็นไร ใครทำอะไรครับ”“เฮียนั่นแหละทำอะไรมนต์”“อ๋อ นึกว่าเรื่องอะไร” เขาตอบแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ฉัน“เฮียคะ ไม่ตลกนะ”“แล้วเราคิดว่าเฮียทำอะไรละ”“เฮียจิ้มมนต์แล้วใช่ไหม”โป๊ก“โอ๊ย เฮียดีดหน้าผากมนต์ทำไม มนต์เจ็บนะ คนฉวยโอกาส”“คิดดี ๆ ถ้าเฮียจิ้มมนต์ เราจะมีแรงลุกมาโวยวายไหม” ฉันคิดตามที่เขาพูด แล้วตรวจสภาพตัวเองก็พบว่าทุกอย่างยังอยู่เหมือนเดิมขาดก็แต่เสื้อในเท่านั้นที่หายไป“แล้วเฮียทำอะไรบ้างละคะ” ฉันถามเขาพร้อมทำหน้างอ“จะให้พูดจริงเหรอ”“เฮีย!!” ฉันมองเขาทั้ง
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 81
ผมมองน้ำมนต์ด้วยความไม่พอใจไม่ใช่ว่าเธอตบรุ้งนะ แต่เพราะบนใบหน้าของเธอมีรอยแดง เป็นรอยนิ้วมือปรากฏอยู่ ผมเคยบอกเธอแล้ว ว่าอย่าทำให้ตัวเองเจ็บตัว แล้วดูตอนนี้สิหมับ“จะไปไหน”“...” เธอไม่ตอบแต่พยายามสะบัดแขนออกจากมือของผม นี่คงจะคิดเองเออเอง ว่าผมเข้าข้างรุ้งสินะ เหอะ ผมไม่ได้โง่เหมือนพระเอกในละครนะครับที่พอเห็นฉากที่นางเอกมีเรื่องกับนางร้าย แล้วจะเข้าข้างนางร้ายด่านางเอก ผมพายุครับ ผมไม่ได้โง่!!! ผมคบกับมนต์มาตั้งหลายเดือน คิดเหรอว่าผมจะไม่รู้ว่าแฟนตัวเองนิสัยยังไง“ปล่อย”“จะไปไหน อยู่คุยกันก่อน” ผมพูดกับคนที่เริ่มดื้อ คอยดูสิเดี๋ยวก็ร้องไห้ อะนั่นไงน้ำตาไหลแล้ว ผมยังไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย คิดมากไปเองอะมนต์“พี่พายุคะ รุ้งเจ็บ” ผมดึงมนต์เข้ามากอดไว้แน่น เมื่อเห็นเธอร้องไห้ แล้วมองไปที่ไอ้วินให้มันพยุงรุ้งขึ้นมา“แฟนผมก็เจ็บ”“พี่พายุ!” รุ้งเรียกผมอย่างไม่อยากจะเชื่อที่ผมเปลี่ยนสรรพนามแทนตัวเอง ส่วนยัยตัวแสบที่อยู่ในอ้อมกอดผมก็เงยหน้าขึ้นมามองผมทั้งน้ำตา จนผมต้องเอื้อมมือไปเช็ดหยดน้ำตาออกจากใบหน้าให้อย่างแผ่วเบา“แต่มนต์เขาทำร้ายรุ้งนะคะ พี่พายุควรจะปลอบรุ้งสิ”“ทำไมฉันต้องปลอบเธอ รุ้
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 80
วันสอบวันสุดท้าย“ไงพวกแกทำได้กันไหมวะ”“อื้อได้” ฉันเอ่ยถามเพื่อน ๆ ของฉัน หลังจากแกจากห้องสอบแล้วใช่ค่ะวันนี้เป็นวันที่พวกฉันสอบวันสุดท้าย ตลอดอาทิตย์นี้ ฉันกับพี่พายุก็ไม่ค่อยเจอกันเท่าไหร่เพราะว่าพี่เขาก็อ่านหนังสือเตรียมสอบเหมือน แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นเขาก็ทั้งโทรทั้งไลน์มาคุยกับฉันอยู่ดี"กลับเลยไหม ไหน ๆ ก็สอบเสร็จแล้ว”“พวกแกกลับก่อนเลย ฉันขอรอเฮียพายุก่อน เฮียเขาบอกให้รอ” ฉันตอบยัยพิ้งค์ พวกมันก็พยักหน้ารับก่อนที่จะเดินแยกออกไปขออัปเดตเรื่องราวของยัยพิ้งค์กับพี่วินหน่อยนะ ตอนนี้เขาสองคนเลิกกันแล้วละ สวนพี่วินก็พยายามตามง้อ แต่ยัยพิ้งค์ไม่ยอมคืนนี้ ฉันถามมันว่าทำไม มันบอกฉันว่า วันนั้นที่มันร้องไห้มันตั้งใจจะไปง้อพี่วิน เพราะพี่วินงอนนางอยู่ แต่พอเปิดประตูเข้าไปนางกลับโดนเซอร์ไพรส์ซะเองพี่วินนอนอยู่บนเตียงกับคู่หมั้นเสื้อผ้าไม่ได้ใส่ พี่วินก็พยายามจะอธิบาย แต่นางไม่ฟังวิ่งร้องไห้ออกมา จนในที่สุดนางก็ตัดสินใจบอกเลิกพี่วิน พี่วินตัดสินใจมาพูดคุยกับพวกฉัน ขอให้พวกฉันช่วยจนพวกฉันต้องบอกพี่วินไปตรง ๆ ว่าเรื่องนี้ช่วยอะไรไม่ได้ พี่วินผูกเองก็ต้องแก้เอง แล้วฉันยังบอกพี่วินอีกว่า คนอ
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 79
ผมนั่งมองคนที่นั่งนิ่งไม่ยอมขยับตั้งแต่รถเข้ามาจอดในบ้าน ตอน แรกก็เห็นว่ายิ้มออกแล้วไม่คิดว่าจะขนาดนี้ นั่งนิ่งเป็นหินเลย“ไปครับ ไปเจอครอบครัวเฮียได้แล้ว” ผมหันไปบอกคนที่ทำหน้าจะร้องไห้อยู่ ผมเลยเลือกที่จะลงรถแล้วลงไปเปิดประตูรถให้เธอก่อนที่จะจับมือเธอลงมาจากรถ“พวกท่านจะรักมนต์ เชื่อเฮียนะครับ” ผมบอกคนตัวเล็กอีกครั้ง“ไหน คนที่มั่นใจในตัวเองไปไหนแล้ว น้ำมนต์ที่ปากหมาคนนั้นอยู่ไหนครับ หืม” ผมแกล้งว่าให้คนตัวเล็กก่อนที่ผมจะได้ค้อนวงโตจากเธอ “ไปครับ” ผมยิ้มให้เธอก่อนจะจับมือเธอเดินเข้าไปในบ้าน ไม่รู้จะเกร็งอะไรขนาดนั้น ไม่ได้พามาฆ่าสักหน่อย“อ้าวมาแล้วเหรอตายุ”“ครับคุณพ่อ แล้วนี่คุณแม่กับคุณย่าไปไหนครับ” ผมถามเมื่อไม่เห็นท่านทั้งสองคน“เข้าครัวนะ ทำอาหารรับขวัญแฟนแก”“นี่น้ำมนต์ครับ มนต์นี่พ่อเฮีย”“สวัสดีค่ะคุณลุง”“เรียกพ่อเหมือนตายุเถอะหนูมนต์”“เอ่อ ค่ะ คุณพ่อ” ผมยิ้มออกมาเมื่อเธอยอมเรียกพ่อผมว่าพ่อ ส่วนพ่อก็มองผมด้วยสายตาที่รู้ทัน ผมก็มองคนตัวเล็กที่นั่งเกร็งไม่ยอมขยับ ไม่กล้าพูด น่าเอ็นดูจริง ๆ“อ้าวตายุมาแล้วเหรอ น้องล่ะ”“อยู่นี่ไงครับคุณแม่ มนต์นี่คุณย่ากับคุณแม่ของเฮียเอง”
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 78
“ยัยมนต์”“...” ฉันไปตอบแต่มองคนตรงหน้าแทน“ขอบใจนะที่มาเป็นแบบให้”“อืม ฉันไปละ” พูดจบฉันก็จะเดินออกไปจากสตูที่เราใช้ถ่ายงาน“เดี๋ยว ระวังผู้หญิงที่ชื่อรุ้งดี ๆ ถ้าเธอพลาดเธอจะเสียใจเหมือนฉัน ครั้งหนึ่งฉันมีเคยมีแฟนและรักกันมาก แต่พอพี่เขามาเรียนต่อมาเจอกับยัยรุ้งนั่น ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป”“...”“ฉันกับเขาต้องเลิกกัน ผู้หญิงคนนี้ทำได้ทุกอย่างที่อยากได้ ไม่สนแม้กระทั่งความถูกผิด ถ้าเธอคิดว่าฉันร้าย ฉันยอมรับ แต่ผู้หญิงอย่างยัยนั่นเรียกว่าร้ายไม่ได้หรอกนะ เพราะยัยนั่นมันเลว ระวังดี ๆ ล่ะ” ฉันยืนหันหลังฟังยัยพรรณพูด สงสัยยัยรุ้งนะร้ายกว่าที่คิดแฮะคนไม่ชอบหน้ากันอย่างยัยพรรณถึงได้ออกปากเตือน“อืม ขอบใจ แค่นี้ใช่ไหม ฉันไปล่ะ”“เดี๋ยว”“อะไรอีก”“พี่พายุอะ เด็ดดีนะ เตรียมตัวให้พร้อมละ อย่าทำให้โกรธเชียวเดี๋ยวชะตา...ขาด จะหาว่าฉันไม่เตือน หึ”“ยัย..” ฉันหันไปกะว่าจะด่ายัยพรรณนี่เต็มที่ แต่มันดันเดินหนีไปแล้ว หนอยแหนะขิงว่าตัวเองได้พี่พายุงั้นเหรอ แล้วมีการบอกว่าเตรียมตัวเพราะชะตา..จะขาดอีก ยัยบ้านี่ ไม่ชอบหน้ากันยังไงก็ไม่ชอบอย่างนั้น สงสัยจะดีกันไม่ได้ ยัยอสรพิษเอ้ยตืด...ตืด...“ทำไมรับช้า
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 77
เฮ้อฉันนั่งถอนหายใจเป็นรอบที่สิบ หนักใจ หนักใจจริง ๆ“แกเป็นอะไรของแกยัยมนต์ มีเรื่องอะไร” ฉันมองหน้ายัยหวาน ที่มันนั่งมองหน้าฉัน นั่งดูฉันถอนหายใจออกมาเงียบ ๆ จนอดที่จะถามออกมาไม่ได้“ก็ คืองี้ ยัยพรรณมาขอร้องให้ฉันไปเป็นแบบให้กลุ่มนางถ่ายรูปหน่อย เพราะอาจารย์วิชานาง บอกว่า ถ้าให้ฉันไปเป็นแบบให้นางไม่ได้ พวกนางทั้งกลุ่มก็จะไม่ได้เข้าสอบ”“อ้าว ไมเป็นงั้นละ”“นางบอกฉันว่า อาจารย์สั่งงานชิ้นนี้ตั้งแต่จบกิจกรรมการแข่งขัน แต่นางไม่ชอบหน้าฉัน ค่อนข้างจะเกลียดขี้หน้า เพราะฉันชนะนาง ตามแบบฉบับพวกอีโก้สูงนั่นแหละ นางเลยไม่ยอมมาติดต่อ”“แล้ว”“ก็พออาจารย์เห็นว่ามันนานแล้วแต่กลุ่มนางยังไม่ได้ส่ง อาจารย์ก็เลยถามถึง แล้วพอนางตอบไม่ได้ อาจารย์ก็เลยบอกมาแบบนั้น”“แล้วคนอื่นไม่ได้เหรอ”“ฉันถามนางแล้ว แต่อาจารย์ไม่ยอม เพราะอาจารย์อยากให้ฉันเป็นแบบมาก เห็นว่ากลุ่มนางเป็นศูนย์รวมคนเก่ง โดยเฉพาะตากล้องนะ แล้วอาจารย์ก็อยากเป็นแบ็กหลังให้ตากล้องคนนี้ส่งภาพประกวดด้วย เลยรีเควสมาว่าขอเป็นฉันเลย”“...”“ความจริงอาจารย์บอกนางว่า ถ้านางบอกปัญหาที่มีมาตั้งแต่แรก อาจจะเปลี่ยนคนหรือธีมได้ แต่นี่มารู้ตอนนี้”“อา
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 76
“พี่พายุคะ พี่พายุ” “...”“พี่พายุคะ ตื่นค่ะ กินข้าวเร็วจะได้กินยา”“ฮือ พี่นอนก่อนนะ เอาไว้ก่อน”“ไม่ได้ค่ะ ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้!”“...”“ถ้าพี่พายุไม่ลุกขึ้นมา มนต์จะไม่คุยด้วยแล้วนะคะ”“โอ๊ย มนต์อะ” ฉันมองคนตรงหน้าที่ลุกขึ้นมานั่งหน้าบูด ตาก็แดง แก้มก็แดง สงสัยไข้จะเล่นงานแล้วแน่เลย“ไปล้างหน้าค่ะ แล้วมากินข้าว ให้ไวเลยนะคะ!”“...” เขามองหน้าฉันแล้วสะบัดหน้าหนีลุกไปล้างหน้า ก่อนจะเดินกลับมานั่งหน้าบูดที่โซฟา“กินข้าวค่ะ จะได้กินยา จะได้หาย”“...”“อย่าดื้อนะคะพี่พายุ มนต์ไม่อยากทะเลาะกับพี่นะ” เท่านั้นแหละคะ คนตรงหน้าเบ้หน้าเลย นี่อย่าบอกนะว่าจะร้องไห้นะ บ้าไปแล้ว เขาเสียสติไปแล้วแน่ ๆ“หยุดเบ้ปากเลยค่ะ ทานข้าว หยุดนะ” ฉันพูดแต่เขาก็ยังไม่ยอมกินข้าว จนฉันต้องหยิบถ้วยเข้าต้มมาใกล้ตัว ก่อนที่จะหยิบช้อนตักข้าวต้มขึ้นมาเป่าแล้วยกป้อนเขา“มาค่ะ มนต์ไม่ดุแล้ว อะนี่กินนะคะ มนต์ป้อน” เขาอ้าปากรับข้าวที่ฉันป้อนช้อนแล้วช้อนเล่า จนข้าวต้มในถ้วยหมดฮึกพอฉันเงยหน้ามองอีกที ก็ต้องตกใจและแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง ที่คนตรงหน้าพยายามห้ามเสียงร้องไห้ของตัวเอง ค่ะได้ยินไม่ผิดเขา ร้อง ไห้!!!โอ้พระเจ้
