LOGINShare
บทที่ 8 จับทำเมีย
Last Updated:
2025-01-03 11:27:46“อื้อ…อย่าเพิ่งกวนนะฝุ่นพี่ขอนอนก่อน” เสียงหวานเผลอละเมอร้องครางอย่างลืมตัว ขณะที่สัมผัสได้ถึงสิ่งรบกวนในยามนอนหลับ
‘ใต้ฝุ่น’ คือชื่อน้องชายแท้ๆ ของดาวเหนือ
“ฝุ่นอะไร ฉันฟริน”
กลิ่นน้ำหอมประจำตัวชายหนุ่มช่วยเรียกสติให้คนตัวเล็กปรือตามอง ก่อนจะเห็นใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงมาใกล้จนเกือบจะจูบกันอยู่ร่อมร่อ
ร่างสูงยืนเปลือยท่อนบน ทรงผมสีดำขลับถูกเสยขึ้นลวกๆ เหมือนคนเพิ่งอาบน้ำเสร็จ บนเรือนร่างสวมใส่เพียงกางเกงยืนสแล็คสีดำสุภาพ
“วันนี้ฉันมีสอบตอนเช้า จะพาเธอไปด้วย”
“…..” ดาวเหนือก้มมองสภาพร่างกายตัวเองที่สวมใส่เพียงเสื้อยืดตัวโคร่ง ส่วนชุดชั้นในไม่รู้ว่าตอนนี้หายไปอยู่ที่ไหน
“ลุกไปอาบน้ำ ถ้าสอบเสร็จแล้วค่อยกลับมานอนต่อ”
“…..” เธอยกมือขึ้นทุบหัวตัวเองเบาๆ เพื่อไล่อาการมึนงง แค่ขยับตัวเพียงนิดก็รู้สึกระบมไปทั่วร่างกาย
พรึ่บ! ร่างเล็กถูกอุ้มกระเตงขึ้นมาไว้แนบอก แขนเรียวโอบลำคอชายหนุ่มไว้แน่นตามสัญชาตญาณ
ฟรินเดินเข้ามาในห้องน้ำ ก่อนจะวางคนตัวเล็กลงหน้ากระจกอย่างเบามือ โดยยืนซ้อนอยู่ทางด้านหลัง สีหน้าของเธอดูอิดโรยหลังจากที่เพิ่งนอนไปได้ไม่กี่ชั่วโมง
“วันนี้จะสระผมมั้ย”
“ไม่สระ” ดาวเหนือส่ายหน้าปฏิเสธ เพราะเพิ่งสระผมไปเมื่อคืน เขาจัดการรวบผมยาวสลวยมาไว้ด้านหลัง จูบหลังคอของเธอเบาๆ หลายครั้งแล้วตั้งอกตั้งใจทำบางสิ่งบางอย่าง
“ฟรินจะทำอะไร”
“ยืนนิ่งๆ จะถักเปียให้”
“ทำเป็นด้วยเหรอ”
“ทำให้น้องก่อนไปโรงเรียนทุกวัน”
“เดี๋ยวเหนือทำเองก็ได้”
“รีบล้างหน้าแปรงฟัน จะได้เสร็จเร็วๆ ฉันไม่อยากไปสาย” ฟรินหยิบแปรงสีฟันอันใหม่ยื่นให้คนตัวเล็ก ก่อนจะวางใบหน้าคมคายซบลงบนไหล่มน
“งั้นออกไปก่อนได้ไหม จะได้รีบอาบน้ำ” ถ้าเขายังยืนตัวติดกับเธอแบบนี้แล้วจะขยับไปไหนได้
“อาบพร้อมกันได้ ฉันไม่ติด”
“แต่ฟรินอาบน้ำแล้วไม่ใช่เหรอ”
“ถ้ากับเธอ ให้อาบอีกรอบก็ได้”
ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่นพร้อมจังหวะหัวใจที่เต้นแรงขึ้นเมื่อบังเอิญหันไปสบตากับเขาในเงาสะท้อนของกระจกบานใหญ่
ภาพเหตุการณ์ของเมื่อคืนค่อยๆ หลั่งไหลเข้ามาในสมองจนต้องยกมือนวดขมับของตัวเองแรงๆ ไม่ให้คิดฟุ้งซ่าน
“ฟรินออกไปก่อน เหนืออยากอาบคนเดียว”
“มีอะไรให้อาย ฉันเห็นมาหมดแล้ว”
“จะมายืนดูแบบนี้น่ะเหรอ”
“ก็แล้วทำไมจะดูไม่ได้”
“คนดีๆ ที่ไหนเขาทำกัน”
“จะอาบก็รีบอาบ ไม่ต้องสนใจฉัน”
“…..” คนตัวเล็กหันซ้ายมองขวาทำอะไรไม่ถูก เพราะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยอาบน้ำต่อหน้าผู้ชายคนไหนมาก่อนเลย
“หรืออยากให้ผัวอาบให้”
“เลิกแทนตัวเองว่าผัวสักทีได้มั้ย”
“เอากันแล้ว ถ้าไม่ให้เรียกผัวแล้วจะให้เรียกอะไร” ฟรินเลิกคิ้วถาม จ้องมองร่างบางอย่างต้องการคำตอบ
“…..”
“ว่าไง จะให้เรียกว่าอะไร”
“แทนตัวเองว่า‘ฉัน’เหมือนเดิมก็ได้ เคยเรียกแบบไหนก็เรียกแบบนั้น”
“…..”
“หรือถ้าฟรินอยากจะใช้คำว่าผัวเมียก็ได้ แต่เหนืออยากให้พูดตอนที่เราอยู่กันแค่สองคน”
“อืม เข้าใจ”
ดาวเหนือเลื่อนมือขึ้นไปประคองใบหน้าคมคายไว้มั่น เขย่งปลายเท้าขึ้นไปหอมแก้มสากเบาๆ
“ฟรินออกไปรอข้างนอกก่อนนะ เหนือขอเวลาอาบน้ำแค่สิบนาที เดี๋ยวตามออกไป”
“งั้นก็รีบอาบให้มันเสร็จ ถ้าเกินจากนั้น อาจจะได้อาบน้ำอื่นแทน” เพียงแค่คำพูดของเธอไม่กี่คำ ทำให้เขายอมเชื่อฟังอย่างง่ายดาย
แกร๊ก…กลิ่นฉุนลอยคละคลุ้งปะทะเข้าใบหน้าเมื่อเปิดประตูห้องน้ำออกมาแล้วเห็นฟรินกำลังยืนหันหลังสูบบุหรี่อยู่ริมระเบียงห้อง
ดาวเหนือมองภาพตรงหน้าอย่างให้ความสนใจ แผ่นหลังกว้างมีบางสิ่งบางอย่างดึงดูดให้เธอเดินเข้าหา
“ข้างหลังของฟรินมันเป็น…”
“เป็นอะไร?” คนที่ถูกพูดถึงยกยิ้มมุมปากเอี้ยวหน้ากลับมามอง พร้อมดับมวนบุหรี่ในมือเมื่อเห็นหญิงสาวเดินเข้ามาใกล้
“ทำไมเหมือนเหนือ คนในนั้นเหมือนเหนือเลย”
“คิดไปเองหรือเปล่า”
“ไม่ได้คิดไปเอง เหมือนเหนือจริงๆ” ดาวเหนือเลื่อนมือสัมผัสรอยสักที่แผ่นหลังเบาๆ มองยังไงมันก็เป็นรูปเธอ เหมือนแม้กระทั้งไฝเม็ดเล็กๆ ที่อยู่บนหน้าผาก
“ยิ่งตรงนี้ยิ่งเหมือน”
“คงเป็นเธอล่ะมั้ง”
“แล้วทำไมต้องเป็นเหนือ”
“คิดเองสิว่าทำไม”
ฟรินเดินจากไป โดยทิ้งคำตอบเอาไว้ให้คนตัวเล็กมากมาย คงไม่มีใครสักหน้าคนอื่นไว้เต็มแผ่นหลังขนาดนี้ ถ้าเกิดว่าไม่ได้มีความสำคัญกับเขาจริงๆ
“สวัสดีซ้อ!”
เสียงเจื้อยแจ้วของ‘เฟย์วา’ ที่มาใหม่ทำเอาเธอสะดุ้งด้วยความตกใจขณะที่กำลังนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย
“หนูชื่อเฟย์วานะ เป็นน้องสาวเฮียแฝด หรือจะเรียกว่าหมวยเฉยๆก็ได้” สาวน้อยหน้าตาน่ารักที่นั่งอยู่เบาะหลังของรถส่งเสียงทักทายด้วยความตื่นเต้น
“ฮั่นแน่! เมื่อคืนมาค้างกับเฮียฟรินเหรอ”
ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเห็นสองเฮียพาสาวคนไหนเข้าบ้านมาก่อนเลย
“หมวยอย่าซน กลับไปนั่งที่เดิม” ฟรินส่งเสียงดุเมื่อน้องสาวตัวดีไม่ยอมอยู่นิ่ง ชะเง้อใบหน้าเข้าใกล้แล้วมองสำรวจดาวเหนือตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างเสียมารยาท
“ซ้อชื่อดาวเหนือใช่มั้ย เห็นสองเฮียชอบพูดชื่อนี้บ่อยๆ”
“เรียกแค่พี่เหนือเฉยๆ ก็ได้ค่ะ ไม่ต้องเรียกซ้อ”
“เป็นเมียเฮียฟรินก็ต้องเรียกซ้อสิ”
“…..”
“งั้นหมวยขอเรียกว่าซ้อนะ”
“…..” ดาวเหนือไม่ได้ปฏิเสธ แต่เลือกที่จะยิ้มบางๆ ให้ เฟย์วาสวมชุดนักเรียนนานาชาติถักเปียสองข้าง ดูเป็นสาวร่าเริงซุกซน
“ไหนบอกเป็นเพื่อนกันไงเฮีย ทำไมเลื่อนขั้นขึ้นมาเป็นเมียได้” หมวยเฟย์หันไปถามพี่ชายตัวดี เคยได้ยินชื่อของดาวเหนือมาตั้งนานแต่เพิ่งได้เจอตัวจริงก็วันนี้
“ดูหน้าสิ ยั่วขนาดนี้ใครจะไปอดไหว”
“เหนือไปยั่วฟรินตั้งแต่ตอนไหน ไม่เคยทำแบบนั้นด้วยซ้ำ พูดให้มันดีๆ”
“ยั่วทุกตรง แค่เห็นหน้าเธอก็มีอารมณ์”
“เป็นโรคจิตหรือไง”
“คงงั้น! แต่ไม่ได้เป็นกับใครไปทั่ว ฉันเป็นกับเธอแค่คนเดียว” ใบหน้าคมคายยกยิ้มมุมปากโดยไม่ได้รู้สึกโกรธกับคำพูดเล่านั้น
“…..”
“ซ้อรู้มั้ย เฮียฟรินไม่เคยพาใครมานอนที่บ้านเลยนะ มีซ้อนี่แหละเป็นคนแรกเลย โชคร้ายสุดๆ ที่ได้เฮียแฝดเป็นผัวอ่ะ”
“อย่าพูดมากไอ้หมวย”
“ว่าแต่พ่อกับแม่รู้ยัง”
“ไม่ได้บอก” ตอนนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่บ้าน เพราะออกไปดูงานที่ต่างจังหวัด แต่อีกไม่นานก็คงรู้เอง
“ไม่ต้องบอกก็รู้ เดี๋ยวเฮียแฟรงก์ก็เสนอหน้าเอาฟ้องพ่อกับแม่เอง”หมวยเฟย์พูดอย่างรู้จักนิสัยของพี่ชายทั้งสองดี
ไอ้เฮียแฟรงก์มันขี้ฟ้องยิ่งกว่าอะไร ตีกับเฮียฟรินไม่ชนะก็วิ่งหางจุกตูดไปฟ้องแม่ทุกที
“ถ้ามันพูดมากเฮียจะตบปากมัน ฝากหมวยไปบอกไอ้แฟรงก์ด้วย”
“ทำไมซ้อไม่ค่อยพูดเลยล่ะ กลัวเฮียฟรินเหรอ” เพราะดาวเหนือเอาแต่นั่งเงียบ หมวยเฟย์เลยรู้สึกเกรงใจแต่ก็อยากคุยด้วย เธอรู้สึกถูกชะตากับดาวเหนือตั้งแต่แรกเห็น ยินยอมให้มาเป็นพี่สะใภ้อย่างไม่โต้แย้ง “เฮียแอบไปฉุดลูกสาวเขามาหรือเปล่า ทำไมท่าทางของซ้อดูกลัวเฮียแปลกๆ”
“กลัวอะไร” ฟรินละสายตาจากถนนตรงหน้า หันกลับมามองคนที่นั่งข้าง ขณะที่รถกำลังจอดติดไฟแดง
“เหนือไม่ได้กลัว แค่รู้สึกไม่ชิน”
“เฮียฟรินของหมวยดุมากนะ ดุกว่าพ่ออีก”
“พี่ก็คิดแบบนั้น”
“เมียเฮียโคตรน่ารักเลย ดูดิ! ตัวเล็กนิดเดียวเองใส่เสื้อผ้าหมวยได้ด้วย”
“ถ้าไม่น่ารักคงไม่จับทำเมีย”
Related chapters
จะรักหรือจะร้าย บทที่ 9 แสดงความเป็นเจ้าของ
-มหาวิทยาลัย- “นั่งรอตรงนี้ ถ้าสอบเสร็จจะรีบมาหา” “อืม” ดาวเหนือหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ม้าหินอ่อนหลังตึกคณะ วันนี้เธอไม่มีเรียนแต่กลับถูกฟรินลากให้ตามมาเฝ้าถึงหน้าห้องสอบ เธอสวมใส่เสื้อยืดธรรมดาและกางเกงยีนขาสั้น ผมยาวสลวยถูกถักเปียอย่างเรียบร้อย เลยทำให้ดูแปลกแยกจากนักศึกษาทั่วไป “ห้ามหนีไปไหน รอให้สอบเสร็จแล้วจะไปส่ง” “เหนือรู้แล้ว รีบไปเข้าห้องสอบเถอะ” “ขอกำลังใจหน่อย” ฝ่ามือหนาเลื่อนไปจับท้ายทอยบอบบางให้เงยหน้าขึ้นมาสบตาแล้วจูบเธอเบาๆ โดยไม่แคร์สายตานักศึกษาคนอื่นที่มองมา “พอแล้วฟริน คนมองเยอะแล้ว” “ช่างหัวมัน!” “…..” “ห้องน้ำหลังตึกคณะยังว่าง ลองไปเปลี่ยนบรรยากาศดูหน่อยมั้ย” “รีบไปได้แล้ว อย่ามัวแต่เล่น” “ไม่ได้เล่น ฉันพูดจริง” “ถ้าฟรินไม่รีบไป เหนือจะกลับบ้านจริงๆ แล้วนะ” “โอเค ฉันยอมแล้ว! เอาให้สอบเสร็จจะกลับมาคิดบัญชีย้อนหลัง” “ตั้งใจสอบด้วย” “ถ้าฉันสอบได้จะให้อะไร” “ฟรินเก่งอยู่แล้ว เหนือไม่มีอะไรจะให้หรอก”
Last Updated : 2025-01-03จะรักหรือจะร้าย บทที่ 10 เสพติดเธอ
“ถ้าฟรินจะทำแบบนั้นก็ได้ แต่เหนือจะไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับฟรินอีก” ดาวเหนือหันไปสบตากับชายหนุ่ม ดวงตากลมโตสั่นไหวพยายามฝืนกลั้นไม่ให้ร้องไห้ออกมา “ขู่เหรอ?” ร่างสูงรั้งเอวบางให้เข้าหา จับใบหน้าแสนหวานก่อนจะออกแรงบีบด้วยความรู้สึกที่อยากจะคาดเดา “เหนือไม่ได้ขู่แต่พูดจริง” “ถ้าคิดว่าการเขี่ยฉันทิ้งมันง่ายขนาดนั้นก็ลองดูสิ” ดาวเหนือผลักคนตัวโตให้ถอยห่าง ขณะที่ฟรินกำลังจะโน้มริมฝีปากลงมาจูบเธอ โดยไม่แคร์สายตาขององศาหรือนักศึกษาคนอื่นที่กำลังมองมาอย่างให้ความสนใจ “โกรธมากหรือไง ทำไมไม่ยอมให้จูบ” “แล้วสิ่งที่ฟรินทำกับเหนือมันสมควรโกรธมั้ย” น้ำเสียงที่พูดฟังดูตัดพ้อ ฟรินเหมือนต้องการแค่เอาชนะ เขาไม่ได้รู้สึกดีกับเธอจริงๆ “…..” “ตกลงเหนือกับไอ้ฟรินเป็นอะไรกัน” เสียงขององศาพูดแทรกขึ้น ช่วยเรียกความสนใจของชายหนุ่มให้หันไปมอง ฟรินเดินเข้าไปหาโน้มใบหน้าลงไปกระซิบบอกด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน “เหนือเป็นเมียกู” “กูอยากได้ยินจากปากเหนือ ไม่ใช่คนอื่น” “มึงนั่นแหละคนอื่น” “จร
Last Updated : 2025-01-03จะรักหรือจะร้าย บทที่ 11 รักแบบไหน
ชายหนุ่มยืนกอดอกจ้องมองดาวเหนือที่กำลังนอนหลับเปลือยกายคว่ำหน้าอยู่บนเตียง เรือนร่างอรชรมีเพียงผ้าห่มผืนหนาปกปิดเอาไว้ “อื้อ…ฟรินพอก่อน เหนือไม่ไหวแล้ว” ร่างเล็กที่นอนคว่ำหน้าสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก เมื่อสัมผัสได้ถึงท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่กำลังสอดใส่เข้ามาในช่องทางคับแน่นจากทางด้านหลังเป็นรอบที่สามของคืนนี้ น้ำสีขาวขุ่นที่ถูกปล่อยเข้าไปก่อนหน้านั้น ค่อยๆ ไหลย้อนทะลักออกจากร่องรักสีหวานยามที่แก่นกายลำใหญ่ขยับเข้าออกด้วยจังหวะเนิบนาบ ใบหน้าคมคายยกยิ้มด้วยความพอใจ เห็นร่องรักของเธอกลืนกินความเป็นชายของเขาจนหมด “ไหวหรือไม่ไหว เดี๋ยวฉันตัดสินใจให้เอง” ปัก! เสียงเนื้อกระทบบั้นท้ายขาวเนียนดังตามแรงกระแทกที่ชายหนุ่มส่งให้ โดยไม่มีทีท่าว่าฟรินจะยอมจบมันง่ายๆ คนตัวเล็กกัดปากแน่นกลั้นเสียงร้องครางยามที่ฝ่ามือหนาสอดเข้าล้วงเข้ามาบีบเคล้นเนินอกขาวเนียน ปลายนิ้วเรียวลูบวนไปยังยอดอกย้ำๆ “บะ…เบากับเหนือหน่อยได้มั้ยฟริน” ดาวเหนือหันกลับไปมองใบหน้าคมคายด้วยสายตาเว้าวอน แต่ฟรินกลับมองว่ามันยั่วยวนจนอดใจไม่ไหว สะบัดเอวส
Last Updated : 2025-01-03จะรักหรือจะร้าย บทที่ 12 ความสัมพันธ์แบบไหน
-สองเดือนผ่านไป- “กี่โมงแล้ว” ดาวเหนือเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสะลึมสะลือ ลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย มองเห็นฟรินกำลังนั่งจ้องหน้าจอโน๊ตบุ๊คด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง “บ่ายสามสิบห้า” “ทำไมไม่ปลุกเหนือ” “กรนดังซะขนาดนั้น ใครจะไปกล้าปลุก” เขาอมยิ้มเล็กน้อย ก้มมองร่างบางที่กำลังนอนหนุนตักไม่ยอมลุกไปไหน ปลายนิ้วเรียวลูบไล้ไปตามพวงแก้มของหญิงสาวด้วยความอ่อนโยน เขาและเธอให้สถานะคบกันแบบเปิดเผยในฐานะคนรักมาเป็นระยะเวลาสองเดือน “อย่ามาพูดมั่วนะ เหนือไม่เคยนอนกรน” “น้ำลายเปียกกางเกงฉันขนาดนี้ ยังจะมาเถียงอีก” “…..” คนตัวเล็กทำหน้างอ รีบดีดตัวลุกขึ้นนั่ง เผลอจ้องมองไปยังกางเกงสแล็คสีดำของฟรินที่มีรอยเปียกเป็นวงกว้าง “จ้องนานขนาดนั้น ระวังมันตื่นแล้วจะเจ็บตัว” ชายหนุ่มขยับเข้าใกล้จูบเธอเบาๆ ก่อนจะใช้ฟันคมขบกัดริมฝีปากล่างอย่างแรงด้วยความมันเขี้ยว “อื้ออ…เจ็บ” ดาวเหนือสะดุ้งด้วยความเจ็บ สัมผัสได้ถึงกลิ่นคาวเลือดที่ลอยคละคลุ้งอยู่ในโพรงปาก “เหนือไม่ได้มองตรงนั้นของฟรินสักหน่อย” “
Last Updated : 2025-01-03จะรักหรือจะร้าย บทที่ 13 เพื่อนรักหักเหลี่ยม
-หนึ่งเดือนที่แล้ว- “ได้ข่าวว่าไอรินดาวอักษรตามจีบมึงเหรอไอ้แว่น” “…..” ฟรินไม่ได้ตอบคำถาม ริมฝีปากคาบมวนบุหรี่ นั่งหลับตาเอนหลังพิงโซฟาพร้อมครุ่นคิดอะไรบางอย่าง “เอ้า! ไอ้เวร กูถามไม่ได้ยินหรือไง” เจย์เดนตะโกนถามด้วยเสียงที่ดังกว่าเดิมแข่งกับเสียงเพลงรอบข้าง “ไม่รู้ดิ ไม่ได้สนใจ” “ไอรินออกตัวแรงจะตายว่าชอบมึง คนเขารู้ทั้งมหาลัย ว่าแต่มึงไม่รู้เรื่องอะไรบ้างหรือไง” คัมภีร์มองไปทางเพื่อนชายที่นั่งทำท่าทางไม่รู้ร้อนรู้หนาว ไอ้ฟรินมันเสน่ห์แรงเกินใคร สาวสวยในมหาลัยต่างแวะเวียนมาขายขนมจีบกันทั้งนั้น “รู้แล้วไง” “สวย หมวย เอ็กซ์ขนาดนั้น มึงไม่สนใจจริงดิ” “แบบนั้นมันไม่ชอบหรอก ไอ้แว่นมันชอบแบบหัวอ่อน หลอกง่ายดูติ๋มๆ เหมือนยัยดาวเหนืออ่ะ” ไคโรพูดแทรกขึ้น ก่อนจะเลิกคิ้วยิ้มยั่วประสาทมองหน้าฟริน “หุบปากไอ้สัดไค!” “พูดแทงใจดำอ่ะดิ แตะนิดแตะหน่อยไม่ได้เลยนะคนนี้อ่ะ” “…..” “สรุปเอาไงอ่ะ ถ้าไม่จริงจังกับดาวเหนือกูจะได้เอาต่อได้นะไม่ติดอยู่แล้ว” “ก็เอาดิ” ฟรินดับมวนบุหรี
Last Updated : 2025-01-03จะรักหรือจะร้าย บทที่ 14 รู้ความจริง
ติ๊ง~ ดาวเหนือหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดอ่าน หลังจากได้ยินเสียงข้อความแจ้งเตือน ใบหน้าแสนหวานเผยรอยยิ้มบาง เมื่อเห็นว่าคนที่ส่งข้อความมาหาคือ ‘ฟริน’ แฟนหนุ่มที่คบหาดูใจกันมาเป็นระยะเวลาเกือบครึ่งปีแล้ว ฟริน : มาหาหน่อย รอที่เดิม ดาวเหนือ : ตอนเย็นค่อยเจอกันได้มั้ย ฟริน : อยากเจอตอนนี้ ดาวเหนือ : คิดถึงเหนือใช่มั้ย ฟริน : อืม ดาวเหนือ : ถ้าไม่ตอบไม่ไป ฟริน : คิดถึง ดาวเหนือ : คิดถึงแค่ไหน ฟริน : รีบมาอย่าลีลา ดาวเหนือ : บอกเหนือมาก่อนสิ ฟริน : คิดถึงมาก ดาวเหนือกดอ่านข้อความด้วยหัวใจพองโต รีบเก็บข้าวของใส่กระเป๋าสะพายเตรียมตัวไปหาตามที่นัดหมาย “เดี๋ยวฉันมานะ” “จะไปไหน” มินดารีบคว้าแขนของเพื่อนสนิทที่จู๋ๆ ก็ลุกพรวดพราดออกไปไม่บอกไม่กล่าว “ไปหาฟรินที่ห้องสมุด” “แกติดมันหรือมันติดแก” มินดาถอนหายใจกลอกตามอง ไม่มีเลยสักวันที่สองคนนี้จะห่างกันได้ ถ้าเหนือไม่ไปหา ฟรินจะส่งข้อความหรือไม่ก็โทรมาตามทุกวัน “ไม่เห็นห
Last Updated : 2025-01-03จะรักหรือจะร้าย บทที่ 15 ไม่ยอมเสียเธอ
ครืด…สมาร์ตโฟนแผดเสียงร้องดังนานนับชั่วโมงเมื่อมีสายเรียกเข้า ดาวเหนือเหลือบสายตามองเพียงนิด ก่อนจะเห็นรายชื่อของฟรินปรากฏอยู่บนหน้าจอ เขาพยายามส่งข้อความและติดต่อโทรหาเธอหลายสาย แต่สิ่งที่ทำคือปล่อยมันไว้แบบนั้น! ‘27สายไม่ได้รับ’ ‘12ข้อความยังไม่ได้อ่าน’ ร่างบางกดฟังคลิปเสียงย้ำๆ เพื่อเตือนใจตัวเองว่าที่ผ่านมามันเป็นแค่เรื่องหลอกลวงจากผู้ชายที่เธอรักจนหมดหัวใจ คนตัวเล็กนั่งทอดสายตาเหม่อมองไปบนท้องฟ้าที่มืดสนิท มีเพียงแสงดาวที่สาดส่องระยิบระยับพอให้เห็นแค่ลางๆ เธอนั่งอยู่ตรงนี้ไม่ยอมลุกไปไหนตั้งแต่บ่ายจนถึงดึก “ดึกแล้วนะหนู ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ?” “…..” ดาวเหนือดึงสติกลับคืนมายกแขนเสื้อขึ้นปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแบบลวกๆ หญิงวัยกลางคนเดินเข้ามาถามด้วยความเป็นห่วง เธอเป็นเจ้าหน้าที่ดูแลสวนสาธารณะแห่งนี้ สังเกตเห็นดาวเหนือมานั่งใจลอยคนเดียวตั้งแต่บ่ายจนถึงมืดค่ำ “เป็นผู้หญิงมานั่งที่มืดๆ คนเดียวมันอันตรายนะ บ้านอยู่ไหนล่ะ เดี๋ยวป้าไปส่ง” “ขอบคุณค่ะป้า แต่หนูขอนั่งตรงนี้อีกสักหน่อย เ
Last Updated : 2025-01-03จะรักหรือจะร้าย บทที่ 16 เพื่อนรักหักเหลี่ยม 2
แกร๊ก…บานประตูห้องนอนถูกเปิดออก เฟย์วารีบยกมือขึ้นปิดจมูกหลังจากได้กลิ่นฉุนของควันบุหรี่ลอยเตะจมูกเข้าอย่างจัง “เฮียฟริน แม่ให้มาตามไปกินข้าว” “เฮียยังไม่หิว” ฟรินตอบกลับแค่นั้น ก่อนจะดับมวนบุหรี่ที่อยู่ในมือเมื่อเห็นน้องสาวเดินเข้ามาใกล้ “ทำหน้าเหมือนโลกจะแตก เฮียเป็นอะไร ไม่สบายเหรอ” เฟย์วาเดินเข้าไปถามพี่ชาย หลังจากที่สังเกตเห็นความผิดปกติมาหลายวัน “เปล่า” “เฮียมีเรื่องไม่สบายใจเหรอ” “มีเรื่องต้องคิดนิดหน่อย” เฟย์วาหย่อนตัวนั่งลงบนขอบเตียงข้างพี่ชาย พักนี้เขาคอยหลบหน้าหลบตาอยู่แต่ในห้อง ขนาดอยู่บ้านเดียวกันแท้ๆ แต่แทบจะไม่ได้คุยกันเลย “ทะเลาะกับซ้อใช่มั้ย ทำไมหลายวันมานี้ถึงไม่เห็นพาซ้อมาบ้างเลย” “…..” “ซ้อแค่งอนใช่มั้ย ถ้างั้นเฮียรีบไปง้อเลย” ที่ผ่านมาฟรินมักจะพาดาวเหนือมาค้างที่บ้านทุกวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่อาทิตย์ที่ผ่านมากลับไม่เห็น “ยังไงพี่สะใภ้ของหมวยต้องเป็นซ้อคนเดียว ถ้าเป็นคนอื่นหมวยไม่เอานะ” “อืม เฮียก็ไม่เอาคนอื่นเหมือนกัน” “ไอ้แว่นกู
Last Updated : 2025-01-03
Latest chapter
จะรักหรือจะร้าย บทพิเศษ 10
“อืม…” แสงแดดสาดกระทบเข้ามาภายในห้องนอน ช่วยปลุกคนที่หลับอยู่ให้รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา “อรุณสวัสดิ์” ดาวเหนือขยับพลิกตัวไปมา ก่อนจะลืมตาขึ้นมองเมื่อถูกหอมแก้มซ้ำแล้วซ้ำอีก “สายมากแล้ว วันนี้ไม่ไปทำงานเหรอคะ” “ให้ป๋าไปดูงานแทน วันนี้เลยมีเวลาว่างทั้งวัน” “ชนินทร์งอแงไหมคะ” หญิงสาวหยัดตัวลุกขึ้นนั่ง เอนหลังพิงหัวเตียง มองดูลูกชายคนเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดของสามี “อยู่กับป๊าเป็นเด็กดี ไม่งอแงเลยครับ” “ปะ…ป๊า~” ชนินทร์ในวัยสิบเดือนเริ่มส่งเสียงเจื้อยแจ้ว วางหน้าซบลงบนลาดไหล่ของผู้เป็นพ่ออย่างออดอ้อน “ว่าไงสุดหล่อ อ้อนป๊าทำไม” “ป๊า~” “อยากมีลูกอีกสักสิบคน” ไม่พูดเปล่า แต่ยังปรายสายตามองไปทางภรรยาด้วยสีหน้าจริงจัง “เพ้อเจ้อ” “ถ้าเธอไม่หนีไปทำหมัน ป่านนี้คงกำลังท้องลูกฉันอยู่” “ใจคอไม่คิดจะให้พักบ้างเลยหรือไง เหนือเป็นคนนะ ไม่ใช่แม่วัว” ดาวเหนือถอนหายใจลากยาวด้วยความท้อใจ เพราะวันๆ ฟรินเอาแต่คิดหมกมุ่นอยู่กับเธอ ต่อให้เวลาจะผ่านไปนานกี่วัน กี่เดือน หรือกี่ปี เข
จะรักหรือจะร้าย บทพิเศษ 9
“ทำไมที่คอของแม่มีรอยแดง” ดาวเหนือหยุดชะงัก รีบดึงคอเสื้อขึ้นมาปิดลำคอ หลังจากได้ยินคำถามของลูกสาว “ป๊าทำเอง” ฟรินรีบออกรับแทน พลางไล่สายตามองปฏิกิริยาของภรรยา “ป๊ากับแม่ทะเลาะกันเหรอ บีบคอแม่ทำไม” “ป๊าไม่ได้บีบคอแม่ ป๊าแค่จุ๊บแรงๆ” “แล้วแม่เจ็บไหม” ลูกสาวคนโตหันมาถามผู้เป็นแม่อย่างไร้เดียงสา “จะ…เจ็บค่ะ” ดาวเหนือพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะหันไปถลึงตาใส่สามีด้วยความไม่พอใจ “ทีหลังป๊าห้ามจุ๊บแม่แรงนะ ศุกร์ให้จุ๊บเบาๆ ก็พอ” “งั้นคราวหน้าป๊าจะจุ๊บเบาๆ” “ฟรินนั่งคุยกับลูกไปก่อนนะ เดี๋ยวเหนือจะเข้าครัวไปหยิบจานผลไม้มาให้” “อย่าไปนาน…คิดถึง” ดึงมือของหญิงสาวมาหอมซ้ำไปซ้ำมา รู้ตัวว่าเสพติด รู้ว่าคลั่งเธอมาก แต่ก็หยุดพฤติกรรมเหล่านี้ไม่ได้ “ปัญญาอ่อนฉิบหาย” แฟรงก์ที่นั่งเงียบอยู่นาน เบะปากมองคว่ำด้วยความรำคาญใจ สองผัวเมียคู่นี้มันยอมกันที่ไหน ไอ้แว่นมันคิดจะทำอะไรก็ทำโดยไม่สนสถานที่หรือผู้คน “สาธุ…กูขอให้เหนือมีผัวใหม่ในเร็วๆ นี้ จะได้หลุดพ้นจากคนประสาทอย่างมึง”
จะรักหรือจะร้าย บทพิเศษ 8
“นิ่งเฉยอยู่ทำไม หรืออยากใช้มากกว่าปาก?” ดาวเหนือคุกเข่าลงตรงหน้า เลื่อนสองมือเข้าไปถอดกางเกงของชายหนุ่มออกอย่างรู้งาน ดวงตาคู่สวยไหวสั่น มองความเป็นชายที่กำลังขยายตัว ถึงแม้จะเห็นอยู่แทบทุกวันแต่หัวใจยังคงเต้นแรงทุกครั้ง ปากบางครอบลงบนแก่นกายอย่างละเมียดละไม เรียวลิ้นอุ่นเลียวนไปทั่วบริเวณส่วนปลาย ก่อนจะออกแรงดูดเบาๆ สัมผัสได้ถึงน้ำสีใสที่ไหลซึมเปียกแฉะไปทั่วริมฝีปาก ฟรินก้มลงมองการกระทำของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยา ท่าทางไม่ประสีประสาแต่เขากลับมองว่ามันน่าหลงไหลจนโงหัวไม่ขึ้น “แค่เห็นหน้าเหนือก็เหมือนจะแตก” “อึก…” ใบหน้าแสนหวานเบ้เบี้ยว เมื่อแก่นกายขยายใหญ่คับริมฝีปากจนเธอเริ่มรู้สึกหายใจติดขัด ปลายนิ้วเรียวเกลี่ยพวงแก้มแดงระเรื่ออย่างนึกเอ็นดู ภาพที่เธอกำลังนั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเป็นสิ่งที่เขาอยากเห็นมากที่สุด มือสากเลื่อนเข้าไปจับศีรษะของหญิงสาวไว้มั่น ก่อนจะอัดกระแทกความเป็นชายเข้าออกในโพรงปากเล็กตามจังหวะที่ต้องการซ้ำแล้วซ้ำอีก “อยากให้แตกใส่ตรงไหน” “แล้วแต่ฟรินจะทำ”
จะรักหรือจะร้าย บทพิเศษ 7
“ชนินทร์น่ารักจังเลย หนูขอจับน้องได้มั้ยคะ” ดาวศุกร์เกาะขอบเตียงเขย่งปลายเท้าขึ้นมองน้องชายด้วยความตื่นเต้น “ได้ค่ะ จับน้องเบาๆ นะคะ” “ศุกร์รักน้องค่ะแม่” ดาวศุกร์เผยรอยยิ้มกว้างอย่างมีความสุขเมื่อมองเห็นน้องชายตัวจิ๋ว “เป็นพี่น้องต้องรักกันนะคะ” “ถ้าศุกร์โต เดี๋ยวศุกร์จะเป็นคนเลี้ยงน้องแทนแม่กับป๊าเอง” เพราะเห็นว่าป๊าทำงานหนักเลยอยากแบ่งเบาภาระช่วยดูแลแม่กับน้อง “ลูกสาวของแม่คนนี้เก่งที่สุดเลยค่ะ” “ป๊าแฟรงก์เคยสอน บอกว่าถ้าศุกร์เป็นเด็กดีจะมีแต่คนรักเรา” เด็กน้อยยืดอกพูดด้วยความภาคภูมิใจ เพราะถ้าดื้อมากๆ จะโดนป๊าแฟรงก์ดึงหู “ใช่แล้วค่ะ ถ้าหนูเป็นเด็กดี ทุกคนจะรักหนู” “ศุกร์สัญญาเลยว่าจะไม่ดื้อไม่ซน ป๊ากับแม่จะได้รักศุกร์มากๆ” โชคดีที่ดาวศุกร์เป็นเด็กเลี้ยงง่าย อาจจะซุกซนไปบ้างตามวัยแต่มีจิตใจดี ชอบสงสารและช่วยเหลือคนอื่นอยู่เป็นประจำ “…..” “เอาอีกดิไอ้แว่น” แฟรงก์สะกิดน้องชายเบาๆ เพื่อให้หันมองลูกทั้งสามคนที่กำลังวิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน “อะไร?”
จะรักหรือจะร้าย บทพิเศษ 6
“ทำไมวันนี้คนสวยตื่นเช้า ไม่นอนต่ออีกสักหน่อยเหรอ” ชายหนุ่มเดินเข้าไปสวมกอดคนตัวเล็กไว้แน่นจากทางด้าน โน้มริมฝีปากพรมจูบที่ลำคอขาวเบาๆ ด้วยความหวงแหน วันนี้ดาวเหนือตื่นเช้ากำลังยืนดูพระอาทิตย์ขึ้นอยู่ริมระเบียงห้องของบ้านพัก “อยากดูพระอาทิตย์ขึ้นค่ะ” “สวยมาก” “ใช่ค่ะ สวยมากเลย” “ไม่ได้หมายถึงพระอาทิตย์ แต่ฉันหมายถึงเธอ” ปลายนิ้วเรียวลูบไล้พวงแก้มอมชมพูอย่างอ่อนโยน “ตื่นมาก็อ้อนเมียแต่เช้าเลยนะคะ” เขย่งปลายเท้าขึ้นไปหอมแก้มของสามีเบาๆ “อยากทำมากว่าอ้อนอีก” “…..” ใบหน้าแสนหวานเห่อร้อนด้วยความเขินอาย ขยับถอยหนีแต่ฟริน ยังคงเดินตามไม่ห่างไปไหน “อยากย้ายมาอยู่ที่นี่มั้ย เธอจะได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นทุกวัน” “เหนือชอบที่นี่ แต่ฟรินเองก็ยังมีธุรกิจและลูกน้องที่ต้องดูแล เอาไว้ก่อนก็ได้ค่ะ” “ขอแค่บอกมาคำเดียว เดี๋ยวที่เหลือฉันจัดการเอง” อะไรที่เป็นความสุขของลูกกับเมียเขายินดีทำให้แบบไม่มีข้อแม้ “คงต้องถามลูกๆ ก่อนว่าอยากมาอยู่ที่นี่ไหม เหนือแล้วแต่ลูก” “ส่วนฉั
จะรักหรือจะร้าย บทพิเศษ 5
“กินผักเยอะๆ หลานแฟรงก์จะได้แข็งแรง” แฟรงก์ยื่นจานผักและผลไม้ให้หญิงสาวที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ดาวเหนือท้องแก่ใกล้คลอดจำเป็นต้องกินแต่ของที่มีประโยชน์ “เหนือว่าคนนี้ต้องตัวโตมากแน่เลย” คนตัวเล็กเผยรอยยิ้มบางๆ อย่างมีความสุข ทุกคนในครอบครัวล้วนแต่เฝ้ารอที่จะได้เห็นหน้าสมาชิกใหม่ “ตัวโตก็ดีแล้ว จะได้ดูแลปกป้องพี่สาวได้” “ศุกร์ดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องให้ใครมาปกป้องหรอก” ดาวศุกร์พูดขึ้นลอยๆ ก่อนจะก้มหน้าก้มตาทานอาหารในจานของตัวเอง “ตัวแค่นี้อย่าทำซ่าส์นะศุกร์” “ก็ป๊าฟรินเป็นคนสอนหนูเองว่าให้ลูกเข้มแข็ง” “สภาพอย่างไอ้แว่นเนี่ยนะจะมาเข้มแข็ง ตอนโดนเมียทิ้งร้องไห้จะเป็นจะตาย” แฟรงก์หรี่สายตามองหน้าน้องชายอย่างเอือมๆ “ป๊าต้องไปนั่งเฝ้านอนเฝ้า อดหลับอดนอน จนจะเป็นบ้าตามมันไปอีกคน” “กูอยู่ของกูดีๆ ไอ้แฟรงก์ อย่ามาลามปาม” คนที่ถูกกล่าวหา เกิดอาการร้อนตัวรีบพูดแทรกขึ้น เขาอุตส่าห์นั่งเงียบๆ แต่ก็ก็ยังมิวายโดนพูดจากระแทกแดกดัน “กูพูดความจริงทั้งนั้น มึงรับไม่ได้เหรอ” “แล้วเมียของป๊าเ
จะรักหรือจะร้าย บทพิเศษ 4
“ทำไมหน้ามึงโทรมขนาดนี้ ขอบตาดำอย่างกับหมีแพนด้า ไปอดหลับอดนอนมาจากไหน” แฟรงก์จับหน้าน้องชายฝาแฝดหันซ้ายหันขวา ไม่รู้ว่าไอ้แว่นมันมัวแต่ทำงานหนักหรือเอาแต่คิดเรื่องเมีย ถึงได้อดหลับอดนอน “ถึงเราจะเป็นผู้ชาย ก็ต้องดูแลตัวเองนะน้องรัก อย่าปล่อยตัวให้โทรมเหมือนผีดิบจำศิลแบบนี้” ตบบ่าแฝดน้องเบาๆ ถึงจะเป็นแฝดหน้าตาคล้ายกันก็จริง แต่คนอื่นมักจะพูดอยู่เสมอว่าเขาน่ะหล่อกว่าไอ้แว่นเป็นไหนๆ “เลิกวุ่นวายได้แล้วแฟรงก์ ถอยไปไกลๆ กูจะทำงาน” ฟรินปัดป่ายมือพี่ชายออกจากใบหน้าด้วยความรำคาญ จะให้เอาเวลาที่ไหนไปดูแลตัวเองแบบมัน ไอ้แฟรงก์มันเข้าคลินิกเสริมความงามกับแม่ทุกเดือน นั่งๆ นอนๆอยู่แต่ในร่ม เคยออกแดดที่ไหนกัน ส่วนเขาแค่ก้มหน้าทำงานก็หมดเวลาไปเกือบวัน “พักเรื่องงานเอาไว้ก่อน ไปรับลูกที่โรงเรียนกัน” “แต่อีกครึ่งชั่วโมงกูต้องเข้าประชุม” “มึงเห็นงานสำคัญกว่าลูกหรือไง” แฟรงก์ยืนเท้าเอวมองหน้าน้องชายอย่างไม่สบอารมณ์ “เรื่องงานเอาไว้ค่อยทำก็ได้ ยังไงเรื่องลูกก็ต้องมาก่อนเสมอ” ในหัวสมองของไอ้แว่น
จะรักหรือจะร้าย บทพิเศษ 3
“ทานอีกนิดสิเหนือ ผลไม้มันมีประโยชน์นะ” “เหนืออิ่มแล้วค่ะแม่” ดาวเหนือบอกอย่างเกรงใจ แม่สามีและทุกคนในครอบครัววรางกูรดูแลและรักเธอมากเสมือนเป็นญาติแท้ๆ ด้วยอีกคน “งั้นดื่มนมอีกสักหน่อย หลานแม่จะได้แข็งแรง” พอรู้ว่าได้หลานชายถึงกลับหัวใจพองโต อะไรที่ว่าดีก็หาประเคนมาให้ลูกสะใภ้แทบทุกอย่าง “ขอบคุณค่ะ” “ถ้าอยากกินอะไรให้บอกแม่นะ คนกำลังท้องต้องเลือกกินแต่สิ่งที่มีประโยชน์” ปาลินลูบศีรษะของดาวเหนือด้วยความรักใคร่เอ็นดู ถ้าลูกชายรักใครเธอก็รักด้วย “ค่ะแม่” “อิจฉาซ้อจริงๆ ผัวก็หลงจนหัวปักหัวปำ แถมแม่ผัวยังรักพร้อมยอมยกสมบัติให้อีก” หมวยเฟย์ที่นั่งเงียบอยู่นานพูดแทรกขึ้น ก่อนจะปรายสายตามองไปยังผู้เป็นแม่ที่เอาอกเอาใจลูกสะใภ้จนออกหน้าออกตา เจ๊ปาลินเห่อหลานชายคนนี้ยิ่งกว่าอะไรดี เตรียมของรับขวัญไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ “งั้นก็ดูไว้เป็นตัวอย่าง ถ้าแกจะมีผัวต้องหาให้ดีกว่าพวกเฮียสองคนนะรู้ไหม” แฟรงก์บอกน้องสาวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ผู้ชายสมัยนี้มันไว้ใจได้ที่ไหน “พวกสันดานเจ้าชู้หลายใจ อย่าไปคิดจะเ
จะรักหรือจะร้าย บทพิเศษ 2
“ป๊า!” ‘ชารา’ แฝดผู้พี่วิ่งเข้ามาในห้องทำงานของผู้เป็นพ่อด้วยความคุ้นเคย ด้านล่างเป็นออฟฟิศขนาดใหญ่ ส่วนชั้นบนเป็นที่อยู่อาศัยของครอบครัว “ว่าไงครับ?” “เห็นชุดเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ของชารามั้ยคะ” เด็กน้อยยืนกอดอกถามด้วยน้ำเสียงเจื้อยแจ้ว สามารถเรียกรอยยิ้มจากคนเป็นพ่อได้เป็นอย่างดี “ป๊าพับเก็บไว้ให้อยู่ในลิ้นชัก หนูลองไปหาดูนะ” “ขอบคุณค่ะ ชารารักป๊า” ชาราเดินเข้าหา เขย่งปลายเท้าขึ้นไปหอมแก้มผู้เป็นพ่อที่นั่งทำงานอยู่ “ป๊าก็รักลูกเหมือนกัน” แกร๊ก… บานประตูห้องทำงานถูกเปิดออกอีกครั้งพร้อมดาวเหนือและดาวศุกร์ที่เดินเข้ามาใหม่ ภาพวุ่นวายเล่านี้เป็นสิ่งที่บุรินทร์วัชร์มักจะได้เห็นเป็นประจำอยู่ทุกวัน “เหนือจะพาดาวศุกร์ออกไปซื้อของที่ห้างใกล้บ้าน ฟรินจะเอาอะไรไหม” “รอก่อนได้มั้ย เลิกงานแล้วค่อยไปพร้อมกัน” “ไม่เป็นไร ไปแค่แป๊บเดียวเดี๋ยวก็กลับแล้วค่ะ” “ท้องอยู่…ไม่อยากให้ไปไหนมาไหนโดยที่ไม่มีฉันไปด้วย เป็นห่วง” ท้องของดาวเหนือเริ่มขยายใหญ่จนเห็นได้ชัด เวลาจะไปไหนมาไห
